Nederlands kabinet krijgt D66-staatssecretaris voor digitalisering

Het aankomende Nederlandse kabinet Rutte IV krijgt een staatssecretaris voor digitalisering. Het is nog onbekend hoe de post precies invulling gaat krijgen. De nieuwe staatssecretaris zal van de politieke partij D66 zijn.

De nieuwe staatssecretaris staat in de postenverdeling zoals die donderdag online is gezet. Minister-president Mark Rutte had al eerder gezegd dat er een staatssecretaris voor digitalisering aan zat te komen, maar het was nog onbekend onder welke partij die zou vallen.

De post heet officieel staatssecretaris Koninkrijksrelaties en Digitalisering en valt onder het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Het regeerakkoord, dat twee weken geleden naar buiten kwam, had ook al aandacht voor digitalisering. Daaronder ontvouwde het kabinet plannen voor een algoritmetoezichthouder, aandacht voor digitale vaardigheden, beveiliging van computersystemen en internetverbindingen.

Er is al langer een roep om een kabinetpost voor digitale zaken. België heeft al een staatssecretaris voor digitalisering. Mathieu Michel vult die post daar in. Het is nog onbekend wie de staatssecretaris wordt. Oud-Europarlementariër Marietje Schaake was een van de gezichten rond digitalisering bij de partij. Zij zit momenteel bij Eurasia Group en stopt binnenkort als directeur van het CyberPeace Institute.

Het D66-Tweede Kamerlid dat zich het meest heeft ingespannen voor digitale zaken was afgelopen jaren Kees Verhoeven. Hij keerde na de verkiezingen niet terug als Kamerlid, maar begon een eigen bedrijf. Hij noemt op LinkedIn de post 'slappe hap'. "Geen minister van Digitale Zaken maar een halve staatssecretaris. Liefst vier extra ministers komen er, waaronder zelfs een voor stikstof. Maar voor 'Digitalisering' kon er slechts een halve staatssecretaris vanaf. Een gemiste kans. Slappe hap. Veel te mager."

Door Arnoud Wokke

Redacteur Tweakers

30-12-2021 • 13:37

174

Reacties (174)

174
146
75
14
0
43

Sorteer op:

Weergave:

zolang er maar iemand komt die er daadwerkelijk verstand van heeft.
Verstand hebben van een bepaald werkveld lijkt in de politiek niet nodig.

Een van de uitzonderingen is bijvoorbeeld Ferdinand Grapperhaus: mr. dr. (Meester in de rechten én gepromoveerd) die minister is van Veiligheid en Justitie. Ik ga ervan uit dat hij verstand van zaken heeft. (Of zijn opvattingen of beleid je bevallen is een tweede.)

Er zijn echter zat mensen in de politiek met een opleiding die niet past bij hetgeen wat ze doen. Mark Rutte bijvoorbeeld studeerde in 1992 af als docent geschiedenis, maar was in 2002 al directeur van een onderdeel van Unilever.

Enkel 10 jaar, van afstuderen in de geschiedenis tot directeur HR... en hier zit ik in de IT, waar ik bij een sollicitatie gevraagd word om "even te laten zien dat ik kennis van zaken heb", na bijna 20 jaar in het werkveld. (Met als kers op de taart een opdracht die 20-30 uur kost om uit te voeren om te bewijzen dat ik daadwerkelijk weet waar ik mee bezig ben.)

Naast de start van zijn carrière is Rutte zo ongeveer zijn hele leven al lid van (Jong) VVD; ik ben dan ook van mening dat het altijd een vooropgezet doel was om in de landelijke politiek terecht te komen.

Dat het voor een politieke functie blijkbaar niet nodig is dat je daadwerkelijk bekend bent met het werkveld kun je ook zien aan het feit dat de minister van Financiën vier jaar later best Minister van Onderwijs kan zijn, of de staatssecretaris van Sport wordt Minister van Defensie.

Met andere woorden:
In de IT ben je na 20 jaar werken nog steeds bezig met bewijzen dat je wel ergens wat vanaf weet.
In management / politiek lijkt het er vaak op dat wat je hebt gestudeerd of waar je kennis ligt er niet toe doet, zo lang je maar een of ander diploma hebt en een kruiwagen c.q. netwerk om op topsnelheid ergens binnen te komen.

Edit: hetzelfde zie je bij Marietje Schaake: die is rond mijn leeftijd. Ze zit voroal in de politiek, en was sinds 2019 docent én directeur internationaal beleid bij het Cyber Policy Center van de Stanford universiteit. Ze zou een privacy-expert zijn. Van Wikipedia:
Schaake groeide op in Leiden en volgde haar middelbareschoolopleiding aan het Haags Montessori Lyceum. Na haar eindexamen vertrok ze naar de Verenigde Staten om een jaar in een Liberal Arts-programma te studeren aan de Wittenberg University in Ohio. Aan de Universiteit van Amsterdam studeerde zij sociologie en later amerikanistiek met een minor in Nieuwe Media.
Een MA in Liberal Arts? Sociologie? Amerikanistiek? Nieuwe Media? Lijkt wel een pretpakket. En zij is een internet- en privacy-expert? En docent én directeur van een bedrijf / afdeling die zich bezig houdt met cyberzaken? Waar heeft ze de kennis voor een dergelijke positie dan opgedaan; als hobby naast haar opleiding?

Maar OK; ze zit al sinds haar jaren-20 in de politiek, dus het kan blijkbaar best.

Wat ik me dan afvraag is waarom zij beter voor een dergelijke functie geschikt zou zijn dan ik, die daadwerkelijk een titel in Computer Science en Software Engineering heeft. Ik hou me dagelijks bezig met het veilig(er) maken en houden van systemen waar honderden mensen via het internet mee werken. Zonder deze dame daadwerkelijk te kennen, denk ik dat ik met goed vertrouwen mag zeggen dat mijn kennis van het internet, privacy, (cyber)security, IT en software (veel) groter is dan die van haar. Ik ben hier immers al ruim 20 jaar professioneel mee bezig. (Nog los van de 10 jaar die ik er als tiener mee bezig was.)

Maar aangezien ik enkel een IT-er ben een geen manager / politicus, ben ik dus niet directeur van een of andere instantie. Achteraf gezien heb ik toen ik 18 was de verkeerde keuze gemaakt. Ik had richting management of de politiek in moeten gaan, om het even met welk diploma.

Het moge duidelijk zijn dat ik van veel mensen binnen de politiek geen hoge pet op heb. Een uitzondering is Pieter Omtzigt:
Van 1992 tot 1996 studeerde hij economie en statistiek aan de Universiteit van Exeter in Engeland en voor een uitwisselingsjaar aan de Libera Università Internazionale degli Studi Sociali Guido Carli (LUISS) in Rome, Italië. Van 1991 tot 1993 was Omtzigt lid van het hoofdbestuur van CNV Jongeren.

Na zijn studie deed Omtzigt promotieonderzoek aan het European University Institute in Florence. Hij promoveerde in december 2003 in de econometrie met een proefschrift getiteld Essays in Cointegration Analysis. Omtzigt was van 2000 tot 2002 onderzoeker aan de Università degli Studi dell'Insubria in Varese, Italië. Vanaf 2002 was hij post-doctoraal onderzoeker aan de vakgroep kwantitatieve economie van de Universiteit van Amsterdam.
Iemand als hij zou Minister van Economie c.q. Financiën moeten worden. DAN heb je waarschijnlijk iemand op een positie die weet waar hij het over heeft. Echter, als je debatten hebt gevolgd, dan heb je ook kunnen zien dat hij vooral constant werd tegengewerkt als hij steekhoudende argumenten had.

[Reactie gewijzigd door Katsunami op 26 juli 2024 21:03]

Maar het zijn politici. Je wilt dus vooral mensen die goed zijn in politiek.

Mensen die echt goed zijn in IT, zoals jij bent, maar zonder politieke achtergrond wil je als ambtenaar op een ministerie, of beter nog, in een ZBO digitale zaken. Je zal die politici waarschijnlijk ook niet willen voor het werk dat jij doet. Dat is ook HET grote probleem hier, dat er een staatssecretaris digitale zaken komt zonder een goede organisatie erachter die het verstand van digitale zaken heeft.

Iemand met een achtergrond in het vakgebied op een minister/staatssecretaris post dat daar over gaat is zeker een grote pré, maar het belangrijkste is dat je er een goede politicus neerzet. Hun werk is om een ministerie te managen, verantwoording af te leggen tegen de kamer, en om de media te woord te staan. De taak van een minister van digitale zaken is niet het zelf managen van IT systemen. Niet dat ik de aanstelling van elke minister wil verdedigen, vaak genoeg zijn ze ook niet capabel in wat ze wel moeten doen.
De 2de kamer bedrijft politiek, de regering voer uit.

Als minister of staatssecretaris wil je dus iemand hebben die vooral inhoudelijk van iets verstand heeft.

jou verhaal managen is typisch het voorbeeld wat we zien bij de overheid en bedrijven. Het klinkt zo moei managen, vandaag hier morgen daar en maak er maar een zooitje van.

Ik sprak laatst met een topambtenaar die behoorlijk gefrustreerd was. Deze persoon moest dan aan een staatssecretaris adviezen geven over bepaalde zaken. De staatssecretaris moet dan op basis van dat advies een besluit nemen. Na 1.5 uur uitleg bleek dat de staatssecretaris en niets van begreep en dan maar de vraag aan de ambtenaar wat zou jij doen. antwoord mijn advies staat is de aanbeveling maar u moet een beslissing nemen.
De staatssecretaris is dan iemand met universitaire titel en bepaald denkniveau. Op het gebied waar de staatssecretaris actief is is er geen inhoudelijke kennis of begrijpt diegene zaken gewoon niet.

Dat verhaaltje van managen is de grootste onzin die steeds naar voren komt. Je hebt mensen nodig met kennis van zaken om zaken te kunnen begrijpen, gaan managers. De managers hebben de afgelopen jaren al genoeg kapot gemaakt.

Het triest is het hoort schijnbaar bij de politiek. Na winst wil jij nog een leuk baantje ah ja minister van dit of dat lijkt me wel leuk. Heb er wel geen verstand van maar kan het wel managen.

Een staatssecretaris van IT heeft wat mij betreft kennis van it nodig, de termen wat gaat er in om. Maar goed we zullen wel weer een manager krijgen die termen totaal niet begrijpt en gelukkig zitten er in de kamer ook steeds minder Kamerleden met verstand van zaken dus kan de ene de ander onzin verkopen en neemt men aan dat het juist is.
Heb je een staatssecretaris die zijn ambtenaren vertrouwd is het weer niet goed 8)7

Als lid van het kabinet ben je eindverantwoordelijke. Je moet dan inderdaad de besluiten nemen (waarbij het best prima is om de adviezen van je topambtenaren te volgen, dat zijn als het goed is experts). Ook moet je het goed kunnen verdedigen in de kamer en de media. Dat laatste zie ik maar weinig top IT'ers doen. Veel meer dan de topambtenaren verdienen ze er ook niet voor trouwens (wel een stuk meer dan mijn netto 1600 de maand). Die top ambtenaar die je kent krijgt echt goed betaald om die adviezen te geven, dat is gewoon zijn werk. Kabinetsleden hebben wel een veel grotere publieke exposure, zullen als eerste ontslagen worden als er iets goed mis gaat en moeten maar zien of ze hun baan houden na nieuwe verkiezingen (die ook zomaar vervroegd kunnen komen).

En ja, verstand van zaken is een grote pré. Je zou denken dat het wel moet lukken om 20 mensen te vinden met verstand van hun takenpakketten... Ik zou het echter niet belangrijker vinden dan hun politieke vaardigheden, dan krijg je goede besluiten die afgemaakt worden in de kamer en de publieke opinie. Heb je geen verstand van zaken, dan kan je tenminste de adviezen van je topambtenaren (die wel grotendeels experts zijn op het vakgebied) door de kamer loodsen. Dus aub. niet een IT'er met 20 jaar verdienstelijke werkervaring en geen politieke achtergrond op die plek neerzetten, dan toch echt liever iemand met 20 jaar politieke ervaring en geen IT achtergrond. Voor ambtenaren zou ik dat dan net andersom doen juist, zet daar die top IT'ers neer die de kabinetsleden adviseren en besluiten aanbevelen.
Klinkt leuk maar als je als staatssecretaris een beslissing moet nemen zonder dat je weet wat je nu doen of het begrijpt zit je wat mij betreft op de verkeerde plaats. Leg mij eens uit hoe je iets kan verdedigen wat je zelf niet begrijpt.
Kabinetsleden hebben wel een veel grotere publieke exposure, zullen als eerste ontslagen worden als er iets goed mis gaat en moeten maar zien of ze hun baan houden na nieuwe verkiezingen (die ook zomaar vervroegd kunnen komen).
Heel lang geleden was dat misschien zo, de realiteit is tegenwoordig anders.

Ollongren komt na haar briefje functie elders zelf terug met functie elders een ander ministerschap. Het ging toch goed mis en toch terug.
Kaag die aftrad na fouten komt ook gewoon weer terug.
Rutte fout op fout op fout en jawel is weer terug.
Moeten we nog doorgaan ?
Je kan beter de vraag stellen hoe gek moet je het nog maken om nergens meer aan de bak te kunnen komen ?

Vervroegde verkiezingen hoe vaak gebeurt dat, is het gebeurt. zijn we hier Italië of Israël ?

Baan houden, de meeste gaan er op vooruit met jawel functie elders binnen de overheid of als adviseurs met een nog leuker salaris of naar het bedrijfsleven want tja die contacten. Mooi voorbeeld Donner afgetreden als minister en zoek maar eens op wat er daarna gebeurt.
Een probleem in die opzet is dat de beste IT'ers (en specialisten) in het algemeen vrij beroerd communiceren/kennis overdragen. Dus je krijgt dan de situatie dat degene die de besluiten moet nemen er niets van snapt en die zit tegenover iemand die dat niet uit kan leggen. Dat gebeurt dus ook niet, dus er zit iemand tegenover de minister die kan communiceren maar er inhoudelijk iets meer van snapt dan de specialisten. Deze top-ambtenaar haalt zijn kennis weer bij de laag eronder die er ook iets meer van snapt zodat je, net als op het schoolplein met het doorfluisterspel, een keten hebt van kennis maar niet communiceren naar de minister. Hopelijk is die lijn kort, maar meestal niet. Overigens zie je dit in het bedrijfsleven ook gebeuren: naarmate het bedrijf groter is is de keten langer en komt de boodschap vervormt aan.

En politieke vaardigheden is tegenwoordig de spindocters om je heen verzamelen, dus het kunstje politicus is ook niet meer zoveel waard deze dagen.
Een probleem in die opzet is dat de beste IT'ers (en specialisten) in het algemeen vrij beroerd communiceren/kennis overdragen.
Dat is een stereotype. Ik kan fatsoenlijk kennis overdragen. (Ik heb ook een propedeuse van een docentenopleiding :P) Er wordt me vaak genoeg gevraagd om "even" uit te leggen hoe "X" werkt, maar nog voor ik goed en wel door mijn eerste zin heen ben krijg ik al de opmerking of het niet "korter" of "sneller" of "simpeler" kan. De aandachtsspanne van veel managers is letterlijk 10 seconden ofzo. Ze vragen om uitleg, die ze eigenlijk niet willen horen.

Het komt er dan op neer dat de manager of een beslissing neemt over iets wat hij / zij niet begrijpt, of de ondergeschikte neemt de beslissing (desnoods met behulp van wat "manager-manipulatie" zodat de manager denkt de beslissing genomen te hebben); dat laatste zou betekenen dat de manager eigenlijk niet op die plek hoort te zitten, want juist hetegene wat hij zou _moeten_ doen is hetgeen hij niet _kan_ doen door gebrek aan kennis of affiniteit met het onderwerp.
Dus je krijgt dan de situatie dat degene die de besluiten moet nemen er niets van snapt en die zit tegenover iemand die dat niet uit kan leggen. Dat gebeurt dus ook niet, dus er zit iemand tegenover de minister die kan communiceren maar er inhoudelijk iets meer van snapt dan de specialisten. Deze top-ambtenaar haalt zijn kennis weer bij de laag eronder
Daar word ik dus kotsmisselijk van.

Iemand als ik studeert 4-5 jaar op een extreem ingewikkeld specialistisch onderwerp, zit daarna nog 10 jaar in het werkveld voor fatsoenlijk wat praktijkervaring, maar je zit wel "in de laag eronder"; of zelfs twee lagen onder "de manager." Daar zit je dan met je universitaire opleiding Computer Science (specialisatie: Embedded System Engineering), 2-3 lagen "onder" de 10 jaar jongere dodo die een of andere generieke MBA- of bedrijfskundestudie heeft gevolgd.

Dat is wat die hoogleraar bedoelde die ik aankaartte in een andere reactie: "Over 15 jaar hebben we tienduizenden managers, maar niemand meer die het specialistische werk kan uitvoeren." Dat komt omdat "de manager" degene is die het grote geld verdient, maar relatief weinig specialistische kennis hoeft te hebben. Ik heb verscheidene boeken op management-gebied bekeken bij vrienden c.q. kennissen thuis, en het is vooral heel veel wishy-washy-psychologisch spul. "Leiderschapsstijlen", "Communicatievaardigheden", "Psychologie", "Mensenkennis".... allemaal dingen waar je niet echt op kunt toetsen voor het halen van een opleiding. ("Noem de vijf leiderschapsstijlen" of "Noem 8 van de 16 persoonlijkheden en beschrijf deze" uiteraard.)

(Het hele verhaal gaat ook op voor de politiek: daar bestaat dezelfde soort ketting.)

[Reactie gewijzigd door Katsunami op 26 juli 2024 21:03]

Een bestuurder is geen manager. Een bestuurder heeft veel meer te maken met de externe kant. Een bestuurder moet kunnen anticiperen op ontwikkelingen in de maatschappij terwijl een manager zich veel meer richt op procedures en doelstellingen. Bovendien draagt een bestuurder veel meer verantwoordelijkheid, en moet deze verantwoordelijkheid ook uit kunnen dragen. Een goede bestuurder is wel echt een vak apart.
Je zegt het verkeerd een bestuurder hoort geen manager te zijn maar is dat ondertussen wel geworden.

Daarbij manager bestuurder, bestuurder is meer een term voor ambtenaren apparaat en manager voor bedrijfsleven. Als je goed kijkt komt het op hetzelfde neer.

Probleem is dat er steeds minder en minder goede bestuurders zijn. Meer verantwoordelijkheid betekend ook meer macht en macht tja macht corrumpeert en dat is wat we de laatste jaren in de politiek steeds meer en meer zien.
Hallo Katsunami,

Er is een mooie naam voor het type "baan" waar je kotsmisselijk van wordt, omkaderd in dit artikel (uit 2014):

https://decorrespondent.n...rs/5491478848284-f721e02a
Goed artikel; ik ben bekend met de term "Bullshit Jobs". Ik vroeg me tijdens het lezen al af wanneer die term langs zou komen. Ik heb er in de bedrijven waar ik heb gewerkt zat gezien. Bij een van die bedrijven bestond wel een enorm lange ketting om dingen gedaan te krijgen:

CEO / directie -> Rayon-manager -> Vestigingsmanager -> Afdelingsmanager -> Teamleader -> Senior

Als men binnen de directie dus besloot dat er binnen het bedrijf iets moest veranderen qua procedures waar software voor aangepast zou moeten worden, dan werd dat door de directie bekendgemaakt bij de rayon-managers. Die gingen om de tafel zitten met de vestigingsmanagers om alles uit te werken per vestiging. Daarna gingen de vestigingsmanagers aan de slag met de afdelingsmanagers. Die gaven de uiteindelijke uitkomst door aan de teamleaders, die dat weer bespraken met de senior in hun team. Deze ging dan aan de slag om een eerste ontwerp te maken (het eerste teken van de wijziging binnen de software) en om het werk te verdelen.

Uiteindelijk krijgen de mediors en de juniors de opdracht om alles te implementeren onder leiding van de senior, die zich enkel bezighield met het ontwerp op papier. Voordat de eerste ontwerpwijziging op papier werd gezet waren er dus al 5 lagen aan meetings en gesprekken aan vooraf gegaan, wat maanden en maanden in beslag kon nemen.

Aan het eind van de rit werd echter wel verwacht dat de aanpassing in de software in 2-3 weken (inclusief alle testen) werd verwezenlijkt. Dus... de directie besluit iets => 8 maanden later krijgen de mediors hun spul om te maken op een "need to know basis" (dus je maakt constant spul waarvan je niet precies weet hoe het in het totaalplaatje werkt), en dan wordt er verwacht dat alles binnen 2-3 weken staat.

Ik heb er niet lang gewerkt. Waarom zou ik IT studeren, 4-5 jaar lang, op universitair niveau, om onderaan de ketting te hangen terwijl ik met een HBO Management X opleiding zou kunnen beginnen als vestigingsmanager? (Ja, we hadden vestigingsmanagers in de midden-twintig.) De enige reden is omdat ik een hekel heb aan managen, politiek, en de meeste mensen die er hun beroep van maken.

Praten, praten praten en zelf niks maken.... maar wel het geld met de bakken per keer binnenslepen. En nog denken dat je het waard bent ook.

Ja, er moeten mensen zijn die dingen regelen, managen en besturen, maar dat hoeven niet altijd 5 lagen te zijn, en de salarissen hoeven niet in de tienduizenden euro's per maand te liggen. (In sommige bedrijven zelfs in de miljoenen per maand...)

[Reactie gewijzigd door Katsunami op 26 juli 2024 21:03]

Wat jij zegt klopt exact. Ik zie het op vele gebieden kennis gaat verloren omdat de "managers" vanuit een ander oogpunt kijken.

Het heeft ook te maken met de maatschappij waarbij je moet studeren titel moet hebben en bijv met je handen werken als minderwaardig wordt gezien. Een goede loodgieter kan als zzp'er veel meer verdienen dan de meeste managers tegenwoordig maar ja qua aanzien is het minder en ja dat visitekaartje met manager er op geeft de doorslag. 8)7

Kennis gaat hierdoor verloren en dat zie je op steeds meer gebieden. Het is triest als ik soms bij bedrijven zie hoe weinig kennis er is. Geen ontwikkeling en vasthouden aan oude zaken, werkt het niet veranderen.
Mooiste voorbeeld Amerikaanse bedrijven die strippen het liefst de boel, dan komt de boekhouder we kunnen hier nog wat besparen en daar nog wat. Uiteindelijk een minderwaardig product maar met marketing sausje verkoopt het ook wel.
Als ik a-technische personen (bestuurders, managers, directie) inhoudelijk moet adviseren over een complexe oplossing moet ik het vertalen naar Jip en Janneke taal een beeldspraak. Daarnaast verwachten ze dan uitstekende communicatieve vaardigheden. Dus een memo, presentatie en rapport. En dan je van alle onderzoeken, memo's en strategie documenten op de hoogte bent. Als het dan even iets dieper moet dan is het heel snel "ja dat is maar techniek" terwijl dit dan met de rest van de operatie en keten partijen inhoudelijk is afgestemd. Dus neemt men vaak een besluit zonder de inhoud of impact kennen. Dit vind ik altijd erg schrijnend om te zien. Alsof de inhoud niet belangrijk is en vergaderen en besluiten nemen een doel op zich.

[Reactie gewijzigd door Vaevictis_ op 26 juli 2024 21:03]

De 2de kamer bedrijft politiek, de regering voer uit.

Als minister of staatssecretaris wil je dus iemand hebben die vooral inhoudelijk van iets verstand heeft.
Nee. De regering (eigenlijk het kabinet) voert beleid uit, maar kan wetgeving maken en dus beleid wijzigen en is dus uitermate politiek.
In de praktijk loopt mijn beroepsgroep (behandelaar in de zorg) regelmatig aan tegen dat managers geen inhoudelijke kennis hebben, en zich er ook niet echt mee lijken te willen of kunnen voeden. Mijn beroepsgroep is uiterst bedreven in het spreken van andere talen, bijvoorbeeld die van managers - in het begrip lijkt het niet te liggen.

Aan de andere kant hebben managers andere doelen dan de inhoudelijke mensen die ze ook dienen te vertegenwoordigen, de zgn. kpi's (key performance indicator), maar ook de continuiteit van de instelling. Uiteindelijk loopt hij klaarblijkelijk - tenminste bij mijn beroepsgroep - spaak bij hoe de boel wordt gefinancieerd.

Uiteraard lopen aan de kant van hoe de boel wordt gefinancieerd ook weer managers, ook zonder inhoudelijke kennis met allerlei bezuinigingsopdrachten.

Ergens vermoed ik dat het probleem vooral in de communicatie en eerlijkheid vanuit managers/staatssecretarissen/etc. ligt: wat zijn nou precies de doelen die ze nastrefen en welke informatie willen ze daarin meewegen.
In gesprek met 'diplomatieke rollen' moeten inhoudelijke mensen ook constant concretiseren. Regelmatig heb je na een uur vergaderen met alleen maar concretiserende vragen nog steeds alleen maar rook in handen.

Ergens vermoed ik dat dit dan weer veroorzaakt wordt dat wanneer zij eerlijk zijn tegenover de inhoudelijke mensen, dat de inhoudelijke mensen zeggen: daar kunnen wij niet voor staan, het stopt bij deze.

Komen we toch weer terug bij oneerlijkheid...
Zorg mooi voorbeeld, te veel managers te veel papierwerk waardoor er effectief veel minder werk gedaan kan worden en dus feitelijk de kosten oplopen.
Haal een hele laag managers weg, minder papierwerk en zie daar de kosten dalen automatisch. Maar ja dan moet je mensen verantwoordelijkheid geven is de controle minder en dat kan niet.

Ik blijf erbij dat je als "manager"in ieder geval een basis kennis moet hebben op het vakgebied waar je mee bezig bent. Maar ja zo lijkt het tegenwoordig niet meer te werken en dat is dan helaas ook de basis van veel problemen en korte termijn visie bij zowel bedrijven als overheid.
maar het belangrijkste is dat je er een goede politicus neerzet. Hun werk is om een ministerie te managen, verantwoording af te leggen tegen de kamer, en om de media te woord te staan.
Klinkt een beetje als zijnde een regelneef. Soit; fair enough. Maar waarom moeten deze mensen dan vaak ladingen meer verdienen dan degene die het échte (complexe) werk uitvoeren?

Een tijdje terug zei een hoogleraar nog iets in de richting van het volgende:

"Technische opleidingen trekken weinig studenten aan. Management-opleidingen zitten vol tot aan het dak. Als we zo doorgaan hebben we over 15 jaar tienduizenden mensen die precies weten hoe een project gemanaged moet worden, maar niemand meer om het daadwerkelijk uit te voeren."
Zolang managers meer verdienen dan de vakmensen blijft dit probleem groeien.
Als zelfstandig loodgieter, elektricien kun je tegenwoordig heel leuk verdienen. Probleem is dat het qua aanzien voor vele minder is als "manager" te zijn.
Het gebrek aan echte vakmensen wordt steeds meer een probleem. Een groter probleem is kennis die verdwijnt en ook niet van generatie op generatie kan worden doorgegeven.
Ben ik niet met jou eens.
Een manager van de praxis die wat anders wilt gaan doen en via via minister van ict word is de reden dat er zoveel mis gaat daar in denhaag. Idioten die op de grootste plaatsen zitten voor het meeste goud op plekken waar ze totaal geen praktijk ervaring mee hebben laat staan enige vakkundige kennis om over de grootste beslissingen mee te praten maar nog geen windows op een pc kunnen plaatsen. Puur uit een boekje en van horen zeggen en wat anderen zeggen beslissingen maken.

Weet zeker dat op die manier drie kwart van de mislukte ict projecten bij de overheid gewoon was gelukt met mensen op elke gebied met de juiste kennis en ervaring die er voor geleerd hebben. In plaats van de buurman van de burgemeester die eigenlijk bloemist is. Ik noem maar wat.

Daarnaast is goed zijn in politiek de kers op de taart.
Grotendeels mee eens hoor. Maar digitalisering is wel wat anders dan IT alleen. Genoeg IT projecten gaan ook fout omdat er onvoldoende kennis is van de processen die gedigitaliseerd moeten worden. Je hebt dus eigenlijk iemand nodig die beide kanten snapt. Geen expert maar je moet wel in staat zijn om het voldoende te begrijpen.
Ja dat klopt inderdaad.
Vind wel dat je iets meer dan de basis moet weten vooral ook in de praktijk.
Ah vandaar dat ze allemaal politiek geschoold zijn in Den Haag 8)7
Wat is politiek gezien het verschil tussen een ervaren leraar geschiedenis en een ervaren IT’er?
Mensen die goed in IT zijn, gaan de handen niet branden aan de overheids-IT, juist omdat er politiek aan vast zit.
Ik denk dat genoeg eigenschappen van een goede leraar wel relevant zijn in het parlement. Zowel van hoe je dingen uitlegt als hoe je met 'baldadige' partijen/kamerleden omgaat. Niet dat een IT'er dat niet zou kunnen, er zijn zelfs IT docenten, maar zeker niet alle IT'ers kunnen dat.

Rutte, met een studie geschiedenis op zak, brand zich ook niet snel aan gevoelige historische kwesties trouwens. Dat kan een land ook genoeg problemen opleveren ;)
Maar het zijn politici. Je wilt dus vooral mensen die goed zijn in politiek.
Wie is/zijn “je”? Ik heb liever iemand met praktijkervaring op een ministerspost. Natuurlijk kan wat politieke ervaring ook geen kwaad, maar ik vind praktijkervaring veel belangrijker.
Ik als kiezer en burger van Nederland heb dan ook het liefst niet iemand zoals jou als minister of staatssecretaris. In een "OMT voor digitalisering en privacy" misschien wel, ofwel als adviseur of academicus.

Jij houd of maakt dingen veilig en werkend omdat wij (als NL) of een bedrijf/organisatie dat noodzakelijk acht. De waarde of het belang van privacy, tot welke mate (of extremis) [persoons]gegevens beschermd dienen te worden, wat wel/niet echte kansen bied qua digitaliseren, etc. hoort onderdeel zijn van het publieke debat. Ja dat is deels theater, maar zo hoort het. En daar komen adviezen aan te pas, alsook gevoelens, trends, publieke opinie, etc. Jouw expertise maakt jou niet per definitie geschikt om belangen af te wegen en grote lijnen uit te zetten.

Vergelijk het met de specialisten binnen het RIVM of specialisten die aan of namens het RIVM onderzoek doen, modellen opzetten, etc. rondt Covid-19. Heel erg noodzakelijk en vele van die mensen kennen we niet bij naam. Het is aan de Jonge, Rutte, de 2e kamer, etc. om dat af te wegen met andere belangen en gevolgen.

Puristen hebben - enkele uitzonderingen daargelaten - geen plek in de politiek.
Maar aangezien ik enkel een IT-er ben een geen manager / politicus, ben ik dus niet directeur van een of andere instantie. Achteraf gezien heb ik toen ik 18 was de verkeerde keuze gemaakt. Ik had richting management of de politiek in moeten gaan, om het even met welk diploma.
Jammer dat je dit zo stelt. Was richting management of politiek een betere keuze vanwege (a) geld, (b) status en aanzien, (c) waargenomen impact, (d) een "makkelijker" leven, (e) wat anders?

Niet om vervelend te doen: maar het klinkt alsof je stelt dat een Rutte of Schaake hun huidige werkzaamheden of rol zonder inzet en moeite hebben bewerkstelligd. En dat lijkt me niet dicht bij de waarheid staan. Die mensen brengen ook offers (klein of groot) en investeren energie in iets, net zoal jij. Ze krijgen ook vast ergens een duwtje in de rug en hebben hier en daar geluk, maar vertel me niet dat jij dit nooit nimmer ergens hebt gehad. Al was het maar vanwege een bevlogen leraar of enthousiasteling op het GoT forum die jij wel tegenkwam en een ander niet.

Iets meer ontopic: jammer dat het geen volle staatssecretaris is maar een gedeelde post. Dat zou richting EU (met een "Eurocommissaris voor een Europa dat klaar is voor het digitale tijdperk") wellicht ook helpen om het één en ander gedaan te krijgen en deurtjes te openen.

[Reactie gewijzigd door Flo op 26 juli 2024 21:03]

(Met als kers op de taart een opdracht die 20-30 uur kost om uit te voeren om te bewijzen dat ik daadwerkelijk weet waar ik mee bezig ben.)
Ik zou ze in deze markt vriendelijk bedanken voor het gesprek en weggaan. :') Zit je je eigen tijd eraan te verspillen terwijl de kans groot is dat je het alsnog niet bent geworden. Na een paar goede inhoudelijke gesprekken zouden ze moeten kunnen beoordelen of ik het een beetje snap.
En inderdaad is er ook nog een proeftijd, indien toch mocht blijken dat ik een complete volidioot ben :P
Zo gek is de vraag niet. Als ik naar mijn loopbaan kijk is mijn ‘titel’ nauwelijks veranderd, maar inhoudelijk is het nu onvergelijkbaar met 20 jaar geleden. Waar het ooit begon met vrij simpele statistiek, scripting en regular expressions op kleine datasets is er nu ervaring gevraagd met HPC, big data, deep learning, front- én backend webdesign, nog los van alle kennis van het doel vakgebied dat ook geëxplodeerd is.

Een gedegen opdracht om de keus tussen twee finale kandidaten te maken is dan een prima tool. Wazige assessments en IQ testen zijn pas echte verspilling van tijd.
Ze mogen me best een opdracht geven om me te bewijzen, zolang ze me die 20 a 30 uur maar gewoon betalen :p

Ik vind het ook vreemde manier van werken. Je kan best vragen bij twijfel om iets simpels te maken om het concept weer te geven, maar 20 a 30 uur is wel erg veel.
Politiek is toch vooral managen, zeker op het niveau van minister/staatssecretaris.

En laten we wel wezen: er zijn weinig managers met echte inhoudelijke kennis van zaken. Hoeveel directieleden van Unilever zouden weten hoe ze een ijsje moeten maken? Ik denk dat dat aantal heel hard richting 0 gaat.
Ook “managen” is een vak. Ik ben er weinig tegengekomen die daar echt meerwaarde bieden.
daar ken ik helaas ook voorbeelden van ;)
Maar gelukkig ook van managers die wel wisten/weten waar ze mee bezig waren/zijn.
De vraag is ook wat een minister of staatssecretaris moet managen. Niet het reilen en zeilen binnen het ministerie. Dat doet de Directeur-generaal wel (de hoogste ambtenaar).

De minister is de schakel tussen de politiek en de uitvoering. Die moet dus vooral de relatie met de rest van het kabinet en de tweede kamer managen.

De ministers zijn ook leidend bij het uitzetten van de visie/strategie en prioriteiten. Die worden weliswaar voor een groot deel vastgelegd in een regeerakkoord, maar dat vereist nog best wat uitwerking en voorbereiding van wet- en regelgeving. De minister staat ervoor dat het regeerakkoord binnen vier jaar wordt gerealiseerd.

Ik denk dat je je ook wel verkijkt op het stereotype van de inhoudsloze manager. Juist in bedrijven als Unilever doorlopen de toppers vaak een wisselende carrière in verschillende landen en bij verschillende bedrijfsonderdelen. Dat maakt ze niet direct een procestechnoloog, maar er zijn zeker ook wel mensen die een fabriek hebben geleid of neergezet.
Ho, ik bedoelde niet dat managers niks weten omdat ze het product niet kunnen maken. Maar kan me voorstellen dat het wel zo overkwam, excuses daarvoor :)

Iedereen heeft zijn/haar kwaliteiten. En hoewel ik regelmatig tegen managers aanloop, weet ik ook dat ik mijn werk op een aantal terreinen een stuk minder effectief zou kunnen doen als de boel niet fatsoenlijk gemanaged zou worden.
Hiervoor moet je goed personeel hebben op de ministeries die advies geven en beleid maken. De minister en staatssecretaris moeten alleen goed geïnformeerd worden en het beleid verdedigingen. De macht en kennis zit bij de ministeries.

Dit ook om te voorkomen dat het schip (Nederland) niet ineens van de een op de anderen dag een totaal anderen koers vaart.
Basis-kennis van het veld is anders zeer gewenst.
Omdat de ambtenaren anders de staatssecretaris en minister van alles op de mouw kunnen spelden.
Zonder kennis weten ze toch niet wat er van klopt en wat niet.
Hoeft niet per se. Goede adviseurs kunnen zaken in basis uitleggen wat heel complex is. Vervolgens kan de bestuurder een beslissing nemen. Zonder 100% kennis te hebben. Daarvoor zijn nou juist de specialisten.
Ik zeg ook niet 100% kennis, ik zeg basis-kennis.
Qua IT snappen wat een OS, een ddos, ed is. Zonder de diepe technische details.
Ik zie niet in waarom rutte die al decenia on de politiek zit ongeschikt zou zijn voor eerste minister te zijn.
Ik denk dat je niet goed snapt wat de functie van de eerste minister is.

EN het verschil is dat met IT iedereen gelijk wat op zijn CV kan zetten van kennis. In de politiek gaat het over iets compleet anders waar je eerder manager van een kabinet/FOD bent en afhankelijk bent van experten ter zake.

In belgie hadden we een dokter als minister van gezondheid en die was een ramp, het is niet omdat je kennig hebt in het veld dat je een goede minister bent.
Verstand hebben van een bepaald werkveld lijkt in de politiek niet nodig.

Een van de uitzonderingen is bijvoorbeeld Ferdinand Grapperhaus: mr. dr. (Meester in de rechten én gepromoveerd) die minister is van Veiligheid en Justitie. Ik ga ervan uit dat hij verstand van zaken heeft. (Of zijn opvattingen of beleid je bevallen is een tweede.)
Juiste opleiding verkeerde ethiek. Ik weet nog dat hij de klokkenluider heeft geprobeerd te vervolgen voor het lekken van de dwang en beïnvloeding van de onderzoeken en onderzoeksresultaten door Ministerie van Justitie. Terwijl juist de ambtenaren vervolgd moesten worden die de onderzoekers intimideerden en beïnvloedden.

De beste man was toen ik denk 2-3 maanden minister en toen was hij al af wat mij betreft. Nadien heb ik hem nooit meer serieus kunnen nemen. Daarna had hij zijn corona huwelijk nog met zijn knuffelende schoonmoeder toen was hij nog meer af dan hij al was en zijn rare retoriek heeft het er niet beter op gemaakt.

Mag hij nog zoveel titels hebben het is een slinkse achterbakse prutser die veel roeptoetert en weinig realiseert.

Sorry voor de negativiteit :/
Op zich volg ik je argument wel dat enig verstand van zaken omtrent de portefeuille noodzakelijk is, maar bij Marietje Schaake is dat nou juist ook wel het geval. Kennis is meer dan alleen het 'pretpakket' dat je hier opnoemt. Ze is bijvoorbeeld een van de sleutelpersonen geweest in de Europese wet op netneutraliteit.
Met de huidige markt ga je zulke testen toch niet doen als je goed bent... Zat werk te vinden.
Los van dat heb je ook nog de proeftijd. Maar je hebt helemaal gelijk.
Ik heb gewoon werk. Het is enkel om aan te geven waar ik in het verleden tegenaan gelopen ben.

Mensen als ik (en vele anderen met mij) moeten maar zien hoe ze tot hun 67-ste aan het werk blijven ondanks een HBO+Uni-diploma, terwijl mensen in de politiek flierenfluitend sinds hun 24ste gebeiteld lijken te zitten... of zo rond hun 30ste de hele Nederlandse regering voorliegen en oplichten voor miljoenen en er dan ook nog misschien mee weg lijken te komen. (Ja, Van Liemden dus.)

[Reactie gewijzigd door Katsunami op 26 juli 2024 21:03]

Herkenbaar. Twee jaar terug een programmeeropdracht gedaan. Technische lui waren door al hun vragen heen en zagen het volgens mij wel zitten om met mij te gaan samenwerken. Waarom ik toch geen aanbod heb gekregen is me nog steeds een raadsel, maar ik vermoed dat het ergens in de managementlaag zat.

Volkomen off-topic natuurlijk bij dit artikel. Mooi dat er minister voor digitale zaken komt, maar laten we hopen dat het ook toegevoegde waarde krijgt en er een technisch iemand op deze post komt. Ik betwijfel het echter.

[Reactie gewijzigd door weebl15 op 26 juli 2024 21:03]

Ben ik het niet mee eens. Daarom is er ook een wachtgeldregeling. Veel politici komen na hun tweede kamer werk nog maar heel moeilijk aan de slag. Als ze lid zijn geweest van de PVV al helemaal.

De politiek is veel aanzien verloren, erg jammer.

[Reactie gewijzigd door Verwijderd op 26 juli 2024 21:03]

Als het een bijzonder leuke werkgever is, die honderden vissen te hengelen heeft voor een enkele vacature, dan is het best de moeite om even te laten zien dat je de grootste vis bent.
Voor financiën moet je juist iemand met een psychologische achtergrond hebben en geen econoom. Overigens opvallend is dat de mensen die economie hebben gestudeerd in Wageningen het naar mijn idee beter doen dan die in andere universiteiten (Omtzigt maar ook Hoekstra)

Als minister ben je eindverantwoordelijk: het is meer de juiste info krijgen en daaruit de.jusite beslissingen nemen. Ze hebben geen achtergrond in hun vakgebied vaak. Maar vragen het wel aan mensen met de achtergrond. Zo heeft Kaag alleen een master. Maar weet ze wel hoe ze steun uit het Midden Oosten kan krijgen enz.

Ik ben overigens wel een voorstander van een meewerkend voorman op een minister post dan een manager. Maar ja als ambtenaren ministers worden. Dat is ook niet alles.....
Een vakminister of staatssecretaris staat wel veel sterker tegenover zijn ambtenaren. Natuurlijk moet je kennis hebben van politiek, maar kennis van je beleidsterrein is toch wel echt een pre.

Joris Luyendijk beschrijft niet-vakministers in zijn boek over het Binnenhof als "iemand die je om een boodschap kan sturen", d.w.z. die voeren uit wat de ambtenaren opdragen.

Wat betreft digitalisering, jammer dat het geen minister wordt. Staatssecretaris is beter dan niets, maar lijkt nog geen onderkenning van het belang ervan.
Wel weer extra jammer dan weer dat het ook nog eens maar een halve staatssecretaris is, die zich naast de digitalisering ook nog met de koninkrijksrelaties moet bemoeien. Nou niet echt naast elkaar gelegen beleidsgebieden met een overlap/gedeeld grensgebied.
Politiek gaat niet om wat je kan maar wie je bent. 8)7
(Met als kers op de taart een opdracht die 20-30 uur kost om uit te voeren om te bewijzen dat ik daadwerkelijk weet waar ik mee bezig ben.)
Seriously? Ik mag hopen dat dat dan wel betaald wordt?
Je moet het maar willen, ook in grote organisaties is zoveel politiek geneuzel.
Ik zelf ben blij dat ik nog steeds programmeer en technische zaken oplos IPV menselijke zaken oplos.
Als je liever met richting management zaken wil of in de politiek, en je daar plezier hebt, zet daar je horizon naar toe, en mogelijk kom je er ooit.
Maar zorg dat je plezier houdt in je vak, wat je ook doet.
Ik ken ook genoeg IT directeuren van multinationals die nog geen WiFi kunnen instellen op hun router.

En in de politiek gaat het om politiek. Je laat je inhoudelijk voorlichten door je departement. Daar heb je de juiste mensen nodig met kennis en verstand van inhoud.
Ik denk dat het vooral komt doordat deze mensen veel connecties hebben en het grote plaatje zien. Wat het ook nog kan zijn is dat de politiek gewoon een bepaald soort mensen aantrekt.
Ben het met je verhaal eens. Minister en staatssecretaris posten worden vaak verdeeld door te kijken naar wie er aan de beurt is, wie is er loyaal geweest, pas veel later naar of mensen wel capabel zijn of als beste passen bij deze functie. Het is voor politici ook CV bouwen, zodat ze later mooi door kunnen stromen naar het bedrijfsleven. Ongezien wordt er flink belangen verstrengeld door politici. Er worden baantjes beloofd door het bedrijfsleven, ten tijden van een minister of staatssecretarisschap waardoor het onvermijdelijk is dat de integriteit van een minister of staatssecretaris wordt aangetast. Dit is natuurlijk niet openbaar, noch makkelijk te bewijzen, maar het gebeurt. Zo weet ik via via dat het al zeker 1,5 jaar duidelijk was dat Camiel Eurlings naar Schiphol zou gaan toen hij nog in de regering zat. Met andere woorden, politici bekleden geen regeringsfuncties meer in het landsbelang, maar in eigen belang. Het is een springplank geworden, fasttrack naar een zeer mooie baan in het bedrijfsleven.
Je gaat een paar jaar in de kamer, daarna een regeringsfunctie, en daarna de baantjescarrousel in. Het zou echter natuurlijk andersom moeten zijn! Eerst echte werkervaring opdoen, met je poten in de klei staan in de private sector, en daarna met deze ervaring de politiek in. Pas dan, naar mijn mening, kan je echt goed oordelen en de juiste beslissingen nemen.
Ik ben het met je eens dat het, zeker als het om (informatie-)technologie gaat er veel winst valt te halen. Al denk ik dat de politieke besluitvorming daarover ook veel baat zou hebben bij mensen met een gedegen juridische en ethische achtergrond. Het gaat immers vaak over maatschappelijke kaders waarbinnen technische oplossingen moeten werken, en niet om de techniek zelf.

Maar ik haak even aan op de steekhoudende argumenten van Pieter Omtzigt. Ik denk dat we dit soort vasthoudende types nodig hebben om bestuurders goed te controleren. En econometrie is geen pretpakket. Maar is iedereen (inclusief Omtzigt zelf) nu ineens vergeten dat hij zelf één van de Kamerleden was die heel hard heeft geroepen om de strenge wetgeving die de Toeslagenaffaire mogelijk heeft gemaakt? Verder alle lof voor het werk van de beste man hoor, alleen lijkt hij soms wel heilig verklaard te worden...
> Lijkt wel een pretpakket.

Je hoeft geen IT-er te zijn om iets te kunnen zeggen over digitalisering.

De studie Nieuwe Media in Amsterdam liep/loopt enorm voorop in het kritisch kijken naar technologie (samen met de studie Nieuwe Media en Digitale Cultuur in Utrecht). Wat mij betreft een perfecte studie/minor voor een politicus.

Het Cyper Policy instituut is ook geen kattepis, en een serieuze speler in de technologie-ethiek hoek.

Juist IT-ers hebben in mijn ervaring weinig kaas gegeten van technologie ethiek. Die lopen blind de hype achterna, en slikken de verhalen uit Silicon Valley als zoete broodjes. Juist dat onkritische technologisch-deterministische denken leidde tot de huidige ellende.
Inhoudelijke kennis hoef je als bewindspersoon aan het begin van de regeerperiode niet te hebben. De bewindspersoon is vaak niet meer dan de spreekbuis van de hoge ambtenaren die vaak wel inhoudelijke kennis hebben, zeker omdat zij niet om de vier jaar verkozen worden.

Het is een vak apart, politicus zijn. Zeker in zulk soort posities, daar is geen opleiding voor of diploma. Dat is ervaring met mensen managen, media bespelen, en bovenal politiek kunnen bedrijven dus sterk in je schoenen staan.
Mee eens, het lijkt er vaak op dat ze vooral iemand zoeken voor een post die geen kennis van zaken heeft (en dan vaak geheel afhankelijk is van het ambtenarenapparaat). Een econoom op economische zaken en een jurist op justitie en veiligheid dat lukt over het algemeen wel maar de rest ho maar.

@fsfikke Dat heeft met de samenstelling van de Tweede Kamer te maken, deze hebben veelal een juridische opleiding genoten en denken dus langs dezelfde lijnen een andere kijk op zaken vanuit een andere opleiding, bijvoorbeeld de techniek of ICT blijft veelal on(der)belicht. Of vanuit ondernemersperspectief of of besluiten in de praktijk haalbaar en/of uitvoerbaar zijn.

De politiek is altijd een compromis en kritiek zal er altijd zijn. De salariëring én afbreukrisico zijn waarschijnlijk wel een belangrijke punten waarom experts veelal niet te porren zijn voor een ministers- of staatssecretarispost of zitting willen nemen in de Tweede Kamer. Dat is jammer want de besluitvorming zou er wel beter van worden (maar de kritiek erop niet minder).

[Reactie gewijzigd door ariekanari op 26 juli 2024 21:03]

Hoe weet jij wat voor iemand ze zoeken dan? Dit soort vacatures zijn doorgaans niet openbaar dus we weten het niet.

Als iemand als Marietje Schaake een serieuze kans maakt dan lijkt het dat ze wel op zoek zijn naar iemand die er verstand van heeft. Schaake heeft als Europarlementariër veel indruk gemaakt op vergelijkbare dossiers en laten zien dat ze weet waar ze het over heeft. Politico.eu noemde haar ooit "the ultimate digital MEP."
Voor de goede orde, ik val helemaal niemand aan en serveer ook niemand af. Het verleden toont aan dat benoemingen vaak komen uit personen rondom de fractievoorzitter/partijtop en hoe een persoon ligt binnen een partij. Deskundigheid en/of specifieke kennis is vaak van ondergeschikt belang en met @Blokker_1999 ben ik het eens dat men geen deskundige op elk terrein kan zijn.

Marietje Schaake ken ik eigenlijk niet en uit de reacties hier maak ik op dat zij een gerede kans maakt en kennis van zaken heeft. Dat is eigenlijk alles wat ik zou willen zien in een benoemde minister of staatssecretaris.
Marietje Schaake ken ik eigenlijk niet en uit de reacties hier maak ik op dat zij een gerede kans maakt en kennis van zaken heeft. Dat is eigenlijk alles wat ik zou willen zien in een benoemde minister of staatssecretaris.
En _waar_ komt die kennis van zaken dan vandaan? Niet uit haar opleiding zo te zien... daar is behalve "nieuwe media" zo te zien niets digitaals of IT-achtigs aan.

Ik moet constant aantonen dat ik "kennis van zaken heb" terwijl ik diploma's kan overleggen die zouden moeten _bewijzen_ dat ik die kennis heb; maar blijkbaar wordt daar geen waarde aan gehecht.

Blijkbaar kun je in de politiek kennis van zaken hebben door je gewoon met een onderwerp bezig te gaan houden (of je er nu kennis van hebt of niet), en een paar jaar later ben je dan helemaal het mannetje of vrouwtje als je kunt vermijden dat je in de problemen komt.
Niet mee eens. Ministers en staatssecretarisen moeten vooral afwegingen kunnen maken. Laat je adviseren door experts, luister naar belanghebbenden en weeg die posities tegen elkaar af. Niemand kan op alle gebieden een expert zijn.
plannen voor een algoritmetoezichthouder, aandacht voor digitale vaardigheden, beveiliging van computersystemen en internetverbindingen.
Daar zie ik 3 totaal verschillende beleidsdomeinen uit de IT opgenoemd worden: AI, Security en Internet. Maar ook 2 die net een zeer maatschapelijke insteek hebben, internet en digitale vaardigheden.

Digitalisering dus zomaar direct wegzetten als iets voor iemand met sterke IT kennis is dus gewoon al foutief. Heeft zo iemand een voordeel? Op bepaalde delen wel. Maar het gaat om het grote geheel uiteindelijk
De commentaren op T.net waarin de overheid belachelijk gemaakt wordt als het over IT gaat zijn er altijd in overvloed. Maar hoeveel van die (zelfbenoemde) IT-experts zitten zelf in de politiek ipv in het beter betalende bedrijfsleven? Zie Kees Verhoeven, die had hier iets moois op kunnen bouwen maar kiest ook liever om voor zichzelf te beginnen. Het salaris van een staatssecretaris kan daar nou eenmaal niet tegen op (ook niet tegen een EP salaris btw).

[Reactie gewijzigd door fsfikke op 26 juli 2024 21:03]

Waar ik me vooral aan stoor zijn mensen met een IT achtergrond die kritiek hebben op politici die weinig van IT zouden weten maar dan in dezelfde zin laten zien zelf niets van politiek te weten. Door bijvoorbeeld niet het verschil te begrijpen tussen een Kamerlid en een Minister (alsof je niet het verschil tussen een toetsenbord een beeldscherm begrijpt). Je hoeft van mij echt niet het verschil tussen Regering en Kabinet te begrijpen maar iets fundamenteels als het verschil kennen tussen een Kamerlid en een Minister is toch wel het minste als je ergens een ferme uitspraak over wil doen.

Voor dit soort rollen zoek je mensen die begrijpen hoe je in de politiek dingen voor elkaar krijgt (alleen dossierkennis is bij lange na niet genoeg, hoe krijg je je voorstel door de Tweede Kamer bijvoorbeeld?), die begrijpen hoe je veranderingen voor elkaar krijgt (niet alleen bij een bedrijfje maar ook bij honderden gemeenten met hun eigen problemen en spanningsvelden), die begrijpen wanneer je iets lokaal oplost en wanneer je een heleboel andere landen erbij betrekt (en hoe dat dan succesvol doet).

Dossierkennis is belangrijk maar dat betekent niet dat iemand moet weten hoe je thread-safe programmeert in Python, daar heb je mensen voor. Bovendien, een hoop van de technische detailkennis zit natuurlijk bij de ambtenaren. Dossierkennis in dit geval gaat om kennis en ervaring met cybersecuritybeleid, de digitale kloof, standaardisering, Open Data principes etc.
Eens, maar ik moet er niet aan denken in de politiek te zitten.

Langzaam en bureaucratisch apparaat is dat. Ik zou te snel opbranden van verveling en frustratie heb ik het idee.
En daarnaast zijn interne relaties en lobby ook onderdeel om je beleid tot een succes te maken ipv enkel een goed plan...
Dat is ook best een probleem. Het is makkelijk om kritiek te hebben maar ik moet er bijvoorbeeld zelf ook niet aan denken om in de Tweede Kamer te zitten. Toch ken ik ook mensen voor wie het hun droombaan is (of is geweest).

Gelukkig hebben we in Nederland nog een systeem dat mensen meestal maar een tijdje kamerlid zijn en daarvoor en daarna ook gewoon andere banen hebben. Hier in het Verenigd Koninkrijk is het vaak een baan voor het leven (als de kiezer het je gunt) en krijg je dus carrièrepolitici. En dat is een heel speciaal type mens (niet altijd positief).
Ik heb al genoeg gezien bij semi overheid hoe kwalificatie process gaat. Niet op kwalificaties maar omhoog proveren. Het is echt een anti beleid meestal. Het is echt niet voor niks dat al die projecten compleet falen of uitlopen. Overheid trekt vaak niet kwalitatief personeel aan( zie belastingdienst topic recent). Ze betalen te weinig om die aan te trekken en de cultuur is anti automatisering. Men houdt te lang vast aan oude processen door oud personeel vanwege dito mentaliteit en zo houden we dit zootje in stand.
Het probleem is, dat deze persoon ook verstand moet hebben van Curaçao, Aruba, Bonaire, St Maarten, St Eustatius en Saba.

En daar zijn veel spanningen omdat zij vaak geld willen zonder bemoeienis, maar wij willen ze alleen geld geven als het wordt gecontroleerd dat het goed wordt besteed.

Dat zijn koninkrijksrelaties, en dat wordt als eerste genoemd in de staatssecretaris-titel. En dat vinden we onder leiding van populistische partijen die moord en brand schreeuwen bij o.a. Bulgaren fraude heel belangrijk, bureaucratische controle dat het goed besteed wordt.

Zo belangrijk dat de weegschaal de andere kant op is doorgeslagen, en er preventief overgereageerd is op fraude-bestrijding wat tot de kinder toeslagen affaire geleid heeft.

Dus ga er maar aan staan: 'Onze' koninkrijks-eilanden moeten we helpen, vertrouwen, geld geven maar wel gecontroleerd maar niet over gecontroleerd, dan nog een vluchtelingen crisis met Venezolanen en omgaan met dat vage faal-regime daar aan de overkant van het water. Waar de vluchtelingen vandaan komen.

O ja, en doe er dan ook nog een broodje digitalisering bij. Succes gegarandeerd!
Natuurlijk niet, het is een staatssecretaris voor Digitalisering op het ministerie waar ook Koninkrijksrelaties onder vallen. Een ministerie heeft doorgaans één minister (en binnenkort krijgen we een ministerie met twee ministers) en een reeks staatssecretarissen voor deelgebieden. Juist omdat je anders één persoon natuurlijk teveel spreidt over hele uiteenlopende dossiers. Je kunt er dus zeker van zijn dat de staatssecretaris voor Digitalisering zich dus alleen met digitalisering bezig hoeft te houden.
Nee. Ik citeer: "De post heet officieel staatssecretaris Koninkrijksrelaties en Digitalisering en valt onder het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties."
Nee, als u de 1e link uit het Tweakers artikel volgt (PDF) dan ziet u dat er niets klopt van uw stelling.

Het ministerie heet "Binnenlandse zaken en koninkrijksrelaties".

Er zijn 2 ministers, voor 'binnenlandse zaken en koninkrijksrelaties' en 1 voor 'VROM'. En 1 staatssecretaris.

En zoals @GTACrime ook al stelt, net zoals ikzelf: Ja, dat staatssecretarisschap begint met "Koninkrijksrelaties", digitalisering is daar als 2e genoemd dus bijkomstigheid.

De minister van binnenlandse zaken zal koninkrijksrelaties (als 2e genoemd voor die minister) dus doorgaans overlaten aan de staatssecretaris.

Enfin, lees de bron even, in plaats van valse aannames te doen.

[Reactie gewijzigd door kidde op 26 juli 2024 21:03]

Een vergaarbaksecretariaat inderdaad. Die rol loopt het risico om nergens in te kunnen uitblinken. Digitalisering overzeese gebiedsdelen is misschien een kans en kan de samenhang met Nederland vergroten, als dat al de doelstelling van onze overheid is. Op dit moment is het alleen nog een brug te ver zolang Nederland niet eens zijn eigen digitale broek om de heupjes kan houden.

Ik zie dat dit secretariaat onder Binnenlandse Zaken valt. En dat BiZa ook nog twee ministerposten kent waarvan er een zich naast op Binnenlandse zaken ook op die koninkrijksrelaties richt. Een praktische oplossing lijkt mij dat die staatssecretaris in praktijk zich gewoon vol op die digitalisering werpt en de minister de koninkrijksrelaties zelf maar onder de vleugels houdt. Gegeven blijft trouwens wel dat de koninkrijksrelaties bij het secretariaat zijn benoemd, zodat de escape is ingebouwd dat de staatssecretaris moet kunnen bijschakelen.

Digitalisering vind ik trouwens een containerbegrip, waar ieder een andere invulling aan geeft. In menig advies is het begrip al ingevuld, de vraag blijft nog wel wat van al die adviezen bij onze overheid is blijven hangen.

Dat de bewindspersoon van een van de ministeries is dat deelgenoot is van precies dat digitale probleem vind ik tenslotte een Catch 22. Wil de digitalisering van onze overheid kernachtig worden aangepakt moet dat gebeuren door iets dat buiten en naast die ministeries kan staan. Ik voorzie dat de nodige reorganisaties nodig zijn voordat überhaupt de overheidsstructuur zich voldoende voor digitalisering leent. Ministeries hebben in het verleden bewezen moeilijk te veranderen te zijn, zeker als die verandering vanuit een ander ministerie wordt geïnitieerd.

[Reactie gewijzigd door teacup op 26 juli 2024 21:03]

Ik hoop Kees Vehoeven. Zou wat mij betreft een van de meest kundige D66'er zijn voor deze post.

Twitter van Kees Verhoeven om een idee te krijgen waar hij zich mee bezig houdt.

Maar ben bang dat hij het niet gaat worden.

[Reactie gewijzigd door BytePhantomX op 26 juli 2024 21:03]

Heb je ooit iemand in de afgelopen 10 jaar iemand met verstand van zaken gezien in de regering?
Niet echt nee. Eigenlijk ook zelden een kiezer die verstand heeft van stemmen. De meeste kiezers waren nog net slim genoeg om zichzelf (terecht) ontoerekeningsvatbaar te verklaren voor deelname aan referenda, maar begrepen dan weer niet dat de nog veel complexere parlementsverkiezingen helemaal een brug te ver voor hen zijn.
Het is beter dan niets, al vind ik wel dat hier wat meer ruimte voor zou mogen zijn. De hoeveelheid fouten op IT-gebied bij de overheid is gigantisch, en dat terwijl ze het wel degelijk goed kunnen, zoals te zien met de corona-gerelateerde apps. Zoals Verhoeven zegt, een gemiste kans.

[Reactie gewijzigd door RienBijl op 26 juli 2024 21:03]

helemaal mee eens, maar dat foutengedoe lijkt ook meer een structureel overheids ding te zijn.

Van mensen die met die trajecten te maken hebben gehad speelt er vaak vriendjespolitiek en persoonlijke ambities een grote rol bij het mislukken van dergelijk projecten. Een nieuwe manager die bedenkt dat we een nieuwe applicatie nodig hebt. Krijgt budget van miljoenen. Vliegt het project in door het zelf te leiden, want vind het leuk als hobby. Hij weet immers goed wat hij wil (niet zijn mensen). Project wordt gebouwd. Meneer krijgt aanzien, want het loopt geweldig (volgens zijn rapportages) en meneer wordt gepromoveerd. Zijn missie geslaagd. Afdeling blijft met onaf project zitten waar ze ook geen behoefte aan hebben. Leverancier wil geld zien, dus wordt een duur feestje.

Daarnaast zien we dat natuurlijk ook veel met bouwprojecten. Het is niet iets wat alleen in de IT hoek gebeurd helaas. Al is Rotterdam (nee, ik ben geen Rotterdammer, ook niet fan van een club daar) volgens mij aardig goed in bouwprojecten organiseren en beheren.
Bart ® Moderator Spielerij @mmniet30 december 2021 14:08
Klinkt precies als it-projecten bij commerciële bedrijven. Alleen die komen niet in het nieuws als ze mislukken. Mag hopen dat je weet dat er meer is dan er in het nieuws verteld wordt?
Klinkt precies als it-projecten bij commerciële bedrijven. Alleen die komen niet in het nieuws als ze mislukken. Mag hopen dat je weet dat er meer is dan er in het nieuws verteld wordt?
Het belangrijke verschil tussen de twee is niet dat gefaalde IT projecten binnen de private sector niet in de media komen. Het belangrijke verschil is dat als projecten binnen de private sector te vaak stuk lopen, ondernemingen onderuit gaan; personeel wat wanbeleid gevoerd heeft er uit gaat om de zaak te proberen te redden; er zo af en toe nog eens van hoofdelijke aansprakelijkheid gebruik gemaakt wordt bij het verhalen van schades; etc.
Bij de publieke sector? Ey; iedereen lekker blijven zitten waar 'ie zit. We doen de belastingen wel weer met een dotje omhoog. Freeee---- money!

[Reactie gewijzigd door R4gnax op 26 juli 2024 21:03]

dat weet ik zeker bart, ik zit zelf als developer en manager bij diverse projecten en weet dat er veel mis gaat qua inschatten en scope bewaren. mijn ervaring is dan ook dat het vooral van belang is om transparant te zijn en iedereen te betrekken in het project die een belang heeft. van PO tot developer, van SM tot gebruiker en mensen met tekenbevoegdheid voor de budgetten.
Het is beter dan niets, al vind ik wel dat hier wat meer ruimte voor zou mogen zijn. De hoeveelheid fouten op IT-gebied bij de overheid is gigantisch, en dat terwijl ze het wel degelijk goed kunnen, zoals te zien met de corona-gerelateerde apps. Zoals Verhoeven zegt, een gemiste kans.
En daar heeft het precies niets mee te maken.
Deze post gaat over het digitaal weerbaar maken van nederland, niet over IT bij de overheid.

[Reactie gewijzigd door TheekAzzaBreek op 26 juli 2024 21:03]

Deze post gaat over het digitaal weerbaar maken van nederland, niet over IT bij de overheid.
Ik dacht dat het wel duidelijk was dat ik niet vind dat de huidige opzet ook maar dichtbij voldoende komt. Het hele idee, van A tot Z, schreeuwt onvolledigheid.

En daarnaast, hoewel het niet mijn punt was, zou het digitaal weerbaar moeten maken van Nederland niet moeten beginnen bij de overheid? Ik denk dat er de laatste jaren genoeg signalen en incidenten zijn geweest die demonstreren dat de overheid alles behalve digitaal weerbaar is. Iemand met dossierkennis in het Kabinet die je inhoudelijk kan aanspreken, zou een uitkomst zijn.
Je zal best gelijk hebben maar dan is digitalisering niet de juiste benaming.
Het rode potlood is nog niet zo slecht. In de praktijk zal je met digitaal stemmen al snel meerdere single points of failure introduceren. Een stemmachine hacken is bijvoorbeeld moeilijk, maar als je het kan, dan is opschalen triviaal. Bij papieren stemmen geldt het tegenovergestelde. Één stem manipuleren is makkelijk, maar om er genoeg te manipuleren dat het een significante verandering in de uitslag teweegbrengt, vereist een enorm complot van wel minstens tienduizenden mensen. En er hoeft daarvan maar 1 je complot te verraden om het kaartenhuis te doen instorten.

Tom Scott heeft goede uiteenzettingen gedaan:
https://youtu.be/w3_0x6oaDmI
https://youtu.be/LkH2r-sNjQs
Iemand anders heeft al naar Tom Scott gewezen.

En verder: het belangrijkste bij verkiezingen is niet snelheid (we willen vanavond nog de uitslag, en gaan vervolgens maaaaaanden formeren), maar transparantie.

Als je wilt, kun je als kiezer vrolijk een dagje bij een stembureau gaan zitten, en vervolgens met eigen oogjes de telling van de stembiljetten meemaken.
Bij gebruik van een computer moet je de software/uitslag maar geloven, zonder dat je enige vorm van controle kunt uitvoeren.
En dat is maar goed ook. Stemmen met potlood en papier is voleldig te volgen. Je mag in de ochtend controleren of de stembussen leeg zijn en je mag de hele dag over de schouders meekijken tot aan de rapportage aan toe. Zodra je stem in een computer verschijnt heb je geen controle-invloed meer.
Gewoon lekker met het potlood blijven doen.
toen er digitaal gestemd mocht worden vond ik de uitslag van de studentenstad Utrecht wel bijzonder veel afwijken van de andere studentensteden (Amsterdam, Rotterdam, Groningen)... Ik zit pas een jaar of 20 in de ICT, maar voel me toch echt beter bij het potlood :)

en ja, daar kan ook mee gesjoemeld worden, net als met alle vormen van stemmen
De combi "Koninkrijksrelaties en Digitalisering" blijft wringen. Voelt toch een beetje alsof dat ingezien wordt (extra) aandacht voor digitalisering moet komen, maar er geen 100% staatssecretariaat vanaf kan. Dan maar bij Koninkrijksrelaties, aangezien dat wrs ook geen 100% staatssecretariaat vereist, zo lijkt de gedachte.

Zou een staatssecretariaat voor Digitalisering niet onder Infrastructuur moeten/kunnen vallen?
Het ministerie heet voluit het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties en deze portefeuille valt natuurlijk onder het binnenlandse zaken deel. En zo'n vreemde plek vind ik het niet, veel van de taken die deze staatssecretaris zich mee bezig moet houden vielen nu ook al onder Binnenlandse Zaken dus als je dan een speciale post creëert is het best een logische plek.
Of we daar als samenleving nou zo blij mee moeten zijn. Maar het zal hier bij de redactie en een fanatiek deel van de users in goede aarde vallen. Destijds kreeg D66 woordvoerder Verhoeven hier op de frontpage namelijk ook vrij baan voor zijn propaganda praatjes.

In 1 klap -6, door de redactie dus. Het bevestigd enkel mijn verhaal.

[Reactie gewijzigd door Retrospect op 26 juli 2024 21:03]

Nederlands kabinet krijgt D66-staatssecretaris Koninkrijksrelaties en Digitalisering is een betere titel.

Het komt bij mij over alsof ze snel nog iets met digitalisering wilden doen en daarom het hier hebben geplakt. Waarom vallen Koninkrijksrelaties en Digitalisering onder één staatssecretaris?!
Balen, D66 is imho bij uitstek de partij van online spionage, het fors willen inperken van online privacy en het uithollen van de democratie gebleken. Dat uitgerekend daarvan er eentje zo’n post krijgt is op z’n zachtst gezegd teleurstellend, maar de kans was natuurlijk groot dat dit zou gebeuren. :)

Oh well, misschien worden we nog positief verrast en gaan ze serieus iets goeds doen; maar ik hou m’n hart vast. Samen met “laten we encryptie verbieden”-CDA is het huidige kabinet op het gebied van digitale zaken een gevaarlijke combinatie; al gloort er een lichtpuntje dat Grapperhaus opbokt. Wie weet is z’n opvolger minder hypocriet; ja zelfs als die gewoon eerlijk zegt “we willen adequaat werkende encryptie verbieden” zou al beter zijn dan Grapperhaus “we willen ‘t niet verbieden” en vervolgens bij de EU lobbyen om dat wel te doen. Dan weet je tenminste waar je aan toe bent en waar het gevecht zich op moet richten.
"Staatssecretaris voor digitalisering"

Klinkt raar. Digitalisering komt op mij over als iets digitaal maken wat nog niet digitaal is en dan krijg ik het beeld voor ogen van een staatssecretaris die weet hoe ie de scanner op zijn all-in-one printer moet gebruiken. Ja, ik weet dat het meer is, maar dat beeld krijg ik niet weg.
Wanneer ik in de politiek men hoor praten over onderwerpen als deze heb ik altijd de angst dat hun kennis omtrent onderwerpen als deze niet verder reikt als de scanner en AIO printer.
Ik denk dat het Lisa van Ginneken gaat worden. Ze heeft hij D66 al alle digitale portefeuilles en is denk ik de meest geschikte kandidaat
D66 dus er gaat iemand komen die iedereen met een andere mening laat wegcensureren en dat je je voor social media registratie moet legitimeren zodat ze weten waar de mensen met een andere mening wonen. Griezelig

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.