Standaardisatieorganisatie publiceert wereldwijde standaard voor gebruik drones

De Internationale Organisatie voor Standaardisatie, de ISO, heeft een concept gepubliceerd met wereldwijde standaarden voor het veilige gebruik van drones. Het gaat nog om conceptregels die op zichzelf, ook in definitieve vorm, niet bindend zijn.

Het doel van de ISO is om met de regels bij te dragen aan de veiligheid van de passagiersluchtvaart en het publiek op de grond. Ook wil de organisatie met de regels de situatie van de verantwoordelijkheid van de dronevliegers verbeteren. De conceptregels vormen de eerste publicatie van vier sets aan regels, die de ISO uiteindelijk zal publiceren. Tot 21 januari is er een publieke consultatie van de regels, waarna ze waarschijnlijk in de loop van 2019 worden aangenomen.

Robert Garbett van de ISO-werkgroep, die verantwoordelijk is voor het opstellen van de standaarden, zegt tegen de Financial Times dat de huidige regels niet geschikt zijn voor een industrie die zich wil ontwikkelen. Volgens hem heeft de drone-industrie meer aan standaarden die uiteindelijk best practices worden, dan aan regulering. De gedachte is dat meer organisaties dronetechnologie gaan toepassen als een consistente, wereldwijd geaccepteerde set aan regels bestaat.

Het ontwerp stelt voor om no-fly zones rond vliegvelden en andere verboden gebieden in te stellen, waarbij ook het gebruik van geofencing tot de mogelijkheden moet behoren. De standaarden van de ISO roepen dronevliegers verder op om de privacy van anderen te respecteren en er moet een fail-safe zijn ingebouwd. Ook moeten er eisen komen voor het bijhouden van alle vluchten, het trainen van dronevliegers en het onderhoud van drones.

In de EU worden de droneregels geharmoniseerd. De Nederlandse overheid was eerder van plan strengere droneregels in te voeren, maar zag daar uiteindelijk van af, omdat de regels anders uit de pas zouden lopen met de aankomende Europese regels. Wereldwijd zijn er echter nog genoeg verschillen. Zo mogen in de Verenigde Staten enkele geselecteerde bedrijven met drones vliegen in het luchtruim van luchthavens, terwijl dat bijvoorbeeld in Nederland en het Verenigd Koninkrijk streng verboden is.

drone

Door Joris Jansen

Redacteur

27-11-2018 • 11:23

20

Reacties (20)

20
20
12
1
0
5
Wijzig sortering
Hoewel ISO normen natuurlijk op zichzelf niet automatisch bindend zijn, kunnen overheden nu wel veel makkelijker verwijzen naar een algemene en geharmoniseerde standaard. Daardoor kan wetgeving stukken simpeler. In plaats van elk regeltje over te nemen in de lokale wet, kan gewoon naar de standaard verwezen worden. Dit is op vele gebieden de standaard, van welzijn tot veiligheid tot economische regelgeving.

Het wordt natuurlijk complexer als er meerdere conflicterende standaarden zijn, waar delen van de wereld zich aan houden. Maar dat heeft tot nu toe ook nog altijd gewerkt, uiteindelijk is het dan aan de wetgever die moet kiezen naar welke standaard zij verwijst, danwel aan de industrie om te kiezen welke standaarden zij willen ondersteunen (met als gevolg dat een drone niet in bepaalde landen zou kunnen vliegen). Dat is niet meer dan redelijk, een Chinees vliegtuig mag ook niet zonder slag of stoot het Europese luchtruim binnenvliegen, daarvoor zal het zich aan de lokale regelgeving moeten houden. Die wordt gedefinieerd door de EASA en overgenomen door de overheden.

[Reactie gewijzigd door Garyu op 22 juli 2024 16:49]

Hoewel ISO normen natuurlijk op zichzelf niet automatisch bindend zijn, kunnen overheden nu wel veel makkelijker verwijzen naar een algemene en geharmoniseerde standaard. Daardoor kan wetgeving stukken simpeler. In plaats van elk regeltje over te nemen in de lokale wet, kan gewoon naar de standaard verwezen worden.
In de meeste landen kán dat helemaal niet. Wetten moeten openbaar zijn, maar ISO normen zijn copyrighted.

Nederland is overigens een uitzondering hierop; er is hier geen verbod op geheime wetten, Zo verwijst het bouwbesluit naar de niet-openbare NEN 1010 norm.
Ja, maar dat steekt iets anders in elkaar, je hoeft namelijk niet te voldoen aan de NEN 1010, je moet dan aantonen dat je tenminste gelijkwaardig niveau behaald. En bij elke bouw dat opnieuw aantonen is geen doen. Dus zit de installateur eigenlijk aan de NEN 1010 gebonden.
Echter als je serie producten gaat maken is dat een ander verhaal. Daarbij als een in een wet naar een Norm wordt verwezen dan is de norm op zichzelf nog steeds geen wet.
Het aspect van "NEN1010 of gelijkwaardig" heeft te maken met een ander gebrek van NEN1010; de norm is niet op democratische wijze tot stand gekomen (stemming in Tweede en Eerste Kamer). Dat hangt natuurlijk wel samen met de niet-openbaarheid. Als NEN1010 goedgekeurd zou zijn door het parlement, dan was het automatisch ook openbaar geweest.
NEN normen worden door diverse partijen opgesteld, reden dat wijziging lang duurt omdat alle leden het er mee eens moeten zijn. In de norm staan ook de leden van de betreffende norm commissie.
Nu heb ik zelf gewerkt aan een ISO norm (14882), via NEN, dus ik weet uit eigen ervaring dat dit niet klopt. Unanimiteit is wenselijk, maar niet noodzakelijk. In de praktijk wordt consensus gebruikt; er moet een meerderheid zijn die ruim meer dan 50%+1 van de stemmen vertegenwoordigt.
Maar hoe toon je dan aan dat je een gelijkwaardig niveau behaalt als dat niveau niet openbaar is? Het is maar een rare praktijk. Standaarden zouden openbaar moeten zijn.
In de "bijzondere machinebouw" wordt dat met een risicoanalyse gedaan. Je gaat dus in op een regel van de norm en je toont aan dat je het risico wat ze met die regel willen in dekken op een andere manier geborgd hebt.
Wat MadEgg terecht bedoelt is: hoe kun je zonder kennis van de inhoud van een regel weten om welk risico het precies gaat dat ze met deze regel willen dekken? Je kent immers de regel niet. Wat is uberhaupt het nut van geheime normen bij internationaal gebruik? Dat bijv Coca Cola geheime normen betreffende hun eigen productieproces binnenskamers houdt dat snappen we allemaal, maar waarom zou je als instantie die normen bedenkt en bedrijven wil aansporen deze te gebruiken je eigen normen geheim houden? Het komt in ieder geval over als een rare praktijk.
Ik vroeg me al een lange tijd... bij de drone regels, over welke formaat wordt er gesproken?
Want een "drone" is een algemeen begrip, want een drone kan ook heel groot zijn, denk maar aan de drones van Amerikaanse leger.
Voor recreatief gebruik spreekt men in het algemeen over drone, waar jij naar verwijst is een UAV. Maar de termen worden inderdaad door elkaar gebruikt.

Het lijkt me echter duidelijk dat het hier over de kleinere modellen gaat.
Het is een goede basis om deze normen te hanteren. Afhankelijk van omstandigheden in een land, zoals bijvoorbeeld aantal inwoners/oppervlakte of fysieke omstandigheden (bijvoorbeeld (lucht)havens) zou je nog aanvullende eisen kunnen stellen.
Is het wat om de klassen drones te onderscheiden en zo fly zones in te stellen? Staat dit ook in het ISO voor drones?
Ik bedoel iets zoals het vermogen (A), gewichtsklasse(B ), belangrijke opties (Y)( zoals met camera of zonder), rotorbladen of rotorsysteem (MR4) (Multi-rotor), etc. Dan zou je zoiets als A-B-Y-MR4.

Zo kan is het dan duidelijk voor iedereen zijn. Zoals een fly-zone voor alleen vermogens en gewichtsklasse C en lager.
Of, aangezien het een voertuig is, zou je kunnen zeggen dat je vanaf een bepaalde klasse een 'kentekenbewijs' moet hebben en een cursus vliegen moet volgen.

Dus mijn vraag nogmaals is, weet iemand of zoiets als dit ook in het concept staat?

[Reactie gewijzigd door Zatthäus op 22 juli 2024 16:49]

Dus mijn vraag nogmaals is, weet iemand of zoiets als dit ook in het concept staat?
Met de nieuwe EU wetgeving die gaat komen is dat toch helemaal niet zo interessant meer? We krijgen op korte termijn een hele nieuwe set aan regels vanuit de EU. Laten we eerst maar eens kijken of die regelgeving werkt:

https://www.dronewatch.nl...stelde-drone-regelgeving/
Heel leuk om regels op te stellen maar de gemiddelde wildvlieger zal toch gewoon doen waar hij of zij zin in heeft.
En hetzelfde geldt voor regels mbt autorijden. Je hebt er altijd wel een paar die er lak aan hebben, maar het grootste gedeelte houd zich er wel aan.
"gewoon doen waar hij of zij zin in heeft" is misschien wat expliciet gesteld door @memphis . Modelvliegers die niet altijd aangesloten zijn bij een club hebben veelal in lokale parken of weilanden in de omgeving gevlogen. Dit heeft niet heel erg vaak tot nieuwswaardige problemen geleid.

De vraag is of dit straks nog steeds kan. Iedereen en zijn moeder kan tegenwoordig een drone (vaak een quadcopter) vliegen door de aanwezige hulpmiddelen, tegelijkertijd zijn juist zij er verantwoordelijk voor dat het wildvliegen lastiger wordt.
Joe Average die een "drone" bij de InterToys koopt ja. Als ik kijk naar de kring van quadcopter fanaten waarin ik me bevind houden waar mogelijk rekening met de wetgeving en normen. Niet boven woonwijken
vliegen, video transmitter niet hoger dan 25mW zetten.. En daarnaast zorg ik altijd dat ik een spotter paraat heb die mij kan wijzen op naderende voetgangers of dieren om ongelukken te voorkomen. Het is jammer dat de voorgenoemde Joe Average dit verpest voor de liefhebbers zoals ik en mijn vrienden.

OT: Ik ben voor dergelijke standaardisering, sommige mensen weten niet wat de gevaren zijn van deze drone en doen maar wat, waardoor je dus ongelukken krijgt die weer hoofdpagina's in kranten halen.
Mocht hierbij het behalen van certificaten of "vliegbrevetten" dikke prima. Ik denk dat met dergelijke certificaten veel ongelukken te voorkomen zijn.
Mijn bijdrage aan deze comment-sectie is dat ik 'Standaardisatieorganisatie' een geweldig woord vindt.
Hoewel geheel off-topic; mee eens! :)

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.