De Toxic-serie is bij de liefhebbers van snelle videokaarten wel bekend als het high-endmerk van Sapphire, en toen de kans om een Toxic Radeon X1900 XTX te testen zich voordeed, greep Xbit Labs die dus met beide handen aan. In een 21 pagina's lange en met talloze grafieken en statistieken doorspekte review wordt deze watergekoelde kaart uitputtend geanalyseerd, maar de conclusie is helder: dit is de snelste Radeon die voor geld te koop is. Overigens zou deze kaart oorspronkelijk onder de naam 'Blizzard' uitgebracht worden, en zo staat hij dan ook in onze pricewatch. Pas onlangs werd, na protesten van de firma (jawel) Blizzard, voor de Toxic-merknaam gekozen. Er is echter maar één watergekoelde X1900 van Sapphire, dus heel groot zal de verwarring niet zijn.
Het pakket extra's is wat aan de karige kant, vindt de reviewer. De twee meegeleverde spellen hadden er bijvoorbeeld best vier mogen zijn, of in elk geval twee toptitels als F.E.A.R. Een groter gemis is het ontbreken van een montagehandleiding voor de door Thermaltake ontwikkelde waterkoeler. Hoewel overklokbaarheid een van de sterke punten van de Toxic zou moeten zijn, wordt het geheugen passief gekoeld en is het waterblok voor de gpu van aluminium. De Toxic is in de fabriek al opgevoerd: de R580-core is op 650MHz afgeregeld, terwijl de halve gigabyte GDDR3-geheugen op 1550MHz is geklokt. Deze settings zijn niet of nauwelijks verder omhoog te schroeven; meer dan tien of twintig megahertz extra zit er niet in. Verder is het een echte Radeon, dus de kwalificatie 'stroomvreter' is nog mild. Als hij op topsnelheid werkt, trekt de kaart 120W, en Sapphire raadt dan ook minimaal een 450W sterke voeding aan. Voor een CrossFire-systeem moet de 12V-rail van de voeding zelfs 38A kunnen leveren, zodat een 550W PSU wel het minimum is.
Er is gelukkig ook veel goed nieuws. De 2d-beeldkwaliteit is uitmuntend, en op 3d-gebied kan de kaart zich met de besten meten. In OpenGL-spellen als Doom III of Chronicles Of Riddick weet een GeForce 7900GTX nog wel een hogere score neer te zetten, maar de Toxic scoort vrij consequent hoger dan 45fps op 1600*1200 met 4*FSAA en 16*AF. In Far Cry wordt met dezelfde settings rond de honderd fps gescoord, maar de matige HDR-implementatie van ATi zorgt ervoor dat de framerates naar tussen de 50 en de 60fps duiken als die feature wordt ingeschakeld. Niet voldoende, vindt de reviewer, maar daar moet bijgezegd worden dat die alles onder de 60fps 'onspeelbaar' noemt. In F.E.A.R. is de kaart de enige die, op 1600*1200 en op de hoogste kwaliteit, in de buurt van de 60fps komt, terwijl de minimumframerate in Serious Sam hoger ligt dan bij de nVidia 7900GTX, al haalt die bruto meer beelden per seconde.
In de Aquamark-benchmark moet de kaart de 7900GTX een paar procent voorsprong toestaan, maar de 3dMark05-score van 11.756 is volgens de reviewer de hoogste score die hij ooit met een enkele grafische kaart heeft gemeten. In 3dMark06 verliest de Toxic de Shader Model 2.0-test, en de betere SM3.0-waarden kunnen niet verhinderen dat de benchmark met overallscores van 6025 tegen 6040 van het nVidia-topmodel wordt verloren. Al met al is het een dijk van een kaart, maar de gebrekkige overklokmogelijkheden en de mindere OpenGL-prestaties temperen de vreugde een beetje. Belangrijkste nadeel is waarschijnlijk de geringe voorsprong die de kaart op 'normale' X1900 XTX-kaarten heeft: de voorsprong is nergens groter dan een paar procent. Een voordeel is wel dat de waterkoeling erg stil is, en natuurlijk is de kaart met de 48 pixel shaders uitstekend op de toekomst voorbereid. Wie er tegen de zeshonderd euro voor neer wil leggen, haalt hier wel degelijk een van de beste kaarten op de markt mee in huis.
