Machines kunnen veel dingen beter dan mensen en dat is het gevaar. We laten ons verleiden die machines 'in te huren' i.p.v. een mens dat werk te gunnen. En waarom? Om betere producten te maken ja, maar vooral om de aandeelhouders rijkelijk te belonen. Betere kwaliteit betekent hogere verkopen.
Ik snap niet dat na al die uitleg je mijn punt 1 niet snapt.
Mijn eerste eis werkt als volgt:
Als er steeds meer mensen komen die werken moeten om in hun primaire levensbehoeften te voorzien (de factor Arbeid dus) en er wordt steeds meer geautomatiseerd, dan wordt de waarde van arbeid minder want er is competitie op de arbeidsmarkt.
Steeds meer mensen die geboren worden zullen geen werk kunnen vinden. Daarom moeten er dus minder mensen bij komen. Vandaar een één-kind beleid.
Als achtergrond geef ik je de volgende bespiegeling:
Waarom worden er meer mensen geboren? Mark Rutte snapt het, zoals ik hem zag zeggen op tv Vrijdag in het Gesprek met de Minister President.
Als de economie groeit dan zijn er meer mensen nodig dus is het goed dat ons inwonersaantal stijgt. Als die mensen eenmaal bestaan, moet de economie niet krimpen, want dan heb je werkloosheid. En dus moeten economieën groeien.
Groeiende economie stimuleert dus de vraag naar volk.
Hoe groeit een economie? Door nieuwe producten en diensten aan te bieden.
Hoe kom je daaraan? Door wetenschappelijke kennis te valoriseren. Je neemt theoretische kennis van de natuur en zet die om m.b.v. de factor Energie tot een product dat op een kapitalistische, open markt verhandeld kan worden.
Een één-kind beleid beperkt de groei van economie dus. Dat is goed voor natuur, milieu en klimaat. En voor de waarde van de factor Arbeid. Omdat minder technologische progressie (die we nodig hebben om banen te blijven genereren) minder automatisering betekent. Er zo kunnen mensen blijven werken.
Stel je eens een wereld voor waar vanaf vandaag geen grote doorbraken meer geleverd worden. Zou dat zo erg zijn, om het voor altijd te moeten doen met wat er nu op de markt is? Ik meen van niet. Tenzij je nog steeds gelooft in de Jetsons.
Het 2e punt snap je helaas niet.
En dat zit zo:
Mensenrechten, respect voor individuen is een functie van energie. Omdat mensenrechten steeds beter verdedigd worden in landen waar een hoge mate van welvaart heerst. Lees hier niet overheen, het is cruciaal!
Waarom is dat? Waarom vinden we bijstand en sociale vangnetten zo belangrijk? Omdat we het kunnen betalen. We leven in een rare situatie.
Toen we in 1850 olie begonnen te gebruiken, wonnen we de energie jackpot. Die energie maakt het mogelijk om een economie te beginnen zoals we die kennen. Voor elk van ons staan wel 100 of meer virtuele energie slaven. Ga jij je auto 1 km duwen en zie hoe je er aan toe bent. Een eetlepel benzine kan dat ook. Het is die energie die via economie welvaart veroorzaakte, onze primaire, secundaire, tertiaire behoeften voorziet van bevrediging.
In zo'n economie gaat zo veel energie om, dat we die via de kapitalistische open markt systemen om kunnen zetten in mensenrechten. Dus nogmaals, mensenrechten en zaken als bijstand zijn functies van energie.
Arbeid is ook energie. Het zijn de uren en de calorieën die je besteed aan het verrichten van werkzaamheden voor een ander. Daar wordt je voor betaald in geld, dus geld = energie. De energie van een mens is beperkt, een robot. m.b.v. een brandstof kan meer en vaak beter. Je zou dus kunnen zeggen dat machines en robots en geautomatiseerde systemen ons rechten geven.
De wereld werkt echt heel anders dan mensen denken. Technologie en mensenrechten zijn dus onlosmakend met elkaar verbonden.
Nogmaals, mensenrechten zijn een functie van energie. Energie die de economie voedt. De economie geeft welvaart door ons virtuele energieslaven te geven. Welvaart geeft mensenrechten.
Je ziet dan ook dat in derde wereld landen, waar mensen relatief arm zijn in economische termen er veelal een dictatuur heerst.
Je laatste punt over comfort ben ik het mee oneens.
Comfort gaat ten koste van natuur, milieu en klimaat. Elk stukje comfort heeft niet alleen een economische kostprijs, dus de optelsom van de bedrijfskolom, maat ook een kostprijs in een opoffering van de natuur. Helaas wordt die niet meeberekend in de winkelprijs.
Comfort is geen mensenrecht. Comfort is welvaart voorbij een punt van primaire levensbehoeften en tot waar het de leefbaarheid van de wereld schaadt, voor mens en natuur. Er kan veel comfort zijn die de wereld niet schaadt, maar er is wel een maximum.
Comfort is wat je verkrijgt door technologie te injecteren in je leven. Comfort is ook een smerig werk laten doen door een machine. We kunnen dus gezien de gevolgen voor natuur en klimaat niet eindeloos comfort injecteren. Dat is immoreel.
Jij zegt dat technologie een mensenrecht is. Dat is natuurlijk onzin. Mensenrechten gaan over waarden, niet over gadgets.
Wij praten in de samenleving uitgebreid over beperking van comfort. Nooit gemerkt zeker. Dat heet de groene beweging bijvoorbeeld. Dat is de reden dat we allemaal LED lampen kopen en minder energie willen gebruiken, en minder fossiele brandstoffen.
Ga nu terug naar wat ik schreef en zie dat een beperking van comfort of technologie goed is voor de wereld omdat een beperking van technologie in de samenleving betekent dat de waarde van arbeid stijgt, de behoefte aan extra mensen afneemt, er minder energie nodig is en de economie niet oneindig blijft groeien op basis van beperkte voorraad Aardes.