Niet overdrijven.
Jij moet niet overdrijven... Intel de grond in trappen vanwege IDE en USB, terwijl dit zeer succesvolle technologieen zijn is bv nogal overdreven.
Bovendien heeft het weinig te maken met hun processors, dus je dwaalt af.
Zo heeft Telefunken het PAL TV systeem uitgevonden. Ik weet niet of ze nog bestaan maar ze stellen op dit gebied niets meer voor.
Philips is de uitvinder van optische media, ze zijn (helaas, ze hadden technologisch een gewelding produkt voor al enkel straals laser optics) verworden tot een trend volger.
Maar dat heeft hier weinig mee te maken. Intel laat AMD alle hoeken van de x86-wereld zien, en de Itanium doet het ook niet onverdienstelijk in de serverwereld, en dat terwijl Intel nu eigenlijk pas serieus z'n resources op de Itanium wil gaan zetten, om zo ook daar de laaste technologie toe te kunnen passen.
Intel is dus nog prima bezig.
Bij de Itanium is de primaire ontwerp van HP dit is verder ontwikkeld door Intel samen met HP. Later is de hele ontwikkeling Intel geworden. HP heeft er wel degelijk de primaire bijdrage geleverd aan het primaire ontwerp.
Mag ik je eraan herinneren dat AMD x86-processors maakt, en het primaire ontwerp dus van Intel is? Je bent dus met twee maten aan het meten.
Natuurlijk doet de Itanium een aantal dingen die nog nooit eerder gedaan zijn (bijvoorbeeld een extreem grote cache). Dat doen de Sparc (tm iV+ en de vooral de T1) en de Powers van IBM, de Cell en zelfs de x86 ook. IMO geen enkel verschil met de concurentie.
Nee, maar je loopt op Intel af te geven dat ze niet genoeg nieuwe dingen doen. Nu geef je dus toe dat ze dat wel doen.
Overigens is de cache verreweg het minst boeiende aan de Itanium. Verdiep je eens in het idee van code-bundles en de manier waarop branches afgehandeld worden... en de keuze voor een 'starre' pipeline met de complexiteit naar software verhuisd.
Ik vindt het echt een erg domme opmerking. Je weet totaal niet wat de x86-64 implementatie inhoud, pecies wat je me verwijt t.a.v de Itanium. Het zijn helemaal niet alleen het toevoegen van registers. Het hele security model van de x86 is om gegooit tov de 32 bits implementatie, daarbij heeft AMD een IO-MMU toegevoegd. Het is mogelijk zelfs moeilijker om een 64 bits implementatie toetevoegen aan een bestaande processor, die bruikbaar is, dan een processor van de grond af op te bouwen. Je moet namelijk ook zorgen dat de oude zaken nog blijven werken.
Pfft, natuurlijk weet ik dat, ik ben nota bene assembly programmeur. Maar ik word er niet warm van. En moeilijk is het helemaal niet, ze konden gewoon afkijken hoe Intel het bij de 386 had gedaan. Gewoon met wat prefix bytes strooien hier en daar, wat aan het decodertje sleutelen en hop. Mede daarom kon Intel het ook redelijk eenvoudig aan de Pentium 4 toevoegen.
Itanium is compleet anders, en dat maakt het heel interessant. En jij hebt nog geen enkele opmerking gemaakt die mij doet vermoeden dat je ook maar enig idee hebt van hoe het werkt.
* worldcitizen IMO is het duidelijk dat een duidelijke aversie tov AMD hebt.
Nee hoor, jij ziet AMD als minstens gelijkwaardig met Intel, maar de waarheid is toch wel iets anders. AMD is veel kleiner dan Intel en beschikt over veel minder middelen, en heeft mede daarom ook minder innovaties op z'n naam en minder succesvolle producten. Dat is geen aversie, dat is de werkelijkheid. AMD doet het verder niet onverdienstelijk gezien hun mogelijkheden, maar ik denk wel dat ze boven hun stand geleefd hebben door het succes van de K8, en daar krijgen ze nu met Barcelona de rekening voor gepresenteerd. Jammer, maar helaas. Ik kan het niet mooier maken dan het is.
De lange pipeline in de P4 vertraagde deze processor in "real life" applicaties enorm. Door deze denkfout is deze processor uiteindelijk getermineerd. Natuurlijk kan zo'n denkfout ontstaan, en is mogelijk zelfs niet verwijtbaar. Maar het is wel primair de reden waarom deze processor als zwakste ontwerp in de Intel geschiedenis zal eindigen, technisch mogelijk enorm vernieuwend, maar "in real life" niet competatief.
Niets is minder waar.
Ten eerste is de Pentium 4 een van de langstlopende architecturen uit de geschiedenis van Intel, en ten tweede heeft men er nooit verlies op geleden, dus commercieel was het gewoon een solide product.
Ten tweede ben ik het als programmeur niet mee eens dat het probleem in de processor zit. Ik heb zelf nogal eens code voor de Pentium 4 geoptimaliseerd, en die processor kon in de meeste gevallen prima presteren als je je code had aangepast.
Zo heeft Intel altijd al gewerkt. Een Pentium was ook niet supersnel als je er 486-code op draaide. Met geoptimaliseerde code kon je veel meer uit de tweede pipeline halen. De Pentium Pro/II/III was op zijn beurt zelfs trager met Pentium-code qua IPC, maar kwam tot leven met geoptimaliseerde code.
De P4 zette deze trend gewoon voort... Ik denk dat deels de architectuur teveel afweek, en deels de programmeurs te weinig wisten van het schrijven van code voor de Pentium 4 (of dit vanwege het grote aantal Pentium II/III en Athlon-systemen achterwege lieten). Daarom heeft de P4 hele goede, maar ook hele slechte kanten. Desondanks was de P4 ten tijde van de Northwood compleet onaantastbaar, en kampte AMD met hitte-problemen omdat hun Athlon XPs tot op het bot geklokt moesten worden. Niet competitief? Ik denk dat AMD daar heel anders over denkt.
Ik snap dus niet zo goed dat men de P4 zo graag afzeikt. De Athlon64 is toch ook gedeklasseerd door de Core2, ook al was hij lange tijd onaantastbaar? Ik zie niemand de Athlon64 de grond in trappen. Weer die twee maten.
Ik vind de P4 absoluut geen zwarte bladzijde. Misschien niet de beste CPU die ze ooit gemaakt hebben, maar zeker ook niet de zwaktste (ik denk dat de Pentium Pro die eer toekomt, hoewel die ironisch genoeg dan weer ten grondslag ligt aan de PII, PIII, P-M en Core, die toch allen behoorlijk succesvol waren).
Klopt is misschien jammer aan de andere kant zie ik persoonlijk geen enkele optie waar ik warm van binnen van wordt. De Power G* zijn IMO dood, daar had ik nog een beetje hoop op. De enigste waar ik een beetje op hoop is de Cell.
De Cell vind ik maar een raar gedrocht (waar Sony een perverse voorkeur voor blijkt te hebben door de hele PlayStation-geschiedenis), en lijkt mij buiten specifieke systemen als de PS3 niet interessant. Het is te lastig om te programmeren, en voor generieke desktop/servertaken is het helemaal geen interessant ontwerp. Een 'gewone' multicore-processor is daar veel geschikter voor.
De x86 is zeker niet het beste ontwerp, heeft legacy zaken aan boord, maar heeft een enorm voordeel tov alle andere processoren. Het is betaaldbaar. Ik heb geen behoefte om de hoofdprijs voor een Power*, Itanium, Sparc IV+ te betalen. Doe me dan maar een x86 voor rond de 100 Euro.
Economies of scale.
Als Intel miljoenen Itaniums zou verkopen, zouden de R&D kosten over een veel groter aantal processors uitgesmeerd kunnen worden, en zouden de kosten veel lager liggen (en zou men misschien ook meer investeren in de ontwikkeling).
Omgekeerd zou een x86 ook enorm duur zijn als er maar een paar duizend per jaar van verkocht worden.
Een Itanium kan natuurlijk in theorie best voor 100e gemaakt worden. Haal de L3-cache eraf, en je hebt al een kleiner oppervlak dan een x86. Aan de productiekosten zal het dus niet liggen.
Nog over of AMD imnnovatief is. Mogelijk vind je virtualisatie niet interresant. Naar AMD heeft IO-MMU Ontwikkeld dat in de toekomstige AMD64 processoren gaat komen. Door de IO-MMU kan vanuit een Virtual machine de Hardware direct aan gesproken worden. Vooral interressant voor Viide (PCI express). Waardoor je bijvoorbeeld ook alle spellen of 3D applicaties kunt doen vanuit ene virtual machine.
En waarin verschilt dat precies van wat Intel heeft (en gezien de datum van het artikel ook al geruime tijd voor AMD)?
http://www.intel.com/tech...form-hardware-support.htm