EU overweegt snellere ingebruikname standaard-essentiële octrooien af te dwingen

Er komen wellicht EU-regels om de transparantie rondom het gebruik van standaard-essentiële octrooien te verbeteren. Dat moet het landschap van deze belangrijke octrooien voor bijvoorbeeld de 5G- en de iot-sector overzichtelijker maken voor kleine bedrijven en hen helpen met innovatie.

De Europese Commissie heeft een actieplan voor intellectueel eigendom opgesteld om de innovatie, digitalisering en het economisch herstel in de EU te versnellen. Een van de hoofddoelen van dit actieplan is het faciliteren van het delen van intellectueel eigendom. De Commissie vindt het belangrijk de toegang tot belangrijke intellectuele eigendommen te verbeteren, zeker in de huidige crisistijd. Een onderdeel daarvan zijn de zogeheten standaard-essentiële octrooien. De Commissie gaat voorstellen doen om de transparantie en voorspelbaarheid te verbeteren bij het proces van het licenseren van deze octrooien. Volgens de Commissie is dat van groot belang, omdat deze patenten worden aangemerkt als een sleutelelement voor de digitale transformatie van de Europese industrie, waarbij specifiek het uitbrengen van 'connected cars en andere iot-producten' worden genoemd.

Standaard-essentiële octrooien

Standaard-essentiële octrooien zijn bij uitstek belangrijk, omdat ze cruciaal zijn voor de verdere ontwikkeling van een bepaalde technologische standaard. Om een standaard te ontwikkelen, stelt de industrie bepaalde eisen en kenmerken vast door middel van een standard setting organisation waar doorgaans de grote en relevante bedrijven uit de betreffende sector bij zijn aangesloten. Deze organisaties moeten niet alleen zorgdragen voor een efficiënte standaardisering en werkende technologie, maar ook toezien op een situatie waarin de technologie daadwerkelijk door iedereen kan worden gebruikt. Dat kan echter lastig zijn, omdat een standaard, zoals umts of lte, een beschrijving is van vele technologieën. Die zijn soms stuk voor stuk vastgelegd in aparte octrooien en dus in eigendom van veel verschillende bedrijven. Partijen die de standaard willen toepassen, kunnen veelal niet om deze octrooien heen, want ze zijn essentieel.

Normaal gesproken kan een bedrijf het gebruik van een octrooi dwarsbomen, als ware het een alleenrecht. Omdat dat de adoptie en ontwikkeling van een standaard in de wielen kan rijden, worden standaard-essentiële octrooien doorgaans op zogenaamde Frand-voorwaarden in licentie gegeven. Dat is een afkorting die staat voor fair, reasonable and non-discriminatory, kortom het onder redelijke voorwaarden in licentie geven van de octrooien. Het idee daarachter is dus dat als de bezitter van een standaard-essentieel patent licenties weigert of veel te hoge royalty's voor het gebruik van zo'n octrooi vraagt, dat de markt verstoort of de adoptie en ontwikkeling van de standaard beperkt. Dit principe van standaard-essentiële octrooien zou een relatief transparant landschap teweeg moeten brengen, waarbij er zonder veel gedoe gebruik kan worden gemaakt van de gepatenteerde technologie.

Nokia vs Daimler

De praktijk laat echter zien dat ook bij standaard-essentiële octrooien nogal eens geprocedeerd wordt, bijvoorbeeld omdat patenthouders en gebruikers het niet altijd eens zijn over wat Frand-voorwaarden precies zijn. Een voorbeeld is de juridische strijd tussen Nokia en Daimler, waarbij het moederbedrijf van onder meer de Mercedez-Benz-auto's toegang wil tot bepaalde umts- en lte-technologie van Nokia, wat Daimler ziet als cruciaal voor het gebruik van communicatie- en navigatiediensten in zijn auto's. Nokia heeft daarvoor samen met anderen zoals Qualcomm en Sharp een patentenpool in het leven geroepen, met een vast royaltybedrag van 15 dollar per voertuig om een licentie voor de implementatie van de 4G-standaard te krijgen. Daimler vindt dat te duur en vindt dat het op redelijke en niet-discriminatoire wijze via zijn toeleveranciers toegang moet kunnen krijgen tot de gestandaardiseerde technologie. Nokia stelt dat het dat ook heeft geboden, maar dat Daimler desondanks de uitvindingen van Nokia heeft gebruikt, zonder toestemming en de juiste compensatie.

In augustus deed een Duitse rechtbank een uitspraak in deze zaak, waarmee Nokia Daimler zou kunnen dwingen te stoppen met de verkoop van auto's in Duitsland. Dat was een in potentie explosief oordeel. De verkoop is echter nog niet gestaakt, mede omdat Nokia volgens de rechtbank dan wel een borg van 7 miljard euro moet instellen. Wil Nokia het verkoopverbod daadwerkelijk instellen en afdwingen, dan moet het bedrijf dit bedrag als onderpand betalen. Het idee hierachter is dat als Nokia uiteindelijk de zaak alsnog verliest, en het verkoopverbod was al van kracht, dan kan Daimler aanspraak maken op dat bedrag als compensatie voor zijn gederfde inkomsten.

De vrees is dat als Daimler de zaak uiteindelijk verliest, het ook gevolgen kan hebben voor de bredere toepassing van IT in auto's. Ook kan het dat Nokia deze strijd dan niet alleen in de autosector wil voeren, maar veel breder, waarbij ook andere sectoren aangesproken worden die gebruikmaken van mobiele technologische vindingen van Nokia. Het Finse bedrijf verdient jaarlijks 1,4 miljard euro aan royalties voor het in licentie geven van zijn patenten.

Stappen van Europese Commissie

De Europese Commissie verwijst overigens niet rechtstreeks naar deze zaak tussen Nokia en Daimler. Commissaris Margrethe Vestager wijst specifiek naar het belang voor kleine en middelgrote bedrijven om niet te verzanden in onnodige procedures en gedoe, wat de innovatie en economische vooruitzichten kan schaden.

Volgens haar is de huidige situatie rondom standaard-essentiële octrooien onwenselijk, in de zin dat er geen tools zijn voor kleine en middelgrote bedrijven om snel tot effectieve licentieovereenkomsten te komen: "Er wordt nogal wat geprocedeerd. Op de korte termijn willen we stimuleren dat de industrie uitzoekt hoe het fora kan opzetten om discussies en mediation mogelijk te maken, zodat er wellicht meer zaken buiten de rechtszaal kunnen blijven", schrijft Bloomberg. Ze vindt het huidige systeem niet erg transparant en vanuit die opvatting overweegt ze stappen te zetten die moeten leiden tot de oprichting van een onafhankelijk orgaan dat onderzoekt hoe essentieel de standaard-essentiële patenten nou echt zijn voor de bewuste standaard. Hierbij sluit ze het instellen van nieuwe regelgeving niet uit.

Het actieplan is overigens breder dan het onderwerp van de standaard-essentiële octrooien en kent een aantal hoofddoelen: het verbeteren van de bescherming van intellectueel eigendom, het faciliteren van het delen van intellectueel eigendom om het gebruik van technologie in de industrie te bespoedigen, het bestrijden van namaak, het verbeteren van het afdwingen van de intellectuele eigendomsrechten en het bevorderen van een gelijk speelveld op wereldwijd niveau.

Door Joris Jansen

Redacteur

25-11-2020 • 17:18

51

Reacties (51)

Sorteer op:

Weergave:

Dus niet Daimler moet een borg betalen om de vermeende overtreding te betalen,
maar Nokia, om eventuele claimschade te compenseren als ze verliezen... !
Dan zie je over wat voor een bedragen gesproken wordt en dat waarschijnlijk de eis van Nokia te hoog is.

15 euro lijkt niet zo veel op de prijs van een auto, maar in die industrie zijn ze al blij als ze ergens 10 (euro)cent kunnen besparen.
Als je een direct verkoopverbod afdwingt nog voor de zaak voor de rechter gediend heeft dan moet je voor de schade opdraaien als blijkt dat je eis en verkoopverbod onrechtmatig is logisch toch? Wil je geen borg betalen dan geld er geen verkoopverbod totdat de rechter de zaak beoordeeld heeft.

De wetgeving in Duitsland is al vrij extreem in de zin dat je überhaupt een verkoopverbod kunt afdwingen nog voordat de zaak voor de rechter is gekomen. En dat is ook de reden dat patenttrollen zo graag in Duitsland procederen.
En wie gaat dan bepalen of een octrooi wel of niet onder FRAND valt?

Zoals ik het lees wil de EU dat zij gaan bepalen, en niet de ontwikkelaar. En dat is wat mij betreft uit den boze. Dan hadden anderen maar de ontwikkelkosten moeten dragen. Of de patenten kopen voor een absurd bedrag en ze dan onder frand laten vallen.
In dit geval is het dus onderdeel van een gestandariseerde technologie. Als je dus een standaard opstelt met vele bedrijven en Nokia schuift mee aan tafel en stelt voor om hun gepatenteerde technologie te gebruiken dan moet deze onder FRAND voorwaarden ter beschikking worden gesteld.

Als je als patenthouder je patent niet onder FRAND wil licentiëren, moet je de techniek niet aandragen voor een standaard.
Ik heb het niet over het voorbeeld, omdat dat een al bestaand geval is. Ik bedoel het zoals in het begin van het artikel staat, voor de toekomst.

Zoals ik het lees wil de EU bepalen wat wel en wat niet onder FRAND valt, en daar heeft de ontwikkelaar dan niets meer over te zeggen.
Nee, dan lees je het nog steeds verkeerd. Standaardisatie-organisaties hebben al lang FRAND als eis aan hun deelnemers opgelegd, dat hoeft de EU niet te doen. Maar de EU heeft wel wettelijke instrumenten om die bestaande FRAND regels meer wettelijke gevolgen te geven.

Overigens blijft het zo dat bedrijven relatief eenvoudig octrooien buiten een standaard kunnen houden, als ze dat graag willen. De consequentie is dan wel vaak dat een alternatief octrooi van een concurrent wél in de standaard komt, en dan krijgt die concurrent de licentie-inkomsten. Sterker nog, als je klanten dan een standaard product eisen, dan mag jij ondanks je eigen octrooi alsnog licenties aan je concurrent gaan betalen.
Dat is jouw interpretatie van de Tweakers interpretatie. De originele EU tekst zegt er niets over.
In the short term, the Commission will facilitate industry-led initiatives to reduce frictions
and litigations among players in specific sectors.

In parallel, building on the 2017 approach, the Commission will consider reforms to further
clarify and improve the framework governing the declaration, licensing and enforcement of
SEPs. The Commission will for instance explore the creation of an independent system of
third-party essentiality checks in view of improving legal certainty and reducing litigation
costs. The possible reforms will take into account the experience with the guidance
provided in the 2017 SEPs Communication and discussions with relevant stakeholders.
Maar wat als je een techniek uitvindt, deze niet onder FRAND wil licentiëren, maar er door andere partijen een standaard verzonnen wordt, waarbij jouw patent nodig is om het (goed) te kunnen implementeren?
Gaat dan de EU zeggen: je patent moet FRAND worden.

Als je meedoet met die standaard, dan kan ik het wel begrijpen dat je gedwongen wordt om dit vrij te geven. Maar wat als je niet meedoet?
Iets vergelijkbaars is gebeurd met DDR-geheugen en RAMBUS. Waarbij RAMBUS toekeek terwijl DDR werd bedacht, en niet waarschuwden dat ze een patent hadden op de Double Data Rate.
Toen konden ze uit eindelijk (na veel procederen) niet cashen, meen ik.
(Ik vraag me af of JEDEC uberhaupt patentinkomsten toestaat voor hun standaarden).
In het geval van RAMBUS deden ze mee met het vormen van de standaard. Alleen hielden ze patenten achter, die nodig waren. Ze hoopten hiermee te kunnen cashen. Terecht dat ze dan terug worden gefloten.

Maar kun je ook gedwongen worden als je niet bent betrokken geweest bij het maken van die standaard. Kunnen andere bedrijven een standaard verzinnen, waardoor jij gedwongen kan worden om je patenten goedkoop aan te bieden?
Dan moet je bekijken in welke mate je het 'had kunnen weten'.
Als een standaard ter review rondgaat 'in de industrie' zou je dat 'als gezien' kunnen verklaren. Op dezelfde manier waarop men verplicht zijn de gehele patentbibliotheek door te nemen bij elk nieuw product, of er geen inbreuk bij zit.
De RAMBUS claims waren net iets eerder dan de JEDEC introductie van DDR, en hadden ook betrekking op de laatste generatie SDR. Het was dus zeker geen patent op DDR.

JEDEC staat zeker patentinkomsten toe; het zou anders een uitnodiging zijn voor free riders JEDEC is een organisatie van vooral grote bedrijven, die allemaal vrij hoge R&D kosten hebben.
Het zou kunnen dat patenten of octrooien die ontwikkeld worden vanuit EU gesubsidieerd onderzoek hieronder vallen. Dat kan worden opgenomen in de framework en consortium agreement van zon project. Daarmee kan de EU bepalen wat de toekomst wordt van ontwikkelde technologieen en dit neutraal en fair aanbieden binnen alle EU landen.
Daimler zegt dus: "we kopen LTE-modules bij een leverancier, dan is het patentrecht al betaald", waarop Nokia zegt: "Nee, dit is een auto, dan wordt het duurder".
En dat is dan non-discriminatory? Heb ik iets gemist?
Omdat de prijs voor de licenties vaak wordt bepaald door het bedrag wat de eindgebruiker betaalt voor het object waar het in zit. De standaard gemiddelde prijs van een telefoon ligt vele malen lager dan de standaard gemiddelde prijs van een auto. Als je de modules koopt, dan betaal je inbegrepen in de prijs vaak het standaard licentiebedrag voor de meestvoorkomende toepassing van die module. Nokia claimt dus het verschil tussen het licentiebedrag voor een telefoon en het licentiebedrag voor een auto.
"Ah, u bent rijk, dus het wordt duurder voor u".
Een broodjeszaak die dit probeert kan wel sluiten.
Of nog erger: "U gaat deze internetaansluiting zakelijk gebruiken, dus er geld mee verdienen. Ik wil 10% van uw omzet. En ik heb een monopolie, dus dokken maar."
Voor internetaansluiting kan je ook office-suite of zo voorstellen.
"MS Office 365 Lawyer Edition - exactly the same but 10 times the price".
En toch werkt het wel zo. De Jumbo is in een rijke buurt ook duurder dan in een arme buurt. Frameworks hebben ook een licentieprijs die afhangt van de toepassing of de omzet van de afnemer.
Weet je dat zeker? Albert Heijn heeft dezelfde prijzen overal in het land, volgens mij. Ze hebben alleen wel andere producten liggen, dus bepaalde goedkope koekjes zijn wellicht in de ene buurt niet te koop en in de andere wel.
Ja, dat weet ik zeker. Jumbo heeft vier verschillende prijsniveaus, afhankelijk van waar ze precies zitten en vooral hoeveel concurrentie ze daar hebben. De prijsverschillen kunnen soms enorm zijn.
Zo kost een doos Dreft wasmiddel (1050 g) in Utrecht €1,99 en in Groningen €5,53. Dash 3in1 pods kleur (12 stuks) kosten in Utrecht €3,99 en in Groningen €6,47.
Hier kan je je filiaal opzoeken en zien welke prijzen ze daar hanteren.

[Reactie gewijzigd door ATS op 24 juli 2024 04:51]

Jemig, en niet zo beetje ook! Als ik op de website van Jumbo kijk, zie ik een bedrag ertussenin voor die Dreft:
https://www.jumbo.com/dreft-normaal-1,-050kg/207352STK/
Dus online hebben ze blijkbaar nog weer andere prijzen. Als ik in Groningen woonde zou ik dus echt niet meer naar die fysieke winkel gaan.
Albert Heijn is landelijk ingesteld hoewel franchisers enigszins kunnen afwijken.

Jumbo staat er om bekend dat er hele grote verschillen zijn. Des te minder andere supermarkten er in de buurt zijn des te hoger de prijzen.

On topic: dit blijven lastige thema's, de techniek toegankelijk te houden voor iedereen door de prijs af te stemmen op de winst die de klant kan maken. Tegelijk maak je het wel heel complex.
En dan vraag ik me af hoe de verschillende prijzen zich verhouden tot de ontwikkelingskosten.
Mag een franchiser van Albert Heijn echt een andere prijs hanteren voor hetzelfde product in een andere winkel? Dat wist ik niet.

Wat mij betreft zijn octrooien een grote vergissing, oftewel een val van grote bedrijven waar wetgevers in zijn getrapt. Met octrooien hadden we de Industriële Revolutie misschien nooit gehad, met al die beperkingen. Kennis moet vrij zijn en niet kunstmatig beperkt worden in door de staat uitgegeven monopolies.
Hun toepassing is uit de hand gelopen wat mij betreft, maar de kerngedachte vind ik nog steeds zeer te rechtvaardigen: doe je R&D, dan mag je daar een poosje exclusief de vruchten van plukken. Maar ik zou wel willen overwegen er strengere eisen aan te stellen, zoals dat je om een octrooi geldig te houden je het ook daadwerkelijk moet gaan gebruiken binnen een bepaalde tijd. Een iets strictere beperking in de tijd. En zo nog een paar randvoorwaarden.

Overgens gaat helaas de auteursrechtenbescherming nog verder. Die termijnen zijn echt bizar. Een bedrijf als Disney mag zijn gang gaan met het hervertellen van verhalen uit allerlei culturen, maar wee je gebeente als je iets wil doen met iets gemaakt door hen. Dan bestaat er plotseling geen fair use of cultuur meer...

[Reactie gewijzigd door ATS op 24 juli 2024 04:51]

Dat zou al iets beter zijn. Maar wat mij betreft zijn octrooien een bijzonder omslachtige manier van de overheid om monopolies uit te delen en zo onderzoek te bevorderen, met heel veel inefficiëntie tot gevolg. Informatie kunstmatig schaars maken is slecht voor de mensheid.

Veel beter zou zijn het direct subsidiëren van onderzoek en ontwikkeling; als al het geld dat nu naar de octrooi-industrie en indirect multinationals gaat nu eens direct gegeven zou worden aan organisaties die iets willen onderzoeken of ontwikkelen (kunnen bedrijven zijn). Dan zou er 10x zo veel geld daadwerkelijk bij onderzoek en ontwikkeling terechtkomen, en zou elke nieuwe techniek of uitvinding of wat ook meteen opgeschaald kunnen worden en onbeperkt gebruikt kunnen worden door iedereen.

Het auteursrecht is inderdaad ook totaal ontspoord. Meldingen en rechtszaken over schending van auteursrecht worden massaal gebruikt voor o.a. censuur.

Allemaal Amerikaanse lobby van vele decennia. Thank you, Disney.
Dit is volledig normaal in het bedrijfsleven.
Maar softwarelicenties zijn vaak voor professioneel gebruik duurder dan voor huis-tuin-en-keukengebruik.

En tegenwoordig ook in trek: gratis voor particulieren, maar te betalen voor bedrijven. Denk aan bijvoorbeeld Teamviewer die gratis gebruik aanmoedigt als je af en toe eens de computer van je moeder wil overnemen, maar toch al snel een paar honderd dollar per jaar vraagt als je dat in een bedrijfsomgeving wil doen met een computer van een van je medewerkers.
De prijs voor de licenties wordt ook vaak bepaald door de aantallen. Als een Samsung 10.000.000 licenties afneemt omdat ze een miljoen telefoons gaat verkopen betaalt ze per toestel vast minder dan een Daimler die verwacht 10.000 autos met die functie te verkopen.

Als Daimler dan bij Samsung aanklopt voor de toestellen, dan kan Samsung gewoon zeggen dat ze de toestellen wel levert maar zonder licentie omdat ze dan voordeliger zijn.

En het is aan de licenties en juridische details of Samsung in dit voorbeeld met de apparatuur ook de licentie kan en mag verkopen voor wederverkoop of dat ze dat juist zonder licentie kan en mag doorverkopen opdat Daimler de licenties zelf moet regelen.

Waar de frand in dit geval ligt, dat is nog maar de vraag.
discriminatie in dit geval zal slaan op het feit dat je in geval van FRAND niet mag zeggen: Daimler niet en BMW wel. Iedereen moet toegang krijgen tot het patent onder eerlijke en redelijke voorwaarden. Dat wil nog niet zeggen dat iedereen exact dezelfde prijs moet betalen.
Non-discrimnatie wil niet zeggen dat iedereen exact dezelfde prijs moet betalen, nee. Een vast percentage van de verkoopprijs zou ook een redelijke implementatie kunnen zijn, en dan betaalt Daimler (Mercedes) natuurlijk meer.

Zo'n verschil moet wel Reasonable (de R in FRAND) zijn. Als het op willekeur gaat lijken kom je een stuk sneller in de buurt van verboden discriminatie. Ik denk echter niet dat Daimler daar veel mee kan. "Wij vinden het te duur" is geen geweldig sterk argument. En "via onze toeleveranciers" is al evenmin een sterk argument. FRAND licenties zijn nu eenmaal niet sub-licenseerbaar. Ja, als Daimler een robot inkoopt, dan kunnen ze daar wel een licentie van de toeleverancier voor gebruiken. Dat is voor Daimler-intern gebruik. Maar die LTE licenties zijn nodig omdat Daimler die in auto's wil verkopen.
Als je onderscheid maakt op basis van de toepassing terwijl het onder een standaard valt dan discrimineer je dus. Non-discriminatory houdt dus in dat je dat niet mag doen in het geval van een patent dat je in het kader van een standaard onder FRAND-voorwaarden ter beschikking stelt. Indien de SoC maker al betaald heeft voor het gebruik van het patent onder FRAND-voorwaarden dan lijkt met dat Nokia hier fout zit. Maar ik ben geen advocaat, dus ik weet het ook niet zeker.

[Reactie gewijzigd door ocf81 op 24 juli 2024 04:51]

Daar verschillen de meningen dus over.

Zie het hele Qualcom verhaal
Ik weet nooit of ik moet lachen of huilen als iemand een zeer complex verhaal zo kort probeert te omschrijven met een analogie die eigenlijk helemaal niet past.

Chipfabrikanten mogen niet meer een alles omvattend pakket aanbieden en moeten alle patenten los aanbieden. Dat is moeilijk als het eindproduct een chip is aangezien je dan voor elke casus een apart chip moet maken, dat is zeer kostbaar. Wat ze doen is een alles omvattende chip maken en dan verwachten ze dat jij betaalt voor de delen die jij gebruikt. Bij de koop van de chip betaal je voor de basisfunctionaliteit en de fabricagekosten.

Daimler is het daar niet mee eens en zegt letterlijk dat ze al hebben betaald voor de chip en dat ze hem dan ook lekker gaan gebruiken. Hiervoor zijn ze al terug geroepen in een andere zaak waar de rechter letterlijk zei dat Daimler nog bereid als de intentie had om te onderhandelen. Nogmaals de zaak is zeer complex, er lopen nog 8 zaken heen en weer en 2 zijn al uitspraken over geweest.

Het is niet duurder omdat je een autofabrikant bent, het is duurder omdat je meer of andere delen gebruikt. Of de basisprijs van 15 dollar en de offerte van Nokia (Nokia had een bod gedaan, maar daar is Daimler nooit op ingegaan) eerlijk is dat weet ik niet en of het duurder is als anders weet ik ook niet.

Wat ik wel weet is dat het lang iet zo simpel is als jij het omschrijft.
Zo'n chip doet meestal niks zonder de juiste firmware, en het is ook tamelijk gebruikelijk die te voorzien van licentiekeys voor features.
Keys betaald, feature betaald, zou je dan toch zeggen?
Ik weet even niet of je de microcode of de driver firmware bedoelt. De driver firmware is geen optie, ja misschien in de Daimler casus wel, maar je hebt ook dingen als Android en Linux waar de eindgebruiker zelf kan spelen met de driver. Tevens zou elke eindgebruiker jou licentiesleutel kunnen zien en hergebruiken.

Als je bedoelt in de microcode, zou kunnen. Maar ik zie het niet zo 1, 2, 3 gebeuren. Dan zou je ook een stukje geheugen in moeten bouwen waar je de sleutels in opslaat en waar verder niks mee kan gebeuren. Dat maakt weer zowel de microcode als het design onnodig complex.

En, daar bovenop, wat los je ermee op? Je afnemers zijn bedrijven, ik zie jan modaal niet zomaar een LTe modem in elkaar zetten. Ze moeten toch per apparaat betalen en dan zal je ze op een bepaald niveau moeten vertrouwen dat ze eerlijk zijn.
Qualcomm verkoopt licentiekeys voor hun bluetooth-chips, voor echo-onderdrukking en voor AptX bijvoorbeeld.
En ook de Chinezen kopen die, dus ik denk niet dat je een key van het ene device ook op het andere device kan gebruiken. Zal wel aan het serienummer gekoppeld zijn of zo.
Overigens: je WLAN-chips kunnen veel meer dan alleen WLAN, ze hebben gekke testmodes bijvoorbeeld en kunnen op niet-toegestane kanalen. En daar kom je ook niet zomaar bij.
We hebben het over iets heel anders. Dat is iets wat de eindgebruiker moet kopen per apparaat en dat moet invoeren in de config van een apparaat. Is gebonden aan het mac adres. Het is eigenlijk iets wat gericht is als een update voor de eindgebruiker. Op corporate en B2B niveau werkt het anders, wat zou het nu zijn van een dergelijke sleutel per apparaat, dat werkt massaproductie alleen maar tegen.

Maar wat je nu zegt is (en dat haal ik uit je afgelopen 2 posts) dat het niet een kwestie is van dat ze betalen, maar hoe ze betalen. Dat ze geld overmaken per apparaat die ze gebruiken, is een probleem, maar dat ze betalen voor een licentiesleutel is geen probleem? Wat is het nut van die sleutel in het geheel dan?

[Reactie gewijzigd door TechSupreme op 24 juli 2024 04:51]

Nee, die licentiekeys worden er door de fabrikant van het apparaat in gezet.
Kijk maar naar de BT chips. De echo-onderdrukking wordt echt niet door de gebruiker toegevoegd.
Goede kans dat de key er bij de productietest ingestopt kan worden.
Nogmaals, wat is het nut? Je gaat van: "Nee, dit is een auto, dan wordt het duurder", naar: "als ze betalen op een andere manier dan vind ik het wel goed".
Nee, ik vind dat kopers producten moeten kunnen uitwisselen. Dus dat een autofabrikant modules op de vrije markt kan kopen waar de functionaliteit al in zit.
En als de leverancier zegt "voor jou wordt het duurder", de klant kan zeggen "dan koop ik ze via een groothandel die ze ook aan TomTom levert, want die doen functioneel precies hetzelfde met de module".
En dat de de leverancier dan niet terug kan komen met: "nee licenties moet je altijd persoonlijk bij ons afnemen".
Betaald wordt er toch, maar niet naar draagkracht. Gewoon betalen wat het product kost. Niet het maximum wat je nog 'wil' betalen.
We hebben het over chips in een geïntegreerd systeem. Daimler koopt de chips sowieso via een distributeur, alleen zoals gezegd, dan betalen ze voor de basis functionaliteit en voor de productiekosten. Dat ze de patenten via een andere inkopen, tja... daar ga ik niet eens op in.
Lieve Nokia, als ik het bij een luciferstokje lever, dan hoef ik zeker niet meer dan een licentiebedrag van 0.00001 cent betalen, nietwaar?! 8)7
Zolang alleen dat ene luciferstokje gebruikt maakt van die chip zullen ze dat graag doen hoor! Zodra je de bij het luciferstokje geleverde chip ergens anders mee gebruikt echter...
Nee, je verkoopt hem alleen maar.
Stel je voor dat ik mijn telefoon gebruik om een huis te kopen, inloggen met digid of zo, willen de 4G-bazen dan een deel van de koopprijs?
Dit moet heel gauw opdonderen. Zodra ik iets koop is het van mij en gebruik ik het zoals ik het wil.
(Als het niet van mij is geef ik het wel terug als ik er klaar mee ben. Wel al mijn geld teruggeven dan.)
De analogieën gaan goed scheef. Maar je kunt het misschien een heel klein beetje zien als een huis met erfpacht. Het huis is van jou, maar de grond niet. De grond is essentieel voor het kunnen bouwen van een huis.

Een ander voorbeeld zou kunnen zijn: je koopt of huurt een huis, maar je moet voor toch echt nog separaat aftikken voor gas, water, elektrisch, riool. Allemaal behoorlijk essentiële dingen.

Zodra jij iets koopt is het van jou, en in het bedrag wat jij aan je leverancier betaald zit dat allemaal verwerkt. Als jij vervolgens geld verdiend met je auto, omdat je naar klanten gaat, hoef je echt niet te betalen aan (in dit geval) Nokia.

Maar als jij een stuk hardware ontwerpt, maakt en in de markt zit waar je Nokia technologieën voor 4G in zitten, dan moet je dus wel een deal maken met Nokia. Dan ben je niet de kopende partij (dat is je klant, en die hoeft daar niet over na te denken *) maar de producerende partij.

*) in Amerika is dat ook weer niet altijd zo. Dat was de kern van de rechtszaken tussen Qualcomm en onder andere Apple. Apple stelde dat hun toeleverancier de licenties regelde voor gebruik van Qualcomm’s patenten / technologieën, maar Qualcomm wilde een percentage van de winst per verkocht toestel aan Apple kant. (Want de componenten zijn enkele tientjes, maar de verkoop prijs van de telefoon is honderden tot over de duizend euro).
Het probleem zit hem in het woordje 'echt' - je hoedt 'echt' niet te betalen.
Ik zie dit als een steeds schuivende lijn. Ik koop iets, het heeft een bepaalde functie, en dan kan ik het in een auto stoppen of in een fiets.
Maar kennelijk moet ik bijbetalen als ik hem toch in een auto wil stoppen.
Edit: bedenk dat we al deze grappenmakerij ook zelf betalen. "De optimale prijs vragen" vergroot de winst voor de verkoper, maar maakt alles duurder voor ons consument. Ook omdat het concurrentie tegengaat. Immers, de markt is plotseling ontzettend gefragmenteerd.
Ondernemer: "Ik heb een lading accu's gekocht, die ga ik in e-bikes verwerken"
Fabrikant: "nee, je moet ze vernietigen, want je hebt de patentlicenties er niet bij en die ga ik je ook niet verkopen. Fijn dat je ze betaald hebt maar je mag ze nog een keertje kopen en voor een andere prijs ook. Ik zie dat je ze graag gebruikt."

[Reactie gewijzigd door sympa op 24 juli 2024 04:51]

Dat is natuurlijk een strawman. De fabrikant waarschuwt je vooraf al dat je de accu's wel kunt kopen, maar dat je nog patent-licenties X,Y en/of Z moet aanschaffen.

Dat hoeft geen concurrentie-beperking te zijn. Meet accu-leveranciers kunnen accu's aanbieden met dezelfde patent-vereisten. Aanbieders kunnen ook andere accu-types leveren met andere patent-vereisten, of zelfs zonder patent-vereisten. En zelfs wanneer er patent-vereisten zijn, kunnen die soms al afgedekt zijn.

Het wordt pas een concurrentie-probleem wanneer sommige patenten onvermijbaar worden, en dan kom je bij de Standard-Essential Patents (SEP) waar de EU nu iets aangaat doen.
Dus Daimler kan een auto er mee maken of een accessoire voor een auto, en dus goedkoper. Ik zou het laatste kiezen..
Nope. Auto's moeten tegenwoordig functionaliteit hebben om automatisch de nooddiensten te waarschuwen in geval van een ongeluk. Daar heb je dit soort technologie voor nodig.
dat kan met een 2 dollar 4g chipje.. als je niet de accessoire heb geïnstalleerd :)

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.