Met de switches onderscheiden de twee keyboards zich van eerder uitgebrachte, vergelijkbare Varmilo-keyboards. Onze testexemplaren zijn namelijk niet voorzien van Cherry MX-switches, of Gaterons, maar van Varmilo's eigen switchontwerp. Inmiddels zijn die Varmilo EC-switches beland bij de tweede generatie, te herkennen aan V2 achter de naam. Hoewel de switches voor de compatibiliteit met keycaps een Cherry-stem hebben, zijn ze van het boxtype; er zit een soort vierkante rand om de stem heen. Dat maakt ze inherent stabieler dan switches waarboven alleen een stem uitsteekt.
De EC-switches zijn nog steeds mechanisch, maar dan wel elektrostatisch-capacitief. Die switches werken nog steeds met twee contactbladen, maar in plaats van daadwerkelijk contact te maken, naderen ze elkaar alleen als de toets geactueerd wordt. Omdat deze leafs onderdeel van een circuit vormen, veroorzaakt dat naderen een verandering in het elektrisch veld van die koperen bladen. Op die manier werken de switches feitelijk als condensators, waarvan de lading als maatstaf voor actuatie dient.
Door die veranderingen te meten, kan de on-board microcontroller van het toetsenbord bepalen wanneer een toets geactueerd wordt. Het grote voordeel van zo'n systeem is, net als bij optomechanische schakelaars, dat geen fysiek contact nodig is tussen de actuatorleafs van de switch, zodat de aanslag lichter kan zijn dan bij een puur mechanische toets. Natuurljk kan er gevarieerd worden in de kracht van de veer in de switches en zijn ook karakteristieken aanwezig die we van de bekende Cherry's kennen.
Zo heeft Varmilo vier varianten van zijn EC-switches gemaakt. De Sakura-switch, zoals in ons Sea Melody-toetsenbord, is een lineaire switch, met een actuatie-'kracht' van 45g. Daarmee is de switch vergelijkbaar met Cherry Reds. De Daisy in de Loong II is een nog lichtere variant met een actuatie van 35g van een lineaire switch, terwijl de Rose juist een zwaardere is, met 55g actuatiekracht. Wie liever een 'tactile' gevoel heeft, een klik zoals de bekende Cherry Blue, kan terecht bij de Ivy-variant, met een actuatiekracht van 50g.
Volgens Varmilo moeten de EC-switches niet alleen stiller zijn, maar ook sneller en ze zouden langer meegaan. De stilte zou onder meer te danken zijn aan het feit dat er minder kracht nodig is om de switches te actueren en ze niet helemaal ingedrukt hoeven te worden om geregistreerd te worden. Dat is met gewone mechanische switches overigens niet anders. De snelheid is volgens Varmilo wel meetbaar. Een mechanische schakelaar zou een reponstijd van 6ms hebben, maar omdat een EC-switch geen contactruis heeft, zou de switch een responstijd van minder dan 5ms hebben.
De levensduur ten slotte zou vooral door het contactloze karakter veroorzaakt worden, bijvoorbeeld in combinatie met het knoeien van vloeistof. Het lijkt een beetje op een omfloerste manier van zeggen: "Als je je Red Bull of Mountain Dew op een gewoon mechanisch toetsenbord knoeit, kun je hem weggooien, maar in de EC-switches van ons kunnen de contacten niet aan elkaar plakken." Daarnaast heeft oxidatie van de contactpunten of het binnendringen van stof geen invloed op de werking van de switches, wat ze langer moet laten meegaan dan puur mechanische switches.