Laat ik even reageren op de heer Rob Coops en gewoon even in het algemeen.
Ik begrijp wat hij wil zeggen maar hij gaat toch wat te snel kort door de bocht in deze
Ik heb zelf anorexia gehad( lang geleden) en ik kan je zeggen, op dat moment zie je de hele wereld anders je leeft in een andere wereld, je ziet bepaalde waarschuwingen niet eens meer.
Wat het kabinet nu wil gaan doen tja of dat zal helpen? ik denk deels niet dat het enorm veel invloed gaat hebben een tekst met een waarschuwing, hopen dat het heel erg veel zal helpen doe ik natuurlijk, als er uit onderzoek blijkt dat 1/3e niet door klikt bij een waarschuwing is dat alleen maar positief maar zoals ik al zei mensen die echt diep in de put zitten met anorexia die kijken daar niet eens meer naar, heb zelf ervaren dat je gewoon niet meer helder kan nadenken je zit echt in een aparte wereld ( het is moeilijk om het goed uit te leggen voor me aan mensen die het zelf niet hebben ervaren)
Men zou een stap verder moeten gaan met dit soort sites.
Dat dit soort sites kunnen bij dragen aan de anorexia dat denk ik wel, veel van die sites doen dat maar niet allemaal, Heb ook sites gezien die er op hebben staan dat je naar een huisarts moet gaan en moet praten met familie/vrienden en ga maar door dus er is wel een verschil tussen de ene site en de andere dus dat moet men ook gewoon goed uitzoeken, helaas het hulp zoeken en praten met familie/vrienden of naar de huisarts gaan werkt op het moment niet erg goed als je zo enorm in de put zit en diep zit, je hebt immers een beeld van jezelf waarin jij vind dat je te dik bent ook al ben je alles behalve.
Wat me opvalt is dat sommigen zeggen mogen we dan niets meer zelf beslissen/weten wat we doen?
Ik begrijp die opmerkingen gedeeltelijk maar geloof mij , uit ervaring weet ik dat alle hulp die geboden kan worden om uit de anorexia te komen geboden moet worden omdat de persoon zelf in veel gevallen niet in staat meer is om realistisch naar zich zelf te kijken.
En ook niet naar de buitenwereld toe, je bent gewoon vaak niet meer in staat tot beslissingen zo ver wil ik zelfs gaan, zal natuurlijk niet op gaan voor iedereen maar het is echt een ziekte een psychische stoornis en die veranderd je hele leven je hele denken en je hele wereld.
Voor mij nu en andere mensen hier wij zien enkel het punt van de overheid bemoeit zich weer met ons, bekijk het van 2 kanten, als je het zelf hebt ervaren en weet hoe enorm moeilijk het is om er uit te komen dan ben je positief dat men iig die sites wil gaan aanpakken, voor mij persoonlijk mag het zelfs nog strenger maar zoals gezegd we leven in een land van vrijheids van menings uiting dus hebben die sites bestaan recht.
De vraag is wel in hoeverre ver ergeren ze zo'n verschrikkelijke ziekte en dragen ze daar aan bij, of helpen ze juist de ziekte te verminderen en mensen bij te staan om er uit te komen.
Dat is vooral de vraag die belangrijk is, vrijheid van menings uiting is een belangrijk iets ook zeker voor mij maar als het in het geval van bepaalde sites zo ver gaat dat men een ziekte blijft verergeren en blijft voeden( weet het even niet anders te zeggen) dan is men fout bezig en moet er hard en direct ingegrepen worden.
Dat mensen die echt diep zitten in deze ziekte zelf soms amper nog beseffen hoe ze er echt voor staan lichamelijk en geestelijk, de vraag is dan ook moeten wij die mensen tegen zich zelf beschermen wat dan deels ten koste zal gaan van wat sommigen opperen * vrijheid van meningsuiting*
Ik zie ook dat mensen zeggen wat Rob Coops ook aangeeft mensen zijn oud en wijs genoeg, in theorie zou je dat wel verwachten mee eens, de praktijk ligt anders dat kan ik je uit ervaring vertellen, zeker als je een hele tijd in een kliniek hebt door gebracht en met lotgenoten weet ik dat wat jij aangeeft niet realistisch is voor mensen met anorexia.
Mensen die psychisch zo ziek zijn als met anorexia en diep in de put zitten, die kunnen vaak niet meer logisch de realiteit onder ogen zien of voor zich zelf nog de juiste beslissing maken, als men dat wel kon zouden we al een oplossing hebben gevonden, gewoon wijs zijn en logisch nadenken, maar helaas zo werkt het absoluut niet in de praktijk.
Dit is puur hoe ik er uit ervaring met deze ziekte er nu tegen aan kijk, vroeger was mijn mening anders en vond ik het goed dat die sites er waren omdat ik dacht ze zijn er puur om mij te helpen met mijn anorexia, nu weet ik en zie ik in nee dat waren veel van die sites niet, het verergerde zelfs
@ hieronder:
Mijn ouders konden niets doen deden alles om me te helpen maar ik zag de realiteit niet omdat ik echt ziek was.
Betekend dit dan dat alle ouders slecht bezig zijn bij kinderen die anorexia hebben? nee dat betekend dat niet, wij denken nog echt te licht over deze ziekte dat is me wel duidelijk.
Dat er gevallen zijn dat ouders meer kunnen doen dat weet ik wel zeker, maar dat ouders niet altijd iets kunnen doen dat weet ik ook zeker, wijzen naar de ouders is makkelijk en word ook veel gedaan ook met deze ziekte, het zal wel de schuld van de ouders zijn, de ouders zouden hun kind niet genoeg aandacht hebben gegeven of men zou niet op tijd aan de bel hebben getrokken of niet voldoende hebben gepraat en zo zijn er nog veel andere voorbeelden zo is het niet altijd vergis je daar niet in.
Elk verhaal heeft 2 kanten, dus om alle ouders aan te wijzen als de schuldige vanwege nalatendheid ed nee daar kan ik niet mee akkoord gaan omdat ik weet dat dit zo simpel niet ligt en men soms niets meer kan doen voor hun kind dan wat ze al doen, dit is ook iets wat wij in de kliniek elke dag wel bespraken met lotgenoten en begeleiders, niet alles is zo zwart wit
[Reactie gewijzigd door pino85 op 22 juli 2024 13:56]