Kevin Spacey als blikvanger
Samengevat
Call of Duty: Advanced Warfare doet niet al te veel verrassende dingen, maar is desondanks een goed onderdeel van de veelbesproken serie. Het spel haalt een hoog niveau in de singleplayer, met dank aan de sterke tussencènes en goede variatie in de soorten missies. Het ontbreken van een echt goed plot en de wisselvalligheid van de graphics kosten echter wel wat punten. In de multiplayer is qua gameplay, dankzij het Exo-suit en de dynamiek die dat met zich meebrengt, wat meer vernieuwing te zien. De basis, het pure rennen en schieten, blijft echter redelijk gelijk. De nieuwe spelmodus Momentum is een leuke toevoeging aan het spelaanbod, en de mogelijkheid om scorestreaks aan te passen is een leuke extra. Datzelfde mag gezegd worden over de Exo Survival-modus. Al met al is dit een goed debuut voor Sledgehammer Games, dat voor het eerst een eigen Call of Duty-game mocht maken.
Eindoordeel
Is het mogelijk om House of Cards te kijken zonder fan te zijn van het personage Frank Underwood, of in elk geval van de manier waarop acteur Kevin Spacey hem vertolkt? Geen wonder dat de link tussen de succesvolle serie van Netflix en Call of Duty: Advanced Warfare al snel werd gelegd, toen Spacey in een soortgelijke rol te zien was in de eerste trailer van Activisions nieuwe schietspel. Op internet werd druk gespeculeerd over het 'Underwood-achtige' personage van Spacey, waarbij de wildste verhalen zelfs zinspeelden op een daadwerkelijke connectie tussen House of Cards en Call of Duty.
Getest op: Xbox One
Verschijnt ook voor: PlayStation 4, pc
Inmiddels zijn we maanden verder, hebben we de game op een review-event helemaal kunnen uitspelen, en weten we dat dat laatste niet aan de hand is. Spacey speelt in Advanced Warfare Jonathan Irons, de baas van een Private Military Corporation genaamd Atlas. Halverwege de tweeëntwintigste eeuw is Atlas uitgegroeid tot de machtigste militaire kracht op aarde. De soldaten en hulpmiddelen ervan worden veelvuldig ingehuurd door de grootste landen ter wereld, en de voorsprong die Atlas heeft op het gebied van technologie is indrukwekkend. Dat is dan ook de reden waarom hoofdpersonage Jack Mitchell bij Atlas terechtkomt. Mitchell verliest al vroeg in het spel zijn arm, maar krijgt bij Atlas een hypermoderne prothese aangemeten, wat meteen het begin van zijn carrière bij de PMC betekent
/i/2000557923.jpeg?f=imagenormal)
Op dat moment ben je als speler al enkele keren in aanraking gekomen met de blikvanger van de singleplayer. Natuurlijk bevat deze spelmodus alle elementen die je gewend bent van Call of Duty, maar de aanwezigheid van Kevin Spacey - en met hem enkele andere acteurs die je best kunt herkennen - trekt natuurlijk de aandacht. Niet alleen beschikt Advanced Warfare over een puike selectie acteurs, het spel zet die acteurs ook op een prachtige manier neer. De cutscenes zijn bij vlagen om van de smullen. We kregen regelmatig het gevoel naar een serie of film te kijken. Dat komt niet alleen door de graphics in deze stukken, maar ook door de manier waarop het geheel in beeld wordt gebracht. De combinatie van sterke graphics en goede shots in de cutscenes, begeleid door prima geluid en her en der wat gevoel voor dramatiek, maakt dat Call of Duty: Advanced Warfare meer 'productiewaarde' uitstraalt. Als we ons zouden inbeelden hoe een combinatie tussen een televisieserie en een game eruit zou moeten zien, dan zou Advanced Warfare aardig in de buurt komen.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Dat idee valt overigens wel weg als de filmpjes zijn afgelopen. Het lijkt er sterk op dat de ontwikkelaars keuzes hebben moeten maken voor wat de grafische kant van Advanced Warfare betreft. De soldaten en wapens zien er bijvoorbeeld prachtig uit, maar kijk je naar de omgevingen waar je doorheen loopt, dan schiet je even terug in de tijd. Wat dat betreft is de openingsmissie ook wat ongelukkig gekozen. De wolkenkrabbers in die missie zien er namelijk behoorlijk lelijk uit. Zo diep zinkt Advanced Warfare verder nauwelijks meer, maar het grafische niveau mag gerust wisselvallig worden genoemd.
Wat de singleplayer van Call of Duty ook nog steeds mist is een goed verhaal. Hoewel alles prachtig in beeld wordt gebracht en Spacey op geheel eigen wijze een memorabel personage neerzet, is er geen sprake van een goed plot of al te verrassende wendingen. Sterker nog: toen we met een aantal reviewers voorafgaand aan de speelsessies speculeerden over hoe het verhaal ongeveer zou verlopen, hadden we de hoofdlijnen van de plot al aardig te pakken. Call of Duty is nooit een game geweest die het moet hebben van een pakkende verhaallijn. Dat is zeker in dit geval wat jammer, want het had de productie als geheel naar een nog hoger plan kunnen tillen.
Singleplayer: variatie in tempo
Waarschuwing: deze pagina bevat mogelijk kleine spoilers over de inhoud van de singleplayer-modus van Advanced Warfare. We hebben details over het verhaal uiteraard vermeden, maar gaan wel in op de inhoud van sommige missies.
De singleplayer van Advanced Warfare overleeft overigens prima zonder dat ijzersterke verhaal. Het zijn goede acteurs, de scènes zien er mooi uit, en eigenlijk is dat voldoende. Bovendien functioneren tussenscènes in de singleplayer van Call of Duty ook als verkapte pauzes. Even op adem komen voordat de orkaan van geweld, actie en spektakel de kop weer opsteekt is immers ook best lekker. Daarbij mag trouwens gezegd worden dat die behoefte aan pauze en rustmomenten in Advanced Warfare minder heftig aanwezig is dan voorheen. Dat heeft alles te maken met het tempo in het spel, en vooral ook met de manier waarop ontwikkelstudio Sledgehammer Games variatie heeft aangebracht in dat tempo.
Meer vrijheid
Nu is die variatie op zichzelf niet nieuw. Veel gamers zullen zich het legendarische Pripyat-level uit Call of Duty 4: Modern Warfare nog wel herinneren: intens, maar trager en controleerbaarder dan de doorsnee Call of Duty-actie. Dat soort momenten komt net iets vaker voor in Advanced Warfare. Uiteraard is er nog steeds de inmiddels aardig voor de hand liggende missie waarin je met een AI-partner langs hordes vijanden sluipt, maar interessanter is dat deze Call of Duty je af en toe wat meer vrijheid geeft. Zo moet je ergens ongezien een tuin vol vijanden doorkruisen. Je weet alleen waar je naartoe moet, maar de route naar het doel mag je zelf bepalen, en er zijn meerdere opties mogelijk.
/i/2000557917.jpeg?f=imagenormal)
Dat scenario komt een paar keer terug in de singleplayer van Advanced Warfare, en het zorgt elke keer voor een fijne tempowisseling. Een memorabele missie is ook die waarin je een kantoorgebouw moet zien te bereiken. Tussen jouw team en de plaats van bestemming staat een aardig leger aan soldaten. Die kun je bevechten, maar het is ook mogelijk om via een omtrekkende route het grootste deel van dat leger links te laten liggen. Dat is een vrijheid die niet standaard is voor Call of Duty, maar hij pakt uitstekend uit.
Voertuigprobleem
De meeste missies die in de pakweg zes á zeven uur die je nodig hebt om de singleplayer uit te spelen voorbij komen zijn vermakelijk en werken goed. Toch heeft Sledgehammer Games geen product afgeleverd dat volledig perfect is. De normale actie wordt van tijd tot tijd onderbroken door stukken waarin je plaatsneemt in een voertuig, en dat werkt niet altijd even lekker. De tankmissie vonden we nog wel aardig, maar alle andere missies met voertuigen trokken het niveau van de verder prima singleplayer iets naar beneden. Het is moeilijk om specifiekere kritiek te geven zonder de inhoud van die missies volledig te spoilen, maar laten we het er op houden dat Sledgehammer Games niet snel een racegame of flightsim zal gaan maken.
Nieuwe snufjes en upgrades
De kwaliteit die Advanced Warfare mist op de momenten dat je voertuigen moet besturen, zit gelukkig wel in alle andere aspecten van de singleplayer. Zodra je weer op de grond staat en daar los mag, is de kritiek van zojuist weer snel vergeten. Call of Duty draait uiteindelijk toch om een soldaat, een wapen en hordes andere soldaten om op te schieten. Dat is en blijft de ruggengraat van het spel. Hoewel Sledgehammer her en der de boel best een beetje heeft opgeschud, blijft Call of Duty uiteindelijk toch vooral Call of Duty.
Technische snufjes
Dat betekent niet dat er niets is veranderd. Zoals gezegd speelt Advanced Warfare zich halverwege de eenentwintigste eeuw af, en dat betekent dat het slagveld er anders uit ziet dan anno 2014. Verwacht daarom een wagonlading aan technische snufjes. Denk aan granaten en wapens die vijanden rood kunnen laten oplichten, wapens die werken met 'directed energy' en meer dingen die nu nog helemaal niet realistisch zijn, maar die volgens experts de komende decennia best denkbaar kunnen worden.
/i/2000557916.jpeg?f=imagenormal)
Als dat zo is, kun je over een jaar of dertig dus soldaten verwachten die een stuk hoger kunnen springen dan wij nu. Dat heeft alles te maken met de introductie van het Exo-suit. Dit pak geeft soldaten in Call of Duty: Advanced Warfare allerlei extra mogelijkheden, waaronder de mogelijkheid om een 'boost' te activeren bij een sprong. Die boost kan ook in de lucht worden geactiveerd, waardoor je een klein stukje naar voren, achteren of zijwaarts wordt geboost. Het levert de gameplay meer dynamiek op, vooral in de multiplayer-modus, maar ook in de singleplayer zul je er regelmatig gebruik van maken.
Exo-suit
Het exo-suit is daarmee meteen een van de belangrijkste nieuwe features in Call of Duty, en de mogelijkheden houden niet eens op bij de boosts. Het pak kan ook granaten afschieten en biedt een aantal andere handige opties. Zo kan het pak soldaten tijdelijk 'cloaken', een schild opwerpen, extra health geven, en biedt het nog meer opties. Al die functies passeren in de singleplayer vanzelf de revue, terwijl spelers in de multiplayer een keuze moeten maken voor een van de geboden mogelijkheden.
/i/2000537082.jpeg?f=imagenormal)
De komst van extra snufjes en het Exo-suit zijn niet de enige vernieuwingen. Voor het eerst in Call of Duty kun je je soldaat ook in de singleplayer upgraden. Door challenges te volbrengen tijdens de gameplay verdien je upgrade-punten, en die kun je uitgeven aan allerlei upgrades. Zo kun je bijvoorbeeld sneller herladen, meer schade verdragen, et cetera. Het leuke van dit systeem is niet eens dat je je soldaat sterker kunt maken, maar vooral dat je veel meer met challenges bezig bent die anders betekenisloos zouden zijn. Wij gingen ons bijvoorbeeld gericht op headshots focussen en letten in de omgeving veel meer op de Intel die er te vinden kon zijn, puur om die upgrade-punten te verdienen.
Mikken en schieten
Ondanks de aanwezigheid van de vele nieuwe snufjes en upgrades gaat het uiteindelijk vooral om het wapen dat je in je handen hebt en om hoe goed je er mee kunt mikken. Dat is en blijft de basis van Call of Duty. Aloude elementen als schieten, granaten gooien en dekking zoeken blijven de belangrijkste onderdelen, zelfs als je daarbij een handje wordt geholpen door moderne technieken. Dat is de basis, en kijkend met een kritisch oog kun je dan zeggen dat Advanced Warfare in die basis weinig verschilt van zijn voorgangers. Dit klopt, maar zelden stond ons dat in voorgaande jaren in de weg om toch plezier te hebben met de actievolle singleplayer van het schietspel. Dat is dit jaar niet anders.
Meer dynamiek als game-changer?
Wat dit jaar ook niet anders is, is dat een groot deel van de Call of Duty-spelers al snel de transitie zal maken van de singleplayer naar de multiplayer, of gewoon met dat laatste begint. En misschien zijn die spelers in deze review vanaf pagina één wel meteen naar deze pagina gesprongen, omdat de singleplayer ze gewoon niet interesseert. Zij hopen dat Advanced Warfare de multiplayer-game is die ze de komende maanden weet te vermaken. De laatste paar Call of Duty-games slaagden daar voor velen niet meer in. De redenen daarvoor zijn divers, maar komen veelal terug bij hetzelfde: te weinig vernieuwing.
Bekend gevoel
Om maar met de deur in huis te vallen: Sledgehammer Games zet geen compleet ander spel neer. Nieuwe spelmodi en andere features zijn zeker te vinden, maar het gevoel blijft redelijk hetzelfde. Dat is goed te merken als je een van de bekendere spelmodi speelt. Wij wisten voor een potje Capture the Flag moeiteloos een uitrusting samen te stellen met een sub-machine gun en de Lightweight-perk en konden als vanouds lekker snel door de levels rennen. Dat is nog steeds leuk om te doen, maar natuurlijk wel bekende kost. Veel basiselementen, zoals het aantal spelers per potje of de werking van bekende spelmodi als CTF, Domination, Kill Confirmed en Hardpoint, zijn niet veranderd.
/i/2000537084.jpeg?f=imagenormal)
Daarmee ligt dé grote achilleshiel van de Call of Duty-franchise direct op de loer. De serie krijgt al jaren de kritiek dat er te weinig wordt vernieuwd. Wie niet verder kijkt dan de bovenstaande alinea's zal dan ook niet direct heel veel zin hebben om Call of Duty: Advanced Warfare in huis te halen. Gelukkig zijn er wel elementen die de gameplay nog wat beïnvloeden, waardoor er niet gesproken kan worden over een kopie van het vorige spel. Maar wie op zoek is naar een heel andere spelervaring zal daar vermoedelijk niet genoeg aan hebben.
Exo-suit in multiplayer
Er zijn echter genoeg spelers die Call of Duty wel gewoon Call of Duty willen laten blijven, maar daarbij op zoek zijn naar wat meer variabelen en wat minder voorspelbaarheid. Die mensen zullen een stuk beter uit de voeten kunnen met Advanced Warfare. De inbreng van het Exo-suit brengt op verschillende manieren meer leven in de brouwerij. Zo maakt het inzetten van de eerder genoemde extra's, zoals de cloak of de speed-boost, zeker verschil. De fractie die het langer duurt om iemand die gecloakt is toch te zien kan net genoeg zijn.
/i/2000557918.jpeg?f=imagenormal)
Het zijn echter de boost-functies die het echte verschil maken. De dubbele sprong zorgt voor veel meer mogelijkheden wat navigatie betreft. Niet langer is langs een gebouw of door een gebouw heen de enige mogelijkheid. Je kon voorheen ook wel op daken klimmen, maar klimmen kost tijd. Met de boost-jump spring je in een keer omhoog en kun je bovendien ook nog blijven schieten terwijl je dat doet. Dat maakt een wereld van verschil, zeker ook omdat diverse vlaggen en zones in bijvoorbeeld Domination en Hardpoint op hoger gelegen gebieden zijn geplaatst. Of we met een echte 'game-changer' te maken hebben, moet de tijd nog uitwijzen. De meest succesvolle speler van het review-event maakte juist relatief weinig gebruik van de Exo-abilities. Als je er uiteindelijk niet heel veel mee geholpen bent, zal het de manier waarop Call of Duty gespeeld wordt niet al te heftig veranderen.
Nieuwe spelmodi: Uplink en Momentum
De manier van spelen kan natuurlijk ook veranderen door nieuwe spelmodi toe te voegen. In Advanced Warfare vind je twee gloednieuwe modi, waarvan we er één echt een schot in de roos vinden: Momentum. In deze modus zijn er vijf vlaggen. Beide teams hebben twee vlaggen; de middelste vlag is neutraal. Verover je die vlag, dan verandert de eerste van de twee vlaggen van het andere team in de neutrale vlag. Pakken ze die terug, dan vormt daarna de middelste vlag weer het centrum van het strijdtoneel, en zo gaat het door totdat een team alle vijf de vlaggen in bezit heeft. Het leuke van deze opzet is dat de actie zich continu concentreert rond de vlag die op dat moment de frontlinie vormt. Gevolg? Heel veel actie en chaos, en heel veel plezier. Bovendien komt er ook nog wel wat strategie bij kijken. Toen ons team er voor koos om twee á drie spelers bij onze voorste vlag te laten terwijl de drie anderen op de volgende vlag af gingen, stonden we veel stabieler in het strijdveld dan daarvoor het geval was.
Over de tweede nieuwe modus zijn we wat minder te spreken. In Uplink, dat we op de Gamescom voor het eerst speelden, moet je een 'satelliet' pakken en naar de uplink brengen. Die uplink is een cirkel in de lucht waar je de balvormige satelliet doorheen kunt gooien voor een punt, of je kunt er met bal en al doorheen springen voor twee punten. Deze modus gaf ons nooit het gevoel dat we zoeken in een Call of Duty-game. Daar moeten we dan wel bij vertellen dat de modus vermoedelijk ook nog niet helemaal juist is gespeeld. Je kunt bijvoorbeeld overgooien naar teamgenoten. Dat biedt veel opties om in 'satellietbezit' te blijven en om te scoren. Interessant genoeg is Uplink - net als Momentum trouwens - toegevoegd aan de eSports-playlist die je in het spel vindt. Een typische Call of Duty-spelmodus is het niet, maar we zijn toch wel benieuwd hoe Uplink eruit ziet als je het met een echt goed op elkaar ingespeeld team speelt.
Kleine veranderingen
Best wat vernieuwingen en veranderingen, maar dan wel gebouwd op een reeds bekende fundering: het lijkt een omschrijving die haast op heel Advanced Warfare van toepassing is. Ook buiten de potjes zelf om is er namelijk het een ander vernieuwd aan de multiplayer-modus. In de eerste plaats introduceert Sledgehammer Games 'Pick 13'. Dit is een bewerking van het Pick 10-systeem dat Treyarch twee jaar geleden introduceerde voor Black Ops II, maar dan dus met net even wat meer opties. De opzet blijft even simpel: je hebt dertien vakjes en wat je er mee doet moet je zelf weten. Je kunt een primair wapen met drie attachments nemen, of zelfs twee perks uit een categorie kiezen, maar vermoedelijk zul je dan iets anders moeten opofferen, te meer omdat je scorestreak-rewards nu ook onderdeel uitmaken van je Pick 13-selectie. Wil jij vier scorestreak-rewards meenemen? Dan ben je al vijf van de dertien vakjes kwijt.
Aangepaste wapens
Net als in Black Ops II zul je zo dus veel verschillende wapenuitrustingen tegenkomen, en dat gaat in Advanced Warfare zelfs nog een stapje verder. Een keer in de zoveel tijd beloont het spel je namelijk met een Supply Drop. Hierin kunnen speciale items zitten die je aan je uitrusting kunt toevoegen. Het meest interessant hieraan zijn de aangepaste wapens die je kunt vinden. Wij speelden bijvoorbeeld veel met het BAL-27 assault rifle, en vonden in een Supply Drop een BAL-27 die net iets minder schade aanrichtte, maar stabieler was en een betere range had. Afhankelijk van je speelstijl kan die kleine aanpassing best verschil maken. Alle voorwerpen die je krijgt, worden opgeslagen in de Armory, en daar kun je een deel van de voorwerpen die je niet wilt gebruiken inruilen voor extra ervaringspunten. Handig, want alle spullen die je krijgt die geen wapens zijn, zijn alleen cosmetisch van waarde, en voor velen zal de extra 'XP' dan waardevoller zijn.
Scorestreaks aanpassen
Dat laatste geldt zeker voor spelers die zo snel mogelijk level 50 willen bereiken om vervolgens 'Prestige' in te gaan. Dat zijn over het algemeen behoorlijk vaardige spelers, en die hebben als mazzeltje dat een andere nieuwe feature hen op het lijf geschreven is. Je kunt in Advanced Warfare voor het eerst je score streaks inhoudelijk aanpassen. Zo kun je de standaard-UAV voorzien van een functie waarbij je de looprichtingen van vijanden ook ziet, of de tijd dat de UAV in de lucht blijft verlengt. Hiermee maak je een scorestreak reward wel duurder. Met een of enkele upgrades kost een UAV bijvoorbeeld geen 400 punten, maar al snel 500 of 600 punten. Je maakt dus de afweging tussen hoe sterk een scorestreak reward is en hoe vaak je denkt het benodigde aantal punten te kunnen halen. Dat zorgt voor een interessant spelletje binnen het grotere geheel.
/i/2000557915.jpeg?f=imagenormal)
Wel is het zo dat we in enkele van de scorestreaks wat balans misten. Zo is het relatief eenvoudig om de System Hack te bereiken en dat is, op zijn zachtst gezegd, best een vervelend iets om tegen je te krijgen. Als de betere spelers er in slagen om die hack drie of vier keer in een potje te activeren, is dat best irritant en kun je je afvragen of zo'n reward niet iets 'duurder' had moeten zijn.
Onbalans
Ook op de dertien verschillende maps is soms wat onbalans te vinden, zeker in combinatie met de nieuwe spelmodus Momentum. De moeilijkheid van die modus wordt bepaald door hoe makkelijk of moeilijk vlaggen twee en vier te veroveren en/of te verdedigen zijn. De plaatsing van vlaggen twee en vier liep echter op diverse maps nogal uiteen wat moeilijkheid betreft. Als je met je team de middelste, neutrale vlag hebt ingenomen en de volgende vlag ligt vervolgens op een compleet open stuk, dan is dat lastig. Dat zou op zichzelf niet erg zijn, maar als de eerste vlag aan jouw kant een stuk handiger geplaatst is, is het voor het andere team dus een makkelijker om die vlag in te nemen. In Momentum wissel je ook niet van kant, dus die gelijkmakende factor blijft uit. Onbalans in mappen is op zich niets nieuws en het is ook zeker niet bij elke map of in elke spelmodus een probleem, maar het steekt in Advanced Warfare af en toe de kop op.
Clan Wars
Dat zal voor veel 'casual' spelers niet een heel groot probleem zijn. Activision richt zich met Call of Duty echter ook op meer competitieve spelers, getuige de aanwezigheid van League Play, een eSports Playlist, en uitgebreide ondersteuning voor clans. Net als in Call of Duty: Ghosts verloopt dat laatste vooral via Clan Wars. In elk 'gebied' is een aantal locaties te vinden en elke locatie hoort bij een bepaalde spelmodus. Elk potje dat leden van een clan spelen binnen zo'n spelmodus draagt bij aan de ranking van de clan op de aangegeven locatie. De clan die op de eerste plaats staat ontvangt een extra bonus voor al zijn leden. Of de eSports-kant van Advanced Warfare helemaal van de grond komt, moet echter worden afgewacht.
Exo Survival
Een spelmodus die vermoedelijk wel weer op een schare fans kan rekenen, is Exo Survival. Dit is Sledgehammers versie van de altijd aanwezige 'derde spelmodus', naast de multiplayer en de singleplayer. Voorheen was dat bijvoorbeeld Zombies of Spec Ops, en nu is het dus Exo Survival. Het idee achter de spelmodus ligt redelijk voor de hand: maximaal vier spelers proberen zo veel mogelijk rondes te overleven terwijl het spel allerlei verschillende vijanden op ze af stuurt. Coördinatie is hierbij net zo belangrijk als goed kunnen schieten, niet in de laatste plaats omdat er drie verschillende basisklassen zijn. Het maakt voor je wapens en mogelijkheden veel uit of je Light, Heavy of Specialist bent. Een goede balans hierin vinden met je team is dan ook heel belangrijk. Dat laatste leidt tot puzzelwerk en discussies over een te volgen strategie, en alleen dat is al vermakelijk. Elkaar daarna door de rondes heen slepen levert spanning en, bij succes, voldoening op. Exo Survival is dan ook een prima toevoeging aan Call of Duty: Advanced Warfare.
Conclusie
Er valt, zoals elk jaar, veel te zeggen over Call of Duty. Het spel kan zich, met uitzondering van de cutscenes in de singleplayer, grafisch niet meten met de beste games en de basisgameplay, dus echt het rennen, mikken en schieten, voelt niet heel anders aan dan in de voorgaande jaren. Het verschil is er echter wel. Sledgehammer Games kleurt binnen de lijntjes van wat Activision voor ogen heeft met Call of Duty, maar is er in zowel de singleplayer als de multiplayer in geslaagd een aantal leuke elementen toe te voegen. Vooral de komst van het Exo-suit maakt veel verschil in de multiplayer-gameplay. Veranderingen aan de manier waarop je je wapenuitrusting uitkiest, waaronder de mogelijkheid om score streaks aan te passen, zijn minder ingrijpend maar maken het spel toch weer net iets leuker. Datzelfde geldt voor Momentum, dat in onze testsessies steevast voor de meest intense en chaotische gevechten zorgde. Daarmee doet Call of Duty vooral wat het moet doen, zonder met al te heftige verrassingen te komen. Dat zal vermoedelijk genoeg zijn om duizenden, zo niet miljoenen gamers wereldwijd maanden aan het spelen te houden.
Eindoordeel
Redactionele notitie: de review van Call of Duty: Advanced Warfare is tot stand gekomen op basis van een speelsessie op een door Activision georganiseerd review-event. Tijdens het event waren de publieke servers nog niet open en dus bestaat de mogelijkheid dat de netwerkprestaties zoals wij ze hebben ervaren tijdens het spelen na release niet hetzelfde zijn. Tweakers komt op een later moment nog terug op Advanced Warfare, met content over de pc-versie van het spel, benchmarks en aandacht voor andere zaken die zijn opgevallen na de release van het spel.