Omgevingswet wordt uitgesteld tot juli 2022 vanwege ict-fiasco

De Omgevingswet is uitgesteld tot juli 2022. Het overheidsproject loopt opnieuw vertraging op omdat de ict ervan meer problemen oplevert dan verwacht. Voor de wet moet het Digitaal Stelsel Omgevingswet worden gemaakt, maar dat project is veel duurder en complexer dan gedacht.

Volgens de nieuwe planning van de Rijksoverheid treedt de Omgevingswet op zijn vroegst pas op 1 juli 2022 in werking. Tot nu toe was de planning dat dat voor het eind van dit jaar zou gebeuren. "Alles afwegende ben ik met de bestuurlijke partners tot de conclusie gekomen dat het nodig is om de inwerkingtredingsdatum van de Omgevingswet met een half jaar te verplaatsen", schrijft demissionair minister van Binnenlandse Zaken Kajsa Ollongren in een brief aan de Tweede Kamer. Ze verwijst daarbij in het bijzonder naar het testen van de software die nodig is om de wet door te voeren. Daar gaat meer tijd in zitten dan gedacht.

De Omgevingswet is een van de omvangrijkste veranderingen aan het Nederlandse bestuursstelsel in decennia. De wet brengt 26 losse wetten en duizenden Algemene maatregelen van bestuur samen die nu vergunningen of andere zaken rondom ruimtelijke ordening regelen. Zaken zoals de Monumentenwet of de Wet ruimtelijke ordening komen erin samen. Ambtenaren noemen de Omgevingswet 'de grootste wetswijziging sinds de invoering van de Grondwet'. De Omgevingswet werd in 2016 door de Eerste Kamer aangenomen, maar loopt al jaren vertraging op. Tweakers schreef vorig jaar een achtergrondartikel over de wet.

De vertraging zit voornamelijk in de aanpassingen die nodig zijn aan de ict die met het project gemoeid is. Met de Omgevingswet komt er ook één portal waarin ambtenaren alle informatie van de tientallen betrokken overheidsinstanties kunnen opzoeken. Dat heet het Digitaal Stelsel Omgevingswet, afgekort het DSO-LV, en daar zit ook nu het probleem. "Er is meer tijd nodig om het DSO opgeleverd, ingeregeld en stabiel werkend te krijgen", schrijft Ollongren. Bepaalde onderdelen van de software zijn wel al 'stabiel en beschikbaar', zoals het systeem waarmee verschillende overheden kunnen samenwerken aan vergunningsaanvragen, maar voor veel andere onderdelen geldt dat nog niet. De software is al jaren een breekpunt, omdat die telkens complexer blijkt te zijn dan gedacht.

Ollongren zegt dat 'de ontwikkeling van de DSO in het laatste stadium is', maar het is pas in oktober 2021 naar verwachting definitief klaar. Pas dan kunnen ook softwareleveranciers ermee aan de slag. Dat betekent dat er niet genoeg tijd is om vóór het eind van 2021 alle software goed te kunnen implementeren en testen. Die periode moet volgens de aanvankelijke plannen minimaal een jaar duren, maar dat wordt nu dus korter.

De vertraging betekent ook dat de invoering van de Omgevingswet duurder gaat uitvallen. De overheid moet betalen voor 'extra implementatiekosten en het langer overeind houden van bestaande koppelingen'. Het is nog niet duidelijk hoeveel geld dat gaat kosten. Eerder schreef het Adviescollege ICT-Toetsing van de overheid al een hard rapport over de kosten die veel te hoog opliepen; het zou gaan om 20 tot 60 miljoen euro méér dan aanvankelijk begroot.

Door Tijs Hofmans

Nieuwscoördinator

27-05-2021 • 16:10

80

Reacties (80)

80
77
47
17
2
21
Wijzig sortering
Via het bedrijfsleven ben ik intensief betrokken bij de omgevingswet. Het grootste probleem is dat de ICT volledig overhoop gaat, maar ook de (juridische) inhoud. Het gaat dus niet om beleid maar om de wet, juridisch bindende regels die op zijn minst op enig manier te raadplegen moet zijn. Deze juridische inhoud zit te wachten op een goed werkend ICT platform, het ICT platform zit op zijn beurt te wachten op inhoud om te testen, valideren en verbeteren.
Bij de invoering van het huidige systeem bleef de inhoud en de procedures redelijk gelijk, de ICT veranderde. Met wat vallen en opstaan is het huidige systeem momenteel naar redelijke tevredenheid in gebruik. Jammer dat dit volledig uit het raam wordt gekieperd en hier weinig lering uit getrokken wordt.
Ook over een half jaar is de juridische inhoud, noch het ICT systeem en goed klaar voor.
Ik heb inmiddels zelf maar alle geconsolideerde teksten in een wiki gegooid. Eerst wat macro's in notepad++ voor de opmaak erbij. Dan zijn die 1534 pagina's nog enigzins hanteerbaar... Maar inderdaad : ICT is slechts één van de dingen die niet klaar is. Dit gaat een grote ramp worden...

Voor degenen die hier niet mee bezig zijn : dit is de grootste wetswijziging die we sinds de invoering van de grondwet in 1848 gehad hebben.

https://www.binnenlandsbestuur.nl/Omgevingswet
Ach het is een overheids ICT project, en na het falen van zo veel andere door de overheid gewenste ICT projecten (belastingdienst om maar een leuke te noemen) is het echt alleen de overheid die hier verbaasd kennis van neemt. De rest van het land hobbelt rustig verder en weet dat men al weer miljoenen over de balk smijt richting de zelfde bedrijven om zo wel hun oude systemen als hun nieuwe systemen werkend te houden dan wel te krijgen.

Als je het mij vraagt zou iedereen die claimt dit niet te hebben zien aankomen onmiddellijk uit alle bestuurlijke functies ontheven moeten worden en ook nooit meer toe gestaan worden zo'n functie te bekleden want het is al weer jaren bekend dat ook dit een ramp in slow motion is die met ieder volgend jaar nog heel veel meer miljoenen richting de usual suspects ziet gaan.

Zo'n grote wetswijziging waarbij men weer tot de zelfde conclusie komt, er is vast wel een wil er zijn zeker een heleboel slimme mensen die hier aan werken maar tegen de tijd dat de evaluatie achter de rug is zal ook hier weer blijken dat er evenzoveel ambtenaren waren die beslissingen moesten/wilde nemen over dingen waar zij te weinig verstand van hadden dan wel in posities geplaatst werden waar zij leiding moesten geven aan groepen mensen waar zij de capaciteiten niet voor hebben.
En het resultaat laat zich raden mensen die weten wat ze doen die gefrustreerd door ploeteren om er toch nog iets van te maken, de top die lachend over een hapje en een drankje claimt dat het allemaal wel goed komt maar dat het wel wat duurder wordt en we nu al te ver zijn om dingen anders te gaan doen. En ambtenaren die er ook niets aan kunnen doen. Uiteindelijk geen enkele verantwoordelijke, een gefaald project en ook dat onderzoek koste een paar miljoen en werd uitgevoerd door partijen die niet geheel onafhankelijk waren en verteld werden dat bepaalde harde delen van het rapport toch maar even aangepast moesten worden omdat het politiek op dit moment niet zo goed uit komt.

Ach het is net als of men in Den Haag denkt dat het volk te dom is om te begrijpen dat dit de regel en niet een uitzondering is.
Het probleem met de Omgevingswet is wat er gebeurt met ieder groot project (ICT of niet-ICT) met slecht projectmanagement: het loopt vast omdat het te ambitieus is en niet opgehakt is in hapklare brokken. Het Burgerlijk Wetboek herschrijven was een operatie die tussen 1970 en 1992 duurde en dat gebeurde boek voor boek. Bij de Omgevingswet heeft de Tweede Kamer met zijn constante eisen in feite de oude wet opnieuw gecreëerd maar dan zonder bijbehorende jurisprudentie en dus ook zonder de voordelen van een forse versimpeling van het omgevingsrecht.
Dit soort populistische reacties zijn altijd smullen. Lekker wat algemene platitudes gebruiken en hopen dat je wat +1-ties scoort zonder ook maar iets van de inhoud te weten. Ik heb zowel bij providers, banken, verzekeraars als bij overheid aan de gebruikerskant en opdrachtgeverskant gezeten en de complexiteit, schaal en druk die er op de ict bij de overheid ligt is ongekend. Daarnaast legt de overheid, zoals het goede bestuurders betaamt, publiekelijk verantwoording af.

Een van de grootste banken van ons land heeft ooit eens na 10 jaar (!) de stekker uit het vervangen van zijn hypotheeksysteem getrokken. De opdrachtnemer had er geen vertrouwen in en betaalde liever een boete voor het ontbinden van het contract dan de boete voor hypotheken die kwijt zouden raken bij fouten. Hoor je niemand over.

Of providers die al jaren op systemen draaien die ontwikkeld zijn in het buitenland, vaak China. Moet je eens als overheid doen. ‘DigiD powered by China’. Land te klein.
Ik heb pas een seminar gehad over wat de gevolgen zijn voor het bedrijfsleven. Dat had ik eigenlijk niet zien aankomen hoe complex het voor bedrijven kan gaan worden als elke deelactiviteit zijn eigen vergunning/melding moet gaan krijgen inclusief alle daarbij komende administratieve rompslomp.

Wat was er mis met het Activiteitenbesluit? Inmiddels prima werkbaar voor bedrijven…. En dan gooien we alles weer op de schop :?
Als het activiteitenbesluit het enige zou zijn waar het om ging dan zou het idd prima geweest zijn om daar niks aan te doen.

Het probleem is alleen dat het dus een kompleet stelsel aan wetten en regelgeving is, waar dit slechts een klein onderdeel van is.

Ik ben zelf actief betrokken geweest bij het opzetten van de API systemen vanuit het kadaster en de mogelijkheden die we door slimme omgang met data hebben kunnen bereiken zijn ongekend. Complexe API’s maken is hierdoor een kwestie van dagen aan implementatie en niet meer weken.

Om eerlijk te zijn verbaasd het mij wel een beetje dat het nu tegenzit met de inhoudelijke invoering mbt testen en valideren. Dat er problemen ging komen eisten we opzich wel, maar juist actieve betrokkenheid van het bedrijfsleven en gemeenten gaf toch een redelijke indruk dat het soepel ging. Kennelijk toch wat minder. Jammer.
Zo zie je hoe omvangrijk de invoering van de omgevingswet is. We zijn met veel mensen allemaal met ons eigen deel bezig.

Het deel wat door het kadaster moet worden aangeleverd is aardig op orde voor zover ik kan zien, volgens mij zijn dat met name de kaart-diensten zoals @DBND ook stelt?

Ikzelf ben bodemadviseur, al de wetten waar ik mee te maken heb gaan onderdeel uitmaken van de omgevingswet en gaan compleet op de schop. De nieuwe wetten zijn er nog niet allemaal en gezien de beperkte kennis bij in ieder geval de kleinere gemeentes houd ik mijn hart vast hoe dit allemaal uit gaat pakken.

@Jander, @orvintax en @supersnathan94 hebben, zo lees ik de reacties, vooral met de uitwisselings-standaarden te maken, die zijn nog niet helemaal op orde.

@PaT ziet nog problemen in de praktische implementatie van de regels terwijl @prinzrem meer op het procesmatige stuk zit en blij is met de omgevingswet.

Dit alles lezende vraag ik me af : Wie is er gebaadt bij de omgevingswet of althans de manier waarop deze nu wordt doorgevoerd door het gelijktijdig wijzigingen van al die wetten en het optuigen van een compleet digitaal stelsel? Zoals @Dennisdn ook aanhaalt : De momenteel geldende wetten zijn inhoudelijk niet slecht toch? Welicht wat ingewikkeld maar het hele werkveld weet nu wel hoe ze werken en op elkaar ingrijpen..

[Reactie gewijzigd door bvdbos op 23 juli 2024 10:09]

De Omgevingswet wordt weliswaar uitgesteld omdat de ICT nog niet op orde is, maar eigenlijk ben ik na de moeizame aanloop in de digitalisering van de data-uitwisseling met de overheid in de periode vanaf 2010 toen dit belangrijk begon te worden voor van alles en nog wat, de afgelopen 2-3 jaar eigenlijk alleen maar positief verrast over wat er nu allemaal al vrijelijk en in hoog temp beschikbaar komt.

Sites als:
https://www.pdok.nl/
https://www.ruimtelijkeplannen.nl/
Zijn simpel, maar behoorlijk gebruikersvriendelijk voor de onregelmatige bezoeker. En voor de meer frequente bezoeker is er ook veel te vinden, inclusief de mogelijkheid tot downloaden van geografische plan informatie.

En als het daar nog niet is, kan je hier nog verder zoeken:
https://www.nationaalgeor.../dut/catalog.search#/home

En mocht het er echt nog niet zijn, dan kan je er ook om vragen:
https://data.overheid.nl/community/dataverzoeken

Je kan er zo een middagje in kwijt zijn met bladeren....
(Net als in https://www.delpher.nl/ trouwens, ook inmiddels zeer uitgebreid)
Hier sluit ik mij met handenklappen bij aan. Het is ongelooflijk mooi wat er al wél is, óók het dso toont dingen die prachtig in elkaar zitten, en dat er nu voornamelijk weer op ict wordt afgeschoven tja.

Het is de grootste stelselwijziging in de geschiedenis van ons land. Die door de lengte van dat geheel alleen al natuurlijk een bewegend doel heeft. Met middelen die verouderen tijdens de looptijd. En raakt bedrijven, gemeentes, provincies, en rijksoverheid. Enorm grote, logge organisaties die dit toch wél moeten doen, samen, en dat nog werkelijk voor elkaar aan het krijgen zijn óók.

Knap dat er nog iets lukt, zou eigenlijk het imago moeten wezen.

(ja, ook ik was betrokken bij een klein steentje van dit geheel)
Qua data delen hoor je mij niet klagen :) Ik heb een berg WMTS-lagen in mijn Gis-systeem staan (we hebben het per slot van rekening over een wet die over ruimtelijke aspecten gaat) en ik geloof zeker dat er nog meer data is die ik ook kan gebruiken.
Ik vind de titel niet juist. Een fiasco is een mislukking. Dit is een tegenvaller. 6 maanden uitstel voor zo'n complex systeem met bovendien een hele complexe implementatie (gemeenten, provincies, waterschappen, ... en dan in hele keten van orientatie, planvorming, toetsing) is een tegenvaller en niet reden om het geheel als een mislukking aan te merken.

Ambitie van DSO was bij de start al torenhoog en is dankzij goede toetsingsinstrumenten als BIT gelukkig bijtijds bijgesteld. Maar dan nog steeds blijven dit soort projecten uitermate complex.
... Het overheidsproject loopt opnieuw vertraging op omdat de ict ervan meer problemen oplevert dan verwacht. Voor de wet moet het Digitaal Stelsel Omgevingswet worden gemaakt, maar dat project is veel duurder en complexer dan gedacht. ...
Het fiasco is niet de vertraging, maar de verwezenlijking van het Digitaal Stelsel Omgevingswet, omdat dit veel duurder en complexer dan gedacht is. Dat is dan het fiasco, en dat fiasco veroorzaakt de vertraging. De titel zou dus (naar mijn inziens) kloppen.
omdat dit veel duurder en complexer dan gedacht is.
Maar wat is “veel” duurder en complexer dan gedacht? Hoelang loopt dit al en hoeveel extra gaat het kosten tov de originele raming. 5% budget overschrijding klinkt veel als het over miljarden gaat, maar is er rekening mee gehouden in “stretch goals” en was de initiële planning een happy flow, of was dit wel degelijk al voorzien en is er nu gewoon een beslismoment geweest, waarmee iedereen iets uitstel krijgt om volledig te kunnen voldoen?

Voor het kaliber van de wijziging, zowel inhoudelijk als logistiek, valt een half jaartje vertraging echt heel erg mee. Zeker als er gewoon rekening mee gehouden is.

Ik heb dat bij mijn woning ook gedaan. Eerste goal was in november, tweede januari, derde in maart. Haal je “iets” niet door tegenvallers dan heb je de mogelijkheid bij te sturen. Heb je die mogelijkheid niet dan is een kleine tegenvaller mogelijk direct een groot issue.

Ik had lekkage waardoor de vloer uiteindelijk later pas gelegd kon worden. Dat is niet handig als er een paar dagen een keuken wordt geplaatst. Als het een dag later was geweest had levering niet plaats kunnen vinden en dan had het geheel twee maanden niet geplaatst kunnen worden. Behoorlijk fiasco als je dan een week later verhuisd en anderhalve maand zonder keuken zit.
Deel van het probleem zijn de ambities met de nieuwe STOP-TPOD standaard. Dat is een gigantische XML / XSD standaard die niet alleen een documentmodel moet beschrijven, maar ook versiebeheer - en daarmee wordt het direct ongelofelijk ingewikkeld. Als ze nou gewoon voor bestaande oplossingen, zoals verrijkte markdown of simpelweg HTML + Git hadden gekozen, zouden softwareleveranciers gewoon kunnen leveren.

Ander deel van het probleem is de bizarre manier waarop de overheidsorganisatie KOOP werkt. Weinig in-house kennis, erg afhankelijk van consultants. Leveren vaak onnodig complexe dingen voor erg hoge kosten, en dat heeft deels te maken met dat ze (in tegenstelling tot bedrijven) geen concurrentie hebben. Bij de meeste overheden worden grote ICT projecten aanbesteed, en die lopen vaak een stuk beter, maar bij KOOP mogen ze alles zelf bouwen (met ingehuurde consultants, dat wel).
STOP-TPOD versionering wel eens gezien? Ik werd daar heel verdrietig van. Heb die discussie ook wel eens gevoerd.

Juist hiervoor is semantic versioning bedoelt. Nu zit je met het gekloot dat 0.96 bijvoorbeeld niet compatibel is met 0.97.

Ik hoop dat ze daar nog een keer wat aan verbeteren.
Anoniem: 85014 @Jander27 mei 2021 17:52
Jobcreatie en veiligstellen van contractduur op kosten van de staat dus. Er wordt dus weeral zeer veel onzinnige tijd gestoken in onzinnige software waarbij er onzinnig veel bugs onnodig zullen bijgemaakt worden.

Het positieve er aan is wel dat daardoor die consultants daar de komende jaren hun onzinnige tijd gaan verdoen, ipv op wel belangrijke projecten terecht te komen.
Het positieve er aan is wel dat daardoor die consultants daar de komende jaren hun onzinnige tijd gaan verdoen, ipv op wel belangrijke projecten terecht te komen.
Hmmm ik weet niet of ik de KOOP onbelangrijk zou noemen.
De hele wereld is over naar REST interfaces met JWT, maar nee ze blijven gebruik maken van SOAP met WSA-headers, etcetra. ;(
Zoveelste ICT fiasco binnen de overheid. 8)7 Waarom geen ministerie voor digitale zaken?
Er is niet 1 enkele aanwijsbare reden waarom grote ict-projecten bij de overheid vaak falen, maar een heel scala aan elkaar versterkende factoren, kenmerken en eigenschappen die daar voor zorgen.

Een 'korte' bloemlezing: het gaat altijd om grote, logge, bureaucratische organisaties, waar doorgaans echt wel slimme mensen werken, maar niet de allerslimste (want overheid=geen commercieel salaris, dus de goeden worden weggekocht). Er is maar weinig begrip voor de complexiteit van ict, daar maken commerciële partijen graag gebruik (soms misbruik) van. Tegelijkertijd zijn processen vaak ingewikkeld en lastig te automatiseren. Er is ook ontzettend veel regelgeving wanneer je grote sommen geld wil uitgeven, want is het publiek geld (belastinggeld). Dat betekent heeeeel veel papierwerk, en dat kost veel tijd, en gedurende die tijd verandert de wereld om je heen, en veranderen de mensen in de organisatie, en veranderen de wensen door voortschrijdend inzicht, dus je krijgt uiteindelijk iets waar je 5 jaar geleden behoefte aan had, maar wat in de huidige tijd achterhaald is. De overheid wordt daarnaast ge- en bestuurd door controllers en universele managers. Controllers kijken alleen naar hoe belastinggeld wordt gespendeerd en nauwelijks naar de baten, en universele managers hebben vaak heel weinig verstand van heel veel onderwerpen, in plaats van heel veel verstand van een select aantal onderwerpen. Besluitvorming gaat daarom vaak moeizaam en is doorregen van politiek gewin. Eventuele beren op de weg van experts worden door de vele managementlagen ("rubberen tussenlagen") weggefilterd, want een negatieve voortgangsreportage is slecht voor je carrière.
...En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Dit is overigens gebaseerd op 20 jaar ervaring bij de overheid. En dit was voor mij uiteindelijk ook de reden om 'werkzaamheden elders' te zoeken. Het is gewoon bijna onmogelijk om het te veranderen, want er zijn zo ontzettend veel radertjes (mensen, processen en regels) in het mechanisme die bijdragen aan het falen van grote ict-projecten. Mijn advies zou altijd zijn om grote projecten op te knippen in kleine behapbare projecten die je iteratief (agile zo je wil) aanpakt en daarnaast een controllersorganisatie die begrip heeft voor het feit dat je nog niet precies weet hoe je oplossing er uiteindelijk uit gaat zien (want de wereld verandert continu), maar dat daar wel financiële middelen voor gereserveerd moeten worden (=utopie bij de overheid)
Mijn advies zou altijd zijn om grote projecten op te knippen in kleine behapbare projecten die je iteratief (agile zo je wil) aanpakt en daarnaast een controllersorganisatie die begrip heeft voor het feit dat je nog niet precies weet hoe je oplossing er uiteindelijk uit gaat zien (want de wereld verandert continu), maar dat daar wel financiële middelen voor gereserveerd moeten worden (=utopie bij de overheid)
Dit is overigens exact hoe het DSO wordt gemaakt. Allerlei organisaties die kleine onderdelen maken en samen afspraken maken over gezamenlijke interfaces en standaarden. Ook mbt documentatie en strategieën. API strategie, URL strategie, gebruikte software standaarden allemaal afgesproken dingen waar men hard op stuurt.

Hele proces is iteratief met sync sessies en al.

Men gebruikt SAFE als proces. Veel meer “agile” kun je het niet krijgen hoor.
Het grootste probleem is dat wetgeving achter loopt en dat men dan opeens heel snel de ict moet aanpassen.
Natuurlijk schiet de overheid zich zelf vaak in de voet met de aanbestedingen.
Ze stellen onmogelijke eisen , en belanden dan bij de grote ict bedrijven die alleen managers hebben die van niks weten en het uiteindelijk gerealiseerd wordt in bv India.
En als het dan mis gaat wordt het voor een fractie van de verspilde kosten uitgevoerd door een klein Nederlands bedrijf.
Ik heb situaties meegemaakt, waar acces applicaties die hun data gewoon op het sql cluster dumpte , voor veel geld werden gemigreerd, en het hostingbedrijf vroeg 29 k per database per jaar.
Uhm ik werk semi overheid. Je verhaal klopt deels. Er zijn gelukkig nog zat mensen die niet alles doen voor het geld. ;)

Ik denk bijvoorbeeld niet dat het management van Samsung zomaar invliegt om te zien waarom een klein bedrijfje zoveel korting krijgt en toch wel eens w zien wat er gebeurt ;)

Grootste probleem is meer verantwoordelijkheid. Als je alleen al kijkt je, hebt om de 4 jaar verkiezingen. Dat betekent feitelijk dat om de 4 jaar de meeste kapiteins van de schepen van de vloot vervangen worden. Door nieuwe, die eigenlijk niets weten. De toeslagen affaire was het grootste voorbeeld ervan. Toen daar wat fout ging (waar al voor gewaarschuwd was =memo Palmen) Toen schoven ze verantwoordelijkheid af en gingen de boel verdoezelen, waardoor je een huis ging uitbouwen op een waardeloze fundering.
Tegelijkertijd zijn processen vaak ingewikkeld en lastig te automatiseren
In mijn ervaring is dit een gevolg van:
waar doorgaans echt wel slimme mensen werken, maar niet de allerslimste
gecombineerd met
mensen in de organisatie
. Iedereen die bij de overheid werkt moet overal een plasje over doen en alles wordt meegewogen. Dat leid tot specificatiedraken met interne tegenstellingen maar ja, lange tenen en ego's zorgen ervoor dat je niet zomaar de specificaties terug kan leggen. In plaatst daarvan gaat het meer meerwerk en hangen en wurgen allemaal 'goed komen'. Gevolg: duur, traag, complex en voldoet net niet want Jan op afdeling A zijn wens werkt Piet op afdeling B tegen. Jan en Piet kennen elkaar uiteraard niet zodat dit probleem wat al bestond nu een geautomatiseerd probleem is (en dus een IT probleem ipv. een organisatie probleem).
Daarom KISS

Als je applicatie zo complex wordt dat slimme mensen het niet meer snappen, is het TE complex.
Vergeet voor het gemak even niet de politieke spelletjes die er ook altijd nog mee gemoeid zijn hè? Een project waar gemeenten, provincies en landelijke overheid bij betrokken zijn?
Ik geef het je te doen.

Dit project wordt overigens agile uitgevoerd, juist omdat het zo’n lang project is en het ook in de toekomst moet mee kunnen veranderen.

Dus ja.. het is erg makkelijk praten voor ons op Tweakers dat we het wel even anders aan zouden pakken.
Die politieke spelletjes ben ik zeker niet vergeten
en is doorregen van politiek gewin.
En zoals gezegd is mijn ervaring gebaseerd op 20 jaar werken bij de overheid, waarvan 10 jaar op op tactisch en 2 jaar op politiek/strategisch niveau, waardoor ik erachter kwam dat dingen veranderen een bijna onmogelijke taak is.
Zoiets als de DICTU ? ooh wacht..
DICTU is zover ik weet een onderhoudsclub en daar loopt het over het algemeen best lekker kan ik je uit ervaring vertellen. Nieuwe projecten worden door de ICTU uitgevoerd.

Maar het blijft overheid en vooral in het management wil iedereen zicht er te graag tegenaan bemoeien waardoor zaken duren en duren. De uitvoering op de werkvloer gaat op zich best goed :)
Over het algemeen heb ook ik goede ervaringen met de werkvloer bij Dictu. Het middenmanagement daarentegen...
Ministerie voor digitale zaken. Weet je dat zeker. Ondertussen zijn ministers managers die vooral moeten managen en dus weinig echt inhoudelijk verstand hebben van hun ministerie.

Ik gok er op dat daar dan een oude rot komt, zo eentje die op papier zijn/haar sporen verdiend heeft, niet weet hoe een computer werkt maar vooral goed is in managen en aansturen.

Dat wordt dan natuurlijk weer een zooitje, maar ja dat managen we met mooie woorden ook weer. 8)7

[Reactie gewijzigd door bbob op 23 juli 2024 10:09]

Dat stukje goed is in managen en aansturen kan je ook nog wel weg laten bij de overheid :P Het is vooral wiens beurt het is op een goed betaald baantje.
Wilde het netjes brengen maar het gaat natuurlijk om het netwerk. Kijk maar eens bij artikel avg vandaag wie je daar tegenkomt. Ook weer uit politiek netwerkje. Zeg je braaf ja dan wordt je altijd met een leuk baantje beloond, der rest van je leven, capabel of niet.
Zodat zij de volgende de ICT fiasco's kunnen starten?
Het probleem is dat de organisaties binnen de overheid zich niet lenen voor mensen die echt dingen willen veranderen in de IT en de beleidsvorming.

Over het algemeen betalen ze niet genoeg om mensen binnen te houden op langere termijn en de organisatie werkt enthousiaste managers en management structuren actief tegen want dat is allemaal nieuw en eng!
Om die reden daar een minister met verstand van zaken neerzetten. Al dit soort projecten gaan dan langs die persoon en dat ministerie. Hoeven maar een paar écht goede mensen in te zitten.
Om die reden daar een minister met verstand van zaken neerzetten. Al dit soort projecten gaan dan langs die persoon en dat ministerie. Hoeven maar een paar écht goede mensen in te zitten.
Met alle respect, maar er zijn hoogst zelden ministers met daadwerkelijke inhoudelijke kennis. Kijk naar defensie bijvoorbeeld, er worden daar ministers neergezet die nul ervaring hebben binnen defensie.

Zelfde zou gebeuren bij een ministerie van Digitale Zaken. Met een minister die nog niet eens zijn eigen wifi router veilig kan instellen en gebruiken. Om maar te zwijgen over aankoop van hardware en strategische keuzes.
Is dit een vervolg op https://www.omgevingsloket.nl/ ?

Zoja, dan kan ik best begrijpen, dat ze problemen hebben. Wat een draak van een project was omgevingsloket.nl
Het is ook best wel een draak om te gebruiken. Ik wil een simpele melding doen en ik moet weet ik veel vinkjes en terminologie langs, omdat iemand heeft bedacht dat je altijd een complete flat in een beschermd natuurgebied wil bouwen en al het afvalmateriaal in de rivier wil dumpen.
PaT Moderator Mobile @Caelorum27 mei 2021 17:05
Ik ben zeer nauw betrokken bij de implementatie van het DSO in onze gemeentelijke organisatie en test daarnaast in een landelijke klankbordgroep de vragen die "de burger" (ik noem het liever klant) straks op zich afgevuurd krijgt. Als je het omgevingsloket al lastig vindt, dan wens ik je veel succes in het DSO.

De pre-omgeving van het DSO is overigens door een ieder te bekijken op https://pre.omgevingswet.overheid.nl/home.

Het grootste probleem met het DSO is dat er zo ontzettend veel informatie in dit DSO ontsloten moet worden dat het eigenlijk ondoenlijk is om dat "makkelijk" te doen. In het DSO komt het huidige www.omgevingsloket.nl, AIM-online en www.ruimtelijkeplannen.nl

Je moet begrijpen dat je letterlijk alles van een schutting tot een chemische fabriek, maar ook bijvoorbeeld veel milieutechnische zaken, dingen mbt de spoorwegen en nog heel erg veel andere dingen via dat DSO mogelijk gaat maken en dus moet ontsluiten.

Daarnaast is de achterliggende wetgeving zo vreemd ten opzichte van wat we het nu hebben, dat het ook voor de lokale overheden een heidens karwei is om alles duidelijk te maken van hun klanten. Dat wil men doen met "toepasbare regels". Dat zijn vragenbomen in het DSO die jou zo uitvragen dat je precies het goede antwoord krijgt (moet ik een vergunning aanvragen, een melding doen of wat anders). Die mogen alle gemeenten zelf gaan samenstellen of de regels uit de bruidsschat (set landelijke regels die de gemeenten in hun omgevingsplannen moeten opnemen) moeten ze aanpassen waar ze dat nodig vinden.

Als je ziet dat het blijkbaar al heel moeilijk is om de juiste zoektermen te koppelen aan de juiste activiteiten uit de wet, dan weet je hoe laat het is. Toen ik hier richting de DSO organisatie een opmerking over maakte en dat ik het vreemd vond dat als ik "kap" intik, ik alleen een hit krijg naar "dakkapel" en niet naar "houtopstand vellen" (wat de juridische term is voor een kapvergunning) kreeg ik de dooddoener naar mijn hoofd geslingerd "ja, maar wij hebben niet de financiën van bijvoorbeeld Google". Dat klopt natuurlijk, maar je klant is die functionaliteit van Google wel gewend. (overigens is dit specifieke voorbeeld inmiddels verholpen en kom ik met "kappen" wel op de juiste plek).

Als je nagaat dat zelfs al die bruidsschat regels op dit moment nog niet definitief zijn, onderliggende regels nog in bewerking zijn en de landelijke koepels, waaronder de VNG ooit bedongen hebben dat de gemeenten een jaar oefen- en aanpastijd zouden krijgen om deze enorme wetswijziging goed te implementeren, dan kan je op je vingers natellen dat een introductie op 1-1-2022 bijzonder optimistisch was. Zelfs 1-7 vind ik persoonlijk nog te snel.

Nu is het dus voorlopig 1 juli en dat is zo'n beetje het meest beroerde moment om dit in te voeren. Vlak voor de zomervakantie, binnen gemeentelijke organisaties die overstelpt worden met het werk (het lijkt wel of half Nederland een aanbouw, uitbouw of dakkapel wil om goed thuis te kunnen werken) en ook nog eens halverwege het jaar, dus ook qua leges een serieuze uitdaging.

Ik ben dus niet zo'n fan van het DSO, maar we zullen er met zijn allen wel aan moeten geloven. Onze gemeentelijke organisatie werkt er met man en macht aan om alles op tijd klaar te hebben. Er zijn echter ook nog heel veel gemeenten die niet of nauwelijks bezig zijn met de Omgevingswet en dus het DSO. Of zij het nu met 1-7-2022 gaan redden vraag ik mij dan ook af.

En dan hebben ze ook nog de wet kwaliteitsborging gekoppeld aan de omgevingswet..... :X

[Reactie gewijzigd door PaT op 23 juli 2024 10:09]

Ben eveneens redelijk nauw betrokken bij de ontwikkeling van DSO-LV, zie absoluut ook wel pluspunten t.o.v. de huidige redelijk spartaanse en versnipperde voorzieningen. En de nieuwe samenwerkvoorziening van het DSO biedt mooie opties voor ketensamenwerking tussen rijk, provincies, gemeenten, waterschappen en de uitvoeringsorganisaties. Maar alles bij elkaar is het idd wel heel groot en lastig en daarbij is de uniforme aansturing niet altijd even sterk.
Persoonlijk vind ik het nog een misser dat dadelijk in het DSO de resultaten van aanvragen niet teruggeleid worden in het systeem, zodat je niet kunt zien wat er al aan vergunningen e.d. is verstrekt, juist dat is interessante informatie - maar ook weer heel complex.
Wat je echter niet vaak hoort is dat dit een verkapte decentralisatie is (alweer), zonder dat daar uiteraard de juiste middelen tegenover staan. Met name de gemeenten zijn dadelijk de pineut, en dus wij allemaal. Zeker nu het al meermalen is uitgesteld lopen de kosten alleen maar op, want iedereen is de systemen al aan het aanpassen of heeft nieuw ingekocht - maar nu moet de legacy weer langer operationeel blijven, dus met een beetje pech dubbele kosten.
"verkapte decentralisatie" lijkt me niet de goede term, voor ons vakgebied (milieu en ruimte) is het juist overduidelijke decentralisatie. Vraag is wel wie daarop zit te wachten dat we dadelijk, nadat de bruidsschat (de regels die gelden voor gemeenten die de invoering niet compleet op orde hebben) buiten werking is gesteld, per gemeente een eigen normen en regelstelsel hebben.
PaT Moderator Mobile @prinzrem27 mei 2021 21:37
Ik heb op wonderbaarlijke wijze tot op de dag van vandaag nog niets gezien van de samenwerkvoorziening. In theorie kan dit een meerwaarde zijn, maar ik vind het een gemiste kans dat die voorziening ook niet voor de klant beschikbaar is. Nu kunnen alleen bevoegde gezangen En adviseurs daarmee aan de slag en vervangt het het vele mailverkeer tussen die partijen. Juist als je met een klant zou kunne samenwerken aan zijn project zou het het doel van de Omgevingswet ten goede komen. Nu is het in mijn ogen niet heel veel meer dan een groot koppelvlak waar we al onze backoffice systemen op aan moeten sluiten. Dat is nog steeds niet heel erg 'samen' werken.
“Met een beetje pech”

De aanloopkosten zullen hoger zijn dan op het moment van volledige implementatie. Dat zal toch wel berekend zijn. Eenmaal draaiend en ingewerkt zal het makkelijker te bedienen worden, lijkt mij. Best oké om het op werkbaarheid te testen.

De burger wil ook meer transparantie en kan zich mogelijk ook verdiepen in aanvragen, vergunningen en aanbesteding. Met zo op het oog eenvoudig duidelijke politieke besluiten, uit allerlei knooppunten van regels en wetten, kan draagvlak gecreëerd worden.
... "de burger" (ik noem het liever klant) ...
Alsjeblieft niet. Als klant van bv. een bank heb je bepaalde rechten, verplichtingen en verwachtingen die gewoon niet gelijk zijn aan die als burger bij de overheid.
Je kunt er van alles van vinden, maar de relatie is gewoon totaal anders. Veel problemen die mensen met de overheid ervaren ontstaan doordat ze denken zich als klant van een commerciële instelling te kunnen gedragen.

Wanneer je broodrooster stuk is, ga je naar de klantenservice van de winkel verhaal halen en krijg je in veel gevallen een nieuwe broodrooster, of je geld terug. Wanneer de baliemedewerker weigert mee te werken ga je stampij maken totdat de manager/ bedrijfsleider er bij komt, die mogelijk anders beslist. Of je weer terug naar huis gaat met je defecte broodrooster hangt onder andere af van de coulance van de winkel (wel of niet aantoonbare fabricagefout), het humeur van de baliemedewerker, je eigen uiterlijk en je gedrag (de ene baliemedewerker is wat inschikkelijker wanneer je je opwindt, bij een ander verspeel je daarmee alle kansen).

Wanneer je het niet eens bent met een besluit van de overheid, zijn er bepaalde procedures die gevolgd moeten worden, juist om willekeur uit te sluiten. Je moet schriftelijk bezwaar maken en met alle nodige informatie duidelijk maken wat er fout gegaan is, wat de juiste beslissing had moeten zijn en waarom. Dan kan iemand anders opnieuw beoordelen wat het besluit had moeten zijn. Maar wanneer je zegt dat het niet klopt en het verder alleen maar hebt over wat voor een klote organisatie het niet is, kan er alleen maar gekeken worden of reeds bestaande informatie verkeerd geïnterpreteerd of gemist is. Het nodigt de behandelende ambtenaar niet bepaald uit om te proberen aanvullende informatie op te vragen, zeker niet telefonisch.
Een blafbrief van een advocaat waarin wordt gedreigd om aangifte te doen wegens ambtsmisbruik, valsheid in geschrifte schending van de geheimhoudingsplicht, etc, etc, tegen de ambtenaar die het oorspronkelijk besluit heeft genomen én de behandelaar van het bezwaar wanneer hij het in zijn hoofd haalt het 'onrechtmatige' besluit niet onmiddellijk te vernietigen, helpt ook niet bepaald om volledig onbevooroordeeld naar het bezwaar te kijken.

Wanneer ik alle berichtgeving rond de toeslagaffaire zie, zie ik sowieso een kluwen van onwerkbare regelgeving waarbij bij het aannemen van wetten problemen al voorspeld werden, politieke druk op basis van krantenkoppen om dan weer alles zo eenvoudig mogelijk te houden en dan weer maximaal op fraude te controleren, managers die enkel op wensen van boven reageren en niet op signaleringen van de werkvloer, en ambtenaren die ook niet meer weten welke regels en welk beleid ze nu moeten volgen. Daar zijn mensen op een onacceptabele manier door opgeslokt, vermorzeld en uitgespuugd. Maar ik zie ook mensen bij wie precies hetzelfde speelde en die wél alles op hebben weten te lossen en niet in de problemen zijn gekomen. Ik heb totaal geen idee over het hoe en wat, maar wanneer ik sommige van de advocaten op TV zie blèren, vraag ik mij af of hun houding hun cliënten niet eerder hebben geschaad dan geholpen.
PaT Moderator Mobile @CivLord28 mei 2021 12:35
Ik ben het helemaal met je eens dat de relatie tussen burger/bedrijf en overheid compleet anders is dan tussen een burger/klant en een bedrijf.

Waarom ik ze klant wil noemen is dat ze ondanks de verplichte winkelnering bij ons, we ons niet als 'de overheid' moeten opstellen in die zin dat we heel makkelijk achter onze toetsende rol kunne verschuilen. Alles wat tot een nee leidt is vervolgens een probleem van de burger.

Dat is een houding waar ik een hekel aan heb en waar de Omgevingswet ook echt een verandering in wil bereiken. Daarom noem ik de aanvragers klanten. Omdat ik wil dat er ook naar hen geluisterd wordt en heel duidelijk wordt gemaakt waarom iets wel of juist niet kan.
Dat alles moet voor 'burgers' ook, misschien in nog meer mate gelden.
Juist omdat burgers geen keuze hebben waar ze kunnen 'winkelen' moet elke beslissing, ja of nee, helder en duidelijk uitgelegd worden.
Ik heb er ook een hekel aan wanneer een aanvraag of een verzoek wordt afgedaan met: "volgens artikel zus-en-zo (of zelfs de Zus-en-zo Wet, zonder verdere verwijzing). Zelf probeer ik altijd heel duidelijk te zijn wat er in de wet staat en waarom iets daardoor wel of niet kan en soms wat er nodig zou zijn om het wel te kunnen.
Juist omdat de overheid met tal van wetten en regels te maken heeft is het makkelijk om te beargumenteren waarom iets wel of niet kan, in plaats van te zeggen dat het volgens de computer niet kan. Of je het dan vervolgens eens bent met die wet, is een compleet ander punt.
PaT Moderator Mobile @CivLord28 mei 2021 13:09
Volgens mij zijn wij het helemaal met elkaar eens.

De klant is niet alleen die persoon die die vergunning aanvraagt, maar ook zijn buurman, zijn mede straatbewoners en soms wel een hele wijk of stad. En juist die denkwijze wil men met de Omgevingswet tussen de oren van de ambtenaren krijgen. Een 'computer says no' heeft niemand wat aan.
Ja, klopt. We zijn het met elkaar eens.

Maar door een burger een klant te noemen, schep je vaak verkeerde verwachtingen.
Een goede klant kan vaak en voordeeltje verwachten, en daar vinden we helemaal niets vreemds aan.
Een goede klant, die elk jaar een nieuwe Mercedes koopt van een ton, mag na een paar jaar best een gratis set velgen of een sportpakket krijgen. Daar hoor je niemand over klagen. Een goede burger, die elk jaar netjes een ton belasting aftikt, heeft ook na vele jaren geen recht op extra renteaftrek.
Een burger heeft via de politiek een kleine invloed op hoe overheidsorganisaties met hem omgaan, terwijl een klant vaak aan de balie direct invloed heeft op hoe een bedrijf met hem omgaat.

Maar goed, klant/ burger is persoonlijk. Ik hoor zelf te vaak dat 'klant' misbruikt wordt om 'hip' en 'klantvriendelijk' over te komen. Misschien dat het voor sommigen goed is om met 'klant' de burger als persoon te zien, in plaats van met 'burger' als een nummer.
Welkom in de omgeving van de gemene deler. Als developer word je altijd gevraagd om rekening te houden met randzaken en wanneer je dus een UX ontwerpt, behandel je iedereen als ofwel een volslagen idioot ofwel als een crimineel. Op die manier weet je zeker dat ofwel iedereen het begrijpt, ofwel dat er geen misbruik wordt gemaakt.
AuteurTijsZonderH Nieuwscoördinator @wica27 mei 2021 16:23
Dat is dit inderdaad ja, de DSO-software vervangt dat straks.
*zucht* Daar kan ik als bouwer van de infra bij NXS (Centric) en deployer van de software verhalen over vertellen. Dat ik best begrijp dat dit project zo verkeerd gaat.
Weet iemand welke bedrijven hierbij betrokken zijn? Mooi artikel, maar dat is wel wat duidelijk ontbreekt.

[Reactie gewijzigd door skaars op 23 juli 2024 10:09]

Weet iemand welke bedrijven hierbij betrokken zijn. Mooi artikel, maar dat is wel wat duidelijk ontbreekt.
Als je deze link volgt zie je welke 'organisatie' die dit voor de overheid verzorgt: https://www.koopoverheid.nl/standaarden/stop-standaard
Wie erbij betrokken is geweest weet waarom ik aanhalingstekens rond 'organisatie' heb gezet.
ik zie tegenstrijdigheid in de tekst van dit artikel.
Olongren zegt dat de ontwikkeling in de laatste fase zit, dat is mi. ongeloofwaardig.
Want ik lees ook dat de leveranciers aan de slag kunnen.
Dat betekend voor mij dat fase 0, de informatie analyse, is afgerond.
Nu begint dus het proces van realisatie, opleveren, testen en accepteren door de staande organisatie(s).
Daar gaat veel tijd overheen én zal blijken of de informatie analyse correct was.
Met zoveel belangen heb ik weinig vertrouwen in een goede afloop.
Vooral vanwege het belang van de leveranciers, de rekening die we moeten ophoesten.
"De leveranciers aan de slag is dan ook onjuist". Alle leveranciers zijn al druk bezig met de huidige stand van zaken. Partijen als Roxit, Berkeley Bridge enz. hebben allemaal (grotendeels) werkende programma's om toepasbare regels of geo-informatie in het DSO te krijgen
Het enige verschil met het bedrijfsleven is dat je meestal daar niks van hoort omdat ze het niet openbaar hoeven te maken. Hierdoor ontstaat het hele vertekende beeld dat grote ICT projecten alleen mislukken of vertraging oplopen bij de overheid, wat natuurlijk onzin is.
En dat is ook niet meer dan terecht, aangezien het om publieke financiering gaat. Ik denk dat het probleem ook niet echt in de uitvoering ligt, aangezien we in Nederland best wel geavanceerde overheidssystemen hebben. Het duurt gewoon altijd lang en kost veel geld. Het lijkt me dat er iets in de aanbesteding fout gaat, waar de bedrijven die de taak uit gaan voeren lekker rustig aan doen, want ze krijgen toch wel betaald.
Het zou de overheid sieren als ze een harde deadline handhaven. Lukt het dan niet? Jammer dan, je maakt je opdracht maar af maar je krijg niet meer betaald.

Risico is dan dat je met allemaal half-afgemaakte projecten blijft zitten omdat bedrijven er dan gewoon bij weg lopen.

Kortom: ingewikkeld probleem.
We kunnen allerlei aannames doen, maar het ICT beleid van de overheid is 5 jaar geleden uitgebreid geeevalueerd. Conclusies:
1. De rijksoverheid heeft haar ICT-projecten niet onder controle.
2. De politiek beseft het niet, maar ICT is overal.
3. De rijksoverheid maakt haar ICT-beleidsambities niet waar.
4. De verantwoordings- en besluitvormingsstructuur bij ICT-projecten is zeer gebrekkig.
5. De rijksoverheid heeft onvoldoende inzicht in de kosten en baten van haar ICT.
6. De ICT-kennis van de rijksoverheid schiet tekort.
7. Het ICT-projectmanagement is zwak.
8. ICT-aanbestedingstrajecten bevatten perverse prikkels.
9. Het contractmanagement bij ICT-projecten is onprofessioneel.
10. Het ontbreekt de rijksoverheid aan lerend vermogen op ICT-gebied.

Klaarblijkelijk is conclusie 10 een spannende.
https://www.tweedekamer.n...rapport_tcm181-239826.pdf

Wat overigens een troost is, is dat de leges fors stijgen. Die moeten kostendekkend zijn, ongetwijfeld geboren uit een Europese anti bevoordelingsrichtlijnen. Dus de aanvrager gaat betalen voor de kosten van de vergunning, niet wij met zijn allen.

[Reactie gewijzigd door deadmeatsubs op 23 juli 2024 10:09]

Maar denk je dat het bedrijfsleven op deze tien punten beter scoort?
En dan bedoel ik niet één voorbeeld van een bedrijf dat het op een aantal punten beter voor elkaar heeft, maar of het bedrijfsleven als geheel op alle punten beter scoort dan de overheid> Ik denk het niet.
We kunnen allerlei aannames doen, maar het ICT beleid van de overheid is 5 jaar geleden uitgebreid geeevalueerd. Conclusies:
1. De rijksoverheid heeft haar ICT-projecten niet onder controle.
...
Dat klopt allemaal, maar is dat erger of minder erg dan de rest van de samenleving? Ik ken werkelijk geen organisatie die ook maar aan één van die punten voldoet.

Ik wil het niet bagatelliseren he. Ik verkondig al jaren dat 90% van alle IT onacceptabel slecht is en 10% die overblijft zit zo klem tussen de rommel dat je alsnog een probleem hebt.
Over ieder punt van deze lijst heb ik lange verhalen geschreven. Maar mijn eigen ervaring is dat de problemen bij de overheid vooral voortkomen uit het feit dat men daar de lat heel hoog legt waardoor het zo complex wordt dat niemand er iets mee kan. Het is heel anders dan de lacherige onverschilligheid die ik bij sommige bedrijven zien waar de insteek meer lijkt te zijn om het minimum te doen waar men mee weg komt. En dat is natuurlijk een enorme generalisering en het mag ook niet gelezen worden als een excuus. Maar laten we ophouden met te doen als of overheid en IT bij voorbaat gedoemd zijn om te mislukkken want dan heeft het ook geen zin om naar verbetering te streven.
En verbetering is hard nodig en daarbij hebben we de overheid nodig, enerzijds om via wetgeving te zorgen dat we de goede kant op gaan en anderzijds omdat de overheid een enorme voorbeeldfunctie heeft doordat er zo veel geld in om gaat.
Het zou de overheid sieren als ze een harde deadline handhaven. Lukt het dan niet? Jammer dan, je maakt je opdracht maar af maar je krijg niet meer betaald.
Dat soort clausules zullen er best wel in zitten. Maar er zijn altijd uitzonderingen voor onvoorziene zaken en een ICT bedrijf zal er dus voor zorgen dat alle vertragingen door onvoorziene zaken komen of de schuld zijn van de opdrachtgever.
Dit is gewoon een verdienmodel voor bedrijven die ICT-projecten voor de overheid doen.
Klopt, dit gebeurt ook in het bedrijfsleven.

En het overgrote deel van de ICT-projecten van de overheid verlopen gewoon goed, of iig niet slechter dan in het bedrijfsleven. Alleen hoor je daar nooit over, want goed nieuws is immers geen nieuws.

Ik zit nu 22 jaar in de IT, en heb zowel voor de overheid als voor commerciële bedrijven gewerkt als systeembeheerder, en het is overal grotendeels vergelijkbaar op dit vlak. Elke organisatie kent uiteraard zijn eigen problemen, maar in de basis is er weinig verschil te merken.
Ik heb (weliswaar een tijd geleden..) met ICT-zaken binnen de overheid te maken gehad, als systeembeheerder. Geloof me, een béétje bedrijf doet het écht wel beter.

Verschil is waarschijnlijk wel dat het tóch maar andermans geld is, van de overheid. Wij betalen dat met z'n allen en binnen het bedrijfsleven moet je zélf werken om je centen te verdienen die je aan ICT kan uitgeven.

[Reactie gewijzigd door DigitalExorcist op 23 juli 2024 10:09]

Toch vind ik het hele sterke woorden om ‘fiasco’ in de titel te gebruiken. Bij een fiasco is iets faliekant mislukt.
Na het lezen van het stuk is het beeld wat ik krijg een tegenvallende ontwikkeling.

Dus ‘fiasco’ lokt uit om meteen ICT & Overheid in een lekijk hoekje te schuiven.

Maar vergeet niet hoeveel politieke spelletjes hier ook nog eens mee gemoeid zijn.
Nee het verschil is dat de omgeving van alleen al één gemeente ontzettend complex kan zijn en dat je te maken krijgt met diverse belangen van verschillende partijen waaronder inwoners/bedrijven, medewerkers/leidinggevenden en de politiek. Daarnaast beheert de gemeente tal van informatiesystemen verspreid over meerdere vakafdelingen met allerlei gekoppelde informatieprocessen die al dan niet beschikken over één of andere vorm van berichtenverkeer zowel binnen als buiten de gemeente.

Als nu elke gemeente hetzelfde kan, doen en mag, maar dat is dus niet zo. Dit komt door de verplichting van aanbesteden boven een bepaald bedrag, doordat het ict landschap nu eenmaal zo gegroeid is en door het belang van betrokken medewerkers / politiek en de (bestuurlijke) keuzes die gemaakt moeten worden, zoals bv in een samenwerking- of regionaal verband.

Daarnaast zijn gemeenten ook afhankelijk van diverse leveranciers die momenteel ook allemaal nog niet zo ver zijn. Nee, zo simpel is het helaas (nog) niet, maar in vergelijking met 2010 en daarvoor zijn er inmiddels wel heel veel systemen gecentraliseerd om fouten te voorkomen en relaties te kunnen leggen.

[Reactie gewijzigd door Tjilko op 23 juli 2024 10:09]

Geen enkel ICT-project van de overheid heeft directe toegang tot de algemene middelen.
Vooraf wordt een budget vastgesteld en voor elke overschrijding daarvan moet verruiming aangevraagd worden. Juist doordat het om de algemene middelen gaat, zijn er dan meteen meerdere instanties en toezichthouders bij betrokken die alles vertragen en moeilijker maken. Ik denk dat er voor een programmamanager bij de overheid meer obstakels zijn waardoor hij zal proberen binnen het budget te blijven dan bij het bedrijfsleven.

Waarom gaat het dan toch vaak mis? Omdat overheidsprojecten vaak gigantisch ingewikkeld zijn. Een groot bedrijf is vaak een stuk simpeler dan een kleine gemeente of uitvoeringsorganisatie. En omdat na de start van het project, anderen inspraak blijven houden waardoor delen van het project aangepast moeten worden, met vaan een domino-effect op de rest van het project.
En niet te vergeten de verplichtte aanbesteding. Degene met het laagste bod, en die missende aspecten zo goed mogelijk weet te verdoezelen heeft de grootste kans om de opdracht binnen te slepen. Prestaties uit het verleden mogen maar beperkt meetellen bij de beoordeling. Na de aanbesteding 'vindt' de winnaar tal van 'onvoorziene' verassingen die het project veel duurder maken. Bij het bedrijfsleven moet je zo iets niet te grof proberen, want je wordt én door je opdrachtgever niet meer ingehuurd voor andere projecten, én er wordt stevig over je wanprestaties geklaagd op de golfbaan en bij de Rotary club tegen andere potentiële opdrachtgevers. Bij een volgend overheidsproject beginnen alle bieders met een zo goed als schone lei.
De omgevingswet bundelt talloze wetten, amvb's etc op het gebied van ruimtelijk gebied (bestemmingsplanning, bodemregelgeving, milieu, bouw, grondeigendom etc etc) in één wet met bijbehorende besluiten die op het moment 1534 pagina's groot is zonder de toelichtingen. Elk onderdeel van de wet verandert daarbij, elke procedure verandert en (in ieder geval op mijn vakgebied : bodem) elke norm verandert. Daarbij is de overheid is nog niet klaar met het opstellen van de teksten.

Gelijktijdig moet het ict-project bij alle overheden (landelijk, provinciaal, waterschappen, omgevingsdiensten en gemeenten) worden ingevoerd.

Nu wordt gefocust op het DSO wat nog niet werkt maar ik geloof niet dat het werkveld zelf wel al klaar is voor alle veranderingen (ook aangezien we nog niet weten wat die veranderingen gaan zijn en door 1534 pagina's aan wetteksten worstelen is een "uitdaging").

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.