Twee CES'en geleden schreef ik een artikel getiteld '3d-schermen zijn terug'. De grote lijn: nadat 3d-televisies met een brilletje tien jaar geleden flopten, werkten fabrikanten in de jaren daarna stilletjes aan 3d-schermen die je zonder bril kunt bekijken. Op de CES van 2023 werden best veel van die producten getoond. Het bedrijf Leia bracht een 3d-tablet uit en Acer introduceerde een laptop met 3d-scherm, ontwikkeld door het Veldhovense Dimenco, dat op de eigen hotelkamer 3d-monitors liet zien die later dat jaar zouden uitkomen.
Driedimensionale displays zijn het stadium van een techdemo inmiddels ontgroeid, maar de brede doorbraak van 3d-schermen is nog steeds niet gerealiseerd. De CES van 2025 bood een ideaal moment om te onderzoeken hoe het nu is gesteld met 3d-schermen. Waar zijn de makers van dit soort displays momenteel mee bezig en wat kunnen we in de toekomst verwachten?
Niet lang zoeken
Net als op de CES van 2023 was 3d niet het hoofdonderwerp in de grote nieuwsstroom van de beurs die dit jaar plaatsvond. Tegelijkertijd hoefde je niet lang te zoeken om een 3d-scherm aan te treffen. Collega Tomas kwam op de Intel-stand bijvoorbeeld zomaar ineens een Chinese Steam Deck-concurrent tegen: de Sunday Dragon van Tencent, uitgerust met een 11"-3d-scherm gemaakt door displayleverancier BOE. In de autohal toonden zowel BOE als concurrent Tianma mock-ups van autodashboards met daarin 3d-displays. Midden in de centrale hal had Brelyon een nieuwe oledversie van zijn Ultra Reality-monitor opgesteld, een massieve unit op twee poten die een panoramisch 3d-beeld met meerdere lagen kan weergeven.
Voor Nederlandse of Belgische consumenten was het Samsung dat op deze beurs de belangrijkste aankondiging op 3d-gebied deed. Het merk teasede in 2024 al een aantal proefmodellen van 3d-displays op onder meer CES, gamescom en IFA. Begin 2025 is Samsung er klaar voor om de 3d-monitor echt uit te brengen. Een concrete releasedatum is nog niet bekend, maar de Odyssey 3D G90XF moet nog dit jaar in Nederland en België in de winkels liggen.
De G90XF is een 27"-ips-monitor met een 4k-resolutie. Afgezien van de mogelijkheid om te schakelen tussen standaard 2d- en brilloze 3d-weergave en het glimmende paneeloppervlak, zijn de eigenschappen vrij doorsnee. Het scherm heeft HDMI- en DisplayPort-ingangen, een 165Hz-refreshrate, een 1000:1-contrastwaarde en een maximale helderheid van 400cd/m². Er is een eenvoudige vorm van edge-lit dimming aanwezig om het contrast van (hdr-)beelden iets te verbeteren, maar voor zijn 2d-beeldkwaliteit koop je deze monitor niet. De 3d-beeldkwaliteit is echter beter dan ik had gedacht. Op CES kon ik het 27"-4k-scherm nader bekijken en wat me opviel ten opzichte van de 3d-schermen die ik twee jaar geleden op CES zag, is hoeveel stabieler het beeld oogt. De monitors van toen raakten niet vaak, maar vaak genoeg om irritant te zijn, de draad even kwijt. Dan zag je even een dubbel beeld, wat op termijn ook tot hoofdpijn en oogklachten kan leiden. De G90XF had daar bijna geen last van, zelfs als ik flink heen en weer bewoog voor de display.
De G90XF is niet de enige of eerste 27"-3d-gamingmonitor. Vorig jaar kwam Acer bijvoorbeeld met de Predator SpatialLabs View 27-gamingmonitor, eveneens met 4k-resolutie. Dit scherm heeft een 160Hz-refreshrate en een maximale helderheid van 400cd/m² en was te zien in de Acer-ruimte op CES. Het 3d-effect ziet er iets minder stabiel uit dan dat van de Samsung-monitor. Tegelijkertijd voegt Acer ook ruimtelijke audio toe, via de twee speakers onder het scherm, een functie die de G90XF niet heeft.
Slimme lensstructuur
Voor het 3d-effect maken de monitors van Samsung, Acer en waarschijnlijk ook de 3d-Steam Deck van Tencent gebruik van dezelfde techniek. Boven op het normale lcd- of oledpaneel ligt een laag van uiterst fijne, schuin lopende lijnlenzen die de pixels van het scherm opdelen in een beeld voor het linker- en rechteroog. Effectief halveert daarmee de resolutie, wat verklaart waarom fabrikanten doorgaans panelen met een hoge resolutie gebruiken. Je ziet de schuine lijntjes bij 3d-weergave enigszins door het beeld lopen. Om ervoor te zorgen dat ieder oog het juiste beeld te zien krijgt, afhankelijk van waar de gebruiker zich voor het scherm bevindt, zitten er in de schermrand twee camera's die de positie van de ogen volgen. In de genoemde 3d-schermen zit ook een vloeibaar kristal dat in één positie dezelfde brekingsindex heeft als de lensstructuur, waarmee die onzichtbaar wordt. Zo kan het scherm schakelen tussen 2d- en 3d-weergave.
Samsung Odyssey 3D G90XF
Het Nederlandse start-upbedrijf Dimenco, een spin-off van Philips, was lange tijd de pionier op het gebied van de schermen die werken op de hierboven beschreven manier. Het Amerikaanse Leia ontwikkelde ondertussen een eigen techniek genaamd Diffractive Lightfield Backlighting (DLB), waarbij, zoals de naam al zegt, het backlight de laag bevatte die het beeld van het scherm naar het juiste oog stuurde. Deze laag kon zichtbaar of onzichtbaar worden gemaakt om het 3d-effect in of uit te schakelen door er vanaf de zijkant licht op te laten schijnen. Evenals bij de Dimenco-schermen waren camera's en oogtracking nodig om het juiste beeld naar het juiste oog te kunnen sturen.
Leia nam in de zomer van 2023 Dimenco en alle 3d-displaypatenten van Philips over. Inmiddels maakt het gecombineerde bedrijf alleen schermen op basis van de Nederlandse techniek. DLB had namelijk als nadelen dat er alleen kleine schermen konden worden gemaakt, tot maximaal 27", en dat het alleen kan werken met displays die een backlight bevatten, terwijl de Dimenco-lenslaag met de juiste aanpassingen ook op een oledscherm kan werken. In mijn ervaring hadden de DLB-schermen juist last van slechte zwartwaarden en behoorlijk wat backlight bleeding.
Leia is verantwoordelijk voor de 3d-producten van Acer, dat vorig jaar naast de Predator SpatialLabs View 27-monitor ook de Aspire 3D 15 SpatialLabs Edition-laptop heeft uitgebracht. Ook ASUS maakt gebruik van deze leverancier, maar lijkt sinds enkele laptops uit 2023 geen 3d-producten meer te hebben gemaakt. Dat geldt wel voor ZTE, dat medio vorig jaar zijn tweede Nubia Pad 3d uitbracht, een 12,1"-Android-tablet. Samsung wilde niet zeggen of het voor de Odyssey 3D G90XF heeft samengewerkt met Leia, en ook Leia kan dat niet officieel bevestigen, hoewel een medewerker toegeeft dat 'een 27"-3d-monitor' het belangrijkste Leia-product is voor begin 2025. Tijdens ons gesprek slikt hij het 'S-woord' regelmatig op het laatste moment in.
Stereoscopisch of multiscopisch
De schermen hierboven zijn stereoscopisch: ze kunnen twee plaatjes projecteren en daarmee een overtuigend 3d-beeld genereren. Omdat het maar twee plaatjes zijn, kan het effect slechts voor één gebruiker tegelijk werken. Er bestaan ook zogenoemde multiscopische schermen, die veel meer verschillende beelden kunnen uitsturen. Oogtracking is dan niet nodig en ze kunnen door meerdere gebruikers tegelijkertijd worden bekeken. Een bekende leverancier van dit soort schermen is Looking Glass, dat me tijdens CES op zijn verduisterde hotelkamer uitnodigde om zijn monitors te komen bekijken.
Looking Glass-schermen zijn al jaren verkrijgbaar als devkits voor early adopters. Om zijn techniek te demonstreren, maakte het bedrijf ook al eens een digitaal fotolijstje, de Looking Glass Go, maar inmiddels zijn er ook grotere monitors beschikbaar die je op een pc kunt aansluiten. Het 16"-Spatial Display, gebaseerd op een 4k-oledpaneel, is bijvoorbeeld bedoeld voor het bekijken of presenteren van 3d-modellen of medische scans. Looking Glass liet naast de Go en het 16"-Spatial Display ook nog een derde monitor zien, maar die is nog niet verkrijgbaar en details daarover zijn nog onder embargo.
Looking Glass gebruikt net als Leia een lenslaag die voor een lcd- of oledpaneel kan worden gezet, maar het precieze ontwerp verschilt. In deze video over een eerder Looking Glass-scherm wordt het principe nader uitgelegd: de lenslaag zorgt ervoor dat bepaalde pixels alleen vanuit bepaalde hoeken kunnen worden bekeken. Volgens Looking Glass maken zijn monitors ongeveer honderd perspectieven mogelijk, met een kijkhoek van ongeveer 60 graden. In tegenstelling tot bij stereoscopische 3d-schermen zie je daarbuiten geen plat, dubbel plaatje, maar wordt het beeld helemaal zwart.
Looking Glass Go en 16" Spatial Display
Doordat het scherm zoveel verschillende perspectieven biedt, ziet het beeld van de Looking Glass-schermen er nog stabieler uit dan de stereoscopische displays zoals de G90XF. Die raakt snel 'in de war' als er meerdere personen komen kijken, omdat hij niet meer weet welke twee beelden moeten worden uitgestuurd, wat voor de Looking Glass-schermen geen probleem is. De hoeveelheid diepte in de scènes die ik op de displays heb gezien, is indrukwekkend, al komt dat ook door de slimme manier waarop de Looking Glass-demo's zijn vormgegeven. Rondom een 3d-object dat op het scherm staat, is telkens ook een soort 'doos' te zien, die extra diepte suggereert.
De 3d-technologie van Looking Glass mag op sommige punten indrukwekkend zijn, duidelijke nadelen zijn er ook. Hoewel de resolutie van 3d-beeld niet honderd keer lager is dan de resolutie van het gebruikte paneel, door slimme optimalisaties in hardware en software, komen de beelden van de Looking Glass-monitors minder scherp over dan die van de stereoscopische displays hierboven. Bovendien is het bij de Looking Glass-schermen die ik heb gezien, niet mogelijk om het 3d-effect uit te schakelen.
Nieuwe mogelijkheden dankzij betere software ...
De techniek achter 3d-schermen is fascinerend, maar hoe goed fabrikanten die ook optimaliseren, blijft de vraag wat je gaat doen met je 3d-monitor. Daarvoor is veel gelegen aan de fabrikanten van 3d-monitors, want applicaties, spellen of films die zelf ondersteuning bieden voor 3d-schermen zijn er haast niet.
Looking Glass heeft de uitdaging dat zijn schermen tientallen weergaven tegelijk tonen, waarvoor het een speciaal bestandsformaat moest ontwikkelen dat bestaat uit een raster van kleine plaatjes, ieder met een ander perspectief. Het omzetten van een 2d-foto tot een 3d-afbeelding gebeurt via een app, en om de foto's vervolgens te tonen is geen krachtige hardware nodig. Het renderen van 3d-modellen is een complexer probleem. Een belangrijk onderdeel van de demo die ik kreeg bij Looking Glass, ging over de nieuwe en lichtere software, waardoor het nu mogelijk is om een Looking Glass-scherm vanaf een iPad aan te sturen. Eerder was daarvoor een flinke computer nodig. Met de iOS-ondersteuning verschijnt ook de eerste thirdpartyapp met integratie voor het display. Bovendien komt er binnenkort een 3d-videospeler, die iPhone-video genomen in de stand 'Film' (waarvoor het toestel een dieptekaart maakt van de omgeving) op het Looking Glass-display in 3d weergeeft.
Leia lijkt voor zijn software vooral in te zetten op snelle 3d-conversie van bestaande 2d-content. Twee jaar geleden kon je bijvoorbeeld al een YouTube-filmpje in 3d kijken op de Leia-tablets die beschikbaar waren, maar dat vereiste een omweg via een aparte app die de video eerst in de cloud moest converteren, iets wat zeker op een beurs als CES met zijn trage wifi niet al te best werkte. De Nubia Pad II met de recentste software kan video's in real time converteren, en die conversie lukt heel aardig, ook al zijn er rondom sommige overgangen en in bepaalde situaties, zoals bij de weergave van reflecties, nog wel wat foutjes te zien. Een handig knopje dat tegenwoordig in de interface is ingebouwd, laat je snel schakelen tussen 2d- en 3d-weergave.
Samsung heeft in de software die bij de Odyssey OLED 3D G90XF-monitor wordt meegeleverd een eigen converter ingebouwd. Die beschikt ook over het 2d-naar-3d-knopje, maar de conversie lijkt slimmer te werken dan de app van Leia zelf op de Nubia Pad. Zo doet de Samsung-software een poging om de achtergrond achter een voorgrondobject in te vullen als je eromheen kijkt. Zolang je je hoofd niet snel langs het scherm beweegt, valt die truc over het algemeen niet op en is het diepte-effect overtuigender dan wat ik zag op de Nubia Pad. Helaas kan de converter van Samsung niet overweg met video met drm, zodat films en series op streamingdiensten op de G90XF niet in 3d kunnen worden bekeken.
:strip_exif()/i/2007186382.jpeg?f=imagenormal)
dichtbij bekijkt, zie je een schuin patroon van de lenslaag.
Samsung heeft verder een fraaie gamelauncher ontworpen voor de G90XF met een compleet driedimensionale interface. Ik mocht hem helaas niet vastleggen, maar het lijkt in de verte op het Xbox-dashboard uit de tijd van de 360. Op doorzichtige glazen kaarten staan verschillende ondersteunde 3d-spellen die je kunt spelen. Helaas heeft Samsung nog geen concrete lijst van welke titels er allemaal worden ondersteund. Wellicht kan Samsung daarin iets hebben aan het voorwerk dat Acer heeft gedaan sinds het zijn gamingmonitor heeft uitgebracht. In de vorm van TrueGame maakt Acer een soort 'Steam voor 3d-games', met een lijst van nu ongeveer 200 3d-geschikte titels die je met één druk op de knop kunt spelen. Acer inventariseert daartoe wat er nodig is om 3d werkend te krijgen in een spel: soms via een Reshade-plug-in, andere keren via de geo11-3d-driver, zelden via een optie voor side-by-sideweergave die van zichzelf al in het spel zit. Omdat de toepassingen die Acer gebruikt opensource zijn, zou Samsung ze eventueel ook kunnen gebruiken om zelf snel een lijst van ondersteunde spellen op te bouwen.
Leia werkt ondertussen aan een socialmedia-app om mensen enthousiast te maken voor 3d-beeldschermen: Immersity. Met de app, die binnenkort moet uitkomen, kun je de 2d-naar-3d-conversietechniek van het bedrijf gebruiken om je bestaande foto om te zetten in een bewegend plaatje met diepte. Tijdens de conversie toont de app een advertentie voor een van de stereoscopische 3d-monitors die nu verkrijgbaar zijn, waarop je de foto dan in echt 3d kunt bekijken.
... 3d blijft voorlopig heel erg duur
Naast de software en beschikbare content zijn de prijzen van 3d-schermen op dit moment nog een obstakel voor een bredere adoptie. Dat geldt zeker voor de monitors van Looking Glass. Hoewel het fotolijstje Looking Glass Go slechts 300 dollar kost, betaal je voor de echte monitors een klap geld. Op dit moment kost zelfs het kleine 16"-Spatial Display bijna vierduizend euro. Ook de stereoscopische schermen zijn nog stukken duurder dan normale displays. De Predator SpatialLabs View 27 kost nu 1700 euro, en hoewel Samsung nog geen prijs heeft gedeeld voor de Odyssey 3D G90XF, zou het ons verbazen als die veel goedkoper gaat worden. Ter vergelijking: een 27"-4k ips-monitor met een refreshrate van 165Hz heb je nu al voor zo'n 500 euro.
Leia Immersity-app
Gevraagd naar waarom de 3d-schermen van dit moment nog zo duur zijn, stelt Leia dat vooral de software de prijs zou opdrijven. Bedrijven die 3d-schermen maken, moeten nog een heel ecosysteem van apps opbouwen. Leia kan daar weliswaar toolkits en een sdk voor aanleveren, maar die zijn niet allemaal gratis, en de ontwikkelaars die daarmee aan de slag gaan voor een bedrijf als Acer moeten natuurlijk ook worden betaald. De hardwareprijs wordt opgedreven doordat huidige 3d-monitors nog niet echt massaproducten zijn, maar in kleine batches worden gemaakt. Daarbij vereisen de stereoscopische schermen twee ingebouwde camera's met hoge resolutie en framerate voor goede oogtracking.
Leia verwacht dat de kosten in de toekomst verder zullen dalen, niet alleen doordat er meer schermen tegelijk worden gemaakt als de populariteit van 3d-schermen toeneemt, maar ook doordat afzonderlijke componenten zoals de lenticulaire lenslaag goedkoper worden. Bovendien kan slimmere software ook goedkopere hardware mogelijk maken. Zo werkt Leia er doorlopend aan om de oogtracking te verbeteren, waardoor je op een gegeven moment af zou moeten kunnen met een goedkopere camera die bijvoorbeeld maar 30fps in plaats van 60fps kan opnemen, zoals huidige exemplaren.
Nog minstens vijf jaar geduld
Waar de stereoscopische schermen vaak gericht zijn op gaming of entertainment, wil Looking Glass de komende jaren vooral doorgroeien in de zakelijke markt. Gelet op de hoge prijs van zijn displays en de toepassingen die er nu zijn, is dat een logische keuze. Looking Glass denkt dat het nog wel een jaar of vijf kan duren voordat zijn schermen voldoende goedkoop zijn en toepassingen zijn ontwikkeld die de schermen voor de consument interessant kunnen maken. Ook Leia noemt een termijn van vijf tot zes jaar waarop 3d-apparaten op basis van zijn technologie wijdverbreid en betaalbaar moeten zijn. Voor 2025 wil het bedrijf vooral inzetten op nieuwe tablets of smartphones met een 3d-scherm, wat niet noodzakelijk betekent dat er niet ook laptops of monitors zullen verschijnen. Welke nieuwe apparaten dat dan zijn of welke fabrikanten die gaan maken, daarover laat het bedrijf nu nog niks los.