Facebook schikt in VS met getraumatiseerde moderators voor 52 miljoen dollar

Facebook wil in de VS 52 miljoen dollar betalen aan moderators die geestelijke gezondheidsproblemen hebben overgehouden aan hun werk. Het gaat om minimaal 1000 dollar per persoon. Moderators met bijvoorbeeld een ptss-diagnose krijgen meer.

Het bedrag staat in een voorlopige schikking die Facebook heeft voorgesteld in een zaak in de Amerikaanse staat Californië, schrijft The Verge. In 2018 werd het sociale netwerk daar aangeklaagd door een voormalige moderator van het sociale netwerk. Diverse andere oud-werknemers sloten zich daar later bij aan. Zij verweten Facebook niet genoeg psychologische ondersteuning te geven bij het werk en weinig aandacht te besteden aan hun geestelijke gezondheid.

Het is voor het eerst dat Facebook instemt het het betalen van een schadevergoeding aan moderators. Moderators krijgen minimaal 1000 dollar en als ze gediagnosticeerd zijn met geestelijke gezondheidsproblemen, komt daar 1500 dollar bij. Moderators die meer dan één diagnose hebben, zoals een combinatie van een posttraumatische stressstoornis en een depressie, krijgen tot 6000 dollar.

Het bedrag dat slachtoffers ontvangen, hangt ook af van hoeveel moderators zich melden voor compensatie. Via de schikking komen 11.250 Amerikaanse moderators daarvoor in aanmerking en de advocaten die op de zaak zitten, denken dat de helft van die groep in aanmerking komt voor een hoger bedrag dan 1000 dollar per persoon. De schikking is nog niet definitief. Deelnemers aan de zaak kunnen commentaar leveren en verzoeken tot aanpassing indienen. Naar verwachting zal een jury zich eind dit jaar over de schikking buigen.

Facebook zegt ook aanpassingen te maken aan zijn moderatietools. Zo zal audio standaard uitstaan en worden video's voor de beoordeling omgezet in zwart-wit. Eind dit jaar moeten die wijzigingen bij tachtig procent van de moderators actief zijn en volgend jaar moet dat voor alle moderators gelden.

Rond 2017 en 2018 kwamen diverse artikelen naar buiten over de werkomstandigheden bij de bedrijven die moderatiewerk voor Facebook uitvoeren. De medewerkers moeten daar gruwelijke taferelen aanschouwen om ervoor te zorgen dat die snel van het sociale netwerk verdwijnen of helemaal niet online komen te staan. Onder andere in Berlijn worden dergelijke werkzaamheden uitgevoerd. De Volkskrant sprak in 2018 met een Nederlander die in een Berlijns moderatiekantoor werkte. Vorig jaar publiceerde The Guardian een verhaal over de effecten die het werk heeft op de werknemers. Het verloop van werknemers is bij dergelijke kantoren zeer hoog en de psychologische ondersteuning is minimaal.

Reacties (147)

Zomaar een paar vragen. Communiceert FB duidelijk wat de job in houdt en welke impact het kan hebben? Is de verloning daar ook naar? Is het vergelijkbaar wat er bijvoorbeeld op het bureau van een zedenrechercheur terecht komt? Is zo'n schikking van 1000 ballen het wel waard of probeert FB goedkoop van het gezeur af te komen?

Facebook huurt externe bureaus in voor dit werk (dan zijn de moderators geen directe werknemers) zoals Cognizant, Accenture en Genpact. De arbeidsvoorwaarden van zulke bureaus zijn een stuk slechter dan die van Facebook zelf

Lees het verhaal van iemand die dit werk gedaan heeft maar eens.
https://www.theverge.com/...auma-ptsd-cognizant-tampa

En:
https://www.theverge.com/...auma-ptsd-cognizant-tampa

De mensen weten niet waar ze aan beginnen en staan vaak onder zware druk met nauwelijks ondersteuning.

Je kunt beter je best doen op school en een vak leren dan afhankelijk moeten zijn van dit soort uitbuiting.

[Reactie gewijzigd door styno op 13 mei 2020 09:44]

Dat is twee keer dezelfde link.

In je voorbeeld (via je link) wordt Shawn Speagle genoemd, die wel degelijk een vak had geleerd en die vervolgens door een recruiter misleid werd:

Shawn Speagle was 23 and employed at an online education company working with English language learners when he visited a Cognizant job fair. A recruiter there described to him a role in which Speagle would primarily help businesses analyze engagement on their Facebook pages. He might have to do some content moderation, the recruiter said, but Speagle entered the interview believing he was about to embark on a new career in high technology — one that he hoped would eventually lead to a full-time role at Facebook.
[....]
But had his managers asked, they would have learned that Speagle had a history of anxiety and depression, and that he might not be suited well for the role. No one did.
[....]
Speagle vividly recalls the first video he saw in his new assignment. Two teenagers spot an iguana on the ground, and one picks it up by the tail. A third teenager films what happens next: the teen holding the iguana begins smashing it onto the street. “They beat the living shit out of this thing,” Speagle told me, as tears welled up in his eyes. “The iguana was screaming and crying. And they didn’t stop until the thing was a bloody pulp.”
[....]
Speagle had volunteered at animal shelters in the past, and watching the iguana die on a regular basis rattled him. “They kept reposting it again and again and again,” he said

Wat een land is Amerika dan...

[Reactie gewijzigd door Uruk-Hai op 13 mei 2020 18:42]

Zo lang er werkloosheid is, mensen dus geld nodig hebben zullen ze mensen kunnen vinden om dit soort werk te doen. Dat is zeker in de USA de keiharde trieste waarheid.
Facebook moet filteren, dat moet dus handmatig en ja daarvoor heb je mensen nodig. Dat moet dan volgens de Amerikaanse Kapitalistische moraal moraal zo goedkoop mogelijk.
Facebook is wat dat betreft niet anders dan de Amerikaanse overheid die veteranen met problemen ook gewoon dump en laat ze het zelf maar uitzoeken. Het is een totaal verrotte cultuur.
Die paar duizend dollar is natuurlijk niet in vergelijking met de psychische problemen die je misschien gekregen hebt door dag in dag uit maar walgelijke video's te kijken.

Echt zeker weten doe ik het niet, maar ik heb sterk het vermoeden dat dit een van de Facebook content moderator vacatures is: https://careers.cognizant...peaking-Content-Moderator

Do you love social media and be up to date what is happening in the world? Moreover, do you like having control over what is getting posted? Want to have a job for your passion whilst working for one of the coolest companies on the planet? If YES, do not hesitate and apply for our position.

Responsibilities
Content moderation/review work
Review content categorized as abuse (sensitive text and images) by users
Review and take action on content that violates policies including copyright/pirated content
Help users to reset their password or suspend/unsuspend their accounts
Review user accounts to verify their identity and take action
Judge/decide on content by referring to client policy/guidelines
Respond back to users with necessary actions that must be taken to correct content

Required Skills
Previous customer service experience (mainly in email support)
Language expertise in English AND Portuguese (reading, writing and understanding)
High school degree is a MUST for the role
Be open and comfortable to be exposed to highly sensitive and adult explicit content on a daily basis
Excellent written communication with ability to pass a written language assessment in Portuguese/English
Ability to evaluate content by referring to a policy
Active interest in Social Media: Facebook, LinkedIn, Twitter, YouTube, Instagram etc.
Strong analytical and research skills
Ability to work in fast and evolving workflows with eye for detail
Ability to work under pressure

What we offer:
Gaming and relax room
Exceptional benefits package
Working with a super fun team and leaders and team building activities
Being part of a Global Team

Afgaande op dat zou ik dus stellen dat het vooral een doorsnee vacature is, nagenoeg alles wat er in staat komt terug in andere vacatures en je leest er ook niet echt aan af met wat voor materiaal je in aanmerking komt.

[Reactie gewijzigd door nst6ldr op 13 mei 2020 10:41]

Vind ik anders redelijk duidelijk... "Be open and comfortable to be exposed to highly sensitive and adult explicit content on a daily basis" Lees: sterkte met alles verwerken wat we tegen je aan gooien, want jij bent het filter. Vacatures zijn altijd 'politiek correct', dus harder dan dit kunnen ze het er niet neerzetten.

Ze richten zich op jonge mensen met niet meer opleiding dan de middelbare school. Begrijpend lezen en complexe gevolgen overzien zijn waarschijnlijk niet de sterkste kanten van een groot deel van die doelgroep. Je zou bovenstaande prima kunnen lezen als "kom de hele dag sexfilmpjes beoordelen". Je kan op geen enkele manier afleiden dat het om grof geweld als onthoofdingsvideos gaat.

Ik snap ook wel dat ze daar niet neerzetten "Kom bij ons een trauma oplopen", maar tegelijkertijd hebben ze wel degelijk verantwoordelijkheid. Je zou kunnen stellen dat die verantwoordelijkheid ook inhoud dat ze er voor moeten zorgen dat hun (aankomende) personeel ook echt snapt waar ze aan beginnen, zeker als je kan voorspellen dat een flink deel van dat personeel het niet van zichzelf zal begrijpen.

Maar ja, het wordt wel een hele vage lijn en ik denk niet dat er veel bedrijven in de wereld zijn die zo ver gaan. Toch kan ik niet instemmen met de "ze hebbben er zelf voor gekozen" redenatie, niemand kiest voor een trauma.

De Volkskrant had hier ooit een stuk over en er is een documentaire.

In Europa ben je volgens mij in dienst van een tussenpersoon. Je zal vast geïntroduceerd worden zoals @Mastermind ook zegt, maar kun je dan wel de gevolgen overzien van continue die beelden terwijl je de keuze moet maken terwijl in je achterhoofd speelt: wel of geen eten deze maand.

Ik denk dat een zedenrechercheur het nog makkelijker heeft. Bij Facebook is de collectie groter (terrorisme e.d.) én veel frequenter. Je moet elke x minuten een beoordeling of judgement call maken.
Daarnaast is dit volgens mij meer een 'baantje' en rechercheur iets waarvoor je moet leren en geschikt voor moet zijn. Ook zoek je daar naar de dader wat psychisch de boel ook af sluit (kan ik me zo voorstellen).

Re de recherche - van wat ik begreep in het verleden in artikelen en nieuwsbrieven is het zo dat het merendeel van de beelden die zedenrechercheurs 'krijgen' al door een systeem onder de loep zijn genomen en geidentificeerd/geïndexeerd waardoor iig een gedeelte van de beelden al overgeslagen kan worden omdat ze al bekend zijn. Daarnaast hebben rechercheurs een psychologische screening, psychologische bijstand en psychologische evaluatie.

Facebook moderators hebben dat geloof ik geen van allen - geen screening, bijstand of evaluatie noch een systeem wat automatisch sorteert en 'zeeft'. (Er is een automod systeem van Facebook, maar laatste keer dat ik daarover las scheen het nogal knoeiwerk te zijn - niet echt afdoende om beelden te 'herkennen' en automatisch te blokkeren wanneer het om psychologisch zware beelden gaat)

Ja, goede vraag. Als het van te voren goed duidelijk is wat de baan inhoudt en wat voor schade het kan opleveren (facebook laat bijvoorbeeld een aantal voorbeelden zien aan de sollicitant), dan kiest de sollicitant er zelf voor.

Ja, goede vraag. Als het van te voren goed duidelijk is wat de baan inhoudt en wat voor schade het kan opleveren (facebook laat bijvoorbeeld een aantal voorbeelden zien aan de sollicitant), dan kiest de sollicitant er zelf voor.

Ja hoor daar hebben we weer zo een leuk excuus. Je kiest er zelf voor.

Misschien weet je hoe het in de USA werkt. Lage inkomens, mensen die 2 of 3 jobs moeten hebben om rond te komen. Geen werk betekend geen zorgverzekering en dat betekend ziek worden zelf betalen. In deze corona tijd moet je dat nu ook wel gehoord hebben hoe goed het daar geregeld is met ziektekosten.

De keuze waar jij het over hebt is er voor vele eentje tussen geen geld, geen ziektekostenverzekering, geen eten, niet kunnen rondkomen of misschien deze job. Hoe vrij is die keuze dan ?

Daar komt bij dat blootgesteld worden aan walgelijke video's op ieder mens een psychologische impact heeft. Je moet je zelfs de vraag stellen mag je mensen daar dag in dag uit aan blootstellen.
Zo ja wat heb je als bedrijf dan actief gedaan om mensen te ondersteunen. Hebben de mensen die de video's moeten bekijken ook weet van het feit wat voor impact dat echt kan hebben. Is jou verteld dat als je dit lang doet je daar psychische problemen van kan krijgen. Ik denk dat dat allemaal niet verteld is.
Daarnaast is de betaling dan ook zo dat met dit alles rekening gehouden is, nee ook dat niet, het moet goedkoop.

Je praat hier bovendien over mensen die totaal geen training gehad hebben hier eventueel mee om te gaan.

Vrij keuze ja het is jou vrije keuze hier dit soort onzin te schrijven. Lees je eerst eens beter in over de achtergronden.

Dan nog, ook al zie je van tevoren wat je te zien krijgt dan nog kan je er na verloop van tijd aan onderdoor gaan. Dat zie je ook bij soldaten met PTSS, ze weten wat ze tegemoet gaan en toch gaat er een percentage op stuk.

ze weten wat ze tegemoet gaan

Dat weten ze duidelijk niet, anders had het gros er niet voor gekozen. Zelfs in Nederland gebeurde dit zo een 30 jaar geleden, iemand die ik kon, kon er voor kiezen om voor een relatief hoog bedrag uitgezonden te worden. Maar deze mensen zijn nog jong, vaak niet eens volwassen volgens de wet voordat ze geïndoctrineerd worden in het leger. Die persoon had er enorme spijt van dat ooit te hebben gedaan, het verdiende extra (wat natuurlijk ook nog eens extra werd belast) kon over de jaren heen worden afgetikt aan de therapeut...

In de VS is dat nog veel erger, recruiters vertellen hele mooie verhaaltjes, patriottisme (neemt de vorm aan van fanatisme), armoede, criminaliteit, ect. Zo zijn er zat die in de VS effectief gedwongen worden voor het leger te kieze om de armoede/criminaliteit te ontspringen (bendes uit de arme wijken).

Datzelfde geld voor veel van dat soort jobs, als bij oa. Facebook, veelal jonge mensen die de gevolgen nog niet kunnen overzien omdat ze de (levens)ervaring nog niet hebben, denken dat dit niet bij hun zal gebeuren (want ze zijn immers ijzersterk) en veel mensen zijn gewoon niet al te wijs (iets anders dan intelligentie)... En dit zijn de personen waar een Facebook op recruit, net als een AH recruit op een bepaalde doelgroep voor hun vakkenvullers.

Dat zelfde geld voor 911 medewerkers met mensen aan de lijn die zelfmoord willen plegen of gijzelingen. Di e mensen babbelen net zolang met beller en parallel met politie tot er een oplossing is. Het lijkt verbindings werk van slachtoffer naar politie , maar is heftig. Mijn nicht is na 40 jaar dienst PTSS patient, voor die tijd sprak ze er gewoon over en ineens boem zit je in dat schuitje.

112

06-11

Weet je wel hoe vaak ik het wel niet meegemaakt heb op ehbo en bhv cursussen dat als men vroeg naar het noodnummer dat ze domweg 911 zeiden.

Omdat we verziekt zijn met tv series uit de VS en nieuws komt van Facebook en youtube.

Yep.

Leuk antwoord, maar in dit geval als je geen enkel referentiekader hebt zit je slechts met "ik kan wel wat hebben", totdat je de goorste dingen ziet buiten wat jij je nu kan verbeelden. Let wel, dit blijft in je hoofd zitten en kan je niet ongedaan maken en die plaatjes komen erg vaak terug in je mentale projectie, in het begin. Daar zit het probleem en is voor heel erg veel mensen moeilijk te relativeren, zeker in het begin.

De sollicitant kiest er zelf voor? De werkgever moet goed en adequaat testen, desnoods met specifiek gelegaliseerd materiaal voor educatieve doeleinden en daaruit toetsen of je geschikt bent of niet - de werkgever kiest of je geschikt bent om jou beter te beschermen. En ik denk dat FaceBook dat allesbehalve adequaat heeft gedaan.

[Reactie gewijzigd door SkyStreaker op 13 mei 2020 09:40]

Je kunt inderdaad al veel doen in het aannamebeleid. Grondige psychologische testen zijn best mogelijk, natuurlijk kun je niet alles weten en voorkomen, maar je kunt wel maximaal je best doen als werkgever.

Ik kan mij een artikel uit medisch contact herinneren waarin onderzoekers mensen na Bataclan, Parijs hebben gevolgd. Een deel ontwikkelde PTSS en een deel niet. Er kan een soort aanleg in de hersenen zijn voor PTSS en angststoornissen. En dit zou je weer kunnen gaan testen op termijn, als hier meer duidelijkheid over is. Zal het eens opzoeken...

Edit: nog niet helemaal wat ik bedoelde, maar goede illustratie dat er mogelijkheden zijn voor preventieve selectie en begeleiding:
https://www.sciencedirect...cle/pii/S0022395619310453
"PTSD was associated with exposure, low education, social isolation, lack of training."

Maar screening is al idealistisch als ik het beleid van Facebook goed begrijp, laat staan dat ze begeleiding bieden of zelfs een normaal loon hier tegenover zetten.

[Reactie gewijzigd door D-Day op 13 mei 2020 11:11]

Ik heb het een aantal jaren gedaan (lange tijd geleden) met traffic monitoring voor opsporings doeleinde of in opdracht als netwerkbeheerder.

Toen was er 0 begeleiding, 0 begrip en begreep niemand hoe het mensen aangreep. Pas na een paar jaar kwamen er wat richtlijnen, maar dit was nadat ik talloze collega's er aan heb onderdoor zien gaan. Van PTS* tot zelfmoord, en management bleef maar ontkennen. Ik had het geluk dat ik vannuit mijn achtergrond de training wn het inzicht had om er mee om te gaan, maar mijn collega's hadden dat niet.

Zelfs nu als ik sommige spreek (10-15 jaar later) zitten ze er nog mee. Te schandalig voor woorden als je het in perspectief gooit dat het bedrijf winst maakte op het willens en wetens permanent traumatiseren van werknemers. Maar, zoals het toen was is het nu nog; winst is er om gemaakt te worden.

Daar kunnen we lang of kort over babbelen, maar aan het einde vd dag, naar wie de geldstroom naartoe gaat maakt het echt geen ene moer uit of er mensen aan onderdoorgaan of niet. Alleen welk risico er financieel aan hangt.

Dat was 20 jaar geleden zo, en dat is nu zo. Dat gaat niet veranderen.

Gegeven wat je te zien krijgt, moet er gewoon goede begeleiding zijn voor deze mensen. Niemand is bestand tegen die job zonder de nodige ondersteuning.

Vind je dat ook over mensen in de cobalt mijnen in de Congo? Iets extremer nog natuurlijk, maar gelukkig is het in onze maatschappij dus niet zo dat de werknemer zelf maar weg moet gaan bij erbarmelijke werkomstandigheden. De werkgever heeft wel degelijk ook een verantwoordelijkheid.

Maar kan de sollicitant wel zelf inschatten of hij het aankan om dag in dag uit naar schokkende beelden te moeten kijken?

Wat een onzin. Pure onzin.
Je weet nooit wat je tegenkomt op het internet.

Ik ben twee jaar moderator geweest op het forum van Infogrames (onder de naam Atari, maar die werd in licentie gebruikt en ik zal nooit en te nimmer Infogrames Atari noemen!).
Met name tijdens het hele debacle van de spellen TDU1 en TDU2 (met TDU2 in het bijzonder) en de 'lack of interest' van Infogrames zelf over de problemen rondom het spel, hebben wij in het team heel wat te verduren gehad op het forum. Van haatdragende teksten, plaatjes, filmpjes en verwensingen, tot topics waarin o.a. adressen en namen en toenamen van medewerkers van Infogrames en Eden Games werden geplaatst, alsook kinderporno, dierenmishandeling (en dan bedoel ik niet een hondje meppen of katje schoppen), amateurfilmpjes uit de oude doos van de KKK welke bewerkt waren met verbrandingen van zwarte mensen met het hoofd van sommige van onze mede-moderators die er niét zo goed in waren om hun ware identiteit te verbergen)... Ik heb menig moderator gezien die uiteindelijk stopte met zijn werk op het forum omdat hij/zij er niet meer tegen kon. Meer mannen overigens dan vrouwen, blijkbaar kan het vrouwelijk geslacht meer naast zich neerleggen.

En dan heb ik het enkel en alleen nog maar over een forum van een spelletje.
Laat staan wat je ziet op de magistraal grote platformen als Youtube en Facebook.
Dat gaat nergens over. Ja, het gaat om overleven. Wat niet zou hoeven.

Ook wij (een ex collegamoderator) hebben wel eens gebrainwashed over het opzetten van een moderaterskantoor hier in Nederland om FB te modereren. Totdat we, een jaar of 5-6 geleden al, in contact kwamen met toen al gestopte (ontslagen dan wel ontslag genomen hebbende) moderatoren van Facebookkantoren. Daar hebben we maar vanaf gezien.

het laatste waarschijnlijk, dit is goedkoper dan full time psychiaters in dienst te hebben. En als licht ervaring deskundige van gruwelijke onmenselijke dingen die vrij vaak werden gepost op verschillende internet boards op zowel het web als het dark web, kan ik zeggen dat 8 uur per dag dit te filteren nier perse goed is voor je mentale gezondheid

Idd 1000 $ is echt helemaal niks als compensatie voor iets als ptss of depressie.

Zelfs al geef je dat hele bedrag uit aan een therapeut dan heb je net kennis gemaakt. Laat staan vertrouwen en er over kunnen praten.

Nee wat fb hier doet is moreel verwerpelijk. Ze doen te weinig om de traumatisering in de eerste plaats te voorkomen. Ze weten dat het gebeurd, zijn in de positie om er wat aan te doen maar ze leggen het neer bij externe werkers met een flexcontract.

Ik denk dat er maar een oplossing is en zorgen dat de plaatsers van deze video's kunnen permbannen. Dus de persoon verhinderen om makkelijk nog een nieuw account aan te maken. Dat kan op verschillende manieren.

Op velen manieren hoe? Een IP ban is zo verholpen door een VPN of ergens anders te gaan zitten. een MAC adres ban heeft ook weinig zin gezien je deze makelijk kan spoofen of gewoon op een ander aparaat te gebruiken.

Ik zit te denken aan dat je bij de FB signup een soort van unieke token moet hebben, die een onafhankelijke stichting kan genereren op basis van je paspoort / id-kaart.

Dan kan je met dat token een facebook account aanmaken, en als facebook je FB account en ook je token blokt, zal je eerst een nieuw paspoort moeten aanvragen voordat je weer een nieuw account kan aanmaken.

Zo kan je mensen in ieder geval voor een bepaalde tijd blocken van je netwerk, zonder te weten wie het dan precies is. De stichting hoeft je gegevens niet te bewaren om de token te genereren, als je opnieuw hetzelfde paspoort opstuurt zullen met hetzelfde token komen.

Natuurlijk zullen daar wel weer manieren om heen gevonden worden (nep paspoorten opsturen, photoshop e.d.) maar je maakt het flink lastiger. En ook zijn die manieren weer te detecteren natuurlijk.

https://www.volkskrant.nl...e-van-facebook~b884f37c5/

De mensen komen, volgens mij, niet in dienst bij Facebook. Detachering constructie o.i.d. zodat Facebook kan zeggen dat ze heel goed voor hun personeel zorgen.
Communicatie is nul. Je krijgt de troep voorgeschoteld na een onduidelijke, bijna schimmige procedure. Alles afgeschermd omdat wat daar de revu passseerd onverdraagbaar is.
De verloning is ruk, +-10USD per uur (maar dat weet ik niet zeker). Ik weet wel dat de gene die het twee jaar volhouden er naderhand uitgekieperd worden, ongeacht hoe goed je presteerde. Natuurlijk omdat Facebook weet dat je aan dit werk zonder goede begeleiding stuk gaat.

[Reactie gewijzigd door Kuusje op 13 mei 2020 09:47]

Zoals ik had verwacht, het kan ook niet anders bij zo'n rukbedrijf natuurlijk.

Het artikel van de Volkskrant geeft hier een goed beeld over. De antwoorden op je vragen zijn zoals verwacht voorspelbaar:
Het is ontzettend onduidelijk van tevoren wat het werk inhoud, het wordt dan ook niet door facebook direct gedaan maar door vage sub-bedrijfjes. Deze laten je ook een behoorlijke NDA tekenen om te voorkomen dat mensen dit lekken naar de buitenwereld. Tijdens het interview wordt zelfs weinig vrijgelaten, pas op je eerste werkdag wordt je vrolijk in het diepe gegooid.
Het loon is laag (als ik me goed herinner tegen minimum loon aan). De beelden zijn echt gruwelijk, denk aan (zelf)moord, verkrachting, etc.
Deze schikking is natuurlijk een lachertje, in het voorbeeld noemen ze PTSS en daar krijg je dan 1500 euro voor, dat slaat natuurlijk nergens op: Je bent mogelijk voor de rest van je leven getraumatiseerd en daar krijg je dan wat geld voor, hoogstwaarschijnlijk niet eens genoeg om de psychiatrische kosten te dekken.
Deze praktijken spannen wat mij betreft te kroon van alles wat facebook doet. Een toch wel behoorlijk belangrijk onderdeel op deze manier behandelen en dan vooral mensen die dit werk doen, ik heb er geen goed woord voor over.

[Reactie gewijzigd door ArdentSword op 13 mei 2020 09:39]

Dit is toch gewoon hoe wij in de Westerse wereld zaken doen. Werk wat we zelf niet willen doen laten uitvoeren door externe partijen en het liefst in landen waarbij het slecht gesteld is met arbeidsrecht?

We kunnen wel weer boos worden op Facebook maar de vorige keer waren het de zelfmoorden in de FoxConn fabrieken voor de iPhone assemblage. Omstandigheden voor kleding productie zijn verschrikkelijk. Ik kan zo nog wel even doorgaan. Ik zie dit wangedrag van Facebook meer als een symptoom was onze westerse consumptie maatschappij.

Het zijn idd symptomen van onze doorgeschoten kapitalistische maatschappij waar allen voor bedrijven om meer meer en nog meer winst draait. Neemt niet weg dat je ze er maar mee weg moeten laten komen.

Precies, het is daarom dat we marktregulering hebben. Onze markt. Onze regels.

Sommige neo-liberalitische mensen zullen het fun.da.men.teel mee met me oneens zijn. Maar ik vind het maar normaal dat je niet met je bedrijf in een ander land mensen met zweepslagen kan liggen folteren om met de door die slaven geproduceerde arbeid hier een product te verkopen.

De neo-liberalitische mensen mogen fun.da.men.teel de gevangenis in van me. Desnoods met een wit hoofd van woede over dat ik hun mottige ideologie niet begrijp. Want dat doe ik effectief niet, zal ik niet en wil ik ook niet. Want hun mottige ideologie is extreem gebrekkig en immoreel.

Het als enige doel winst te maken hebben, kan niet, en mag niet betekenen dat je overgaat tot misdaden in bv. andere landen of werelddelen; Als je je mottige producten hier komt verkopen, dan vind ik dat die daden ook hier beoordeeld moeten worden. M.a.w. zijn het hier wel misdaden en daar niet, dan zijn het niettemin hier misdaden als je het goed hier verkoopt.

Vind je dat niet leuk? Verkoop het goed hier dan niet. Blijf dan ginder.

Toegepast op Facebook: ik vind dat wanneer Facebook ginder moderators op misdadige manier traumatiseert om hier hun 'product' social media te komen verkopen aan EU inwoners, dan moet FB (ook) hier veroordeeld worden voor die misdaden. Aangezien traumatiseren voor mij gelijkstaat aan folteren, wil dat dus zeggen gevangenisstraffen voor FB's toplui.

De VS doet dan maar wat ze willen. Maar wij moeten bovendien veroordelen en gevangenisstraffen uitspreken. Los van de straf in de VS. M.a.w. vanaf de eerste voet op EU bodem, aan de grens, bij de douane: handboeien rond de handjes en naar de rechtbank.

Zo maar een paar antwoorden. Nee, nee, nee, nee en ja.

Maar dat is wat ik denk natuurlijk...

Vooraf. Een schikking is een overeenkomst tussen twee partijen. Ze moeten het niet accepteren. Als ze het te weinig vinden, dan moeten ze alsnog een proces aangaan, alleen dat zal gemiddeld genomen ook niet lekker zijn voor je mentale gestel.

Het is inderdaad een hele goede vraag of de werknemers die het werk gaan uitvoeren, voldoende gescreend en ondersteund worden. Het staat ook los van de salariëring, (Er is geen 'normaal' salaris dat het goed maakt dat je (mentaal) stuk gaat)

of probeert FB goedkoop van het gezeur af te komen?

Voor een schikking zijn twee partijen nodig. Je kunt niet zeggen dat één partij zich er goedkoop van af probeert te maken als de andere partij akkoord gaat met het voorstel.

Dat is alleen waar als er sprake is van twee gelijkwaardige partijen, en dat is in dit geval nog maar de vraag.

Toch wel probleem is namelijk dat rechtszaken voeren heel heel heel lang kan duren. Grote bedrijven kunnen dit met hoger beroep uitstel heel lang rekken. Zelf al win je in eerste instantie komt er hoger beroep. Dan wordt er nog niet betaald en moet je hoger beroep weer afwachten en voor je het weet ben je 10 jaar verder en zit je nog met je probleem zonder schadevergoeding.

Voor klagers kan een schikking dan een middel zijn om op kortere termijn toch iets aan geld te krijgen omdat rechtszaken voeren uiteindelijk te lang gaat duren. Meestal kun je stellen dat dit vooral in het voordeel is van grotere bedrijven die er zo wel goedkoop vanaf komen.

Je doet alsof een schikking een teleurstellende uitkomst is. Niets is minder waar: schikkingen treffen is het juist het doel van deze zaken. Bekijk de homepage van het advocatenkantoor dat op deze zaak zit:

https://saverilawfirm.com/
Over $4 Billion
in Settlements and Resolutions Achieved

In het schikkingsvoorstel verwoorden deze advocaten het als volgt:

The settlement reflects an outstanding and unprecedented recovery for the Class Members.

Je zegt schikkingen treffen is het doel. Dat kan soms idd het geval zijn maar hoeft niet altijd.

Zoals ik al aangaf een schikking is in veel gevallen voordelig voor de aangevallen partij. Als het om grote bedrijven gaat weten klager dat ze een hele lange adem moeten hebben. Hier gaat het om mensen met ptst die nu een probleem hebben en nu dus geld willen zien om iets aan hun toestand te doen. Het alternatief is klagen en dan maar hopen dat je over 5 of 10 jaar iets krijgt. Tegen die tijd ben je in dit voorbeeld emotioneel dan al helemaal kapot. Dan is de keuze tussen nu iets een eenvoudigere keuze.

Het gaat zelf zo ver dat een Overheid een schikking treft met facebook. Groot bedrag maar ook die overheid weet dat facebook het anders heel lang kan volhouden voordat er een uitspraak komt. Hoger beroep en je bent zo 10 jaar verder. De schikking is dan ook voor die overheid nu geld i.p.v over 10 jaar.

Een schikking laat in sommige gevallen zien dat het rechtssysteem kapot is, heb je veel geld kun je het heel lang volhouden, zaken kunnen ook jaren duren en dat kan niet iedereen volhouden. Schikking is dan leuk maar is ook een symptoom van een probleem in ons rechtssysteem. Ket wel ik zeg niet dat een schikking altijd verkeerd is maar er zijn genoeg gevallen dat een schikking getroffen wordt omdat een rechtsgang te lang duurt en men weet dat sommige bedrijven dat heel lang kunnen volhouden en jij in een situatie zit waar tijd geen optie is.

Een simpele minimumloonwerknemer tegen een miljardenbedrijf vol advocaten. Dan is een fooi als schikking ronduit een belediging en toch weten ze dat er genoeg volk mee akkoord zal gaan.

Zou dit bedrag de kosten van de gezondheidszorg in Amerika dekken, die de (ex-)werknemers moeten maken om er terug bovenop te geraken?

Verre van verwacht ik. Als ik soms lees hoe ernstig sommige Amerikanen in de schulden komen door een relatief simpele operatie....

Niet alleen een simpele operatie, maar ook gewoon een bevalling in het ziekenhuis is voor de meeste onbetaalbaar of genoeg om jaren in de schulden te staan.

Niet alleen een simpele operatie, maar ook gewoon een bevalling in het ziekenhuis is voor de meeste onbetaalbaar of genoeg om jaren in de schulden te staan.

Iemand die ik ken kwam met de middelste telg in een lastige zwangerschap. De rekening was 200.000, alleen omdat ze een goede verzekering hadden (500 per maand per persoon - dat schijnt zelfs goedkoop te zijn) kwam slechts 10.000 voor eigen rekening.

Het is schokkend.

De VS wordt ook niet voor niks steeds vaker vergeleken met een derdewereldland; de basiszorg is niet voor iedereen beschikbaar (alleen als je het kan betalen); sociale voorzieningen zijn voor de onderkant van de maatschappij niet aanwezig (geen werk, of chronisch ziek zijn is geen inkomen) en huisvesting is ook 'optioneel' gezien de enorme hoeveelheid personen die daar op straat moeten leven. Plus; personen met een simpele baan (verkoper, bediening, taxi, enz) kunnen niet van hun (minimum)loon rondkomen en moeten dus 60-80 uur per week werken (2-3 banen) om te overleven. En goed onderwijs is ook niet voor iedereen beschikbaar gezien de gigantische prijzen hiervan.

Een deel hiervan komt door de scheiding tussen staat en federaal.

Toen ik bijna 10 jaar geleden in Illinois was, verbaasde mij het hoe goed de sociale vangnetten daar zijn. Het was niet helemaal jovel, maar arme mensen krijgen daar een woning van de staat. Voedselbonnen van de staat. Kleding en andere basisbenodigtheden van de staat. Zorg van de staat. De kosten van schoolgaande kinderen ving de staat op.

Hier krijg je 900 euro per maand en moet je het maar uitzoeken.

Het systeem van Illinois vond ik beter dan het systeem dat wij hier hanteren. Vaste lasten naar 0 brengen is een stuk beter dan een zakcentje krijgen dat echt niet meer voldoende is om een beetje mee te kunnen doen in onze maatschappij.

Wellicht compleet offtopic, maar in Nederland krijg je als burger in de bijstand veel meer dan die 900 euro:
- Je krijgt kind, zorg en huurtoeslag
- Basisscholen zijn in Nederland gratis.
- Middelbaar en hoger onderwijs is zo goed als gratis; Als leerling/student moet je ongeveer 10% zelf betalen, en die 10% is het college/schoolgeld.
- En zelfs daarop kun je toeslagen en subsidies krijgen. (basisbeurs in bepaalde gevallen bestaat nog steeds)
- Zorg is zo goed als gratis. Helemaal met de zorgtoeslag heb je goede en complete zorg voor een paar tientjes per maand, dit is inclusief eventuele medische behandelingen van meer dan 100.000 euro zoals chemo, complexe bevallingen of weken aan IC opname.

En het mooie; behalve toe toeslagen heeft iedereen recht op al deze voorzieningen, en niet enkel de minima zoals je zelf aangeeft

Zelfs met al die financiële voordelen van onze Nederlandse samenleving, is 900 euro te weinig. Juist al die toeslagen bewijzen dat het minimuum loon (en tot zeker 1800-2000 euro bruto per maand) gewoon te weinig is om van rond te komen, die toeslagen zijn verkapte armoede. Success met die 900 euro als 1600 euro overduidelijk al te weinig is.

Hier krijg je zakjes geld en moet je het zelf maar uitzoeken welke keuzes je maakt. In de VS (tenminste, sommige staten) zorgt de overheid er voor dat je vaste lasten -zo goed als- 0 worden. Wat ik persoonlijk een veel betere aanpak vind dan de "hier geld, doe er wat mee"-overheid die zijn zorgen af probeert te kopen.

Mijn rekening in de VS was ook 200K. Op zo'n rekening staan de bedragen waarover je eigen bedrage wordt berekend. Bijvoorbeeld 10% eigen bedrage over 200K is 20K zelf betalen. De rest, zogenaamd 90%, betaald de verzekering.

Maar de prijzen die tussen de ziekenhuizen en verzekeringsmaatschappijen zijn onderhandeld zijn veel lager. En helaas geheim. Volgens mijn arts destijds is het echte bedrag meestal een factor 5 lager. Bij 200K dus zo'n 40K. Dat betekend dat die 10% eigen bijdrage eigenlijk 50% behelst, en de verzekering dus ook maar 20K betaald.

Onderhand betaal je in de VS wel al snel $1000/maand voor je gezondheidsverzekering..

Sorry hoor, maar 1000 dollar per maand is toch onbetaalbaar? Vertaal dat eens naar euro's en houdt dat eens tegen het Nederlandse gemiddelde salaris. Dan hebben we echt een gigantisch probleem in ons land.

Klinkt alsof je 500 dollar bizar hoog vindt, maar hier in Nederland betaal je toch ook ongeveer 500 dollar per maand aan je ziektekostenverzekering? ZVW is 323 euro per maand (bij inkomen >57k), en dan nog je "gewone" premie, is 430-460 euro per maand aan premie......

Alleen zie je die ZVW niet. Dat is zit op de grote hoop aan algemene belastingen, in Amerika mag je die lekker zelf ophoesten. Plus dat 500 dollar een bijzonder goeie deal is, er zijn genoeg mensen die veel meer betalen. (en dan nog steeds een eigen risico hebben van 10K of meer, en dingen die 'buiten het netwerk vallen').

En ja, ik vind dat nog altijd schofterig hoog, hier. ik weet nog dat ik 36 gulden betaalde en alles verzekerd was. (1999 ofzo). Dat was voor 2 personen.

of het nou van je salaris wordt ingehouden of dat je het rechtstreeks moet betalen maakt toch geen verschil?. Je moet het nog steeds "zelf ophoesten", En dat je het niet ziet komt alleen omdat je niet op je loonstrookje kijkt.

Eh een ritje met een ziekenauto is al genoeg: ± 8000 dollar. Dan met je McDonalds baantje dat gaan afbetalen...

De cynicus in mij zou toch ook wel even willen duiden op de omvang van mensen die zich aansluiten bij een rechtszaak om gewoon wat geld te cashen. Dat is evengoed deel van de Amerikaanse cultuur. Verhalen van mensen die per ongeluk een paar uur in een kantoor waren opgesloten op het werk of een ongezellige ervaring in een Walmart hadden en vervolgens bij de psycholoog gaan en klagen over "slapeloze nachten en angststoornissen" en "niet normaal meer kunnen functioneren" en dan maar een paar miljoen dollar eisen, is een cliché dat echt wel op realiteit gebaseerd is. Al deze "spam" zorgt er ook voor dat het rechtssysteem super traag loopt.

[Reactie gewijzigd door Mlazurro op 13 mei 2020 10:49]

Dat zijn vaak de ietwat te kort samengevatte varianten van wat er gebeurd is, en cynische ikke zegt dan dat dat vaak door astroturfers van de anti-massaclaimlobby gedaan wordt. De kern van het probleem is dat je in de VS géén verzekering, gezondheidszorg of wat dan ook hebt om heen te gaan als je iets overkomt. Brand jij je aan superhete koffie, dan heb jij pech want het ziekenhuis kost twee ton en raak je er arbeidsongeschikt door dan heb je gewoon geen werk meer. In Nederland wordt je gratis behandeld (minus eigen risico) en krijg je van de verzekering een levenslange arbeidsongeschiktheidsuitkering. Die eis van een miljoen voor een kop koffie is dus geen inhaligheid maar noodzaak: dat is wat je nodig hebt om de rest van je leven mee rond te komen want je hebt nul inkomen, nul verzekeringsgeld en nul recht op zorg vanaf dat moment.

*Oh ja en die koffiezaak van de McD ging dus niet over "haha wie zet er nu hete koffie tussen d'r benen" maar "Waarom serveert de McD koffie van 90 graden terwijl 60 normaal is, zeker nadat het al 700 keer was misgegaan (en de McD wist adt) en waarom lacht de McD manager haar uit als ze 20k komt vragen voor ziekenhuisrekeningen". Oh en ze kreeg geen miljoenen maar 640k.

De McDonald koffie is jouw voorbeeld natuurlijk, niet het mijne. Is ook totaal iets anders. Ik heb het net over het moeilijk meetbare & aantoonbare psychisch lijden, net zoals in het artikel. Iemand met brandwonden is moeilijk te betwisten.

Ik volg je redenering van gebrek aan verzekering en een situatie die niet te vergelijken is met Europa. Maar mensen gaan heus echt wel niét géén miljoenen claim indienen omdat ze een verzekering hebben. Zoals ik zei; het is deel van de cultuur. Rijk of arm, maakt niet uit.

[Reactie gewijzigd door Mlazurro op 13 mei 2020 11:18]

Dat komt vooral door dat de advocatuur ook een "markt" is, vaak op no-cure-no-pay. Advocaten werken voor een percentage. Uren werk voor een percentage van een klein bedrag dat willen ze natuurlijk niet.
Schikken gebeurt ook veel. 100 miljoen eisen = 10 miljoen of minder schikken.
Daarnaast hebben ze een jury systeem; daar kan zomaar iedereen in plaats hebben.
Gelijk hebben is daar niet hetzelfde als gelijk krijgen.

Ik vermoed dat dat bij lange na niet genoeg is.

Neen dit dekt misschien een maand behandeling uitgaande van een paar gesprekken et psycholoog en wat medicatie.

Nee! In Nederland kun je voor 1000 euro ongeveer 8-10 keer naar een psycholoog. Dan is PTSS niet 'over'. Eigenlijk is het een schande dat Facebook moderators hier niet beter tegen beschermd worden. En eigenlijk is het wel jammer dat er geschikt wordt, maar ja dat gebeurt nu eenmaal vaak in USA.

Nee! In Nederland kun je voor 1000 euro ongeveer 8-10 keer naar een psycholoog.

In Nederland worden vergelijkbare zaken vergoed vanuit de basisverzekering. De patiënt heeft diens zorgpremie (die sowieso betaald moet worden) en jaarlijkse eigen risico, en kan daarvoor zo vaak naar de psycholoog als dat nodig is.

[Reactie gewijzigd door The Zep Man op 13 mei 2020 09:30]

Klopt, het was meer ter indicatie van wat je voor 1000 euro kunt doen. Overigens moet er voor vergoeding wel echt een indicatie zijn.

Eigenlijk is vergoeding uit de basis verzekering nog erger: een bedrijf zorgt willens en wetens niet goed voor zijn medewerkers, betaalt hoogst waarschijnlijk ook nog eens geen belastingen en de maatschappij mag betalen.

[Reactie gewijzigd door iAR op 13 mei 2020 09:32]

Overigens moet er voor vergoeding wel echt een indicatie zijn.

Daarom schreef ik 'vergelijkbare zaken'. PTSS is te de diagnosticeren.

Eigenlijk is vergoeding uit de basis verzekering nog erger:

Nee, want in een beschaafd en ontwikkeld land gaat zorg boven economisch getouwtrek.

Als een werkgever verantwoordelijk is voor iets als PTSS dan kan die in Nederland op andere manieren aangepakt worden.

[Reactie gewijzigd door The Zep Man op 13 mei 2020 09:41]

Hoort bij een beschaafd en ontwikkeld land niet dat een werkgever goed voor zijn werknemers zorgt? En belasting betaald? Oke.
Daarnaast speelt dit nu in Amerika. Waar er voor dit soort baantjes geen zorgverzekering is. De zorg in Amerika is ook nog eens duurder. Dus voor die 1000 dollar kan er nog minder dan die vergelijkbare 8-10 keer in Nederland (waar een consult, dat je zelf betaalt, minimaal 100 euro kost).

[Reactie gewijzigd door iAR op 13 mei 2020 09:42]

Hoort bij een beschaafd en ontwikkeld land niet dat een werkgever goed voor zijn werknemers zorgt? En belasting betaald?

Dat schrijf ik nergens.

Er vanuit gaande dat je met PTSS nog de energie op kan brengen om de juridische strijd met een (voormalig) werkgever aan te gaan.
Dat is dus nog maar de vraag aangezien je met PTSS voorlopig je handen wel vol hebt om dat tot een leefbare situatie terug te brengen, een slopende langdurige rechtszaak is niet iets wat je daar nog wel ff bij kan hebben.

Er vanuit gaande dat je met PTSS nog de energie op kan brengen om de juridische strijd met een (voormalig) werkgever aan te gaan.

En daarvoor heb je rechtsbijstand.

Als de GGZ niet helemaal kapot bezuinigd was wel. Je mag eerst maanden op een wachtlijst, dan een zo kort mogelijke behandeling van rond de 8 halve uurtjes. dan mag je naar de BasisGGZ. dan mag je het helaas doen met 6 behandelingen in 6 maanden (als je die al krijgt, wegens ziekte , ontslag of bezuinigingen). Dan kan je opnieuw de molen in na een aantal maanden wachttijd. Of er dan enige vordering in de behandeling is geweest is dan nog de vraag.

hahah jij bent heel grappig.

Je moet ondertussen toch weten, geen baan geen verzekering dan moet je zelf de kosten dekken.
Als ik mag gokken of ze met deze fooi de kosten kunnen dekken er weer bovenop te komen, nee denk het niet.

Dus als je bewezen ptss hebt opgelopen door het doen van dit werk krijg je 6000 dollar, mag hopen dat ze dan nog wat meer ondersteuning bieden (ook als je er niet meer werkt)

Lijkt mij toch vrij weinig

Nee, die mensen schikken voor 6000 euro. Ze kunnen er ook voor kiezen om het niet te accepteren, en een meer realistische claim in te dienen. (laten we zeggen de totale behandelingskosten). Alleen dat is het een beetje een David en Goliath-strijd, alleen met een waarschijnlijk andere uitkomst.

Goede aanvulling, ik doelde op het onrealistische bedrag maar vergat dat het een schikkingsbedrag was.

Desalniettemin zou ik meer verwacht hebben van een bedrijf wat mensen met deze functie in dienst heeft.

Dit lijkt me echt verschrikkelijk werk om 8 uur per dag mee geconfronteerd te worden. Ik vermoed dat je blik op de samenleving permanent zal veranderen na het zien van de walgelijke en weerzinwekkende content die mensen filmen

Je hoeft dit toch helemaal niet te doen? Daar kennen ze ook geen opzegtermijn. Je loopt gewoon weg en gaat wat anders doen.

Ik snap wel dat deze mensen ondersteuning zouden moeten krijgen maar ik mis een beetje het eigen verantwoordelijkheidsgevoel.

Je hebt gelijk maar je moet niet vergeten dat er ook bijna geen sociale zekerheid is in de VS en de levenskosten (afhankelijk van waar je woont) enorm hoog kunnen zijn zelfs in vergelijking met Nederland. Daardoor hebben sommige mensen tot op zekere hoogte geen keus.

1500 dollar is natuurlijk een lachertje dat dekt daar nauwelijks iets. Ken genoeg verhalen vanuit de VS van collega's daar die al het 4-voudige kwijt waren voor simpele zaken zoals een ritje met de ambulance. En dit zijn dan mensen met een zorgverzekering. Eigen risico kan daar boven de 6000 dollar liggen en dat is dan niet zoals hier dat bepaalde zaken deels gedekt zijn. Je betaald dan eerst 6000 dollar voordat je verzekering überhaupt iets betaald. Enige wat ze doen is de rekening wat afdingen bij de zorgverlener.

Maarja dat is nog altijd beter dan gebukt gaan onder het juk van een socialistische heilstaat

Maarja dat is nog altijd beter dan gebukt gaan onder het juk van een socialistische heilstaat

Dit was sarcastisch bedoeld. Maar als zelfstandig software ontwikkelaar die best veel sociale zekerheid betaalt (in België) zou mij dat nog steeds goedkoper uitgekomen zijn de afgelopen tien jaar.

Echter. Ik verkies dit systeem toch. Vooral omdat ik ook profiteer van het feit dat alle mensen rondom mij relatief gelukkig en zeker qua gezondheid goed verzorgd zijn. Zeker nu met COVID-19 ben ik blij dat mensen in mijn land die dit krijgen goed verzorgd worden ongeacht hun geldbeugel.

Helaas is het niet altijd zo makkelijk.
Er is een grote groep mensen, zeker in Amerika, die elke baan aanpakken omdat ze anders niet rondkomen. Amerika is bang van alles wat met overheid of beter geld van de overheid te maken heeft.
Als je moet kiezen tussen niet eten, je huis uitgezet worden of dit doen, dan kies je deze baan wel. Je zakt er steeds verder in. Ik begrijp je punt dat je een eigen keuze hebt maar die is niet altijd gemaakt.
En overigens, ben je als werkgever niet verplicht om goed voor je medewerkers te zorgen?

Dat is makkelijk zeggen als je niet weet hoe het in Amerika toegaat en profiteert van ons goed systeem hier in NL. De banen in Amerika liggen niet altijd voor het oprapen en velen moeten er een tweede baan bijnemen om schulden (zoals dus medische/psychische zorg) te kunnen betalen.

Je zou dan verwachten als je voor een miljarden bedrijf als FB werkt, deze je zou ondersteunen in het werk dat je doet en je gewoon goede arbeidsvoorwaarden geven. Helaas is dit Amerika en zijn grote bedrijven niet altijd bereid om geld in te steken voor het welzijn van hun medewerkers.

Daarbij ook niet vergeten dat een simpele CAO/contractuele verbintenis tussen werkgever en -nemer vaak niet eens bestaat. Het klassieke "je wilt niet werken met kerst? Ajuus!" is alomtegenwoordig. Let wel, de contracten zijn er maar veelal niet voor de bescheiden banen van jan met de pet.

ik denk dat voor veel van die mensen juist daar het probleem zit.

Je loopt gewoon weg en hebt geen werk meer en kunt ook geen ander werk makkelijk krijgen omdat je niet geschoold bent en er nog duizenden mensen op die paar andere baantjes azen. Dus geen inkomen of een inkomen met slecht werk is voor vele toch geen keuze.

FB profiteerd van die situatie.

Verschrikelijk dat we in 2020 nog altijd tegen dit soort onwetendheid moeten argumenteren. Als je een job aaanvaardt dan heeft de werkgever absoluut de plicht om jou die op een veilige manier te doen kunnen uitvoeren. Daar hoeft geen 0.01% verantwoordelijkheid over doorgeschoven te worden naar de werknemer. Heel wat mensen leven van salaris tot salaris en kunnen dus niet zomaar opstappen tot ze wat anders gevonden hebben, ondertussen psychologisch getroffen worden lijkt mij daar niet bepaald bij helpen.

Serieuze vraag: hoe vaak heb jij in je leven zonder werk gezeten, voor hoelang en hoe waren je vaste lasten en eventuele schulden? Voor teveel mensen is dit erg lastig om mee om te gaan en verminderde financiën werken heel erg snel heel erg cumulatief naar een schulden-achterstand van heb ik jou daar. Het is kansrijk dat dit enorm scheef trekt met vele gevolgen van dien - de druk die op je schouders komt te staan nekt vele volwassenen. Ongeacht potentiële antwoorden als: "ik heb dat goed geregeld", fantastisch - de meerderheid expliciet niet.

Dan worden je grenzen lager en pak je alles aan, inclusief werk wat je helemaal niet ligt. Dus een verzameling van de druk van financiën, werk wat je niet leuk vindt - dit blijft in je kop spoken, je gaat slechter slapen, wordt humeurig, knorrig... Dit zet druk op je relatie, frustratie, ergernis - je neemt sneller minder doordachte beslissingen, paniek. Merk je de escalatie al? Voor steeds meer mensen is dit een heel erg oplopend probleem en ik kan je garanderen dat velen die dit stuk lezen dit hebben meegemaakt, dit nu meemaken of (meerdere!) mensen kennen dit hier ervaring mee hebben.

Wat ik wil zeggen is dat je uitspraak, helaas, wat aan inzicht mist en in alle onschuld (dat geloof ik) de plank misslaat.

(edit: enige verduidelijking)

[Reactie gewijzigd door SkyStreaker op 13 mei 2020 11:53]

Deze mensen wisten toch wel waar ze voor tekenden, toen ze de baan aannamen? Of dachten ze echt alleen wat amateurporno te gaan verwijderen?

Dat er geen of slechte begeleiding is geweest, dat is zeker FB aan te rekenen, maar de werknemers wisten neem ik aan wel wat het werk inhield. Ik werk in een bejaardentehuis, ik ga straks mijn werkgever ook niet aanklagen als ik depressief word van het feit dat ik regelmatig met stervende mensen word geconfronteerd en lijken moet wassen. Dat hoort gewoon bij de baan, en als het me niet meer bevalt ga ik gewoon wat anders doen...

https://www.volkskrant.nl...e-van-facebook~b884f37c5/

Nee, mensen wisten niet waar ze voor tekenden.

[Reactie gewijzigd door Kuusje op 13 mei 2020 09:48]

Het artikel staat achter een betaalmuur...

Men solliciteert dus naar een baan als moderator en vraag niet "Wat moet ik precies modereren? Wat zal ik te zien krijgen?". Dat is zowat het eerste wat ik zou vragen... tenzij ze voorgelogen zijn, uiteraard.

Jammer dat het achter een betaalmuur staat, maar ik heb het artikel gelezen en het is alles-behalve transperant over wat er gebeurt.

Je weet niet voor wie je werkt, wat je precies gaat zien en hoe intens het is totdat je je contract hebt getekend. Verder verloopt het allemaal via externe contractors en bedrijven en zijn de target employees vaak sociaal zwakkeren die dit "werk" voor een hongerloontje doen.

Kijk! Da's inderdaad niet zo goed, dan.

Nu hopen dat ze ook gaan betalen voor de moderators op de Filipijnen. Zie de documaintaire "The Cleaners".

Precies, een schokkende docu. Gros van het vuile werk lijkt daar te worden gedaan.
Overigens vind ik de huidig genoemde vergoedingen een aanfluiting, of misschien beter gezegd een belediging voor de slachtoffers

Inderdaad, en ik ben ook bang dat facebook niet de enige partij is die moderators in armere landen het vuile werk laat opknappen. Ik vraag me ook ten zeerste af of die mensen ooit gecompenseerd worden. Zou het liefst heel facebook blokken in de router. Echter er wordt hier in huis nog teveel van Instagram gebruik gemaakt en hetzelfde geld voor WhatsApp.

Google (youtube) zal zeker niet onderdoen voor FB vermoed ik

Ligt het aan mij, of zijn deze bedragen mager te noemen? Het voelt als een redelijke slap in the face als je een geestelijk gezondheidsprobleem hebt opgelopen op je werk en dan $1500,- krijgt als een soort van excuses

Moralistisch gezien zou je kunnen stellen dat er geen bedrag tegen gezondheid mag staan. Als je daadwerkelijk psychische problemen hebt opgelopen bij een werkgever (en die werkgever is daar ook daadwerkelijk verantwoordelijk voor), dan zou je geen 'zak(je) met geld' moeten krijgen, maar de werkgever zou de kosten die nodig zijn om jou weer 'beter' te maken moeten vergoeden. In dit geval zou de psycholoog dus de rekening naar Facebook moeten sturen.

Hoewel ik het eens ben met de manier van denken zit hier wel een risico aan.
Stel ik heb schade aan mijn gezondheid en mijn bedrijf betaald deze schade direct aan de behandelde arts, wie gaat dan de rekening betalen als ik over 2 jaar nog klachten heb maar het bedrijf failliet verklaart is.

Dat is het voordeel als er direct een inschatting gemaakt wordt van de totale kosten van behandelen. Je weet nooit helemaal zeker of het te veel, te weinig of precies genoeg is, maar je hebt in ieder geval het bedrag binnen.

Je hebt daar zeker een punt, maar dan val ik een beetje over 'je hebt in ieder geval het bedrag binnen'. Het geld is niet het doel (zou niet moeten zijn in elk geval). Je gezondheid is het doel.

Er zit ook nog een risico aan het uitkeren van bedragen, en dat is dat mensen er misbruik van kunnen maken. 'Ik heb een mentaal zwaar beroep, m'n collega is omgevallen, krijgt bedrag X... Ik voel ook ineens dat ik ga omvallen'. En als je dan toevallig een leuke advocaat kan vinden, ga je er ook nog mee wegkomen ook.

Er is in dit geval ook nog een risico met het direct uitkeren naar de behandelaar, want die ziet ook dollartekens op het moment dat hij z'n factuur kan sturen naar een toko met 'onbeperkt geld' (zoals Facebook). Facebook kan op haar beurt dan natuurlijk weer de 'goedkoopste' (minder goede?) kiezen of 'bulk-korting' eisen bij een psychologen-kantoor.

Wat zou dan een schappelijk bedrag zijn? €10.000,-? €100.000,-? 1.000.000,-?

Het is ook aan de werknemer zelf om op z'n eigen gezondheid te letten. Als het werk mij niet bevalt, ga ik iets anders doen. Nu begrijp ik heus wel dat je als "Facebook moderattor" geen hoge kwalificaties nodig hebt en dit soort mensen waarschijnlijk van loonstrookje tot loonstrookje leven, maar zeker in Berlijn kan ik mij niet voorstellen dat je geen ander werk kunt vinden.

Wat zou dan een schappelijk bedrag zijn? €10.000,-? €100.000,-? 1.000.000,-?

Het bedrag zou de kosten moeten dekken die een werknemer heeft doordat hij geestelijke gezondheidszorg nodig heeft, en ik verwacht dat je dan met 1500,- niet echt ver komt in Amerika.

Het is ook aan de werknemer zelf om op z'n eigen gezondheid te letten. Als het werk mij niet bevalt, ga ik iets anders doen.

Nee, daar heeft een werkgever ook zijn verantwoordelijkheid in gelukkig.
Werknemers hebben niet altijd direct door wat voor schade bepaalde werkzaamheden kunnen hebben op je gezondheid, het is aan de werkgever om hier een juiste inschatting te maken en waar nodig extra maatregelen te treffen.

Ik erger me aan het 'dan ga je toch ander werk zoeken' argument, dit ontslaat de werkgever namelijk van elke verantwoordelijkheid.
- Je bent ziek geworden doordat je met verf met chroom-6 hebt gewerkt, dan had je maar ander werk moeten gaan doen.
- Je krijgt minder dan min. loon, dan had je maar een baan moeten zoeken waar dit niet het geval is.
Niet iedereen heeft banen voor het oprapen, en niet iedereen heeft de buffer om ontslag te nemen als er nog geen nieuwe baan is. Als je deze mensen niet tegen hun werkgever beschermt worden kunnen ze heel makkelijk op allerlei manier misbruikt worden.

[Reactie gewijzigd door Zoidberg_AvG op 13 mei 2020 09:50]

Buiten kosten voor de zorg zit je ook nog met een vergoeding voor (tijdelijke) arbeidsongeschiktheid. Het toekennen van een schadevergoeding is al een erkenning van schuld, individueel kunnen schadebedragen flink variëren en inderdaad behoorlijk oplopen.

Het klikt alsof je nog nooit in een situatie hebt gezeten waar je al het werk maar aangrijpt dat je kan vinden.

Dan is "loon te laag vinden" of "onduidelijke werkzaamheden" echt geen reden om een baan te weigeren. De keuze voor genoeg mensen is dan enkel "Laag loon, wel inkomen" of "Geen werk, geen inkomen".

Zoiets staat beter bekend als uitbuiting. Ik begin verder nergens over mensen die vrijwillig of uit semi-dwang dit soort werkzaamheden verrichten, de zorg die iemand verdient is hier niet afhankelijk van.

Dit is niet het type baantje waar kinderen voor aspireren, zoals een brandweerman. Dit is het type baantje waarbij werknemers vervangbaar zijn en alleen een bestaansrecht heeft in een maatschappij met een hoge werkloosheid. Hier komen mensen te werk die in (meer dan) 9 van de 10 gevallen totaal geen keuze hebben. Oftewel: uitbuiting.

Ik denk dat het punt meet is dat iedereen het moderate werk onderschat. Mensen denken dat doen ze wel. Hoe erg kan het zijn?

Het ergste wat je ooit in je leven gaat zien.

En daar draagt de werkgever echt wel meer verantwoordelijkheid want die weet wel wat het werk inhoudt.

Die voorbeelden die je geeft, zijn iets anders natuurlijk. Je gaat niet een job aannemen die "Werken met een kankerverwekkende stof" heet.

De basisregel is dat een werkgever een baan aan moet bieden waar je niet ziek van wordt.

Ook als ik een baan met de titel "Werken met een kankerverwekkende stof" aanneem mag ik aannemen dat een werkgever de benodigd beschermingsmiddelen bied zodat ik niet direct aan deze stof word blootgesteld. Dat een werknemer ziek word van zijn werk is gewoon niet toelaatbaar, zelfs al zou de werknemer er zelf mee instemmen dan nog niet.

Je doet nu alsof Facebook deze mensen een standaard kantoorjob aanbood, maar dan na het eerste weekend "En nu ga je wat rauwe, bloederige, seksistische beelden bekijken voor ons." komt voorstellen. Nee, ze weten perfect waar ze aan beginnen: beelden modereren..

Maar dan nog kun je niet van mensen verwachten dat ze weten wat voor effect het kijken van deze beelden op de lange termijn voor hun gezondheid zal doen. Het is aan het bedrijf om dit in te schatten en waar nodig extra maatregelen te nemen. Lukt dat niet >> tekortkoming van werkgever, dus ook de kosten voor de werkgever.

Ik bedoel, als je militair wordt en je bent te panisch als je op missie wordt gestuurd en de psychische stress wordt je teveel.... misschien is het ook niet iets voor jou. Is het leger dan de enige schuldige?

Ja, het leger is dan in zoverre schuldig dat het zal moeten opdraaien voor de kosten die nodig zijn als een militair uitvalt door psychische stress. Het zal inderdaad ondanks genomen maatregelen niet altijd mogelijk zijn werknemers te beschermen tegen de gevolgen van het werk (zeker in het leger). In dat geval is de 'schade' ontstaan door een tekortkoming van de werkgever (niet in staat de werknemer te beschermen tegen risico's) en zal de werkgever de kosten moet betalen.

[Reactie gewijzigd door Zoidberg_AvG op 13 mei 2020 11:02]

De basisregel lijkt mij een baan kiezen die je zelf aankan. En er is een wezenlijk verschil tussen fysiek ziek worden van een giftige stof waarvan iedereen weet dat je er ziek van wordt en waar je al dan niet voldoende beschermd van bent door je werkgever.... en een type baan die honderden, duizenden anderen doen, maar jij psychologisch dan toch niet aan kan.

Waarom zou daar een verschil tussen zitten, waarom moet een werkgever wel je lichaam, maar niet je geestelijke gezondheid beschermen, beide lijken me even belangrijk. Net zoals je het lichaam kan beschermen met beschermingsmiddelen, protocollen en controles kan je dit ook met geestelijke gezondheid doen.

net als een ambulancier of verpleegkundige die lichaamsdelen van het tarmac moet halen, een forensisch fotograaf, een brandweerman die verkoolde lijken moet verzamelen, wéét je wat je kan verwachten.

En jij denkt dat er in deze beroepen geen maatregelen zijn om mensen op te vangen en te controleren of ze het allemaal nog wel aan kunnen geestelijk? Er zouden weinig brandweermannen beschikbaar zijn als hier helemaal niks voor geregeld was ben ik bang, want zelfs de stoerste brandweerman kan het op een dag allemaal wat te veel worden.

Een bedrijf zal altijd al het mogelijke moeten doen om te voorkomen dat werknemers ziek worden, of het nu om een kapper of een brandweerman gaat maakt hierin geen verschil. En er is maar een manier om bedrijven te motiveren dit optimaal te doen, namelijk de kosten bij het bedrijf neer leggen als ze hierin tekort schieten.

[Reactie gewijzigd door Zoidberg_AvG op 13 mei 2020 11:31]

Ben je nu sarcastisch, want het lijk mij extreem duidelijk waarom dat niet hetzelfde is. En ik zeg ook nergens dat het niet even belangrijk is. Je werkgever heeft impact op je fysieke gezondheid op & tijdens het werk en moet zorgen voor een veilige omgeving.

Als veel mensen psychische schade oplopen tijdens de werkzaamheden kunnen we niet echt stellen dat Facebook geslaagd is in het creëren van deze veilige omgeving.

Maar jij kan zelf ook dronken op het werk komen en van de trap vallen. Of gewoon een domme fout maken, de voorschriften negeren en je vinger verliezen. Lijkt mij dan sterk dat in zo'n geval de werkgever de enige schuldige is.

Beide zijn geen goede voorbeelden omdat er in beide gevallen verwijtbaar gedrag is door de werknemer. Ik zie dit verwijtbare gedrag niet bij de werknemers van Facebook.
Het kan goed zijn dat iemand ervan overtuigd is dat hij de beelden aankan, zich aan alle regels en voorschriften houd en alsnog uitvalt, dan is dat de schuld van Facebook. De werknemer kan je in dit geval niet verwijten omdat deze in dit voorbeeld niks verwijtbaars heeft gedaan.

Opnieuw, het begint allemaal bij iemand die op gesprek gaat voor een job. Als je als bedrijf iemand aanneemt onder het voorwendsel dat hij of zij het psychologisch aankan ("je zal zeer moeilijke beelden te zien krijgen dagelijks"- OK") en dat blijkt dan niet zo te zijn, dan ligt de morele verantwoordelijkheid niet uitsluitend bij de werkgever.

Weet jij hoe je gaat reageren als je dag in dag uit naar deze beelden moet kijken? Ik niet, ik zou dit moeten ervaren voordat ik hier antwoord op kan geven. Dat iemand er tijdens zijn sollicitatie van overtuigd is dat hij hier tegen kan is geen garantie dat dit naar een paar maanden geen problemen oplevend.

Ik zeg niet dat Facebook automatisch voor alle gevallen aansprakelijk is, maar werknemers die zich aan alle regels en procedures houden en naar eer en geweten hebben geantwoord tijdens hun sollicitatie is simpelweg niks te verwijten. En in dat geval is er maar een partij waar je de 'schade' kan neerleggen, en dat is Facebook.

Heel belangrijk werk, maar extreem zwaar voor diegene die dit doen. Schandalig dat Facebook hier niet vanaf moment een de juiste ondersteuning op gezet heeft..

Ja zo gaat het elke keer en ze worden er ook niet op afgerekend. Natuurlijk krijgen ze wel boetes en waarschuwingen, maar de mensen blijven stoïcijns doorgaan met het gebruiken van dit platform. Dus de adverteerders blij en zo'n boete kan er wel vanaf.

Dus het is schandalig dat er nog mensen gebruik maken van FB producten want als ze het zouden merken aan hun klantenbestand zou er wél aandacht voor zijn.

Wellicht dus tijd om dit soort nieuws onder de FB gebruikers te delen en hopen dat daardoor een extra vorm van afschuw ontstaat en mensen naar alternatieven gaan zoeken.

Ik kan het echter niet doen, want heb geen FB account

Dat gaat niet helpen want FB gebruikers verzinnen gewoon een reden voor zichzelf om geen afscheid te hoeven nemen.

Hoezo “verzinnen”. Het is een handige fijne tool om in contact met vrienden en familie te blijven.

Dat bedoel ik

In the US here in 2019, I’d estimate a single EMDR session might average about $90 to $150 or more. The wide range is due to a number of factors, including location of services, the education, credentials, and experience of the clinician, and duration of sessions (Many clinicians do 90-minute or longer EMDR sessions, versus the typical 50-minute average psychotherapy session).
Many therapists offer a sliding fee based on ability to pay and on rare occasion, pro bono work, so it is always good to search for that.
The biggest factor in price for EMDR is the number of sessions, which will vary dramatically. A single incident trauma, such as a car crash, assault, job loss, or simple phobia, with no history of unresolved related trauma, can more often than not be overcome in one to three sessions. Complex PTSD issues and chronic traumas, on the other hand, such as experiencing recurrent bullying or other abuse, imprisonment, or chronic illness, may take 12 to 15 or more sessions.

https://www.quora.com/How-much-does-EMDR-therapy-cost
Met dat geld kan je een goed aantal EMDR sessies kopen. Geen garantie dat het werkt natuurlijk. Arbeidsongeschiktheid uitkering is in de VS geen feest. Tragisch tragisch...

Als ervaringsdeskundige kan ik je zeggen dat EMDR niet altijd (goed) werkt en heel erg afhangt van de persoon en de uitvoerder/behandelaar.

EMDR is in mijn ogen ook meer ter ondersteuning bij het herstelproces en niet perse als hoofdbehandeling bedoeld, al wordt door sommige geclaimd dat dit een wondermiddel is en je met een aantal sessies wel weer 'de oude' bent. Het kan dus zijn dat een persoon volledig hersteld, maar die garantie kan je niet geven met één therapievorm, zeker als die persoon (zoals ik bijvoorbeeld) vaak weer terugvalt in hetzelfde patroon of andere oorzaken zijn van die in het bericht genoemde klachten.

Overigens hadden deze personen niet (allemaal) arbeidsongeschikt te hoeven geraken als hun werkgever gewoon goede ondersteuning ernaast had gezet. Zo doen dit niet alleen in de VS, maar zoals in het bericht staat, zijn ze ook buiten hun landgrenzen erg goed om hun medewerkers te laten zitten.

[Reactie gewijzigd door HollowGamer op 13 mei 2020 09:49]

Inderdaad. EMDR helpt bij het verwerken van een enkele of handjevol specfieke trauma's. Langdurig blootstaan aan traumatische gebeurtenissen los je daar niet mee op. En 1000 euro is een fooitje als je een fatsoenlijke behandeling wil.

Mocht je bij een instelling een trauma oplopen dan is het goedkoper om te schikken of om je af te keuren. Het is natuurlijk geen goed nieuws voor de buitenwereld en een smet op het blazoen van het bedrijf waarbij dit is veroorzaakt.

In de usa betalen de mensen die het zich kunnen veroorloven voor privé behandelingen en het liefst collectief in het buitenland. Dat is goedkoper dan een sociaal systeem waar iedereen als gelijk wordt behandeld.

Bij Facebook is het kunnen zien van schandalige mens onterende beelden niet zo ver weg als je denkt trouwens. Je brein kan je aardig voor de gek houden zonder dat je dit zelf in de gaten hebt. En als dat je werk is dan kun je er behoorlijk naar uitkomen. Dat weet Facebook en tegelijkertijd ook een heleboel andere instanties.

De vraag is, wil je iemand met een PTSS weer op de rails helpen zodat de persoon weer kan meedraaien in de maatschappij? Mogelijk kan iemand met PTSS een duidelijk zichtbare tatoeage op zijn onderarm krijgen. Of een App bedenken zodat we bij deze getraumatiseerde mensen zoveel mogelijk uit de buurt blijven.

Wauw, wat een genereuze schikking van een bedrijf dat miljarden dollars winst maakt voor deze mensen die voor het leven geschaad zijn. De maximum vergoeding is slechts een half maand inkomen van een gemiddelde Facebook werknemer.