Inleiding
Samengevat
De iPad Air is een flinke verbetering ten opzichte van vorige iPads, vooral op het vlak van ergonomie: de behuizing is zowel dunner als lichter en houdt daardoor een stuk fijner vast. Het mooi Retina-beeldscherm is behouden en de toch al niet langzame processor heeft een upgrade gekregen waardoor de Air meer dan genoeg rekenkracht onder de motorkap heeft.
Met al die technische vernieuwingen hadden we ondersteuning voor draadloze ac-netwerken leuk gevonden, maar dat biedt hij helaas niet. Daarnaast blijven we het een pijnpunt vinden dat Apple erg veel geld vraagt voor de versies met wat meer opslaggeheugen.
Pluspunten
-
Erg dun en licht
-
Mooi scherm
-
Snel met nog veel potentie
Minpunten
-
Geen 802.11ac
-
Standaard 16GB is aan de krappe kant en extra opslag is duur
Eindoordeel
Meer dan drie jaar nadat de eerste versie uitkwam is de iPad nog steeds de bestverkopende tablet op de markt. Er zijn echter maar twee iPad-modellen en die moeten wat marktaandeel betreft opboksen tegen een haast ontelbaar aantal tablets die op Android of Windows draaien. Het marktaandeel van de iPad daalt dan ook gestaag. Apple zal zich daarover niet al te veel zorgen maken, omdat het bedrijf nog steeds goed geld verdient met de verkoop van zijn tablets.
Toch moet het de fabrikant uit Cupertino ook opgevallen zijn dat de iPad anno 2013 niet meer op alle vlakken vooroploopt. Met de derde generatie werd de tablet iets zwaarder, vooral vanwege de grotere accu, die op zijn beurt nodig was om het Retina-scherm van stroom te voorzien. Intussen werden tablets van andere fabrikanten juist lichter en lichter. Het gewicht en de dikte van de iPad noemden we in onze review van destijds dan ook als minpunten.
Bij de vierde generatie liet Apple de behuizing ongemoeid en werden alleen zaken onder de motorkap aangepast. Nu, bij de vijfde versie van de iPad, introduceert de fabrikant echter een nieuwe behuizing, die lichter en dunner is dan voorheen. Apple vindt de wijziging zelfs zo significant dat het een nieuwe naam gerechtvaardigd acht: iPad Air. Behalve over een nieuwe behuizing beschikt de Air ook over de nieuwe A7-soc, waarmee we bij de iPhone 5s al kennismaakten.
Wij keken hoe groot het effect van die nieuwe behuizing in de praktijk is en daarnaast gaan we in deze review natuurlijk ook in op de vernieuwde hardware.
Behuizing en uiterlijk: iPad op dieet
De iPad Air ziet eruit als een grote versie van de iPad mini en dat mag geen verrassing heten. Wie het technieuws een beetje heeft gevolgd, heeft in de afgelopen maanden veelvuldig uitgelekte foto's van de nieuwe behuizing kunnen zien. Veel valt er over de buitenkant van de Air eigenlijk niet te zeggen. Waar andere fabrikanten nog experimenteren met verschillende materialen, vormgevingen en texturen, houdt Apple het simpel, met een aluminium unibody-chassis.
Wat je in de praktijk vooral merkt is het lagere gewicht
Vergeleken met de oude behuizing zijn er op het oog een paar kleine dingen veranderd. Naast het verschil in formaat zijn de knoppen niet langer zwart, maar in dezelfde kleur als de behuizing, net als bij de iPad mini. Er is niet langer één volumeknop die twee kanten op geklikt kan worden, maar er zijn twee losse knoppen om het volume te regelen. Wat het meest opvalt, is de kromming aan de randen. Bij de oude iPad begon die al een flink stuk vanaf de zijkant, maar bij de Air is de achterzijde bijna geheel plat, met een klein afgerond randje. Ook de kleur van de behuizing is veranderd; in navolging van de iPhone 5s is ook de iPad Air verkrijgbaar in de kleurstellingen silver en space gray.
/i/1383834029.jpeg?f=imagenormal)
In de onderste rand zit in het midden de Lightning-connector, net als bij de iPad 4, die aan beide kanten geflankeerd wordt door een luidspreker. Op de oude iPad zat deze nog achterop.
| iPad Air | iPad (4e) | Xperia Tablet Z | Surface 2 | Note 10.1 |
Scherm |
9,7" |
9,7" |
10,1" |
10,6" |
10,1" |
Lengte |
240mm |
241mm |
266mm |
274mm |
243mm |
Breedte |
169,5mm |
185mm |
172mm |
173mm |
171mm |
Dikte |
7,5mm |
9mm |
6,9mm |
8,9mm |
7,9mm |
Gewicht |
469 gram |
652 gram |
483 gram |
630 gram |
535gram |
Het grote verschil zit natuurlijk niet in het uiterlijk, maar in de afmetingen en het gewicht. De lengte is nagenoeg gelijk gebleven, maar Apple heeft vooral aan de breedte geschaafd. Net zoals bij de iPad mini zijn de bezels aan de zijkant nu fors kleiner dan die aan de boven- en onderkant. Het scheelt in de breedte in totaal anderhalve centimeter en dat maakt dat de iPad Air er van voren duidelijk anders uitziet dan het vorige model. In de praktijk levert het weinig verschil op. Omdat de rand dunner is, rust je sneller met je duim op het scherm, maar iOS weet daar goed rekening mee te houden en registreert het niet als bewuste aanraking.
/i/1383834489.jpeg?f=imagenormal)
Een tablet die wat kleiner is, maar wel hetzelfde schermformaat behoudt is fijn, maar wat je in de praktijk vooral merkt is het lagere gewicht. Zoals gezegd was dit ook een punt waarop Apple verbeteringen moest doorvoeren, omdat andere fabrikanten de iPad op dit vlak aan het voorbijstreven waren. Die verbeteringen zijn met de behuizing van de Air zeker gemaakt. Het gewichtsverschil tussen de 4e generatie iPad en de iPad Air komt uit op 183 gram. Anders gezegd: het gewicht van de iPad Air bedraagt 72 procent van dat van de voorgaande iPad.
Dat verschil is meteen duidelijk als je de Air voor het eerst oppakt. Waar het vasthouden met één hand bij de oude iPad geen pretje was en we al snel de neiging hadden de tablet ergens op te leggen of ergens tegenaan te laten leunen, speelt dat bij de Air een stuk minder. Hij kan zich natuurlijk nog steeds niet meten met een tablet die fysiek kleiner is, zoals een iPad mini, maar binnen het segment van 10"-tablets is de nieuwe iPad een van de fijnste modellen om vast te houden. De enige kanttekening daarbij is dat het nieuwe ontwerp een scherper randje aan de zijkant introduceert en afhankelijk van hoe je de tablet vasthoudt kan dat irriteren. De meningen op de redactie daarover waren verdeeld.
Hardware: A7-soc en M7-coprocessor
De iPad Air bevat vrijwel dezelfde Apple A7-soc als de iPhone 5s. Momenteel is het de enige ARM-soc die gebaseerd is op de ARMv8-instructieset. Concurrenten als Samsung, Nvidia en Qualcomm baseren hun chips nog altijd op de ARMv7-architectuur, al zijn zij achter de schermen natuurlijk ook hard aan het werk om een ARMv8-chip de deur uit te krijgen. Het is een goede demonstratie van de grote stappen die Apple op ontwikkelgebied gemaakt heeft. Een aantal jaar terug kocht het zijn socs nog in bij andere partijen en nu is het, geholpen door een paar slimme overnames, opeens koploper op het gebied van soc-ontwerp.
Benchmarks tonen aan dat de A7 onder de streep over meer rekenkracht beschikt
Het voordeel van de overstap naar ARMv8 is tweeledig. Ten eerste zijn er nieuwe instructies beschikbaar, waardoor sommige berekeningen sneller uitgevoerd kunnen worden. Daarnaast zijn general purpose-registers nu 64bit en dat is een voordeel als met getallen en strings gewerkt wordt die niet in een 32bit-register passen. Een ander voordeel is de mogelijkheid om grotere hoeveelheden geheugen te adresseren, maar aangezien de Air slechts 1GB werkgeheugen heeft, is dat een voordeel dat Apple nog niet benut.
Om alles uit de nieuwe architectuur te halen zullen app-ontwikkelaars hun broncode moeten aanpassen, maar ook zonder die aanpassingen moeten apps al sneller draaien dan op een ARMv7-chip. Dat maakt de A7 vooral een toekomstvaste soc en het zal nog wel even duren voordat ontwikkelaars alle beschikbare rekenkracht volledig weten te benutten.
Apple A7 die-shot (copyright: Chipworks. Klik voor vergroting)
Apple geeft nauwelijks details vrij over de precieze opbouw en werking van de soc, behalve dat hij gebaseerd is op de ARMv8-instructieset en overweg kan met 64bit-instructies. Onze dank gaat daarom uit naar de mensen van AnandTech die verder onderzoek gedaan hebben naar de soc en meer te weten zijn gekomen. Een deel van de informatie op deze pagina is gebaseerd op hun bevindingen.
We wisten al dat de A7 bestaat uit twee door Apple zelf ontworpen processorkernen die luisteren naar de codenaam Cyclone. Deze blijken in de iPad Air net wat hoger te zijn geklokt dan in de iPhone 5s, op 1,4GHz in plaats van 1,3GHz. Verder is de Air in staat om zijn maximale kloksnelheid voor langere tijd aan te houden, omdat hij in de grote iPad-behuizing zijn warmte beter kwijt kan dan in een kleine iPhone.
Dankzij de nieuwe instructieset kan de A7 meer werk verzetten per kloktik en daardoor hoeft de chip niet erg hoog geklokt te worden. 1,4GHz lijkt op papier niet veel in vergelijking met de 2,3GHz die Qualcomms Snapdragon 800-soc kan aantikken, maar benchmarks tonen aan dat de A7 onder de streep over meer rekenkracht beschikt. Apple heeft natuurlijk het voordeel dat het zowel de hardware als de software zelf ontwikkelt en beide daardoor naadloos op elkaar kan laten aansluiten.
De nieuwe Rogue-gpu
Apple heeft ervoor gekozen om geen X-variant van de A7 voor de iPad Air te maken, zoals gebeurde bij de A5- en A6-socs. Dat deed Apple destijds omdat het Retina-scherm van de iPads meer van de iPhone-chips eiste dan ze konden leveren, vooral op het gebied van geheugenbandbreedte. De X-varianten hadden daarom krachtigere gpu's en een bredere geheugenbus.
Blijkbaar is Apple ervan overtuigd dat de A7 geen problemen zal hebben met de hoge resolutie van het Retina-scherm en heeft het vertrouwen in de nieuwe gpu die bij Imagination Technologies wordt ingekocht. Het gaat om de G6430, een variant van de zesde generatie, die ook bekendstaat als Rogue. Die gpu moet hier maar liefst vier keer zoveel pixels per frame renderen als bij de iPhone 5s, waarmee we durven stellen dat hij ruim bemeten is voor de iPhone 5s en pas in de iPad Air echt aan het werk moet.
De M7-coprocessor
Net als de iPhone 5s beschikt de iPad Air over een coprocessor, genaamd M7. Dit is een kleine, energiezuinige chip, die constant verschillende sensoren uitleest, waaronder de bewegingssensor. Daardoor kan de iPad herkennen wanneer hij opgepakt wordt en beweegt, en daar eventueel naar handelen. Technisch gezien is dat ook allemaal mogelijk met de A7, maar die zou daarvoor constant actief moeten zijn, met als gevolg dat de accu sneller leeg raakt.
Er zijn op dit momemt niet veel apps die gebruikmaken van de M7, maar de mogelijkheden zijn legio. Vooral bij smartphones kun je interessante dingen doen als je weet of het toestel bewogen wordt en kunt herkennen hoe snel dit gebeurt. In theorie kan een apparaat de navigatie-app starten zodra het detecteert dat het met grote snelheid beweegt. Om te voorkomen dat dit in de trein gebeurt, zou je via bluetooth kunnen kijken of de autoradio zich dichtbij bevindt. Dankzij deze chip zijn stappentellers bijvoorbeeld veel zuiniger te implementeren. Dit zijn echter toepassingen die beter aansluiten bij een smartphone. We zijn dan ook benieuwd met welke tablettoepassingen ontwikkelaars op de proppen komen.
Draadloos
Apple maakt met de iPad Air net als bij de iPhone 5s nog niet de overstap naar de 802.11ac-specificatie voor wifi. Met die nieuwe draadloze standaard zijn doorvoersnelheden van meer dan 1Gbit/s mogelijk. Android-smartphones ondersteunen wifi-ac al sinds eerder dit jaar en de eerste tablets met wifi-ac en Android zullen niet lang meer op zich laten wachten. Aangezien iPads meestal een jaar meegaan voordat een opvolger gepresenteerd wordt, hadden we ondersteuning voor wifi-ac wel fijn gevonden, want in 2014 zal het zeker gemeengoed zijn bij goede routers.
16GB geheugen vinden we anno 2013 een beetje karig worden
Het is des te gekker als je bedenkt dat Apples nieuwste Airport Express-router wel ondersteuning voor 802.11ac biedt, net als de nieuwe Macbooks. Ook vrijwel elke andere routerfabrikant heeft al ac-routers in het assortiment en sommige fabrikanten zijn al aan hun tweede generatie toe. Daarnaast worden apps steeds groter, mede door 64bit-ondersteuning, waardoor extra bandbreedte welkom is. Bij een tablet in deze prijsklasse vinden we het eigenlijk vanzelfsprekend dat hij de laatste technologie ondersteunt, maar op dit vlak is dat dus niet zo.
De wifi-chip is niet geheel hetzelfde gebleven, want Apple heeft de doorvoersnelheden bij gebruik van wifi-n verbeterd door een extra antenne toe te voegen. Door gebruik van mimo ligt de maximale doorvoersnelheid nu op 300Mbit/s, terwijl dat voorheen nog 150Mbit/s was. Daarnaast komt de tweede antenne van pas bij het gebruik van AirDrop. Eén antenne wordt dan gebruikt om verbinding te houden met het wifi-netwerk, terwijl de andere gebruikt wordt voor de AirDrop-verbinding.
Opslagcapaciteit
Het instapmodel van de iPad is, net als bij het allereerste model, uitgerust met 16GB geheugen en dat vinden we anno 2013 een beetje karig worden. Apps worden steeds groter, de resolutie van videobestanden is inmiddels gestegen en ook games nemen steeds meer ruimte in. Daarom hadden we het netjes gevonden als Apple het 16GB-model met pensioen had gestuurd en de iPad standaard met 32GB zou leveren.
Als je nu wat extra capaciteit wil moet je behoorlijk diep in de buidel tasten. Apple vraagt 90 euro om de opslagcapaciteit te verdubbelen en zonder de aanwezigheid van een micro-sd-slot heb je weinig keus. Die meerprijs is prima als je van 64GB naar 128GB gaat, maar de kleinere stap van 16GB naar 32GB kost je dus hetzelfde. Om een indruk te geven hoe gek je het kunt maken: ons testmodel met 128GB opslag en lte-ondersteuning kost 869 euro.
De A7 getest: benchmarks
IOS is en blijft een lastig besturingssysteem om te benchmarken. Ten eerste zijn er weinig tools voorhanden en ten tweede is het in vergelijking met Windows en Android moeilijk om inzicht te krijgen in wat er precies onder de motorkap gebeurt. We hebben voor deze review een combinatie van synthetische tests en reallife-tests gedraaid.
We beginnen met Geekbench, een klassieker voor iOS. Geekbench doet een heleboel verschillende deeltests, zowel single- als multithreaded, en voegt die samen tot een totaalscore. Het gaat om zoveel deeltests dat we enkel de totaalscore presenteren, omdat het anders onoverzichtelijk zou worden. De deeltests betreffen onder andere versleutelen en ontsleutelen met aes en sha, comprimeren via bzip, beeldcompressie met de png-codec en nog wat andere beeldverwerkingen, zoals verscherpen en blurren. Daarnaast worden de geheugensnelheid en -bandbreedte getest.
Als we enkel naar de singlethreaded-prestaties kijken, weet de A7 al een indrukwekkende score neer te zetten, die bijna twee keer zo hoog is als die van de A6X uit de vorige iPad. In vergelijking met de A5-soc uit de iPad mini en iPad 2 is het verschil nog vele malen groter. De nieuwste versie van GeekBench ondersteunt de ARMv8-instructieset en dat is goed te zien.
Als beide cores aan het werk mogen, stijgen de absolute scores, maar de verhoudingen blijven grofweg gelijk.
De Rogue-gpu moet in de iPad Air een stuk harder aan de bak dan in de iPhone 5s. Het Retina-scherm op de tablet bevat namelijk vier keer zoveel pixels als het scherm van Apples nieuwste telefoon. We trappen de gpu-tests af met de crossplatform-benchmark GFXBench, die we ook regelmatig op Android-toestellen draaien. Omdat we een indruk willen krijgen van de onderlinge prestaties van socs, hebben we zowel telefoons als tablets opgenomen in de resultaten.
GFXBench T-Rex HD - offscreen |
Telefoon / Tablet | SoC | framerate in fps, hoger is beter |
Apple iPad Air |
Apple A7 |
********
27,0 |
Samsung Galaxy Note 3 |
Snapdragon 800 |
********
26,0 |
Apple iPhone 5s |
Apple A7 |
*******
24,0 |
iPad (4e generatie) (iOS 7) |
Apple A6X |
*****
17,0 |
Nexus 7 (2013) |
Snapdragon 600 |
*****
16,0 |
G Pad 8.3 |
Snapdragon 600 |
****
15,0 |
Sony Xperia Tablet Z |
Snapdragon S4 Pro |
****
13,0 |
Galaxy Note 8.0 |
Exynos 4412 |
*
4,8 |
Samsung Galaxy Tab 3 8" |
Exynos 4212 |
*
4,0 |
We hebben eerst de off-screen-variant gedraaid. Deze rendert de benchmarkscene naar een offscreen-buffer met een resolutie van 1920x1080 pixels. Op deze wijze worden de verschillende schermresoluties niet meegewogen en krijgen we een goed beeld van de absolute rekenkracht van de gpu's.
De A7-soc uit de iPad Air eindigt in deze test bovenaan, met nipte voorsprong op de Snapdragon 800 van Qualcomm. Het verschil is slechts 1 frame per seconde en de twee grafische chips zijn in deze test dus grofweg even snel. In de iPhone 5s lijkt de gpu van de A7-soc wat lager geklokt, want met een score van 24 beelden per seconden is hij iets meer dan tien procent trager dan de iPad Air. Het verschil met de gpu van de vorige generatie uit de A6X is groot; de A7 is bijna zestig procent sneller.
GFXBench T-Rex HD - onscreen |
Telefoon / Tablet | SoC | Resolutie | framerate in fps, hoger is beter |
Apple iPhone 5s |
Apple A7 |
1136x640 |
********
36,0 |
Samsung Galaxy Note 3 |
Snapdragon 800 |
1920x1080 |
******
26,0 |
Apple iPad Air |
Apple A7 |
2048x1536 |
*****
21,0 |
Nexus 7 (2013) |
Snapdragon 600 |
1920x1200 |
****
16,0 |
G Pad 8.3 |
Snapdragon 600 |
1920x1200 |
***
14,7 |
iPad (4e generatie) (iOS 7) |
Apple A6X |
2048x1536 |
***
12,0 |
Sony Xperia Tablet Z |
Snapdragon S4 Pro |
1920x1200 |
***
12,0 |
Galaxy Note 8.0 |
Exynos 4412 |
1280x800 |
*
6,5 |
Samsung Galaxy Tab 3 8" |
Exynos 4212 |
1280x800 |
*
6,0 |
Absolute kracht is zeker interessant, maar in de praktijk is de resolutie van het beeldscherm natuurlijk van grote invloed. Daarom draaien we ook de onscreen-versie van de benchmark. Hier zien we duidelijk het effect van de hoge resolutie van het Retina-scherm op de iPad. Waar de framerate eerst hoger lag dan bij de iPhone 5s, ligt hij nu significant lager. Dat heeft alles te maken met de relatief lage schermresolutie van de iPhone 5s.
De iPad Air weet alsnog Android-apparaten met full-hd met een Snapdragon 600 voor te blijven. Kijken we echter naar apparaten met een Snapdragon 800 die een full-hd-resolutie moeten aansturen, dan zien we dat die beter presteren dan de iPad Air. Vergeleken met de iPad van vorig jaar doet de iPad Air het opnieuw goed, met een score die grofweg driekwart hoger ligt.
GFXBench richt zich primair op de gpu en laat de cpu daarbij redelijk ongemoeid, maar als je echte games gaat draaien, worden beide onderdelen van de soc belast. De subtest Ice Storm Unlimited van de benchmark 3DMark simuleert dat door naast grafische ook physics-berekeningen te doen. Aan de onderlinge rangorde verandert echter niets.
Schermkwaliteit: vertrouwd Retina-scherm
De iPad Air is alweer de derde iPad die voorzien is van Apples Retina-scherm. Van andere componenten zouden we misschien zeggen dat ze na drie generaties wel aan vervanging toe zijn, maar bij het beeldscherm van de iPad vinden we die noodzaak minder groot. Het kan zich nog prima meten met de concurrentie en ook op zichzelf bekeken is er maar weinig op aan te merken. De resolutie van 2048x1536 pixels is hoog genoeg om tekst en andere zaken scherp weer te geven en ook de kijkhoeken en kleurreproductie zijn nog steeds goed.
/i/1383913241.jpeg?f=imagenormal)
We hebben het scherm aan onze standaardtestmethodiek onderworpen om te kijken of Apple nog zaken heeft aangepast sinds de vorige generatie.
Helderheid en contrast
Apple lijkt het een en ander aangepast te hebben sinds de vorige iPad of de schermen moeten onderling verschillen, want onze contrastmeting komt met een verhouding van 1104:1 een stukje hoger uit dan bij het vorige model. Het verschil zorgt ervoor dat de iPad Air naar de tweede plek van de ranglijst opschuift. Googles Nexus 7 weet echter het beste contrast neer te zetten.
Ook de helderheid is wat beter dan bij de vorige iPad, maar het verschil is niet groot. Met 411cd/m² is het scherm helder genoeg om binnenshuis een mooi beeld te geven en ook in situaties met meer licht kom je er nog heel ver mee. De Nexus 7 spant alweer de kroon.
Kleurreproductie
Als Apple het Retina-label aan een scherm hangt, weet je niet alleen dat de resolutie hoog ligt, maar ook dat het scherm gekalibreerd is en kleuren dus accuraat weet weer te geven. Om te kijken of er op dit vlak nog zaken zijn gewijzigd hebben we het scherm aan onze gebruikelijke kleurmetingen onderworpen.
/i/1383639294.png?f=imagenormal)
/i/1383639314.png?f=imagenormal)
De kleurreproductie van de iPad Air is vrijwel identiek aan die van de vorige iPad. De kleurtemperatuur is behoorlijk constant en als we de kleurreproductie afzetten tegen het srgb-spectrum is de kleurfout in dE2000 slechts 2,2 en dat is met het menselijk oog niet of nauwelijks waar te nemen. Zelfs voor fotografen en andere beeldpuristen is het scherm dus zeker goed genoeg.
Software en snelheid: iOS 7
De iPad Air draait iOS 7.0.3, dat inmiddels alweer behoorlijk ingeburgerd is. Dat komt natuurlijk omdat Apple vroeg in de zomer al een bètatest van start liet gaan en hoewel bètaversies officieel alleen door ontwikkelaars geïnstalleerd mogen worden, grijpen veel gebruikers de kans aan om alvast een testritje te maken met de nieuwste versie. Voor een uitgebreide uiteenzetting van wat er allemaal nieuw is in iOS 7 verwijzen we naar onze review uit september. Die is weliswaar op de iPhone gebaseerd, maar het gros van de vernieuwingen gaat ook op voor de iPad. Op deze pagina kijken we verder naar de softwarezaken die specifiek voor de iPad interessant zijn.
Snelheid
De iPad 3 was in combinatie met iOS 7 geen snelheidsmonster meer, maar de iPad 4 kon nog goed meekomen. Uit de benchmarks blijkt dat de iPad Air een stuk sneller is, maar in de praktijk merk je daar ten opzichte van de iPad 4 niet veel van. Sommige apps starten een fractie sneller, maar de handelingen die je bij normaal gebruik in de interface verricht, voelen even soepel aan.
Ook de dingen die niet soepel aanvoelen, komen bij de iPad 4 en Air overeen. Zo is er soms wat gestotter waar te nemen als je met het 'knijp'-gebaar een app verlaat en terugkeert naar het homescreen. Dat gebeurt echter maar sporadisch en bij normaal gebruik is de iPad Air simpelweg een heel snelle tablet.
Browserbenchmarks
Een van de meest gebruikte apps op een tablet is waarschijnlijk de browser. Safari is dankzij de A7-soc razendsnel, maar we zijn tijdens de testperiode wel een paar crashes tegengekomen op de meest willekeurige momenten. De app herstarten is zo gepiept, maar mooi is anders.
Peacekeeper |
Telefoon / Tablet | SoC | in Punten, hoger is beter |
Apple iPad Air |
Apple A7 |
********
1887,00 |
Apple iPhone 5s |
Apple A7 |
*******
1751,00 |
iPad (4e generatie) (iOS 7) |
Apple A6X |
****
987,00 |
Samsung Galaxy Note 3 |
Snapdragon 800 |
****
901,00 |
Galaxy Note 8.0 |
Exynos 4412 |
***
734,00 |
Samsung Galaxy Tab 3 8" |
Exynos 4212 |
***
705,00 |
Nexus 7 (2013) |
Snapdragon 600 |
***
612,00 |
G Pad 8.3 |
Snapdragon 600 |
***
606,00 |
Sony Xperia Tablet Z |
Snapdragon S4 Pro |
**
541,00 |
De webbased benchmarks Peacekeeper en Kraken bevestigen wat we subjectief al ervoeren bij het browsen. De combinatie van Safari en de Apple A7 scoort in Peacekeeper meer dan twee keer zo hoog dan het snelste Android-toestel. Ook in Kraken is de Air een klasse apart, al is het verschil met het Android-kamp hier kleiner.
Meer productiviteit met gratis apps
Onlangs heeft Apple verschillende betaalde apps gratis gemaakt, de zogeheten iWork- en iLife-bundels. Het gaat specifiek om de apps Pages, Numbers, Keynote, iPhoto en iMovie. Voorheen moesten gebruikers die apps los aanschaffen in de App Store, maar sinds september zijn ze gratis bij elk nieuwe iOS-apparaat. Voor de OS X-versies van die apps geldt trouwens hetzelfde. Dat betekent dus niet dat je ze ook gratis krijgt op je bestaande iOS-apparaat.
Wat mediaproductie betreft heeft de iPad een streepje voor op de rest
De apps zijn opnieuw ontworpen voor iOS 7 en volgens Apple vanaf de grond af opnieuw opgebouwd voor de nieuwe A7-soc, waardoor ze flink sneller moeten werken. Daarnaast zijn de bestandsformaten met de desktopversies gelijkgetrokken, waardoor je een Pages-document bijvoorbeeld op je Mac kunt aanmaken en vervolgens op je iPad verder kunt bewerken.
Het is een mooi gebaar van Apple, waarmee kopers van een nieuw iOS-apparaat zeker blij zullen zijn. De stap was ook wel nodig, want Microsoft levert bijvoorbeeld met Windows RT een volledig Office-pakket mee, en Google heeft de Android-app Quickoffice gekocht en levert deze nu gratis mee. Daarnaast heeft Google natuurlijk zijn vertrouwde online-Office-tools. Alledrie de bedrijven zien dus in dat mensen hun tablets niet alleen voor consumptie willen gebruiken, maar dat er ook af en toe nog wat geproduceerd moet worden.
Wat mediaproductie betreft heeft de iPad toch wel een streepje voor op de rest, want Windows en Android hebben eigenlijk geen meegeleverde apps die op gelijke voet staan met GarageBand, iPhoto en iMovie. Volgens Apple is de Air zo snel dat uitgebreide foto- en videobewerking echt realistische gebruikscenario's voor een tablet worden. We hebben daarom gekeken hoe veel sneller de A7 op dat vlak nou eigenlijk is, door een testje met iMovie uit te voeren.
Eerst hebben we met de iSight-camera wat filmpjes gemaakt en die vervolgens in iMovie geïmporteerd. Daaraan voegden we enkele foto's toe. Het geheel plakten we toen aan elkaar met wat animaties, waarbij we de framerates van verschillende videoclips aanpasten. Als laatste voegden we een soundtrack toe. Het hele project, van iets meer dan een minuut lang, exporteerden we vervolgens met een resolutie van 1920x1080 pixels.
Exporteren iMovie |
Model | SoC | Tijd (in seconden) |
iPad Air |
Apple A7 |
*****
31,6 |
iPad (4e gen) |
Apple A6X |
********
56,9 |
iPad mini |
Apple A5X |
**********
69,3 |
De Air klaarde het klusje in een dikke 31 seconden, terwijl de iPad van de vorige generatie er bijna een minuut voor nodig had. De iPad mini met de A5X-soc is op zijn beurt nog een beetje trager.
We hebben nog een paar andere gebruiksscenario's gesimuleerd door twee grote games te installeren en vervolgens te kijken hoe lang het duurde om de games te starten.
Opstarten Real Football 2013 |
Model | Tijd (in seconden) |
iPad Air |
******
12,48 |
iPad (4e gen) |
*********
17,6 |
iPad mini |
**********
19,6 |
Opstarten Real Racing |
Model | Tijd (in seconden) |
iPad Air |
*********
31 |
iPad (4e gen) |
*********
32 |
iPad mini |
**********
36,2 |
Bij Real Racing is er nauwelijks verschil tussen de twee grote iPads, vermoedelijk omdat de game alleen maar de spelwereld en textures laadt. Daarvoor is vooral de snelheid van het nand-geheugen van belang en niet zozeer de soc.
Real Football lijkt wel meer te doen dan enkel dom data laden, want de iPad Air weet de game sneller te starten dan de andere varianten. Wellicht is de speldata gecomprimeerd en moeten er zaken uitgepakt worden tijdens het starten.
Accuduur: meer dan beloofd
Toen Apple met de overstap van de iPad 2 naar de iPad 3 de schermresolutie verhoogde, werd de accu flink groter. Dat moest ook wel; het grote scherm slurpte meer energie en daarnaast moest de extra krachtige soc van stroom worden voorzien. Dat had natuurlijk tot gevolg dat de iPad 3 zwaarder en dikker was dan zijn voorganger. Met de vierde iPad was het niet anders.
Voor de iPad Air was Apple genoodzaakt om de accu weer kleiner maken, anders was het onmogelijk om de behuizing zo dun te krijgen. Dit heeft volgens de fabrikant geen enkele invloed op de accuduur. De stroombesparing aan de componenten, in het bijzonder de A7-soc, zou voldoende moeten zijn om het verlies aan accucapaciteit te compenseren.
Bij het draaien van onze standaardbrowsetest liepen we tegen een probleem aan. Safari op iOS 7.0.3 weigerde de verschillende websites netjes te laden. Al snel kwamen we erachter dat dit te maken heeft met de opbouw van de test en de manier waarop de sites via een iframe geladen worden vanaf verschillende domeinen. Voorheen ondervonden we daar geen problemen mee, maar de teugels op het gebied van veiligheid worden aangehaald, zowel door de browsers als door de websites zelf, en Safari crashte zelfs meer dan eens tijdens de test.
Omdat we dit gedrag waarschijnlijk binnenkort ook in andere mobiele browsers zullen tegenkomen, zijn we aan de slag gegaan met het bedenken van een nieuwe testmethode. We grijpen deze kans meteen aan om de test op verschillende plekken te tweaken, waarbij we een poging doen om wat meer 'menselijk' browsegedrag na te bootsen en de workload te verhogen. Dit is een lopend project en we hebben dus spijtig genoeg nog geen browseresultaten voor de iPad Air.
Gelukkig bestaat onze accutestsuite uit twee onderdelen. Naast een browsetest doen we ook altijd een videotest. Hierbij wordt een full-hd-videobestand op repeat afgespeeld tot de tablet volledig leeg is. Dat bestand heeft een resolutie van 1920x1200 pixels en maakt gebruik van de x264-codec voor video en mp3 voor audio.
In de filmtest doet de Air het net even beter dan de door Apple beloofde tien uur. Hij hoeft alleen in Microsofts nieuwe Surface 2 zijn meerdere te erkennen.
Specificaties en productfoto's
Merk en uitvoering |
|
Categorie |
Tablets |
Merk |
Apple |
Serie |
iPad |
Product |
Apple iPad Air |
Uitvoering |
Air WiFi 16GB |
Besturingssysteem |
iOS 7 |
Beeld |
|
Schermdiagonaal |
9,7" |
Schermresolutie |
2048x1536 (QXGA) |
Schermtype |
LCD |
LCD Panel |
IPS |
Touchscreentechniek |
Capacitief |
Multitouch |
Ja |
Backlight |
Led: Edge-lit |
Cameraresolutie |
5Mp |
Cameraresolutie (voor) |
1,2Mp |
Fysieke specificaties |
|
Kleuren |
Zilver |
Gewicht |
469g |
Lengte |
240mm |
Breedte |
169,5mm |
Diepte |
7,5mm |
Technische specificaties |
|
CPU Core |
Dualcore |
Opslagcapaciteit |
16GB |
Hardeschijftype |
Solid State Disk |
CPU-type |
Apple A7 |
Snelheid |
1,4GHz |
Accucapaciteit (Wh) |
32Wh |
Interfaces |
|
Verbinding (wlan) |
802.11a, 802.11b, 802.11g, 802.11n |
5GHz-ondersteuning |
Ja |
Verbinding (Bluetooth) |
Bluetooth 4.0 |
Overige specificaties |
|
Tablet extra's |
Bewegingssensor |
Taal |
Meertalig |
Fabrieksgarantie |
1 jaar carry in |
Alternatieven
Apple maakt de keuze tussen de iPad en iPad mini dit jaar wel erg makkelijk. De tablets zijn op het gebied van uiterlijk en hardware namelijk identiek, de mini is simpelweg kleiner. Daarnaast is hij bijna honderd euro goedkoper. Wil je dus een nieuwe iPad, dan hoef je alleen maar een maat te kiezen.
De Google Nexus 10 is al een tijdje uit, maar biedt net als de nieuwe iPad een snelle soc en een mooi scherm met een hoge resolutie. Hij is ongeveer 150 gram zwaarder en heeft een andere beeldverhouding dan de Air. Wel is de Nexus 10 meer dan honderd euro goedkoper.
Als je de iPad Air iets te groot vindt en je ook blij wordt van Android, komt de Nexus 7 van Google en Asus automatisch in het vizier. Hij is voorzien van een van de beste tabletschermen van dit moment en heeft daarnaast snelle hardware.
Microsofts Surface 2 is onlangs uitgekomen en blijkt een grote verbetering ten opzichte van zijn voorganger. De resolutie is verhoogd, hij is sneller, de accu gaat langer mee en hij wordt geleverd met Office en Outlook. Dat maakt de Surface vooral interessant voor wie een productieve tablet zoekt.
Er is eigenlijk maar één grote tablet die bij de iPad Air in de buurt komt als het om gewicht en dikte gaat, en dat is de Xperia Tablet Z van Sony. Hij is slechts 6,9mm dik en weegt 483 gram. De specs van de Xperia Tablet Z zijn evenmin verkeerd, dankzij een quadcore-soc van Qualcomm en een ips-scherm met een resolutie van 1920x1200 pixels.
Conclusie
Ons grootste kritiekpunt bij de laatste twee iPads was het gewicht en met de iPad Air kunnen we op dat vlak niet meer klagen. In één generatie is de iPad van een van de zwaarste tablets tot de lichtste geworden, in het 10"-segment dan. En dat is in onze ogen belangrijk; een tablet moet eigenlijk verdwijnen in je handen, het draait allemaal om het scherm en de interface. Je kunt hem, ondanks het lage gewicht, niet voor eeuwig met één hand in de lucht houden, maar het verschil met de vorige iPad is groot.
Het Retina-scherm is onveranderd, maar dat vinden we niet erg. Alleen de Nexus 7 weet enige competitie te leveren en we zien de noodzaak voor meer pixels op dit moment niet. De enige manier waarop Apple een sprong in beeldkwaliteit zou kunnen maken is met de overstap naar een amoled-scherm, maar daarvoor is het technisch gezien nog te vroeg.
Heb je op dit moment een iPad 1 of 2, dan is de overstap naar de Air groot
De Apple A7 bewijst ook in de iPad Air zijn mannetje te staan en geen moeite te hebben met de hoge resolutie. In de praktijk voelt de Air niet veel sneller dan de iPad 4, maar dat komt ook doordat Apple zijn zaakjes wat dit betreft al goed op orde had. Op papier heeft de A7, zeker in combinatie met de M7, nog veel meer in zijn mars en het zal nog wel even duren voordat alle app-ontwikkelaars daarvan gebruikmaken.
Afgezien van het gewicht is er in de praktijk weinig verschil met de iPad 4 en die upgrade is dan ook niet de meest logische. Heb je op dit moment echter een iPad 1 of 2, dan is de overstap naar de Air een grote en ga je er op alle vlakken flink op vooruit. Ook voor mensen die hun eerste tablet willen aanschaffen is de iPad Air een van de modellen die je boven aan je lijstje moet hebben.
Goedkoop is de iPad nooit geweest en daar komt met de Air geen verandering in. Vooral de modellen met meer opslag zijn flink aan de prijs en daarom was het netjes geweest als Apple het basismodel wat meer opslagcapaciteit had gegeven of de meerprijs voor extra geheugen wat had verlaagd.
De Air zal waarschijnlijk weinig mensen uit het Android- of Windows-kamp overhalen, want functioneel blijft Apple trouw aan zijn principes. Wil je dus je tablet tweaken, bestanden beheren zonder iTunes, micro-sd-kaartjes gebruiken en veel zaken aanpassen, dan moet je nog steeds niet bij de iPad zijn. We denken echter dat er een grote groep is die daar geen behoefte aan heeft en voor hen is de iPad waarschijnlijk de beste grote tablet die je op dit moment kunt kopen.
Pluspunten
-
Erg dun en licht
-
Mooi scherm
-
Snel met nog veel potentie
Minpunten
-
Geen 802.11ac
-
Standaard 16GB is aan de krappe kant en extra opslag is duur
Eindoordeel