Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik helemaal geen muziekcollectie meer nodig heb, legaal of illegaal. Er zijn radiozenders in overvloed in allerlei stijlen, die aangename muziek bieden als ik daar behoefte aan heb, en als ik heimwee heb naar een bepaald nummer kan ik dat op youtube kijken.
De platenmaatschappijen draaien de zaak om. Ze doen net alsof wij al die muziek nodig zouden hebben en ondertussen zijn ze juist afhankelijk van het pushen van hun product zodat wij er een verslaving aan ontwikkelen. Als wij ophouden met het aanschaffen van muziek in welke vorm dan ook, legaal en illegaal. Dan verliezen ze hun macht over ons, en nog belangrijker, we bevrijden onszelf van een bezitsverslaving.
Het is ook veel leuker steeds nieuwe muziek te beluisteren dan steeds in het oude spoor te blijven hangen. Er is al een tijd geweest dat jongeren minder interesse hadden voor muziek door de opkomst van de consoles. Het is toen het gratis downloaden geweest dat de drang flink heeft doen opwakkeren. Gratis is altijd een manier geweest om verlangens op te wekken in maatschappij waar op alles een prijs wordt gezet. Dat levert bijna een Pavlov-reatie op bij de consument, hij gaat hamsteren.
Dat wekt de vraag op die de muziekindustrie nu probeert uit te baten. Dat mogen ze natuurlijk, maar blind door hebzucht als ze worden, doen ze het nu door de grondrechten van de mens zelf aan te tasten: Door de mens te gaan beperken in het delen met anderen. Dat is een absolute misdaad tegen de menselijkheid. Als we niet meer vrij mogen delen worden we zielige, egoistische wezens net als hen. Sommige platenbazen willen er zelfs de
doodstraf op zetten, zo ver staan deze mensen af van een sociale samenleven.
Laten op onze beurt we gaan beijveren dat wij als burger gevrijwaard worden van reclame en hun oneigenlijke machtsmonopolies. .
Spotify is ook weer een ripoff van de artiest. Er wordt minder afgedragen, maar een aantal grote labels delen in de winst van Spotify. Zo hebben ze een manier gevonden om nog minder aan hun eigen artiesten af te dragen. De kleinere labels die geen aandeel hebben in de winst van Spotify die willen er natuurlijk weg.
Voor de artiesten is het veel beter als zij weer leren om rechtstreeks hun muziek naar de luisteraar te brengen. Daartoe is het heel belangrijk dat wij organisaties als Buma/Stemra gaan ontmantelen, want die dreigen met reachtzaken tegen artiesten die hun eigen muziek aanbieden op een site, zelfs als er niet bij aangesloten zijn.
Om te zorgen dat wij vrij blijven, willen we de open source gedachte uitgebreid worden naar terreinen als muziek en film. Let op: Open source wil niet zeggen, gratis. Het is normaal dat mensen een vergoeding vragen voor hun geleverde diensten en het is ook eerlijk dat de schepper daar een recht op kan doen gelden en anderen zijn producten niet uitbaten zonder er veel aan bijgedragen te hebben. We hebben het hier over producten, niet over technologien, werkwijzen etc. want die moeten vrij zijn. Het kan toch niet zo zijn dat een artiest de andere gaat verbieden om het zelfde instrument te gebruiken omdat bepaalde verbetering het eerst door hem zijn gedaan. Dat is nimmer de bedoeling geweest van het toekennen van rechten en staat er juist haaks op. Dat soort rechten moeten open zijn.
Het probleem zit in dat een tussenhandel, intermediairs, die zich zijn gaan tussendringen tussen de aanbieder en de gebruiker. Deze intermediairs eigenen zich de rechten toe, zuigen de werkelijke producenten en consumenten uit. In de natuur noemen we dat parasieten. Zij ondermijnen juist de rechten van de producent.
De muziek industrie is zo'n parasitaire laag. Het zijn parasieten omdat wat ze aan waarde toevoegen in geen enkele verhouding staat tot het aandeel in de winst die ze voor zichzelf opeisen. Door de komst van het internet hebben wij hun promotie en distriburtiekanalen niet meer nodig. Kleine producenten kunnen rechtstreeks hun producten aanbieden aan de consument.
Willen wij daar in slagen dan moeten wij organisaties als Buma/stemra zelf op de korrel gaan nemen en gaan eisen dat ze ondergeschikt worden gemaakt aan het democratische rechtssysteem.
Wat wij nodig hebben zijn een open source juridisch netwerk dat open source belangen actief gaat verdedigen en bedrijven als Buma Stemra en Sabam ook publiekelijk gaan aanklagen, zodat het niet meer mogelijk wordt dat zij via achterkamertjes politiek zichzelf ondemocratische rechten toeeigenen.
De wet moet veranderen. Bedrijven als Buma Stemra en Sabam, maar ook MS bedreigen anderen, maar weigeren vrij te geven op basis waarvan ze het recht menen te hebben om anderen te bedreigen. Ze weigeren bijv. te vertellen welke patenten of auteursrechten overschreden zouden zijn.
Voorbeeld Dat moet niet meer kunnen. Ook moeten er forse boetes voor machtsmisbruik worden opgeleged elke keer dat ze betrapt worden op het oneigelijk gerbruik van de wet om van anderen geld los te krijgen. Het kan niet zo zijn dat de wet tot een instrument van onetische handelen wordt gemaakt.
Laten wij er voor gaan ijveren om de handel in patenten en auteursrechten aan banden te leggen. Deze zouden altijd bij de schepper moeten blijven en niet overdraagbaar moeten zijn. Als bedrijven hun zelfstandigheid verliezen zouden de patenten vrij moeten vallen. Daarmee voorkom je de toestanden die wij nu zien ontstaan, waarbij niet innoverende bedrijven bedrijven patenten opkopen om de concurrentie te weerhouden concurrerende producten te maken. Laat bedrijven zelf maar hard werken voor hun patenten, dat levert meer innovatie en arbeidsplaatsen op en laat de rechten van muziek immer bij de artiesten blijven, net als bij boeken. Dat stimuleert tot creatie.
Partijdemocratie is simpel weg een strijd en samenwerking tussen belangengroeperingen. Wil de burger zijn vrijheden behouden dan moet hij zorgen dat hij belangenorganisaties sterk maakt die dat voor hem kunnen doen. Daarvoor moet hij bewust willen zijn wat er precies gaande is.
Passief blijven is een slecht idee. Rechten moeten verdedigd worden anders worden ze uitgehold.
[Reactie gewijzigd door Anoniem: 425494 op 23 juli 2024 15:09]