Mars-rover Curiosity functioneert weer na verlies van oriëntatie door glitch

De Mars-rover Curiosity had enkele dagen geleden last van een glitch waardoor de robot niet in staat was zich te oriënteren en niet meer kon bewegen. Inmiddels is duidelijk geworden dat de rover weer is 'opgelapt' en klaar is om de geplande wetenschappelijke onderzoeken uit te voeren.

NASA-wetenschapper Scott Guzewich schrijft dat een plan om Curiosity genoeg kennis over zijn oriëntatie te geven, succesvol is geweest. Hij stelt dat de rover inmiddels weer een uitgebreid plan met onderzoeken heeft gekregen, dat eigenlijk eerder, voorafgaand aan het ontstaan van de problemen, had moeten zijn uitgevoerd. Zo moet de rover onder meer onderzoek doen met zijn Alpha Particle X-Ray Spectrometer om de chemische samenstelling van monsters vast te stellen. Deze spectrometer moet volgens het plan ook worden ingezet voor een zeldzame meting van de hoeveelheid argon in de atmosfeer.

Het is onduidelijk waardoor de problemen precies ontstonden. In ieder geval staat vast dat een deel van de data over de oriëntatie van de rover niet helemaal juist was, waardoor de robot niet in staat was de essentiële veiligheidsevaluaties te doen die cruciaal zijn voor zijn functioneren. Aldus stopte de rover met bewegen, al bleef hij nog wel informatie naar de aarde zenden. Op basis daarvan kwam de NASA met een plan om Curiosity te informeren over zijn omgeving en de oriëntatie.

Rovers zoals Curiosity moeten net als mensen zich bewust zijn van waar hun 'lichamen' precies zijn ten opzichte van de omgeving. Die gegevens slaat Curiosity op in zijn geheugen, waaronder de oriëntatie en hoek van elk 'gewricht', welk instrument aan het uiteinde van de robotarm naar beneden wijst en hoe dicht een instrument, zoals de genoemde spectrometer, bij de grond zit. Ook slaat Curiosity data op zoals hoe steil een helling is en waar er grote rotsblokken liggen. Al die informatie wordt geëvalueerd, alvorens een motor wordt geactiveerd. Als de rover beoordeelt dat er niet veilig een beweging kan worden uitgevoerd, wordt de betreffende motor niet geactiveerd. Volgens de NASA helpt deze conservatieve houding om de robot veilig en operationeel te houden. Op die manier wordt voorkomen dat Curiosity met zijn arm een rotsblok raakt, over iets gevaarlijks rijdt, of een onbeschermde camera naar de zon richt.

Een foto gemaakt met de Hazcam, waarop de uitgestrekte arm van Curiosity is te zien tijdens een analyse met de spectrometer.

Wat vind je van dit artikel?

Geef je mening in het Geachte Redactie-forum.

Reacties (58)

Blijft mooie technologie. Ooit een seminar mogen bijwonen van een van de ontwikkelaars van deze robot. Een van de grote uitdagingen was hoe je een dergelijk apparaat laat rondrijden op een planeet die je niet kent zonder gebruik te kunnen maken van GPS.

En we kennen denk ik allemaal wel het verhaal dat Curiousity via zijn banden morse code's achterlaat op de planeet.

We kunnen ons moeilijk inbeelden hoeveel hackkunsten die ingenieurs en IT-ers moeten toepassen om die dingen tot bewegen aan te zetten. Dat zijn echte tovenaars met oudere hardware (u mag niet vergeten dat wat in de ruimte gaat extra shielding en bescherming nodig heeft - dat zijn geen 7nm cpu's).
Dat wordt dus wellicht in geen hoge programmeertaal gedaan maar zuiver in machinetaal om er 't onderste uit te knijpen - in mijn ogen is dat de top van IT. We moeten dat niet overal toepassen, maar het kan veel besparen door eens goed na te denken over al de bloathware die ons nu overspoelt. Hoeveel controle krijgen wij nog van de it-produkten die we kopen. Ik denk - veel en veel te weinig. Wel ruimtevaartorganisaties moeten dus veel zelf doen - dat kost veel, maar je krijgt ook wel wat terug. Voldoening.

De software van Curiosity is gewoon in C geschreven dat draait op het OS VxWorks RTOS. Op zich is het niet veel anders dan andere kritische software (bijv. luchtvaart).

Je snapt waarom deze vergelijking mank gaat hè? Dat is hetzelfde zeggen dat omdat een of ander programma dat draait op Windows en bugs bevat, alles op Windows kut is.

Rare reactie

Luchtvaart gaat over dingen die in de lucht zijn.

Zal natuurlijk wel grappig zijn als ze daarvoor een simulator maken waar je zelf de rover kan programmeren en besturen.

Grappig wel, maar ook erg saai, denk ik.

Zoveel bijzondere kunstjes kunnen die rovers nou ook weer niet en met het tempo waarin ze rijden kan 90% van de gamers z'n ogen niet eens open houden, vermoed ik.

Niet slecht van een "wagentje" uit 2011 die maar een 2 jaar (!) missie had.

Mission duration
Primary: 668 sols (687 days)
Current: 2654 sols (2726 days) since landing

[Reactie gewijzigd door Illegal_Alien op 24 januari 2020 12:15]

Als Curiosity net zo lang mee gaat als een van zijn voorgangers, de MER-B (Opportunity) dan mogen we er nog lang van genieten.
Opportunity zou 30 sol overleven. Uiteindelijk is dat 14 jaar geworden!

hmm, <brompotmode> de MER-B kostte 400 miljoen USD en leefde uiteindelijk 55 keer langer dan gepland. Dan had ie ook gebouwd kunnen worden voor veeeeel minder. Daarmee had NASA dan andere leuke dingen kunnen doen </brompotmode>
https://en.wikipedia.org/wiki/Opportunity_(rover)

Resistentie tegen de verschijnselen van andere planeten en de ruimte zelf is geen sinecure. Zozeer zelfs dat daar zeer uitgebreide tests voor nodig zijn.

Ter illustratie:
Curiosity draait op een RAD750 platform. Dit is in de basis dezelfde soort processor die in de PowerMac G3's zat... uit 1999. RAD750 werd in 2001 aangekondigd en in 2005 in de ruimte gezet. Dat is 4 jaar.

Curiosity heeft 2 van die dingen, 256 MB ram en 2 GB SSD. Oftewel, we praten over hardware van bijna 20 jaar oud.

Processorkracht blijft beperkt. Arstechnica heeft een fascinerend stuk over hoe je meer CPU power naar de ruimte te kan krijgen: Space-grade CPU's: How do you send more computing power into space?

NASA werkt inmiddels aan de HPSC, een Octa core ARM ontwerp op basis van de Cortex A53. Dat de ontwikkeling geen sinecure is, bewijst de paper die diens ontwikkeling omschrijft.

Het is dus niet zo simpel als dat jij het verwoordt.

[Reactie gewijzigd door Redneckerz op 24 januari 2020 13:33]

Interessant dat SpaceX een andere benadering heeft.

39

SpaceX uses an Actor-Judge system to provide triple redundancy to its rockets and spacecraft. The Falcon 9 has 3 dual core x86 processors running an instance of linux on each core. The flight software is written in C/C++ and runs in the x86 environment. For each calculation/decision, the "flight string" compares the results from both cores. If there is a inconsistency, the string is bad and doesn't send any commands. If both cores return the same response, the string sends the command to the various microcontrollers on the rocket that control things like the engines and grid fins.

The microcontrollers, running on PowerPC processors, received three commands from the three flight strings. They act as a judge to choose the correct course of actions. If all three strings are in agreement the microcontroller executes the command, but if 1 of the 3 is bad, it will go with the strings that have previously been correct. The Falcon 9 can successfully complete its mission with a single flight string.

The triple redundancy gives the system radiation tolerance without the need for expensive rad hardened components. SpaceX tests all flight software on what can be called a table rocket. They lay out all the computers and flight controllers on the Falcon 9 on a table and connect them like they would be on the actual rocket. They then run a complete simulated flight on the components, monitoring performance and potential failures. Source: Discussion with various SpaceX engineers at GDC 2015/2016

De raketten van SpaceX blijven dan ook geen 14 jaar onafgebroken in de ruimte..

Als ze zich voorbereiden op een reis naar Mars, zal er weinig verschil zijn in betrouwbaarheid.

Het gaat er denk ik meer om dat de twee verschillende strategieen hanteren.
Nasa maakt specifiek hardware welk bestand is tegen bijvoorbeeld straling.
SpaceX maakt hardware welk tolerant is voor straling (dmv redundancies en checks).

Beide werken; echter kan SpaceX tegen een laag budget bij elke engineer flight hardware op het bureau zetten zonder zich op extreme kosten te jagen.

[Reactie gewijzigd door Rexus op 27 januari 2020 09:49]

Goh, niet echt hoor,

heel veel van die kosten zijn backup systemen en oplossingen voor mogelijke scenario's die "mogelijk" voor problemen kunnen zorgen,

als ze bijvoorbeeld het budget verlagen , waardoor er geen oplossing zou zijn voor alle mogelijke problemen bij de landing dan was hij misschien gecrashed en dan had hij 0 sols gewerkt (voor nog altijd misschien 100+ miljoen USD

Ik blijf het geweldig vinden hoe ze die dingen kunnen maken om zo mogelijk op alles voorbereid te zijn, je kan daar niet even naar de radio-shack rijden om een nieuwe transistor te halen

En blijf het ook geweldig vinden wat voor een domme fouten er ook ooit al gemaakt geweest zijn (crash van probe omdat er zowel met metrisch als imperialistisch systeem gerekend wordt "face-palm" , de bijziendheid van de hubble telescoop , miljoenen spenderen aan het ontwikkelen van een pen die kan schrijven zonder zwaartekracht (ipv gewoon zoals de russen een potlood te gebruiken "face-palm") nu hebben we natuurlijk wel toffe en goede bikken want ik moet nu ook regelmatig boven mijn hoofd ondersteboven iets schrijven , zien dat er brokstukken bij het opstijgen van de space-shuttle af vliegen en NIET de extra kosten willen doen voor EEN ruimtewandeling om even te gaan kijken hoe groot de schade juist is !!!!! , je technisch personeel negeren en TOCH de space shuttle lanceren als het te koud is !!!!! , allemaal beslissingen genomen om geld te besparen en die hebben de astronauten hun leven gekost !!!!

[Reactie gewijzigd door Hansie9999 op 24 januari 2020 13:03]

miljoenen spenderen aan het ontwikkelen van een pen die kan schrijven zonder zwaartekracht (ipv gewoon zoals de russen een potlood te gebruiken "face-palm")

Die onzin blijft maar langskomen.
https://www.snopes.com/fact-check/the-write-stuff/

Ok, zal dan komen van het feit dat er een miljoen gespendeerd is om de pen te ontwikkelen,
maar volgens dat bericht heeft de nasa ze dan gekregen voor 2.95 dollar / stuk

Interessant daarnaast is ook dat de Russen (die eerst een simpel potlood gebruikten) uiteindelijk ook overgestapt zijn op pennen. Dit omdat de grafietdeeltjes van de potloden schadelijk zouden kunnen zijn omdat deze door de lucht zouden zweven.

Leuker dan een Mars explorer? Wat dan, 2 mars explorers? of 3?...
Er is zoiets als plannen en improviseren, de eerste doe je bij de bouw en ontwikkeling, de tweede doe je tijdens de missie wanneer onderdelen beginnen te falen, andersom werkt slecht.

Zekers, zo werkt dat. Maar als je iets ontwerpt om een bepaalde tijd mee te gaan, en het gaat 55 keer langer mee, heb je dan je ontwerp niet veel te duur uitgevoerd? Ik weet niet wat de harde materiaalkosten zijn, maar dat had kennelijk goedkoper gekund. NASA heeft altijd meer visie dan er budget is, dus als je je budget efficienter kan gebruiken kan je meer van de visie realiseren.

Dat is dan nogal een aanname, dat het goedkoper kon omdat het langer mee ging dan gepland, kan namelijk ook betekenen dat achteraf gezien de omstandigheden beter waren dan eerst gedacht, de improvisatiekunsten van de engineers gigantisch goed zijn (een compleet verstoorde machine toch nog laten werken) en/of dat ze gewoon gigantisch veel geluk hebben gehad met hoe het gelopen is.
De aanname dat het langer mee ging dan gepland = te duur gemaakt slaat dan ook een flink aantal stappen over om snel een conclusie te vormen
Tuurlijk kan er her en der bezuinigd worden, maar een stukje aluminium of titanium meer of minder gaat geen deukje in de prijs slaan, de lancering kost nog altijd een klein fortuin en de mensen die er sowieso aan moeten werken zitten er toch aan te werken, misschien zelfs nog meer als je bezuinigd op de robot: 5% goedkopere onderdelen maar 2x zoveel manuren om de problemen daarvan op te lossen bijvoorbeeld.

Ik denk dat Nasa toch wel redelijk weet wat ze doet, met soms wat fouten (de ene wat pijnlijker dan de andere) maar een redelijke overweging van waar het geld naar toe gaat zullen ze wel hebben gemaakt

Vrijwel alle NASA apparaten op mars die de landing hebben overleefd doen het veel langer dan waarvoor ze ontworpen zijn, dat is geen onwetendheid of geluk meer.

In de praktijk is het verwacht dat rovers en spaceprobes (veel) langer mee gaan dan initieel gepland wordt, en is de uitloop van de missie het resultaat van politiek. Missies worden opzettelijk gepland voor een significant kortere periode dan de verwachte levensduur van de hardware. Niemand wil namelijk dat een rover eerder dan gepland ermee ophoudt, dat is slecht voor de reputatie (zowel voor de groep die de missie runt binnen NASA, als voor NASA zelf). Bovendien is een kortere missie goedkoper (niet zozeer door de ontwikkeling van de rover, maar de kosten van het personeel en de systemen op aarde om data terug te krijgen en te analyseren tot wetenschappelijke artikelen). Voor een rover die langer werkt dan gepland is echter nog nooit iemand ontslagen Bovendien levert een relatief goedkope mission extension van een al bestaande en gelanceerde rover een hele hoop resultaten op voor geld.

[Reactie gewijzigd door hostname op 24 januari 2020 15:42]

Hoeft niet direct zo te zijn. Het is niet zo simpel als, alles is overbemeten dus schaaf er maar een paar grammetjes vanaf en dan is hij weer goedkoper. Veel kosten zijn de ontwikkeling van unieke onderdelen, waarbij de harde materiaalkosten in verhouding weinig invloed hebben. Ook moet hij de meest kritieke punten wel overleven en kan het prima dat als hij dat heeft gedaan de extra dagen (mits weinig stormen op mars) prima te overleven zijn.

Het duurste is nog altijd een rover bouwen voor de helft van het geld, die zijn landing niet overleefd of na 2 dagen storing nooit meer van zich laat horen.

Het kan zijn dat de impact van de landing meeviel en dat ie daarom veel langer mee gaat. Op de grens ontwerpen heeft geen zin als service een jaartje of 20 weg is.

Behalve de argumenten die al gegeven zijn, kan het ook dat de lange levensduur van het ding simpelweg een gevolg is van andere eisen. Bijvoorbeeld: als je een onderdeel zo dimensioneert dat het een bepaalde landing goed overleeft, is het automatisch stevig genoeg om 55 keer langer mee te gaan dan nodig.

Voor zoveel geld wil je wel HEEL zeker zijn dat ie aankomt en doet wat ie moet doen. De helft besparen met een klein risico op 200 miljoen door het putje en het dan later nog een keer proberen zonder te besparen? Omgekeerde loterij

Stel even dat jouw uitgangspunt correct is. en dat er voor 200 mln. een rover gebouwd (en gelanceerd) had kunnen worden die het net iets langer dan gepland had volgehouden (zeg 100 dagen). Dan had je dus 200 mln. over gehouden voor een soortgelijke rover. Stel ze hadden die rover ook gebouwd en ook die rover had het ongeveer 100 dagen volgehouden. Was dat efficiënter geweest? 2 rovers voor 400 mln. die samen 200 dagen actief waren geweest? Of is 1 rover voor 400 mln. die het 14 jaar vol hoedt efficiënter?
2 rovers had je natuurlijk naar twee verschillende plaatsen kunnen sturen. Maar de vraag blijft of 100 dagen onderzoek op twee verschillende plaatsen betere wetenschap oplevert dan 14 jaar onderzoek rond één plaats.

Aan de andere kant heeft hij de duur van MER-A (Spirit) al overtroffen.

Maar als ie de Voyager sondes in wil halen heeft die rover nog een eind te gaan

Daar kan je alleen maar van dromen voorlopig. De Voyagers hebben het voordeel dat ze geen planetair landing hoeft te maken.

Daarnaast is het generaties oudere electronica, die in sommige opzichten (zoals de gevolgen van de cosmische straling op het functioneren) een stuk robuuster is dan de huidige veel nauwkeurigere en snellere electronica.

Bij een vergelijking met dat tijdperk moet je kijken naar Surveyor 3. Stationair en werkte nog niet eens een maand.

Als 't over buitengewoon lang presterende Mars rovers gaat, zie ik altijd meteen dit xkcd stripje voor me

Er zit hier duidelijk geen Sonos technologie in

denk dat zelfs sonos wel een updateje uit wilt voeren voor het geld wat ze hier tegenaan gooien

Fijn om te horen. Deze wagentjes hebben al geweldige foto's gemaakt net als de Satellieten om Mars heen. Prachtige foto's van de ijskappen en de landschappen. De moeite waard om aan de muur te hangen.

Er staan dit jaar overigens vier (vier!) missies naar Mars geplanned in verband met de nabijheid die wij dit jaar hebben.

- Nasa (Rover plus drone)
- Rusland/EU (Rover)
- China (Rover)
- Arabische Emiraten (Satelliet)

Het wordt nog druk daar!

Goed om te horen, ik ga direct eens kijken nar die mooie foto's.

Ik denk dat spacex ook veeel meer mogelijk gaat maken als ze dadelijk met hun spaceship een stap verder zijn. De kosten per kilo gaan zo hard omlaag dat het steeds interessanter wordt om meer te experimenteren en exploreren.

Spannende tijd komende 2 jaar

De kosten per kilo gaan zo hard omlaag dat het steeds interessanter wordt om meer te experimenteren en exploreren.

De kosten van het ontwikkelen van rovers e.d. (Curiosity en Mars 2020 elk ~2.5miljard), en het begeleiden van de missie zijn zo hoog dat lanceerkosten niet een groot verschil maken.

Maar denk je niet dat de rovers dezelfde ontwikkeling door gaan maken nu de mogelijkheid om te lanceren veel betaalbaarder zijn en er meerdere partijen zijn? Geen idee hoor, vond de ontwikkelkosten vrij fors overigens.

Wetenschappelijke missies in de ruimte zijn allemaal uniek, daarom zijn de probes (inclusief rovers) custom-made, en dus duur. Lanceringen tbv dergelijke missies is maar een klein deel van het totaal aantal lanceringen, en het bouwen van die probes wordt niet goedkoper alleen maar omdat het lanceren ervan goedkoper wordt.

Het bouwen van probes kan wel goedkoper worden wanneer je niet hoeft te proberen zoveel mogelijk apparatuur en sensors in een zo klein en licht mogelijk pakketje te krijgen zonder dat ze elkaar storen. Eén kleine, lichte, ingewikkelde probe is vele malen duurder in de ontwikkeling dan meerdere relatief grote, zware, simpele probes die samen hetzelfde kunnen als die ene kleine.
Je kunt dan ook modulair werken. Dan maakt het niet zo veel uit wanneer die ene geavanceerde camera vertraging oploopt. Je lanceert de rest en die camera komt iets later, in plaats van dat het hele project kostbare vertraging oploopt.

Je suggereert dat het voorkomen van onderlinge storing van apparatuur en sensors een significante factor is bij de ontwikkelkosten van probes - heb je daar een bron voor?

Ik heb er geen specifieke bron voor. Het is iets dat ik ooit gelezen heb.
Elektrische stroom die door bedrading (en andere geleiders) loopt wekt altijd een klein elektromagnetisch veld op. Een wisselend elektromagnetisch veld wekt op zijn beurt weer een elektrische stroom op in geleiders. Een wisselende stroom in een geleider beïnvloedt dus nabijgelegen geleiders. Elektrische apparatuur zit vol met geleiders met wisselende elektrische stroom (of waar de stroom wordt in- en uitgeschakeld). Dat heeft invloed op geleiders in bv. sensors.
Een zeer gevoelige sensor kan dan bv. een uitslag aangeven wanneer een apparaat in de nabijheid van die sensor iets doet. Dat kan bv. gaan om een zender die iets uit begint te zenden (de elektronica van de zender zelf, niet per se het antennesignaal), een motor of een verwarmingselement. Dat kan tegengegaan worden door het afschermen van de geleiders/ apparatuur/ sensors, maar dat voegt extra gewicht toe. Of je kunt de gevoeligste sensors zo ver mogelijk bij de grootste storingsbronnen vandaan houden. En je moet de apparatuur zo ontwerpen dat de storing tot een minimum beperkt blijft. In het uiterste geval moet je precies weten wat in alle gevallen de invloed van een apparaat is, zodat je de storing uit je resultaten kunt filteren, of door een elektronisch filter in je sensor in te bouwen of door de storing in de nabewerking van je gegevens uit de resultaten te filteren.
Dat alles kan behoorlijk van invloed zijn op de ontwikkeling van je probe. Je moet weten hoe groot de mogelijke storing is, en wat je er tegen kan doen. En je moet bepalen wat de invloed van je maatregelen zijn. Zoals gezegd kunnen sommige maatregelen invloed hebben op het gewicht van de probe. door afscherming, of extra bedrading wanneer je een sensor verder weg van een verwerkingseenheid moet plaatsen, of in het uiterste geval een uitschuifbare mastconstructie om een zeer gevoelige sensor op een afstandje te zetten van alle andere apparatuur in je probe. En gewicht is altijd belangrijk voor een probe.

Ik heb een opleiding in elektronica, je hoeft me er niets over uit te leggen. Onderlinge storing is iets om rekening mee te houden bij het ontwerp, maar de oplossingen zijn niet duur / ingewikkeld. Afscherming en filters is niet wat een probe duur maakt.

De toleranties die in de ruimtevaart worden toegepast zijn vele malen kleiner dan die voor normale hui-tuin en keuken-elektronica gebruikelijk zijn. Evt. afscherming moet dus een stuk beter zijn, en is dus zwaarder in gewicht. Filters kunnen onbedoeld ook een zwak signaal wegfilteren. Beiden wil je zo min mogelijk toepassen.
De kosten zitten niet in het toepassen van afscherming en filters, maar in het zoveel mogelijk voorkomen daarvan.

Weer geen bron?

Nee, geen bron.
Het was een vrij uitgebreid artikel over de techniek die komt kijken bij het bouwen van interplanetaire sondes, maar dat was al weer een paar jaar geleden.
Ik vermoed dat het in het Amerikaanse tijdschrift Aviation Week & Space Technology stond. Dat is het enige tijdschrift waar ik regelmatig dit soort in-dept artikelen las. Maar het zou ook een ander gespecialiseerd tijdschrift kunnen zijn dat ik een keer gekocht heb.

Ik maak me ernstige zorgen over de ExoMarsrover van ESA/Roscosmos, die dit jaar naar Mars gaat.

Een paar jaar geleden werd er een testmissie gedaan. Een soort laboratorium en de finale test om te kijken of het landingsysteem zou werken. Hetzelfde systeem als dat de EXOMars gaat gebruiken. De Schiaparelli heette dat ding. Dat ging dus helemaal mis. Het landingsysteem werkte niet, en de Schiaparelli sloeg keihard te pletter op het Marsoppervlak.

Bij de NASA zou alles terug gaan naar de tekentafel, maar de ESA/Roskosmos lulde aan deze faalmissie een punt, dus binnenkort gaat de rover naar Mars, in de wetenschap dat de testmissie niet helemaal lekker ging. Dat wordt billenknijpen.

Wanneer alles terug gaat naar de tekentafel heb je dud een nieuw, ongetest systeem.
Wanneer je weet wat er fout gegaan is met je systeem, kun je dat op dat punt aanpassen. En van PR-bullshit moet je je niet te veel aantrekken.

Er kwam gewoon een alien in zijn pad staan
ontopic. Ik vind het knap dat al deze veiligheidsfeatures zijn ingebouwd en dat alles zo uitgebreid getest word voordat hij een stap zet.
Fijn hij het weer doet.

Glitch? Of zat Wolowitz weer eens aan de knoppen te draaien?

Whahaha ik moest hier ook aan denken


voor de mensen die niet weten waar het over gaat:
https://www.youtube.com/watch?v=tujRX1mSwWs

[Reactie gewijzigd door nexhil op 24 januari 2020 13:00]

Werkt een van jullie bij Comedy Central? Die aflevering was toevallig vandaag op TV

Hahaha

Hier ook grote big bang fan

Super fascinerend het enkele feit dat erop een andere planeet 560 miljoen km hiervandaan al ruim 7 jaar een robot rondrijdt die onderzoek doet en wekelijks foto's terugstuurt naar aarde

Ik heb daarom een Android app gebouwd waarin je makkelijk alle foto's kunt doorzoeken die Curiosity in die 7 jaar genomen heeft. Ook geeft de app meer informatie over de missie en planeet Mars.

[Reactie gewijzigd door Magnolia op 24 januari 2020 14:34]

Samenvatting: Curiosity zat er even helemaal doorheen , maar ziet het na een peptalk van zijn vrienden bij de NASA allemaal weer zitten en gaat weer met goede moed aan de slag.

[Reactie gewijzigd door Brousant op 24 januari 2020 14:29]

@ Magnolia
Mooie app, heb hem bij de andere gezet die ik al heb over dit en vergelijkbare onderwerpen.
Enkele van de NASA activiteiten die ik hier ook nog wil vermelden zijn de educatieve en de marketing, zoals de actie om de Rover die in juli wordt gelanceerd een naam te geven en de mogelijkheid om een boardingpass te reserveren voor missies: https://mars.nasa.gov/participate/send-your-name/insight/