Olpc ontslaat helft personeel en stopt met ontwikkeling Sugar

De Olpc-organisatie zegt door slinkende reserves en de verzwakte wereldeconomie genoodzaakt te zijn om de helft van zijn personeel te ontslaan. Ook legt Olpc het werk aan de ontwikkeling van de opensource Sugar-interface neer.

De 32 werknemers van het One Laptop Per Child Project die na de ontslagronde overblijven, zullen een salarisverlaging moeten accepteren. De forse reorganisatie is bekendgemaakt door Nicholas Negroponte, de initiatiefnemer van het Olpc-project. Negroponte noemt de ingrepen 'zeer triest', maar hij stelt dat de organisatie trouw blijft aan de doelstelling om goedkope laptops aan schoolkinderen in arme landen te leveren.

Met het staken van de deelname in de ontwikkeling van het opensourceproject 'Sugar', wil Olpc middelen vrijmaken voor de ontwikkeling van zijn tweedegeneratie-XO-laptop. Sugar zal volgens de Olpc voortaan geheel door de opensourcecommunity moeten worden ontwikkeld. Wel wil de organisatie een business unit voor Zuid-Amerika optuigen, terwijl het ook kansen in het Midden-Oosten ziet. Negroponte heeft verder aangegeven dat hij een programma wil opzetten om gratis schoolboeken te verspreiden. Ook wordt er gewerkt aan een project om Olpc-gebruikers kosteloos internettoegang te bieden.

Reacties (27)

Het idee van de OLPC-stichting is heel erg mooi, maar is het op hardwaregebied niet inmiddels ingehaald door de commerciële netbook^TM initiatieven?

Nu meer en meer fabrikanten dit soort producten op de markt zetten kan de OLPC-stichting zich beter gaan richten op het toegankelijk maken van dit soort producten voor de gebruikers die er het meest om verlegen zitten...

Hierbij kan de interface nog een aandachtspunt zijn, maar ook deze kan men in samenwerking met de opensource-gemeenschap ontwikkelen - zoals men overigens ook van plan is, zie bericht :-)

Het idee van de OLPC-stichting is heel erg mooi, maar is het op hardwaregebied niet inmiddels ingehaald door de commerciële netbookTM initiatieven?

Voor 'ons' Tweakers en gadget freaks wel; voor de doelgroep van de OLPC echter absoluut niet; er is zelfs niets dat in de buurt komt. Laat maar eens een Eee vanaf een meter hoogte vallen, graaf hem maar eens in en weer uit in fijn zand, leg hem maar regelmatig flink in de zon terwijl het 40 graden is of kijk maar eens hoe lang je er een PDF op kan lezen zonder de batterij snel leeg te zuigen. Probeer maar eens binnen vijf minuten het moederbord te vervangen - met zo weinig mogelijk gereedschap; of probeer er maar eens een mesh-netwerk mee te maken. Of er eentje voor minder dan 200 dollar te kopen.

Alleen voor ons hier in het rijke westen is de OLPC 'ingehaald' op hardwaregebied omdat we kijken naar eigenschappen die voor kinderen in ontwikkelingsgebieden onbelangrijk zijn, en niet kijken naar de dingen die voor hen wel belangrijk zijn.
Echter, voor zover ik weet zijn er geen andere laptops die ontwikkeld zijn voor kinderen in ontwikkelingslanden.

Toch proberen Microsoft en Intel die kinderen en hun vertegenwoordigers bij te brengen dat dezelfde eigenschappen die belangrijk zijn voor ons ook belangrijk voor hun zouden moeten zijn (OLPC is te traag etc.) en ze daarmee een voor hun minder bruikbare laptop door de maag te splitsen (Classmate). Jammer dat toch al niet geweldig slimme personen als Ghadaffi in die propaganda trappen.

Het zijn wel extreme situatie's die je schetst. Niet ieder kind uit een ontwikkelingsland zal een laptop zo behandelen en je kunt je dus afvragen in hoeverre deze eisen noodzakelijk zijn.

Wellicht is dan een netbook ook afdoende voor de meerderheid.

Precies - en dat is het hele probleem. De OLPC mikte op massaproductie en stelde onredelijke doelen. "Graaf 'm in in zand" - ja ho eens. Dat doen wij niet met een PC van 5000 euro. Gezien de inkomensverschillen is een OLPC in een heleboel landen subjectief even duur.

Een low-end EEE PC zonder die features, en met de schaalvoordelen die gepaard gaan met verkoop in de hele wereld is dus veel goedkoper. Dus dan is voor een heleboel regeringen de vraag of de meerprijs van de OLPC eigenlijk wel te rechtvaardigen is.

Het zijn wel extreme situatie's die je schetst.

Niet als je weet hoe producten getest worden. Zelf werk ik op een afdeling waar ook producten getest worden, en het gaat erom door extreme testen binnen een paar maanden jaren van gebruik te simuleren, en misbruik moet je daarin ook meenemen. Althans, voor fatsoenlijke merkproducten gebeurt dat vziw, voor goedkopere meestal minder. Daarom gaan o.a. mobiele telefoons ook zo snel kapot binnen bijv. drie jaar, omdat ze vziw niet getest worden op vallen vanaf anderhalve meter.

De XO is in geen enkel opzicht te vergelijken met welke commerciële netbook of notebook. Het is een apparaat ontworpen voor een zeer specifiek doel.

Nee, maar de XO is wel een grote invloed geweest op de ontwikkeling daarvan - Asus' Eee was voor zover ik me herinner neergezet als directe tegenhanger voor de OLPC, zie nieuws: Intel en Asus: dit jaar goedkope laptops en nieuws: Asus' $199-laptop nader bekeken. Nu weet ik niet of de Eee het uiteindelijk in ontwikkelingslanden terecht gekomen is, maar ze hebben wel een veel steviger product op de markt weten te zetten.

[Reactie gewijzigd door YopY op 8 januari 2009 12:07]

De eee pc is daar verkrijgbaar. Zelfs in kleinere steden.

Heel jammer dat het project gestrand is. De ideeen erachter waren heel goed. IT in de onwikkelende wereld en mesh netwerk.

Achteraf gezien was dt project veel te idealistisch en en weinig commercieel opgezet. Commercieel in de zin van levensvatbaar door snel te releasen.

Als ze sneller waren geweest waren ze waarschijnlijk goedkoper geweest en hadden ze nog het recht van leven gehad. Jammer.

Rondom Sugar ligt het allemaal wat genuanceerder / anders. Er bestaat al een organisatie Sugar Labs die daar afgelopen jaar zelfstandig mee verder is gegaan. Op hun website kun je lezen: "... but "OLPC's decision to end its participation in Sugar's evolution doesn't mean that Sugar itself will be coming to an end any time soon. Former OLPC president of software, Walter Bender, who left the organization last year, launched Sugar Labs to facilitate ongoing community-driven development of the Sugar project. Sugar Labs has done well for itself—it recently joined the GNOME Foundation and is currently in informal talks with some hardware vendors."..." Bron: Sugar Labs

Joost Geraets - OpenNieuws.nl

Lijkt me lastig om op al die doelen allemaal tegelijk te excelleren of ze tot een goed einde te brengen. Mijns inziens is het beter als Negroponte zich toelegt op een ding tegelijk.

Jammer. Ondanks dat ik enthousiast ben over het idee, heb ik altijd mijn twijfels gehad over het project, maar we zien wel duidelijk de spin-off in de vorm van goedkopere mini-laptopjes.

Ik denk idd dat de westerse wereld hier meer aan over heeft gehouden dan de kinderen in afrika ;-)

En groot gelijk hebben ze! Ik heb nooit het nut van de sugar interface begrepen. Het kost klauwen met geld om te ontwikkelen en als alle kids in Afrika middels dit project eindelijk met een laptop om kunnnen gaan hebben ze er alsnog niets aan aangezien afgezien van OLPC's niemand in de wereld een computer bedient met de sugar interface.

Mijn relaas gaat alleen op als ze de sugar interface gaan dumpen. Maar daar gok ik wel op als ze er niet verder aan werken.

Het oorspronkelijke doel van de XO was dan ook niet om kinderen te leren werken met computers, maar meer om ze toegang te geven tot boeken, internet en digitaal samen te laten werken. Dat je dat doel met een maatwerk besturingssysteem makkelijker kan bereiken is op zich nog niet zo'n vreemd idee...

Mijns inziens kunnen ze* hun energie en centen beter steken in projecten die lagere geboorte- en sterftecijfers tot gevolg hebben, want dat is relatief gesproken misschien wel de eenvoudigste manier om een begin te maken met het oplossen van de talrijke problemen waar wij op aarde mee kampen (voedselschaarste, ziektes, uitputting van natuurlijke bronnen, onomkeerbare beschadigingen aan natuur en milieu, etc. etc.). Want wat moet je als familie in godsnaam met een laptop als je kinderen niets te eten hebben of ten prooi vallen aan ziektes die eenvoudig te bestrijden zijn? Pas als die problemen worden aangepakt, zouden we ons wat mij betreft moeten gaan richten op de verdere ontwikkeling van kinderen in ontwikkelingslanden (waarbij technologische apparaten natuurlijk een belangrijke rol spelen). Tot die tijd blijf ik van mening dat dit soort projecten vooral bedoeld is om de eigen zakken te vullen (het is en blijft een commercieel project dat zichzelf in elk geval moet terugverdienen maar liefst nog winstgeven is) en tegelijkertijd jezelf moreel verheven te voelen boven de rest (omdat je zo begaan bent met het lot van minderbedeelden...).

* ze = organisaties die naar eigen zeggen het toch echt alleen maar te doen voor mensen die het minder goed hebben dan wij.

//edit

Vergeet daarbij overigens niet de rol van het geloof c.q. zij die het geloof verkondigen, want o.a. het verbieden van het gebruik van voorbehoedsmiddelen uit religieuze overtuigingen is natuurlijk een brutaliteit van jewelste.

[Reactie gewijzigd door aa_koch op 8 januari 2009 23:45]

Niet ieder kind uit een ontwikkelingsland is ondervoed. Niet ieder gezin is te groot.

Ik kan het onderzoek zo gauw niet terugvinden, maar als je het middenkader van het land in staat stelt om zich te ontwikkelen, dan heeft dat een groter effect (per geinvesteerd vermogen) dan dat je het armste deel steunt.

Voorbeeld : je geeft een persoon voldoende om te eten of je zorgt dat je de dokter zijn zaak kan uitbouwen en personeel in dienst kan nemen.

Verder is ontwikkeling en scholing HET middel om de mensen bewust te maken. Bijvoorbeeld om ze duidelijk te maken dat er een milieu probleem is. Pas als de mensen een andere levenstijl zien/ervaren leren ze de voor- en nadelen daarvan.

(School)boeken zijn in veel landen een probleem. Zoek maar eens naar een wiskunde boek in het swahili of een andere exotische taal.

Kennis = macht, macht om je eigen lot te bepalen.

Het opdoen van kennis (via welk medium dan ook) vind vaak zijn weerslag in het echte leven, op velerlei gebieden.

Samenwerken met een grossier in OS-en én een eigen os ontwikkelen leek me een onmogelijke taak. Het valt me nog mee dat ze maar de helft dumpen...

Beetje jammer dat ze de richting zijn kwijt geraakt waarin ze gingen: een goedkope computer voor kinderen in landen met beperkte infrastructuur qua spanning en internet, dit met een interface die extreem eenvoudig is en niet taalbeperkt is(*).
Op het moment dat MS zijn voet met windows daar tussen de deur kreeg is voor een hoop mensen de motivatie weggevallen, daarnaast zijn de overheden die de apparaten aan moest schaffen vaak beïnvloed door lobbyisten van 'het commerciële kamp'

Ik hoop dat Sugar en de bijbehorende hardware alsnog zijn weg naar de doelgroep gaat vinden...

(*) Ooit eens een Zweedse windows geprobeerd? Precies