Onderzoekers bezorgd over gezondheidsrisico nanotubes

Nanotechnologie wordt door veel wetenschappers gezien als de toekomst. Door het uitbuiten van deze techniek hoopt men op steeds kleinere elektronische componenten, nieuwe manieren om geneesmiddelen toe te dienen en verbeterde brandstoffen. Hoewel de mogelijkheden eindeloos lijken, is de afgelopen jaren de vraag opgedoken wat de toxische werking is van nanodeeltjes. In 2004 onderzochten wetenschappers van NASA het effect van koolstof nanotubes op de longen. Uit de resultaten bleek dat de deeltjes zelfs giftiger waren dan pure koolstof of kwarts van datzelfde gewicht. Een jaar later toonden onderzoekers van UT El Paso aan dat het toxische effect van de tubes op cellulair niveau in essentie gelijk was aan dat van asbest. Vorige maand werden er op een bijeenkomst van Society of Toxicology beelden gepresenteerd van nanotubes die na nauwelijks een minuut contact met de longen de bloedvaten waren binnengedrongen en zich aan de rode bloedcellen begonnen te hechten.

Het effect van nanotubes op het menselijk lichaam is niet altijd schadelijk voor de gezondheid. Door hun structuur zijn ze onder andere zeer geschikt voor het laten groeien van botten. Daarnaast hebben nanodeeltjes van cerium en yttrium juist een positief effect op de levensduur van cellen. Volgens DailyTech is maar één vraag relevant: moeten alleen diegenen die betrokken zijn bij de productie van nanodeeltjes extra waakzaam zijn of is het een probleem dat zich uitstrekt tot buiten de fabriekshallen en invloed heeft op onder andere het milieu. Een tak van de Centers for Disease Control and Prevention en de Europese Commissie zijn in ieder geval al bezig met het opstellen van richtlijnen voor de productie van nanodeeltjes.

Reacties (41)

[Drogo]

Check dit nieuwsberichtje. Produkt teruggeroepen vanwege gevaar voor de gezondheid.

[kaconst]

Het probleem met die nanodeetjes is dat ze verhoudingsgewijs een veel grotere oppervakte hebben vergeleken met hun volume, dat gecombineerd met hun grootte zorgt ervoor dat ze uiterst reactief zijn.
Er is nog niet veel onderzoek gebeurt naar deze nanopartikels, en er is dus nog niet veel geweten over wat de invloed nu precies is van deze grote oppervlakte.

Overbodig? Julie willen niet weten waarom ze zo gevaarlijk zijn?

[Zwelgje_76]

Ik denk niet dat jij helemaal doorhebt waarom nanotubes gevaarlijk zouden kunnen zijn en de negatieve beoordeling die jouw post van enkelen heeft gekregen is in mijn ogen terecht.

Het onderzoek toont weliswaar aan dat nanotubes aan cellen kunnen hechten maar ander onderzoek toont aan dat dit niet echt super veel gevaar met zich meebrengt. Het grootste gevaar is het asbest-achtige effect wat kan optreden. Dit heeft echter niets met binding te maken en dus al helemaal niet met het eventuele grote oppervlak van deze tubes.

Asbest (en misschien dus ook nanotubes) zijn zo gevaarlijk omdat het immuunsysteem deze deeltjes herkend als zijnde lichaamsvreemd. Macrofagen proberen deze deeltjes op te eten maar doordat ze te groot en scherp zijn komen er allemaal cytotoxische stoffen vrij en treedt DNA schade aan omliggende cellen op.

Kortom, je doet net alsof je in jouw post even aangeeft wat het gevaar is van deze nanotubes terwijl je in feite geen idee lijkt te hebben waar je over praat. En dan nog gaan lopen klagen dat je reactie als overbodig wordt gemod. In feite staat je reactie nog veel te hoog! Niet te geloven dit...

[Verwijderd]

Wat de probleem is dat Nano tubes zijn juist niet reactief genoeg (zeer stabiel) om het af te breken (net als asbest) Lange grote moleculen die niet verwijderd kunnen worden uit de lichaam kunnen druk uitoefenen op cellen, tijdes een celdeling kan een fout geburen wat tot kanker cel kan leiden

[cc12]

reactief, af te breken, asbest, grote, verwijderd, lichaam, tijdens, celdeling, gebeuren, cel

[Verwijderd]

Zo reactief zijn nanotubes niet hoor, de koolstof nanotube is een systeem dat heel laag is in energie en wil dat ook graag zo houden.

[Rrob]

Het is maar hoe je het bekijkt, als je een nano-tube (1 molecuul) vergelijkt met andere moleculen hebben ze (juist doordat ze zo groot zijn) eerder een veel KLEINER oppervlak vergeleken met hun volume

[Verwijderd]

Ik zie juist heil in Nanotubes, maar net zoals elke uitvinding die de mens doet kan het gevaarlijk zijn bij 'onjuist' gebruik ervan. Er zullen nog wel richtlijnen komen voor het gebruik van nanotubes. Een zakje nanotubes liggen niet bij je lokale PC boer

Dus, veel is in principe gevaarlijk. Weet je hoe je hand eruit zal zien als je een TFT panel laat breken met al die flinterdunne glaslagen? Levensgevaarlijk, maar de meeste mensen hebben er toch een en zoiets gebeurt bijna nooit. Zo zal het ook wel gaan moet toekomstige uitvindingen.

[Verwijderd]

Een scherm gemaakt van nanotubes is niet onveilig, maar op het moment dat het scherm wordt afgedankt, en wordt 'versnipperd' / 'gecrushed', komen de nanotubes vrij en kunnen ingeademd worden.

Net als asbest, dat ligt ook veilig op daken, totdat je het gaat verwijderen en gaat zagen etc.

[RetepV]

Ik zie juist heil in Nanotubes, maar net zoals elke uitvinding die de mens doet kan het gevaarlijk zijn bij 'onjuist' gebruik ervan.

Als je de geschiedenis er echt op naslaat, dan kun je je zin beter zo stellen:

Ik zie juist heil in Nanotubes, maar net zoals elke uitvinding die de mens doet zal het onjuist gebruikt worden en is het daarom gevaarlijk.

Zo lang de meerderheid van de mensheid geen verschil kan zien tussen iemand die werkelijk ergens verstand van heeft en iemand die bluft dat hij ergens verstand van heeft, zullen er altijd wel mensen op hoge posten zitten die niet na denken over de gevolgen van hun acties.

[Verwijderd]

Dan heeft tenminste goede miltaire eigenschappen.

[catfish]

in Wing Commander IV (1996) werden ze al gebruikt als biologisch wapen, dit is wel een spel, maar blijkt nu in de realiteit misschien wel mogelijk
zo grappig is het dus niet

[Verwijderd]

Het bericht komt een beetje over als sensatie zoeken, de huidige gebruikte materialen zijn eveneens heel giftig, echter de effecten op ons lichaam hangen volledig af van hoe het materiaal toegepast wordt.

Als voorbeeld koolstof: We komen overal in contact met koolstof, potloden, carbon fibre, etc, deze producten zijn niet schadelijk voor onze gezondheid.
Echter wanneer je koolstof als remschijf gaat gebruiken (als slijtproduct) dan wordt het verhaal anders! (Zie recente onderzoeken bij bv de F1 coureur Mika Salo).

Zo ook lood, het wordt in de bouwwereld niet als giftig beschouwd, echter kranten waren vroeger weldegelijk slecht voor je gezondheid.

Een cpu gemaakt uit nano tubes zal heus niet veel kwaad kunnen, maar het wordt anders wanneer men de nanotubes gebruikt in toepassingen waar relatief hoge slijtage plaatsvind.

[i-chat]

maar die slijtage vind wel plaats bij de productie van die chips, en dat is dus toch 't onderzoeken waard...
(in hoeverre dat de omgeving schaadt)

[flippy]

het is goed dat ze er nu achter komen, en dat we niet van die asbest acties krijgen...
ze kunnen nu dus direct beginnen met het ontwerpen van adequate bescherming.

[benoni]

... nanotubes die na nauwelijks een minuut contact met de longen de bloedvaten waren binnengedrongen en zich aan de rode bloedcellen begonnen te hechten ...

Ik vraag me dan ook af wat het spijsverteringssysteem doet met nanodeeltjes die in het voedsel zijn beland. Weet iemand hier meer van?

[Seal64]

Waarschijnlijk niets. Spijsvertering is grotendeels gebaseerd op de werking van enzymen, en die zijn vrij specifiek in hun werking. Amylase, bijvoorbeeld. Zit in je speeksel en breekt zetmeel af tot glucose. Da's de reden waarom een aardappel, als je 'm lang in je mond hebt, zoet begint te smaken. Andere enzymen die gebruikt worden zijn proteinasen, die eiwitten afbreken, en lipasen, die vet afbreken. Voor zover ik weet zijn er geen enzymen die specifiek op nanodeeltjes werken (ik zou niet weten waarom die er überhaupt zouden zijn aangezien nanodeeltjes nou niet direct een algemene voedselbron zijn).

Dan zou je dus naar de elementen moeten gaan kijken waaruit de nanodeeltjes zijn opgebouwd. Ik zie daar zo snel koolstof, cerium en yttrium voorbij komen. Geen van allen stoffen waar het lichaam om zit te springen, dus daar zullen ook niet echt systemen voor zijn om dat op te kunnen nemen. Tenzij ze per ongeluk via een ander proces kunnen meeliften.

Ik denk dus dat in de praktijk zal blijken dat deze deeltjes wat spijsvertering betreft gewoon inert zijn.

[AugmentoR]

voordat er tweakers een middag met een aardappel in hun mond lopen: je moet er wel goed op kauwen voordat je het zoete effect krijgt

Nanotubes en buckeyballetjes zijn idd uiterst stabiele structuren en zijn dan ook biologisch niet afbreekbaar. Stil te staan bij gezondheidsrisico's hiervan is dan ook zeker een aanrader aangezien elke nanotube of buckeybal tot in lengte van dagen in de natuur zal rondslingeren.

[Drgn]

Ik zie daar zo snel koolstof, cerium en yttrium voorbij komen. Geen van allen stoffen waar het lichaam om zit te springen

Even los van of het lichaam nanotubes wel of niet kan afbreken; ieder organisme heeft koolstofbronnen nodig, biomassa is opgebouwd uit koolstof.

[Verwijderd]

Ja maar niet als ' C' an sich.
Maar als koolstofverbindingen met bijvoorbeeld zuurstof en/of waterstof.

[Verwijderd]

Het zou me ten zeerste verbazen als die dingen verteerden. Nanotubes zijn namelijk uiterst stabiele stucturen. Je lichaam kan het ook naar niets nuttigs omzetten (wat vaak gebeurd in spijsvertering) omdat er niets anders dan koolstofatomen in zit.
Maarja, IANAFE (I am not a food expert )

[Verwijderd]

dan kunnen we het nog altijd gebruiken als norit...

[T!mothy]

best wel jammer... er leken alleen maar voordelen aan deze ontwikkeling te zitten... maar ja hopelijk lossen ze dit op..

[Verwijderd]

Er zijn maar heel weinig dingen die alleen maar voordelen hebben, zo'n ontdekking was dus eigenlijk wel te verwachten...

[paazei]

Nouja, te verwachten...
Dit is de kleinste schaal waarop we kunnen construeren, je hebt het dan niet meer over materiaaleigenschappen, maar over atoom en verbindingseigenschappen, op deze manier is de vormvrijheid dus eindeloos en zou je verwachten dat de enige problemen die te verwachten zouden zijn bij de constucteurs liggen en niet meer bij de eigenschappen zelf.

[Verwijderd]

In de ruimte heb je toch ook zo iets? Heeele kleine deeltjes die dwars door de schilden van spaceshuttles heen gaan en ook door het menselijk lichaam.
Bedoelen ze dat hiermee? Of zijn nanotubes niet klein genoeg daarvoor.

[AugmentoR]

Over het algemeen hebben ze het dan over elementaire, niet geladen, deeltjes zoals neutrino's en neutronen.

Hier gaat het over nanotubes e.d., dat zijn hele moleculen. Deze zijn in de kosmos niet (ok.. bijna niet) te vinden en zijn daarnaast veel te groot om snelheden te bereiken tegen de lichtsnelheid.

[martijnvanegdom]

Nanotubes zijn eigenlijk vreeslijk groot! (Althans op moleculair niveau.) En zoals al aangegeven werd het gaan om neutrino's.

(eh.. AugmenoR je neemt aan dat Einstein gelijk heb, maar we gaan complete ruimteschepen met lichtsnelheid laten vliegen hoor.. dus dan zijn nanotube eigenlijk heel klein)

[Rrob]

Als nanotubes zo slecht zijn, hoe zit het dan met de oer-nanotube? De C₆₀ buckybal komt namelijk ook gewoon 'in het wild' voor.

[AugmentoR]

Die C60 buckeybal komt idd heel sporadisch in de natuur voor, als toevallig product van ondermeer supernova's. Daarom kan het nog wel slecht voor de gezondheid zijn; uranium komt ook in de natuur voor.