Verstand hebben van een bepaald werkveld lijkt in de politiek niet nodig.
Een van de uitzonderingen is bijvoorbeeld Ferdinand Grapperhaus: mr. dr. (Meester in de rechten én gepromoveerd) die minister is van Veiligheid en Justitie. Ik ga ervan uit dat hij verstand van zaken heeft. (Of zijn opvattingen of beleid je bevallen is een tweede.)
Er zijn echter zat mensen in de politiek met een opleiding die niet past bij hetgeen wat ze doen. Mark Rutte bijvoorbeeld studeerde in 1992 af als docent geschiedenis, maar was in 2002 al directeur van een onderdeel van Unilever.
Enkel 10 jaar, van afstuderen in de geschiedenis tot directeur HR... en hier zit ik in de IT, waar ik bij een sollicitatie gevraagd word om "even te laten zien dat ik kennis van zaken heb", na bijna 20 jaar in het werkveld. (Met als kers op de taart een opdracht die 20-30 uur kost om uit te voeren om te bewijzen dat ik daadwerkelijk weet waar ik mee bezig ben.)
Naast de start van zijn carrière is Rutte zo ongeveer zijn hele leven al lid van (Jong) VVD; ik ben dan ook van mening dat het altijd een vooropgezet doel was om in de landelijke politiek terecht te komen.
Dat het voor een politieke functie blijkbaar niet nodig is dat je daadwerkelijk bekend bent met het werkveld kun je ook zien aan het feit dat de minister van Financiën vier jaar later best Minister van Onderwijs kan zijn, of de staatssecretaris van Sport wordt Minister van Defensie.
Met andere woorden:
In de IT ben je na 20 jaar werken nog steeds bezig met bewijzen dat je wel ergens wat vanaf weet.
In management / politiek lijkt het er vaak op dat wat je hebt gestudeerd of waar je kennis ligt er niet toe doet, zo lang je maar een of ander diploma hebt en een kruiwagen c.q. netwerk om op topsnelheid ergens binnen te komen.
Edit: hetzelfde zie je bij Marietje Schaake: die is rond mijn leeftijd. Ze zit voroal in de politiek, en was sinds 2019 docent én directeur internationaal beleid bij het Cyber Policy Center van de Stanford universiteit. Ze zou een privacy-expert zijn. Van Wikipedia:
Schaake groeide op in Leiden en volgde haar middelbareschoolopleiding aan het Haags Montessori Lyceum. Na haar eindexamen vertrok ze naar de Verenigde Staten om een jaar in een Liberal Arts-programma te studeren aan de Wittenberg University in Ohio. Aan de Universiteit van Amsterdam studeerde zij sociologie en later amerikanistiek met een minor in Nieuwe Media.
Een MA in Liberal Arts? Sociologie? Amerikanistiek? Nieuwe Media? Lijkt wel een pretpakket. En zij is een internet- en privacy-expert? En docent én directeur van een bedrijf / afdeling die zich bezig houdt met cyberzaken? Waar heeft ze de kennis voor een dergelijke positie dan opgedaan; als hobby naast haar opleiding?
Maar OK; ze zit al sinds haar jaren-20 in de politiek, dus het kan blijkbaar best.
Wat ik me dan afvraag is waarom zij beter voor een dergelijke functie geschikt zou zijn dan ik, die daadwerkelijk een titel in Computer Science en Software Engineering heeft. Ik hou me dagelijks bezig met het veilig(er) maken en houden van systemen waar honderden mensen via het internet mee werken. Zonder deze dame daadwerkelijk te kennen, denk ik dat ik met goed vertrouwen mag zeggen dat mijn kennis van het internet, privacy, (cyber)security, IT en software (veel) groter is dan die van haar. Ik ben hier immers al ruim 20 jaar professioneel mee bezig. (Nog los van de 10 jaar die ik er als tiener mee bezig was.)
Maar aangezien ik enkel een IT-er ben een geen manager / politicus, ben ik dus niet directeur van een of andere instantie. Achteraf gezien heb ik toen ik 18 was de verkeerde keuze gemaakt. Ik had richting management of de politiek in moeten gaan, om het even met welk diploma.
Het moge duidelijk zijn dat ik van veel mensen binnen de politiek geen hoge pet op heb. Een uitzondering is Pieter Omtzigt:
Van 1992 tot 1996 studeerde hij economie en statistiek aan de Universiteit van Exeter in Engeland en voor een uitwisselingsjaar aan de Libera Università Internazionale degli Studi Sociali Guido Carli (LUISS) in Rome, Italië. Van 1991 tot 1993 was Omtzigt lid van het hoofdbestuur van CNV Jongeren.
Na zijn studie deed Omtzigt promotieonderzoek aan het European University Institute in Florence. Hij promoveerde in december 2003 in de econometrie met een proefschrift getiteld Essays in Cointegration Analysis. Omtzigt was van 2000 tot 2002 onderzoeker aan de Università degli Studi dell'Insubria in Varese, Italië. Vanaf 2002 was hij post-doctoraal onderzoeker aan de vakgroep kwantitatieve economie van de Universiteit van Amsterdam.
Iemand als hij zou Minister van Economie c.q. Financiën moeten worden. DAN heb je waarschijnlijk iemand op een positie die weet waar hij het over heeft. Echter, als je debatten hebt gevolgd, dan heb je ook kunnen zien dat hij vooral constant werd tegengewerkt als hij steekhoudende argumenten had.
[Reactie gewijzigd door Katsunami op 26 juli 2024 21:03]