Je lijkt een soort glijdende schaal te zien die leidt tot hele nare dingen.
Er is een glijdende schaal van nare dingen.
Je ziet overal dat mensen steeds meer in extremen denken en converseren. Het is steeds meer of het één of het ander. Dat leidt automatisch tot conflict en meer intolerantie. En dat is precies waar de pers en media het van moeten hebben waarmee ieder vonkje aangewakkerd wordt tot bosbrand.
Er is dan ook een duidelijke reden waarom de mensen met de meest 'conservatieve' standpunten het vaakst op die manier in het nieuws zijn. Die reageren namelijk op een sociale beweging en maatschappelijke veranderingen die in hun ogen te ver gaan en waar een heel groot gedeelte van de bevolking het niet mee eens is of niet goed weet wat ze ervan moeten denken en makkelijk te overtuigen is.
En het is wel zaak om in de gaten te houden dat het over de USA gaat en dat hele links/rechts gebeuren er normaal gesproken heel erg vanaf hangt waar je bent, waar je het aan spiegelt en het simpele feit dat niets of niemand 100% het één of het ander is. Helaas gaat het over macht en geld en heeft de Amerikaanse politiek een 2-partijen stelsel.
Om dan weer terug te grijpen op wat mijn initiële punt was; soms is het lekker makkelijk om iemand in een hokje te zetten en de deur dicht te gooien, maar wordt er niet meer gekeken naar wat het feitelijke probleem is. Al die extreme standpunten, ideeën, beleidswijzigingen, of ze nu rechts of links, conservatief of progressief zijn, komen (meestal) niet van sociopaten die dingen verzinnen om tegen te zijn, maar hebben een bron.
Waar is de miljardair die zich uitspreekt voor de LHBTI-beweging, meer immigratie, semitisme?
Hoe kan het dat een verwerpelijk figuur als Andrew Tate een grote schare volgelingen kan kweken?
Waarom wordt iets fundamenteels als 'family values' door sommigen opeens gezien als iets van 'far-right'?
Het is hetzelfde met een hoop van die filmsterren e.d. die zich met politieke dingen gaan bemoeien en pop- en rockartiesten die een concert onderbreken om te vermelden wat hun politieke standpunten zijn.
Het kan zakelijke consequenties hebben. Tesla wil niet geassocieerd worden met de politieke uitspraken (of de privéuitspattingen) van Musk. Men vreest terecht dat de reputatie van Musk de verkopen beïnvloedt.
Maar de opvattingen van Musk maken een Tesla niet een slechte auto, nog maakt het het hele bedrijf of de kopers van de producten opeens 'rechts' of anti-wat dan ook, nog wordt de oprichting en ontwikkeling van het bedrijf opeens minder significant.
Ik denk dan ook dat wat hij doet zeer schadelijk is voor maatschappij en politiek. Hij stookt onrust op en ondermijnt het vertrouwen in de democratie. En dat mag wat mij betreft altijd worden benoemd.
Ik ben prima in staat om bijv. de publieke uitspraken over bepaalde onderwerpen van J.K. Rowling objectief te beoordelen en die los te zien van de boeken die ze geschreven heeft en al helemaal van de game die naar aanleiding daarvan gemaakt is.
Het gegeven dat sommige mensen dat niet kunnen en zelfs van mening zijn dat het lezen van de boeken en het spelen van de game je een slecht mens maken is compleet absurd.
Als een gesprek over de boeken of de game gaat zijn de politieke opvattingen van de maker irrelevant, tenzij die uiteraard een prominente rol in het werk spelen of het onderwerp daar specifiek naartoe schuift. En dat laatste lijkt de laatste tijd bijna onoverkomelijk.
Misschien een extreem voorbeeld maar stel dat Musk met zijn "naar de mond praten van zeer rechtse volgers" meer politieke invloed kan bereiken en dat er toe leidt dat hij de middelen heeft iets revolutionairs te ontwikkelen waar de hele wereld profijt van heeft.
In hoeverre zijn zijn politieke standpunten dan nog relevant? En over 20 jaar?
Er zijn ontelbare voorbeelden van eenzijdige objectieven en zelfs algemeen geaccepteerde geschiedvervalsing over personen en gebeurtenissen die als hoofdzakelijk 'goed' of 'slecht' bekend staan waar de werkelijke toedracht, de inhoud, de context vaak helemaal niet zo zwart//wit zijn geweest of waar goede dingen van slechte mensen/omstandigheden zijn gekomen en vice versa.
Films hoeven niet voorzien te worden van disclaimers over wat de politieke standpunten van acteurs zijn of dat ze ooit gelogen hebben in hun CV o.i.d. en dat hoeft ook voor 'excentrieke' miljardairs niet als dat niet relevant is.
[Reactie gewijzigd door centr1no op 17 augustus 2024 16:55]