E-paper voor videobeelden ontwikkeld

Onderzoekers van de universiteit van Cincinatti hebben e-paper-displays ontwikkeld die in staat zijn om videobeelden in hoge resolutie weer te geven. De displays werken met pixels die uit gekleurde oliedruppels zijn opgebouwd.

Displays van e-readers zijn over het algemeen alleen in staat zwart/wit-beelden weer te geven en worden veelal gekenmerkt door een lage verversingssnelheid. Voor bewegend beeld, laat staan video in hoge resolutie, zijn de op e-ink en e-paper gebaseerde displays dan ook vrijwel nooit geschikt. Hun traagheid komt door de achterliggende techniek; elektrisch geladen bolletjes worden door elektroforese bewogen en geven zo grijstinten weer. Han You en Andrew Steckl van het Nanoelectronics Laboratory van de universiteit van Cincinatti hebben een elektrowetting-techniek ontwikkeld waarmee e-paper-displays kleur kunnen weergeven en video kunnen afspelen.

De onderzoekers maakten een prototype van hun e-paper-display door drie lagen olie met laagjes water van elkaar te scheiden en van een raster te voorzien. De olie in elke laag werd rood, blauw of groen geverfd, waarna de multilaag tussen elektrodes werd geklemd. Door een spanning over de rasters aan te leggen, wordt de olie lokaal weggetrokken door het elektrowetting-effect en vervangen door water. Dat maakt de olie in de laag eronder zichtbaar zodat gekleurde pixels mogelijk worden. De pixels kunnen in ongeveer tien milliseconde van kleur veranderen, snel genoeg voor de weergave van video.

De twee prototype-displays zouden niet alleen video weer kunnen geven, maar ook hoge resoluties mogelijk maken door hun gelaagde opbouw. In conventionele kleurenschermen zijn de drie basiskleuren naast elkaar opgebouwd uit subpixels. Ook zouden de ew-displays zuiniger, dunner en flexibeler zijn dan elektroforetische displays, en een grotere kijkhoek hebben. Desalniettemin willen de onderzoekers hun e-paper nog verder ontwikkelen, om snellere verversingstijden en betere kleurweergave te realiseren. Naar verwachting duurt het nog enkele jaren voordat de displaytechnologie commercieel verkrijgbaar kan worden.

Reacties (57)

De huidige epaper is ook wel geschikt om snelle beelden te tonen. Het is de controller welke de bottleneck vormt. Maar ook de gebruiksduur.
Van een ereader wordt gezegd dat ie 7000 page refreshes kan voordat de accu op is. Met video (30fps) is dat in 5 minuten afgelopen.
Daar sta je dan, met je ereader dat weken mee moet kunnen op een lading..

De huidige epaper is ook wel geschikt om snelle beelden te tonen. Het is de controller welke de bottleneck vormt. Maar ook de gebruiksduur.
Van een ereader wordt gezegd dat ie 7000 page refreshes kan voordat de accu op is. Met video (30fps) is dat in 5 minuten afgelopen.

Heb je je wel even gerealiseerd dat een e-reader een iets kleinere accu heeft dan de gemiddelde tablet of videospeler? Dat is ook één van de redenen waarom zo'n ding licht en compact gemaakt kan worden.

Voor full-blown devices (tablets, mediaspelers, telefoons) komt er toch een pakket bij zoals een CPU en randapparatuur.

Een ereader heeft ook een CPU natuurlijk.. Evenals een OS, randapparatuur in de vorm van toetsen/touch screen, etc.

Ik begin me stilaan af te vragen welke kant ze met e-paper en e-ink op willen. Hét grote voordeel van e-paper is toch wel dat je enkel energie verbruikt wanneer je je beeld veranderd. Daarna kan je rustig je bladzijde lezen zonder enige stroom te gebruiken. Je kan je e-paper boek gerust een hele vakantie meenemen zonder je zorgen te hoeven maken dat je batterij leegraakt dankzij de enorme zuinigheid, je kan in slaap vallen met één pagina op je beeld en na uren wakker worden en rustig verder lezen.

Wanneer we nu spreken over e-paper voor video zitten we zowieso met een verversingsfrequenctie van het scherm met minstens de framerate van de video (15fps, 24fps, 50fps, 60fps) en dan verspeel je het voordeel van de energiezuinigheid. Het zal mogelijk nog steeds zuiniger zijn dan een amoled (alhoewel, witte pagina's weergeven op amoled is niet zo zuinig dan witte tekst op zwarte achtergronden).

Het is nog steeds e-paper, dus het is dun, mogelijk oprolbaar, maar het voordeel van de zuinigheid lijkt me verloren met deze variant.

Dat de zuinigheid die verloren gaat, weegt niet op tegen kleur, en grotere verversingssnelheid. Maar de techniek is nog altijd zuinig als je hem als een boek gebruikt.
Maar denk eens aan de mogelijkheden. Kranten brengen hun kleurenversie uit en bij sommige artikels is dan ineens een video die je kan afspelen. Boeken worden mogelijk interactief (ozoals bv werkboeken waar je oneindig notities in kan maken/schooltoepassingen, ..,)

En je kijkt 1 filmpje, dan is je accu gelijk 90% leeggetrokken, omdat er nog steeds een limiet zit op het AANTAL verversingen.

ik zie alleen hier geen flexibele variant van komen. 3 lagen met water en olie, als je dat gaat buigen lijkt me dat problemen opleveren. Ik denk dat de interne scheidingswanden gaan breken en de olie/water in elkaar overvloeit.

Er is een verschil tussen maximaal haalbare verversingsnelheid en de gebruikte snelheid.

Het lijkt me dat je gewoon alle voordelen van e-paper behoudt. Alleen als je een film wil bekijken zal hij ook snel genoeg kunnen verversen. Maar lees je een boek, dan zal het beeld niet iedere 1/60 seconde ververst worden.

Wanneer we nu spreken over e-paper voor video zitten we zowieso met een verversingsfrequenctie van het scherm met minstens de framerate van de video

Als je video bekijkt wel, maar de framerate van deze techniek kan dynamisch worden aangepast van < 1Hz tot 200Hz, en als ik het goed heb begrepen worden alleen de pixels ververst die zijn veranderd.
Natuurlijk zal een apparaat dat ook is bedoeld om video mee te bekijken niet dezelfde accu capaciteit hebben als een zwart-wit ebook reader.

In de zon kunnen lezen is ook wel een voordeel.

Maar met 1 Hz refresh rate zal het met het verbruik wel meevallen ... ik gok dat het meer dan een magnitude minder is dan zeg een iPad en waarschijnlijk bijna twee.

Het eerder genoemde Mirasol kan overigens niet de refresh rate terug schroeven, dit omdat het net als Plasma PWM gebruikt om kleuren te genereren ... wat hoge refresh rates noodzakelijk maakt. De bistable mode kan in theorie compleet zonder refresh, maar dan heb je alleen maar de pure kleuren om mee te werken. Wat niet zo interessant is.

Wauw. Knap staaltje techniek. Daar zijn plenty toepassingen voor te verzinnen...

Wat is hier nieuwswaardig aan? Qualcomm heeft al de mirasol werkend gedemonstreerd (op de CES, vloeiende video). Kan iemand me het verschil vertellen tussen de mirasol tech en deze zogenaamde nieuwe e-paper? Vloeiende bewegende beelden met een e-ink zijn al veel langer een feit.


http://www.engadget.com/2...nds-on-in-glorious-1080p/

Mirasol is een volledig andere techniek. Een mooie uitleg van het systeem vind je hier.

Kort omschreven bestaat een pixel uit 3 reflecterende elementjes (rood, groen & blauw), die licht reflecteren wanneer ze niet onder spanning staan. Wordt er een kleine spanning aangelegd, dan gaat het elementje licht absorberen (= zwart worden). Hierdoor kan je dus makkelijk alle kleuren weergeven. De verversingssnelheid licht in de orde van een tiental µs.

In vergelijking met de techniek uit het nieuwsbericht is mirasol dus:
- sneller
- al in een vergevorderd stadium van commercialisering
- zeer goed te lezen bij directe lichtinval (geen idee hoe de ew-techniek hier presteert)

Al bij al lijkt deze ew-techniek me wel een leuke techniek voor kleine displays met een (erg) hoge resolutie.

Het lijkt me inderdaad als je niet langer een setup nodig hebt zo als bij de oude TV waar elke pixel uit drie naast elkaar geplaatste elementen bestaat maar gewoon uit een element je de onderlinge afstand tussen de verschillende pixels veel kleiner kunt maken. Als dit ook nog eens zuiniger, dunner en flexibeler is dan bestaand e-paper dan lijkt het me toch best wel een handig iets.

Hoe dan ook meer onderzoek dat verschillende kanten uitgaat om tot een vergelijkbaar eindproduct te komen is helemaal geen slecht idee of zonde van de tijd. De denk aan dingen als de diesel motor en bijvoorbeeld de mogelijkheid om op LPG te rijden, of kijk eens naar de voordelen van verbeterde chip productie processen. Natuurlijk zijn er al andere die een vergelijkbare oplossing onderzoeken en misschien zelfs al in productie hebben maar als het je lukt om een nog net even betere oplossing te vinden dan kan dat eigenlijk helemaal geen kwaad.
Daar naast moet je niet vergeten dat er ieder jaar vele miljarden in onderzoek gestoken worden en dat van al die miljarden maar een klein deel resulteert in een bruikbaar product dat je ook echt kunt produceren en verkopen. De rest is toch heel erg belangrijk omdat je er om te beginnen als onderzoeker dingen van leert maar ook omdat je als instelling meer kennis krijgt over het werken met dit soort dingen en hoe kun je verwachten dat een universiteit mensen opleid om als onderzoeker aan dit soort technieken te werken als je deze mensen geen kans geeft om voor een deel aan zo'n onderzoek te werken?
Voor een bedrijf kan het heel erg interessant zijn om bijvoorbeeld met deze universiteit samen te werken aan veder onderzoek van de techniek die jij zelf ontwikkeld hebt. Het grote voordeel is dat je hier mensen kunt vinden die ervaring hebben met dit soort onderzoeken en dat je ook nog eens een groep studenten hebt die samen werken met deze mensen en die veel al nog wel eens hele handige dingen kunnen bedenken, uiteindelijk is het nog steeds zo dat als je met 20 mensen aan een project werkt het waarschijnlijker is dat er iemand een briljant idee heeft dan wanneer je het met 2 mensen doet.

Ik snap het verschil in techniek wel maar ik snap het nieuwswaardig van dit bericht niet (beetje laat beantwoord ) Andere tech maar het resultaat is het zelfde. Dit bericht rept over epaper met hoge refresh en hoge res... niks nieuws dus.(strekking van mijn reply)

Niet alleen dat, LiquaVista (nota bene een philips dochter) heeft ook een e-paper techniek gebaseerd op electrowetting...

Wordt hier dan patent op aangevraagd en moeten bedrijven daar dan voor betalen?

Daartoe zijn ze waarschijnlijk verplicht - in Nederland zijn universiteiten wettelijk verplicht om patenten aan te vragen en te exploiteren, wat voor zover ik weet gekopieerd is uit de VS. Niet dat dat overigens veel uithaalt, zelfs de MIT haalt maar een paar procent van zijn budget uit het exploiteren van patenten. Maar ja het klinkt mooi, en verder dan dat kijkt de gemiddelde politicus niet (verder moeten leraren aan universiteiten vandaag de dag proberen business deals te sluiten, anders komen ze niet in aanmerking voor promotie ... zo krijg je dus PR-mensen die verder weinig weten aan de top).

Nee daartoe zijn ze niet verplicht, wel wordt het gestimuleerd. Het valoriseren van kennis in universiteiten (technology transfer) wordt wel gestimuleerd maar vergeleken met de taken als onderzoek en onderwijs nog steeds een ondergeschoven kindje. En hier zal ongetwijfeld al wel een patent op aangevraagd zijn, want indien niet dan is het nu ook niet meer mogelijk (vanwege publiekelijk bekend maken) En nee, docenten op universiteiten hoeven de deals niet per se zelf te sluiten, daar heb je de technology transfer offices voor. Toevallig is dat mijn werk

Er zijn veel onderzoeksgroepen aan universiteiten die, als ze eenmaal iets goeds gevonden hebben, heel hard balen dat ze niet voor een bedrijf werken maar voor een universiteit. Patenten aanvragen kost bakken met geld en universiteiten zijn vaak terughoudend met investeren in patenten.
Ik weet dit toevallig omdat een onderzoeksgroep aan de UvA (gelinkt aan het SiLS volgens mij) laatst aan het stressen was omdat de toezegging om de patenten te betalen was teruggedraaid. Nieuw bestuur ofzo.
En nee, niet aan elk patent valt bakken met geld te verdienen, ook al is het een geniale uitvinding.

Ik denk dat die patentaanvraag al bij het bedenken van deze techniek is gedaan. En ze zullen 't wel niet gratis weg gaan geven. Zou jij ook niet willen na jaren onderzoek!

beste defiler1974 en svdnstee,
Ik voel mij toch geroepen om Garfield hierin (grotendeels) te steunen. Als ik dit artikel goed begrijp is dit display een vorm van e-papier, dat dus geen eigen licht uitstraalt, maar gebruik maakt van de reflectie van omgevingslicht.
Daar komen additieve en subtractieve kleursystemen om de hoek kijken. Als een beeldscherm (zoals LCD) zelf licht uitstraalt moet dit in RGB gebeuren (G=Groen), om het juiste kleurenpalet weer te geven. Dit is een additief kleursysteem, het straalt eigen licht uit.
Bij een subtractief kleursysteem reflecteert de inkt slechts 1 golflengte van al het invallende licht. Door verschillende kleuren inkt dicht genoeg bij elkaar te plaatsen interpreteert ons oog de beeldpunten als een bepaalde kleur.
Eigenlijk verwacht ik dus dat deze nieuwe schermen Cyaan, Magenta, en Geel zullen gebruiken, en de tekening in het artikel klopt, maar de tekst niet.

Eigenlijk klopt de tekening ook niet, ik zie daar 3 kleuren, Rood, Blauw en Geel.
Dat komt niet overeen met CMYK of RGB.

Als je overigens alleen CMY zou gebruiken krijg je bij zwart tinten een smerige bruine kleur, lijkt me niet mooi met video. (offset drukpersen). Dit kan wel opgelost worden mischien met een zwarte laag eronder. (maar hoe creëer je dan weer wit?)

Wat ik mij wel afvraag is waar de overtollige inkt dan blijft? De inkt wordt weggedrukt voor het water, maar moet wel buiten zicht blijven om geen visueel effect te hebben.

EDIT: De white paper van LiquaVista laat 2 technieken zien met RGB en CMY, de techniek die we hier zien is toch CMY gericht.

http://www.liquavista.com/documents/getFile.asp?DocID=15

[Reactie gewijzigd door defiler1974 op 27 juli 2010 11:44]

Mooi zwart krijgen is inderdaad de vraag of het niet beter is om te kiezen voor een extra zwarte laag. Maar wat ik mij ook af vraag is in de praktijk of je niet alleen de toplaag kan zien bij alleen weerkaatsing van licht, dus blauw als alle kleuren geactiveerd zijn.
Dus ik ben benieuwd hoe ze kleuren willen mengen.

Ik denk dat ze bij dit voorbeeld er van uit gaan dat het geheel op een witte achtergrond wordt geplakt om wit te creëren.

Als een beeldscherm (zoals LCD) zelf licht uitstraalt moet dit in RGB gebeuren (G=Groen), om het juiste kleurenpalet weer te geven. Dit is een additief kleursysteem, het straalt eigen licht uit.

Even kanttekening: Een LCD straalt zelf geen licht uit, maar laat afhankelijk van het videobeeld gewoon R, G, B of een combinatie ervan door. Een LCD kun je dus ook prima CMY maken, maar dat is in verhouding wel complexer.

RGB is in het leven geroepen toen de kleurentelevisie om de hoek kwam kijken, die straalt wél zelf zijn eigen licht uit en daardoor werd CMY kleurmenging (iets wat al lang en breed bekend was in de drukkunst, theaterlicht en film) gewoon niet meer mogelijk. Daarom is ons huidige video-stelsel ook op RGB gebaseerd, met alle voor- en nadelen van dien.

OLED displays en plasma's zijn in beginsel ook RGB-only. Maar alles wat van een wit licht uitgaat (of het nu achtergrondlicht is of omgevingslicht) kan prima met CMY uit de voeten -- het is ook een betere oplossing voor LCD displays en beamers.

@ Stoney3k: Toegegeven, ik drukte mij te gesimplificeerd uit. Beter was geweest "het licht komt vanuit het scherm", waarbij de precieze opbouw van een LCD in het midden wordt gelaten, omdat het noch relavant, noch mijn specialiteit is.

Heb over de zwartweergave nog even het artikel doorgelezen. Per pixel zijn de subpixels niet naast elkaar, maar achter elkaar geplaatst. Voor een witte kleur willen de onderzoekers alle 3 lagen activeren (pigment uitschakelen). Dus als ik het goed begrijp kiezen zij voor een witte achtergrond, en geeft het huidige prototype inderdaad zwart weer als een vies-bruine tint (zie ook foto bovenaan het artikel).

Misschien dat ze er nog voor kiezen om een extra laag met zwarte inkt toe te voegen. Ben benieuwd hoe moeilijk dat is te realiseren.

On a side note: Liquavista website kaput?

En dan hebben we eindelijk displays die gewoon in de zon te lezen zijn. Hoe meer zon hoe beter zelfs

Zoiets bestaat al, geloof ik.
Ik zag ergens op internet een scherm dat licht oftewel doorlaat, oftewel half reflecteert, dóór zichzelf. In de zon kan je het dan gewoon lezen, of in het donker dankzij gewone achtergrondverlichting.

Yep, het 3Qi scherm van pixelQi.

En dan nog HD kleurenvideo ook!
Dat is ondenkbaar met de huidige schermen!

Ik vraag me wel af hoe het zich verhoudt tot OLED in contrast enzo.

LiquaVista, een nederlands bedrijf, is al geruime tijd bezig met het ontwikkelen van een kleuren e-reader scherm dat video's weer kan geven op 60 FPS.

Ze verwachten dat de eerste e-readers met deze technologie begin volgend jaar op de markt komen. Volgens mij is bovenstaand nieuws gebasseerd op een soortgelijke technologie.

Kort filmpje: http://www.youtube.com/watch?v=eIjVMvJhhMY

Uitgebreider: http://www.youtube.com/watch?v=aakHPCjnVuA

[Reactie gewijzigd door JoostBaksteen op 27 juli 2010 12:02]

en

Liquavista screen demonstrated outdoors
http://armdevices.net/201...en-demonstrated-outdoors/

Ik zou wel een kleuren A3-A2-formaat E-paper aan de muur willen hebben als fotolijstje. Lijkt mij leuk om elk uur een andere foto uit het archief groot op de muur te zien. Dus niet eens voor videobeelden. Dat dit kleur is vind ik al een hele stap! :-)

Rode, groene en blauwe olie..? Ik gok er op dat dat rode, gele en blauwe olie moet zijn, aangezien we het hier over inkt hebben en niet over licht (zoals bij een beeldscherm)?

RGB, rood groen en blauw, zijn additieve kleuren. mix groen en rood = geel
http://en.wikipedia.org/wiki/Rgb

De inkt vermengt niet met elkaar, maar laat de pixels naast elkaar zien in de volle kleur om zo een tint te "simuleren". Ze werken eigenlijk dus als beeldscherm pixels, maar dan met olie.

[Reactie gewijzigd door defiler1974 op 27 juli 2010 10:44]

Uiteraard, maar waar Garfield op doelt is het feit waarom ze geen gele inkt gebruiken (waarvan je als kind leert dat het een primaire kleur is). De reden waarom er groen wordt gebruikt in LCD's en dergelijke is, denk ik, omdat het (vroeger) veel gemakkelijker te maken was dan geel licht. Maar hier spreken we niet over licht, maar over inkt, zoals je een gewone tekening maakt en dus is het enigszins raar dat ze voor groene inkt hebben gekozen. Al zal het artikel wel juist zijn en Garfield fout.
De enige reden die ik kan bedenken om dit te doen is dat je anders geen enkel kleurcalibratie-algoritme van een gewone LCD kan overnemen en dit dus ook gans opnieuw moet ontwikkelen voor videobeelden e.d., maar dat is maar een vrij ongefundeerde gok...

Geel is geen primaire kleur hoor, het oog heeft 3 kleurpigmenten die hun maximale gevoeligheden hebben in resp. rood, groen en blauw. Maar je verwart additieve en subtractieve kleurenmening.

Voor meer uitleg: http://nl.wikipedia.org/wiki/Additieve_kleurmenging en http://nl.wikipedia.org/wiki/Subtractieve_kleurmenging .

e-inkt werkt volgens mij via subtractieve kleurenmenging.

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 46304 op 27 juli 2010 11:04]

Goed, dit wist ik nog niet dus bedankt voor de informatie, maar ik doel gewoon op het feit dat we als kind leren dat geel, blauw en groen de primaire kleuren zijn (althans ik toch). Over de rest spreek ik mij niet uit, maar mijn gok zal er dus gezien dit ook wel naast zitten...

het feit dat we als kind leren dat geel, blauw en groen de primaire kleuren zijn (althans ik toch).

Ik ook. Het probleem daar is dat het eigenlijk cyaan-magenta-geel is, en cyaan voor het gemak blauw word genoemd en magenta rood, anders wordt het voor kinderen te ingewikkeld, denken ze.

welke de "primaire" kleuren zijn hangt van welke kleurenmenging gebruikt, dus geel is een primaire kleur bij substractie

En voor de volledigheid, de andere twee primaire kleuren zijn dan magenta en cyaan, niet rood en blauw (ja, ze lijken er wel op).

Geel is geen primaire kleur hoor [...] Maar je verwart additieve en subtractieve kleurenmening.

Voor meer uitleg: http://nl.wikipedia.org/wiki/Additieve_kleurmenging en http://nl.wikipedia.org/wiki/Subtractieve_kleurmenging .

e-inkt werkt volgens mij via subtractieve kleurenmenging.

Heb je dat artikel over subtractieve kleurmenging dan wel gelezen? Geel is daarbij echt wel een primaire kleur, samen met cyaan en magenta (niet met rood en blauw dus).

Ja, ik heb het gelezen, waarom zou ik anders bedankt voor de informatie zeggen...
Maar ik bedoelde dus dat geel in combinatie met rood en blauw niet de primaire kleuren zijn volgens de additieve OF de subtractieve kleurenmenging, het is een samenstelling van beide systemen (niet zo fantastisch geformuleerd in de vorige post). Dat we (ik zeker) dus eigenlijk een (gedeeltelijk) fout beeld voorgeschoteld krijgen...

[Reactie gewijzigd door svdnstee op 27 juli 2010 12:17]

klopt, of iets een primaire kleur is hangt af van het kleurmengsysteem.
Bij additief is geel geen primaire kleur, bij subtractief wel.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Primaire_kleur

Uiteraard, maar waar Garfield op doelt is het feit waarom ze geen gele inkt gebruiken (waarvan je als kind leert dat het een primaire kleur is). De reden waarom er groen wordt gebruikt in LCD's en dergelijke is, denk ik, omdat het (vroeger) veel gemakkelijker te maken was dan geel licht. Maar hier spreken we niet over licht, maar over inkt, zoals je een gewone tekening maakt en dus is het enigszins raar dat ze voor groene inkt hebben gekozen. Al zal het artikel wel juist zijn en Garfield fout.

In principe werkt bij een reflectief oppervlak (zoals papier of E-paper) CMYK kleurmenging een stuk beter en je kan hoger contrast en kleurdiepte realiseren.

Bij een LCD kun je CMYK moeilijker voor elkaar krijgen, omdat het een apparaat is waar licht doorheen gaat, en je moeilijk de mate van subtractie kan bepalen. Met additie gaat dat in verhouding makkelijker. Plus, video is inherent een RGB-bron (stamt nog uit het CRT-tijdperk) dus RGB voor LCD-panels was toen de meest logische optie.

CMYK heeft veel voordelen: Het wit is ook echt wit en het zwart is zwart, omdat je de breedbandigheid van je lichtbron (invallend licht of backlight) behoudt. Wit is bijvoorbeeld geen R+G+B meer, maar alle 'filters' uit, dus gewoon doorlaten die hap. Verder is het een prima aansluiting op de grafische industrie die altijd geklooid heeft met kleurprofielen, stel je eens monitors voor die native CMYK weer kunnen geven. Zodat je een krant kunt bewerken zoals ie op het papier zal verschijnen.

Wiskundig gezien is de omzetting trouwens simpel, want CMYK is de complementair van RGBW. En in video-termen heet dat gewoon 'invert', een diapositief in RGB levert je weer een prima beeld in CMY op.

volgens mij heb je gelijk, ik vond het onderste laagje in het plaatje al een beetje te geel om groen voor te stellen.

het is citroengroengrasgeel
Kan je beide kanten mee op

Ik vermoed zoals hierboven ook gemeld door dezen en genen, dat er inderdaad sprake is van substratieve kleuren en dus heb je gelijk dat het rood/megenta, blauw/cyaan en geel is, niet groen. Ik vermoed dat de auteur van het nieuwsbericht uit automatisme rood en blauw met groen aanvulde, in plaats van geel.

Dat de "bron" gebruik maakt van RGB i.p.v. CMY(K) is geen probleem: er is een eenduidige omrekening van het de ene in de andere kleurruimte. Een iets genuanceerder probleem is dat de extremen niet geheel overlappend zijn: het extreme groen kan niet afgebeeld worden, terwijl er een veel intgensere kleur geel kan worden afgebeeld dan dat het bronbestand kan bevatten.

Een oplossing hiervoor is m.i. te vinden in een indirecte opslag van kleurfacetten: tot nog toe werd ofwel een CMY(K) ofwel een RGB kleurcomponent opgeslagen in een bestand, terwijn geen van beide een volledige beschijving van kleuren is, ze zijn volledige beschijvingen van hun eigen kleurruimte.

Als kleuren in Lab zouden worden opgeslagen dan is dit probleem niet meer aanwezig, Lab kan namelijk wel alle kleuren beschrijven. In sommige grafische paketten (zoals Ps en afgeleiden) is deze mogelijkheid wel aanwsezig, maar wordt niet geheel benut door de gebruikers.

In een situatie waarin alles in Lab wordt opgeslagen zal dus altijd een verwerkingsslag plaats moeten vinden om de juiste match te maken, afhankelijk van het output medium (RGB scherm, CMY e-paper, CcMmYK 6-inkten printer, etc.)

Wow! Als dit ook voor conventionele displays uitgebracht wordt kunnen we binnenkort extreem hoge resoluties verwachten!

Ik vraag me af wat de levensduur is van zo'n scherm..

Extreem hoge resoluties zullen misschien niet met zo'n vaart komen, aangezien we technisch nog steeds moeite hebben met extreem lage resoluties zoals Full HD. Bij schermen als dit is er een wisselwerking tussen betaalbaarheid en kwaliteit. Ik denk dat als we hier filmpjes op af zullen gaan spelen, we voorlopig nog wel even aan Full HD gaan vast zitten, en nog niet naar 4K of meer bijvoorbeeld. De reden hiervoor is simpel, ik kan nog geen betaalbare, zuinige chip bedenken die dat aankan. Een X86CPU heeft zelfs moeite met Full HD (1080P25 of 1080I50), tenzij je een monsterlijk geval hebt. Nu zijn er chips die er beter in zijn, ook mobiele chips, maar zelfs die trekken hun accu in 2u leeg met 'slechts' 720P video.

Hoewel ik denk dat, zeker in het portable segment, dit extreem hoge resoluties gaat weergeven, denk ik dat de extreme resoluties zich beperken tot basis dingen die overeenkomen met waar e-readers nu voor worden gebruikt, stilstaand. Voor complexere dingen als animatie en video zullen we wel vast blijven zitten aan hedendaagse resoluties. Zeker in het portable en Consumer Elektronics segment. Misschien dat musea en andere 'inkomstengeneratoren' wél een stukje monster techniek kunnen neerzetten om life-like resoluties/DPI's op te hangen.

Overigens: zou dit met bril-loze 3D gecombineerd kunnen worden?

Quote.... Een X86CPU heeft zelfs moeite met Full HD (1080P25 of 1080I50) UnQuote:)

Dat heeft meer te maken met decompressie van gecomprimeerd materiaal dan met de resolutie van full HD video.