Andere keuzes
Call of Duty Black Ops 4
Het afstoten van de traditionele campagnemodus is een gewaagde keuze die niet bij elke gamer even goed zal vallen, maar dat Black Ops 4 over voldoende content beschikt om het verlies van die campagne niet al te pijnlijk te maken, is duidelijk. Blackout is een aanwinst voor het aanbod aan battle royale-games dat er nu ligt, terwijl de Zombies-modus nog nooit zo compleet en zo uitgebreid in de game heeft gezeten als dit jaar het geval is. De multiplayer biedt niet overdreven veel nieuws, maar profiteert van goed in balans zijnde, soepel spelende gameplay. Op audiovisueel gebied blijft er, zoals inmiddels traditie is, best wat te klagen over, maar dan nog is Black Ops 4 goed genoeg voor de nodige uurtjes online knalplezier.
Eindoordeel
Het begon ooit met de allerbeste Tweede Wereldoorlog-shooter van zijn tijd. Daarna nam de serie ons mee naar verschillende gebieden en verschillende oorlogen. We maakten verhalen mee waarvan de namen ons waarschijnlijk voor altijd bij zullen blijven, met name in de trilogieën rond Modern Warfare en Black Ops. Daarnaast zagen we de multiplayer-modus steeds verder doorgroeien, en in Zombies ontstond iets dat begon als bescheiden bijgerechtje maar uitgroeide tot een volwaardige hoofdmodus. En nu, anno 2018? Nu zijn Call of Duty en wij uit elkaar gegroeid. Wat ooit een van de hoogtepunten van ons gamejaar was, is dat voor anderen wellicht nog steeds, maar voor ons niet meer.
Laten we vooropstellen dat die stellingname persoonlijk is. Hij wordt gevoed door voorkeur en smaak, zoals dat aan de basis ligt van elke game die je al dan niet graag speelt. Het betekent ook niet automatisch dat Call of Duty: Black Ops 4 geen goede game kan zijn. Ontwikkelstudio Treyarch heeft bij 'CoD: BO4' een aantal keuzes gemaakt die niet aansluiten bij wat ons het meest aanspreekt aan Call of Duty-games. De grotere rol voor de Zombies-spelmodus had voor ons niet gehoeven, al zijn we de eersten om te erkennen dat er wereldwijd hordes gamers zijn die zich uit alle macht juist wél op de hersenloze monsters storten. Daar komt bij dat Treyarch natuurlijk niet gek is. Activision en de studio's zien uiteraard wat het meest wordt gespeeld, en ze weten maar al te goed dat de Zombies-modi altijd enorm populair zijn.
De rol van de Zombies-modus is in Black Ops 4 belangrijker dan ooit. Deze spelmodus is bij uitstek het onderdeel dat het verlies van de traditionele campagnemodus moet opvangen. Inderdaad, deze Call of Duty breekt met de gewoonte dat er altijd een verhaalmodus is. Treyarch weet wat mensen spelen en zal aanwijzingen hebben gekregen dat met het schrappen van de campagnemodus niet veel verloren gaat. Tegelijkertijd zullen er gamers zoals wij zijn die het wel degelijk jammer vinden dat het jaarlijkse achtbaanritje van pakweg zes uur is verdwenen.
Achtergrondmissies voor Specialists
Daar kun je lang of kort over praten, maar onderdelen reviewen die ontbreken is natuurlijk vrij zinloos. Het is dan ook beter om te bekijken wat er wel in de game zit. Op singleplayer-niveau is dat niet bijzonder veel. Treyarch heeft wel geprobeerd om de Specialists - de personages die spelers kiezen in de multiplayer - van wat meer achtergrond te voorzien. Black Ops 4 biedt van elk van die specialisten een kort achtergrondverhaaltje, gegoten in een wat breder verhaal. Dat klinkt leuk, maar in de praktijk is het niet meer dan een verzameling korte oefenmissies waarin je leert omgaan met de speciale vaardigheden van elke Specialist, in potjes tegen bots. Het is een aardige opmaat voor de multiplayer, maar zeker geen vervanger van de traditionele campagne. Speciale aandacht mag trouwens uitgaan naar de insteek van bovengenoemde missies. Hierin spreekt de oude Black Ops-bekende Frank Woods de speler steeds toe op een toon die spectaculair en stoer bedoeld is, maar de plank volledig misslaat. Het zorgt bij ons vooral voor een brede glimlach omdat het allemaal zo idioot klinkt, en dus niet omdat het daadwerkelijk grappig zou zijn.
Die missies en bijbehorende filmpjes zijn waarschijnlijk ook meteen je eerste kennismaking met hoe Black Ops 4 het er audiovisueel vanaf brengt. Dit begint als een 'broken record' te klinken, want we herhalen het jaarlijks, maar Black Ops 4 blijft achter bij de huidige visuele standaard. Het later deze maand te verschijnen Battlefield V is grafisch van een heel ander niveau en als je buiten het FPS-genre kijkt zie je al helemaal andere dingen. Tweedimensionale textures in gras en planten, en een groot aantal massieve objecten in de spelwereld: het zijn dingen die we gewend zijn bij Call of Duty en die anno 2018 niet ineens zijn veranderd. Een positieve uitzondering hier is Blackout, waar we op de volgende pagina uitgebreider op ingaan. De grote map laat nauwelijks verlies in grafische kwaliteit zien, en dat is een complimentje waard.
Blackout: aanwinst in battle royale-aanbod
Hoewel er dus sprake is van een verhaaltje, zijn de Specialist-missies niet per definitie bedoeld als directe vervanger voor de campagne. Die eer, voor zover je kunt spreken van een één-op-één-vervanging, gaat naar Blackout. Dat is Call of Duty's variant op battle royale, want als dit jaar ons één ding heeft geleerd, is het dat battle royale nu zo populair is geworden dat geen enkele game nog zonder lijkt te kunnen. Battlefield V wordt na de release, later deze maand, uitgebreid met zo'n spelmodus. In Black Ops 4 is dus een belangrijke rol weggelegd voor Blackout.
Gelijkenissen
In grote lijnen laat Blackout zich vooral goed vergelijken met PlayerUnknown's Battlegrounds. De game kent dezelfde focus op realisme als het cartoonesque Fortnite: Battle Royale. De spelmodus deelt veel gelijkenissen met de grote namen in het battle royale-genre. Zo kun je ook in Black Ops 4 solo, in duo's of in teams van vier spelen, en natuurlijk zijn de grondbeginselen van battle royale gelijk. Je werkt met een steeds kleiner wordende cirkel en alle spelers beginnen met niets. Wapens en armor moeten in het veld worden gevonden, of ze kunnen worden geroofd van verslagen spelers. Met een maximum van honderd spelers is ook dat gelijk aan Black Ops 4, Fortnite en PUBG.
/i/2002284571.jpeg?f=imagearticlefull)
Verschillen zijn er uiteraard ook. In de eerste plaats is de map van Blackout herkenbaar voor Call of Duty-veteranen. De verschillende gebieden zijn steeds afgeleid van Call of Duty-maps uit het verleden, wat leuk is om te zien. De verschillende 'minimaps in een grote map' zijn uiteraard goed voor de beste shootouts, en vaak ook een goede plek om spullen en wapens te vinden. Daarnaast is de map gevuld met voertuigen. Dat is geen verschil ten opzichte van PUBG en Fortnite, maar het is wel opvallend voor Call of Duty. In de spelserie spelen voertuigen over het algemeen nooit een grote rol, maar in Blackout is dat dus anders. Je kunt zelfs proberen met een helikopter van A naar B te reizen, al blijkt dat in de praktijk onverstandig omdat er binnen de kortste keren hittezoekende raketten achter je aan vliegen.
Dat laatste is te danken aan eerdere Call of Duty-games, of eigenlijk aan de manier waarop de gameplay door Treyarch is vertaald naar Blackout. In Call of Duty spelen 'killstreak rewards' altijd een belangrijke rol. Veel spelers zijn er zodoende best aan gewend om een rocket launcher mee te dragen om 'attack choppers' en andere vliegende irritaties mee uit te schakelen. Bovendien is het niet overdreven moeilijk de launchers in de spelwereld te vinden. Het is een goed voorbeeld van hoe de typische Call of Duty-gameplay zichtbaar is in Blackout, al pakt het voor de helikopterpiloten onder ons dus wat vervelend uit.
/i/2002284567.jpeg?f=imagearticlefull)
Ook in de basisfuncties van de gameplay is Call of Duty's geschiedenis voelbaar. Natuurlijk is de opzet van de wereld anders en heb je de kans om weg te rennen van een vuurgevecht dat je niet denkt te kunnen winnen. Call of Duty is echter herkenbaar In het richten en schieten met de verschillende wapens, alsmede in hoe je jezelf door de wereld verplaatst. De game voelt heerlijk soepel aan en wanneer je in een gevecht belandt heb je bij vlagen het idee 'gewoon' in de multiplayer te zitten. Een razend knappe prestatie, want die multiplayer wordt nu dus in een veel grotere wereld toegepast, met veel meer spelers, maar nog net zo soepel en fijn spelend.
Niet zo snel dood
Dat is uiteraard een belangrijk pluspunt. Het maakt Blackout namelijk meer dan een met de haren erbij gesleepte toevoeging aan Black Ops 4. Blackout is zeker op consoles een uitkomst voor gamers die zich niet kunnen vinden in Fortnite en op zoek zijn naar iets serieuzers. Op de pc heb je dan PUBG, maar op een console, waar PUBG zeker technisch een stuk minder stevig staat, is het aanbod dunner. Blackout biedt een oplossing voor gamers die zich herkennen in dit probleem. Daar komt nog bij dat Blackout wat toegankelijker is dan PUBG. Word je in PUBG gezien en beschoten zonder dat je ziet waar de schutter zich bevindt, dan overleef je dat zelden. Blackout geeft gamers net wat meer kans zich te verschuilen en terug te vechten. Dat geeft Blackout het laatste zetje naar wat wij een goede aanwinst in de wereld van battle royale-games vinden: een mooie middenweg tussen Fortnite en PUBG, met de vloeiende gameplay die je gewend bent van Call of Duty.
Multiplayer: soepel als altijd
Natuurlijk is de originele modus waar die 'typische Call of Duty-gameplay' vandaan komt, de multiplayer, ook weer aanwezig. In de aanloop naar de release hebben Treyarch en Activision relatief weinig aandacht besteed aan de multiplayer. Ergens is dat logisch. Blackout is het nieuwe paradepaardje en in Zombies kent de game een modus die sterk is uitgebreid en dus ook meer aandacht naar zich toe trekt. De multiplayer? Die kent zelf eigenlijk niet eens zo heel veel veranderingen. Jaar op jaar is dat natuurlijk wel het geval. Call of Duty: WWII speelde zich immers nog af tijdens de Tweede Wereldoorlog, terwijl Black Ops 4 spelers opnieuw een moderne, licht-futuristische setting voorschotelt.
Oude bekenden
De multiplayer van Black Ops 4 leunt met name op al bekende onderdelen. Spring je in een willekeurig potje, dan is de kans groot dat je Team Deathmatch, Domination of Kill Confirmed speelt. Enkele favoriete modi van fans, zoals Gun Game en Search and Destroy, zijn ook weer aanwezig. Die spelmodi speel je natuurlijk op een van de multiplayer-maps. Black Ops 4 kent er nu veertien, waarbij je verschillende herkenbare maps zult tegenkomen. Dit zijn aangepaste versies van populaire maps uit het verleden. Niet iedereen vindt dat even leuk, maar ons spreekt het aan. Het maakt nostalgische gevoelens los en zorgt er bovendien voor dat je de lay-out van bepaalde maps natuurlijk al kent. Maps als Jungle, Slums en Summit zijn voorbeeld van maps die we eerder in Call of Duty hebben gezien en die ons in Black Ops 4 weer prima weten te vermaken.
/i/2002284561.jpeg?f=imagearticlefull)
Behalve nieuwe maps biedt Black Ops 4 ook enkele nieuwe spelmodi, en beide zijn een aardige toevoeging. Control is een tactische spelmodus waarin teams twee zones moeten veroveren of juist verdedigen, terwijl een limiet van dertig respawns per team geldt. Het is dus zaak om met enig beleid te werk te gaan, want als de spawns - en alle levende spelers - op zijn, wint het andere team natuurlijk. Heist is een spelmodus die Call of Duty: Black Ops 4 een vleugje Counter-Strike geeft. Spelers kunnen tussen rondes door nieuwe wapens en perks kopen, waarbij er altijd de keuze is tussen sparen voor betere spullen en geld uitgeven in de hoop een ronde te winnen. Het geeft de multiplayer van Black Ops 4 een heel aardige extra laag, al voelt het voor ons niet alsof Heist en Control snel de boventoon zullen gaan voeren.
Meer nadruk op Specialists
In de uitvoering is nog meer nadruk komen te liggen op de Specialists, die specifieke eigenschappen hebben om hun team te helpen. Het is dan ook zaak om te zorgen dat je als team bepaalde wapens in huis hebt. Een stuk prikkeldraad kan helpen een bepaalde doorgang af te sluiten, en een sensor dart kan helpen om in kaart te brengen welke routes vijanden nemen. Het op elkaar afstemmen van Specialists - op zich niet nieuw - is daarmee nog belangrijker geworden. De Specialists lijken goed in balans, al lijkt Nomad met zijn hond gevoelsmatig een net iets sterkere Specialist. Toch is ook de K9-unit niet zo sterk dat hij andere Specialists minder relevant maakt. Een goed getimede 'Reactor Core' van Firebreak, waarmee vijanden worden blootgesteld aan radioactieve straling, kan in een potje Call of Duty: Black Ops 4 bijvoorbeeld voor een belangrijke ommezwaai zorgen.
/i/2002284563.jpeg?f=imagearticlefull)
Black Ops 4 voelt nogal 'snel' aan, zoals de meeste Call of Duty-games. Toch zijn er enkele maatregelen genomen die het spel iets vertragen, of beter gezegd: die meer bewuste handelingen van de speler vragen. Spelers moeten zichzelf nu bijvoorbeeld handmatig healen. Dat is een handeling die ervoor zorgt dat je even niet meer kunt schieten. Tijd en ruimte vinden om jezelf te healen is dus een wezenlijk onderdeel van de gameplay geworden. Daarnaast lijkt het erop dat spelers iets meer kogels kunnen weerstaan voordat ze dood zijn. Hoe veel dat er zijn kun je zelf ook zien, want elke speler heeft nu een levensbalk boven zijn hoofd. Je kunt dus precies zien hoe veel leven je vijand nog heeft terwijl je op hem schiet.
Goede basis voor competitie
Zonder al te schokkende zaken toe te voegen, heeft Treyarch Black Ops 4 voorzien van een lekker spelende, goed gebalanceerde multiplayer-modus. De maps kennen over het algemeen een goede balans, en datzelfde geldt voor de Specialists en hun verschillende eigenschappen. Hun aanwezigheid zorgt dat er iets meer nadruk komt te liggen op tactiek. Waar dit toe zal leiden op competitief vlak hebben we helaas nog niet kunnen zien, want traditiegetrouw start de competitieve kant van Black Ops 4 pas enkele maanden na de introductie van de game. Dat er een goede basis ligt om daar iets moois en spannends van te maken, is echter wel duidelijk.
Zombies: meer en beter dan ooit
De traditionele derde pijler van een Call of Duty-game is Zombies. Zoals gezegd, krijgen de brullende monsters dit jaar meer ruimte dan ooit. Black Ops 4 bevat maar liefst drie verschillende Zombies-avonturen die je met vrienden of vreemden samen kunt spelen. Blood of the Dead is een oude bekende, want een remake van Mob of the Dead uit Call of Duty: Black Ops 2. De setting wordt gevormd door het gevangeniseiland Alcatraz. Het wordt overspoeld door zombies die de spelers hinderen terwijl zij de geheimen proberen te ontdekken die het eiland verborgen houdt. Voyage of Despair speelt zich af aan boord van de Titanic. Hier gaan de spelers op zoek naar een speciaal artefact terwijl ze gebruik kunnen maken van portals om naar de voor- of achterkant van het schip te teleporteren. Het derde en laatste avontuur, XI, is onze favoriet. Dit verhaal speelt zich af in het oude Rome, wat een heel eigen sfeer met zich meebrengt.
AI-vriendjes
Duidelijk is dat de drie avonturen samen voor een zo breed contentaanbod zorgen dat de Zombies-afdeling van Black Ops 4 misschien wel een heel eigen game had kunnen zijn. Dat is uiteraard goed nieuws voor gamers die zich al jaren goed vermaken met de Zombies-spelmodus, want Black Ops 4 belooft je daarmee langer bezig te houden dan welke Call of Duty-game ooit heeft gedaan. Leuk om te weten is ook dat het voor het eerst mogelijk is om de spelmodi samen met computergestuurde metgezellen aan te vliegen. Minder leuk dan met vrienden, zeg je? Uiteraard, maar het betekent wat dat Black Ops 4 - voor wie dat wil - ineens wat meer singleplayer-content bevat. De AI-vriendjes helpen je trouwens niet bij het oplossen van de puzzels, alleen bij het afknallen van zombies en je op de been helpen als je 'down' bent. Het is ook nog steeds mogelijk om de zombies helemaal alleen te lijf te gaan. In dat geval begin je met drie levens, aangezien je jezelf natuurlijk niet kunt reviven.
/i/2002284551.jpeg?f=imagearticlefull)
In de basis speelt Zombies altijd hetzelfde, al kent elk van de drie maps eigen stipulaties en uitdagingen. Ook het verschil in sfeer is noemenswaardig. Voyage of Despair en Blood of the Dead kennen beide een beklemmende, sinistere sfeer, maar IX heeft een heel andere insteek. Hier ontdek je vanuit een centraal gelegen colosseum verschillende doolhoven die ieder in het teken van een andere God staan. Het is een leuke manier om de oudheid te verwerken in Call of Duty, en het biedt tevens wat differentiatie binnen de Zombies-modus.
Elixers
Treyarch heeft verschillende zaken aangepast voor de Zombies-modus als geheel. Nieuw is bijvoorbeeld dat spelers potjes beginnen met vier Elixers, in plaats van dat ze die in de spelwereld moeten aankopen. De Elixers kunnen allerlei verschillende eigenschappen hebben. De 'Anywhere but here'-elixer doet wat de naam doet vermoeden, hij zet je op een willekeurige andere plek in de spelwereld neer. Dat is handig als je ingesloten bent en een wisse dood dreigt te sterven. Andere Elixers kunnen bijvoorbeeld je beste wapens van nieuwe ammunitie voorzien of zorgen dat je perks behouden blijven als je down bent. Uitvogelen welke Elixers het best werken voor jou en je speelstijl betekent vooral veel uitprobeerwerk, maar het loont de moeite. Elixers kunnen namelijk bepalend zijn voor je succes.
/i/2002284559.jpeg?f=imagearticlefull)
Met wapens en Elixers alleen ben je er nog niet. De omgevingen bevatten dit keer ook onderdelen die kunnen worden samengevoegd en die een speciaal item opleveren. Daarnaast beschikken spelers ook nog over een speciaal wapen. Dit wapen kies je van tevoren en je laadt het op naarmate je meer zombies te grazen neemt. Met het speciale wapen ruim je meestal vrij eenvoudig hordes zombies uit de weg. Je instinct zegt dan dat je dit wapen beter kunt bewaren voor als het écht nodig is. De grap is dat dat niet de beste benadering is. Deze speciale wapens worden namelijk sterker als je ze vaker gebruikt. Goed timen blijft belangrijk, maar het is ook verstandig om de wapens niet te lang ongebruikt te laten. Deze motivatie zorgt dat spelers inderdaad vaker de beste wapens hanteren, en dat maakt de gameplay er alleen maar spectaculairder op.
Of je nu een fan bent van het eerste uur of nog nooit warm bent geworden van Zombies, het valt niet te ontkennen dat Black Ops 4 een meer dan overtuigend aanbod heeft op dit vlak. Bovendien speelt het lekker en houdt het niet eens op met de 'standaardverhalen' op elk van de drie maps. Er zijn speciale modi die de Zombies-modus veranderen in wat kortere potjes in de Rush-modus, en spelers kunnen 'Custom games' spelen waarin vrijwel alle parameters instelbaar zijn, zodat je Zombies zo makkelijk of moeilijk kunt maken als je zelf wilt. Kortom, Black Ops 4 is het walhalla voor iedereen voor wie Zombies het favoriete onderdeel van Call of Duty-games is.
Microtransacties en conclusie
En dan was er nog dit. De laatste jaren hebben microtransacties een steeds slechtere reputatie gekregen. We bestraften Star Wars: Battlefront II ooit stevig omdat de rol van microtransacties in onze ogen verwerpelijk was. Door te betalen kon je veel sneller sterke personages en upgrades vrijspelen, en daardoor had je een inhoudelijk voordeel. In Black Ops 4 leidt het gebruik van microtransacties vooral tot het versneld bemachtigen van diverse cosmetische voorwerpen, maar je kunt er ook Nebulium Plasma mee kopen. Dat is het middel dat nodig is om Elixers voor te bereiden voor een potje Zombies, en je hebt er als speler een gelimiteerde hoeveelheid van. Op dit vlak hebben de microtransacties dus een direct effect op de gameplay, en dat is in onze ogen een onwenselijke situatie. We willen het dan ook niet onvermeld laten in deze review.
Conclusie
Call of Duty: Black Ops 4 is meer dan ooit een game waarbij een gamer zich moet afvragen wat hij of zij zoekt in een Call of Duty-shooter. De aloude shooter van Activision is dit jaar van veel markten thuis, maar maakt zeker keuzes die een deel van de oude fans tegen de schenen zal schoppen. Gamers die primair in hun eentje willen gamen hebben weliswaar wat losse Specialist-missies en de mogelijkheid om Blackout of Zombies solo te spelen, maar ze zullen niet hetzelfde uit de game halen als voorheen, toen er nog een campagnemodus was. Liefhebbers van battle royale vinden in Blackout een heerlijk spelende middenweg tussen Fortnite en PUBG, terwijl Zombies nog nooit zo'n grote en sterke rol heeft gehad als de diverse avonturen in Black Ops 4 nu hebben. Al die modi profiteren van de ervaring die Treyarch heeft op het gebied van gameplay, wat ook nu weer zorgt voor een soepele multiplayer-modus. Dat weet niet te verbloemen dat Call of Duty op technisch gebied achter de concurrentie aan blijft lopen, maar gelukkig is dat niet bepalend voor de vraag of je wel of geen plezier beleeft aan een schietspel. Black Ops 4 is niet per se onze favoriete Call of Duty-game, maar een robuuste, goed in elkaar stekende editie is het zeer zeker wel.
Eindoordeel