PlayStation VR2 Review

De beste VR-ervaring van dit moment

Zelfs de doos is een verbetering

PlayStation VR

De PlayStation VR2 is een hoogwaardige en zeer toegankelijke headset. Aansluiten en instellen is een fluitje van een cent en de headset is uitstekend af te stellen. Dankzij de twee oledschermen, die een resolutie van 2000x2040 pixels per oog bieden, ziet alles er lekker scherp uit, zelfs vier keer scherper dan in de originele PS VR. Met rumble in de headset, eyetracking en een field of view van 110 graden kent de bril daarbij enkele features die niet zouden misstaan op een high-end VR-set voor pc’s. Sony heeft daarnaast afgerekend met het screendooreffect en de godrays, die voor de eerste versie nog wel een probleem waren. Wel komt daar het mura-effect voor terug, dat voor sommigen het plezier flink beperkt. Ook kan deze bril als vermoeiender worden ervaren dan andere vr-brillen, al is dat uiteindelijk persoonlijk. De nu beschikbare content is goed en heeft met Horizon: Call of the Mountain en Gran Turismo 7 twee heel gave VR-ervaringen in huis. Wel zal het belangrijk worden hoeveel hoogwaardige content er de komende maanden en jaren nog bij komt, want daar ligt voor VR-gaming over het algemeen een grotere uitdaging dan in de beschikbaarheid van toffe hardware.

Pluspunten

• Zeer gebruiksvriendelijk
• Eyetracking en foveated rendering
• Beeldkwaliteit
• Sensecontrollers
• Hoogwaardige content

Minpunten

• Mura-effect
• Kan vermoeiender aanvoelen dan andere VR-brillen
• Zit vast met een draadje

Getest

Sony PlayStation VR2

Vanaf € 447,-

Vergelijk prijzen

Bekijk alle uitvoeringen (2)

Ze is kleiner dan ik dacht. Van alle dingen die ik al wist van Aloy, alle dingen die ik de laatste jaren heb meegemaakt in de wondere wereld van Horizon, was dit er eentje die ik alleen in virtual reality kon meemaken: zelf rechtop staan, oog in oog komen met de heldin uit Horizon: Zero Dawn en Horizon: Forbidden West en concluderen dat deze vrouw van immense statuur eigenlijk best klein is. En nee, natuurlijk wordt mijn lengte niet per se correct weergegeven in de game en is de relatieve lengte van Aloy daardoor ook niet vast te stellen, maar het zegt alles over de ervaring. Met PlayStation VR2 zie je de wereld van Horizon letterlijk op een andere manier.

De PlayStation VR2 is uiteraard de opvolger van de PlayStation VR, het virtualrealityapparaat dat eind 2016 verscheen voor de PlayStation 4. Hier is alvast een open deur: de nieuwe is beter. Logisch ook. Sony heeft ruim zes jaar de tijd gehad de eerste versie op allerlei manieren te verbeteren en kan daarbij ook nog eens vertrouwen op de hardware van de PlayStation 5, die uiteraard superieur is aan zijn voorganger. We zullen vergelijkingen maken tussen beide brillen, maar het is eigenlijk interessanter om te kijken hoe de PS VR2 zich verhoudt ten opzichte van het huidige niveau in de verdere VR-markt. Natuurlijk kunnen we die vergelijking niet écht maken, al was het maar omdat we lang niet alle brillen hebben of hebben kunnen proberen, maar we kunnen in elk geval een idee geven van hoe PS VR2 het er in algemene zin vanaf brengt.

De verbeteringen van de PS VR2 ten opzichte van het origineel beginnen al wanneer je de doos opent. Deze blijkt namelijk niet simpelweg de verpakking, maar ook een handige opbergdoos voor de headset en de controllers: ze terugplaatsen en meenemen is extreem simpel. Misschien niet het belangrijkste, maar het is wel handig. Wat je uit de doos haalt, blijft beperkt tot de headset met daaraan een lange USB-C-kabel, de controllers en een USB-C-kabeltje om de controllers te koppelen. Er zijn geen gekke extra kabels of kastjes die tussen de console en de headset geplaatst hoeven worden: een van de grootste nadelen van de eerste PS VR. Deze nieuwe versie heeft maar een kabel nodig om verbonden te worden met de PlayStation 5. Een kabel is natuurlijk meer dan géén kabel, maar tijdens het spelen zit het draadje eigenlijk nauwelijks in de weg. De lengte is voldoende om je enigszins vrij rond te bewegen, maar het is niet de vrijheid die je bijvoorbeeld bij de Meta Quest 2 wel hebt. Ik stoorde me nauwelijks aan het draadje, maar Wout voelde zich er door beperkt en had het gevoel dat hij in Horizon minder snel zelf draaide en de thumbstick meer gebruikte, omdat hij kon voelen dat hij aan een kabel vast zat.

Uitstekend af te stellen

De PS VR2 aansluiten is een fluitje van een cent. De meegeleverde Sense-controllers koppel je met de USB-C-kabel en de headset werkt zodra je hem op- en aanzet. Dat gaat heel simpel. De headset is voorzien van een band die je makkelijk los kunt halen en naar achteren kunt trekken om hem over je hoofd heen te doen. Daarna zet je de band vast met een draaiknop en kun je de positie van de bril veranderen door een knop in te drukken en de bril richting je ogen te drukken. Daarna kun je met een andere draaiknop de positie van de lenzen afstellen op de positie van je pupillen. Mede dankzij de rubberen rand om de bril heen is het goed mogelijk een comfortabele, goed werkende positie te vinden, waarbij er nauwelijks meer licht van buitenaf je ogen bereikt. Wat wel opvalt aan het PS VR2-systeem is dat de headset behoorlijk strak kan aanvoelen. De beste beeldkwaliteit bereikten we door de band goed aan te draaien en dat zorgt voor aardig wat druk op je hoofd en het laat een mooie afdruk achter op je voorhoofd.

De vervolgvraag op dit punt, die we trouwens ook veel in de comments onder de CES-preview zagen terugkomen, is: hoe is dit dan voor brildragers? Als de beste beeldkwaliteit bereikt wordt door een strakke bevestiging, kun je dit dan wel doen met een bril? Het antwoord: dat kan zeker, maar je gaat inleveren op het gebied van lichtlekkage. De headset zal iets verder van je hoofd af gezet moeten worden. Het goede nieuws is dat dat voor brildragers een prima resultaat kan opleveren, maar het rubber zal iets minder netjes afsluiten dan wanneer je de PS VR2, zonder dat je zelf een bril draagt, strak tegen je hoofd aan kunt zetten.

• Volgende pagina 2. Eyetracking en foveated rendering