Dilemma
'Wie heeft er wel eens muziekgame gespeeld?', vroeg de vertegenwoordiger van Electronic Arts aan de verzamelde Nederlandse muziekpers. Van de dertig aanwezige grijzende vijftigers stak welgeteld één journalist zijn hand op. "Met de kinderen", riep hij er min of meer als excuus bij, wat tekenend is voor het dilemma dat EA heeft met The Beatles Rock Band.
Getest op: Xbox 360
Verschijnt ook voor: PlayStation 3, Wii
De uitgever wil die enorme groep ouders met kinderen bereiken die, gezellig in de huiskamer, spelen op de muziek die ze samen leuk vinden. Maar zijn The Beatles wel genoeg reden om al die ouders aan het gamen te krijgen? Als de aanwezige muziekjournalisten maatgevend zijn: nee. Zijn de kinderen bovendien wel enthousiast te krijgen voor de muziek die toch wel heel erg bij een vorige generatie hoort? Over dat laatste hoeft EA zich wellicht het minst zorgen te maken. Uit statistieken van sites als last.fm blijkt dat de Fab Four nog behoorlijk populair zijn.
Momentum
EA heeft een slim moment uitgekozen om het spel te lanceren. De release is gekoppeld aan die van de opgepoetste heruitgave van alle albums van The Beatles op 09-09-09 door platenmaatschappij EMI. De release is bovendien ruim op tijd voor alle Sinterklaas-folders en de game verschijnt ook nog eens net een paar dagen eerder dan de grote concurrent Guitar Hero 5. Waar GH5 inzet op speltechnische vernieuwingen, laat EA alles in TBRB opvallend bij het oude. Hoewel dit bij de muziek past, is het wel een beetje jammer.
Flower Power
Ontwikkelaar Harmonix heeft heel veel werk in TBRB gestoken: de game is met afstand de mooiste ritmegame tot nu toe. Wil je al dat moois tot zijn recht laten komen, dan is het aan te raden om de Story Mode te volgen. Harmonix heeft namelijk vooral werk gemaakt van de scènes die tussen de verschillende optredens te zien zijn. Dat begint met de eerste stappen op het podium van de Cavern Club in het druilerige Liverpool van 1963 en gaat vandaar de wereld over, onder andere naar de Ed Sullivan Show in de VS en het immense Shea Stadium in New York.
De bewegende beelden brengen de carrière van de heren op fraaie wijze in beeld, waarbij vooral de grafische stijl erg goed gekozen is. Het heeft iets weg van een tekenfilm, maar zonder kinderachtig te worden. Het wordt pas echt mooi als The Beatles stoppen met optreden. Voor de Story Mode zou dit eigenlijk een probleem moeten zijn, want traditiegetrouw volg je een band naar steeds grotere optredens. Dat zit er in de tweede helft van de loopbaan van The Beatles echter niet in. Harmonix lost dat op door de teksten tussen de diverse setjes songs door tot leven te laten komen en dat lukt bewonderenswaardig goed.
Psychedelisch
Hoe groot de invloed van de overgebleven Beatles en de erfgenamen van de overleden heren op die psychedelische tussenfilmpjes is geweest, is niet helemaal duidelijk. Volgens EA zijn Paul McCartney, Ringo Starr, Yoko Ono en Olivia Harrison bij het maken van het spel betrokken en zou met name de zoon van Harrison veel invloed gehad hebben. Het doet er eigenlijk ook niet toe: waar het om gaat is dat de tussenfilmpjes verreweg het meest geslaagde deel van het spel zijn en wonderwel goed passen bij de teksten van de te spelen nummers.
In totaal kent het spel 45 verschillende nummers. Dat is wat minder dan in vergelijkbare games. Zo bevat Rock Band 2 meer dan tachtig songs. Er zijn bij deze game - en dat is voor het eerst in een ritmespel - ook geen nummers van andere bands opgenomen, The Beatles hoeven het podium met niemand te delen. Om het kleine aantal songs aan te vullen zal EA complete albums van The Beatles als download aanbieden. Vlak na release verschijnt Abbey Road, en ook Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band en Rubber Soul staan al op stapel.
Spelers kunnen met het doorlopen van de Story Mode wel even zoet zijn, zoals dat ook bij de eerdere Rock Band-games het geval was. Aan de opzet is namelijk niets veranderd. Dat betekent dus dat een sologamer met zijn instrument vier of vijf games nagenoeg foutloos moet spelen om een nieuwe set songs te krijgen, terwijl de prestaties van de andere bandleden ook meewegen als je met meerdere spelers speelt.
Wisselend
De band kan in TBRB maar liefst tot zes spelers worden uitgebreid, wat het samenspel er niet eenvoudiger op maakt. Naast gitaar, bas, drums en zang kunnen er twee achtergrondzangers (of zangeressen natuurlijk) meedoen. Dat is een erg geslaagde toevoeging, vooral omdat de muziek zich er zo goed voor leent. De extra zangers verhogen de feestvreugde en dragen bij aan het groepsgevoel tijdens het spelen. Bovendien bieden de extra zangpartijen een nieuwe uitdaging voor wie makkelijk mee kan komen met het niveau van de band, want niets weerhoudt de instrumentalisten om er een zanglijn bij te pikken. Dat deden The Beatles tenslotte ook.
Verhaal
Het is makkelijk om te veel hooi op je vork te nemen, want het moeilijkheidsniveau van de verschillende partijen verschilt erg. Hoewel dit voor elke mode geldt, valt het in de Story Mode het meest op omdat de nummers dan chronologisch worden gespeeld - en de oudste nummers zijn niet noodzakelijkerwijs het eenvoudigst om te spelen.
Gelukkig kun je nog steeds per nummer kiezen op welk niveau je wilt spelen, waarbij gekozen kan worden tussen Beginner, Easy, Medium, Hard of Expert. Bovendien wordt, duidelijker dan voorheen, bij het selecteren van de nummers al aangegeven hoe moeilijk de individuele partijen zijn. Daarin ligt echter ook het grootste probleem van het spel besloten: de moeilijkheidsgraad van de de partijen is niet constant, terwijl dat in de ideale situatie van makkelijk naar moeilijk moet oplopen.
Beetje druk
Verder kan het fraaie uiterlijk ook hinderlijk zijn. De drukke beelden die tijdens het spelen achter de neerdalende noten te zien zijn, kunnen afleiden. Dit wordt hinderlijker naarmate de achtergrond psychedelischer en daarmee kleurrijker wordt. Als een speler Overdrive activeert, worden er ook nog eens beelden op de virtuele gitaarhalzen vertoond. In beide gevallen is het beeld erg mooi, daar niet van, maar het fraaie uiterlijk zit de overzichtelijkheid een beetje in de weg.
Onveranderd
De gameplay van TBRB is precies hetzelfde als die van Rock Band 2, en dat is eigenlijk jammer. Hoewel het uiterlijk fantasievoller is en er andere muziek gespeeld kan worden, is de game in feite niet veranderd ten opzichte van Rock Band 2. Nou is RB2 een prima spel, maar de mogelijkheden die concurrent Neversoft in Guitar Hero 5 heeft ingebouwd, zijn lichtelijk jaloersmakend. Zo is het in GH5 mogelijk om tijdens een nummer van instrument of moeilijkheidsgraad te veranderen en kunnen spelers tijdens een nummer invallen of afhaken. Die mogelijkheden zouden in TBRB niet misstaan, zeker omdat er nu zes spelers mee kunnen doen.
Conclusie
Het zijn echter allemaal kleine kritiekpuntjes. Of je van The Beatles houdt, is vooral een kwestie van smaak. TBRB is een duidelijke breuk met het verleden, toen de muziek in Rock Band, en ook in Guitar Hero, vaak wat ruiger was. Die wijziging zal niet iedereen aanspreken, maar los van de smaakvoorkeuren valt er op het spel weinig aan te merken. Het ziet er beter uit dan ooit, al gaat dat af en toe ten koste van de overzichtelijkheid, en de moeilijkheidsgraad van de partijen wisselt wat meer dan we gewend zijn, maar zwaarwegend is dat niet. Het belangrijkste minpunt is misschien wel dat Harmonix niet heeft gekeken naar de evolutie die de concurrentie doormaakt. Een paar van de opties van Guitar Hero 5 hadden in The Beatles Rockband niet misstaan.
Pluspunten
+ The Beatles!
+ Alle grote hits
+ Uiterlijk
Minpunten
- Gameplay onveranderd
- Maar 45 nummers
Cijfer: 8,5
| Titel |
The Beatles Rock Band |
|
| Platform |
Xbox 360, Playstation 3, Wii |
| Ontwikkelaar |
Harmonix
|
| Uitgever |
Electronic Arts |
| Releasedatum |
09-09-09 |
:fill(white):strip_exif()/i/1248275305.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/1285677981.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/1276698969.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_exif()/i/1276169481.jpeg?f=fpa)
:strip_exif()/i/1240229244.jpeg?f=fpa)
:strip_exif()/i/1341824266.jpeg?f=fpa)
:strip_exif()/i/1268210102.gif?f=fpa)
/i/1275687588.png?f=fpa)
/i/1264335928.png?f=fpa)
/i/1206095876.png?f=fpa)
:strip_exif()/i/1241534286.jpeg?f=fpa)
/i/1260728312.png?f=fpa)
/i/1206444080.png?f=fpa)
:strip_exif()/i/1254995671.jpeg?f=fpa)
:strip_exif()/i/1244007214.jpeg?f=fpa)
/i/1239913148.png?f=fpa)
/i/1198048718.png?f=fpa)
:strip_icc():strip_exif()/u/116855/gl.jpg?f=community){kind=small}
.
:strip_icc():strip_exif()/u/188201/ava.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/258684/DSC_0093.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/91126/icon1.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/2189/baby.jpg?f=community){kind=small}
/u/267772/crop57446bb726f32_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/204551/profile-dennis-avatar.jpg?f=community){kind=avatar}
:strip_icc():strip_exif()/u/3095/nietzsche.jpg?f=community){kind=small}
Zondag maar eens goed aan de tand voelen!
:strip_exif()/u/95893/kever60x60.gif?f=community){kind=small}
/u/307103/crop5f63d8f1d48a2_cropped.png?f=community){kind=small}
, en daar leek het of je instrumenten erbij kreeg om op te spelen. Die dan draadloos waren verbonden met de console.
:strip_icc():strip_exif()/u/24150/Liam.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/56061/yatta.jpg?f=community){kind=small}