Je geeft hier een mooie reactie koelpasta. Die ik waardeer. Alleen de bewijzen en argumentatie vergen te veel ruimte voor dit forum en het gaat te traag op mijn telefoontje.
Ik begrijp het, het is ook geen makkelijk onderwerp

Ik ageer alleen tegen het gebruik van termen als programmeren uit de techniek voor levende processen.
Dat kan ik begrijpen. Evolutie is een slordig process dat drijft op entropie en de informationele verhoudingen die tot actie leiden kunnen enorm cryptisch zijn.
Wat mij betreft is leven een emergent fenomeen en dan is het lastig om dingen te categoriseren. Wat heeft invloed op wat precies?
Dat neemt denk ik niet weg dat je synthetisch bewustzijn kan maken. Alleen kun je het door het emergent karakter niet zomaar extern specificeren alsof het een boodschappenlijstje is. Wat dat betreft snap ik je kritiek denk ik wel.
Maar er zijn methoden om bijvoorbeeld evolutie toe te passen en zo'n synthetisch paar hersenen te laten groeien. Daar is dan wel
heel veel rekenkracht voor nodig.
Ik moet hierbij ook zeggen dat mijn kijk op bewustzijn is dat het een eigenschap is van hersenen (of in ieder geval neuronen). Er zit dus een informationele afscheiding tussen bijvoorbeeld chemische informatie en neurale informatie.
Niet dat er geen interactie is tussen die systemen, maar de informatie die door een neuraal netwerk zwerft staat als systeem los van andere informatiesystemen in organismes.
Het zou mijns inziens dus genoeg moeten zijn om op een specifieke manier enkel neuronen te simuleren. Het proces van bewustzijn is volgens mij niet gebonden aan wat zich buiten de neuronen afspeelt. Je hebt er verder de hele moleculaire huishouding niet voor nodig (al zou het weglaten of vervangen ook zo zn eigen gevolgen hebben als je klakkeloos structuren uit de natuur zou overnemen).
Daarmee wil ik nadrukkelijk niet zeggen dat er geen informatie wordt uitgewisseld met de buitenwereld maar dat er verder geen diepe integratie
nodig is met de omgeving. Er is een soort entropische grens tussen wat zich tussen neuronen onderling afspeelt en wat zich buiten dat systeem afspeelt.
Een term als geheugen is nog erger. Voor je het weet denk je aan een chip en bytes terwijl we nog werkelijk helemaal niets gevonden hebben in de hersenen dat lijkt op het vastleggen van gegevens.
Volgens mij hebben we wel gevonden hoe geheugen werkt. Het lastige is alleen dat de informatie over meerdere neuronen zit verdeelt en niet in mooie nette hokjes zoals bij computergeheugen. Dat kan je inderdaad niet nadoen middels lappen RAM. Informatie die door de hersenen gaat is complex gecodeert.
Desalnietemin kun je dit namaken middels groepen synthetische neuronen die op zich gewoon gebruikmaken van normaal RAM.
Die neuronen kun je dan ook niet zomaar van tevoren een functie geven, die functie moet je aanleren en de neuronen zelf die functie laten encoderen. Dat is op dit moment de enige manier om dat systeem van neuronen informatie te laten opnemen.
Op zich denk ik niet dat mensen 'in the field' verwachten dat je bewustzijn van buitenaf kunt definieren. Het is (deels) een emergent en zelforganiserend fenomeen en deels heb je specifieke neurale structuren nodig. Daar ligt geloof ik nu ook de focus op. Maar niemand denk geloof ik dat computers het onmogelijk maken om zoiets te doen. Het kost alleen wel de nodige resources. Het is vooral een kwestie van schaal.
Zo heeft men stukken hersenschors gesimuleerd (structuur gevangen middels CAT scans of iets dergelijks, iig uit de natuur) met heel veel computers en veel trager dan real-time. Het ging dan om een reproductie uitgevoerd met relatief versimpelde virtuele neuronen die (volgens huidige kennis) genoeg overeenkomsten met echte neuronen vertoonden om het informaiesysteem te laten werken. Ik geloof dat ze een hele processorkern voor een enkel neuron gebruikten (vandaar 'relatief simpel'

) om aan het juiste gedrag van een neuron te komen.
Het resultaat was dat die simulatie neurale pulsen begon te produceren die overeenkomen met wat we in echte hersenen meten. Aan de output kun je niet zien dat het om gesimuleerde neuronen gaat.
Hersenen lijken dus gewoon te werken als ze digitaal zijn uitgevoerd.
Hersenen blijken dus een eigen informatiesysteem te zijn en hebben op zich niks meer te maken met de onderliggende fysiologie van cellen etc. De biologie levert als het ware de infrastructuur maar wat zich vervolgens tussen neuronen afspeelt gaat veel sneller dan normale biologische processen kunnen bijhouden.
Vandaar dat er een informationele scheiding optreedt (die in biologische organismen mischien we een beetje wazig en verweven is) waardoor je het als een los geheel kunt simuleren.
En dan gaat het me vooral om het feit
dat het kan, niet zozeer hoe goed we het op dit moment kunnen.
Programmeren gaat voorlopig niet gebeuren. Daar zullen we waarschijnlijk pas verder mee komen als we quantumcomputers hebben om op een zinnige manier de gevolgen van willekeurige neurale verbindingen kunnen uitrekenen. Pas dan kunnen we gaan nadenken over het van te voren geven van functie aan een stel neuronen.
Nu zijn we gebonden aan het kopieren van de natuur en van leerprocessen, dan wel evolutionaire processen om kunstmatige neuronen te trainen dan wel functie te geven.
Maar het lijkt allemaal wel te werken.