Vroege versie
Op de E3 van afgelopen jaar ging veel aandacht uit naar de nieuwe Rainbow Six-game van Ubisoft. De titel was al even in aantocht en onderging in 2013 zelfs een volledige reboot, maar vorig jaar onthulde de Franse uitgever eindelijk de game die ergens dit jaar op de markt moet komen. In vergelijking met het eerder ooit aangekondigde Rainbow Six: Patriots ligt de focus in Rainbow Six: Siege veel meer op multiplayer. Ook Ubisoft heeft door dat e-sports steeds populairder worden, en in al dat door League of Legends en Call of Duty gedomineerde sportgeweld speelt Ubisoft nauwelijks een rol. De uitgever hoopt dat dit met Rainbow Six: Siege verandert.
Gespeeld op: pc
Verschijnt ook voor: PS4, Xbox One
Op de E3 kregen we al een voorproefje van de aanpak, al was dat maar kort. Toch bleek toen al dat Ubisoft de oude elementen van Rainbow Six, dus de combinatie van een planningsfase en een actiefase, probeert te voorzien van competitieve gameplay. Dat laatste is vooral terug te zien in de opbouw van de potjes. Er wordt met teams van vijf gespeeld, er is geen re-spawn en de potjes zijn steeds vrij kort, wat het leuker maakt om naar te kijken. In de toen getoonde modus, Hostage Rescue, speelden beide teams beurtelings aanval en verdediging. Logisch: balans is een belangrijk onderdeel van gameplay die bedoeld is voor e-sports.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
We zijn inmiddels bijna een jaar verder en hebben sindsdien weinig tot niets nieuws van Rainbow Six: Siege gezien. Het is mede daarom dat we enthousiast reageerden op de aankondiging van de Closed Bètatest, een uitgelezen kans om Rainbow Six: Siege beter te leren kennen. Wat wil echter het geval? De inhoud van deze alfa is grotendeels gelijk aan wat we driekwart jaar geleden al voor onze kiezen kregen in Los Angeles. Oké, er is wat veranderd aan de interface en er is een map die we nog niet kenden, maar verder is er vooralsnog weinig nieuws onder de zon. Niet erg, destijds speelden we maar een paar potjes en nu konden we de ins and outs van Siege rustig leren kennen.
Dat ging niet zonder slag of stoot. Rainbow Six: Siege is in de alfafase en dat is te merken. We kregen de game bijvoorbeeld niet goed werkend in een hogere resolutie dan 1920x1080 pixels, terwijl dat volgens de menu's wel mogelijk moet zijn. Ook in-game kampt het spel nog met problemen. De laadtijden in de alfaversie zijn pittig en de game loopt zo nu en dan volledig vast. Verder zijn er in de gameplay genoeg bugs te vinden. Kijk niet vreemd op als je ineens iemand zonder hoofd of zonder wapen ziet rondlopen. Voor nu is dat allemaal nog niet zo erg; de volledige game komt op zijn vroegst pas dit najaar uit. Vooralsnog geen zorgen dus; alfatests zijn immers bedoeld om dit soort gebreken op te sporen en uit te bannen.
/i/2000600804.jpeg?f=imagenormal)
Aparte klassen, aparte eigenschappen
Er kan veel over deze alfa van Rainbow Six: Siege gezegd worden, maar niet dat de game-in-wording onoverzichtelijk is. Eenmaal geactiveerd en gedownload via Uplay start het spel met maar één actieve modus, namelijk de multiplayer. Daarin zul je geen verdere differentiatie vinden. Alleen Hostage Rescue is speelbaar en dankzij de automatische matchmaking hoef je je niet bezig te houden met het vinden van een potje. Dat maakt wel dat er, nog voordat er een seconde gespeeld is, een hoop vragen over blijven. Welke modi heeft Ubisoft bijvoorbeeld nog meer in petto en is dit hoe matchmaking in de uiteindelijke game gaat werken? Vragen voor een later moment.
Klasse kiezen
De hernieuwde kennismaking met de Hostage Rescue-modus in Rainbow Six: Siege was voor ons vooral een kans om de dynamiek van de potjes en de rolverdeling binnen de teams beter te leren kennen. In de alfa kunnen spelers per ronde een rol, oftewel een klasse, 'claimen'. Dat doe je simpelweg door de rol die je wil hebben aan te klikken. Het is niet mogelijk om twee spelers met dezelfde klasse te hebben; alle vijf de afzonderlijke rollen moeten gevuld zijn. Welke klasse je kiest heeft invloed op de wapens die je kunt kiezen in de load-out en welke extra opties je hebt.
/i/2000600621.jpeg?f=imagenormal)
Aan aanvallende zijde heeft die keuze vooral invloed op hoe je het gebied dat de verdedigers verdedigen, probeert binnen te dringen. Zo heeft de Siege-klasse als leuke extra dat je een gigantische sloophamer bij je draagt waarmee je allerlei oppervlakken, zoals houten muren en barricades, kunt neermeppen. Thermite kan eveneens gaten maken, maar die doet dat met springstof waarmee ook de wat stevigere muren weggeblazen kunnen worden. Ook Ash blaast gaten in muren, alleen schiet hij de explosieven af vanaf een wapen en kan hij die gaten dus vanaf een afstandje maken. De overige klassen zijn meer gericht op de gevechten zelf. Twitch heeft een shock drone en Thatcher heeft een EMP-granaat.
Aan de verdedigende kant zijn de extra mogelijkheden van de vijf klassen logischerwijs meer defensief gericht. Castle heeft bijvoorbeeld een speciale barricade waar niet doorheen geschoten kan worden. Pulse heeft een soort heartbeat-sensor waarmee hij vijanden door muren heen kan zien. Rook kan een tas met body-armor droppen voor zichzelf of zijn teamgenoten. Smoke heeft een speciale gasgranaat die vijanden tijdelijk vrijwel weerloos maakt als ze het gas in lopen. De laatste klasse, Mute, heeft een jamming-apparaat, dat vooral handig is om drones te dwarsbomen.
Gadgets
Daarnaast hebben de afzonderlijke klassen nog verschillende gadgets, zoals 'flashbangs' aan aanvallende zijde of prikkeldraad en 'deployable shields' aan de kant van de verdedigers. Net als bij de wapens geldt dat er verschillende klassen zijn die verschillende gadgets kunnen gebruiken. De gadgets zijn handig, maar niet per se van doorslaggevend belang. Dat komt mede doordat spelers in Rainbow Six: Siege niet gebonden zijn aan vaste paden. Zoals gezegd kunnen muren vaak doorbroken worden. Daardoor ontstaan allerlei nieuwe routes en plaatsen waarvandaan je beschoten kunt worden. Het gebeurde ons zo meermaals dat we neergeschoten werden vanuit een hoek waarin we nooit een vijand hadden verwacht. De mogelijkheden van de map ontdekken en benutten: ook dat is Rainbow Six: Siege.
Tactische keuzes
In de alfa troffen we overigens slechts twee maps aan, waarvan we er een dus al kenden van de E3. Beide maps hebben een naam die de lading uitstekend dekt, want 'House' en 'Plane' laten weinig aan de verbeelding over. Om een of andere reden kwamen we House trouwens veel vaker tegen terwijl we aan het spelen waren, maar dat kan toeval zijn geweest. Het leuke is wel dat die map, door de gelaagdheid en de vele houten muren, een ideaal speelveld is om de dynamiek in Rainbow Six: Siege te laten zien. De aanvallers kunnen bijvoorbeeld het dak op en zich op elke plek, bijvoorbeeld bij een raam, laten zakken. Als verdediger weet je dus nooit precies hoe de aanvallers naar je toe komen.
Barricades
Dat levert interessante vragen op. Meestal zul je zien dat verdedigers direct beginnen met barricades opwerpen. Ramen en deuren worden dichtgetimmerd, muren worden verstevigd en ga zo maar door. Is dat slim? In een van de potjes zaten de verdedigers min of meer gevangen door hun eigen barricades, terwijl de aanvallers de kamer vanuit allerlei hoeken onder vuur namen. Is het dan niet slimmer om de boel open te houden of in elk geval te zorgen dat niet alle verdedigers in dezelfde ruimte zitten?
/i/2000600622.jpeg?f=imagenormal)
Aan de kant van de aanvallers bestaan dat soort vragen ook. Is het bijvoorbeeld slim om met je sloophamer een houten barricade neer te slaan als direct daarachter zomaar iemand met een shotgun kan staan? We maakten het meer dan eens mee. Over het algemeen viel ons trouwens op dat er betrekkelijk weinig gebruik wordt gemaakt van de technische snufjes. De potjes die wij speelden, kwamen toch meestal neer op rechttoe-rechtaanvuurgevechten. We zijn benieuwd wat de invloed van die gadgets wordt als ze beter gebruikt worden. Daar hoort nog een tweede vraag bij; we zijn namelijk ook benieuwd wat er nog meer in zit. De alfa biedt maar een beperkt aantal wapens en gadgets, wat de mogelijkheden om te variëren natuurlijk een beetje wegneemt.
Leuk en origineel
Toch is het huidige aanbod al voldoende om één ding goed door te krijgen: Rainbow Six: Siege is leuk en origineel. De game weet een breed aanbod aan tactische mogelijkheden te combineren met snelheid. De aanvallers hebben altijd maar een beperkte tijd om de gijzelaar te bevrijden. Elke potje duurt, met de korte voorbereiding erbij, nooit langer dan een minuut of vier, vijf. De maps passen daar ook bij; ze zijn klein en lenen zich voor intense gevechten, waarbij beide partijen elkaar op diverse manieren de loef af kunnen steken. Vooral het experimenteren met waar je gaten kunt maken is leuk, maar er is zoveel meer. Klein voorbeeld: de drones waarmee aanvallers aan het begin van het spel de map kunnen verkennen, blijven werken als camera's als ze niet vernietigd worden. Weet je zo'n drone op een slimme plek te parkeren, dan is dat een camera die tijdens de actiefase waardevolle informatie kan opleveren.
Voorlopige conclusie
Met snelle, korte potjes vol actie laat Rainbow Six: Siege zien best geschikt te kunnen zijn voor competitieve gamers. Alles in de alfaversie lijkt gericht op balans en competitie. Het 'probleem' van deze versie is echter vooral dat er meer onduidelijk dan duidelijk is. Hostage Rescue op twee verschillende speelvelden is leuk om te doen, en herbergt meer tactiek en keuzes dan je in eerste instantie wellicht zou denken. Juist daarom is het zo jammer dat we niet al meer weten over de verdere inhoud van Rainbow Six: Siege, want dat er uiteindelijk meer zal zijn, daar mogen we vast wel van uit gaan. Het ligt in de lijn der verwachting dat Ubisoft rond de E3 groots zal uitpakken met Rainbow Six: Siege, waarbij vermoedelijk ook meer bekend wordt over andere spelmodi of, eventueel, een singleplayer-component.