ESA opent vacatures voor nieuwe astronauten en gehandicapte 'paranauten'

Het Europese ruimteagentschap ESA is begonnen met een zoektocht naar nieuwe astronauten. Het is voor het eerst in elf jaar dat er nieuwe ruimtevaarders worden gezocht in Europa. De ESA zegt vooral een divers team te willen en zoekt specifiek naar mensen met een beperking.

Het European Space Agency maakte dinsdagmiddag meer bekend over de selectieprocedure. Kandidaten kunnen vanaf 31 maart hun sollicitatiebrief opsturen. Officieel beginnen de sollicitatierondes pas op 28 mei. De procedure duurt in totaal ongeveer anderhalf jaar, tot oktober 2022. Astronauten moeten in die tijd een strenge selectie doorlopen van fysieke, medische en psychologische tests. De ESA zegt dat astronauten geen vliegbrevet hoeven te hebben, maar ze moeten wel een medisch certificaat van een luchtvaartarts krijgen. De functie-eisen zijn dat een kandidaat minimaal een master in natuurwetenschappen, medicijnen, bouwkunde, wiskunde of computerwetenschappen moet hebben. Ook moeten ze minstens drie jaar relevante werkervaring hebben en vloeiend Engels spreken.

De nieuwe astronauten gaan rond het einde van dit decennium en begin jaren dertig op hun eerste ruimtemissies. De ESA zegt nu nog niet heel specifiek wat voor missies dat zijn; waarschijnlijk gaan ze eerst naar het International Space Station, al is de levensduur daarvan nog onzeker. Ook is het mogelijk dat de astronauten naar de maan vliegen, bijvoorbeeld door samenwerking met het Artemis-programma van de Amerikaanse NASA. ESA-directeur Jan Worner noemt ook Mars als optie, maar zonder daar veel over te zeggen. Van alle kandidaten worden er uiteindelijk vier uitgekozen die rechtstreeks in het astronautenkorps komen. Nog eens twintig astronauten worden als reserve aangemerkt.

De ESA zegt bij de selectie veel te willen inzetten op diversiteit. Het ruimteagentschap erkent dat het daar de laatste jaren niet genoeg aandacht aan heeft besteed. De ESA wil voornamelijk kijken naar een goede man-vrouwverdeling in het nieuwe korps. Onder de huidige selectie van zeven ESA-astronauten bevindt zich slechts één vrouw, Samantha Cristoforetti. Het ruimteagentschap noemt geen hard criterium zoals een 50-50-verdeling, maar zegt de verdeling wel goed in de gaten te houden.

Opvallend is ook dat de ESA gaat kijken naar mensen met een beperking. Dat is het paranaut feasibility project. Daarmee wil de ESA mensen met een fysieke beperking trainen om uiteindelijk de ruimte in te kunnen. "De ESA zoekt individuen die psychologisch, cognitief, technisch en professioneel gekwalificeerd zijn om een astronaut te worden, maar die een fysieke handicap hebben waar ze normaal gesproken niet mee door de selectie komen", schrijft het ruimteagentschap.

De 'paranaut' komt niet direct in het nieuwe korps van astronauten, maar wordt wel getraind met het doel uiteindelijk met een ruimtemissie mee te gaan. Daarvoor werkt de ESA samen met commerciële bedrijven, maar details over eventuele missies zijn nog onbekend. Ook durft de ESA geen vlucht te garanderen. Het agentschap heeft ook hulp gevraagd aan het Internationaal Paralympisch Comité. "We geloven dat ruimteverkenning een collectieve samenwerking vereist en daarom moeten we meer getalenteerde mensen van verschillende geslachten, leeftijden en achtergronden opnemen, maar ook mensen met speciale behoeften, zoals mensen die leven met fysieke handicaps." Voorlopig gaat het wel om een beperkte groep; alleen personen die ledematen missen tot onder de knie of die kleiner zijn dan 130 centimeter kunnen zich voor de eerste ronde aanmelden.

Het is de eerste keer sinds 2008 dat de ESA nieuwe astronauten aanneemt. Dat gebeurde sinds 1987 slechts drie keer. Bij de tweede sollicitatie werd André Kuipers aangenomen als ruimtevaarder. De kans is klein dat dit keer weer een Nederlander het brengt tot het korps; Nederland investeerde voor Kuipers' vlucht veel geld in de ESA.

Reacties (108)

[supermidget]

> waar ze normaal gesproken niet mee door de selectie komen

Ok, dus er is een selectie procedure, die bepaalt of je geschikt bent om astronaut te worden. Maar als je ongeschikt bent om redenen waar mensen doorgaans sympathie voor hebben, dan mag je toch meedoen. Top!

[mphilipp]

Je kunt het ook bewust zo verwoorden dat het heel erg belachelijk klinkt natuurlijk. Maar het ligt nét even wat genuanceerder dan jij hier schetst.

Als iemand een arm of een been mist, kan ie nog prima allerlei dingen doen. Met de hersenen is niets aan de hand. Misschien mag ik Alex Zanardi als voorbeeld aanhalen. Deze voormalig F1 en Indycar coureur verloor allebei zijn benen. Niet geschikt om astronaut te worden (afgezien van het feit dat ie denk ik geen academische graad heeft). Echter, de man heeft puur op wilskracht en doorzettingsvermogen meer bereikt dan jij en ik bij elkaar ooit kunnen. Dat omvat onder andere een aantal gouden medailles voor handbiken en heeft ook nog met twee protheses aan het DTM kampioenschap meegedaan. Fysiek is ie gewoon nog tot veel in staat, alleen de 100m sprint moet ie anderen laten winnen. En zijn handicap maakt geen bal uit voor een functie als astronaut. Je hoeft namelijk niet heel hard te hollen in een capsule of aan boord van ISS.

Dus maak er maar een karikatuur van, maar het slaat helemaal nergens op. Graag iets langer nadenken voordat je wat roept. Dit heeft niets met sympathie te maken. Er zijn meer dan genoeg mensen met een bepaalde handicap die feitelijk niets onderdoen voor 'onbeperkte' mensen.

[TWeaKLeGeND]

Doe mij nou maar gewoon the best person for the job in deze branche.. Als dat iemand met een handicap is, waarom niet. Maar het klink hier toch behoorlijk anders dan het zoeken naar 'the best zonder vooroordelen en mensen onterecht uitsluiten' maar meer naar een experiment. Ze zoeken tenslotte specifiek naar mensen met een beperking. Maargoed de beste voor een experiment met beperkingen (uitvogelen hoe en wat er aan aanpassingen nodig is etc en welke andere voor en nadelen er zijn bijv) is natuurlijk niet iemand zonder beperking..

Ik heb het even goed doorgenomen en ik kan het inderdaad niks anders noemen dan onderzoek/experiment. Dan val ik af helaas

[Reactie gewijzigd door TWeaKLeGeND op 23 juli 2024 06:47]

[Tadsz]

Ze zijn niet specifiek op zoek naar astronauten met een handicap, maar hebben een gerichte campagne om mensen met een fysieke handicap aan te sporen om wel mee te doen en te laten weten dat zij daar niet op worden afgerekend. Ze hebben specifieke voorbeelen gegeven (dus korte lengte, missen van een been). Zonder armen ga je er dus waarschijnlijk niet door heen komen.

Deze campagne zou inderdaad overbodig moeten zijn, maar zolang het bij sollicitaties niet vanzelfsprekend is dat een fysieke handicap alleen invloed moet hebben als dat onderdeel cruciaal is, mag er zeker meer aandacht zijn om deze groep aan te spreken om juist wel te solliciteren en te laten zien hoe dit wel moet.

[humpus]

Het is een heel moeilijke materie. Maar eerlijk is eerlijk, het noemt niet voor niks een handicap. Het is letterlijk een beperking. Als die beperking niks uitmaakt voor de job die ze daar gaan uitoefenen: geen probleem. Maar dan zou de standaard selectieprocedure hen al niet mogen uitsluiten.

Als die beperking wel iets uitmaakt en ze doen het gewoon in het kader van 'inclusiviteit, want dat geeft ons een goed imago', vind ik het een moeilijk geval. Al die verhalen van pure wilskracht en het overwinnen van obstakels is allemaal mooi, maar ik kan me niet ontdoen van de indruk dat deze mensen stilaan worden misbruikt voor feel-good vibes en feel-good TV.

Neem als voorbeeld Down the Road, een TV-programma waar ze lange reizen maken met mensen met het syndroom van down. Ten eerste zijn die mensen niet zwaar gehandicapt, want dat zou hen onhandelbaar maken op reis en in groep, en ten tweede moeten ze ook aaibaar uitzien om op TV te komen. Zo wordt er een beeld geschept van 'iedereen moet kansen krijgen en iedereen moet alles kunnen doen', maar iedereen is niet 'iedereen'. De zwaar gehandicapten die thuis zitten weg te kwijnen worden nog altijd in de steek gelaten en de gewone mens kan zich goed voelen over 'toch fijn wat ze voor die gehandicapten doen he'.

Het is mij niet duidelijk wat ESA allemaal ziet als een beperking. Maar er is nog altijd een selectieprocedure, dus ze zullen veel mensen blijven weigeren. Er zal groot nieuws gemaakt worden van de persoon die uiteindelijk mee mag, terwijl het gros van de mensen met een beperking geen kans maakt. Degene met de minst zware beperking die nog aan de andere voorwaarden voldoet zal mee mogen.

Goeie zaak? Ja en nee. Voor mij overwegend nee.

[Ramoncito]

Mijn collega was ooit aangereden en zijn linkerarm was verlamd. Hij werkte als IT-er met een speciaal toetsenbord waar hij prima alles mee kon typen. Hij deed echt niet onder qua prestaties in vergelijking met de anderen. Maar goed, je gaat natuurlijk niet solliciteren als datatypist of zo. Er zijn talloze dingen die aangepast kunnen worden om zo iemand volledig te kunnen mee laten functioneren. De vraag is of dat de moeite waard is in een moeilijke, vijandige omgeving als de ruimte: Als je kunt kiezen tussen twee volkomen identieke mensen waarvan er een 'compleet' is en de ander een ledemaat of oog mist, dan lijkt het me verstandig te kiezen voor de meest 'standaard' persoon. Alleen al het uitwisselen van een ruimtepak is dan al problematisch(er). Daarnaast zijn er sowieso al bijzonder weinig mensen die überhaupt in aanmerking komen voor zo'n opleiding...

[supermidget]

Goed, ik begrijp je sentiment, maar waarom is er dan een selectie-procedure die deze mensen normaal gezien zou uitsluiten?

Als in die procedure staat dat je geen enkele handicap mag hebben, dan ben ik het met je eens, dat is niet erg slim, want daarmee sluit je mogelijk heel goede mensen uit. Maar als dat het geval was, zouden ze toch ook gewoon de procedure kunnen aanpassen.

[mphilipp]

Omdat ze normaal niet uitgaan van gehandicapte astronauten. En misschien heeft iemand op een gegeven moment geopperd daar eens wat mee te doen. En er zal best wel een of ander extra subsidiepotje plus de nodige publiciteit een rol spelen, maar dat doet niets af aan het feit dat onze gehandicapte medemens veel te vaak over het hoofd worden gezien en ongeschikt verklaard. En dat is vaak onterecht. Ik heb ooit een blinde cursist gehad voor een programmeercursus en hij was dan wel wat langzamer dan de rest (boek in braille is lastiger en hij moest de schermen 'scannen' met zijn braille regel) tijdens de cursus. Maar toen hij het eenmaal in de vingers had, was ie nét zo snel. En hij kende alle schermen uit het hoofd.

Wie weet ontstaat er naar aanleiding van dit experiment een andere visie. Het is uiteindelijk ook zo dat niets is ingericht op gehandicapte astronauten bij bijvoorbeeld de opleiding. Ik ben in Sterrenstad geweest waar kosmonauten worden getraind voor oa ISS en de Soyuz missies, maar dat zal niet meevallen om daar iemand met een rolstoel in te krijgen. Dat zijn zaken die ze ook moeten gaan aanpassen. Maar ik denk dat het niet veel anders is dan bij bv de politie of in het leger. Er zijn best wel wat handicaps die je daar niet (volledig) voor ongeschikt maken, uiteraard afhankelijk van de taak. Maar de organisaties en de opleidingen zijn er niet op ingericht. Ook zullen ze de mensen die de gehandicapte astronauten moeten trainen zich moeten aanpassen.

[MenN]

Je moet ook niet vergeten hoe het astronauten corps is ontstaan. Ruimtevaart was iets nieuws en gezien de koude oorlog werd er geselecteerd uit militair personeel dat veel ervaring had met vliegen.

Dus historisch gezien is dat selectie punt 1, man met genoeg ervaring in vliegen.

Later bedachten we ons dat het wellicht handiger is om wetenschappers naar boven te sturen, want die skillset is ook heel handig om te hebben.

Zelfde geld ervoor dat er ook vrouwen naar boven gestuurd worden. Historisch gezien zouden ze zich niet classificeren, maar door kritisch te kijken naar de selectie criteria kunnen nu ook zij omhoog gestuurd worden.

En dat ESA nu een hele grote stap zet en nog eens super kritisch kijkt naar hun selectie criteria kunnen we alleen maar respect voor hebben. Want wellicht zitten in deze groep juist de beste personen die je wil hebben op missies waar je vele maanden opgesloten zit in een kleine ruimte.

Kan best dat zo'n testosteron bom van een experimentele testpiloot helemaal niet geschikt daarvoor is.

[Reactie gewijzigd door MenN op 23 juli 2024 06:47]

[teek2]

Ik denk dat er ook veel apparatuur dan moet worden aangepast? En getest? Hoe reageerd een lichaam zonder benen op 10G? Beter? Slechter? Hoe slaapt een astronaut zonder benen tijdens gewichtloosheid? Straps voor benen zijn iig nutteloos. Kan je het toilet gebruiken? Misschien zit er een "klem tussen de benen" stap in de gebruiksaanwijzing?

Al deze vragen moeten onderzocht worden en soms proefondervindelijk bepaald.. Maar wie weet, ik kan me goed voorstellen dat geen benen hebben geen bezwaar is in de ruimte, misschien zelfs een voordeel. Enz. voor andere afwijkingen...

[Reactie gewijzigd door teek2 op 23 juli 2024 06:47]

[PGTART]

Nu was Alex Zanardi daarvoor al coureur, het is niet zo'n goed voorbeeld.
Dit soort voorbeelden wil het UWV ook nog wel eens gebruiken.
Dan wordt een gehandicapt iemand plots een groot schrijver, of carbertier.
Nu ja in sommige zeer zeldzame gevallen kan dat.
Maar het is niet zo dat iedere gehandicapte zo is, en dat kan.

Alex die een comeback maakte, is niet gelijk aan iemand die van nul start.
Het krijgen van kansen is niet iedereen gegund.
En eerlijk gezegd ik vind dergelijke zaken zo groot kenbaar maken bijna misleidend.
Iemand met de ziekte van down zal geen brandweerman, politieman of astronaut worden.
Het geeft mensen valse hoop zoiets denk ik dan, de gedachte is wel nobel.

Je zou ook kunnen denken dan, hij is oersterk atletisch, een verstandelijke beperking geeft niet immers gelijke kansen. En of iemand zonder benen geschikt is, (immers wat heb je daaraan in 0 gravity), dan is nog de vraag wat doet het medisch met bv bloed druk op het lichaam in de ruimte.

Beter kunnen we de ruimte over laten aan robots, wij hebben er niets te zoeken.

[mphilipp]

Je kunt niet alle handicaps over één kam scheren. En er zijn meer dan genoeg mensen die zelfs met een handicap zijn geboren, die van alles hebben bereikt. Je hoeft niet persé een beroemd schrijver oid te worden, maar gewoon een functie te vervullen die normaal voorbehouden is aan een valide persoon.
Zo heb ik een keer een docu gezien over een instantie die allerlei ingewikkelde hulpmiddelen maakt voor gehandicapten om bepaalde dingen te kunnen. Maatwerk. Waarschijnlijk zwaar onder subsidie want het is echt heel veel werk. Maar zo kreeg een mevrouw die volledig verlamd was en alleen spieren in haar gezicht nog kon aansturen (kaak, tong, ogen enzo) de kans om architect te worden (of blijven, geen idee of ze dat al eerder was). Maar die kon een CAD systeem aansturen met haar ogen een knoppen die ze via haar mond bediende. Zal wel wat langzamer gaan als een persoon met controle over alle ledematen, maar ze kon het wel.

Een verstandelijke handicap lijkt mij erg ingewikkeld voor een astronaut, dus ik vermoed dat ze dat wel uitsluiten.

En mensen zul je altijd nodig hebben. Voorlopig (maar misschien wordt dat ooit anders) zijn robots nog erg slecht in improviseren. Zo heeft dat robotje op Mars heel lang zitten tobben omdat de bodem toch iets anders was als verwacht. Kostte heel veel tijd. Een mens had dat in 10 minuten kunnen fixen door te kijken en te improviseren. Robots zijn nu nog veel te star.

[the_stickie]

Geen enkele mens doet onder voor een andere, maar we moeten wel beseffen dat we allemaal anders zijn. In die zin zijn de regels verkeerd als inclusiviteit een uitzondering moet zijn in de procedure.

Mensen moeten allemaal dezelfde kansen krijgen. Maar het is wel logisch dat je voor sommige jobs dingen moet kunnen, soms ook fysiek. Alex Zanardi is best stoer en moet niet gediscrimeerd worden, maar dan ook niet in de positive zin...

Het hele parastronout verhaal draait niet om inclusiviteit. Het is een experiment en een PR stunt.

[mphilipp]

Ja, je kunt er ook heel zuur en negatief over doen. Laat het een PR stunt zijn, maar wel een die een positieve boodschap uitstraalt. Je maakt van PR stunt iets negatiefs, maar dat is imho zeer kortzichtig. Als er minder valide astronauten zijn, inpireert dat mensen die een handicap hebben en het moedigt ze aan om ook dingen te ondernemen. Dus ik vind het alleen maar goed.
Of vind je Stephen Haking ook maar een PR stunt? Volgens mij heeft die man op eigen kracht veel meer bereikt dan wij allemaal bij elkaar. En ik weet zeker dat zijn handicap ook veel mensen inspireert om niet bij de pakken neer te zitten. Je ziet aan zo'n man dat alles mogelijk is. En een gehandicapte astronaut heeft ook dat effect. Ik zie alleen maar positieve effecten. Ok, het kost een paar centen, maar dat is niet erg.

[hubhib]

Maar daar is juist volop ruimte.

[TheMak]

Ik denk dat de eerdere selectieprocedure wellicht suboptimaal was. Wat heb je aan onderbenen in de ruimte. Die zitten misschien juist in de weg.

[Schway]

Kun je weer een paar kilo meer meenemen elders!

[Nystran]

Ook mijn gedachten. Waarom niet bij voorkeur mensen van <130 meenemen, zonder benen?

[Toettoetdaan]

Ja of er is iets niet goed in de huidige selectie of de selectie criteria zijn ondergeschikt aan publieke en emotionele druk.

Geslacht, afkomst of handicap zou ondergeschikt moeten zijn aan de eisen, maar als het in de weg zit, dan is het wel degelijk een harde eis. En als een iemand wordt afgewezen omdat hij/zij op papier beter geschikt is, maar de 'balans' anders niet 'voldoet', dan slaan we de plank natuurlijk ook mis.

[teek2]

Nou, er is veel bekend over hoe het menselijk lichaam reageert op hoge G krachten en gewichteloosheid. Als er geen benen aan zitten oid, dan is dat anders. Niet perse slechter, misschien zelfs beter, maar je wilt er natuurlijk niet tijdens de eerst vlucht achter komen dat benen noodzakelijk zijn om 10G te kunnen hebben. Of dat je je niet goed kunt vastzetten tijdens bepaalde manoeuvres. De mensen zijn wellicht geschikt maar de apparatuur niet. Ik snap best dat ze niet met een diverse groep astronauten beginnen. Maar dat ze dit nu wel diversificeren vind ik wel mooi. Misschien hebben ze Gattaca gekeken

[Reactie gewijzigd door teek2 op 23 juli 2024 06:47]

[MenN]

Maarja hoe is die apparatuur zo gekomen? Grotendeels doordat tot op heden er een zeer beperkt plaatje was van hoe zo'n astronaut eruit ziet, daarom werkt het voor hun.

Maar dat zou een slecht excuus zijn om dan maar altijd voor die zelfde groep te gaan. Apparatuur kun je aanpassen.

[teek2]

Maar dat aanpassen kost veel tijd en geld want moet getest en goedgekeurd worden en sommige dingen kun je alleen testen in de praktijk (en op dit moment is er 0 ervaring met mensen met een lichamelijke beperking dus zo iemand is op een bepaald niveau ook proefpersoon). Niemand gaat van te voren alles geschikt maken voor mensen zonder benen en dat wachten tot er zo iemand solliciteert. Mijn voorbeeld is extreem, maar wel realistisch.

Nogmaals, heel goed dat ze nu op dit punt dit gaan veranderen hoor.

[MSalters]

Beetje flauw. De eisen zijn gesteld omdat de huidige generatie van capsules ontworpen zijn rondom diezelfde eisen. Dat levert je dus een cyclische redenering op.

Het is best redelijk om iemand aan te trekken juist zodat je intelligent kunt kijken welke eisen er in de praktijk versoepeld kunnen worden. Deze persoon zal dus veel evacuatie-oefeningen gaan doen, zodat we beter snappen of de evacuatie-eisen versoepeld kunnen worden. Vandaar ook het woord "feasibility" - het is nog lang niet zeker welke eisen versoepeld kunnen worden, en wat de praktische gevolgen daarvan zijn.

[WORPspeed]

"paranaut feasibility project"

Ik neem aan dat ze dus gaan kijken hoe feasible het is.
In andere woorden: Kijken of de huidige selectie methode niet zo maar geschikte kandidaten wegstuurt zonder juiste reden

[NielsFL]

Bij een onbalans tussen mannen en vrouwen kun je een bewuste wijziging daarin op twee manier uitleggen:

1) We willen per se vrouwen, dus die krijgen voorrang, ook als ze eigenlijk minder voldoen dan mannelijke kandidaten. (Klinkt negatief.)

of

2) Er is een tekort aan vrouwen binnen het team, dus gaan we vrouw-zijn hoger waarderen dan we tot nu toe gedaan hebben. Daardoor zullen vrouwen vaker als beste kandidaat uit de bus komen. (Klinkt positief.)

Het verschil zit hem vooral in de waarde die je aan diversiteit geeft ten opzichte van andere kwaliteiten.

[leendt]

Punt 2 klinkt voor mij net zo negatief - is ook discriminatie in de vorm van seksisme. Moet je je voorstellen dat we wit-zijn of zwart-zijn 'hoger gaan waarderen' omdat er een 'tekort' is. En waarom een 'tekort' aan 'x' en de tientallen andere 'hokjes' niet?

Waarom moet men tegenwoordig per se focus leggen op en waarde hechten aan ras, sekse, geaardheid, handicap, etc?
Zelf zou ik de focus leggen op het identificeren en wegnemen van mogelijke drempels. Inversteren in mogelijkheden voor ondersteuning - zat organisaties die daar ook in kunnen helpen. Dan komt de 'diversiteit' vanzelf zonder te discrimineren.

[Wilglide]

Ras bestaat niet, huidskleur en cultuurverschillen wel. We moeten echt stoppen met dat woord, het heeft helemaal geen betekenis waar het om mensen gaat.
Sowieso leidt het denken in groepen automatisch tot discriminatie. Daar zijn alle mensen schuldig aan. Met hun eigen statische 'cultuur', 'nationaliteit' et cetera.

ESA kijkt naar de statistieken en constateert dat er statistisch te weinig vrouwen zijn, dat is alles.

Wel dient iedere selectieprocedure als 'filter', je zult dus automatisch vrouwen en mannen krijgen die op elkaar lijken qua karakter / professionaliteit. Dan moeten die sterke vrouwen zich natuurlijk wel eerst aanmelden. Correlatie is niet gelijk aan causaliteit. De ESA doet het dus goed door er i.i.g. bewust over te communiceren.

[leendt]

Point taken wat 'ras' betreft, ben ik 't mee eens. Verder mooi verwoord.

[ikt]

Dat van die paranauten snap ik niet, je wil toch als ruimtevaartorganisatie dat al je astronauten zelfredzaam zijn in het geval van shit hits the fan? Men probeert lijkt het zoveel risico's te verminderen, door mensen met een handicap in te zetten lijkt dit de andere kant op te gaan.

[pagani]

Over een aantal jaren gaan er honderdvijftig astronauten per vlucht met de Starship naar Mars. Als je daar een flinke populatie gaat opbouwen zul je ongetwijfeld ook mensen met beperkingen aldaar krijgen (hetzij al aanwezig bij vertrek of opgelopen tijdens de reis of daar)

Op zich kan ik me voorstellen dat nu al ervaring opdoen met het leefbaar maken van de leefomgevingen voor mensen met beperkingen best praktisch kan zijn dan.

Ook kan ik me voorstellen dat sommige beperkingen (zeg een spierziekte waardoor je minder kracht hebt om te staan, maar wel prima kan bewegen in water of gewichtloosheid) voor bepaalde functies aan boord van ruimteschepen prima voldoen én als plus de persoon met de beperking een meer beweeglijk leven kan leiden. Met 150 man aan boord hoeft niet iedereen fit genoeg te zijn om alles te kunnen.

Ook moet je je beseffen dat we aan de vooravond staan van het punt waar de ruimtevaart net zo "normaal" gaat worden als lijnvluchten. Honderd jaar geleden was vliegen voor de elite, nu is de ruimtevaart dat, over honderd jaar is het waarschijnlijk de normaalste zaak van de wereld.

[Reactie gewijzigd door pagani op 23 juli 2024 06:47]

[humpus]

Sorry om even advocaat van de duivel te spelen, maar wat voor soort mensen zie jij gemiddeld op een lijnvlucht? Ik vind dat er nu al heel weinig mensen met een beperking het vliegtuig nemen.

Ook het zoeken naar situaties waarin de beperking geen probleem is, is niet relevant.
Enkel de situaties waarin de beperking wel een probleem is, of een voordeel heeft, is relevant.

[blubberhoofd]

Ook kan ik me voorstellen dat sommige beperkingen (zeg een spierziekte waardoor je minder kracht hebt om te staan, maar wel prima kan bewegen in water of gewichtloosheid) voor bepaalde functies aan boord van ruimteschepen prima voldoen én als plus de persoon met de beperking een meer beweeglijk leven kan leiden.

Niet zo'n goed voorbeeld aangezien lanceringen en verblijf in de ruimte een behoorlijke aanslag is op je lichaam.
Het hebben van een spierziekte gaat een behoorlijke beperking vormen voor het vermogen om de G krachten van bijvoorbeeld de lancering te tolereren.
Hoe langer je in de ruimte verblijft, des te moeilijker het is om te herstellen. Het hebben van een spierziekte gaat ook een behoorlijke invloed zijn op je vermogen om te revalideren na de missie.

Aangezien PR voor de "diversiteit en inclusiviteit agenda" op het spel staat, gaat men waarschijnlijk niet mensen selecteren waarvan de kans op het overleven van de missie dusdanig beperkt is.

[Wilglide]

Ook moet je je beseffen dat we aan de vooravond staan van het punt waar de ruimtevaart net zo "normaal" gaat worden als lijnvluchten. Honderd jaar geleden was vliegen voor de elite, nu is de ruimtevaart dat, over honderd jaar is het waarschijnlijk de normaalste zaak van de wereld.

Mits het Kessler-syndroom geen roet in het eten gaat gooien. Er zijn nog wel wat flinke hobbels te nemen.

Filmpje van ESA over ruimteafval in 2013:
https://www.youtube.com/watch?v=9cd0-4qOvb0&t=11s

[JeffreyGorissen]

In een gewichtloze omgeving heb je niet veel aan benen, zoals beschreven gaat het bij deze paranauten om mensen met een lower limb disability, lengte verschil in benen of om kleinere personen.

[Jorgen]

Ook dat is het handig om je te kunnen afzetten en je evenwicht te bewaren

[gkoppers]

Ik heb zelf en hoge been amputatie mar denk dat ik een veel beter evenwicht gevoel heb dan menig mens met 2 benen, sterker ik ben er van overtuigd dat ik me in gewichtloosheid uitstekend kan verplaatsen, ik zou hier geen enkel probleem zien

[Jorgen]

Dat zou heel goed kunnen hoor; ik reageerde vooral op de stelling dat je je benen in de ruimte toch niet nodig hebt. Jij hebt je in elk geval goed weten aan te passen aan de nieuwe situatie. (Wat me heel heftig lijkt, dus sterkte!)

[Christoxz]

evenwicht in de ruimte?

[Jorgen]

Ja! Denk je dat die mannen en vrouwen continu heen en weer stuiteren als een dronken pingpongballetje?

[theduke1989]

"De 'paranaut' komt niet direct in het nieuwe korps van astronauten, maar wordt wel getraind met het doel uiteindelijk met een ruimtemissie mee te gaan."

Waarschijnlijk is het dus als hulpmiddel. Wanneer je zelfredzaamheid moet tonen, zal het ongetwijfeld anders lopen. En zie je bij de terug landing de paranauten niet meer terug.

[rob12424]

Nee, gehandicapte mensen hebben dingen gecompenseerd. En er zijn dingen anders. Iemand die veel zit krijgt doorligplekken en spieren in de benen veranderen.

In de ruimte zijn heeft ook invloed op die dingen. Waarschijnlijk willen ze o.a. de invloed van de zwaartekracht op bepaalde dingen weten. Zoals spieren bij normaal mens of bij iemand die zijn spieren al niet gebruikte omdat zijn benen verlamt zijn.

Dat invalide mensen minder kunnen is maar net hoe je het bekijkt. De armen van die mensen zullen veel sterker zijn. Als de benen verlamt zijn.

Zo had ik op mijn werk een dove collega die veel meer dingen zag tot in de kleinste details. Puur omdat het perspectief anders is. Zo zou je een blind iemand niet snel aannemen bij de marine, terwijl een blind iemand bij de sonar installatie op een onderzeeboot wel het verschil kan maken.

[theduke1989]

Men traint astronauts op aarde betreft zwaartekracht etc via grote bassens. Daar hoeft hij niet mee de ruimte in.

Maar ik begrijp je punt.

[rob12424]

Dat klopt. Maar een verblijf in de ruimte heeft invloed op het lichaam. Maar als iemand invalide is dan zal dat dus ook anders zijn. Waar een normale astronaut op aarde zijn benen gebruikt en afhankelijk is van zwaarte kracht en zo zijn spieren zeg maar onderhoud. Is iemand die verlamt is dat niet. De afbraak van die spieren ons en ruimte zal dus bij de niet invalide astronaut anders gaan.

[supermidget]

reply op verkeerde post

[Reactie gewijzigd door supermidget op 23 juli 2024 06:47]

[mjtdevries]

Waarschijnlijk is het dus als PR middel.

[Benkei321]

Want gehandicapte mensen zijn niet zelfredzaam of in staat ondanks hun beperking te excelleren?

[icecreamfarmer]

Over het algemeen niet.

[gkoppers]

Dat kun jij niet bepalen, iedereen heeft beperkingen, ook jij

[Fly-guy]

Probleem is echter dat veel (ruimte) voertuigen en procedures ontworpen zijn voor mensen zonder beperkingen. Daarnaast zijn er erg strenge selecties, waardoor niet fysieke beperkingen ook ondervangen worden.

Al met al maakt dat wel dat wel beperkten zich waarschijnlijk in die omgevingen en situaties zich minder goed kunnen redden.

Waarschijnlijk wel de ESA nu door het selecteren van minder validen bovenstaande aanpassen, maar dat doet niets af aan de huidige situatie.
(En je kan je afvragen of de ruimtevaart al in dat stadium is waarin je nu al aanpassingen kunt doen, gezien het nog steeds flink aanwezige risico).

[gkoppers]

Wat geeft jullie het idee dat iemand met b.v een been amputatie zich niet zou kunnen redden, beperkt zijn zit in het hoofd, In een ruimtevaartuig heb je kleine ruimtes, waar je helemaal geen 2 benen nodig hebt om je voort te bewegen. Ik heb zelf een hoge beenamputatie en heb genoeg op kleine bootjes rond gehuppeld en ben er van overtuigd dat dit in een ruimtevaartuig geen enkele beperking geeft.
Tijdens start en landing? geen probleem, je zit/ligt, in de ruimte beweeg je voort duwend/trekken voort,
Een ruimte wandeling, loop je ook niet echt.

[mjtdevries]

Stel er is een calamiteit aan boord en je moet een bewusteloos bemanninglid zo snel mogelijk uit een ruimte halen. Waarschijnlijk dat de persoon zonder amputatie dat toch sneller kan.

maar die een fysieke handicap hebben waar ze normaal gesproken niet mee door de selectie komen"

Als een fysieke handicap geen enkele beperking oplevert voor het functioneren van de astronaut dan zou het nu al geen beperking moeten vormen voor de selectie.
Ik lees dit toch echt als dat ze mensen met een handicap willen hebben, waarbij de handicap het functioneren als astronaut in de weg staat.
Maar wellicht hebben ze het erg slecht verwoord.

[Koetjes Reep]

Ik vat het op als dat het doel is de toekomstbestendigheid van ruimtevaren te testen middels de paranauten. Ruimtevaart is nog totaal niet geschikt en ruimevaart zal alleen maar meer worden in de toekomst. Er zal dan ook bekeken moeten worden hoe dat zal gaan met mensen met handicaps.

[rob12424]

Dat is een aanname puur uit speculatie en het perspectief wat jij kent.

Stel een persoon heeft 2 benen die zal eerst zelf op eigen kracht proberen de persoon te redden. Terwijl hij misschien een verkeerde inschatting heeft gemaakt en de te redden persoon te zwaar is.

Nu komt de persoon met 1 been. Heeft veel meer zelfreflectie en geleerd wat hij wel aan kan en ziet deze persoon is te zwaar improviseerde gelijk en verdoet geen tijd en red de persoon.

Het is dus maar net hoe je het bekijkt.

[Reactie gewijzigd door rob12424 op 23 juli 2024 06:47]

[mjtdevries]

De speculatie zit meer aan jouw kant lijkt het.

In de ruimte maakt het gewicht van de persoon niet uit. Maar extra armen en benen zodat je je in gewichtloosheid makkelijker kunt verplaatsen (met het lichaam van het slachtoffer dat al je bewegingen verstoort), wel degelijk. Daar is weinig speculatie aan.

In situaties met zwaartekracht hoef ik als ervaren bedrijfshulpverlener ook weinig te speculeren op dat punt.

[icecreamfarmer]

Hoe kom jij in dat ruimtevaartuig?

Overigens is het niet een oordeel maar de meeste mensen met een handicap kunnen alleen overleven omdat we daar als maatschappij voor kiezen. Door aanpassingen in infrastructuur, collectieve zorgbekostiging en speciale uitkeringen.

Ik ben daar helemaal voor maar dat schept de illusie dat je zelfredzaam bent. Dat is echter een keuze.

[icecreamfarmer]

Dat zie je toch dat ik dat kan.
Ligt trouwens wel aan de mate van handicap ik ging hier voor de grotere fysieke en mentale handicaps.

[Lapjespoes]

En juist door die beperkingen ben ik absoluut niet geschikt om in de ruimte aan het werk te gaan. Lijkt me niet meer dan logisch dat ze enkel het beste van het beste uitzoeken voor dergelijk werk, en dan mogen wat mij betreft alle gehandicapten, kinderen, bejaarden, etc uitgesloten worden. Volstrekt logisch. Het is complete waanzin om specifiek op zoek te gaan naar mensen die beperkt zijn en dus het werk minder goed kunnen uitvoeren. Dan gaat het niet meer om kwaliteit maar om deugen. Bah.

[Nystran]

Over het algemeen niet.

Algemeen gaat hier niet op, ze hebben wel een heel specifieke vorm van "gehandicapt" gekozen: kort, of van nature niet (goed) kunnen lopen.

[Pieter_621]

Wellicht is een kleinere astronaut wel in het voordeel. En misschien maken de genoemde handicaps aan benen onder de knie niet veel uit bij gewichtsloosheid, waar je toch niet hoeft te lopen?

[Twanne]

Je kan hiermee wel leren welke uitdagingen mensen kunnen ervaren na bijv. letsels opgelopen tijdens een langere ruimtereis.

[SinergyX]

Het gaat om fysieke handicaps, ergens een goeie testcase om expertise te halen uit mensen die bv al zeer lange tijd met 1 arm of 1 been werken, stel dat een astronaut 'when shit hits the fan' controle verliest van zijn arm/been/etc, kan je de expertise gebruiken vanuit deze paraneuten om ook deze situaties te controleren.

[supermidget]

pro tip: gebruik de andere arm!

[PjotrStroganov]

Men stuurt toch ook niet meer alleen testpiloten omhoog? En het lijkt me dat paranauten nog steeds zelfredzaam moeten zijn. Het lijkt me juist goed dat iemand met de juiste expertise ondanks zijn lichamelijke beperking toch omhoog kan.

[Reactie gewijzigd door PjotrStroganov op 23 juli 2024 06:47]

[gast128]

Die testpiloten waren destijds hard nodig. De Gemini 8 is gaan tollen bij een docking operatie en het is maar goed dat ze een goed fysiek getraind en koel persoon als Neil Armstrong aan boord hadden. Als de ruimtevaart dat niet meer vereist mogen ze w.m.b. iedereen naar boven sturen maar ik weet niet of het al op dat niveau zit.

I.h.a. zou ik altijd gaan voor de meest geschikt persoon voor de uitzonderlijke beroepen.

[StefanJanssen]

Ze gaan kijken wat er mee gedaan kan worden. Veiligheid gaat boven alles natuurlijk, maar mensen hard uitsluiten omdat ze een fysieke beperking hebben is wel raar. Zelfredzaamheid kan nog steeds voorkomen bij mensen met een fysieke beperking. Het is niet alsof ze mensen die hersendood zijn naar het ISS gaan sturen.

[The_Woesh]

De ESA ziet het als haar taak de ruimte toegankelijk te maken voor iedereen. Dat ruimtevaart nu kleinschalig is betekend niet dat het zo blijft. ooit zullen mensen geboren worden, leven en doodgaan in de ruimte. Als je alleen maar test met de 1% fitste mensen op aarde heb je nooit een volledig beeld van de impact die het leven in de ruimte heeft op de mens in al zijn verschijningen.

[maximillian20]

Diversity and Inclusion is een hot topic bij grote vooraanstaande bedrijven. Vermoeden is dat men, zoals ook is aangegeven in het artikel, dit topic meer wilt promoten. Hiermee wil de organisatie mogelijk aantonen dat zij diversiteit in de organisatie een belangrijk agenda punt vinden. Hierdoor krijgt de organisatie uiteraard positieve reacties op vanuit de wereld. In hoeverre er daadwerkelijk een challenged persoon de ruimte reis gaat maken dat is gehuld in mysterie. Een challenged persoon kan natuurlijk ook iemand zijn met een bril of negen vingers in plaats van 10.

[Eonfge]

Voor extra context. De ESA is voor het grootste deel afhankelijk van overheid geld. Logischerwijs dwingt dit een organisatie als ESA dus om een wit voetje te halen bij hen die de hele club betalen.

https://www.esa.int/About_Us/Corporate_news/Funding

Dit staat trouwens in schril contrast met de NASA, welke nog steeds ooit een onderdeel van de luchtmacht is. Bij de NASA waren alle astronauten ook militairen, die moeten voldoen aan bepaalde fitheidscriteria. Nu zijn die regels al wel versoepeld... maar in de praktijk zijn de meeste NASA astronauten nog steeds luchtmacht piloten.

[Reactie gewijzigd door Eonfge op 23 juli 2024 06:47]

[MSalters]

Nope, nope. De NASA is geen onderdeel van de USAF, en niet alle astronauten zijn militairen. NASA heeft een eigen directeur die direct aan de Federale overheid rapporteert, en een eigen Federaal budget. NASA valt dan ook onder de United States Senate Commerce Subcommittee on Space.

[Eonfge]

Ow, rectificatie, wist niet dat ze waren afgesplitst. Dan begrijp ik ook wel dat ze in de VS de Space Force hebben opgericht, want de militaire implicaties van de NASA zijn natuurlijk vrij voor de hand liggend.

[Reactie gewijzigd door Eonfge op 23 juli 2024 06:47]

[MSalters]

Niet eens afgesplitst. NASA is de opvolger van NACA, uit 1915. Dat was al civiel. De USAF zelf is rond WO2 pas afgesplitst van het leger.

[maximillian20]

Dank je voor de extra content en kan het wit voetje concept goed begrijpen als je afhankelijk bent van je geldschieters.

[Maurits van Baerle]

Ik me ook voorstellen dat er handicaps bestaan die alleen een handicap zijn in een omgeving met zwaartekracht maar niet in gewichtloosheid.

Sterker nog, veel astronauten die lang weg zijn geweest komen terug met flink verminderde spiermassa omdat ze die amper hebben hoeven gebruiken.

[Bas Boss]

Lijkt mij juist discriminatie, mensen met een beperking een andere benaming geven.

[diondokter]

In ieder geval met betrekking tot de benen/voeten kan ik wel snappen. Ik verwacht niet dat je in de ruimte je benen nodig hebt en hier op aarde zijn er genoeg voorzieningen om er mee om te kunnen gaan.

[xian05]

Dat van die paranauten snap ik niet, je wil toch als ruimtevaartorganisatie dat al je astronauten zelfredzaam zijn in het geval van shit hits the fan? Men probeert lijkt het zoveel risico's te verminderen, door mensen met een handicap in te zetten lijkt dit de andere kant op te gaan.

Geef eens een voorbeeld van iets dat een persoon met 1 volledig been en 1 onvolledig been in de ruimte niet zou kunnen?

[Atilim]

Je wilt de beste mensen en als je iemand met een beperking kan trainen zodat zij ook mee kunnen gaan waarom niet?

alleen personen die ledematen missen tot onder de knie of die kleiner zijn dan 130 centimeter kunnen zich voor de eerste ronde aanmelden.

Het is niet alsof ze iemand ruimte in willen sturen die in een rolstoel zit.

[Orphu]

Een handicap hoeft niet persé een beperking te zijn in het functioneren. Dit hangt natuurlijk van het type werk & de handicap af. Overigens heb je natuurlijk afhankelijk van je specialisme andere eisen waar aan je moet voldoen. Een theoretisch wiskundige kan prima een fysieke beperking hebben om zijn werk te moeten uitvoeren.
Bij gewichtsloosheid heb je niet alle ledematen nodig

[jpsch]

Je kunt nu toch juist allerlei extra hardware toevoegen?

[Epidemias]

Mensen die aan dwerggroei lijden zijn doorgaans lichter, en dus ook goedkoper om in de ruimte te sturen (en kleiner dan normaal zijn, heeft ook geen nadelen in de ruimte)

[Vicje]

Ik vind dat je eigenlijk al een bepaalde vooringenomenheid hebt t.o.v. mensen met een beperking. Je reactie geeft mij de indruk dat je er vanuit gaat dat iedereen met een beperking bijdraagt aan een verhoging van de risico’s. Mijns inziens veel te snel geconcludeerd. Waar baseer je dit op?

[SunnieNL]

Ik weet niet of je wel eens naar de paralympics gekeken hebt. Maar de meesten daar zijn kundiger dan gelijken zonder de handicap. Ik denk dat velen van hen echt wel zelfredzaam zijn en gewend zijn out-of-the-box te denken in vervelende situaties.

[mphilipp]

Want astronauten rennen heel hard weg als er een probleem is? Er zijn talloze handicaps, maar zonder benen kun je het best redden in de ruimte. Ook als je een arm mist, kun je jezelf prima redden. Soms met een prothese, soms gewoon met één arm. Er zijn heel veel mogelijkheden.

[WORPspeed]

Ze nemen niet alleen MacGuyver aan. Tussen de mensen die ze aannemen zitten ook verschillen in hoe zelfredzaam ze zijn. En de beste van hen is ook niet in elke categorie t beste.

Ze hebben een (hoge) grens van zelfredzaamheid nodig en nu kijken ze met een feasibility study of mensen met een handicap die grens eigenlijk ook kunnen overkomen (waar ze voorheen zonder pardon weg gestuurd werden terwijl ze wellicht wel degelijk over de grens waren)

T is een onderzoek om te kijken in hoe verre t mogelijk is. Mocht blijken dat het voor gehandicapten niet mogelijk is, dan is t zo. Maar als je t nooit onderzoekt zal je t ook nooit weten. Vandaar dit onderzoek.

[Webgnome]

Je gaat er dan vanuit dat iemand met een handicap per definitie niet zelfredzaam is. Dat is natuurlijk een vooroordeel pur sang. Daarnaast kan het voor een organisatie als ESA erg waardevol zijn om te zien wat er met een dergelijk persoon gebeurt, in space (of daar buiten). Er zullen ongetwijfeld op lange ruitmereizen problemen komen die er misschien zelfs voor kunnen zorgen dat een astronaut invalide raakt / verlamd / hersenletsel you name it. Dan is het wel handig als je uit eerste hand weet wat je dan moet / kan doen.

[RRRobert]

Ik had graag gezien dat bijvoorbeeld brildragers ook werden aangemoedigd om te solliciteren. Was voor mij als klein ventje ooit een enorme teleurstelling toen ik (met slechts 30% zicht in één oog) hoorde dat ik daarmee 'nooit' piloot of astronaut zou kunnen worden.

[dyrc]

bij 20/20 vision NA correctie ben je gewoon welkom om te solliciteren. (mogelijk dat je met een laser- of andere oogbehandeling wel buiten de boot valt ivm de geconditioneerde ruimtes en g-krachten waar opengesneden oogflapjes niet altijd tegen kunnen)
The applicant must have visual acuity in both eyes of 100% (20/20 vision) naturally or after correction with glasses or contact lenses.


(of je ook even minimaal een master in natural sciences meeneemt, stressbestendig bent, jaren opleiding wilt gaan volgen, het risico accepteert en je priveleven parkeert)

[Reactie gewijzigd door dyrc op 23 juli 2024 06:47]

[Maurits van Baerle]

De meeste astronauten zijn tegenwoordig wetenschappers, geen vliegers. Ik denk dat het ontbreken van een PhD in biologie of natuurkunde een groter probleem is dan slecht zicht in één oog.

[Crisium]

Voor mensen met bijv. een lage dwarslaesie zou werken in de gewichtsloosheid van het ISS wellicht zelfs voordelen bieden t.o.v. werken hier op aarde. Ben benieuwd hoe dat zou uitpakken.

[Beatz]

Ik heb een dwarslaesie en hoe graag ik mijzelf ook in de ruimte zou willen zien gaan zie ik ogen en haken die niet 123 uit de weg zullen gaan. Alleen al de spullen die je nodig hebt om 'even' die kant op te gaan is enorm...

[SPee]

Alleen om daar te komen moeten ze wel met een raket naar boven.
Dus krijg je eerst 3G of meer te verduren.

[Crisium]

Om de bloeddruk in het hersenen op pijl te houden zou dat inderdaad een probleem kunnen zijn. Om kortstondig hoge versnellingen te kunnen verdragen, moeten straaljagerpiloten om die reden bijv. bepaalde spiergroepen aanspannen. Dat zal voor mensen met een dwarslaesie niet gaan. Echter, door de zitpositie te optimaliseren is er wel wat te winnen (zie de dragon capsule van Space X). Daarnaast zou je de gehandicapte astronauten van aangepaste drukpakken kunnen voorzien.

[Ryen]

Ik zie ook voordelen:

• Mensen met amputaties van voeten of benen zijn het gewend om zich met uitsluitend de armen voort te bewegen. Misschien zijn ze zelfs in het voordeel.
• Kleinere mensen zijn lichter. Elke kilo telt. (niet grappig bedoeld).

[xian05]

Leuk om te weten voor de Nederlandse collega’s hoe het ging voor André Kuipers. Een beetje informatie over de Belgische ruimtevaarders zou ook leuk zijn.

[.jef]

Ik wou net komen reageren dat er nergens vermelding is van Brigadegeneraal Vlieger Frank De Winne, de Belgische F-16 piloot die ondertussen baas is van het ESA opleidingscentrum dat al deze mensen rekruteert en zal opleiden...

[joo5ty]

Ze zoeken mensen om die kleine ronde UFO's te kunnen vliegen. https://www.ufoexplorations.com/

[Templar]

Op de Normandy werd ook een gehandicapte toegelaten, dat was geen enkel probleem.

[Reactie gewijzigd door Templar op 23 juli 2024 06:47]

[dyrc]

game on: welke tweaker stapt er in 2030 in 't stoeltje?
inzet kratje bier!

[Rabb]

Ooit zal de stap gezet moeten worden voor mensen met een handicap. Knap van de ESA, en erg gaaf voor de persoon die word gekozen.