Onderzoekers maken volledige kaart met waterhoeveelheden onder maanoppervlak

Wetenschappers van de Amerikaanse Brown-universiteit hebben op basis van satellietdata de hoeveelheid water onder het hele maanoppervlak in kaart gebracht. Hoe dichter bij de polen van de maan, hoe meer water onder het oppervlak blijkt te zitten.

De onderzoekers hebben vastgesteld dat water bijna overal aanwezig is op de maan en dat het niet is beperkt tot de gebieden in de buurt van de polen. De hoeveelheden nemen wel toe naarmate dichter bij de polen van de maan wordt gezocht. Het gaat nog altijd om relatief kleine hoeveelheden; de maximale gemeten gemiddelde waterconcentraties in gebieden nabij de polen kwamen uit op waardes tussen de 500 en 750 parts per million.

Dat is minder dan de hoeveelheid water die in de droogste woestijnen op aarde wordt gevonden. Toch denken de onderzoekers dat hun overzichtskaart kan dienen als een routekaart voor toekomstige maanmissies, zodat duidelijk is waar water kan worden gewonnen als drinkwater of om brandstof mee te maken. Volgens de wetenschappers is er een duidelijk patroon te zien in de verspreiding van het water; het is vrij gelijkmatig verdeeld en de hoeveelheden nemen af naarmate dichter bij de evenaar wordt gezocht.

Aan de hand hiervan denken de onderzoekers dat dit water voor een belangrijk deel is ontstaan via zonnewind. Zonnewind bestaat onder meer uit een bombardement van geladen waterstofdeeltjes, afkomstig van de zon. Deze waterstofdeeltjes reageerden op de maan met het aanwezige zuurstof, waaruit onder meer hydroxyl is gevormd, een verbinding van een zuurstof- en een waterstofatoom.

Overzichtskaart van de hoeveelheid water op de maan. De gele stippen zijn de landingsplekken van de Apollo-maanmissies.

Het overgrote deel van het gevonden water wordt toegeschreven aan dit hydroxyl, maar niet al het water is op deze manier gevormd. Zo hebben de onderzoekers van de Brown-universiteit tijdens eerder onderzoek in de buurt van de evenaar relatief hoge concentraties water gevonden bij vulkanische afzettingen. Het gaat daarbij om pyroclastisch gesteente, afzettingen die zijn gevormd tijdens vulkaanuitbarstingen. In dit gesteente zit waarschijnlijk vulkanisch glas, dat water bevat. Dit materiaal is vermoedelijk via uitbarstingen vanuit het binnenste van de maan in de buurt van het oppervlak terechtgekomen.

De wetenschappers hebben voor hun bevindingen gebruikgemaakt van de Moon Mineralogy Mapper, een spectrograaf die zich aan boord van de Indiase Chandrayaan-1 bevindt. Deze maansonde verdween in 2009, maar werd in maart gevonden door ruimtevaartorganisatie NASA. Met deze spectrograaf is het licht gemeten dat vanaf het oppervlak van de maan wordt weerkaatst. Door te kijken naar de verschillende golflengten die worden geabsorbeerd en weerkaatst, kan bepaald worden welke mineralen aanwezig zijn.

De wetenschappers beseffen dat hun onderzoek vragen onbeantwoord laat en dat meer onderzoek nodig is. Zo begrijpen ze nog niet waardoor de geobserveerde fluctuaties in de waterconcentraties veroorzaakt worden; deze doen zich voor tijdens bepaalde dagdelen van de maan. Misschien betekent dit dat het water deels weer zal worden aangevuld zodra het ooit wordt gewonnen vanaf het oppervlak. Ook was het onderzoek beperkt tot de data die de spectrograaf kon halen uit het licht dat vanaf het maanoppervlak wordt weerkaatst. Dat betekent dat nog onduidelijk is hoeveel water zich in permanent schaduwrijke plekken bevindt, zoals in de vele maankraters.

Het onderzoek is gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Science Advances, onder de titel Water on the surface of the Moon as seen by the Moon Mineralogy Mapper: Distribution, abundance, and origins.

Reacties (46)

Voor de mensen die op het plaatje van de landingen van A11 t/m A17 opmerken dat er geen A13 tussen staat:

De beroemde Apollo 13 van "Houston we have a problem" is nooit geland op de maan door problemen.

Als ze dit meten met licht wat wordt weerkaatst door het oppervlak van de maan vraag ik me toch echt af hoe diep ze onder dat oppervlak kunnen kijken.

Niet. Of iig niet heel diep. Je zegt het al; "licht wat wordt weerkaatst door het oppervlak".
Mineralen zijn meestal niet of niet erg transparant.

Dus dan kunnen er ook aliens zijn aan de achterkant van de maan.

Maar natuurlijk zitten die daar, deze hebben de maansonde laten verdwijnen, vervolgens de sensoren aangepast, zodat we nu denken dat er water op de maan is. Zodra we straks een leuke basis op de maan hebben gebouwd, worden de astronauten overmant en hun geest overgenomen, zodat de aliens eindelijk kunnen beginnen met het veroveren van de aarde.

Maar nu even *iets* serieuzer, hoe kan een maansonde kwijt geraakt worden, om ineens weer teruggevonden te worden? Als zo'n ding zijn baan om de maan verliest, kunnen er volgens mij 2 dingen gebeuren:
1) Slingshot de ruimte in, voor altijd verdwenen
2) Terug naar Aarde komen, om in de dampkring te verbranden.
Je raakt zoiets toch niet zomaar kwijt? Ik begrijp ook wel dat we enorm veel ruimte afval hebben en dat er heel veel dingen tussen de maan en de aarde vliegen, maar dit wordt toch allemaal behoorlijk scherp in de gaten gehouden AFAIK.

[Reactie gewijzigd door walteij op 14 september 2017 12:40]

"A member of the science advisory board of Chandrayaan-1 said that it is difficult to ascertain reasons for the loss of contact. ISRO Chairman Madhavan Nair said that due to very high radiation, power-supply units controlling both the computer systems on board failed, snapping the communication connectivity. However, information released later showed that the power supply supplied by MDI failed due to overheating."

https://en.wikipedia.org/wiki/Chandrayaan-1

"However, information released later showed that the power supply supplied by MDI failed due to overheating."

Dat krijg je met die goedkope Chinese rommel...

Daar moet je niet de draak mee steken https://youtu.be/UOKnRjAWjh4?t=55m10s

[Reactie gewijzigd door Canule op 14 september 2017 12:50]

De nazi's zitten daar natuurlijk!

Kan niet wachten
Part 2

OT: Fluctuaties, kan dat niet te maken hebben met onder grondse getijden oid?

tot 750 deeltjes water per miljoen deeltjes he....het is dus niet eens grondwater te noemen..en dus ook geen getijden!

Een kuub rots vergruizen(?) voor driekwart liter water. Niet heel fantastisch, maar misschien nog wel te doen. En heel goed recyclen natuurlijk.

Zodat we de maan steeds kleiner maken en de getijden op aarde worden beïnvloed en de natuur nog meer naar z'n gruzelementen gaat... laten we Alstjeblieft de maan laten voor wat het is qua hoeveelheid grondstoffen...

[Reactie gewijzigd door mrdemc op 14 september 2017 19:56]

Je idee is totaal buiten proporties. Zoek maar eens uit uit hoeveel kuub materiaal de maan is opgebouwd en hoe lange we practisch zouden doen om dat weg te halen.

Voorts is het natuurlijk niet de bedoeling het terug naar de aarde te halen. We hebben hier genoeg rots en water. Het topic gaat over een basis op de maan.

en wat er zit is geen h2o maar h1o dus je moet t nog een keer bewerken....in the end niet rendabel!

Een deel 2, cool.
Waarschijnlijk meer entertainment dan SuperHeroMutant XCIV (heb de laatste paar dozijn niet eens meer bekeken)

Misschien is het geen fantasy: http://classic.battle.net...nits/waterelemental.shtml

Videootje, kort maar krachtig.
Met nogal een computer stemmetje, maar goed.
@Endless_Death
Klopt, dat wordt hier nog weer eens goed duidelijk gemaakt.
En nu zat ik me net te bedenken hé.
We weten al langer dat er op meerdere planeten in ons zonnestelsel water bevind Bron, ook planeten die geen atmosfeer hebben en waarvan het zich weliswaar niet altijd direct aan het oppervlak bevindt en het er soms alleen aanwezig is in bevroren vorm/staat, maar dat even daargelaten.
Wat dan eigenlijk maakt dat als we van planten die niet in de goldilock zone zitten al weten dat er zich water op bevindt, waarom zal dat bij onze maan dan eigenlijk anders zijn.
En al helemaal als je je dan bedenkt dat onze maan zich toch redelijk dichtbij deze goldilock zone bevindt, aangezien i zich redelijk* dicht bij onze aarde bevindt.

*Onze maan is ongeveer 384.400 km verwijderd van de aarde.

[Reactie gewijzigd door SSDtje op 14 september 2017 14:43]

*Onze maan is 384.400 km verwijderd van onze aarde om precies te zijn.

Als we dan toch precies zijn....hoe wordt die afstand gemeten? De aarde heeft nogal wat bergen en dalen, en de maan niet minder. Of is het de afstand tot zee-nivo? Hoewel er van zee-nivo bij de maan volgens dit artikel geen sprake is.

[Reactie gewijzigd door veltnet op 14 september 2017 14:38]

"Als we dan toch precies zijn....hoe wordt die afstand gemeten?"

Kijk eens aan

[Reactie gewijzigd door SSDtje op 14 september 2017 15:01]

Leuke link...In dat stukje wordt inderdaad verteld welke techniek wordt gebruikt om te meten, maar niet van welk punt tot welk punt er wordt gemeten. Indien je de afstand meet met de looptijd van golven dan is dat waarschijnlijk ook nooit op de meter nauwkeurig over zo een grote afstand.
Ook de hoogte van het observatorium (op een berg of in een dal) kan hierbij voor fouten zorgen die achteraf gecompenseert dienen te worden.

Ik heb zelf natuurlijk ook al even gezocht maar niet gevonden. Wikipedia e.a. kunnen mij dat ook niet vertellen.

Niet dat ik zo'n mierenn**ker ben dat ik de afstand in meters precies wil weten, maar ben wel benieuwd naar de exacte definitie van de afstand tussen twee hemellichamen die niet geheel glad zijn.

Ga er maar vanuit, dat het vanaf zee niveau gemeten wordt, aangezien die wereldwijd ongeveer overal gelijk is namelijk.
Het kan soms net even iets verschillen hier en daar, in verband met de stand van de maan ten opzichte van de aarde en dus eb & vloed, maar is wereldwijd genomen wel hetgeen, wat wereldwijd het meest overeen komt met elkaar overal ter wereld.

(Ik zeg niet dat het zo is, maar logisch nadenkend, lijkt mij dit bovengenoemde het meest voor de hand liggen in elk geval)

Er wordt niet vanaf zeeniveau gemeten. De afstand tussen twee hemellichamen is gedefinieerd als de afstand tussen de twee (massa-)middelpunten. Dat is een zinvollere afstand in de astronomie, omdat die afstand je vertelt hoe groot de zwaartekracht tussen de twee objecten is. De exacte definitie hangt op die manier dus niet echt af van hoe glad de lichamen zijn

Exact, en vandaar dat het zeeniveau mij ook het meest logische leek.
Maar jouw reactie verklaart natuurlijk wel nog mooier, het waarom.
Top

die paar km verschil maakt niet zoveel uit op zo'n grote afstand

Je zal het maar moeten lopen

de afstand wordt dan ook niet gemeten vanaf het oppervlakte

Of is het de afstand tot zee-nivo?

Volgens deze figuur meten ze van het middelpunt van de aarde tot het middelpunt van de maan.

Veel maakt het natuurlijk niet uit: de straal van de aarde is iets meer dan 6000 km en de straal van de maan iets meer dan 1700 km, dus dat zijn vrij kleine getallen ten op zichte van die 384.400 km. Ook is die 384.400 slechts een gemiddelde, want de maan draait rond de aarde in een elliptische baan en staat dus niet altijd even ver van de aarde.

Maar het zou wel leuk zijn als ze vanaf zeeniveau zouden meten. De maan beweegt zich met een afstand van een paar centimeter per jaar van de aarde af. Als we dan maar genoeg auto rijden zodat het zeeniveau snel stijgt kunnen we hem weer vangen... ;-)

In 1993 is een erg leuk boekje verschenen over de maan in de dominicusreeks.
Er staat bijvoorbeeld in wanneer er vanaf de maan aardverduisteringen te zien zijn.
Tweedehands hier en daar te koop, en een aanrader. De mijne houd ik zelf.

https://www.nrc.nl/nieuws...bezoekers-7178279-a501364

Een aardverduistering die je kunt zien vanaf de maan? Was het een sprookjesboek?

Edit: Je bedoelt de schaduw van de maan die op de aarde geworpen wordt besef ik mij nu. Niets gezegd..

[Reactie gewijzigd door marijn78 op 14 september 2017 16:11]

Net zoals de maan tussen de aarde en de zon kan zitten. Kan ook de aarde tussen de maan en de zon zitten. Dus vanaf de maan kan je zeker een 'aardverduistering' zien.

Daar ga ik toch nog niet helemaal in mee. Er is volgens mij geen sprake van 'net zoals'. Er worden nu twee aparte natuurverschijnselen door elkaar gehaald.

'Net zoals de maan tussen de aarde en de zon kan zitten'. Dat is een eclips, zoals laatst in de US, waarbij een hemellichaam voor de andere langs passeert.

'Kan ook de aarde tussen de maan en de zon zitten'

Bij een maansverduistering zien wij vanaf aarde de schaduw van diezelfde aarde die op de maan geworpen wordt. Als je op de maan staat, en je kunt de zon niet zien omdat de aarde er voor zit, dan spreek je toch echt van een zonsverduistering, en niet van een aardverduistering. Ondanks dat die aarde vanaf de achterkant beschenen wordt en dus donker zal zijn gezien vanaf de maan.

e: typo

Ja, inderdaad, het is dan een zonsverduistering

als de aarde tussen de maan en de zon zit is het een zonsverduistering. als de maan tussen de aarde en de zon staat is het een aardsverduistering. of andersom, vanaf de aarde gezien, in het eerste geval is het een maansverduistering en in het tweede geval een zonsverduistering.

Je hebt helemaal gelijk...

Eigenlijk weinig verrassend. De tijd dat we dachten dat planeten uit enkel steen of gas bestonden ligt toch wel ver achter ons.

Dat weet ik niet zeker want er zijn mensen die denken dat de aarde plat is

maan = kaas

Als het zelfs bij de 'dikkere' gebieden maar 750 ppm is, waarom hebben ze het dan over winnen van water? Dat is, als ik het artikel zo lees, vergelijkbaar met dat we hier uit de woestijn water proberen te winnen. Maw: heeft dat zin, zijn de kosten niet hoger dan de baten?

Als je eenmaal op de maan bent, is het denk ik goedkoper om het alsnog daaruit te winnen, dan dat je om de zoveel weken een pakketje naar de maan moet sturen met water. Bovendien, als je daar eenmaal water kan condenseren (om het maar een naam te geven), kan je de boel langzaam opvangen in een bassin, en al je waste water kan je gaan zuiveren en hergebruiken. Dan ben je enigszins zelf voorzienend.

Dat is op ruimte missies best een ding

Nja dat was dus de vraag, of dat zelfs bij zulke kleine hoeveelheden nog loont. Want dan heb je zulke installaties nodig en ben je zo lang bezig.......en heb je 10L water gefixt

Het kost meer water om het te winnen. Immers de manschappen die de apparatuur moeten bedienen hebben meer water nodig per dag dan die 10 liter die ze eventueel kunnen winnen.

Het meeste "water" bestaat volgens het artikel uit hydroxyl. Maar dan is het toch geen water?
Hydroxyl kun je niet drinken of aan de plantjes geven.

"Tweakers negeert natuurlijk weer volledig het nieuws"
Denk het niet, aangezien dat al bekend is zins 11 februari 2014 namelijk.
Bron
Bron

Dat houden ze liever geheim want we weten ook al dat je dat water niet moet aanraken.

https://www.youtube.com/watch?v=0UHTH7VlrNs

Maar goed, dat is hier ook al gemeld en erg gaaf We weten van hier op aarde dat waar water is vrij zeker ook leven voorkomt.