NASA brengt Kepler-telescoop weer in slaapmodus voor downloaden van data

De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA heeft de Kepler-ruimtetelescoop opnieuw in een slaapmodus gebracht. Dit is gedaan om brandstof te besparen, in de hoop dat recente data nog kan worden gedownload.

De NASA laat weten op basis van ontvangen data te hebben vastgesteld dat de capaciteit om Kepler precies te richten verder is verminderd. Op basis daarvan is de telescoop in een slaapmodus gebracht waarin geen brandstof wordt verbruikt. Dat is in augustus en juli ook al eens gedaan.

Eind augustus is Kepler begonnen aan de negentiende observatiemissie, waarbij in het heelal wordt gespeurd naar exoplaneten. De NASA hoopt de data die daarbij is verzameld, op 10 oktober te kunnen downloaden, mits het lukt om de antenne naar de aarde te richten. Daarvoor is brandstof nodig en de huidige slaapmodus moet daaraan bijdragen. Door de onzekerheid over de overgebleven hoeveelheid brandstof is het niet zeker dat het downloaden gaat lukken. Als het lukt, wordt daarna nog een nieuwe observatiemissie gestart.

De telescoop is niet meer precies te richten op de te onderzoeken sterren nadat in 2012 een van de vier gyroscopische vliegwielen uitviel. In 2013 gaf ook een tweede vliegwiel de geest. Voor het richten van Kepler is de NASA nu aangewezen op de resterende vliegwielen, de thrusters en de druk van de zonnewind.

Kepler heeft tot nu toe 2652 exoplaneten ontdekt. Terwijl deze ruimtetelescoop zich richt op een relatief beperkt gebied met 150.000 sterren, richt de officieuze opvolger TESS zich op een veel groter gebied. Deze nieuwe ruimtetelescoop is in april gelanceerd en is al bezig met de zoektocht naar exoplaneten.

Door Joris Jansen

Redacteur

02-10-2018 • 09:26

27

Reacties (27)

27
27
25
3
0
2
Wijzig sortering
Waarom nog een keer proberen om nog een vervolgmissie te doen met de Keppler? De Tess zou toch ook alle sterren kunnen zien wat de Keppler kan en meer
Een hoop antwoorden, maar niemand die de verschillen tussen Kepler en TESS aankaart. Kepler heeft een enkele grote telescoop aan boord met een spiegel van 1,4 meter en een gezichtsveld van zo'n 12 graden. TESS heeft 4 kleinere telescopen die ieder een gezichtsveld van zo'n 24 graden hebben en zal uiteindelijk bijna de hele sterrenhemel opserveren, wat zo'n 400x meer is dan Kepler. Echter kan TESS door de kleine camera's niet heel ver kijken en zal dus 'slechts' zo'n 500.000 nabije sterren observeren. Kepler kan dankzij de enkele grote telescoop sterren die veel verder weg zijn observeren. Daarnaast is TESS pas eind juli begonnen met de missie en dus overlappen deze missies elkaar slechts enkele maanden.
Het ding hangt er toch. Dus waarom niet gewoon proberen te gebruiken? Dan kan de Tess een ander stuk van de ruimte bekijken, en zie je op die manier mogelijk meer dan met maar 1 telescoop.
Dat is wat er nu gebeurt... data storage is vol, en moet nu eerst gedownload worden.
Daarna hopen ze dat er nog voldoende brandstof is voor een volgende missie.
Ik denk dat observatie tijd duur is. En die Kepler is afgeschreven, dus daar kunnen nog alle minder belangrijke observaties mee gedaan worden zolang hij het doet. Maar dat is mijn aanname en niet gebaseerd op feiten.
Inderdaad. Voor niet alle observaties is een state-of-the-art telescoop nodig. En observatietijd is heel moeilijk om aan te komen. Er zijn zoveel verschillende objecten waar je je telescoop op kunt richten en voor niet alle onderzoeken is dezelfde gevoeligheid nodig.

Zelf heb ik wel eens meegewerkt aan een onderzoek waarbij een gewone optische telescoop op aarde in Nederland werd gebruikt als gidsonderzoek om te kijken of er objecten waren die met een satelliettelescoop nader onderzocht moesten worden. Dit omdat het niet alleen heel lastig is om waarneemtijd op een grote satelliet te krijgen, maar ook omdat het gewoon heel. veel. werk. is om zo'n aanvraag te doen. Als je vantevoren iets kunt doen met een minder exclusieve telescoop, dan doe je dat graag.
Het ontwerpen, bouwen, lanceren van zo'n toestel kost enorm veel tijd, geld en moeite. Als je dan met minimale extra operationele kost er nog data uit kan halen, waarom niet?
Onderzoekstijd (tijd van zo'n satelliet reserveren voor je project) is geloof ik nog steeds gelimiteerd,dus ze halen er gewoon alles uit zolang het nog kan.
Waarom niet? Ding hangt er toch al. Kun je dan vervolgens TESS nog verder mee kalibreren of misschien zie je net iets dat ze over het hoofd ziet.
Omdat de capaciteit nou eenmaal zeer beperkt is in de ruimte, dus zolang hij het doet maakt men er gebruik van. En ik kan me goed voorstellen dat de kepler wordt ingezet voor (extra) opleiding/ervaring op te doen. Een eventuele fout is dan niet zo erg.
De kennis die ze opdoen om een half stuurloos ruimtevaartuig alsnog juist bij te sturen is ook erg waardevol. Hoe schaarser de middelen, hoe innovatiever en creatiever je te werk moet gaan en hoe meer je leert van de beperkingen die het vaartuig zijn opgelegd. Dit kan tot nieuwe inzichten leiden voor toekomstige missies en daarmee de levensduur en het nut vergroten van nieuwe ruimtevaartuigen.
Er is veeeeeeel meer vraag naar data dan deze toestellen kunnen leveren.

Ook is er meer ruimte te bespeuren dan er energie is van deze.

Vergelijk het met 1500 man een fles water en een bijna leeg drank bekertje in de woestijn.
Ik vraag me af hoe een vliegwiel de geest kan geven.
Ik neem aan dat die gewoon door een elektromotor aangedreven wordt.
En die gaan bijna nooit stuk, dus...
Het zijn de lagers die stuk gaan, dit zou de oorzaak kunnen zijn:

https://youtu.be/KibT-PEMHUU

Volgens mij zijn er maatregelen genomen om dit te voorkomen in de toekomst. (Keramische lagers, die geleiden geen stroom zodat er geen vonkjes door de balletjes van het lager kunnen slaan dat kraters veroorzaakt)

[Reactie gewijzigd door warcow op 25 juli 2024 05:02]

Super filmpje! Thanks!
Op aarde gaat ze inderdaad bijna nooit stuk. Maar hoe zit het bij temperaturen van -150°C en +150°C en straling die we op aarde niet hebben?

[Reactie gewijzigd door Theo op 25 juli 2024 05:02]

Dat is precies wat ze in het filmpje uitleggen. Met name de elektrisch geladen deeltjes van solar flares en de zonnewind zorgen voor elektrische overslag van de kogels/rollen op de lagerschalen. Dit zorgt op zijn beurt weer voor het ontstaan van putjes waardoor het lager meer wrijving ondervindt met alle verdere gevolgen van dien. Op aarde worden we voor deze geladen deeltjes beschermd door het aardmagnetisch veld.
Vandaar dat ze nu zijn overgestapt op keramische lagerschalen die geen last hebben van dit verschijnsel.

[Reactie gewijzigd door Thedr op 25 juli 2024 05:02]

Volgens mij was dat een probleem met de lagers, metaal versus keramisch staat me bij.
Hier op aarde, in ideale omstandigheden, gaan ze inderdaad moeilijk stuk. In een telescoop zijn de omstandigheden wat minder ideaal dan in jouw woonkamer.
Ik ben wel geïnteresseerd in hoe dit downloadprocedé werkt. Als je kijkt naar hoe wij soms geen 4G-signaal hebben omdat er geen 4G-antenne in de buurt is, vraag ik me toch af hoe er in de ruimte zo een geweldige afstand overbrugd kan worden. Je hebt veel minder obstructie van het signaal, maar alsnog is de afstand erg groot, toch?

Kan iemand een uiteenzetting geven van Kepler tot de aarde, met alle 'data tussenstops', i.e. andere satellieten die als tussen-antenne dienen om de data door te sluizen? Daarnaast ben ik ook benieuwd naar de gemiddelde snelheid waarmee dit gebeurt en hoe lang het dus zou duren om alle data van Kepler naar de aarde door te spelen.

[Reactie gewijzigd door BramVroy op 25 juli 2024 05:02]

Dit gebeurt door middel van het deep space network, een serie van 12 telescopen die dit mogelijk maken en gericht worden op de satellieten. Op onderstaande pagina kun je vinden wat daarmee doen.
https://deepspace.jpl.nasa.gov

Hier kun je de live statistieken van het DSN vinden: https://eyes.nasa.gov/dsn/dsn.html

[Reactie gewijzigd door Lucky0wn op 25 juli 2024 05:02]

En hier kan je real time zien welke grond-schotels data ontvangen van welke satellieten, en hoe dat wordt doorgestuurd: https://eyes.nasa.gov/dsn/dsn.html
En denk dan dat Voyager zijn signaal 1/10.000.000.000ste van een WATT sterkte heeft als het aarde bereikt. Mindboggling :)
"Several times per week, the DSN antennas capture signals from the two Voyager spacecraft, which are exploring the edge of interstellar space. Their signal has a received power 20 billion times weaker than that of a digital wristwatch. (NASA/JPL-Caltech)"

https://deepspace.jpl.nasa.gov/about/

Echt bizar hoor, knap stukje werk!
Je moet er toch niet aan denken dat Kepler een tweede aarde heeft gevonden maar dat we dat nooit te weten komen omdat de download niet meer mogelijk was.
Over het waarom van het falen van de Reaction Wheels zag ik laatst dit stukje van Scott Manley:
https://youtu.be/KibT-PEMHUU
Ja, zie bericht van warcow!
oja, niet gezien, beetje dubbel op dus, sorry.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.