Oostenrijkse rechter stelt vragen aan EU-Hof in Schrems-zaak tegen Facebook

De hoogste Oostenrijkse rechter heeft vragen gesteld aan het EU-Hof in een nieuwe zaak die door Max Schrems is aangespannen tegen Facebook. In deze zaak draait het om de vraag of consumenten als groep een klacht kunnen laten indienen door één persoon.

De Oostenrijkse rechter wil weten of Europees recht het toelaat dat een partij, in dit geval Max Schrems, tegelijkertijd zijn eigen klachten als ook de klachten van andere personen voor de rechter brengt. In feite vraagt de rechter daarmee of de mogelijkheid bestaat van een zogenaamde class action of groepsvordering. Daarbij wil de rechter ook weten of het uitmaakt dat de deelnemers aan een dergelijke zaak in verschillende Europese lidstaten of buiten de EU wonen.

De vraag is daarnaast welke rechter bevoegd is om een dergelijke klacht in behandeling te nemen. Facebook was eerder van mening dat de Oostenrijkse rechter niet bevoegd is. Bij de beantwoording van de vragen door de Europese rechter speelt ook de kwestie of Schrems wel gezien kan worden als een reguliere consument, omdat hij een bekende figuur is, die al eerder zaken tegen het sociale netwerk is begonnen en daarmee een 'publiek gevecht' voert.

Deze zaak is begonnen nadat Schrems, die ook de Safe Harbour-uitspraak teweeg heeft gebracht, in 2014 een 'Facebook class action' begon. Via een speciale pagina konden personen zich aanmelden en destijds hebben 25.000 mensen dat gedaan. Schrems vordert 500 euro per persoon van Facebook, omdat het bedrijf verschillende overtredingen van privacywetgeving zou hebben begaan. Hij is van mening dat het 'onzinnig zou zijn als de rechter bepaalt dat alle 25.000 deelnemers aan de zaak een individuele aanklacht zouden moeten indienen'.

Tien procent van de deelnemers aan de zaak is Nederlander, zo werd in 2014 bekend.

Reacties (23)

Daarvoor hebben we toch ook een Europees hof ? Lijkt me juist voor dit soort gevallen iets. Of je moet het per land gaan doen daar , ondanks de EU, er per land vaak nog verschillende regels gelden.
Maar idd om nou 25000 verschillende zaken te gaan opstarten lijkt me wat te ver gaan.

Bij een Europees hof kan je in principe niet gelijk een zaak starten. Je gaat eerst naar de gewone rechtbank en gebruikt eerst alle beroepsmogelijkheden. Als die op zijn, kun je de zaak aan het Europees hof voorleggen die vervolgens kijkt of die überhaupt wel opnieuw moet worden behandeld.
Wat wel veel vaker voorkomt is dat er vantevoren 'advies' wordt gevraagd door een rechter zodat je achteraf niet met grote verschillen in (Europese) standpunten zit.


Nu heb je de gekke situatie dat een Nederlander in Oostenrijk een VS'ser gaat aanklagen. Als het nou zo was geweest dat de dienst/levering in Oostenrijk heeft plaatsgevonden zou er grond zijn geweest.

Indien de (Europese) rechter het wil toelaten zonder specifieke richtlijnen waardoor je het als een uitzonderingsgeval moet behandelen, loop je het risico dat burgers op een gegeven moment gaan shoppen in een EU-land waar hen het beste uitkomt.


Ik geloof dus niet dat de Europese hof het voor buitenstaanders toelaat om in Oostenrijk te procederen omdat er geen grond is.


Edit; komma geplaatst om het duidelijker te maken.

[Reactie gewijzigd door Iblies op 13 september 2016 11:39]

Niet helemaal. Wat jij beschrijft, is volgens mij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens. Daar ga je heen als je in je gewone recht niets meer te halen hebt én je mensenrechten geschonden zijn.

Het Hof van Justitie is voor gewone zaken een juridische hulplijn. Een nationale rechter kan zogeheten prejudiciële vragen stellen: hoe werkt het Europees recht op dit punt. Het Hof zegt dan hoe het zit, en de rechter kan die uitleg dan toepassen in zijn specifieke zaak. Hier is dus een vraag of je in privacyzaken een class action/massaclaim mag starten.

Je kunt daar ook gewoon een beroep starten,
http://curia.europa.eu/jcms/jcms/Jo2_7024/nl/


En dat het vaak als juridische hulplijn wordt gebruikt klopt inderdaad, maar die optie is belangrijk om in twijfelachtige gevallen vooraf tot een bepaalde overeenstemming te komen ipv achteraf nadat er een uitspraak is van een rechter.


Het argument van JanvdVeer in 'nieuws: Oostenrijkse rechter stelt vragen aan EU-Hof in Schrems... versterkt me juist in het idee dat de belangen veel te groot zijn.

Tot de conclusie komen dat iets niet klopt kan tot op zekere hoogte overeenkomst over worden bereikt,
hoe vervolgens de compensatie wordt geregeld zal Europees niet lukken. Het precedent dat er uit zal voortvloeien kan te veel invloed hebben op individuele lidstaten.

Nu heb je de gekke situatie dat een Nederlander in Oostenrijk een VS'ser gaat aanklagen. Als het nou zo was geweest dat de dienst/levering in Oostenrijk heeft plaatsgevonden zou er grond zijn geweest.

Indien de (Europese) rechter het wil toelaten zonder specifieke richtlijnen waardoor je het als een uitzonderingsgeval moet behandelen, loop je het risico dat burgers op een gegeven moment gaan shoppen in een EU-land waar hen het beste uitkomt.

Max Schrems is naar mijn beste weten gewoon een Oostenrijks staatsburger die inderdaad een Amerikaans bedrijf wil aanklagen. Nu ben ik geen jurist, maar het zou toch vreemd zijn als een Oostenrijks staatsburger een bedrijf die een dienst aanbiedt in Oostenrijk niet kan aanklagen omdat het onderhavige bedrijf niet fysiek in het land gevestigd is (het feit dat hij een class action rechtszaak wil daar gelaten).

Dus het rechtssysteem 'shoppen' waar jij bang voor bent lijkt mij hier niet ter zake doen, daar dat in dit geval niet de intentie is van Schrems? Hij poogt een groepsvordering te starten met Europese burgers. Denk ook aan het VW schandaal; het zou toch fantastisch zijn als alle EU-burgers zich kunnen verenigen in één zaak?

Ik besef mij nu dat hier best wel wat haken en ogen aan zitten, waarvan de verschillende wetgeving van de diverse lidstaten natuurlijk het grootste obstakel is...

edit: typo's

[Reactie gewijzigd door JanvdVeer op 13 september 2016 09:21]

Ja en nee.

Bedrijven vestigen zich met hoofdzetel ook in 1 lande en daar is dan een toezichthouder die toezicht moet houden op hun eu activiteiten. Ireland is heel geliefd ook vanwege slecht toezicht waardoor bedrijven soms ook meer vrijheden hebben.

Waar het op uitdraait is dat hij denk ik alle oostenrijkse klachten mag bundelen tot 1.

Waar haal je dat Ierland geliefd zou zijn vanwege "slecht toezicht"?
Daar heb ik werkelijk nog nooit eerder over gehoord.

Ik meen ook dat de reden voor ondernemingen om voor Ierland te kiezen het bijzonder gunstige fiscale klimaat was (Ierland is bezig een economische achterstand in te halen).

Zoe eens op privacy en toezichthouder daarvan, zitten met 2 man ergens op 1e verdieping, was ooit leuke foto van.

als eens een docu over Ryanair gezien, zou er eens goed naar kijken en het toezicht dat er op is.

En, als mogelijk, een hoger beroep in het zelfde land of evt. ook in een andere land ? En mag alleen het land waar de aanklager vandaan komt de zaak voeren ? Kan me voorstellen dat je het vermoeden hebt je in een bepaald land woont maar toch zoiets hebt van die rechters hier zijn me iets te partijdig (of erger je vermoedt omkoping).

Het kromme is dat je nu, als ik het begrijpvin Nederland wel een class action kan starten (Nu tegen VW maar mogelijk loterijverlies of woekkerrente, of willen die stichtingen alleen een schikking?) en in Duitsland (bijv tegen VW niet.

Een uitspraak van de EU rechter zal mogelijk dat in een van de twee landen veranderen.

Een echte class action kennen we in Nederland volgens mij ook niet. Wel stichtingen e.d. die uiteindelijk voor meerdere consumenten opkomen.

Een uitspraak van de 'EU rechter' heeft geen of beperkt invloed op deze zaken in Nederland. De vraag in Oostenrijk hangt voor het grootste deel samen met het feit dat er EU burgers uit zoveel verschillende landen zich bij deze zaak hebben aangemeld.

Als het gaat om privé personen geldt bijna altijd dat zaken onder de jurisdictie vallen van de rechtbank verbonden aan zijn of haar woonplaats. Dat is overigens niet het geval voor niet natuurlijke personen.

Facebook is gewoon een heel dom bedrijf, 25.000 rechtzaken of 1? Doe eens advocaat kosten x 25.000 of keer 1.... Trek dat van elkaar af... Das makkelijk verdiend, Dan had ik mijn kansen in Oostenrijk genomen 24.999 keer advocaat kosten uitgespaard, en kun je daar na altijd nog in beroep gaan bij het Europeese hof...

Dat is alleen als je ervan uitgaat dat al die 25.000 personen daadwerkelijk een rechtszaak gaan starten, wat ik zeer onwaarschijnlijk acht. De enige reden dat er zich überhaupt zoveel mensen bij aan hebben gesloten is juist vanwege de hoop dat al deze mensen tezamen een zaak krijgen, wat dan de individuele kosten vermindert.

Ik meen dat zich uiteindelijk iets van 40k+ mensen hebben aangemeld, de 25.000 "eersten" werden meegenomen in de zaak.

Maakt het inderdaad nog aannemelijker om niet ieder voor zich een zaak te hoeven opstarten.

Terechte vragen van beide partijen, ik ben benieuwd wat de rechter bepaald, maar dat kan redelijk verstrekkende gevolgen hebben voor de Europese rechtspraak.

Ik mag hopen dat de eu rechters inzien dat je meerdere klachten tot 1 rechtszaak mag bundelen.
De vraag blijft dan welk land bevoegd is. Zeg je ieder land dan kan men het land kiezen wat qua rechtsspraak misschien een voorkeur heeft voor het ene of voor het andere en dat kan dan weer niet de bedoeling zijn.

Grote kans dat men in Oostenrijk dan wel deelnemers mag bundelen maar niet uit andere eu landen.
Misschien wordt het dan voor dit soort zaken ook tijd voor een meer en goedkoper toegankelijke eu rechtbank die zich over dit soort zaken buigt. Uiteindelijk hebben we in eu verband afspraken over privacy gemaakt en daar moet een bedrijf als facebook zich ook aan houden.
toezichthouders hebben te slappe knieën en dus moet je naar de rechter en dat kost weer geld, vaak veel geld.

Grote kans dat men in Oostenrijk dan wel deelnemers mag bundelen maar niet uit andere eu landen

Het lijkt onwaarschijnlijk dat het EU Hof dat zal adviseren. Die streven immers naar gelijke behandeling van de burgers van alle EU landen.

zou je denken maar toch zijn er landen met strengere privacy wetten dan de eu voorschrijft. die hebben een minimum en landen kunnen individueel nog zaken veranderen mits ze niet in tegenspraak zijn.

Het kan dus best zo zijn dat op sommige punten de oostenrijkste wet strenger is dan de hongaarse of omgekeerd.

Als je als bekend figuur geen aanklacht mag indienen, mag Facebook, wat ook een bekend bedrijf is wat zich al divere malen moest verdedigen, zich dan nu ook niet verdedigen?

Je mag wel een aanklacht indienen, maar de vraag is of het wel zo gebundeld mag worden als nu getracht wordt; terwijl er burgers uit tig landen zitten die onder tig verschillende privacy wetgevingen vallen, niet die van Oostenrijk.

Dat is het probleem dat je krijgt als je als EU zijnde één landje wilt spelen, maar zelfs essentiele basiszaken als privacy nog niet uniform hebt geregeld... (Liever niet ook, gezien de EU vrijwel altijd alles afzwakt ten faveure van EU-bedrijven.)
Waarom zou een Oostenrijkse rechter dan mogen oordelen over een vermeende schending in Nederland of Ierland? (Bijvoorbeeld)
Dat is nogal wazig. De EU is nogal krom, tegenstrijdig en heel brak functionerend op dit gebied.

[Reactie gewijzigd door WhatsappHack op 13 september 2016 13:47]

Ik hoop dat er op Europees vlak er sowieso een duidelijker wettelijk kader komt rond grensoverschrijdende "class action suites".

Nu zie je vaak dat bedrijven iets mispeuteren en dan in de VS de klanten vergoeden, maar de Europese burger valt uit de boot want wij hebben dergelijke mogelijkheden niet of er is te veel onduidelijkheid over.

[Reactie gewijzigd door simplicidad op 13 september 2016 08:33]

Ik zou me graag bij mr. Schrems aansluiten indien mogelijk.
Als de rechtbank zou oordelen dat individueel klacht indienen moet - gaan we dat ook doen - Facebook verdient dat.

[Reactie gewijzigd door mutley69 op 13 september 2016 20:34]