NHK ontwikkelt 8K-cmos-beeldsensor met 120fps-framerate

De Japanse publieke omroep NHK heeft in samenwerking met de Shizuoka University een 8K-cmos-beeldsensor ontwikkeld voor het opnemen van Super Hi-Vision-uitzendingen van de broadcaster. De maximale framerate bedraagt 120fps.

NHK toonde vorig jaar al een 8K-cmos-beeldsensor die progressive scan-video met een framerate van 60fps kan opnemen, maar de nieuwe sensor verdubbelt deze framerate naar 120fps. De hogere framerate kan gebruikt worden om onder meer snel bewegende onderwerpen op de gevoelige plaat vast te leggen en de beelden in slow-motion af te spelen.

Om tot deze hogere framerate te komen heeft NHK in samenwerking met de universiteit van Shizuoka een snellere uitlezing van de beeldsensor bewerkstelligd en vindt de a/d-conversie al plaats op pixelniveau. De beeldsensor meet 21,5 bij 12,1mm en het energieverbruik van de chip zou liggen op 2,5W. Huidige Super Hi-Vision-videocameracamera's maken overigens gebruik van verschillende 4K-cmos-beeldsensors van Aptina, zo weet DPReview te melden.

NHK, ontwikkelaar van de huidige hdtv-standaard, die door de broadcaster Hi-Vision genoemd wordt, verwacht in 2020 te beginnen met de eerste publieke Super Hi-Vision-uitzendingen in Japan. Tijdens de Olympische Spelen in London worden al proefuitzendingen in het nieuwe formaat gedaan. Super Hi-Vision, ook bekend als ultra-hdtv, heeft zestien keer de resolutie van de huidige full-hd.

Reacties (54)

[Hatsjoe]

Ga je echt het verschil zien tussen de huidige HDTV en Super Hi-Vision straks als je het thuis ook hebt? Ik bedoel, HDTV is nu al haarscherp, kan het nog scherper als dat?

Voor grote evenementen met erg grote schermen is het dan wel weer een grote verbetering lijkt me.

[Angelevo]

Dat is inderdaad sterk afhankelijk van de grootte van het scherm. In dit artikel wordt op een simpele manier uitgelegd hoe je ongeveer kunt berekenen hoeveel megapixels we kunnen "zien": http://clarkvision.com/imagedetail/eye-resolution.html

Daarbij wordt wel gekeken naar ons volledige "field of view". De volgende stap zou zijn om te kijken hoeveel procent van ons totale gezichtsveld wordt ingenomen door het scherm. Dat % van de megapixels uit dat artikel (576) is dus de maximale resolutie die het scherm moet hebben om 'onze limiet' te bereiken.

Volgens mij kunnen we dus nog wel eventjes door met de megapixels - mits je goede ogen hebt.

[the_shadow]

Dat onze ogen theoretisch 576 MP kunnen zien is aardig, maar de vraag is of deze resolutie ook nodig is. Je TV staat immers op een (paar) meter afstand, waardoor de resolutie een stuk lager kan zijn zonder dat je verschil ziet.

[Anthracite]

Tenzij die TV 2,5 bij 4 meter is. Dan kunnen we nog best wel een paar megapixels op de hoop gooien voordat het weer zo scherp is als het menselijk oog kan waarnemen.

[Verwijderd]

Die 576 MP is de resolutie die nodig is als je complete woonkomer, inclusief vloer, zijwanden, plafond etc, één grote TV is.

Maar dat is dus niet zo... Kijk je naar de grootte van je TV, dan is de huidige 1080p als méér dan je ogen kunnen waarnemen.


NB: Je ogen zien slechts een paar MP. Die enorme waarden komt omdat je ogen bewegen, en steeds naar andere stukjes kijken. Wil je zorgen dat alles met maximale scherpte waarneembaar is, alsof het echt is, dan moet je dus een TV met die resolutie maken.

[Verwijderd]

Zeker Super Hi-Vision is zo goed dat het zelfs een concurrent is voor 3D-TV. Bij zoveel scherpte wordt diepte in het beeld ervaren

[Reactie gewijzigd door Verwijderd op 22 juli 2024 14:39]

[jick]

Ik ben het met je eens dat het een toegevoegde waarde heeft, maar dat je diepte in het beeld gaat zien bij zoveel scherpte is volgens mij onzin. Diepte kun je alleen bereiken wanneer je gebruik maakt van twee lenzen (bij je ogen werkt dat net zo), hoe scherp ook, met 1 camera maak je nog geen diepte.

[Verwijderd]

Nee, hoor het zijn de hersens die de interpretatie doen. Als een beeld realistisch genoeg is, wordt de diepte er vanzelf bij verondersteld. Denk ook maar eens aan de 180 graden projecties. Je moet zien niet voorstellen als een zuiver mechanisch proces, dat is het helemaal niet. Zo blijkt uit studies dat in normale omgeving 80% van wat je meent te zien niet uit jouw ogen komt maar uit jouw brein zelf. Alleen dat kleine veranderlijke stukje waar je op focust wordt waargenomen, de rest komt uit het geheugen. En dit staat de 3D visie geheel niet in de weg.

Je kan je zelfs afvragen of 3D een afspiegeling is van de werkelijkheid of een projectie van het denken op de werkelijkheid. De werkelijkheid is niet zo recht toe recht aan als mensen denken, het is meer zo dat het denken vereenvoudigde voorstellingen op de werkelijkheid projecteert en wij daarin de werkelijkheid gaan vormgeven. Wij leren al vroeg op school de werkelijkheid als een soort 3-D grid te zien, en dus plaatst ons verstand alles wat wij zien in dit grid.

De vraag is of een primitieve mens de werkelijkheid ook zo zag. Als je kijkt naar zijn tekeningen lijkt het van niet. Betekent dit echter dat hij de werkelijkheid minder scherp, minder realistisch, zag? Dat geloof ik niet, eerder minder kunstmatig. Wij kunnen die ervaring echter niet meer terughalen. Wanneer je eenmaal geleerd hebt om iets om een bepaalde manier te interpreteren dan houdt het verstand daar aan vast. Daar zijn leuke proeven over gedaan. Een professor die een bril met spiegels opzette die alles onderste boven weergaven, zag na een paar dagen als weer gewoon rechtop. Toen hij de bril afzette, zag hij weer alles ondersteboven.

Wat jij ziet is wat jou hersens er van maken. Heel veel details, of een hele brede kijkhoek interpreteren de hersens als verhoogd realisme. Dan laten ze zich voor de gek houden en zien het als echt. Zelfs beelden weergeven op ongebruikelijke plaatsen waar de hersens ze niet verwachten is al genoeg om ze voor de gek te houden. De hersens lijken vooral te zoeken naar manieren om echt van onecht te onderscheiden. Je hoeft ze alleen maar te verrassen en ze denken dat het echt is.

Het kan echter goed zijn dat dit 3D-effect maar tijdelijk is totdat de hersens weer aanpassen en onderscheid leren maken. Dat verklaart dan meteen waarom wij steeds maar nieuwe nog "realistischere" beelden en geluiden willen. Niet om de werkelijkheid beter te benaderen, maar onze aangepaste hersens wederom voor de gek te kunnen houden. Voor de hersens zijn alles beelden. De diepere filosofische vraag is dan ook of er voor de hersens wel zo iets als echt bestaat of dat dit onderscheid vooral in het denken wordt gemaakt.

Alles opgeteld ben je het goedkoopste uit door je hersens niet te snel wennen aan nieuwe standaarden in realisme. Toch kunnen onze hersens wel terugschakelen. Als het echt moet kan je best weer wennen aan een klein zwart-wit schermpje. Na een tijdje mis je de kleuren niet meer, je hersens denken die er gewoon bij. Eenmaal er aan gewend is de film er niet minder spannend door. Maar als wij van een klein scherm gaan naar bijv. filmzaal, dan merken wij het verschil en is er een extra attractie. Je zelf te veel verwennen thuis kan best wel eens het effect hebben dat de overige omgeving juist saaier wordt.

De industrie profiteert van ons onvermogen om behoeften blijvend in dezelfde mate te bevredigen. De afstomping van de ervaring maakt dat ze steeds nieuwe producten kan blijven ontwikkelen. Er blijft een vraag. Wat je de mensen ook geeft, het gaat ze vervelen. Geen enkel product kan daarom de mens blijvend tevreden stellen. Ze blijven hongerig naar het volgende. Het maakt het bestaan een eeuwige zucht naar meer. Ontevredenheid is zo ingebouwd. Om uit die cirkel te ontsnappen zul je iets aan die honger zelf moeten doen. Tot er een moment komt dat je zegt, genoeg is genoeg, zul je nooit tevreden zijn en zal geluk een droom blijven die projecteert op het vervullen van steeds vernieuwende verlangens.

[Reactie gewijzigd door Verwijderd op 22 juli 2024 14:39]

[Ghost Dog]

Nee, hoor het zijn de hersens die de interpretatie doen. Als een beeld realistisch genoeg is, wordt de diepte er vanzelf bij verondersteld.

Realistisch én stereoscopisch. Schilderijen kunnen heel erg realistisch zijn, maar toch ervaar je ze niet als driedimensionaal, want het blijft een plat, stilstaand beeld.
Het door jou genoemde filmpje beweegt echter, waardoor één van de factoren die bijdragen aan de ervaring van 3D, namelijk parallax, zichtbaar is. Dat zorgt ervoor dat de kijker een perceptie van diepte krijgt.
Echt 3D is het echter niet, en dat ervaar je ook niet zo, eerder als 2,5D. Een ander mooi voorbeeld van parallaxwerking en de perceptie van diepte is dit filmpje.

De perceptie van diepte (3D) hangt af van eerdergenoemde parallax, maar onder andere ook van binoculair beeld (in feite ook parallax, maar dan constant), scherptediepte, verhoudingen en beweging.

Zo blijkt uit studies dat in normale omgeving 80% van wat je meent te zien niet uit jouw ogen komt maar uit jouw brein zelf. Alleen dat kleine veranderlijke stukje waar je op focust wordt waargenomen, de rest komt uit het geheugen. En dit staat de 3D visie geheel niet in de weg.

Dat is niet helemaal waar. Het oog en de hersenen krijgen wel degelijk informatie binnen van het gehele visuele veld, maar alleen het midden wordt echt scherp waargenomen. Daar zit namelijk de fovea, de gele vlek, waar de concentratie kegels en daarmee de visuele acuïteit het hoogst is. Daaromheen neemt de concentratie kegels steeds meer af, waardoor het beeld dus steeds minder scherp wordt en minder kleurinformatie bevat (de verhouding van de concentratie van lichtgevoeliger maar monochroom waarnemende staafjes ten opzichte van die van kleurwaarnemende maar minder lichtgevoelige kegels neemt vanaf het midden van het netvlies toe), maar nog wel degelijk wordt waargenomen.
Je ogen en hersenen verwerken dat beeld echter, en geven het idee dat je in je gehele blikveld scherp ziet. Voor een deel wordt dat inderdaad beïnvloed door het geheugen, maar ook door hoe het menselijk oog en de verwerking van visuele informatie in de hersenen werkt.

Je kan je zelfs afvragen of 3D een afspiegeling is van de werkelijkheid of een projectie van het denken op de werkelijkheid. De werkelijkheid is niet zo recht toe recht aan als mensen denken, het is meer zo dat het denken vereenvoudigde voorstellingen op de werkelijkheid projecteert en wij daarin de werkelijkheid gaan vormgeven. Wij leren al vroeg op school de werkelijkheid als een soort 3-D grid te zien, en dus plaatst ons verstand alles wat wij zien in dit grid.

Omdat de hersenen de informatie verwerken heeft aangeleerd gedrag en denkprocessen zeker invloed op de waarneming van de werkelijkheid. Een mooi voorbeeld is dit filmpje, waarin je als kijker een normaal gezicht ziet, terwijl het een hol masker is. Zo zijn er nog veel meer visuele illusies, zoals de bekende Neckerkubus, de Müller-Lyer-illusie, etc.
Het waarnemen van de werkelijkheid als een 3D-grid staat daar echter redelijk los van, en begint veel eerder dan op school, namelijk vanaf het moment dat we kunnen zien: de geboorte. Dat is een automatisch proces.

Wanneer je eenmaal geleerd hebt om iets om een bepaalde manier te interpreteren dan houdt het verstand daar aan vast. Daar zijn leuke proeven over gedaan. Een professor die een bril met spiegels opzette die alles onderste boven weergaven, zag na een paar dagen als weer gewoon rechtop. Toen hij de bril weer afzette, zag hij weer alles ondersteboven.

Dat is niet per se een voorbeeld van hoe het verstand alles wat wij ervaren beïnvloedt, maar ook van het aanpassingsvermogen van de hersenen, en hoe de hersenen dus juist niet altijd vast blijven houden aan aangeleerd gedrag.
In een ander, enigszins vergelijkbaar onderzoek werden niet-blinde mensen een aantal dagen geblinddoekt. Normaal gesproken heeft de visuele cortex dan (vrijwel) geen informatie te verwerken. Na een aantal dagen bleek echter dat de visuele cortex taken van andere zintuigen had overgenomen, waardoor de testpersonen onder andere beter gingen voelen.

Wat jij ziet is wat jou hersens er van maken. Heel veel details, of een hele brede kijkhoek interpreteren de hersens als verhoogd realisme. Dan laten ze zich voor de gek houden en zien het als echt. Zelfs beelden weergeven op ongebruikelijke plaatsen waar de hersens ze niet verwachten is al genoeg om ze voor de gek te houden. De hersens lijken vooral te zoeken naar manieren om echt van onecht te onderscheiden, maar niet zo zeer op juiste verhoudingen te letten. Je hoeft ze alleen maar voor de gek te houden en ze denken dat het echt is.

Het is niet minder dan logisch dat beeld dat de werkelijkheid meer benadert ook als realistischer wordt ervaren.
Die straattekeningen werken vooral doordaat jij en ik ze nu op een tweedimensionaal vlak zien, waardoor het verschil tussen 'echte' voorwerpen met driedimensionale eigenschappen en 'platte' (2D) objecten niet direct te zien is.
Je hersenen nemen wel degelijk de verhoudingen waar; deze spelen een grote rol in waarneming. Doordat het beeld op een monitor of foto (nu nog) echter 2D is, is in feite een groot deel van de informatie weggehaald, waardoor onder andere de verhoudingen niet meer goed te zien zijn en de perceptie gemakkelijker is te beïnvloeden met dergelijke illusies.
Een bekend voorbeeld (wederom een illusie) van de invloed van verhoudingen op de waarneming is de Ames-kamer.

Het kan echter goed zijn dat dit verschijnsel maar tijdelijk is totdat de hersens weer beter onderscheid leren maken.

'Dit verschijnsel' is simpelweg een gevolg van de manier waarop waarneming neurologisch gezien werkt.
Anders gezegd: Wat is een indrukwekkender, leukere ervaring: kijken naar een film met beeld en geluid van lage kwaliteit, of het idee hebben dat het 'echt' is waar je naar kijkt?
Met films (en tegenwoordig ook games) hebben mensen altijd gepoogd een uitvlucht uit de werkelijkheid te maken: een ervaring die je normaal gesproken niet zou hebben. Hoe realistischer je dat als kijker ervaart, hoe meer je in die ervaring opgaat en hoe minder moeite het kost om dat te doen.

[Reactie gewijzigd door Ghost Dog op 22 juli 2024 14:39]

[Verwijderd]

Realistisch én stereoscopisch. Schilderijen kunnen heel erg realistisch zijn, maar toch ervaar je ze niet als driedimensionaal, want het blijft een plat, stilstaand beeld.
Het door jou genoemde filmpje beweegt echter, waardoor één van de factoren die bijdragen aan de ervaring van 3D, namelijk parallax, zichtbaar is. Dat zorgt ervoor dat de kijker een perceptie van diepte krijgt.
Echt 3D is het echter niet, en dat ervaar je ook niet zo, eerder als 2,5D. Een ander mooi voorbeeld van parallaxwerking en de perceptie van diepte is dit filmpje.

De perceptie van diepte (3D) hangt af van eerdergenoemde parallax, maar onder andere ook van binoculair beeld (in feite ook parallax, maar dan constant), scherptediepte, verhoudingen en beweging.

Zo een scherm wordt niet gebruikt om stilstaande beelden weer te geven, maar bewegende. De diepte ontstaat inderdaad door de beweging zoals hansg terecht opmerkt. Het gaat erom dat er meer realisme daarin wordt ervaren door de extra scherpte. Zo een scherm lijkt daardoor veel realistischer dan oudere schermen. Maar dat is in de onderlinge vergelijking, zodra je er aan went en niet meer vergelijkt is de ervaring niet veel anders.

Parallax speelt hier dan geen rol van betekenis, want we gaan het beeld die van verschillende kanten bekijken door ons hoofd te bewegen en bij bewegende beelden zal het minieme verschil tussen wat beide ogen waarnemen in het niet vallen t.o.v het verschil tussen de opeenvolgende beelden die steeds een andere kijkhoek laten zien.

Zogenaamde 3D schermen zijn evenmin echte 3D. Want bij echte 3D moeten je lensen scherpstellen op de afstand, bij een 3D scherm is dat niet het geval. Het zou pas echt 3D worden als het beeld ook de ruimte in beslag neemt die het in werkelijkheid in beslag neemt. Maar ook zonder dat laat ons brein zich voor de gek houden.

Dat is niet helemaal waar. Het oog en de hersenen krijgen wel degelijk informatie binnen van het gehele visuele veld, maar alleen het midden wordt echt scherp waargenomen. Daar zit namelijk de fovea, de gele vlek, waar de concentratie kegels en daarmee de visuele acuïteit het hoogst is. Daaromheen neemt de concentratie kegels steeds meer af, waardoor het beeld dus steeds minder scherp wordt en minder kleurinformatie bevat (de verhouding van de concentratie van lichtgevoeliger maar monochroom waarnemende staafjes ten opzichte van die van kleurwaarnemende maar minder lichtgevoelige kegels neemt vanaf het midden van het netvlies toe), maar nog wel degelijk wordt waargenomen.
Je ogen en hersenen verwerken dat beeld echter, en geven het idee dat je in je gehele blikveld scherp ziet. Voor een deel wordt dat inderdaad beïnvloed door het geheugen, maar ook door hoe het menselijk oog en de verwerking van visuele informatie in de hersenen werkt.

Waar beweer ik dat de ogen niet het hele visuele veld waarnemen? Focussen is wat de ogen doen, uit hersenonderzoek blijkt dat de hersens veel meer doen. Ze filteren, ze zijn vooral gedesinteresseerd in bepaalde informatie, niet enkel alles wat scherp is. De ogen gaan druk op en neer tussen die facetten die ze belangrijk vinden. De rest verzinnen ze erbij uit eerdere ervaringen.

Omdat de hersenen de informatie verwerken heeft aangeleerd gedrag en denkprocessen zeker invloed op de waarneming van de werkelijkheid. Een mooi voorbeeld is dit filmpje, waarin je als kijker een normaal gezicht ziet, terwijl het een hol masker is. Zo zijn er nog veel meer visuele illusies, zoals de bekende Neckerkubus, de Müller-Lyer-illusie, etc.
Het waarnemen van de werkelijkheid als een 3D-grid staat daar echter redelijk los van, en begint veel eerder dan op school, namelijk vanaf het moment dat we kunnen zien: de geboorte. Dat is een automatisch proces.

Dat laatste is niet zo. Wat wij aanleren lijkt vanzelfsprekend, maar daarom is het nog niet aangeboren.

Dat is niet per se een voorbeeld van hoe het verstand alles wat wij ervaren beïnvloedt, maar ook van het aanpassingsvermogen van de hersenen, en hoe de hersenen dus juist niet altijd vast blijven houden aan aangeleerd gedrag.
In een ander, enigszins vergelijkbaar onderzoek werden niet-blinde mensen een aantal dagen geblinddoekt. Normaal gesproken heeft de visuele cortex dan (vrijwel) geen informatie te verwerken. Na een aantal dagen bleek echter dat de visuele cortex taken van andere zintuigen had overgenomen, waardoor de testpersonen onder andere beter gingen voelen.

Dat is maar hoe je het bekijkt. De hersens proberen het eerder beeld te herstellen. Daarom gaan ze alles omdraaien. Als jij de bril niet opzet doen ze dat niet, want er is niets om naar terug te keren. Jouw voorbeeld is een waarin het de hersens onmogelijk wordt gemaakt om vast te houden aan aangeleerd gedrag. Maar wat gebeurde er toen ze de blinddoek weer afzetten? Precies, ze keerden weer terug naar het eerdere gedrag.

Het is niet minder dan logisch dat beeld dat de werkelijkheid meer benadert ook als realistischer wordt ervaren.
Die straattekeningen werken vooral doordaat jij en ik ze nu op een tweedimensionaal vlak zien, waardoor het verschil tussen 'echte' voorwerpen met driedimensionale eigenschappen en 'platte' (2D) objecten niet direct te zien is.
Je hersenen nemen wel degelijk de verhoudingen waar; deze spelen een grote rol in waarneming. Doordat het beeld op een monitor of foto (nu nog) echter 2D is, is in feite een groot deel van de informatie weggehaald, waardoor onder andere de verhoudingen niet meer goed te zien zijn en de perceptie gemakkelijker is te beïnvloeden met dergelijke illusies.
Een bekend voorbeeld (wederom een illusie) van de invloed van verhoudingen op de waarneming is de Ames-kamer.

De werkelijkheid is niet logisch, het denken projecteert deze logica op de werkelijkheid, dat is iets anders. Verklaringen geven is geen enkel probleem, het denken doet niets anders. Jouw verklaringen liggen gewoon in het verlengde van het denkmodel dat wij op de werkelijkheid projecteren. Als het past noemen wij het logisch. Maar bewijzen doet deze logica niet.

'Dit verschijnsel' is simpelweg een gevolg van de manier waarop waarneming neurologisch gezien werkt.
Anders gezegd: Wat is een indrukwekkender, leukere ervaring: kijken naar een film met beeld en geluid van lage kwaliteit, of het idee hebben dat het 'echt' is waar je naar kijkt?
Met films (en tegenwoordig ook games) hebben mensen altijd gepoogd een uitvlucht uit de werkelijkheid te maken: een ervaring die je normaal gesproken niet zou hebben. Hoe realistischer je dat als kijker ervaart, hoe meer je in die ervaring opgaat en hoe minder moeite het kost om dat te doen.

Je denkt erg feitelijk. Met een goed boek kan je dezelfde vlucht maken zonder scherm. De beelden worden dan zonder enige visuele ondersteuning ingevuld. In veel opzichten is het zelfs bevrijdender omdat je verbeelding meer ruimte heeft. Een boek kan zo veel indrukwekkender zijn dan de film. Vaak valt een film na het boek gelezen te hebben tegen. Betere kwaliteit maakt de waarnemer vooral passiever. Bijna alle vooruitgang die proberen te bereiken met technologie is er op gericht de gebruiker passiever te maken. Het apparaat nemen dingen van ons over, maar bindt ons wel aan het apparaat.

[Reactie gewijzigd door Verwijderd op 22 juli 2024 14:39]

[Ghost Dog]

Parallax speelt hier dan geen rol van betekenis, want we gaan het beeld die van verschillende kanten bekijken door ons hoofd te bewegen en bij bewegende beelden zal het minieme verschil tussen wat beide ogen waarnemen in het niet vallen t.o.v het verschil tussen de opeenvolgende beelden die steeds een andere kijkhoek laten zien.

Ik weet niet precies wat je hiermee wil zeggen, maar mijn punt was dat de ervaring van diepte in het filmpje dat je noemde juist wordt veroorzaakt door parallax. Deze parallax ontstaat echter door de beweging van de camera, niet van de kijker.

Waar beweer ik dat de ogen niet het hele visuele veld waarnemen?

Hier:

Alleen dat kleine veranderlijke stukje waar je op focust wordt waargenomen, de rest komt uit het geheugen.

Dat klopt dus niet echt, want je ziet (en dan bedoel ik zien met je ogen, niet het bewuste waarnemen) dus wel meer dan waar je focus op ligt, alleen niet zo scherp als meestal ervaren. Dat dit zo is komt door de manier waarop visuele informatie wordt verwerkt, en die verwerking begint al in de ogen.

Focussen is wat de ogen doen, uit hersenonderzoek blijkt dat de hersens veel meer doen. Ze filteren, ze zijn vooral gedesinteresseerd in bepaalde informatie, niet enkel alles wat scherp is. De ogen gaan druk op en neer tussen die facetten die ze belangrijk vinden. De rest verzinnen ze erbij uit eerdere ervaringen.

De hersenen zijn voortdurend aan het filteren en bepalen zo wat je bewust waarneemt. Een mooi voorbeeld is hier te zien. Tel hoe vaak de bal wordt overgespeeld door de spelers in het wit (en kijk het filmpje af! ).
Je ogen gaan continu heen een weer, zelfs als je het idee hebt dat je blik niet verandert. Tijdens deze saccades ben je zelfs heel even blind, terwijl je dat niet doorhebt. Ook heb je in beide ogen een blinde vlek, terwijl je je daar in het dagelijks leven absoluut niet bewust van bent. Dat je dat soort dingen niet merkt komt inderdaad door de manier waarop zintuiglijke informatie verwerkt wordt.
Voor alle zintuigen geldt dat er al filtering en andere verwerking plaatsvindt vanaf het moment dat een externe stimulus wordt omgezet in een interne reactie, dus in het zintuig. Dat is voor het overgrote deel biologisch bepaald, en voor een klein deel mogelijk ook cultureel.

Dat laatste is niet zo. Wat wij aanleren lijkt vanzelfsprekend, maar daarom is het nog niet aangeboren.

Dat zeg ik ook juist niet. Vanaf het moment dat een kind geboren wordt is het aan het leren (en zelfs daarvoor al). Dat is een zeer complex proces met verschillende duidelijke stadia, die voor het merendeel niet cultureel bepaald zijn, maar biologisch.
Zo is bij een experiment met kittens aangetoond dat het waarnemen van horizontale of verticale lijnen aangeleerd (maar wel genetisch en neurologisch bepaald) is.

De werkelijkheid is niet logisch, het denken projecteert deze logica op de werkelijkheid, dat is iets anders. Verklaringen geven is geen enkel probleem, het denken doet niets anders. Jouw verklaringen liggen gewoon in het verlengde van het denkmodel dat wij op de werkelijkheid projecteren. Als het past noemen wij het logisch. Maar bewijzen doet deze logica niet.

Wat wil je hiermee precies zeggen?
Het doel van wetenschap is het doorgronden van de werkelijkheid. Zonder logica en causaliteit is er niets aan te tonen. Logica bewijst juist wel. Als je het dan alsnog echter niet eens bent met het bewezene lijkt dat me vooral aan de grondslagen ervan te liggen, of op metafysisch gebied, waarover per definitie niets te bewijzen is.

Het ging mij vooral om de bewering dat diepte er 'vanzelf' bij wordt verondersteld als het beeld maar gedetailleerd genoeg is en waarneming zo cultureel bepaald is. Daar ben ik het als gedeeltelijke psycholoog vanuit wetenschappelijke overwegingen niet mee eens.

Betere kwaliteit maakt de waarnemer vooral passiever. Bijna alle vooruitgang die proberen te bereiken met technologie is er op gericht de gebruiker passiever te maken. Het apparaat nemen dingen van ons over, maar bindt ons wel aan het apparaat.

Technologie heeft als doel het de mens gemakkelijker te maken. Dat betekent inderdaad dat het de mens dingen uit handen kan nemen en zo passiever kan maken (denk aal Wall-E). Dat is echter geen noodzakelijk gevolg. Technologie kan net zo goed nieuwe activiteiten mogelijk maken door verbetering ervan.
Wat betreft media en entertainment denk ik dat de technologie er vooral op gericht is de ervaring immersiever te maken, niet per se passiever. Sterker nog, de beleving van games en de besturing daarvan wordt met apparaten als de Wii, Kinect, Move, etc. juist steeds actiever.

[Reactie gewijzigd door Ghost Dog op 22 juli 2024 14:39]

[hansg]

Je ziet die 3D al op je kleine monitortje thuis, dus dat heeft niets te maken met de vermeende kwaliteiten van dat scherm. De reden dat je hier 3D ziet is omdat er gekozen is voor bewegend beeld, hetzelfde effect wat je in dit extreme low-res beeld ziet:

http://www.youtube.com/watch?v=Jd3-eiid-Uw

En de reden dat er hogere resoluties ontwikkeld worden is ook simpel genoeg: omdat er dan straks weer nieuwe apparatuur te verkopen valt, en je al je oude films nog een keer in super-HD mag aanschaffen. Bovendien hopen ze wellicht dat het de piracy wat tegen gaat als de file sizes nog eens 16x zo groot worden, al verwacht ik daar niet al teveel van...

[Brockhaus]

Jick, als je nou even dat linkje van Magalaan aan klikt en het filmpje kijkt dan zul je zien wat hij bedoelt. En het is toch echt bizar waar dat je echt diepte ziet!

[mjtdevries]

En die diepte zie je op een 1920*1080 video.
Dus hoe kan dat dan ooit een argument zijn dat je nog hogere resolutie nodig hebt om die diepte te ervaren? Dat is onzin!

Sowieso is die resolutie zo hoog dat je op een normale kijkafstand (bank-tv) nooit die resolutie kan zien. 1080p is al hoger dan wat je ogen kunnen waarnemen op die afstand.

Die superhoge resolutie heb je alleen wat aan als je een heel groot scherm hebt, waar je dan op 50cm afstand naar gaat zitten kijken. (wat je in die video ook mensen ziet doen)
Anders zie je het verschil niet.


Zoals altijd maar weer de grafiek er bij halen die laat zien welke resolutie je oog nog kan waarnemen: http://www.engadget.com/2...-distance-to-screen-size/

Op een gemiddelde kijkafstand (minimaal 3 meter) heb je minimaal een 75" scherm nodig om het verschil tussen 1080p en 1440p in theorie te kunnen gaan zien.
Om voordeel te hebben van resoluties boven de 1440p moet je al naar een 95" scherm gaan!!
En dan zitten we dus nog niet eens op 4K resoluties, laat staan 8K resoluties. Die laatste twee zijn voor films zoals we ze normaal gesproken bekijken onzinnig.

Maar als je ipv een raam een scherm gebruikt zodat je elke dag een ander uitzicht uit je woning hebt, dan is 8K wel nuttig.

[Reactie gewijzigd door mjtdevries op 22 juli 2024 14:39]

[Ruudjah]

Als je geblaf van een hond opneemt op 96Khz, en afspeelt op hoogwaardig HiFi apparatuur, dan zal de hond het als 'echt' herkennen, en boos worden. Bij opname en weergave op lagere kwaliteit zal de hond herkennen dat het geluid 'anders' (niet natuurlijk) is. Net als dat je bijvoorbeeld blokken kan herkennen in videostreams die iets te hard zijn compressed.

Meer kleuren, meer frames per seconde, meer pixels, grotere kleurechtheid, minder compressieloss: het draagt allemaal bij aan een veel realistischere indruk. Individuele pixels kan je op grotere afstand wellicht niet meer goed herkennen; pockets of pixels die vloeiender bewegen, natuurlijke 'anti-aliasing' kunnen wat mij betreft flink bijdragen aan algehele beeldkwaliteit. 2, 4 of 8K met hogere kleurdiepte, meer frames per seconde, met kwaliteitsgeoptimaliseerde compressie ga je zeker anders ervaren dan 1080p.

[mjtdevries]

Dus jij wilt graag 8K resolutie omdat jij een huisdier hebt met betere ogen dan jou, die dan het verschil met 1080p kan zien.
Ondanks dat jij zelf geen verschil kunt zien.

Dat lijkt mij nogal zinloos.


Als jij muziek gaat luisteren, is het dan van belang dat jouw hond het optimaal hoort, of dat jij het optimaal hoort?
Als de boel zodanig goed is, dat jij het verschil tussen een opname en echt niet meer kan horen, is het dan boeiend of jouw hond het verschil kan horen?

Meer kleuren, meer frames per seconde, meer pixels, grotere kleurechtheid, minder compressieloss: het draagt allemaal bij aan een veel realistischere indruk.

Nee dat is onzin.

Het draagt alleen bij aan een realistischer indruk als het huidige aantal kleuren lager is dan wat jouw ogen kunnen waarnemen.
Als het huidige aantal beeldlijnen lager is dan wat jouw ogen kunnen onderscheiden
Als de huidige compressie zo hoog is dat jouw ogen artefacten zien.

Het feit is dat vrijwel iedereen op zo'n grote afstand van zijn TV zit, dat ze de beeldlijnen op 1080p niet meer vanaf hun zitplaats kunnen onderscheiden. Dat bij Bluray de compressie zo laag is dat artefacten niet zichtbaar zijn.

Extra beeldlijnen en minder compressie zijn dan compleet zinloos, omdat je er niets van gaat zien.

[tomaat23]

Probeer eens het volgende open paint en trek een zwarte lijn van 1 pixel dik op je computerscherm (waarschijnlijk is die pixel kleiner dan op je 1080p HDTV). Loop dan zover totdat je de lijn niet meer ziet, mijn huis is niet groot genoeg omdat te doen. Ook met een rode lijn een op zwarte achtergrond moest ik een eind lopen om deze niet meer waar te nemen.

[mjtdevries]

Dat heeft geen enkel nut waar het fotos of videos betreft.

Wat belangrijk is, is het scheidend vermogen van je ogen. Het vermogen om twee lijnen van elkaar te onderscheiden.

Trek maar twee lijnen van een pixel breed en op 1 pixel afstand van elkaar. Ga dan maar naar achteren lopen zover totdat je de twee lijnen niet meer als afzonderlijke lijnen kan onderscheiden.

Je hoeft bepaald niet ver te lopen voordat je ze niet meer waar kan nemen. 1 meter is waarschijnlijk al voldoende.

Als je die twee lijnen niet meer kan onderscheiden, dan is het zinloos de resolutie zodanig te verhogen dat er tussen die lijnen nog 4 lijnen getekend kunnen worden, want je ogen kunnen ze toch niet waarnemen.

[exyll]

Het gaat niet alleen om het eind product. Dergelijke resoluties zijn vooral van toepassing om b.v. nog verder in te zoomen of andere post-process operaties uit te kunnen voeren met minder detail verlies. Handig als een broadcast signaal dit al gewoon standaard zou hebben.

[Waah]

het filmpje maak t duidelijk dat de diepte die je ervaart niet door de hoge resolutie komt maar door de camerabewegingen.

het filmpje op youtube is namelijk in maximaal 1080P te bekijken, en niet op de ware resolutie. Laat dan nog in het midden of je monitor of tv de resolutie heeft om 8K te laten zien.

[Patrick_P]

Op seconde 14 start een stukje dat diepte lijkt te hebben. Dat effect komt daar goed uit de verf door het parallax effect: objecten die dichtbij zijn bewegen schijnbaar sneller dan objecten die verder weg zijn ten opzichte van je eigen beweging (camera). Zie ook http://nl.wikipedia.org/wiki/Parallax. Het is geen echte 3D waarbij je de illusie krijgt dat je opjecten kunt vastpakken.

[jick]

Hoe kun je dat nou beoordelen als je zelf achter jouw scherm naar een filmpje van een ander scherm gaat kijken? Het filmpje is erg gaaf trouwens, ongelofelijk veel detail, maar ik blijf erbij dat er dan nog geen diepte in zit. Soms lijkt het alsof diepte wordt gecreeerd, maar dat komt door het langzaam bewegende camerawerk. Check het shot van de boom bijvoorbeeld.

[incontrol77]

Het heeft meer te maken met wat ze op dat scherm laten zien, dat het 3D lijkt,
je zit nog steeds naar een Youtube filmpje op je eigen monitor te kijken...

[bbob]

haha ik moet er echt om lachen, ik bekijk nu ook het filmpje en ja echt waar ik zie diepte.

Maar stel je nu de vraag waarom kan ik op een 640x480 youtube filmpje op een niet 8k beeldscherm diepte dan zien.

Als dat zou is dan moeten alle hd schermen dat nu ook al kunnen.

[Timmmeeehhh]

Ik heb zelf een 4k tv in werking gezien en door de hoge resolutie krijg je wel enigzins de ilusie van diepte


Overigens is een dergelijke 8k chip meer goed nieuws voor filmmakers dan dat het perce voor consumenten bedoeld is. Met meer pixels kan je gewoon veel meer in de post-productie

[Damic]

WHohaaa ziek man wat ze kunnen

[dinoballz]

Wauw, tnx voor de link, zelfs over Youtube krijg je nog een klein beetje mee van die diepte!

[Mic2000]

Ja ik vroeg mij ook direct af... Is dit echt nodig? Is er echt een gat in de markt nog? Of zijn mensen op een bepaald moment (Full-HD) al bijna verzadigd?

Tevens ben ik van mening, hoe meer visuele content (meer pixels, 3D stereoscopisch), hoe meer de hersenen moeten verwerken; met andere woorden film kijken kost meer energie en is minder ontspannend.

[Keiichi]

Waarom zou het echt nodig zijn? Het is niet altijd zo dat aanbod naar aanleiding van vraag gecreeerd wordt. Misschien vaker zelfs dat vraag pas na het aanbod komt.

Anders kun je ook afvragen, 'kleuren televisie? Is dat wel ndoig'

[Nibbz]

Het is nog toekomst muziek.. Ze kunnen moeilijk stoppen met de ontwikkeling in beeldsensoren. Over een paar jaar willen we toch allemaal meer pixels!

[Ghost Dog]

Tevens ben ik van mening, hoe meer visuele content (meer pixels, 3D stereoscopisch), hoe meer de hersenen moeten verwerken; met andere woorden film kijken kost meer energie en is minder ontspannend.

De werkelijkheid heeft een 'oneindig' aantal pixels, is interactief en driedimensionaal. Kost het waarnemen daarvan dan ook meer moeite dan van het kijken naar videobeelden met een beperkte resolutie?

[pauldegroot]

Ik heb toevallig gisteren een filmtrailer gedownload in 1440P (2560x1440) Dit zag er toch duidelijk scherper uit op mijn 27" scherm dan 1080P content.

Daarnaast denk ik dat dit wellicht meer voor toekomstige (IMAX) -bioscopen is en wellicht dan nog een aantal jaar later. in de huiskamer te bewonderen is. IN het artikel staat ook 2020 voor de eerste publieke uitzendingen.

[Reactie gewijzigd door pauldegroot op 22 juli 2024 14:39]

[Jay-v]

Dat zal waarschijnlijk ook komen omdat dat de native resolutie van je scherm is.

[Hedva]

Ik denk ook dat het heel erg lang gaat duren voordat dit in je huiskamer komt. Moet je eens nagaan hoe groot een film moet zijn om aan deze resolutie te komen. Ik heb geen idee hoeveel dat zal zijn voor een film van anderhalve uur maar dat past echt niet meer op een blu-ray schijfje. Wat heb je immers aan deze resolutie als je niks hebt om er van te genieten. Er zal natuurlijk rond 2020 wel weer iets nieuws zijn maar ik denk dat we geen schijfjes meer kunnen gebruiker zoals dvd/bluray.

[neographikal]

1 woord: kijkafstand.

In de gemiddelde huiskamer met een flinke tv is 1080p al discutabel, laat staan 4K of 8K resoluties. Leuk voor bioscopen, om te kunnen croppen of het beeld te kunnen stabiliseren maar de toegevoegde waarde is zeer beperkt.

[[Roland]]

Ja, ik begrijp ook niet dat mensen een 50 inch tv kopen die dan nog maar een resolutie heeft van 1920x1080.
Ik weet dat ik veel dichter op mijn laptop zit maar die heeft op 15.6 inch hetzelfde. Ik denk zelfs over een paar jaaar HD resolutie op een smartphone.

Dus ja, het kan nog veel scherper. Ik zie redelijk duidelijk het verschil tussen een "normale" en een "grote" TV. Groter is dan niet altijd beter.

[Verwijderd]

Ik weet dat ik veel dichter op mijn laptop zit maar [...]

Geen gemaar... Die afstand die nou juist alles bepalend. Voor een bepaalde beeldhoek heb je een bepaalde maximaal waarneembare resolutie. Omdat je zo verschrikkelijk dicht bij je laptop zit, heb je daar meer pixels per cm nodig, dan op een TV waar je ver vandaan zit.

[Neut72]

Het is inderdaad een heel andere manier van "TV beleven".

Bij HDTV wordt nog van je verwacht dat je een bepaalde afstand houdt tot het scherm voor het optimale effect en overzicht, maar bij Super Hi-Vision mag je heel dicht bij het scherm komen. Een soort "immersive TV". Het is dus niet zo dat je op Super Hi-Vision naar TV-series gaat kijken zoals je dat nu doet.

Je mag verwachten dat, tegen de tijd dat deze standaard in huiskamers terecht komt, de normale TV een andere rol is gaan spelen in ons leven dan nu het geval is. Ook lijkt het erop dat we, tegen die tijd, schermen in ons huis kunnen nemen die zo groot zijn als een hele muur (oled-panelen?). Als je het zo bekijkt zal Super Hi-Vision heel makkelijk een rol kunnen krijgen naast de gewone TV en de andere manieren waarop we media tot ons nemen.

[Waah]

ik denk dat de ontwikkeling die je schetst, en niet zal komen. alleen al omdat mensen nu al te lui zijn om op te staan (bij WII-en staat bijna niemand op, alleen als het ECHT PER SE moet. en iedereen gebruikt liever een tablet van 10 inch dan een laptop van 17 inch)

we worden steeds makkelijker en luier, dus muren waar we voor gaan staan, lijkt me wat te star-wars. VOor musea en bioscopen misschien wel een optie

[Keypunchie]

Ga je echt het verschil zien tussen de huidige HDTV en Super Hi-Vision straks als je het thuis ook hebt?

Gewoon met je neus tegen het scherm aanplakken. Dan zie je het verschil wel :-/

[Flozem]

Als je een HDSLR zoals de Canon 600D hebt, moet je voor de aardigheid eens een film in de kamer opnemen, en een foto maken van diezelfde kamer.

Hou een frame van die film dan maar eens naast de foto.... dat zal je een goede inschatting geven. Mits je scherm voldoende groot is... zo niet - svp ff inzoomen.

[Reactie gewijzigd door Flozem op 22 juli 2024 14:39]

[Djampire]

@hatsjoe Je heb in je vorige post het pijn punt gelijk al bloot gelegd. Hoe groter de scherm worden, des te groter de resolutie eigenlijk moet zijn.

Je kunt nu de vergelijking al maken. Je hebt 7" tablets met een 1920x1080 resolutie,
maar je hebt ook 50'' TV schermen met diezelfde resolutie. Als het scherm groter wordt, maar het aantal pixels blijft het zelfde dan is het een logisch gevolg dat de pixels zelf groter worden. Als je dan bijvoorbeeld de 4K resolutie hebt, dan kun je nog meer detail weergeven omdat elke 1080p pixel wordt opgedeeld in 4 afzonderlijke pixels met hun eigen informatie. Het moet dan natuurlijk wel zo zijn dat de bron ook 4K is geschoten of gerenderd.

De vraag is of het echt heel veel zin heeft, omdat je bij die hele grote panelen meestal verder af zit en je daardoor al weer minder detail gaat waarnemen.

[churchill9]

Dat zeiden mensen ook toen we van dvd naar bluray gingen maar ik heb laatst 4k filmpje gezien op een 4k scherm en moet zeggen dat je het verschil nog ziet voor 8k weet ik het niet, denk persoonlijk dat daar wel de grens ligt.

[torp]

Zo zo, dan is de NOS zeker ook een 'staatsomroep'? Had even verdergeklikt dan de doorverwijspagina van Wikipedia en dan had je gelezen: "NHK is de grootste publieke omroep-organisatie van Japan". Dat is iets anders dan een staatsomroep zoals je die vindt in communistische landen.

NB. Ik heb die doorverwijspagina maar even aangepast.

[Reactie gewijzigd door torp op 22 juli 2024 14:39]

[MaltaSoron]

Ik vind het eigenlijk best bizar dat de Japanse NOS zo vaak betrokken is bij (lijkt mij) peperdure innovaties en ontwikkelingen op technologisch gebied.

Heb liever dat m'n belastinggeld besteed wordt aan goede programma's. Deze ontwikkelingen kunnen ze in mijn optiek beter aan private partijen (en universiteiten) overlaten.

[ADN]

Ik vind het allemaal hartstikke leuk hoor dat de resoluties worden verhoogd, maar zolang de uitzendingen via de kabel of op Blu-Ray's worden gecomprimeerd i.v.m. bandbreedte / opslag en de huidige kabels ook zo hun beperkingen kennen heb je er niet veel aan. Laat ze eerst daar maar eens flink in investeren. Daar valt momenteel namelijk de meeste winst aan beeldkwaliteit te halen.

[Rowe1981]

Ik heb ooit een ultra HD demo gezien, het lijkt werkelijk alsof je uit een raam kijkt en ook in de diepte..! Dat heb ik met full HD eigenlijk nooit zo gezien

[Mastakilla]

Ik ben veel meer onder de indruk van die 60FPS bij ultrra-hdtv
Ik ben die 24FPS van de huidige cinema standaard nl kotsbeu... Altijd maar dat haperen bij het pannen van de camera
Dat verschil zie je nl al op een 5" schermpje...

[jantje112]

NHS had begin jaren 90 al een hd kanaal!

[stewie]

verrassing 3D wordt niets!!! ;D
zolang er mensen met oog defecten zijn (altijd) zal 3D nooit wat worden.

[ThePendulum]

Het is al laat, dus ik begrijp je waarschijnlijk verkeerd. Maar omdat er mensen zijn die geen 3D kunnen ervaren, zal 3D dus ook nooit een succes kunnen worden?

Zover ik weet zijn de mensen die wél 3D kunnen ervaren toch wel behoorlijk in de meerderheid, en ik denk dat die mensen de ontwikkeling van 3D televisie rendabel genoeg maken om door te ontwikkelen.

[stewie]

3D afrika/china/india de belangrijkste landen voor de toekomst, met de meeste oog problemen op aarde...

sorry, maar 3D zal nooit wat worden zolang het niet werkelijk holografisch is.
de ontwikkeling van 3D panels zijn zo goed als gestopt en ze gaan nu over naar 4/8K HDR (je hebt meer een High-Dynamic per-pixel lighting displays)

[Reactie gewijzigd door stewie op 22 juli 2024 14:39]

[ThePendulum]

Ik hoop dat je een grapje maakt.

Voordat je dit in mobiele apparaten ziet ben je toch wel weer behoorlijk wat jaren verder. Ten eerste is de sensor simpelweg te groot. Je zou weer terug moeten naar de formaten van een van de allereerste mobiele apparatuur om deze sensor erin te verwerken. Ten tweede zijn de opslagmogelijkheden op dit moment nog lang niet in staat de enorme hoeveelheid data die deze sensor (en bijbehorende electronica) naar buiten duwt. Het gaat hier om tientallen gigabytes per minuut film. Om dat verwerkt te krijgen moet zowel de capaciteit als de snelheid van flash-geheugen eerst enorm worden opgeschroeft.
Last but not least; fabrikanten schroeven graag de kosten zo hoog mogelijk op voor hun producten, maar ik denk ook wel dat ze snappen dat er niet veel markt is voor telefoons van duizenden euro's gezien de kosten van deze sensor...

Deze chips zijn bedoeld voor professionele filmcamera's, en niet voor mobiele apparaten.

[Reactie gewijzigd door ThePendulum op 22 juli 2024 14:39]