Flexibele beeldschermen kunnen in de toekomst groter en buigzamer worden. Dat vloeit voort uit onderzoek van Duitse wetenschappers. De displays zouden bovendien goedkoper worden.
Onderzoekers van het Max Planck Instituut voor polymeeronderzoek en de Duitse tak van Sony hebben een techniek ontwikkeld om buigbare beeldschermen te maken. Anders dan de bestaande productiemethodes die oled's of elektronisch papier gebruiken, zouden de Duitse flexibele displays van een meer chemische benadering profiteren. Het grote voordeel van de in Duitsland ontwikkelde techniek is in de elektronica te vinden: componenten hoeven niet langer in de display verwerkt te worden. Daardoor hoeven de elektronicacomponenten niet bloot te staan aan de krachten die het buigen van de display veroorzaakt.
De chemische oplossing die de Duitsers bedachten, bestaat uit een laag fluoriscerend organisch materiaal dat tussen twee transparante lagen plastic wordt aangebracht. Deze productiemethode stelt volgens de onderzoekers weinig grenzen aan de maximale afmetingen van de display. Het fluoriscerende materiaal licht op wanneer het belicht wordt door een rode of infrarode laserstralen. Die lasers kunnen het oppervlak van de display afscannen, zoals een elektronenstraal dat in een crt-monitor deed. De wetenschappers wisten de displays helder en zeer snel te maken: de reactietijd van de 'pixels' kan volgens hen tot 80 microseconde dalen. Ook de levensduur lijkt veelbelovend: prototypes werkten zonder intensiteitsverlies gedurende ten minste honderd dagen.
Door verschillende combinaties van chemicaliën te gebruiken, waren de onderzoekers in staat kleurendisplays te bouwen, die door een laser met één kleur geactiveerd konden worden. Hiertoe gebruikten zij één type materiaal dat licht absorbeert en de energie aan een tweede organisch molecuul vrijgeeft. Deze geeft, afhankelijk van de samenstelling, fotonen af die de gewenste kleur geven. Het rode of infrarode licht van de laser wordt door het eerste molecuul opgenomen, zodat de verschillende kleuren met een rode laser weergegeven kunnen worden.
De onderzoekers gebruiken moleculen die blauw, groen en geel licht afgeven, alleen rood vormt nog een probleem. Ook zoeken de Duitsers nog naar een manier om de verschillende kleuren in één beeldscherm onder te brengen: ze denken aan het gebruik van meerdere lagen. Door gebruik te maken van glasvezels om het laserlicht op de displays te schijnen, zouden bovendien mobiele toepassingen gevonden kunnen worden. Vooralsnog lijkt de techniek zich echter vooral te lenen voor reclame- of informatieschermen of als hud in voertuigen.
