Google geeft bibliotheek zeggenschap over prijzen gescande boeken

Google heeft zijn overeenkomst met de University of Michigan met betrekking tot digitale boeken vernieuwd. De nieuwe overeenkomst is een gevolg van het schikkingsvoorstel van oktober 2008 tussen Google, de Authors Guild en de AAP.

De University of Michigan is de eerste bibliotheek die een nieuwe samenwerkingsovereenkomst met Google heeft afgesloten. In het amendement van de overeenkomst is onder meer bepaald dat andere bibliotheken een abonnement moet afsluiten om toegang te krijgen tot de, door Google, gedigitaliseerde werken van de University of Michigan. Google mag daarvoor het tarief bepalen, maar de University of Michigan kan deze aanvechten, waarna via arbitratie verschillen van meningen worden beslecht. De hoogte van het abonnementstarief zal vastgesteld worden aan de hand van de grootte van bibliotheek. Bibliotheekbezoekers kunnen vanaf een computer alle werken van de universiteit doorkijken, maar voor een bredere ontgrendeling van de boekencatalogus moeten bibliotheken een zogeheten 'Institutional Subscription' afsluiten.

Het amendement moet er ook voor zorgen dat gehandicapten beter toegang krijgen tot de digitale boeken en moet ook de kwaliteit ervan waar mogelijk verbeteren. De nieuwe overeenkomst biedt ook ontsluitingsgaranties in het geval dat Google ophoudt te bestaan. Belangrijk voor Google is dat deze nog steeds gerichte reclames mag plaatsen bij de Google Book Search-zoekresultaten.

Google en de University of Michigan zijn tot de nieuwe deal gekomen naar aanleiding van een schikkingsvoorstel van oktober 2008 met de belangenverenigingen van schrijvers en uitgevers. Deze laatste hadden een rechtszaak aangespannen tegen Google omdat ze meenden dat de zoekgigant niet ongevraagd hun werken mocht digitaliseren en deze te gebruiken in zoekresultaten. In het schikkingsvoorstel is onder meer bepaald dat Google in eerste instantie de licentiegelden ontvangt voor de digitale boeken. Het bedrijf roomt daarvan 37 procent af, waarna het restant wordt overgemaakt aan een nog op te richten, onafhankelijk administratiekantoor; het Book Rights Registry. Deze laatste instantie maakt het resulterende bedrag over de rechthebbenden.

Niet iedereen is blij met de schikking tussen het drietal. Zo meent Brewster Kahle van de Washington Post dat Google informatie, die voorheen vrijelijk beschikbaar was bij bibliotheken, nu met hulp van de rechtbank heeft geprivatiseerd. Ook krijgt Google volgens Kahle het alleenrecht op werken die niet meer gedrukt worden, en waarvan de schrijver overleden is en de uitgever ter ziele is gegaan.

Reacties (8)

[Obiter dictum]

En dan zijn we nog terug bij af.

Google mag daarvoor het tarief bepalen, maar de University of Michigan kan deze aanvechten, waarna via arbitratie verschillen van meningen worden beslecht.

Dit verschilt niet wezenlijk van de situatie vóór deze overeenkomst. De partijen hebben nu afgesproken dat er in het geval van een conflict niet naar de rechter kan worden gestapt, maar in plaats daarvan naar een van te voren vastgestelde expertise commissie die vervolgens een bindend advies geeft aan de partijen, in ons rechtsstelsel te vinden in het wetboek van burgerlijke rechtsvordering, boek 4 en volgende.

Mocht één van de partijen het nou echter niet eens zijn met de commissie, dan kunnen ze alsnog de door henzelf afgesproken commissie naar huis sturen en bij de rechter belanden, bij ons geregeld in art. 1054 lid 3 in samenhang met art. 1065 lid 1 onder c, in elke andere moderne rechtsstaat een dergelijke bepaling. Bij ons onder art. 1067 komt de zaak dan weer voor de 'gewone' rechter.

Wanneer zou zich dat nou voordoen, als Google bijvoorbeeld te lage prijzen hanteert. Door de wederpartij wordt dat dan gesteld voor de arbitrage, stelt de arbitrage Google toch in het gelijk dan stelt de wederpartij dat de Google evident te lage prijzen hanteert, en dat dus de arbitragecommissie zich niet aan zijn opdracht heeft gehouden, wat iets in de geest zal zijn van "het onpartijdig oplossen van geschillen tussen A en B".

Maargoed, even los van de immer aanwezige zwakke schakel van arbitrage hoop ik dat hiervan niet al teveel misbruik gemaakt zal worden, en de uitspraken van de arbitrage tot grote hoogte gerespecteerd zullen worden. De ervaring is helaas dat juist bij grote partijen arbitragevonnissen nog wel eens aan de kant worden geschoven, vanwege de vaak bijhorende grote geldbedragen.

[TheGhostInc]

die voorheen vrijelijk beschikbaar was bij bibliotheken

Dit is ook een rekbaar begrip, je moet immers vaak lid zijn van een bilbiotheek om er in te mogen of het mee te nemen.

het alleenrecht op werken die niet meer gedrukt worden, en waarvan de schrijver overleden is en de uitgever ter ziele is gegaan.

Tja, als je de enigste bent die zo'n werk heeft, dan heb je het alleen recht, maar als een andere partij precies hetzelfde gaat doen, krijgen ze waarschijnlijk ook precies dezelfde rechten. Uiteindelijk liggen de rechten van ook die werken nog bij een partij, erfgenaam, of een uitgever die de rechten heeft overgenomen. Als Google zou proberen te bekrachtigen via de rechtbank dat ze de rechten hebben en er zit een werk tussen waarvan ze zeker geen rechten hebben dan kunnen ze een hele forse schadevergoeding gaan betalen.

Google maakt nog steeds handig gebruik van de ruimte die ze krijgen en soms is een rechtzaak nodig om die ruimte te behouden. Maar uiteindelijk kan elke ander bedrijf van die ruimte gebruik maken.

[borkhuis]

je moet immers vaak lid zijn van een bilbiotheek om er in te mogen of het mee te nemen.

Aangezien het een universiteitsbibliotheek is, is een behoorlijk deel van het gebruik ook in de bibliotheek zelf. Veel studenten en onderzoekers bestuderen een behoorlijk aantal boeken en nemen eventueel een aantal boeken mee die ze verder nog nodig hebben.

[Verwijderd]

Dit valt in de praktijk nog redelijk tegen. Het meerendeel van studiemateriaal en onderzoekspublicaties wordt tegenwoordig vanaf het web gedownload. Elke universiteit, bibliotheek of overheidsinstelling heeft een groot aantal abbonementen op wetenschappelijke databases, zoals bijvoorbeeld Science Direct van Elsevier. Deze abbonementen kunnen varieren van een volledig abbonement op de gehele database (meest prijzig) tot een abbonement op een enkele sectie van deze database (bijvoorbeeld 'social sciences').

[Icekiller2k6]

Je moet vaak lid zijn om het uit te lenen.. ja.. voor te mogen kijken.. neen. Thans hier bij de provinciale bib heb ik nog nooit mijn identiteitskaart moeten laten zien als ik naar binnen ging jij wel..? zelfs dingen fotokopiëren mag.. bedoel maar..

[QkE]

Google maakt nog steeds handig gebruik van de ruimte die ze krijgen en soms is een rechtzaak nodig om die ruimte te behouden. Maar uiteindelijk kan elke ander bedrijf van die ruimte gebruik maken.

Ik geloof dat het probleem was dat Google juist wel echt het alleenrecht krijgt op verweesde boeken van the authors guild. Toen vond ik het ook al zo raar dat iemand daar zomaar over kon beslissen aangezien het in feite over boeken gaat die van ons allemaal zijn.

[Neut72]

Het is slechts het zoveelste bewijs waarom de huidige copyright-wetgeving geen enkele reeele waarde meer heeft en waarschijnlijk in de komende 3-5 jaar verworpen zal worden in wereldwijd geldende rechtbanken.

[fevenhuis]

Het beangstigenste vindt ik nog dat het mogelijk is, dat alle informatie wat eigenlijk in het Public Domain thuishoort (zoals bijv. verouderde boeken), zo langzamerhand gecopyright worden.
Helaas enkelt en alleen omdat overheden niet de benodigde investeringen doen voor het veiligstellen van informatie van algemeen belang en het gebied overlaten aan pioniers als Google.

Wikipedia is voorlopig nog de enigste die nog wat weerstand tegen goliath Google kan bieden.