de geschiedenis leert ons duidelijk dat elke keer dat een degelijk betaalmiddel (goud/zilverstandaard) is losgelaten binnen de kortste keren misbruik, inflatie en oorlog volgde.
Diezelfde geschiedenis leert dat dat met een goudstandaard net zo goed gebeurde. En diezelfde geschiedenis leerde dat Nederland zijn gouden eeuw kon beleven door het uitgeven van aandelen en een rudimentaire vorm van fiat-geld, terwijl Frankrijk, met meneer Law die
datzelfde probeerde te doen, er economisch aan onderdoor ging. Ergo, het is niet zozeer het systeem, maar de uitvoering die bepaalt of het werkt.
Huh? Dalende prijzen betekenen volgens Keynesiaans dogma juist dat er meer wordt uitgegeven.
Nee, dat er een grotere hoeveelheid goederen en diensten van eigenaar wisselt. De opbrengst - of uitgaven, hoe je het noemen wilt - (prijs * hoeveelheid), blijft gelijk. Waarom zou ik dan moeite doen om heel veel produkten te maken en te verkopen voor een lage stuksprijs, als mijn opbrengst net zo groot is als wanneer ik veel minder moeite doe en een kleine hoeveelheid produkten maak en die verkoop tegen een hoge stuksprijs?
Je moet dus zorgen dat de stuksprijs continue stijgt, want alleen dan loont het om spul te blijven maken, en hoe meer hoe beter. En hoe doe je dat? Door ervoor te zorgen dat mensen continue meer geld te besteden krijgen, want meer geld betekent meer vraag. En hoe doe ik dat als ik een vaste hoeveelheid geld heb? Dan kan ik dat alleen doen door het aantal mensen te laten afnemen (want dan is er per persoon meer geld), of het aantal verschillende produkten (want dan is er meer geld beschikbaar om uit te geven aan mijn produkten). Als het aantal mensen, of het aantal produkten dat die mensen kunnen kopen, toeneemt, is er per persoon per produkt juist
minder geld, niet
méér, dus zal de stuksprijs in de toekomst
lager zijn, en niet hoger, wat ik wilde. Maar investeren in efficiëntie en productiviteitsgroei zorgt juist voor méér produkten, precies het tegenovergestelde dus van wat ik wil.
productiekosten dalen net zo hard mee
Jawel, maar je moet je zooi ook nog verkopen. Als niemand meer een tv koopt omdat ze morgen goedkoper zijn kun je weliswaar goedkoper produceren (strikvraag: waarom is dat? Hint: lonen), maar dan blijf je zitten met goedkoop geproduceerde tv's die niemand koopt.
Zonder sparen is er geen kapitaal, alleen schuld.
Met 'spaargeld' bedoel ik in deze context niet het wegzetten tegen rente bij een bank. Je geld parkeren bij een bank is een indirecte investering, kapitaal dus; met 'sparen' bedoel ik in deze context het uit de economie houden van je geld, oppotten dus. Bij fixed-rate geld kan een bank bovendien helemaal geen rente geven, want daar is geen geld voor. Als een bank jou meer geld teruggeeft dan je bij de bank hebt neergezet moet iemand anders minder overhouden; je kunt die rente immers niet bijmaken, want de geldhoeveelheid is vast. De enige mogelijkheid om rente te geven is dat
iemand anders netto moet inleveren, en dat betekent aan het einde van de rit dat zijn loon omlaag moet. Dus, iemand die spaargeld bij een bank neerzet tegen rente zorgt ervoor dat de lonen dalen, daardoor dalen de uitgaven (iemand die minder geld heeft geeft minder uit), daardoor daalt de winst, dalen uitgaven nog meer, en je hebt een deflatiespiraal.
Je kunt natuurlijk ook rente verbieden, maar dan krijg je ook geen investeringen. Investeringen betekenen risico, maar wat staat daar tegenover? Als er niets tegenover staat kan ik mijn geld net zo goed onder mijn matras bewaren, dan loop ik ook geen risico.
De grap is dat juist iedereen meer over heeft als het systeem goed werkt.
Klopt, maar dat geldt voor het huidige systeem ook. Probleem is, hoe zorg je ervoor dat het goed werkt? Bij fixed-rate geld moet je oppotten verbieden, want degenen die oppotten worden rijker zonder er iets voor te hoeven doen naarmate anderen harder werken.
De maatschappelijke voordelen van een egaal speelveld en uitschakeling van de parasitaire tussenlagen schept een onkwantificeerbaar voordeel dat enig ander tenietdoet.
Een egaal speelveld wordt
an sich niet gecreëerd door een specifiek geldsysteem, niet met fiat-geld en niet met fixed-rate geld. Het wordt alleen gecreëerd door herverdeling van middelen. Daar zijn verschillende mogelijkheden voor. Bij een fiat-systeem kun je dat doen met de geldhoeveelheid, bij fixed-rate met belasting. Maar je kunt ook verschillende economische systemen naast elkaar laten bestaan, die zoveel mogelijk onafhankelijk van elkaar functioneren, elk met hun eigen geld, zodat mensen een systeem kunnen verlaten waarin teveel inflatie of deflatie plaatsvindt, en verkassen naar een systeem waar dat niet zo is. Eén grote economische zone, als de EU, of de VS, China, of, erger nog, een wereldmunt, is dan dus precies het tegenovergestelde van wat je wilt, want dat biedt geen enkele mogelijkheid meer om uit een inflatie- of deflatiespiraal te komen.
Dat is ook wat Griekenland de das om heeft gedaan. Er moest dankzij de Euro één monetair beleid komen voor alle Euro-landen, terwijl de respectievelijke economiëen eigenlijk om verschillende aanpakken vroegen (ruim monetair beleid voor het noorden, waar dankzij een een goed werkende economie ruimte was voor innovatie en investeringen waar dus ook geld voor nodig was; en krap voor het zuiden, omdat een ruimere geldhoeveelheid daar helemaal niet zou leiden tot innovatie en efficientie, maar alleen tot inflatie (geldgroei zonder overeenkomstige productiegroei)). Maar dat kon dus niet meer. Iedereen moest hetzelfde monetaire beleid voeren, en dat is dus misgegaan.
je gaat uit van eindeloze groei
Ik ga nergens van uit. Ik constateer alleen dat voor het voortbestaan van een onjuist beheerd fiat-geldsysteem oneindige groei nodig is, en voor een even onjuist beheerd fixed-rate systeem uiteindelijk oneindige krimp; dat eerste is bij de meeste mensen wel duidelijk, maar het tweede veelal niet. Een stabiel systeem wordt niet gemaakt door een geldsysteem, maar door de manier waarop ermee wordt omgegaan. En zoals er misbruik gemaakt kan worden van een fiat-systeem kan er ook misbruik gemaakt worden van een fixed-rate systeem, alleen op een andere manier.
Dit wordt altijd bij elke vorm van productieverbetering geroepen. Je maakt mensen overbodig door efficiënter te werken dus moeten we met zijn allen dan maar lekker inefficiënt werken?
Nee, dit is juist het gevolg van een fixed-rate geldsysteem. Bij fixed-rate geld word je niet rijker door harder of efficiënter te werken, want dat zorgt voor deflatie. Juist door een fixed-rate systeem wordt inefficiënt produceren zinvol.
Tot nu toe ging elke technologische sprong gepaard met groei van de middenklasse en van het gemiddelde levensstandaard.
Mede dankzij inflatie, ja. Bij deflatie stagneren de investeringen en zal er dus simpelweg niet of veel minder geïnnoveerd worden.
[Reactie gewijzigd door Anoniem: 51637 op 22 juli 2024 19:10]