Nanodeeltjes IBM vallen mrsa-bacterie aan

Onderzoekers van IBM Research hebben in samenwerking met een Singaporees onderzoeksinstituut een nanomedicijn tegen mrsa gemaakt. Het medicijn kan de tegen antibiotica opgewassen bacteriën doden en gezonde cellen intact laten.

Vooral in ziekenhuizen is mrsa, een bacteriefamilie die resistent is voor antibiotica, een steeds groter probleem. De stafylokokken zijn tegen de meeste antibiotica opgewassen, wat hun bestrijding zeer lastig maakt. Medewerkers van IBM Research hebben echter, samen met het Singaporese Institute of Bioengineering and Nanotechnology, nanodeeltjes ontwikkeld die specifiek meticilline-resistente Staphylococcus aureus-bacteriën doden.

De bacteriedodende nanodeeltjes bestaan uit polymeren die onder invloed van water geactiveerd worden. De 'plastic' bolletjes worden aangetrokken door de elektrische lading van mrsa en penetreren vervolgens de celwand en het celmembraan van de bacteriën. Hierdoor kunnen de micro-organismen geen resistentie tegen de behandelmethode ontwikkelen en blijft gezond weefsel onaangetast.

De nanodeeltjes zijn biologisch afbreekbaar en hebben hun werking niet alleen in petrischaaltjes, maar ook in muizen bewezen. De volgende stap zou het testen op grotere dieren en vervolgens op mensen zijn. Volgens hoofdonderzoeker James Hedrick is IBM in onderhandeling met farmaceutische bedrijven over de volgende stap in de klinische tests. Naast mrsa zouden nanodeeltjes tegen andere gram-positieve bacteriën en schimmels ontwikkeld kunnen worden.

Mrsa-bacterie voor en na effect van nanodeeltjes

Door Willem de Moor

Redacteur

04-04-2011 • 13:36

167

Reacties (167)

167
155
97
8
1
1
Wijzig sortering
Een heel erg gevaarlijk idee, natuurlijk werkt dit allemaal wel tegen MRSA, en ik gellof ook nog wel dat het afbreekbaar is. Maar tussen het doden van een paar cellen in een menselijk lichaam en het afbreken van dit materiaal zal nog toch echt meer dan een paar dagen zitten. Tegen die tijd is dit materiaal hoogst waarschijnlijk door het lichaam uitgestoten en in het milieu terecht en wie weet wat deze rommel daar allemaal aan gaat vallen en wat het resultaat daar van is.

Er wordt al jaren gewaarschuwd dat het gevaar van dit soort rommel niet is dat het niet zou werken of dat het misschien het leven van mensen in gevaar zou brengen maar juist dat de tijd tussen het originele gebruik en het niet langer actief zijn van het materiaal het grote gevaar is.
Ik weet dat het niet gaat gebeuren maar ik zou toch echt heel erg graag zien dat dit in een gecontroleerde omgeving eens fijn door een laboratorium toilet getrokken wordt om eens te kijken wat dit goedje dan allemaal aan zal vallen...

Maar goed uiteindelijk zullen we dit soort materialen allemaal op grote schaal gaan gebruiken en komen we er net als met drijf gassen, PVC, Asbest en al die andere geweldige wereld veranderende stoffen achter dat het niet altijd zonder bijeffecten te gebruiken is. En in sommige gevallen zullen de bijeffecten zo vervelend zijn dat we uit eindelijk dit soort dingen maar beter niet kunnen gebruiken.

Ik zeg niet dat het met dit materiaal zal gebeuren maar omdat er steeds meer van dit soort meuk uitgevonden wordt is het simpel weg een kwestie van tijd voor we weer eens iets uitvinden dat achteraf blijkt een heleboel meer schade te doen dan dat het problemen oplost.
Anoniem: 85014 @Rob Coops4 april 2011 16:23
Ik stel voor dat men de uitwerpselen en urine van patiënten die hiermee behandeld worden dan bijhoudt tot men zeker is dat de nanodeeltjes volledig afgebroken zijn?
Ontzettend mooie ontwikkeling die, als het nog veel verder ontwikkeld word, mijn inziens zelfs kanker gaat bestrijden. Alleen dan krijgen we het volgende probleem. Waar kunnen we straks nog wel aan overlijden, de wereldbol raakt een beetje vol..
Kanker gaat hier niet mee lukken. Er zit geen onderscheid tussen de electrostatische interacties van membranen van tumor en niet tumor cellen. Dus deze methode wordt op dat gebied niks.

En "resistentie is onmogelijk" moet natuurlijk ook met een korreltje zout worden genomen. Resistentie zal zeker ontstaan ooit, alleen op een andere manier. Er wordt iets gebruikt om onderscheid te maken tussen bacterien en dierlijke cellen (die electrostatische interacties) en dat verschil kan dus ook verdwijnen door een specifieke evolutie.

Credo blijft in dat geval dus netjes je kuur afmaken..
Wat ik me afvraag: hoe zorg je ervoor dat alleen de 'slechte' cellen worden aangepakt? Ik geloof best dat er verschil in electrostatische interactie is tussen bacterien en dierlijke cellen. Maar we hebben toch ook een redelijk aantal 'goedaardige' bacterien in ons lichaam? Of zitten die op een compleet andere plek waar de nanodeeltjes niet bij (kunnen) komen?
Niet. De Nature publicatie die erbij hoort (zie referentie in de referentie) heeft het ook over specifieke lyse (kapotmaken) van microbacterien, en niet van MRSA (wat ze slechts als voorbeeld noemen).

Ik kan me wel voorstellen dat alle goede bacterien makkelijk te vervangen zijn en de vernieting daarvan niet opweegt tegen het gunstige effect van het doden van alle MRSA.
Dat hoeft niet.
Niet exact op deze manier, met elektrische lading, maar misschien door aan de nanodeeltjes gekoppelde eiwitten, die het nanodeeltje activeren wanneer deze aan een kankercel gekoppeld wordt.

De kop van het artikel kan dan het zelfde blijven (met 'mrsa-bacterie' vervangen door 'kankercellen' uiteraard), ik denk dat de media-aandacht dan een wel flink stuk zal toenemen.
Dat was ook mijn eerste gedachte. Af can de chemo en over naar dit type behandeling. Ik denk dat dat nog wel een jaartje of twintig duurt voordat ze zover zijn.

Veelbelovend!
Anoniem: 401722 @robkamp4 april 2011 14:00
Ik zou mijn geld eerder zetten op studies gericht op het opwekken van immuniteit tegen kanker. Bij kanker is een heel specifieke herkenning nodig die dergelijke systemen niet kunnen leveren. Ons eigen immuunsysteem kan dat wel, mits een beetje gestimuleerd in de herkenning van de kankercel.
Kanker wordt veroorzaakt door straling en manipulaties in het DNA, dus immuniteit is onmogelijk. Tenzij we het voor elkaar krijgen totaal geen ioniserende straling in de wereld te gebruiken.

Zolang we dus nog röntgen straling gebruiken, en kerncentrales gebruiken zal immuniteit nooit helemaal mogelijk zijn.
Anoniem: 182269 @ivopatty4 april 2011 14:23
Niet helemaal, Straling kan mutaties in het (lokale) DNA van cellen veroorzaken. Hierdoor kunnen cellen ongeremd gaan groeien. Hierdoor kan dus elke dosis straling al kanker veroorzaken.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Straling#Radioactiviteit

Straling zelf zorgt dus niet voor ongeremde celgroei :Y)

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 182269 op 22 juli 2024 17:54]

Anoniem: 401722 @ivopatty4 april 2011 14:33
Je reactie berust op een beperkt begrip van het immuunsysteem. Ik bedoel niet dat we immuun worden in de zin dat we kanker niet meer kunnen krijgen. Het immuunsysteem is in staat om antilichamen (eiwitten die heel specifiek ziekteverwekkers herkennen) te maken. Deze antilichamen worden "onthouden" en als we opnieuw met de bewuste ziekteverwekker in aanraking komen worden de antilichamen opnieuw gemaakt en de ziekte onderdrukt. Dit staat bekend als immuniteit. De mutaties in kankercellen zorgen ervoor dat deze een klein beetje anders worden dan gezonde lichaamscellen. In principe kan ons immuunsysteem deze verschillen herkennen en specifieke afweer beginnen tegen de kankercellen, ware het niet dan tumoren over het algemeen een immuunsuprresief microklimaat creeren waardoor immuuncellen niet geactiveerd worden. Onderzoek op dit moment richt zich op het activeren van het immuunsysteem zodat er wel een immuunreactie tegen de tumor tot stand komt.
De belangrijkste bron van straling is de zon. Da's de grootste niet afgeschermde kernreactor. Zelfs het UV deel ervan is kankerverwekkend, zoveel straling komt er van af.

Aan de andere kant, zonder dat UV deel krijg je Engelse ziekte. Ook geen winst.
Het probleem met kanker en de genoemde techniek is dat die techniek geen onderscheid kan maken tussen gezonde en ongezonde cellen. Omdat het beide lichaam eigen cellen betreft.

Er is al een techniek ontwikkeld waar bij het gif wordt gecapsuleerd in een speciale coating. En specifiek in de door kanker aangetaste delen van het lichaam wordt vrijgelaten door middel van radiologie.
Nergens. Dat wordt gewoon investeren en uitbrijden naar andere planeten zoals het hoort. Je verwacht toch niet dat we altijd hier op aarde zullen blijven wonen. Het is gewoon destiny om alle ziektes te overwinnen en op andere planeten te wonen. Tenzij we onzelf willen uitroeien...
Anoniem: 44174 @Powergrim4 april 2011 19:53
oh, maak je geen zorgen. Deze nano onderdelen veroorzaken vanzelf weer een andere ziekte.
Onderzoekers van IBM Research hebben in samenwerking met een Singaporees onderzoeksinstituut een nanomedicijn tegen mrsa gemaakt.

mooi, laat de politiek zich nu maar eens achter de oren krabben hoe ze de volgende ontwikkelingen in NL kunnen laten plaatsvinden. (in onze kennis-economie)
Ik ben het met je eens dat de kenniseconomie door de huidige regering ietwat uitgekleed wordt, maar je moet ook realistisch blijven, niet alles kan in Nederland ontdekt worden ;)
-
Naar mijn idee is dit zeer goed nieuws, en een heel belangrijke ontdekking. Wat ik me afvroeg, is of dit ook tegen virussen toegepast kan worden. Even wat zoeken leert dat virussen ook een specifieke elektro-statische signatuur hebben (link). Waarschijnlijk werkt het niet als virussen al in cellen van de gastheer zitten, maar uiteindelijk gaan ook de besmette cellen met daarin de virussen kapot, waarna het polymeer alsnog de virusdeeltjes aan zou kunnen pakken. Nanotechnologie ziet er in ieder geval weer veelbelovend uit!
*edit*
De link die ik noem betreft een signatuur van Helicase, dat is dus een inwendig onderdeel van een virus. Ik weet niet of een virus als geheel ook zo'n signatuur heeft, en of dat nodig is, het artikel van IBM zegt ook niets over welk onderdeel van een bacterie voor de signatuur zorgt (of de bacterie als geheel).

[Reactie gewijzigd door Flying Bobman op 22 juli 2024 17:54]

Toch jammer dat dit nog steeds op dieren moet worden getest... maar verder wel een zeer positieve ontwikkeling... Er zit misschien wel meer in.
Dat dit soort dingen op dieren worden getest heb ik minder moeite mee dan make up e.d.

Hier zijn mensenlevens mee te redden, met make up niet.

OT: hele goeie ontwikkeling. Wellicht dat dit soort oplossingen over een tijdje ook kankercellen kunnen vernietigen?
Anoniem: 401722 @maceddy20044 april 2011 13:55
Nee, kankercellen zullen een stuk moeilijker worden. Het lastige is de herkenning van de te vernietigen cellen. In dit geval gebeurt dat op basis van electrostatische interacties:

"The electric charge naturally found in cells is important because the new polymer structures are attracted only to the infected areas while preserving the healthy red blood cells the body needs to transport oxygen throughout the body and combat bacteria."

Bacteriecellen verschillen nogal van onze eigen cellen en daardoor is dit mogelijk (en ook de specifieke werking van antibiotica berust op dit verschil). Kankercellen lijken juist heel erg op onze eigen cellen (ze worden zelfs slecht herkend door het immuunsysteem). En een dergelijk principe kan dus niet toegepast worden op kankercellen.
Was het niet zo dat haaien geen kanker konden krijgen, omdat het lichaam kankercellen detecteert en dan de bloedtoevoer hiernaartoe afsluit?

Als de wetenschap een methode kan achterhalen om kankercellen te onderscheiden, en dan een oplossing bedenkt in combinatie met de nano-deeltjes. Onderzoekers zitten niet stil in elk geval.

Verder vind ik het sowieso een "wow-factor" hebben hoor. Bijna sci-fi. Erg knap :).
Anoniem: 159816 @Eagle Creek4 april 2011 14:10
Volgens mij het haaien/kanker verhaal een broodje aap. Meen ik ergens gelezen te hebben in ieder geval.
Dit bestaat eigenlijk al. Hoewel het haaien verhaal wel vreemd klinkt.

Maar er is al een manier om custom-targetting toe te passen op mensen die uitzaaingen hebben van een bijzonder specifiek type cell. Deze moeten alleen dan wel geïsoleerd worden en er moeten uncommon targets gevonden worden, waarna het apothose mechanisme (geautomatiseerde celdoding -> garbage collection) weer in werking kan worden gezet.

Probleem van deze "nano" behandeling is dat het extreem duur is en per persoon op maat gemaakt moet worden. Er zijn namelijk nogal veel variaties te vinden.

Staphyloccen zijn wat dat aangaat een stuk eenvoudiger en de MRSA varianten zijn in veel gevallen te herkennen aan de oppervlakte eiwitten die een rol spelen in de methicyline resistentie. Juist omdat deze al in kaart zijn gebracht kan een dergelijke behandeling ontwikkeld worden. Daarnaast zijn er veel bacterieën in dezelfde familie waar je enigsinds zonder kan. Of anders, als je er 80% van vermoord, zal je je rot voelen, maar overleven. Dat is anders als dat 80% van je eigen weefsel is, zoals bij tumoren het geval is.
Ik had ooit iets gelezen dat ze een Virus aan het 'maken' waren die specifiek kanker cellen aanviel. Dit was mogelijk omdat ze een ander soort stof afscheiden dan gezonde cellen. Verder heb ik er nooit meer iets van gehoord maar destijds klonk het veelbelovend.

Maar als ze die nano deeltjes nou zo maken dat ze alleen op cellen af die bepaalde stoffen afscheid. Dan heb je volgens mij wel een goed middel tegen kanker.
Er zijn heel veel verschillende soorten kankers, en zo zijn er ook nog weer een hele rits aan oorzaken voor die verschillende soorten kankers. Ze zijn inderdaad al bezig en een heel eind op weg om voor specifieke kankers targetted medicijnen te maken. Dat zijn medicijnen die een specifieke kankercel kunnen herkennen en alleen daar hun payload (het `gif') zullen droppen.

Het lastigste aan dat hele proces is dat je er helemaal zeker van moet zijn dat zo'n medicijn alleen kankercellen target en niet ook gezonde cellen. Daarom moet er voordat een dergelijk medicijn beschikbaar komt voor andere vorm van kanker eerst heel veel onderzoek gedaan worden. En omdat er ook nog eens zoveel verschillende vormen en oorzaken zijn kost het ontzettend veel onderzoek om voor al deze kankers een medicijn te ontwikkelen.
Anoniem: 284785 @hiekikowan4 april 2011 13:39
Je kunt je altijd aanmelden hoor...
Nou ja de mensen die een dergelijke infectie hebben, zijn in de meeste gevallen ten dode opgeschreven. Dergelijke gevallen zouden ideaal voor dergelijke tests zijn.
Nee, je bent niet ten dode opgeschreven, sterker nog, deze bacteriën zullen een gezond mens geen kwaad doen omdat ons immuunsysteem dit zelf af kan werken of omdat sommige van deze bacteriën in onze darmen thuishoren.

Het gevaar zit hem alleen in de antibiotica resistentie zelf. Als een mens (bijvoorbeeld op het IC of een andere afdeling in het ziekenhuis) een zwakke gezondheid en afweer heeft, kunnen deze bacteriën wel pathogeen (=ziekmakend) worden. Normaal gesproken is antibiotica voldoende om deze bacteriën terug te dringen. Bij een (multi)resistente bacterie is antibiotica zelfs schadelijk, omdat concurrerende bacteriën wel gedood worden.

Dit is een zeer goede ontwikkeling, want de bacterie kan hiertegen geen resistentie ontwikkelen. Met traditionele antibiotica, worden bepaalde eiwitten in een bacterie uitgeschakeld zodat belangrijke processen voor het overleven stil komen te liggen. Dit werkt met chemicaliën met een speciale keten. Zodra een bacteriesoort een eiwit heeft ontwikkeld dat deze keten onschadelijk maakt, heeft het antibioticum nog nauwelijks invloed. Deze bolletjes maken gewoon de bacterie van buitenaf kapot (door naar binnen te dringen), dus er is niet zomaar een eiwit voorhanden die dit tegen gaat. Wellicht als de bacterie radicaal van structuur veranderd dat deze resistent wordt, maar daar hoeven we voorlopig niet bang voor te zijn.

O ja, over de dierproeven: deze zijn noodzakelijk voor een betrouwbaar onderzoek. Men begint eerst met losse cellen, maar voordat een product op mensen getest kan worden heb je dierproeven nodig. Ook het verhaal van testen op pedofielen, gevangen (niet al te letterlijk nemen ;) ) enzovoort gaat niet op, omdat deze niet genetisch aan elkaar gelijk zijn (proefdieren wel). Ook hebben mensen te veel factoren die een medicijn kunnen beïnvloeden (drank, rugs, medicijnen, ongezonde leefstijl enzovoort), bij dieren zijn de omstandigheden hetzelfde.

@ anderen,
dit is iets heel anders dan kankercellen. Bij nieuwe ontwikkelingen bij het bestrijden van kankercellen door bijvoorbeeld het immuunsysteem wordt er gekeken naar bepaalde oppervlakte eiwitten die specifiek zijn voor een kankercel. Als zo'n eiwit gevonden wordt, kan er een antilichaam worden ontworpen en doet het immuunsysteem de rest. Dit is alleen zeer complex vanwege de grote variatie van cellen in het lichaam. het kan goed zijn de behalve je tumoren verdwijnen ook andere weefsels worden aangetast.

Ook de chemo kan worden aangepast, zo zijn de bloedvaten in tumoren in hoog tempo aangelegd en erg poreus. Door nanobolletjes die door deze poriën passen te maken kan de chemokuur gestuurd worden en zijn andere klachten minder aanwezig. (alleen bij de handen en voeten, want daar zijn de haarvaatjes ook wat poreus).

[Reactie gewijzigd door CrazyHenkie op 22 juli 2024 17:54]

Offtopic:

Ik heb jaren in een ziekenhuis lab gewerkt en ik ben dragen van een MRSA.
Infectie zal nooit bij mij plaatsvinden maar nu bestempel je me eigenlijk als moordenaar.

Ontopic:
Dit is een gewelding initiatief van IBM. Indien dit concept van toepassing kan zijn op meerdere typen van dit soort bacterien, dan zal de ziekenhuiswereld weer een stuk gezonder worden. Resistentie is een van de grootste problemen in de microbiologie.

[Reactie gewijzigd door Leeghoofd21 op 22 juli 2024 17:54]

Anoniem: 390875 @Leeghoofd214 april 2011 14:18
Offtopic: Eigenlijk zegt-ie wat anders, maar of dat alternatief nou zo veel plezanter is voor jou..

Ontopic: Het is wel een geweldig initiatief - maar voor hoe lang? De MRSA groep bestaat ook grotendeels alleen maar doordat er kleine mutaties bij bestaande patienten voor hebben kunnen komen - al dan niet door niet afmaken van antibiotica kuur, antibiotica uit voedsel, etc.. Als die trend zich voort zet met deze nanodeeltjes dan krijg je dus gewoon een MRSA die ook een lange vinger maakt naar deze nanodeeltjes, en mogen ze weer wat nieuws vinden.
Je zegt het eigenlijk zelf al: kleine mutaties kunnen leiden to biologische weerstand.
Echter moet je als mutatie van goede huizen komen will je fysische weerstand ontwikkelen, zolang de elektrische lading gelijk blijft zal deze oplossing namelijk blijven werken.
Dan verlagen die bacterien toch hun elektrische lading? Dat is nu juist het geniale van die mutaties (lees: evolutie). Op diezelfde manier worden deze bacterien resistent voor antibiotica en er zal vast wel een deel van de mutaties voor een lagere elektrische lading zorgen die de nanodeeltjes dan weer ontloopt en zich zal voortplanten.

@bbob1970 hieronder:
Het maakt niet uit wat de behandelmethode is. de verdedigingsmethode is hetzelfde: mutatie. Het eindresultaat is een resistente bacterie die die nanodeeltjes niet meer aantrekt, maw. zichzelf dezelfde elektrische lading geeft als de lichaamseigen cellen. Hoe dan? Wie weet. Maar de kans bestaat dat het gebeurt. En juist omdat de 'concurrentie' die niet resistent is, om zeep geholpen wordt, krijgt zo'n geëvolueerde bacterie alle ruimte om zichzelf verder te ontwikkelen.

[Reactie gewijzigd door Zyppora op 22 juli 2024 17:54]

Was ook direct mijn eerste gedachte. Om maar even een fictioneel onderzoeker aan te halen, "life will find a way". Het zal me dan ook totaal niet verbazen om te zien dat uiteindelijk als we deze nano-deeltjes als therapie toe gaan passen, we op een gegeven moment alsnog met hetzelfde probleem eindigen.

Het extra trieste ervan zou natuurlijk zijn, als we te blindeling gaan vertrouwen op nano-deeltjes alleen en het als monotherapie zullen gebruiken, we niets geleerd hebben vanuit het verleden.

Ik vind wat IBM dan ook zegt zorgelijk:
If commercially manufactured, these biodegradable nanostructures could be injected directly into the body or applied topically to the skin, treating skin infections through consumer products like deodorant, soap, hand sanitizer, table wipes and preservatives, as well as be used to help heal wounds, tuberculosis and lung infections.
Het idee is uiteraard nobel, maar laten we niet vergeten dat antibiotica resistentie in de huidige vorm ook iets is wat we zelf de wereld in hebben geholpen. Het begrip resistentie was vroeger ongehoord. Het overal maar voor toepassen, onder het nom baat het niet, schaadt het niet, was dan ook vrij gewoon (en is nog steeds in meerdere landen).

Als we 20 jaar van nu dit soort nano-deeltjes bij wijze van spreke in ons drinkwater mee hebben gegeven en MRSA dragers de kans hebben gegeven een aantal bacteriën van al die miljarden gezamenlkijk welk net een andere elektrische lading bij zich droegen vervolgens weer te laten vermenigvuldigen en verspreiden, is het alles zo zinloos geweest.

De sleutel zal moeten liggen in combinatiepreparaten, waarbij ook al is er één bacterie toch resistent tegen je therapie, je die alsnog met een ander middel met een andere werking om zeep helpt. En ook aldaar zou het principe dienen te blijven gelden om enkel de mensen te behandelen, welk aantoonbaar positief zijn en behandeling zinvol geacht is. Profylactisch toedienen via cosmetica producten of wat dan ook zal enkel maar de kans op resistentie doen toenemen gezien je bacterie populatie zeer sterk toeneemt.


Edit: Wat dierproeven betreft is dat iets wat helaas nog een noodzakelijk goed is in dit soort gevallen, alhoewel er vanuit de onderzoekswereld zelf ook steeds meer naar alternatieven wordt gezocht; deels etisch gezien, maar ook deels gezien het feit dat dieren en mensen toch nog met enige regelmaat gewoon te verschillend blijken te zijn. Het zal waarschijnlijk nog wel zeker enkele tientallen jaren duren eer dierproeven geheel uit de medische onderzoekswereld verdwenen zijn (buiten uiteraard de diergeneeskunde om).

[Reactie gewijzigd door psychodude op 22 juli 2024 17:54]

Nanodeeltjes is een hele andere benadering in vergelijking tot antibiotica. Antibiotica is een vrij breed middel en is niet gemaakt voor speciefiek 1 bacterie. Een bacterie kan zich aangevallen door antibiotica toch gaan aanpassen.

In het artikel staat ook dit te lezen:

De bacteriedodende nanodeeltjes bestaan uit polymeren die onder invloed van water geactiveerd worden. De 'plastic' bolletjes worden aangetrokken door de elektrische lading van mrsa en penetreren vervolgens de celwand en het celmembraan van de bacteriën. Hierdoor kunnen de micro-organismen geen resistentie tegen de behandelmethode ontwikkelen en blijft gezond weefsel onaangetast.


Ik lees duidelijk geen resistentie tegen de behandelmethode ontwikkelen. Dit zal er ook mee te maken hebben dat deze behandelijk zich specifiek op 1 bacterie richt en dus verder alle het andere in het lichaam laat zoals het is.

Een hele andere benadering dus om een bacterie uit te schakelen.
Anoniem: 390875 @bbob4 april 2011 20:45
De 'plastic' bolletjes worden aangetrokken door de elektrische lading van mrsa en penetreren vervolgens de celwand en het celmembraan van de bacteriën. Hierdoor kunnen de micro-organismen geen resistentie tegen de behandelmethode ontwikkelen en blijft gezond weefsel onaangetast.


Ik lees duidelijk geen resistentie tegen de behandelmethode ontwikkelen.
Wat er letterlijk staat is dat een bacterie op zichzelf geen resistentie kan ontwikkelen als gevolg van willekeurige mutaties als gevolg van de aanval van het nanodeeltje zelf, aangezien de cel gewoon kapotgescheurd wordt.
Maar de evolutie gaat dan ook grotendeels niet om individuen die zich (al dan niet willekeurig) aan weten te passen aan een omgeving, maar individuen die van zichzelf, vanaf geboorte (of celsplitsing/etc.) beter in die omgeving kan overleven. Er hoeft dus maar één zo gelukkig te zijn om net een andere elektrostatische lading te hebben, en je hebt alweer een potentiele nieuwe boosdoener.

Of zo'n mutatie op zich voor kan komen zou ik niet weten.
@ Zyppora:
In theorie zou dit wel kunnen, maar ze hebben ze hun uiterlijke kenmerken natuurlijk niet voor niets. Het de opbouw van het membraan van pathogenen (samenstelling van suiker-groepen/eiwitten/etc.) is vaak essentieel voor de pathogeniciteit ervan.
De mate van electische lading van een membraan is weer afhankelijk van de samenstelling (suiker-groepen hebben een andere lading dan eiwit-groepen), en dus zal een pathogeen niet zomaar de lading van zijn membraan kunnen veranderen. Dit zal hoogstwaarschijnlijk gepaard gaan met een afname van pathogeniciteit, en dat willen bacteriën natuurlijk ook niet...
Resistentie tegen antibiotica is voor bacteriën vaak veel makkelijker te regelen, aangezien deze ingrijpen op de intracellulaire mechanismen en de morphologie van de bacterie intact laten.

[Reactie gewijzigd door ruurd v. op 22 juli 2024 17:54]

Bacterien zullen niet zo snel hun lading veranderen, wat er gebeurt is dat alle MRSA baterienen met een positieve lading, zullen stuk gemaakt worden, door deze nanodeeltjes, de bacterien zonder lading of met een negatieve lading blijven over, en deze zullen vervolgens eventueel het nieuwe probleem kunnen worden.
Zo breed is deze elektrische aantrekkingskracht van deze polymeer dus juist niet; het wordt exclusief aangetrokken tot de specifieke lading van MSRA-bacteriën. Als 't alleen werd aangetrokken door positief of negatief geladen deeltjes zou het natuurlijk niet heel nuttig zijn.

Het is zeker waar dat evolutie uiteindelijk z'n werk zal doen; echter vergeet ook niet dat;
  • Dergelijke mutaties/aanpassingen vergen "genetische investering"; en er komt een punt dat de mutaties nodig om te overleven elders hun tol eisen; als de genetische diversiteit onder een bepaald punt komt is de bacterie feitelijk ten dode opgeschreven.
  • De lading waartoe dit soort meta-materialen worden aangetrokken in principe veranderd kunnen worden. Wat natuurlijk ook betekent dat dit een revolutie in de medische wetenschap is; alles wat geen elektrische lading deelt met lichaamseigen deeltjes en symbiotische organismen kan hiermee aangepakt worden.

[Reactie gewijzigd door jacobvdm op 22 juli 2024 17:54]

Anoniem: 341744 @Zyppora4 april 2011 16:05
mischien als hij dat muteert tegen nanodeeltjes word hij weer kwetsbaar voor antibiotica.
Klopt, Het zal altijd zo zijn dat wij achter de feiten aan blijven lopen. Het gedrag van een bacterie in termen van mutaties is bijna niet te voorspellen.
En ook al zouden wij dat wel kunnen dan denk ik niet dat het commercieel aantrekkelijk genoeg zal zijn om hier medicatie voor te maken.
Loop eens een ziekenhuis binnen zou ik zeggen, dan zal u zien dat veehouders angstvallig in quarantaine gelegd worden, dus apart van andere zieke mensen. Zij zijn immers een 'gevaar' voor de mensen in het ziekenhuis die geen MRSA hebben.

Mensen met MRSA hebben veel zorg nodig ook, omdat 'normale' medicijnen hun niet helpen.

Al dat 'apart' leggen / andere aparte medicijnen geven in het ziekenhuis kost klauwen vol geld. Maw, er kan niet zoveel aan dit spul verdiend worden, maar enorm veel op bezuinigd! Eigenlijk zou het het beste bekostigd kunnen worden door verzekeraars; die hebben meer baat bij veel besparen / weinig verdienen dan de farma.

ed: IBM is zelfs nog slimmer lees ik in bronartikel, plan is misschien om het in zeep / deo te stouwen, en "anti-MRSA" zeep zou zeker goed verkopen onder ziekenhuispersoneel / veehouders. Als ik verzekeraar was, zou ik onderzoeken of het rendabel is het spul gratis weg te geven aan risicogroepen.

[Reactie gewijzigd door kidde op 22 juli 2024 17:54]

ed: IBM is zelfs nog slimmer lees ik in bronartikel, plan is misschien om het in zeep / deo te stouwen, en "anti-MRSA" zeep zou zeker goed verkopen onder ziekenhuispersoneel / veehouders. Als ik verzekeraar was, zou ik onderzoeken of het rendabel is het spul gratis weg te geven aan risicogroepen.
Dat lijkt mij eigenlijk net zo'n stompzinnig plan als antibiotica in veevoer doen en dergelijke praktijken. Hoe meer je het "medicijn" verspreid, hoe groter de kans dat bacterieën er op den duur resistent voor worden, lijkt mij. Maar misschien denk ik te simplistisch...
Denk het niet hoor, ben het net je eens.

En voor de persoon hier een stuk boven die zegt dat micro-organismen niet resistent kunnen worden voor nanodeeltjes is natuurlijk ook niet te bewijzen en niet in lijn met de evolutie.

Wel is best indrukwekkend wat ons eigen immuunsyssteem allemaal kan, zolang het zijn werk kan doen (mensen ondermijnen het maar al te graag)
@Aham brahmasmi,:

Als ik het artikel goed heb gelezen kan de mrsa bacterie hier niet resistent tegen worden. vergelijk het anders even met een tientonner die op je hoofd valt...

[Reactie gewijzigd door Chromys op 22 juli 2024 17:54]

Ik denk niet dat een cel zich imuun kan maken voor een fysieke reactie ipv een chemische reactie.
Antibiotica vermoord die dingen dmv een chemische reactie tussen de cel en de antibiotica.
Dit is een fysike reactie waarbij de cel word geperforeerd.
Ik verwacht niet dat een cel zo slim is om hier tegenin te gaan.

Soort van synthetische contra bacterië, aangezien sommige bacteriën ook een cel binnen dringen en hem van binnen uit slopen. HIV werkt volgens mij ook in een soort gelijke manier waarbij het virus een cel binnen dringt en van binnen uit vernietigd of aanpast.
Klopt redelijk. We kennen al tenminste 25 eeuwen zeep, veel langer dan we antibiotica kennen. Maar toch is er nog geen zeep-immune bacterie.

Zeep werkt weliswaar via een chemische reactie (lost vet op, inclusief vet in de celwand van bacterien) maar opdat het zo'n fundamentele reactie is kun je het niet effectief stoppen. Dit ziet er vergelijkbaar uit.
Als ik het artikel goed begrijp is het juist niet mogenlijk dat deze bacterien resistentie kunnen ontwikkelen omdat ze volledig vernietigt worden. Een bacterie kan alleen muteren als er nog iets aan leven over blijft en dit overdragen.

Ik vindt dit een hele goede ontwikkeling en misschien kunnen er in de toekomst wel meer mee gedaan worden.
Nou nou, dat valt ook wel weer mee. Afhankelijk van wat je "geïnfecteerd" noemt. Er is een groot deel van de Nederlandse bevolking dat met een Staph rondloopt op het lichaam welke even virulent is als de zo gevreesde MRSA. Deze mensen zijn echter "gekoloniseerd" en niet geïnfecteerd. Het moment dat je het ding in je bloed krijgt en je lichaam het niet kan verwijderen heb je een probleem.

Bijkomend is dan met MRSA het probleem dat behandeling bijzonder moeilijk wordt, omdat de meeste verdraagbare antibiotica dan niet meer tot de behandelingsopties behoren.

Maar nu is er dus een alternatief. Wat geweldig nieuws is. Maar ik denk ook erg kostbaar. Dat geeft niet, het zal nog steeds levens redden in sommige situaties. Maar de vraag is ook vooral voor hoe lang in dat geval.

Aan de andere kant, er zal hiermee veel letsel voorkomen worden. Ook non-systematische MRSA infecties kunnen bijzonder lelijk uitpakken. Ik vraag mij alleen af of in dat soort semi-oppervlakkige (of cosmetische) infecties deze bestrijding zal aangrijpen.
Waarom nou -1 voor Seth_Chaos? Ten eerste is het zeker niet offtopic, en hoewel een beetj zwart/wit door hem gesteld, ik ben het er in grote lijn wel mee eens eigenlijk. Als ik zelf zo'n infectie zou hebben en er was geen alternatief meer laat mij dan maar mooi de proefkonijn spelen hoor. Beter dan niets doen en doodgaan.

[Reactie gewijzigd door ravenamp op 22 juli 2024 17:54]

Anoniem: 153298 @hiekikowan4 april 2011 13:41
Dit soort dingen wil je niet gelijk op mensen uittesten als het nog lang niet zeker is dat het veilig is. Tenzij jij je graag opoffert voor de wetenschap?

OT: Heel netjes van IBM! Een betere genezing kan niet, want de cellen worden hier gewoon recht toe recht aan vernietigd. Alleen heb je vast veel van die bolletjes nodig, aangezien de bacteriën zich blijven vermenigvuldigen. Zou mooi zijn als dit soort dingen ook naar kanker en aids uit kunnen breiden.
Offtopic:

Ik ben ook tegen proefdieren, maar er is helaas nog geen alternatief voor!

Diegene die een model ontwikkeld waarmee alle proeven op dieren overbodig zijn die mogen ze wat mij betreft 10 miljard euro geven, voorlopig zit dat er helaas niet in!

Het is in NL overigens een nee tenzij wet. Proeven op dieren zijn verboden tenzij er een bepaalde reden voor is. Nu is de wetgeving in NL 1 van de strengste ter wereld. (waarschijnlijk ook 1 van de redenen waarom MSD/Organon verhuist naar de VS)

Zo moet je eerst kijken of er geen alternatieven zijn, voor iemand aan een proef mag beginnen en wordt het getoest door een speciale commissie.
Helaas accepteren Japan en China veel alternatieven niet en moet een bedrijf dan nog een dierproef doen.

Er zijn overigens ook veel misverstanden over. Zo vallen dieren die worden uitgezet met een zender ook onder proefdieren en ook dieren die mogelijk ongerief krijgen onder proefdieren (ze hoeven het nog niet eens te krijgen)

Een bedrijf dat proefdieren houd is overigens verplicht om een onderzoeksafdeling te hebben die kijkt naar: Vermindering van proefdieren, vervanging van proefdieren, en verfijning --> minder ongerief op een dier (helaas moeten ze soms dan weer wel meer proefdieren gebruiken)

Make-up is gelukkig vanaf 1998 of 99 verboden om te testen in NL (dat wordt nu helaas in Frankrijk gedaan)

Maar ja je kunt alles nalezen in de WOD (staat ergens op internet)

(veel mensen zijn overigens ergens op tegen terwijl ze niet eens weten waar ze precies over praten, dat is best grappig)


Ontopic:

Wat betreft de De MRSA en nanotechnologie, allemaal leuk en wel maar NA+ en K+ zijn toch echt positief geladen. En zijn er ionen die negatief geladen zijn hoe zit dat?

Polymeren zijn overigens stoffen volgens mij waar bacteriën zich niet zo goed aan aan kunnen passen.
ik zou zeggen, meld je aan! ;)
het zal altijd op dieren worden getest. Ook 200 jaar later.
Wil jij mij alsjeblieft ook vertellen wat straks de winnende loterijnummers zijn ? :+
Hoeft niet, behalve als oude nummers nooit meer kunnen vallen.

Maaruh wel mooie techniek van IBM.
Dat de bacterie geen resistentie kan ontwikkelen geloof ik niet.
Maar de ontwikkeling van de nanobots staat ook niet stil.
Anoniem: 268141 4 april 2011 13:41
Mja, ze doen het eerst in het klein.
Daarna steeds grotere dieren totdat het in de buurt komt van de mensen.
Dan pas kan gezegd worden dat het veilig is.
Het is cru, maar deze oplossing lost een heel groot probleem op in de wereld.

Ook al ben ik tegenstander om op dieren te testen, dit is wel een grote vooruitgang.
Het is cru, maar deze oplossing lost een heel groot probleem op in de wereld voor de mensheid.
Fixed!

Verder denk ik dat proefdieren beter worden verzorgt dan slachtvee.
Als die mensen die altijd maar tegen zijn op testen van dieren en dan kakelen dat er alternatieven zijn. Nog nooit heb ik vervolgens een uitvoerbaar alternatief gehoord uit de mond van zo'n geitewollensok. Wel willen ze graag medicijnen als ze ziek zijn.

Kijk er zijn uitwassen, maar er zijn meer bedrijven die WEL op een verantwoorde manier op dieren testen dan die dit niet doen.
Zeer goed initiatief van IBM.
denk nou maar niet dat IBM dit gratis ter beschikking gaat stellen...
Irrelevant. Er is op dit moment nog zo ongeveer één antibioticum wat werkt tegen MRSA, en zodra dit beest daar resistentie tegen opdoet is doodgaan je enige optie.

Een alternatief, liefst eentje wat resistentie uitsluit is iets wat we de komende jaren wel eens heel hard nodig zouden kunnen hebben, ook omdat andere bacterien (TBC bijvoorbeeld) in steeds grotere mate resistent worden.

Dus: zeer goed initiatief van IBM. Een geheel nieuwe toepassing van nanotechnologie.

Het behandelen van een MRSA-infectie kost nu in de orde-grootte van 25.000 dollar per patient, dus daar valt best geld te besparen, zonder dat de winst van IBM in het gedrang komt.
Doodgaan is overigens niet je enige optie. Je kan ook zelf van MRSA genezen, al is dat wel lastig als je toch al ziek of zwak bent.
Anoniem: 366402 @mjtdevries5 april 2011 10:02
Moet dat dan?
D'r zal ook een kapitaal aan research ingegaan zijn.
Het feit dat het waarschijnlijk betaald moet gaan worden maakt het opeens geen goed initiatief meer? Ze hadden ook voor het gemakkelijkere geld kunnen gaan en mee gaan liften op pad hype ofzo. In plaats daarvan heeft IBM serieus research gedaan en iets ontwikkeld wat de mensheid ten goede komt en voor de verandering eens niet eerst in een wapen vorm. (immers zijn een hoop goede dingen ooit begonnen als een militair iets.)
Dat maakt niet uit, een arts opereert ook niet gratis hoor...
Maar roepen we dan ook dat het een goed initiatief is van een arts als ie gewoon zijn beroep uitoefend inclusief vergoeding?
Mensen zijn vreemd wat dat betreft.

Veel mensen klappen nog steeds als een piloot z'n vliegtuig aan de grond zet.

Niemand klapt voor z'n taxichauffeur als ie in de spits in 20 minuten door Amsterdam komt...

Denk toch dat het laatste moeilijker is, maar goed :).
Nou dat klappen bij een landing is allang achterhaald hoor. Van de laatste 8x dat ik vloog heb ik geen enkel persoon nog zien of horen klappen.

Ontopic:

Maar je vraagt je af hoe goed deze ontwikkeling is. Als mensen antibiotica niet hadden misbruikt had deze uitvinding niet gedaan te hoeven worden. Het is mooi dat het kan maar het houdt een keertje op natuurlijk wanneer we ons huidige gedrag blijven voortzetten.

Wellicht gaan ze hier ook weer alle kippen mee volspuiten en krijg je toch weer bacterien die hiervoor resistent raken. De pluimveehandel wrijft nu al in z'n handen bij het lezen van dit nieuwsbericht.
De laatste keer dat ik vloog, was de landing vrijwel onmerkbaar. Dat was voldoende reden om wel te klappen.

On-topic vind ik jouw antwoord erg kort door de bocht, want resistentie tegen antibiotica is een kans die altijd aanwezig is. Slechts wat groter als er gerommeld wordt, en dan denk ik hier meer aan mensen dan aan kippen.

Als ik het verhaal goed begrepen heb, is resistentie tegen deze bestrijdingsmethode niet mogelijk. Vergelijk een mens die niet resistent kan worden tegen pistoolschoten.
Een goede piloot zet zijn vliegtuig op de grond en vreet niet de halve landingsbaan op om zijn passagiers te horen klappen!
Nix goede piloot, eigenlijk een K landing!

Dat is nog het ergste aan dat hele klappen.
Als jij mij als taxichauffeur het uurloon van een jetliner-piloot betaalt, krijg ik jou in mijn taxi in 20 minuten wel door de spits hoor :P
Nederlanders blijven toch altijd vinden dat iets goeds niet goed betaalt mag zijn. Echt vreemd.
Conflict van interesse? ;)
Ja, als hij/zij het werk goed doet lijkt me dat wel?
Als mijn arts zo'n techniek uit zou vinden kreeg hij ook een applausje van mij :D
Dit is ind een zeer mooie ontwikkeling,
Ik ben benieuwd hoe het uit gaat pakken op dieren al ben ik er ook niet zo kapot van.
En als het aanslaat op de dieren op welke mensen gaan ze het testen?

Ze kunnen toch niet zomaar iemand "geld" bieden om dit te testen?
Waarom niet?
polthemol Moderator General Chat @Rmg4 april 2011 13:56
omdat er allerlei regelgeving is die het verbied om zomaar medicatie op mensen te testen, ookal zouden zij ermee instemmen. Het moet eerst uitvoerig getest zijn voor de menselijke bunnyrabbits in zicht komen. Dit zodat eventuele bijwerkingen goed gedocumenteerd zijn (en ook omdat je nog een dosering moet bepalen, kijken of het uberhaubt werkt en doet wat jij wil en jij ging zin hebt om van je msrapatient een kankerpatient te maken door jouw testen).

Testpersonen moeten ook nog voldoen aan allerlei eisen, wat het een selectere groep mensen maakt die er in het beginsel geschikt voor zijn, niet al die mensen hebben zin om testpersoon te worden, waardoor je uit nog een kleinere vijver vist. Als laatste heb je er geen zicht op hoeveel testdieren er sneuvelen omdat de medicatie niet werkt, fout werkt of de dosering niet klopte ;)

Lijkt me een berg redenen waarom die wetgeving er is die verbied dat je instant allerlei zooi op mensen gaat testen.
Toch vreemd waarom zou het niet mogen eigenlijk, als de proefpersoon hiermee instemt en weet dat het gevaarlijk is en er dus voor gecompenseerd wordt is het toch geen issue.
Zolang het vrijwillig gebeurt dan natuurlijk he. Veel van onze kennis over het lichaam komt toch echt door menselijke proefdieren alleen waren dit geen vrijwilligers.
Toch vreemd waarom zou het niet mogen eigenlijk, als de proefpersoon hiermee instemt en weet dat het gevaarlijk is en er dus voor gecompenseerd wordt is het toch geen issue.
Zolang het vrijwillig gebeurt dan natuurlijk he. Veel van onze kennis over het lichaam komt toch echt door menselijke proefdieren alleen waren dit geen vrijwilligers.
Je denkt er iets te makkelijk over. Wat nou als ik bepaalde informatie achterhoud, waardoor jij niet precies weet welke risico's je loopt? Je gaat dan weliswaar vrijwillig een test aan, maar op basis van informatie die onjuist of onvolledig is.

Of wat als je gedwongen wordt door bijvoorbeeld iemand die nog geld van je tegoed heeft? Je tekent dan wellicht "vrijwillig" je doodvonnis.
Een proefpersoon zou dan ook nog eens psychologisch onderzocht moeten worden of hij wel in staat is een dergelijke keuze te maken.

On topic: Klinkt veelbelovend, hoewel de toepasbaarheid natuurlijk erg specifiek is. Ik denk wel dat er bij dit soort onderzoek meer kennis wordt opgedaan over de werking van dit soort systemen op deze schaal die nuttig is bij andere vergelijkbare toepassingen.
Het grappige is dat als iemand op sterven ligt hij/zij zo'n beetje met alle experimentele behandelingen in zal stemmen die ook maar een geringe kans van slagen hebben.

Het is onethisch om iemand in zo'n toestand (valse) hoop te geven. Experimenteel betekent namelijk dat het nog niet wetenschappelijk is bewezen dat het specifieke middel werkt in mensen.

Als ik een kerngezond iemand zou vragen of ik 'm even vol mag spuiten met nanodeeltjes om te zien of het hem geen vreselijke dood oplevert, zal vrijwel iedereen met een volmondige nee antwoorden. Als ik aan een stervend persoon vertel dat deze nano-deeltjes misschien zn leven kan redden zal hij volmondig ja antwoorden.

Het hangt er allemaal vanaf hoe je iets verwoord en in welke toestand iemand verkeerd als je het aanbiedt. De ethische commissie heeft daarom ook uiterst strenge regels opgesteld over experimentele trials op mensen. Helemaal met een compleet nieuwe invalshoek (nanotechnologie). Zo heel erg simpel ligt 't dus niet.
Het grappige is dat als iemand op sterven ligt hij/zij zo'n beetje met alle experimentele behandelingen in zal stemmen die ook maar een geringe kans van slagen hebben.
Aan de andere kant is het alweer bijna onmenselijk om hem/haar niet de mogelijkheid te bieden en te laten sterven in de weet dat het medicijn misschien werkt.
Ik weet niet meer de precieze details, maar een tijdje terug was er een trial in Engeland met een medicijn voor... volgens mij reuma. Het zou specifiekere delen van het immuunsysteem van de patienten onderdrukken die het zenuwweefsel aanvielen.

Er werden bepaalde "shortcuts" genomen in de dierproeven. Er waren 17 patienten, bij 9 ervan riep het medicijn een hyperreactie van het immuunsysteem op. Dit hyperactieve immuunsysteem begon vervolgens álle zenuwen aan te vallen. Die 9 patienten scoorden allemaal een 10 op de pijnschaal en stierven allemaal een uiterst pijnlijke dood.

Die ethische regels zijn onder andere opgesteld om patienten tegen zichzelf te beschermen. Met het vooruitzicht op een zeer nabije dood kan je namelijk niet echt meer rationele beslissingen nemen.
polthemol Moderator General Chat @Shadowhawk004 april 2011 14:54
vanuit welke situatie stemt hij in ? Misschien heeft hij een financiele dwang waardoor hij veel te grote risico's neemt, hoe overtuigd is het medisch bedrijf van hun product, hoe goed is het onderzocht, enz. enz. Ik blijf het raar vinden dat mensen blijkbaar geen problemen zien om soortgenoten zonder meer op te offeren voor een paar centen ...

Maar met bovenstaande komen we uit op de discussie of het vrijwillig is als ik me opgeef voor een gevaarlijke proef omdat ik een horde deurwaarders voor mijn huis heb staan ;)
Dat gebeurt nu toch ook gewoon? Zat mensen die zich inschrijven voor zulke tests.
Je krijgt er een leuk bedrag voor wat veel mensen blijkbaar overhaald.
polthemol Moderator General Chat @Limaad4 april 2011 13:57
dit gebeurt pas nadat het getest is geworden op dieren, niet ervoor.
Kijk hier eens zou ik zeggen.
http://www.qpsvrijwilliger.nl/vergoeding/

Zijn zo te zien genoeg mensen die geneesmiddelen onderzoeken in ruil voor geld hoor.
Anoniem: 145867 @Archiebald4 april 2011 14:09
Ja alleen is dit legaal in een bepaald stadium van het process. En dan is het meestal daarvoor allang op dieren getest en noem het maar op. Dit zijn één van de laatste testen voordat het op de markt komt.

Het is niet even 1 onderzoekje. Maar die vergoedingen zijn best fors! Dacht er soms ook al aan om ff proefkonijn te spelen :) hahaha
Ze doen nu ook gewoon tests op mensen, je neemt een groep waarvan de helft het echte medicijn krijgt, en de andere helft een 'medicijn' (placebo!). Afhankelijk van het medicijn/risico krijg je daar een bepaalde hoeveelheid geld voor betaald
Dat kunnen ze wel.
Maar ook bijvoorbeeld doordat 'ongenezelijke' zieken zichzelf al aanmelden voor dit soort dingen(immers, wat hebben ze te verliezen) vaak worden de kosten voor hun betaald

Ook zijn er mensen die zich vrijwillig laten besmetten tegen een vergoeding hiervoor :)
Dit is echt wel de toekomst hoor, nanobots die zo geprogrammeerd kunnen worden dat ze bepaalde ziektes kunnen aanvallen in het lichaam. In rust moeten ze gewoon op patrouille zijn om schadelijke deeltjes te vernietigen en wanneer er bijvoorbeeld een tumor is ontdekt dat ze opdracht kunnen krijgen om dit te gaan vernietigen. Of naast de standaard nanobots kunnen speciale teams voor dit soort taken worden ingezet.

Het klinkt misschien heel Star Trek achtig, maar dit komt er zeker aan en ik denk dat het voor de mens geen slechte zet zal zijn.
Het omgekeerde kan natuurlijk ook. Heel lang inactief en dan plots, met een "druk op de knop", ziekteverwekkend.

Volgens mij is dit noch een goede noch een slechte zet, maar gewoon een interessante ontwikkeling. Als ik er naar kijk, dan lijken de deeltjes eigenlijk nog het meest op een kunstmatig virus qua werking. Dus ook ook met alle bijbehorende risico's.

Een vervolgstaap zou het inbouwen van een replicatie code (lees RNA/DNA) zijn waarmee de gastheercel aangezet wordt tot vermenigvuldiging van het nanodeeltje en daarmee zijn eigen vernietiging; dan is het een echt virus. De term polymeer is nogal ruim, maar via RNA/DNA een eiwit coderen dat vervolgens dit polymeer maakt is niet ver weg.

Techniek is gelukkig 'waardevrij'. Degene die er iets mee doet bepaald 'goed' of 'slecht'; of eigenlijk dat niet, dat is dan ook nog eens aan de toeschouwer. De Geschiedenis zal het ons leren, maar vooralsnog is dit de toekomst.
maakt niet uit dat star trek achtige.

Er zijn al vele ontwikkelingen gedaan door iets wat ooit in een scifi is geweest als Star Trek, Toen leek het onmogelijk, maar vele jaren later zijn die fantasien toch een keer werkelijkheid geworden.
De vraag is, met dit soort ontwikkelingen, wat zijn de verdere consequenties als we ons zelf met nanotechnologie gaan behandelen. Het zal nog vele jaren van onderzoek vergen voordat er zekerheid is dat het een veilige behandeling is die geen verdere impact heeft op flora en fauna.
Je kunt je even goed de vraag stellen, wat zijn de consequenties wanneer we het niet doen?

Het wegvallen van natuurlijke selectie binnen ons ras, moet ergens mee opgevangen worden. Bio-engineering en nanotechnologie zijn daarin de voor de hand liggende keuze. Met iedere generatie verzwakken we ons ras, en sluipen er meer en meer fouten in ons DNA.
Imuunsysteem 2.0

Indrukwekkend hoor, ik zie zeker een toekomst in artificially augmented immunesystems met behulp van nanotechnologie. Ik ben benieuwd of de virussen zich een weg rondom deze kunstmatige tegenstander weten te banen net zoals ze deden met Peniciline.
Het nadeel van zulke technologie is wel dat ons eingen immuunsysteem lui zouden kunnen worden door dergelijke technologiën en dan volledig afhankelijk worden daarvan. Daarna is het een kwestie van grondstofschaarste of geen toegang tot het medicijn hebben voordat er doden vallen aan de griep en dergelijke.

Dat is er wel van uitgaande dat dit soort systemen altijd meehelpen in plaats van alleen in extreme gevallen zoals nu over het algemeen met antibiotica wordt gedaan. Maar als we kijken naar hoe er vooral in Amerika maar zeker ook hier wordt omgegaan met antibiotica is dat zeker niet ondenkbaar. Mensen zijn te lui om hun eigen ziekte uit te zitten en willen meteen genezen worden, wat weer bijdraagt aan de gevreesde resistentie.
Die kans is net zo groot als dat wij immuun kunnen raken tegen een mes tussen je ribben. Het gevaar van deze nanotechnologie is juist dat de nanobots (en ik weet dat dit nog geen bots zijn, laat staan dat ze zich repliceren) te goed worden; dan krijg je een hele nieuwe vorm van virussen.
nogmaals, onzin.

Resistentie hiertegen is zeker niet onmogelijk. Vermommen is de oplossing, niet het opwerpen van een pantser.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.