De beste smartwatches van negen merken

De laatste drie horloges die we bespreken, hebben als gemene deler dat ze gebruikmaken van Googles Wear OS, voorheen bekend als Android Wear. De OPPO Watch 46mm, Suunto 7 en Mobvoi TicWatch 3 Pro maken allemaal gebruik van Wear OS versie 2.25, wat op het moment van schrijven de nieuwste variant is. Door het gebruik van deze gemeenschappelijke basislaag is de look-and-feel van de drie horloges in de basis hetzelfde, hoewel alle drie de fabrikanten hun eigen sausje over Wear OS hebben gegoten en de horloges wat vorm en aantal knoppen betreft van elkaar verschillen.

Hoewel Google met Android en Chrome OS voor smartphones en Chromebooks duidelijk laat zien dat het weet hoe het een besturingssysteem moet maken, voelt Wear OS voor smartwatches helaas nog altijd veel minder gepolijst aan. Alle drie de horloges die wij hebben getest, verloren tijdens de test regelmatig de verbinding met het Android-toestel waarmee we ze hadden gekoppeld, en de benodigde Wear OS-app voor Android toonde bij het starten van de app op willekeurige momenten de servicevoorwaarden, waarmee we steeds opnieuw akkoord moesten gaan.

Die verplichte Wear OS-app voor smartphones wordt gebruikt voor synchronisatie van het horloge en voor het wijzigen van instellingen die te maken hebben met de werking van Wear OS op het horloge. Daarnaast moet je een specifieke app van de fabrikant van het Wear OS-horloge installeren om data van sport- en gezondheidsfuncties in te zien en, afhankelijk van het horloge, watchfaces te beheren.

Is Wear OS verweesd?

Google wekt bovendien niet de indruk dat het heel hard werkt om Wear OS verder te ontwikkelen en de vraag is welke plannen Google op lange termijn met het besturingssysteem heeft. Partners van het eerste uur, zoals Motorola, LG en Huawei, maken geen Wear OS-horloges meer. Daardoor trekken nu kleinere fabrikanten de kar, zoals OPPO, Suunto, Movoi en Fossil. Daarbij geldt dat die laatste ook al ruim een jaar geen nieuwe Wear OS-horloges heeft uitgebracht. Het is ons eigenlijk wat té stil om een goed gevoel te hebben bij Wear OS.

Een willekeurig voorbeeld dat te denken geeft over Googles commitment aan Wear OS is de ondersteuning van YouTube Music, Googles eigen muziekdienst. Of eigenlijk moeten we zeggen: het totale gebrek aan ondersteuning voor YouTube Music op Wear OS. Gebruikers die vorig jaar na het uitfaseren van Google Play Music zijn overgestapt naar de nieuwe YouTube Music-dienst, hebben nog altijd geen mogelijkheid om hun muziek op smartwatches met Googles eigen besturingssysteem af te spelen. En dat terwijl YouTube Music bijvoorbeeld wél beschikbaar is voor Apples WatchOS. Dat maakt het afspelen van muziek via Wear OS-horloges meteen erg lastig. Offline muziek via Spotify wordt niet ondersteund en hoewel het mogelijk is om eigen muziekbestanden naar Wear OS-horloges te kopiëren, is dat een pijnlijk onvriendelijk proces, waarvoor (betaalde) apps van derde partijen nodig zijn; Google zelf voorziet standaard niet in deze functionaliteit.

Ook andere appbouwers lijken steeds terughoudender met het maken van nieuwe apps en het onderhouden van bestaande apps voor Wear OS. Strava, een van de populairste sportapps, wordt bij alle drie de Wear OS-horloges die we hebben getest, bijvoorbeeld aangegeven met de appnaam 'common', in plaats van 'Strava', een bug die al ruim twee jaar oud is, maar dus nog steeds voorkomt.

Fitbit en Wear OS

Googles recente overname van Fitbit is ook voedsel voor veel speculatie over de toekomst van Wear OS. Is Google van plan om toekomstige Fitbit-horloges te voorzien van Wear OS, waarbij het Fitbits sport- en gezondheidstracking onderdeel zal maken van het Wear OS-ecosysteem? Dat is een mogelijkheid, maar voorlopig geeft Google geen enkele duidelijkheid over de plek die Wear OS heeft in zijn toekomstplannen voor smartwatches.

Waarom deze rant over Wear OS, vraag je je wellicht af? Omdat het wat ons betreft belangrijk is om je ervan bewust te zijn dat de nieuwe OPPO Watch, Suunto 7 en Mobvoi Tickwatch Pro 3 allemaal gebruikmaken van een basis waarvan we niet zullen beweren dat die aan alle kanten rammelt, maar die staat als een huis waarvan de bouwer niet duidelijk maakt of het fundament verder verstevigd gaat worden.

Snapdragon Wear 3100 en 4100

Dat gezegd hebbende is de werking van Wear OS op de door ons geteste horloges doorgaans snel en vlot. De klokjes van OPPO en Suunto maken gebruik van Qualcomms Snapdragon Wear 3100-platform, terwijl de Mobvoi TicWatch Pro 3 het eerste en voorlopig enige horloge is dat gebruikmaakt van het nieuwere Snapdragon Wear 4100-platform. Volgens Qualcomm levert het Wear 4100-platform 85 procent betere prestaties dan zijn voorganger, terwijl een nieuw 12nm-productieprocedé en een extreem zuinige coprocessor tegelijk moeten zorgen voor een 25 procent lager energiegebruik. Dat laatste is geen overbodige luxe, want Wear OS-horloges gebaseerd op het Wear 3100-platform blinken niet uit in accuwerktijd, zoals we ook tijdens deze test bemerkten bij de apparaten van OPPO en Suunto. De accuwerktijd van de TicWatch Pro 3 is inderdaad significant beter. Waar de horloges van OPPO en Suunto maximaal twee dagen werken op een acculading, houdt de TicWatch het in de praktijk bijna vier dagen uit. Dat is dus bijna een verdubbeling en bovendien een werktijd waar wat ons betreft goed mee te leven is.

Dat het nieuwe Snapdragon Wear 4100-platform bij de Mobvoi TicWatch 3 Pro daadwerkelijk sneller aanvoelt dan de 3100-varianten van de OPPO- en Suunto-horloges, durven wij niet te stellen. Bij menunavigatie en veelgebruikte apps die voor alle horloges beschikbaar zijn, bemerken we eigenlijk geen verschil in vloeiendheid van de interface of de (start)snelheid van apps. In de praktijk is het vooral de accuwerktijd waarmee de TicWatch zich positief weet te onderscheiden.

Wear OS in de praktijk

Omdat alle drie de Wear OS-horloges gebruikmaken van dezelfde versie van dat besturingssysteem, bespreken we de basisfunctionaliteit hier. Wear OS is in de basis een écht smartwatchbesturingssysteem, net zoals Apples WatchOS en Samsungs Tizen dat zijn. Daarmee bedoelen we dat het systeem de mogelijkheid biedt om apps van uiteenlopend pluimage te installeren en de horloges daarmee echt als een polscomputer te gebruiken.

Googles eigen stemassistent is met het OS verweven en deze werkt op alle drie de horloges foutloos in het Nederlands. Je kunt Google Assistent activeren door 'Hey Google' te roepen, door een vooraf ingestelde knop lang ingedrukt te houden of door vanaf de watchface naar links te vegen. Veeg je vanuit de watchface naar rechts, dan kom je uit bij de 'tegels', kleine homescreens voor verschillende apps. De hoeveelheid tegels die maximaal op het horloge actief kunnen zijn, verschilt per apparaat. Ook het aanbod is per fabrikant anders. Naast tiles voor algemene Wear OS-apps en Google Fit maken de fabrikanten van alle drie de horloges die wij hebben getest namelijk ook tegels voor hun eigen gezondheids- en sportsoftware.

Laag over het besturingssysteem

Die fabrikant-eigen software integreert goed met Wear OS, maar voelt vaak ook dubbelop aan. Zo zijn er Google Fit-tegels voor activiteit, sport en hartslag, maar doen fabrikanten dat nog eens dunnetjes over met hun eigen software. Nu kun je Google Fit uitschakelen, maar het voelt wat rommelig aan. Ook in de menu's van de horloges die alle fabrikanten op hun eigen manier weergeven, lopen standaard Wear OS- en fabrikantapps met overlappende functionaliteit door elkaar.

Heb je Wear OS naar wens geconfigureerd, dan is het een fijn en vlot werkend systeem, maar zoals gezegd, met hier en daar bugs en ondersteuningsproblemen, waarvan onduidelijk is of en zo ja wanneer die worden opgelost.