En het probleem met jou stellingen is dat je onjuiste analogieën hanteert.
Zoals?
De entertainmentindustrie heeft een afwijkend businessmodel, net als providers en vele andere industrieën. Is er wat mis met een afwijkend businessmodel? Mijn inziens niet.
Je gaat niet in op het concrete punt betreffende wat er mis is met het businessmodel van de entertainmentindustrie: dat de consument keer op keer op keer opnieuw moet betalen voor dezelfde content, waarbij alleen het format verschilt.
Dit is compleet onvergelijkbaar met dienstverleners (die je een dienst verkopen, al dan niet periodiek - zoals providers) en industrieelen (die je een product verkopen - zoals je TV). Ook bij andere contentproviders (krant, tijdschrift, blad etc) betaal je voor nieuwe content, niet opnieuw voor exact dezelfde content in een iets andere verpakking. En als je al betaald voor een iets andere verpakking (bijv. krant+internetversie), dan is het slechts een klein premium op wat je betaald voor een normaal abbo.
Het businessmodel van de entertainmentindustrie wijkt wat dat betreft compleet van af van de reguliere verdienmodellen.
Problematisch is dat de marktwerking wordt verstoord door downloads. Er is een mogelijkheid waardoor een consument de informatie gratis kan krijgen in plaats van ervoor te betalen. [...] Doch zou deze situatie de entertainmentindustrie ertoe moeten bewegen om te innoveren, de praktijk leert ons echter dat deze innovatie lang op zich laat wachten.
De gemiddelde consument is best bereid te betalen voor goede content, die op een toegankelijke manier en tegen eerlijke prijzen beschikbaar is via officiele kanalen. Kijk bijvoorbeeld maar naar het succes van dingen als Itunes en Spotify, maar ook Steam bijv.
Maar ook hier vertelt een strip van
The Oatmeal meer dan 1000 woorden.
Dat gebrek aan innovatie wat je noemt komt dus omdat de entertainmentindustrie d.m.v. lobbywerk, beinvloeding en feitelijk
semi-omkoping (door financieringsconstructies, dure uitjes, freebees) politici en rechters beweegt om repressieve wetgeving te lanceren en handhaven op een manier die hun achterhaalde businessmodel forceert, in het nadeel van de burgers en de vooruitgang.
Zij hoeven zo niet te innoveren, omdat zij 'regelen' dat de status quo - of zoals hierboven
erger - door sockpuppets op key posities voor ze wordt afgedwongen, door middel van het terroriseren van burgers die het wagen wat te downloaden. Of het op oneigenlijke gronden en met oneigenlijke middelen - met zware inzet van politie en rechtbank - kapotmaken van bedrijven als MegaUpload, die tot voor kort niet eens inzage kreeg in het verzamelde 'bewijs' om zich te kunnen verdedigen.
Er zijn nog enkele andere organisaties die vergelijkbaar opereren: o.a. de maffia en de yakuza.
Deze uitzending over hoe dat soort lobbywerk eraan toegaat is eigenlijk verplichte kost. Dan weet je ook meteen hoe de downloadverboden, 3-strikes wetgeving en de ACTA's van deze wereld wel ff 'geregeld' worden.. en hoe weinig kans jij als burger daarbij hebt. Dat gelobby moet gewoon met wortel en tak uitgeroeid worden, want het is zo corrupt als de neten.
Wat veel mensen echter proberen, waaronder ook jij, beste Cheetah, is het zien van muziek e.a. als een soort gemeengoed waarbij de rechten van de consument prevaleren boven de rechten van de maker. En hoezeer deze gedachtengang begrijpelijk is, juridisch gezien ben jij degene die het aan het verkeerde eind.
Je ontduikt mijn argumentatie met
stromannen. Ik heb helemaal nergens gezegd of zelfs geinsinueerd dat muziek e.a. gemeengoed is, of dat de rechten van de consument moeten prevaleren
boven de maker. Ik pleit voor een
eerlijk, met andere dienstverleners vergelijkbaar businessmodel, en wetgeving daaromheen die
eerlijk tot stand komt en niet via corrupt gekonkel.
Dit is concreet wat ik heb gezegd:
Je vergeet bij bovenstaand betoog dat ik - consument - een TV&Radio pakket afneem. Daar betaal ik geld voor. Ik ben daarbij officieel gerechtigd om alles op te nemen wat uitgezonden wordt op om het even welk TV of Radio station in mijn pakket. En daarbij doet het er niet toe of ik dat op VHS, CD of HDD zet, of welk formaat mijn opname heeft (analoog, WAV, MP3, MPG, AVI, MKV whatever).
Ergo, geextrapoleerd: ik zou logischerwijs gewoon gerechtigd moeten zijn om alles wat in mijn abonnementsperiode op om het even welk station komt dat binnen mijn zenderpakket valt te downloaden. Want opnemen of downloaden boeit niet voor het eindresultaat: het beeld/geluidsmateriaal komt in bezit van de consument, die dus al een TV/Radio abbo heeft betaald, en dus (meestal meerdere keren!) al rechten heeft afgedragen.
Ofwel: de consument draagt al rechten af, en betaald gewoon voor consumptie van entertainment. En dat in ieder geval voor muziek en de wat oudere films. Daarbij is inbegrepen dat de consument die uitgezonden muziek en die wat oudere films onbeperkt mag
opnemen, om op een later moment (opnieuw) te consumeren!
Dat dit niet ook geldt voor
downloaden van exact van
datzelfde materiaal door exact
diezelfde consument is in mijn optiek een keiharde juridische loophole. De consument heeft er immers gewoon rechten voor afgedragen!
Dit is exact 1 van de punten waarop het businessmodel van de entertainmentindustrie krom trekt. En precies daar ga je dan totaal niet op in... valt me nogal tegen voor een betoog dat je wilt verkopen als 'met juridische blik'.
[Reactie gewijzigd door Cheetah op 22 juli 2024 23:56]