Whatsaboutism is toch meer dat als A B beschuldigt en B met een tegenbeschuldiging komt over A die met iets heel anders te maken heeft, met het doel om de aandacht af te leiden. De term werd indertijd door de VS gebruikt om tegenbeschuldigingen van de Sovjet Unie op andere vlak te diskwalificeren.
VS: jullie onderdrukken de vrije meningsuiting.
Sovjet Unie: En jullie onderdrukken de arbeider
Verwijzen naar Lootboxes is geen Whatsaboutism, Wat hier van toepassing is:
Two wrongs don't make one right
Of wel je wordt iets verboden en zegt dan: Ja maar, Keesje doet iets vergelijkbaars wat ook fout is, en dat wordt wel toegestaan. Bijvoorbeeld: Waarom wordt een bepaalde drug verboden, als alcohol dat ook een drug is, wordt toegestaan.
Dat is een ongeldige redenering omdat:
- 1 Je niet kan stellen, dat omdat iets op een vlak gelijk is, het op een ander vlak gelijk moet worden behandeld. Er zijn namelijk nogal wat verschillen tussen alcohol en andere drugs, met name dat alcohol zo sociaal geaccepteerd is in onze cultuur dat een verbod onmogelijk en zelfs contraproductief is gebleken. Regelgeving is niet enkel een morele zaak als ook een praktische zaak.
- 2 Er toch een uitlaatklep moet zijn ergens
- 3 Nog belangrijker: Het kan het nooit zo zijn dat je foute dingen gaat rechtvaardigen omdat foute dingen bestaan.
Helaas geldt wel:
Veel mensen leven slecht, omdat slechte mensen leven
Mensen zien in het slechte handelen van anderen vaak een (onjuiste) rechtvaardiging om ook maar slechte dingen te doen. Daarboven stelen ze als de raven, dus waarom mogen wij niet hetzelfde doen. Dat soort gedrag wordt aangemoedigd als de minister van financiën met zijn uitgestreken gezicht blijkt ook aan belastingontwijking gedaan te hebben. Of als de minister van justitie op zijn feestje zijn vrienden toestaat waarvoor hij andere burgers een strafblad geeft. Dan geef je inderdaad een heel slecht voorbeeld, en als deze mensen een greintje fatsoen of verantwoordelijkheidsgevoel hadden, zouden ze zelf opstappen.
Een andere zaak die voortdurende ten onrechte whatsaboutism wordt genoemd is: VS beschuldigt China van spionage, mensen merken op dat de VS zelf veel meer spioneert. Dat is géén whatsaboutism (er wordt niet van het onderwerp afgeleid). Dat is terecht opmerken dat:
De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet
Met name psychopaten hebben er een handje van anderen steeds als eerste te beschuldigen om zo de beschuldigingen van anderen te verzwakken. Een tegenbeschuldiging klinkt immers zwakker dan een beschuldiging. Misschien moeten we daar eens een woord voor verzinnen, zoiets als "first-accussation-defense"
In ieder geval whatsaboutism dient om de aandacht af te leiden van een beschuldiging door het onderwerp te veranderen. Daar is hier geen sprake van.
Of whatsaboutism een geldig argument is, wordt ook maar voetstoots aangenomen. Dat is zeker niet altijd het geval. Het kan namelijk heel moeilijk zijn valse beschuldigingen te weerleggen, en dan is het wel degelijk een geldig verweer als je de eerlijkheid van de bron in twijfel stelt, door te verwijzen naar eerder leugens of veel fouter gedrag.
Waarom zou je bijvoorbeeld de VS en media die onder haar invloed staan, serieus nemen als ze weer eens een tegenstander beschuldigt en routinematig leugens verspreidt om eigen agressie voor te bereiden en rechtvaardigen? Dat is geen geloofwaardige bron meer. hier geldt: Een ezel stoot zich niet twee keer aan dezelfde steen. of
"Once fooled, twice shy"
[Reactie gewijzigd door Elefant op 22 juli 2024 17:38]