E3: BioShock - Infinite

Traktatie

Tijdens en na de E3 werd in Los Angeles en onderweg terug naar Nederland regelmatig de discussie gevoerd 'hoe goed' deze E3 was. De één noemt het de beste E3 ooit, de ander vindt hem middelmatig. Die laatste stelling wordt meestal onderbouwd met een gebrek aan originaliteit aan de kant van uitgevers en ontwikkelaars. Elke game begint langzamerhand op Call of Duty te lijken, want dat is nu eenmaal wat geld in het laatje brengt. Of je het nu eens bent met die redenering of niet, feit is wel dat games met een eigen stijl zeldzaam worden. Gelukkig zijn er nog steeds ontwikkelaars die hun eigen koers durven te varen, anders zou onder meer BioShock: Infinite er nooit zijn geweest.

We hebben BioShock: Infinite nu een aantal keer mogen zien in trailers en presentaties, en keer op keer weet de game onze aandacht te trekken dankzij die eigen stijl. De vliegende stad Columbia, die we tijdens de Gamescom van 2010 al aan je voorstelden, is een kunstwerk op zichzelf. De stad kent dezelfde onheilspellende sfeer die ook in de onderwaterstad Rapture altijd voelbaar was. Ook delen Columbia en Rapture het beeld van vergane glorie. Terwijl je de tanende stad aanschouwt, verraden kleine details hoe het geheel er in zijn beste jaren moet hebben uitgezien. Als je iets aan Irrational Games over kunt laten, dan is het wel het maken van een tot in de puntjes verzorgde spelwereld.

Tijdens de E3 kregen we opnieuw de kans een kijkje te nemen in Columbia. We zijn altijd huiverig voor aankondigingen twee jaar voor de release, omdat een uitgever dan het risico loopt het aanvankelijke momentum van een grote aankondiging te verliezen, maar tot nog toe doet 2K Games het prima. Telkens zien we andere flarden van Columbia en het verhaal van hoofdpersonages Booker DeWitt en Elisabeth, en telkens voelen de paar minuten gameplay die we krijgen voorgeschoteld als een ware traktatie.

Luchtschip

Voor wie niet meer weet waar BioShock: Infinite over gaat: lees vooral de preview van de Gamescom van vorig jaar nog even door, maar hier volgt nog even de setting in een notendop. Voormalig Pinkerton-agent Booker DeWitt is een freelance detective die de opdracht krijgt een meisje op te sporen. Dit meisje, Elisabeth, blijkt vastgehouden te worden in de vliegende stad Columbia. Columbia begon ooit als een prestigieus project van de Amerikaanse regering, maar die deed snel afstand van de stad toen bleek dat Columbia eigenlijk een gigantisch gewapend luchtschip was. Sindsdien zwerft de stad rond boven de wolken, waarbij het van tijd tot tijd opduikt op verschillende plaatsen boven de Aarde. DeWitt moet in BioShock: Infinite Columbia vinden, Elisabeth bevrijden en haar weer thuis zien te krijgen. Makkelijk zat, right?

Krankzinnig

Wrong. BioShock zou BioShock niet zijn als Columbia niet een van de meest krankzinnige plaatsen was waar je ooit bent geweest, in welke game dan ook. Hoewel Columbia en Rapture op talloze manieren van elkaar verschillen, zijn de overeenkomsten grappig genoeg treffend. We beschreven al de sfeer die zowel in Rapture als in Columbia hangt, en de teloorgang van prestigieus project naar afgestoten niemandsland, dan wel op de bodem van de zee, dan wel ergens in de lucht. Ook de inwoners van beide steden lijken echter op elkaar.

Founders vs. Vox Populi

Nu is het ook weer niet zo dat Columbia wordt bevolkt door dezelfde Splicers die je in Rapture zag, maar de character models komen wel degelijk overeen. Daarnaast zijn de meeste mensen die het zo lang in Columbia hebben uitgehouden volledig geschift, dus ook dat delen zij met de Splicers uit BioShock en BioShock 2. Toch gaat het er in Infinite 'normaler' aan toe dan je wellicht zou denken. Booker komt tijdens zijn missie om Elisabeth te bevrijden namelijk terecht in een soort burgeroorlog. Twee prominente groeperingen uit Columbia hebben het aan de stok met elkaar, over wie de baas is in de stad. De nationalistische Founders hebben de controle, maar het is lastig voor ze om de agressieve socialistische Vox Populi te baas te blijven.

Dat zorgde in de demonstratie die we op de E3 zagen voor interessante dynamiek. Terwijl Booker en Elisabeth zich een weg banen door de onheilspellende straten van Columbia, zijn links en rechts uitingen van beide groeperingen te zien. Terwijl de Founders hun leider aanhangen, wil Vox Populi vooral van die leider af. Om het nog wat interessanter te maken, zijn ook Booker en Elisabeth op zoek naar die leider, maar daar gaan we nu verder nog niet op in.

Draait niet om Booker

Alleraardigst aan dit onderdeel van de setting is dat Booker en Elisabeth niet per se het middelpunt van Columbia vormen. Het leven in de stad draait niet om de aanwezigheid van een privédetective en een bijdehante jongedame. Zo kunnen Booker en Elisabeth ongestoord doorlopen terwijl een groepje Vox Populi bezig is wat Founders te beroven. Het gaat echter toch mis als het tweetal getuige is van een executie en Elisabeth aan Booker vraagt om in te grijpen. De Vox Populi herkennen Booker dan, realiseren dat hij in een eerder stadium van het spel enkele van hun kornuiten heeft vermoord, en openen het vuur.

Er ontspint zich een gigantisch gevecht tussen Booker en diverse vijanden, waarbij flink gebruik wordt gemaakt van de Sky-Lines; het rail-netwerk dat door heel Columbia lijkt te lopen en dat door Booker en anderen gebruikt kan worden als een soort zip-line. Staand op de grond, maar ook hangend aan die Sky-Lines schiet Booker de ene na de andere vijand richting een wisse dood, terwijl hij zich ondertussen ook moet bekommeren om het lot van Elisabeth, die zich vooral schuil probeert te houden. Het gevecht eindigt uiteindelijk als Booker een grote, raketwerpende zeppelin weet uit te schakelen.

Elisabeth en de Songbird

Als het gevecht een ding goed duidelijk maakt, dan is het wel dat het vechten in BioShock: Infinite in een andere categorie valt dan in de vorige games in de franchise. De combat in BioShock en BioShock 2 is goed en robuust, maar zeker in vergelijking met BioShock: Infinite vooral traag en statisch. Dankzij de Sky-Lines kun je gebruikmaken van grote gebieden binnen één en hetzelfde gevecht. Dat belooft spektakel, maar we vragen ons ook af hoe je het overzicht kunt houden, want wij hadden tijdens de vele ritjes op de Sky-Lines niet altijd voor ogen waar we naartoe gingen.

Verhouding

De gevechten en de actie in BioShock: Infinite zijn slechts één aspect waarin de game zich weet te onderscheiden van zijn voorgangers. Daarnaast beloven de personages in het spel een stuk dieper te zijn uitgewerkt. Natuurlijk waren vorige BioShock-titels best voorzien van sterke verhaallijnen en prima personages, maar de verhouding tussen Elisabeth en de Songbird belooft van een heel ander niveau te zijn. De Songbird is namelijk de gevangenisbewaarder van Elisabeth, maar tegelijk is zij ook het enige wezen met wie hij contact heeft. Dat is de basis voor een zeer aparte relatie.

Elisabeth is er duidelijk over richting Booker: laat me niet meer in handen vallen van de Songbird. Toch offert zij zichzelf op als de Songbird op het punt staat Booker een kopje kleiner te maken. Uit haar woorden richting de Songbird blijkt dan duidelijk dat hun relatie anders is dan simpelweg die tussen een gevangene en een grote slechterik. Ze lijken elkaar op een bepaalde manier nodig te hebben. Ook lijkt de Songbird niet meer het allesvernietigende monster dat we in de filmpjes zagen. Zijn karakter is gelaagd. Hoe het precies in elkaar zit, zal ongetwijfeld pas duidelijk worden als we zelf aan de slag kunnen met BioShock: Infinite.

Tears

Ook Elisabeth is niet zomaar een normale jongedame. We wisten natuurlijk al dat ze bepaalde gaven had, en op de E3 konden we die wat directer meemaken. Columbia zit namelijk vol zogenaamde 'tears'. Elk personage kan ze zien, maar alleen Elisabeth kan er iets mee. Een tear is min of meer een brug naar vroegere tijden. Elisabeth kan op die manier een vergaan machinegeweer in ere herstellen, of een verdwenen muur terugzetten om Booker van dekking te voorzien. Haar vermogen is echter beperkt en ze moet rusten nadat ze een tear heeft gebruikt, het is dus zaak om strategisch te kiezen welke tears je gebruikt en welke niet.

Voorlopige Conclusie

De presentatie op de E3 bood vooral een duidelijkere blik op de gameplay in BioShock: Infinite. Dat de stad prachtig is vormgegeven, wisten we al. Desondanks sprongen de graphics er opnieuw uit, mede door het prachtige kleurenpalet dat gebruikt wordt in de game. Het geeft BioShock een eigen look, in een tijd waarin games steeds meer op elkaar gaan lijken. De gameplay belooft een hoger tempo te hanteren dan die in voorgaande BioShock-games, en hij biedt zodoende spektakel van een ander niveau. Tel daarbij de nu al zeer interessante relatie tussen Elisabeth en de Songbird op, en het zal duidelijk zijn waarom we uitkijken naar BioShock: Infinite, in elk geval een van de origineelste games van de E3.

Titel	BioShock: Infinite
Platform	PC, Xbox 360, PlayStation 3
Ontwikkelaar	Irrational Games
Uitgever	2K Games
Releasedatum	2012

Reacties (42)

[Wolfos]

Het word inderdaad zeldzaam dat games iets nieuws doen de laatste tijd. Helaas, want ik behoor gelukkig niet tot die domme massa die dat maar gedoogt en steeds dezelfde games blijft kopen.

Deze game ziet er er echt goed uit.

[Dreanor]

Hier zit het probleem. De (grijze) massa wil 10.000 The Sims en 500 Call of Duty games.

Kijk eens naar Mirror's Edge, briljante gedurfde unieke game. Maar helaas komt deel twee niet omdat het niet genoeg verkocht.

CoD Black Ops aan de andere kant, waar bijna niks vernieuwends is als de aller eerste Call of Duty wordt verkocht alsof het een levensbehoefte is. En met weinig vernieuws bedoel ik dat het nog steeds een scripted, lineaire singleplayer game is en solide multiplayer shooting.

Dus we klagen dat er zo weinig originele games uitkomen, maar tegelijkertijd belonen we originele games niet.

ps. Ik heb me zeker vermaakt met de Sims.

[Wolfos]

Tja. Gelukkig is het niet mogelijk om fotorealistische graphics te krijgen (ik zeg niet dat het op het moment niet mogelijk is, ik zeg dat dat helemaal niet kan) want dan zou echt niemand meer mooie graphics maken.
Als ik mooie graphics wil zien ga ik wel naar buiten, moet je die resolutie van die boom zien!

[EvaluationCopy]

Kan iemand mij nou eens uitleggen wat er zo leuk was aan Bioshock 1? (2 niet gespeeld) Ik vind het echt één van de meest overrated games aller tijden. Het omvattend verhaal is wel origineel en hier en daar zat er wat mooi leveldesign in maar daar houdt het ook mee op.

De gameplay is behoorlijk repetitief, heeft een ontzettend lage moeilijkheidsgraag en als allerergste: dood gaan heeft totaal geen gevolgen. Als je dood gaat spawn je een meter of 20 terug en that's it. De benauwde gangen gingen op den duur ook enorm vervelen.

Ik heb me echt moeten dwingen om verder te spelen en dan nog ben ik niet verder gekomen dan (ik denk) halverwege. Ik snap best dat de console-community er erg blij mee was, die zijn nooit verwend geweest met parels als bv Deus Ex, dat járen eerder al met een gameplay kwam waar Bioshock in de verste verte niet aan kan tippen.

Dit klinkt wel weer leuk maar we zullen zien

[Dreanor]

Ben het hier niet mee eens! Waarom?

1. Originaliteit
Het spel was erg origineel. De combinatie van wapens, type ammo en je power (ben de naam ff kwijt daarvan). De setting en het verhaal.

2. Sfeer
Het spel heeft meer sfeer dan vele spellen tegenwoordig. De 50th setting, met een moderne twist. Het onderwater utopia, de voice actors, the little sisters, etc. Het was qua sfeer allemaal goed.

Een vergelijking met Portal 2. Qua puzzels was het niet zo spannend (helaas), maar sfeer, verhaal en humor maakt Portal 2 tot een briljante game.

3. Jij bepaalt het je speelt
Dankzij de speciale powers en type ammo kun je bepalen hoe je speelt. Zo probeerde ik met water en electriciteit te spelen om mijn vijanden om te leggen. Een tweede keer dat ik het spel speelde probeerde ik het met vuur bijvoorbeeld.


Dit is wat Bioschock 1 zo leuk en origineel maakte. Als jij de setting/sfeer niet waardeert (niet je ding is) dan gaat het al snel mis. Want ik ben het ermee eens dat het spel (te) makkelijk was, maar het was niet repetitief of simpel point & shoot. Zo kan je het spelen, maar er zitten zoveel diverse manieren in om te spelen dat ik niet je mening kan delen dat het repetitief is.

En je klacht over doodgaan ... als het zo simpel is ga je toch nooit dood? Maar heeft elke shooter niet dat als je doodgaat, je enkele meters moet lopen en alweer terug bent?

Ik ben het wel met Artica eens: Geen shooters spelen = probleem opgelost.

[StGermain]

Ik heb net dezelfde ervaring als jij... Wat mij ook stoorde was het steeds moeten teruglopen. Maar het is misschien ook een kwestie van verzadiging of oud worden, ik begin het patroon te zien in zowat elk game. Je hebt een corridor waar je doormoet en wat het wapen ook is of hoe de vijand er ook uitziet eigenlijk is het altijd hetzelfde, point and shoot. Waar ik mij wel nog mee kan vermaken is Rainbox Six waar je tenminste nog moet nadenken langs waar je binnen gaat en welke opdracht je aan je teammates geeft.

[CptMeatball]

De oplossing is simpel:

Point & Shoot staat bij mij gelijk aan een shooter. Dus als je nou gewoon stopt met shooters spelen...
TADA! Probleem opgelost.

Ontopic:

Bioshock nooit echt gespeeld omdat ik toen met veel andere games bezig was. Binnekort toch maar weer eens aan beginnen! Want Infinite ziet er leuk uit, en als Bioshock 1 (en 2 in mindere mate zoals ik hier en daar lees) zo goed is. Must play dan maar?

[Symphony-X]

De moeilijkheidsgraad was inderdaad niet erg hoog, ook niet op hard. Daarom zette ik de cryo-chambers ook uit (dit kon na de 1e update vd game), hierdoor werd de game een stuk uitdagender! Verder vond ik de combinatie tussen plasmids en wapens echt super (electricity - wrench combo). Daarnaast waren de battles met Big Daddies episch.. scary stuff als er eentje op je af kwam denderen haha

En eh.. ik heb Deus EX ook gespeeld (4x uitgespeeld, ook met high res. packs), System Shock 1 & 2 trouwens ook. Toch vind ik Bioshock 1 onovertroffen qua sfeer en voiceacting. Prachtgame - kan niet wachten op dit nieuwe deel!

[Reactie gewijzigd door Symphony-X op 24 juli 2024 07:47]

[BlaBla1973]

Na BioShock 1 (super game) en BioShock 2 (minder dan 1 , maar wel leuk) kijk ik erg uit naar BioShock Infinite. Ziet er iig erg goed uit

[Ikke_Niels]

Mee-eens, 1 was super, 2 aardig.

Ik hoop dat ze met deze nieuwe komende release het niveau van 1 weer kunnen bepalen.

[Ankh]

Van deel 1 en 2 een collectors editie, deze zal ik ook zeker halen. Moet hem met de PS3 nog beide uitspelen. Heb dit al gedaan op me XBOX, maar goed het is wel een erg gaaf spel!

[DDarkForce]

Ik heb dan wel alleen van 2 de collectors edition maar deze gaat inderdaad zeker aan de collectie toegevoegd worden. Ik word steeds enthousiaster!

In het begin dacht ik nog even van wat is Bioshock zonder Rapture, die mening werdt al wat positiever richting Infinite door de eerste filmpjes, en is nu omgeslagen naar heel positief!

[john milton]

Ik heb ook alleen die van 2, maar ik wil zeker van deze ook de collector's edition. Die van 2 had ik laatst voor 20 euro gekocht, die van infinite zal helaas wel richting de 80 gaan vrees ik als hij net uit is.....

[Verwijderd]

Wat een mooie game zeg. Ben benieuwd of die er ook op de PS3 zo goed uitziet

[Svenderson]

Ik heb vernomen (ik geloof op het officiële Irrational Games forum) dat ze PS3 als basis nemen, dus dat zit wel snor!
Fantastische game, het is inderdaad de originaliteit van de perfect uitgewerkte spelwereld en verhaalijn waar BioShock zich in onderscheidt. Ik kan in ieder geval niet wachten.

Trouwens de screenshots in deze preview zijn bijna een jaar oud. Inmiddels is er al veel meer nieuw beeldmateriaal te vinden, en binnen enkele weken geeft Irrationele/2K de volledige E3 gameplay trailer vrij, van ruim een kwartier geloof ik.
Er is het een en ander veranderd sinds een jaar geleden; Elizabeth en de Skylines hebben een iets ander design gekregen en de game ziet er in zijn geheel net weer iets mooier uit heb ik het idee.

[TimSeve]

Nice! helemaal er langs geschoten dat deze uit zou komen heel erg vermaakt met Bioshock 1 en 2 Had ook die old-American Fallout 3 stijl over zich heen

Gaat leuke herfst worden met Diablo 3, BF3 en nu Bioshock 3!

[ChrissieOne]

Tis geen BS 3, maar BS infinite (om maar even wat mieren van achter te nemen) en de release is pas 'mid 2012' dus geen herfst
Jammergenoeg, want ik zou hem zo graag nu al willen spelen

[Verwijderd]

BioShock was een van de meest originele games die ik in lange tijd heb gezien.
Het was een van de zeldzame games waarbij je weet: deze game is zo en zo goed, in welke periode in game evolutie het zich ook had afgespeeld.

Infinite lijkt weer een meesterstuk te worden.

[basset]

Net als Half-Life een spel dat een grote verassing was.

Lekker lang kon duren met een leuk verhaal. Stuk leuker dan 6 uur COD singleplayer.

[Megalodon86]

Deze komt "hoe dan ook" in de collectie, Bioshock 1 en 2 waren om te smullen, maar ik zie zo'n nieuwe omgeving voor de afwisseling ook wel zitten

[Verwijderd]

Deze staat al sinds de eerste trailers/teasers zeer hoog op mijn wishlist. Schitterend zoals ze binnen de IP de setting en zelfs gameplay zo ontzettend kunnen veranderen en toch trouw blijven aan de essentie van de serie.