Wetenschap werkt aan vormveranderende bundeling robots

Wetenschappers zijn bezig om robots te ontwerpen die elkaar kunnen aantrekken, waardoor andere vormen aangenomen worden. Uiteindelijk moeten minuscule robotjes gezamenlijk elke vorm aan kunnen nemen.

Het uiteindelijk doel is nog ver weg, maar Seth Goldstein van de Carnegie Mellon University zet sinds 2005 met zijn onderzoeksteam de eerste stappen op het gebied van 'claytronics', oftewel programmeerbare materie. De onderzoekers ontwikkelen strategieën voor vormverandering, die vervolgens getest worden op kleine machines. De eerste robots gebruikten een ring van magneten om zich te verplaatsen. Door de magneten aan en uit te schakelen kunnen ze zich aan elkaar hechten en om elkaar rollen. Bovendien kunnen de 'claytronic atomen', zoals Goldstein ze noemt, met elkaar communiceren en energie delen.

Aangezien het gebruik van elektromagnetische krachten minder efficiënt is op kleinere schaal, is het team begonnen om met statische elektriciteit te experimenteren, schrijft Newscientist. De laatste prototypes zijn robots in de vorm van een doos, die over zes plastic armen beschikken met stervormige aanhangsels eraan. De 'sterren' trekken elkaar aan als er tegengestelde spanning wordt gezet op de elektrodes aan het uiteinde van de aanhangels. Via de verbindingen die ontstaan kunnen de kubussen berichten en energie uitwisselen. 'We hopen honderd kubussen te kunnen ontwikkelen zodat we met ideeën kunnen experimenteren", aldus Goldstein.

Een onderzoeker van de US Air Force Research Lab, Rob Reid, ontwikkelt kleinere prototype-robots. Zijn team is in staat om platte silicium vormen zo te vouwen dat ze 3d-objecten met een diameter van een paar honderd micrometer gaan vormen. De onderzoekers willen er nu voor zorgen dat de silicium-ontwerpen zich kunnen verplaatsen dankzij elektrische krachten. Volgens Golfstein moeten de eerste prototypes die op basis van deze techniek kunnen rollen in de zomer van 2008 gereed zijn. Hij geeft echter aan dat zijn werk pas klaar is als hij materiaal gemaakt heeft dat de vorm van een mens kan aannemen en zo intelligent is dat het slaagt voor een Turing-test.

Reacties (25)

[M. Mulder]

Dit zijn de pioneers die bezig zijn met het ultieme systeem, waaruit wij allemaal zijn opgebouwd. Namelijk atomen. Dat zijn ook aantrekkende en afstotende "robotjes", maar dan op nanoniveau.

Bedenk, dat als er varianten worden gebouwd waarbij er voorkeuren zijn van binding of juist afstoting, dat robotjes macromoleculen kunnen vormen en kunnen reageren met andere macromoleculen.

Als we weten wat de afstotings- en bindingsprincipes zijn, zoals deze ook wordt gehanteerd op atomaire schaal, kunnen we "kunstmatig" de wereld nabootsen.

Dat noem ik ultiem

[narotic]

Ik kan je aanraden het Science Fiction (met de nadruk op Science overigens) boek 'Hacking Matter' te lezen. Deze kun je gratis downloaden op:

http://www.wilmccarthy.com/hm.htm

Overigens heeft de wetenschap een vrij goed idee van de afstotings- en bindingsprincipes (oa Vanderwaals krachten, correct me if I'm wrong). Het probleem is echter om dit proces op atomaire schaal te sturen. Het bovenstaande boek gaat over het feit dat Quantum Dots wellicht gebruikt kunnen worden om elektronen exact te positioneren. Zodra dit mogelijk is, dan is het aannemelijk dat we praktisch elk atoom kunnen nabootsen (door de elektronen op de juiste posities in een denkbeeldige schil te plaatsen). Overigens heeft dit uiteraard niets met robotica te maken en speelt het zich af op nanoschaal - want quantum -, in tegenstelling tot de robots in het bovenstaande artikel.

[Verwijderd]

Interessant onderzoek, doet een beetje denken aan onderzoek dat o.a. in Brussel gedaan wordt door een zekere meneer Dorigo:

http://www.swarm-bots.org/

Het idee is hierbij dat robots met behulp van kleursignalen volgens bepaalde vormen aan elkaar kunnen gaan hangen om zo obstakels te overbruggen die een enkel individu niet aan kan. Dit is natuurlijk op een veel grotere schaal dan samenklonterende nanobots, maar daardoor ook een stuk haalbaarder op korte termijn.

[engelbertus]

eens komt de dag dat de mens(heid) ZELF bedenkt dat ie overbodig is, en de stekker uitzichzelf trekt? daar is geen -robot of android voor nodig op zich.
en dan?
moeten we voor de tijd daarna robots ontwikkellen die de instandhouding van de natuur of de aarde moeten waarborgen?
het doel van leven, en alles wat we als levend organisme doen zolang we leven heeft dan ook maar een geldige reden om er mee bezig zijn en dat is wederem "leven" werken of computeren is daar toch geen doel voor?

draait het heelal of universum om de aarde? de mens? of zijn wij, de aarde of ons zonnestelsel, slechts een heel klein onderdeeltje in de oersoep, dat gewoon door scheikundige krachten op "het hogere nivo" gewoon zullen oplossen, mengen of reageren, zodat ze ophoudt te bestaan? en zou dat dan ook betekenen dat het universum ophoudt te bestaan? wel als je de uitspraak "ik denk, dus ik besta" enige waarde toeicht. dat houdt tegelijk in dat alles slechts een gedachte is.

[lenk]

Dit gaat weer een stap in de richting van de toekomst. Ziet er weer goed uit...
Ik heb op youtube een filmpje gevonden over dit onderwerp. Deze onderzoekers hebben een robot gebouwd die zichzelf kan "repareren" door onderdelen (blokken) uit zijn systeem te halen en nieuwe toe te voegen.

http://www.youtube.com/watch?v=VyzVtTiax80

[Verwijderd]

Ik had het hier gisteren nog met mijn huisgenoot over... waarom een robot bouwen die zichzelf kan repareren? Waarom niet een robot bouwen dat kan herkennen dat een andere robot niet naar behoren functioneert en deze niet functionerende robot dan gewoon kei-hard te ontmantelen/omsmelten in een nieuw exemplaar. Dat scheelt je een hoop problemen met het zoeken van storingen die nog niet 'bekend' zijn. Is er een storing dan wordt het object gewoon gerecycled

[Preaper]

Dat doe je op deze manier ook, maar dan op kleinere schaal. Je haalt er volledige blokken uit en vervangt ze door nieuwe. Je gaat de beschadigde blokken dus niet repareren.

[Tware]

Lees het boek Prey eens, van Michael Crichton. dat gaat hier precies over

[blorf]

Is er al een softwaresimulatie van zoiets? Volgens zijn real-time samenwerkende computertjes nog steeds verre toekomstmuziek. Men heeft niet voor niets zo'n moeite met software ontwikkelen voor meerdere processors of cores.

[Jazco2nd]

Dit staat ook op Engadget met een leuke foto van de serie Lost waarin het rare zwarte wolk monster doet denken aan deze mini robots.

[bas.kb]

http://www.engadget.com/2...-out-of-the-dharma-playb/

[Verwijderd]

Zeker doormiddel van elektromagneten, lijk mij geen moeilijke uitvinding.

[Verwijderd]

Leuk, je vraagt je af van waar ze hun inspiratie blijven halen om een onderzoek te beginnen. ik zie in alle geval een toekomst voor deze dingetjes nice going in alle geval.

[imagica]

Doet mij een beetje denken aan de Phalanx uit Xmen/marvel universum waar deze een collectief geheugen hadden alla borg. Deze Phalanx bestaan uit nanobots en kunnen zich ook nog eens vermenigvuldigen zolang er eentje actief blijft en... kunnen mensen nabootsen!

Maar in de sci-fi lectuur zijn er wel meer voorbeelden te vinden.

Verder een leuke gedachte alhoewel ik er niet zo 123 praktische voorbeelden van kan bedenken qua toepassingen? wordt in bovenstaand verhaal ook niet echt aangesneden.