Je laatste alinea klopt niet. Ook Fuji maakt het niet waar.
Niet als je een 24-70/
2.8 of equivalent wilt meenemen. De Fujifilm XF16-55mm F2.8 R LM WR is in vrijwel alle opzichten vergelijkbaar met een dergelijke lens van CaNikon en ook de Pentax DA* 16-50/2.8 Canon EF-S 17-55/2.8 en Nikon DX 17-35/2.8 en DX 17-55/2.8zijn vergelijkbaar. De nieuwe Pentax 24-70/2.8 heeft zelfs een filtermaat van 82mm overeenstemmend met het steeds groter en zwaarder worden van lenzen waarnaar ik hierboven verwijs. Carl Zeiss en Pentax hebben een reputatie hoog te houden van beste beeldkwaliteit, meer nog dan CaNikon die vooral bouwen op het hebben van de snelste autofocus en het meest omvangrijke professionele systeem.
Wat betreft de 70-210/80-200/70-200/80-210/85..varianten met f/2.8 maakt hun equivalent, de 50-140/2.8 het wel deels waar met filter Ø 72mm, maar de Pentax zit 50-135/2.8 dan weer op Ø67 terwijl Canon, Nikon en Sony helemaal geen aps-c variant hebben.
Ook de 15-30/2.8 (geen filterdraad maar 98,5mm) Canon EF 16-35/2.8 (filter 82mm), Sony FE 16/35/2.8 (filter 82mm), Nikon FX16-35/4 (filter 77mm) zijn nog min of meer vergelijkbaar en de Fuji XF 10-24/4.0 zit weer op 72mm, de Pentax DA 12-24/4.0 op 77. Hier wint Sony want de FE16-35/4.0 zit net als Fuji op 72 en de A 10-18/4.0 zit op zelfs op 62mm. Op aps-c diskwalificeren Canon en Nikon zich door slechts lenzen uit te brengen met nog geringere lichtsterkte, Canon EF-S 10-22/3.5-4.5 Ø77mm, EF-S 10-18/4.5-5.6 Ø67mm, Nikon DX 10-24/3.5-4.5 Ø77mm, DX 12-24/4.0 Ø77mm, DX 10-20/4.5-5.6 Ø72 a; hebben ze wel meer keus en dan is er ook nog de EF-M11-18/3.5-4.5 Ø55mm.
Je ziet, als je een dergelijke set wilt, is die van Fuji toch kleiner en in veel gevallen nog lichtsterker.
Als je geen kleinbeeld kit mee wil nemen ivm formaat en gewicht zijn Panasonic en Olympus net zo goed zo niet betere keuzes.
Dat zou je verwachten want met het nog kleinere formaat zou je ook kleinere lenzen verwachten. Daarbij is het USP van Olympus altijd al het compacte formaat geweest, vanaf de jaren 60 halfkleinbeeld PEN-serie en PEN-F spiegelreflex, de jaren 70 en 80 OM-serie en de keus bij digitaal voor voor het FourThirds en daarna µFT-systeem.
De Four Thirds reflexen waren echter nauwelijks kleiner als de aps-c lijn van Pentax.
De huidige digitale Pen-F is wel klein maar bij de lenzen is het verschil minder groot. Zeker als je vanwege de aan het formaat inherente grotere scherptediepte moet compenseren met een grotere diafragmaopening. Het equivalent van een 24-70/2.8 wordt immers een 12-35/1.4 en die is er niet. Ja als je dus concessies doet aan de lichtsterkte en dan is Olympus een optie.
Bij Panasonic profiteer je in dat geval ook van de kleinere lenzen maar die camera's zijn alweer groter als die van Olympus en je moet behalve aan lichtsterkte ook nog consessies doen aan de bediening.
Bij Fuji heb je naast de lichtsterke professionele lenzen nu al keus genoeg uit compactere modellen waaronder primes. Deze week is samen met de X-T30 een nieuwe XF 16/2.8 WR aangekondigd. Er is al een non-WR 14/2.8, WR 23/2.0 (filtermaat 43mm) WR 50/2.0, WR 56/1.2, WR 60/2.4 macro, WR 80/2.8 macro, en WR90/2.0 alleen de 135mm ontbreekt en de 200mm is wel heel prijzig. Qua zoomlenzen is de spoeling nog dun als je geen XC lenzen wilt maar de basis is er.
Ik heb Olympus een tijdje overwogen, juist omwille van de 3:4 beeldverhouding van het µFT-systeem en de Olympus OM-D E-M5 in zilver zag er uit als een snoepje maar allereerst waren de lenzen die ik had willen hebben er toen niet en ten tweede merkte ik dat de bediening me helemaal niet zou bevallen. Ook mijn huidige Pentax aps-c D-SLR gebruik ik omwille van de tekort schietende zoeker en bediening nauwelijks.
Ik hink op dit moment op twee gedachten, enerzijds om over te stappen op een Fuji X-Tx en wat dat betreft is het aantal pixels van de X-T1 voor mij al voldoende. Het nadeel is dat ik dus alles nieuwe lenzen moet gaan kopen wat me dus inclusief body op dik € 3000 komt.
De aanschaf van een betere aps-c Pentax body en de ontbrekende lenzen in mijn range (DA15, FA*24/2.0, FA ltd 43/1.9, FA ltd 77/1.8, FA 135/2.8 kost me echter ongeveer evenveel waarbij een aantal brandpuntsafstanden niet meer verkocht wordt, alleen tweedehands nog beschikbaar is. Met name het laatste model is zeldzaam omdat er in die tijd alleen aandacht was voor zoomlenzen. Daarbij weet ik dat die camera me toch niet gaat bevallen.
De aanschaf van een fullframe Pentax body kost me eveneens bijna dat bedrag omdat de body prijzig is en de FA ltd 31/1.8 ook zeer duur is. Daarbij weet ik dat ik die camera toch te zwaar vind.
De tweede optie die ik dus overweeg is om gewoon een Sony te kopen. Weliswaar is de bediening daarvan ook ruk, maar op een A7 (of A9 als ik het geld had) kan ik met een adapter al mijn lenzen gebruiken en omdat je dan de diafragmaring van het objectief gebruikt kies je dus alleen de sluitertijd op de body waarna je hem zelf de gevoeligheid laat kiezen. Zelfs op een Sony SLT kan ik een deel van mijn lenzen gebruiken, maar een A99 is wederom nogal duur en op een aps-c variant ontbreekt dan weer de groothoekoptie en het is een uitstervend systeem.
edit:
Tot ik de keuze gemaakt heb schiet ik dus voornamelijk weer terug op film. Niets is zo fijn als een batterijonafhankelijke mechanische camera zonder autofocus en andere flauwekul.
[Reactie gewijzigd door BeosBeing op 23 juli 2024 00:48]