Crysis Remastered
Het is mooi om te zien hoe verschillende gameplay-elementen van Crysis ook dertien jaar later nog goed genoeg zijn. Samen met het moderne jasje zorgt dat ervoor dat Crysis Remastered een prima te pruimen game is. De realiteit is echter ook dat de sporen van ouderdom zichtbaar zijn, door het mooie laagje heen. De prachtige lichteffecten kunnen niet verhullen dat het basismateriaal verouderd is, en af en toe gewoon te lelijk. Dat maakt nog niet eens zoveel uit, want tijdens het spelen heerst de actie en heb je zelden tijd om al te lang naar lelijke textures te staren. Vervelender is dat je die actie nog steeds niet in volle glorie kunt beleven. Het onvermogen van het spel om effectief gebruik te maken van meer dan twee cores maakt de processor al snel een bottleneck. Jammer, want juist die bottleneck had in deze Remastered-versie best tot het verleden mogen behoren. Nu profiteer je ook zonder de hoogste settings wel van de nieuwe grafische snufjes, zodat Crysis Remastered een vermakelijke game blijft. Die game had echter wel wat meer om het lijf mogen hebben. Hoe leuk het ook is om de campagne na al die jaren nog eens door te spelen, het zou goed zijn geweest als er een multiplayer-modus of de Crysis Warhead-content aan was toegevoegd. Nu ben je na een uur of twaalf wel klaar met deze remaster. De speeltijd is dus kort, zelfs voor een game die ‘slechts’ drie tientjes kost.
:fill(white):strip_exif()/i/2003809510.jpeg?f=thumblarge)
‘Can it run Crysis?’ is geen vraag, maar een begrip. Het inmiddels dertien jaar oude spel van Crytek is het schoolvoorbeeld van een game die pc’s tot het uiterste drijft. De meme heeft inmiddels echter meer waarde dan de game zelf, want duidelijk is wel dat als pc's zoveel jaar na dato Crysis nog steeds niet in zijn meest ultieme modus kunnen draaien, er wellicht iets schort aan de optimalisatie. Mede daardoor was het goed nieuws dat er dit jaar een ‘remastered versie’ zou komen. Een remaster is geen remake, dus dat beperkt wat je mag verwachten, maar dan nog kan een remastered game gebruikmaken van allerlei moderne technieken die hem een stuk mooier kunnen maken. Als daarbij ook iets aan de optimalisatie kan worden gedaan zodat de prestaties verbeteren, is een game als Crysis al snel de moeite waard om nog eens te spelen.
Consoleversie als basis
Crysis Remastered is inhoudelijk gelijk aan de game die dertien jaar geleden uitkwam. Althans, bijna. Raar maar waar: deze remaster heeft de oude consoleversie van Crysis als basis. Die versie miste een level dat wel in de pc-versie zat. In het level ‘Ascension’ vloog je in een VTOL terwijl je de strijd aanging met toestellen van de aliens. Dat level bleek echter te zwaar voor de Xbox 360 en PlayStation 3 en werd om die reden uit de consoleversie gelaten. Ascension ontbreekt ook in Crysis Remastered, wat natuurlijk een beetje raar is. De missie was niet per se onmisbaar voor de game, maar voegde wat variatie toe en zag er gewoon mooi uit. We hadden graag gezien hoe Ascension er anno 2020 uit zou zien, maar het level ontbreekt dus.
De rest van de game is gelijk gebleven. Dat betekent dat je ook in Crysis Remastered op een eiland terechtkomt, spelend als ‘Nomad’, een soldaat die onderdeel is van een speciale eenheid van het Amerikaanse leger. Die eenheid kenmerkt zich doordat de leden speciale exoskeletonpakken dragen, genaamd Nanosuits. De game speelt zich af in 2020, en in 2007 hadden gamemakers kennelijk bepaalde ideeën over waar het Amerikaanse leger op dit moment zou staan. Nu experimenteert het Amerikaanse leger wel met exoskeletonpakken, maar die zijn een stuk simpeler dan de versie waar Nomad en zijn collega’s in rondlopen. Nomads pak heeft namelijk allerlei geavanceerde snufjes. Niet alleen kan het pak hem helpen sneller te sprinten en hoger te springen, Nomad kan ook een speciale armor-modus activeren die het effect van vijandige kogels sterk reduceert en een cloack-modus gebruiken waardoor hij onzichtbaar wordt. Alle vier de functies van het pak kosten energie, maar de voorraad daarvan wordt automatisch opgeladen als de functies even niet worden gebruikt. Het betekent echter wel dat je extra schild of je onzichtbaarheid steeds maar tijdelijk kan worden gebruikt.
De functies van het pak heb je hard nodig, want al snel blijkt het eiland levensgevaarlijk. Niet alleen lopen er vijandelijke soldaten van de Korean People’s Army rond, er blijkt ook iets geheimzinnigs aan de hand te zijn. Zo vinden de soldaten vroeg in de game een schip dat niet in het water ligt, maar ergens op een berg is geparkeerd. Daar stuiten de soldaten ook op een vreemd wezen dat duidelijk niet aards is. Vanaf hier beginnen de buitenaardse invloeden een steeds grotere rol te spelen in het verhaal van Crysis, dat ook zoveel jaar na dato nog best heel aardig uit de verf komt. Datzelfde geldt voor veel elementen in de gameplay. Sterker nog, bij vlagen waren we best onder de indruk van hoe goed de dertien jaar oude game nog mee kan komen op dat vlak. De manier waarop de missies zich ontwikkelen zorgt nog steeds voor een fijne flow en spelen met de functies van het Nanosuit blijft leuk.
Ouderdom
Toch zijn er ook genoeg elementen die anno 2020 verouderd zijn. Zo voelt de game vaak wat houterig aan. Dat kun je vrij letterlijk nemen als je kijkt naar hoe vijandelijke soldaten bewegen. Grafische verbeteringen zijn er zeker, maar die zijn vooral van toepassing op de kwaliteit van zaken als textures, schaduwen en lichteffecten. Animaties en bijvoorbeeld het niveau van de kunstmatige intelligentie van de soldaten lijken identiek aan hoe ze dertien jaar geleden waren. Dat laatste blijkt bijvoorbeeld als soldaten een lijk zien liggen. Hoe veel vijanden je ook al hebt afgeknald op diezelfde locatie, elke volgende soldaat zal net zo nietsvermoedend poolshoogte komen nemen, om even later onderdeel te zijn van dezelfde door jou aangerichte slachtpartij. Mocht je trouwens zelf ten onder gaan in de strijd, dan hervat je de game vanaf het meest recent gepasseerde checkpoint. Crysis Remastered beschikt niet over een functie om handmatig op te slaan en dat kan voor wat lichte irritatie zorgen. Er zijn gelukkig vrij veel checkpoints, dus een enorm issue is het ook weer niet.
Een groter probleem is wellicht dat de game alleen de originele campagne omvat, wat met het oog op de huidige standaarden nogal mager lijkt. Wellicht had Crytek er goed aan gedaan om uitbreiding Crysis: Warhead of een multiplayermodus toe te voegen. Beide hadden voor wat extra uren spelplezier kunnen zorgen. Hoewel sommige elementen van de game prima overeind blijven en het leuk is om te zien hoe de klassieker er met gebruik van hedendaagse technieken uitziet, lijkt er namelijk weinig reden om Crysis Remastered een tweede keer te spelen. De prijs - dertig euro - reflecteert dat ook wel, maar het is zeker iets om je van bewust te zijn: na een uur of tien á twaalf ben je er wel doorheen.
:fill(white):strip_exif()/i/2003809506.jpeg?f=thumbmedium)
/i/2004896978.png?f=fpa)
:strip_exif()/i/1352797939.jpeg?f=fpa)
/i/1193481743.png?f=fpa)