Mooi, filmisch en soms wat onhandig

Star Wars Outlaws Review

Schipperen tussen facties

De verrassingen die ik op de vorige pagina noemde, hebben veelal te maken met herkenbaarheid. Dat is iets waar Star Wars Outlaws, en elk Star Wars-product, natuurlijk zwaar op leunt. De eerste keer dat je in de Trailblazer zit en handmatig je hyperdrive ‘puncht’, voelt dat enorm lekker. Dat gevoel komt in veel dingen terug: het geluid van de speeder waarop je veel rondcrosst; het stemgeluid van de Stormtroopers die de planeten bewaken. Bekende locaties als Canto Bight en vooral Mos Eisley hebben dat nog wat extra in zich. Ik zeg wel eens: een Star Wars-game moet echt heel slecht zijn, wil ik hem niet leuk vinden, want ik houd gewoon van Star Wars. Op dat gebied stelt Outlaws dan ook zeker niet teleur.

Balanceeract

Toch moet deze game van Ubisoft ook gewoon op eigen benen kunnen staan. Datzelfde geldt dus voor Kay Vess, als ze net op Toshara beland is en min of meer gevangen is op die planeet tot de Trailblazer gerepareerd is. Daar begint de grote balanceeract die Kay Vess daarna urenlang opvoert, terwijl ze zich tussen de verschillende criminele organisaties in beweegt. De uitwerking daarvan komt samen in een reputatiesysteem, dat bepaalt hoe een factie naar je kijkt. Dat vertaalt zich naar een balkje waaraan je kunt zien hoe zij over je denken. Zolang je in Good of Excellent zit, is er geen vuiltje aan de lucht en kun je zelfs de bewaakte gebieden van die factie gewoon binnenwandelen. Zakt je reputatie naar Poor of nog lager dan dat, dan is alles anders. De soldaten van die factie zullen je aanvallen als ze je buiten de steden tegenkomen en als je te dicht in de buurt van hun basis komt, dan zullen de bewakers je dat ook niet in dank afnemen.

Het reputatiesysteem heeft ook invloed op wat voor wapens en gear je kunt kopen of zelfs krijgen. Als je een factie namelijk zo weet te bekoren dat ze je maximaal fantastisch vinden, speel je fijne spullen vrij die erg handig zijn in de verdere game. Het is dan ook bij voorbaat een goed idee om te zorgen dat je elke factie wel eventjes weet te paaien, want zo kun je immers alle speciale spullen bemachtigen. Daarnaast zul je bij kooplui die gelieerd zijn aan de facties ook meer kunnen kopen als je reputatie hoger is. Ook dat leidt weer naar specifieke wapens en spullen, die je niet op een andere manier kunt krijgen.

Reputatie is het belangrijkst

Het spelletje dat je constant speelt met al deze belangen vond ik heel vermakelijk. Het is ook leuk dat het op meerdere manieren terugkomt. Soms is een keuze heel duidelijk en evident en weet je: als ik voor de een kies, wordt de ander boos. Maar soms is het ook wat minder helder. Veel contracten voor kleine criminele klusjes kun je bijvoorbeeld gewoon uitvoeren zonder dat er echt een negatieve kant aan zit voor een bepaalde factie. Daarbij krijg je trouwens vaak de kans om je opdrachtgever te belazeren. Je hebt dan bijvoorbeeld een pakketje opgehaald voor de Pykes, maar hoort dan dat je dat pakketje ook kunt verkopen aan de Hutts voor meer credits. Doe je dat, dan is er een aardige kans dat de Pykes je dat niet in dank zullen afnemen, maar de beloning is wel hoger. Dat element is leuk, maar werkt net niet goed genoeg. Ik heb namelijk nooit het gevoel gehad dat ik credits tekortkwam. Kiezen tussen meer credits of geen negatieve impact bij een factie was daardoor nooit echt een keuze: gaan voor een betere reputatie was altijd beter.

Wanneer je de game wat langer aan het spelen bent, wordt je interesse in dit systeem wellicht wat minder. Star Wars Outlaws is opgebouwd uit een lange serie missies. Het is op een bepaalde manier een openwereldgame, maar ook weer niet helemaal. Je verzamelt missies en kunt die vaak in allerlei volgordes afwerken, maar er is wel een duidelijke rode lijn die vastligt. Tussendoor bespeel je met al die losse overige missies alle facties een beetje, maar dat wordt op een gegeven moment wat repeterend. Het wordt dan soms meer een methode om iets anders te bereiken, zoals even je reputatie met de Hutts opvijzelen, omdat je op dat moment veel missies op Tatooine hebt en een groot deel van die planeet gecontroleerd wordt door de Hutts. Je hebt geen zin om continu op je hoede te zijn, dus even een paar contractjes doen voor de Hutts kan je leven daar een stuk aangenamer maken. Dat is ook gewoon een kant van het systeem, maar de lol van het bespelen van de facties verdwijnt na een tijdje dus.

De facties zijn gelukkig zeker niet het enige waar Kay Vess zich mee bezig moet houden. In haar missie om zichzelf te bevrijden van haar Death Mark, komt ze namelijk ook zogenaamde Experts tegen. Deze Experts kunnen Kay allerlei handige trucs leren. Die trucs speel je vrij door bepaalde uitdagingen in de gameplay te voltooien. Denk aan dingen als ‘schakel zes vijanden uit terwijl ze worden afgeleid door Nix’. De extra vaardigheden geven je boosts, die zorgen dat Kay steeds sterker wordt. Dit systeem kent trouwens een handige tracker, zodat je er bij het spelen aan herinnerd wordt welke handelingen je moet verrichten om een nieuwe bonus vrij te spelen en dat werkt best prima zo.

• Volgende pagina 3. Gameplay: veelzijdig, soms onhandig