De United States Copyright Royalty Board heeft een nieuw tariefsysteem voor het webcasten van auteursrechtelijk beschermde muziek vastgesteld. Ondanks felle protesten van de webcasters moet voortaan per luisteraar per nummer betaald worden.
De Amerikaanse overheidsorganisatie voert de nieuwe tarifering met terugwerkende kracht per 1 januari 2006 in. Voor elk nummer dat in het afgelopen jaar via webradio's te beluisteren viel, moet 0,08 dollarcent worden afgedragen. Dit jaar bedragen de royalties 0,11 dollarcent per song per luisteraar, volgend jaar moet 0,14 cent worden afgedragen en in 2009 en 2010 zijn de heffingen respectievelijk 0,18 en 0,19 cent. Bovendien is elke website die beschermde muziek streamt een minimumbedrag van 500 dollar 'per channel' per jaar verschuldigd. Het vergoedingensysteem is conform het voorstel van SoundExchange, een dochterorganisatie van de Riaa.
Met de invoering van het nieuwe royaltysysteem ziet de toekomst voor Amerikaanse webcasters er bijzonder somber uit. Volgens berekeningen van de Radio and Internet Newsletter levert een gemiddeld onlineradiostation per uur rond de zestien liedjes af, waarover dit jaar volgens de CRB 1,76 dollarcent moet worden afgerekend. Daar staan bij goed georganiseerde webcasters wel advertentie-inkomsten tegenover, maar RAIN becijfert dat de combinatie van audiocommercials en banners en dergelijke naar schatting nog geen 1,2 dollarcent per luisteraar per uur oplevert, zodat de af te dragen royalties rendabele exploitatie onmogelijk maken. Bijkomende complicatie is dat niet is vastgelegd wat een 'channel' precies is, zodat websites die per individu een op maat gemaakte uitzending afleveren, het risico lopen om voor elke klant 500 dollar te moeten betalen.
Grote en kleine webcasters lijken dankzij de nieuwe CRB-maatregelen dan ook direct in financiële problemen te komen: vrijwel niemand heeft in zijn business plan met dergelijke hoge tarieven rekening gehouden. Online radiostations zullen dus veel extra adverteerders moeten werven, en de razendsnelle prijsstijgingen - tussen 2006 en 2009 worden de royalties met gemiddeld 31,1 procent per jaar verhoogd - betekenen dat de hoeveelheid reclame over drie jaar nog eens zo groot moet zijn. De protesten tegen de maatregel zijn dan ook legio, en het is niet ondenkbaar dat internetradio in de Verenigde Staten zijn langste tijd gehad heeft. Of dat in het voordeel van de platenindustrie is, moet nog blijken, maar het lijkt niet onwaarschijnlijk dat er buiten de VS heel wat webcasters klaar zullen staan om de leemte - al dan niet illegaal - op te vullen.
