Inleiding
Het protectionisme van president Trump heeft zo zijn uitwerking op de wereld. Je zou het handelsverbod met Huawei daaronder kunnen scharen, hoewel het volgens de Verenigde Staten in eerste instantie om vermoedens van spionage gaat. Hoe dan ook, voor het smartphonespeelveld is het jammer, want Huawei was op weg om Samsung het vuur aan de schenen te leggen. Het zou Samsung waarschijnlijk aanzetten tot meer innovatie en dat lijkt ons niet verkeerd. Helaas is dat in het Westen nu even niet meer het geval, want een Android-smartphone zonder Google-apps en -diensten is bepaald niet voor iedereen aantrekkelijk.
Toch is Huawei niet bij de pakken neer gaan zitten en ging het stoïcijns door met het presenteren van mooie high-end smartphones, ook in Europa. Stoïcijns, want de Chinese fabrikant repte bijna niet over de situatie met Google en dus ook niet over oplossingen om alsnog Google-diensten en apps op de Huawei-smartphones te krijgen. Huawei vaart een eigenwijze, andere koers: de eigen Huawei Mobile Services pushen. Apps haal je gewoon uit de Huawei AppGallery. Daar staan lang niet alle apps in die wij hier veel gebruiken, en als je die apps wel op een Huawei-toestel zet, blijkt dat ze HMS vaak niet ondersteunen.
Is dit grootheidswaan van een Chinese fabrikant die alles wat hij tot vorig jaar aanraakte, in goud deed veranderen? Of is Huawei snel overgeschakeld op een langetermijnstrategie waarbij het even zijn verlies neemt en intussen met kapitaalkracht ontwikkelaars van populaire westerse apps zover krijgt dat ze HMS ondersteunen en apps in de AppGallery zetten? We onderzoeken in deze review in elk geval hoe het nu is om als Google-gebruiker een P40 Pro te gebruiken, die dus geen Google-diensten en -apps heeft.
Bij de P40-serie heeft Huawei min of meer hetzelfde gedaan als Samsung met de S20-serie. De fabrikant introduceert een supertoestel: de P40 Pro+. Samsung plakt er Ultra achter en Huawei dus een '+'. Ze willen er hetzelfde mee zeggen: dit is de ultieme smartphone die wij nu kunnen maken, maar die gaat je wel flink veel geld kosten. De P40 Pro+ ligt echter pas in juni in de winkels, dus we houden het nu bij de P40 Pro, die waarschijnlijk voor de meesten kooptechnisch gezien interessanter is.
Dat is ook bepaald geen kinderachtige high-end smartphone, met natuurlijk weer de focus op de camera. Aangezien de P30 Pro in onze uitgebreide cameratest de beste smartphonecamera bleek, waren we erg benieuwd naar deze opvolger. Op de komende pagina's lees je of het zo'n goede smartphone is dat we je aanraden om door de nodige hoepeltjes te springen om deze smartphone voor je te laten werken.
Ontwerp en scherm
Huawei heeft het ontwerp van de P40 Pro niet drastisch veranderd ten opzichte van dat van de P30 Pro. Er zijn subtiele wijzigingen en daarnaast is het camera-eiland groter geworden, vergelijkbaar met wat we zagen bij de Samsung Galaxy S20-serie. Huawei heeft echter wel andere subtiele aanpassingen doorgevoerd. Zowel aan de achterkant als aan de voorkant zijn de zijkanten op dezelfde manier afgerond als bij de Huawei P30 Pro. Nu zijn echter de boven- en onderkant van het scherm ook afgerond, en vanaf de achterkant wat meer dan bij zijn voorganger. Bij de hoeken is het metaal breder, wat meer bescherming moet bieden als je de P40 Pro laat stuiteren, dan wanneer het scherm ook in de hoek gebogen zou zijn.
Ergonomisch gezien is het geen enorm verschil. De P30 Pro is iets hoekiger, waardoor de P40 Pro net iets lekkerder in de hand ligt. Verder is het vooral een visueel verschil. We zijn blij dat de afrondingen van het scherm niet te groot zijn. Daardoor verstoren ze de content op het scherm niet echt, maar heb je wel het mooie effect dat de content van het scherm 'afvalt' als een waterval. We hebben geen last gehad van onbedoelde aanrakingen van het scherm, maar het kan natuurlijk zijn dat jij de telefoon anders vasthoudt, waardoor je er wel last van hebt.
Toestel |
Huawei P40 Pro+ |
Huawei P40 Pro |
Huawei P30 Pro |
Huawei P40 |
Afmetingen |
158,2 x 72,6 x 8,95mm |
158,2 x 72,6 x 8,95mm |
158,0 x 73,4 x 8,41mm |
148,9 x 71,06 x 8,50mm |
Scherm |
6,58"-oled, ~20:9, 90Hz 15,2x6,8cm, 104cm² 2680x1200px |
6,58"-oled, ~20:9, 90Hz 15,2x6,8cm, 104cm² 2680x1200px |
|
6,1"-oled, ~19:9, 60Hz 14,1x6,5cm, 91,3cm² 2340x1080px |
Gewicht |
226g |
203g |
192g |
175g |
Adviesprijs bij release |
1399 euro |
999 euro |
999 euro |
799 euro |
De afmetingen van de telefoons zijn vrijwel identiek, en ook de knoppen en de onderkant zijn hetzelfde. Op de bovenkant zit bij beide de ir-blaster, wat een onderscheidende feature is, maar het infraroodsignaal blijft zwak. Daardoor moet je goed richten als je daarmee apparaten wilt bedienen. De P40 Pro heeft ook meer antennelijnen, vanwege de 5g-ondersteuning. Naast de microfoons onder- en bovenop, heeft de P40 Pro op het camera-eiland nog een extra microfoon, waardoor audiozoom mogelijk is bij het maken van video's.
Het camera-eiland van de Huawei P40 Pro is een stuk groter dan dat van de P30 Pro, geheel in lijn met de trend die we bij Samsung en Apple hebben gezien. Huawei heeft hier bewust voor gekozen, zonder dat de hardware het noodzakelijk maakt. De ledflitsers, tof-camera en microfoon zitten nu simpelweg ook op het eiland in plaats van ernaast zoals bij zijn voorganger. Het is minder subtiel en legt meer nadruk op het camerasysteem. Toch is het camera-eiland van de Samsung Galaxy S20 Ultra nog breder en ook een millimeter hoger.
De P40 Pro is waterdicht op basis van een ip68-certificering. Dat is inmiddels vrij standaard bij high-end telefoons. Een uitzondering hierop was OnePlus, dat niet aan de certificering deed, hoewel de toestellen wel waterdicht waren. Daar is die fabrikant nu echter ook van afgestapt met de OnePlus 8 Pro. De Huawei P30 Pro en de P40 Pro+ hebben de certificering, maar de P40 heeft slechts ip53.
Scherm: met groot, langwerpig cameragat
Ondanks de ongeveer even hoge behuizing, is het P40 Pro-scherm 0,1 inch groter dan dat van de P30 Pro. Dat komt doordat de schermranden boven en onder net even kleiner zijn, vooral aan de onderkant. Ook is er geen druppelinkeping meer voor de frontcamera. Die zit nu in een behoorlijk breed cameragat in het scherm, samen met een time-of-flightcamera, die gebruikt wordt om diepte te schatten voor de portretmodus en gezichtsontgrendeling.
Voor dat laatste is ook een infraroodzender en -ontvanger ingebouwd, die tussen de twee camera's in zit, en tot slot zit er nog een nabijheidssensor in het grote, zwarte gat. Dat kan fijn zijn bij het bellen, want we testen weleens telefoons waarbij geen plek is voor zo'n sensor en het scherm soms niet uitgaat bij het bellen. Daardoor beroert je oor dan het aanraakscherm op allerlei ongewenste manieren. Toch is er rechts naast die nabijheidssensor een stuk van 4 à 5 millimeter waar niets zit. Daar had wat ons betreft een notificatieledje gemogen of het cameragat had kleiner gekund. De linkerbovenhoek van het scherm, ook het deel boven het cameragat, is vrij nutteloos nu. Toch krijg je er ten opzichte van voorganger P30 Pro veilige gezichtsontgrendeling en een tof-sensor voor terug.
Video's en beeldverhoudingen
Huawei heeft ervoor gekozen om het cameragat en alles erboven en op gelijke hoogte niet als scherm te beschouwen bij het kijken naar video. Daardoor is het scherm bij naar video kijken een beetje in onbalans, want links heb je een veel grotere zwarte balk. Bij 16:9-content van Netflix is dat het enige waar je overheen moet stappen. Je kunt inzoomen en op het volledige scherm kijken met afgeronde hoeken, waarbij een deel boven en onder wegvalt, of je kunt uitzoomen en een volledige weergave krijgen met links en rechts veel zwart.
Bij 2:1-content, zoals de serie Altered Carbon, is het minder fijn. Ingezoomd zijn de hoeken links veel scherper afgerond dan rechts. Als je uitzoomt, zie je waar de kromming begint, maar loopt het plotseling over in een rechte lijn. Voor 21:9-content geldt dat je ofwel die ongelijk afgeronde hoeken ziet, of je zoomt uit en krijgt links hoeken van negentig graden, en rechts weer deels afgeronde en deels rechte hoeken. Mooi is anders. Bij YouTube zul je gebruik moeten maken van de mobiele browserversie, waarmee je bij alle beeldverhoudingen alleen een versie kunt krijgen die geheel op het scherm past, met hoeken van negentig graden.
Ververste verversingssnelheid
De trend van het moment is schermen met hogere verversingssnelheden dan de standaard 60Hz. Huawei heeft gekozen voor 90Hz en dat ziet er al een stuk vloeiender uit. Het is zonder meer fijn om te hebben, vooral bij het gamen, maar ook bij simpelweg scrollen. Samsung heeft echter meteen de stap gemaakt naar 120Hz en de mensen aan wie wij dit verschil hebben laten zien, ervaren dat als nog een stukje vloeiender. Bij de Samsung Galaxy S20-serie zagen we echter dat de 120Hz-modus veel accusap kost en de sprong tussen 60 en 90Hz is voor het oog veel groter dan die van 90 naar 120Hz. Wat dat betreft vinden we het niet erg dat Huawei niet voor 120Hz heeft gekozen.
Het oledscherm van de P40 Pro heeft een hogere resolutie en pixeldichtheid dan dat van zijn voorganger. We vinden het 1080p-scherm van de P30 Pro zonder meer toereikend. Toch is de net iets hogere 1200x2640-resolutie van de P40 Pro meer vlaggenschipwaardig en de pixeldichtheid zou met 1080x2340 pixels op het randje zitten van wat wij scherp genoeg vinden. De pixeldichtheid zit nu op 441ppi, tegenover 398ppi bij de P30 Pro. Dat is een prima vooruitgang.
Geen Gorilla Glass
High-end toestellen hebben stuk voor stuk Gorilla Glass versie 5 of 6 om de voor- en achterkant te beschermen. We hadden er in eerste instantie niet eens aan gedacht om te checken of dit ook op de P40 Pro zit. Tenminste, totdat ons scherm een barst vertoonde, terwijl we zorgvuldig met het toestel waren omgegaan. Vervolgens zagen we dat het exemplaar van onze buren Hardware Info onder de krassen zat. Aangezien het best lastig is om een Gorilla Glass 5- of 6-scherm te bekrassen, zijn we op onderzoek uitgegaan.
Het blijkt dan ook geen Gorilla Glass te zijn dat op de Huawei P40 Pro zit. Dat komt waarschijnlijk door het handelsverbod met de VS, want het bedrijf achter Gorilla Glass, Corning, is Amerikaans. Huawei specificeert niet wat voor glas het wel is. Wij kunnen alleen maar zeggen dat het aannemelijk is dat het glas op de P40 Pro gemakkelijker wordt beschadigd dan dat van de meeste andere high-end toestellen, waaronder de P30 Pro. Echt testen kunnen we het niet zonder het toestel verder te beschadigen.
Het oledscherm van de P40 Pro ziet er op het eerste gezicht prachtig uit, maar we hebben het scherm ook weer uitgebreid doorgemeten met onze SpectraCal C6-colorimeter en CalMAN 5-software.
- Max. helderheid (33% schermoppervlak)
- Max. helderheid (100% schermoppervlak)
- Min. helderheid
- Gem. grijswaardenfout
De maximale helderheid van het nieuwe scherm dat Huawei gebruikt, valt wat tegen. We vergelijken de maximale helderheid van smartphones doorgaans bij 33 procent witweergave. Dat wil zeggen: met een wit vlak dat 33 procent van het scherm inneemt. Daarbuiten is het zwart. Dit is van belang, omdat de maximale helderheid van oledschermen omlaaggaat als er meer wit wordt weergegeven op een scherm. Het P40 Pro-scherm is daarin wel wat atypisch. De maximale helderheid bij een scherm dat helemaal wit is, blijft namelijk ongeveer gelijk. Daarom is het beeld enigszins vertekend ten opzichte van de praktijk.
Als je in de felle zon Tweakers.net leest, is dat in vergelijking met de P30 Pro namelijk ongeveer even goed te doen, doordat de site grotendeels wit is. Als je echter een donkere video bekijkt of het instellingenscherm in de donkere modus, is dat op de P40 Pro moeilijker te zien. Dat geldt helemaal als je hem buiten in de zon naast een Samsung Galaxy S20 Ultra legt. Dat scherm is duidelijk beter af te lezen in alle omstandigheden. Hoewel de P40 Pro meestal nog wel goed af te lezen is in de zon, is het lastiger dan bij de voorgangers en de concurrentie. Bij deze prijs is dat een minpunt.
De minimale helderheid is in orde, zodat je in een verduisterde kamer comfortabel naar je telefoon kunt kijken. De helderheid past zich goed aan, wat we ook nog weleens anders zien. En als je de kleuren instelt op standaard, toont het scherm de kleuren zoals ze bedoeld zijn.
Al met al is het een heerlijk scherm om naar te kijken, met natuurlijk het contrast en de kijkhoeken die bij een high-end oledscherm horen. De helderheid gooit wat roet in het eten en Huawei had kunnen kiezen voor een nog iets soepelere 120Hz-weergave, maar verder hoor je ons niet klagen.
Software
We hadden het al even over hoepeltjes; software is de plek waar daardoorheen gesprongen moet worden. We hoeven je waarschijnlijk niet meer te vertellen dat de Huawei P40 Pro geen gebruik meer mag maken van Google-diensten. Maar wat betekent dat precies en vooral: hoe is dat in de praktijk voor iemand die Google-diensten gebruikt? We gebruiken veel Google-diensten, dus op dat laatste kunnen we inmiddels een antwoord geven. Zoals we ook met andere smartphones doen, hebben we de P40 Pro in dagelijks gebruik genomen. Het is een van de meest tijdrovende kanten van het werk van een smartphonereviewer. Het kost immers tijd om een toestel naar wens in te stellen en overal in te loggen, maar anders loop je niet tegen dingen aan waar andere consumenten ook tegenaan zullen lopen.
Gapps
Waarschijnlijk kon je al verzinnen dat je de Google-apps niet alleen niet meegeleverd, maar ook niet geïnstalleerd krijgt. Dat zijn dus apps als YouTube, Chrome, Drive, Assistent, Documenten, Gmail, Keep, Agenda, Maps en Foto's. Dikke kans dat je een of meer van die apps gebruikt. Voor veel ervan kun je een alternatief bedenken, maar helaas zijn die niet altijd ideaal. Je kunt de Google-diensten in principe wel in de browser openen en vervolgens een snelkoppeling maken op je thuisscherm. Dat hebben we dan ook gedaan voor alle Google-apps die we gebruiken.
Met YouTube, Drive en Maps via de browser kunnen we prima leven. Ideaal is het niet, want via de browser kost het je meer data en onder andere daardoor zijn de diensten ook trager. Als we ons e-mailaccount in de Mail-app van Huawei willen invoeren, lopen we tegen het eerste probleem aan. Google vertrouwt het niet: 'disallowed_useragent'. Later pakt hij het account gelukkig wel opeens. De Google Agenda maar eens in de Huawei-browser openen dan. We wanen ons terug in het jaar 2010: de mobiele versie van Google Agenda werkt niet in de browser. We krijgen de versie van tien jaar geleden, zoals je op het screenshot kunt zien. Gelukkig werkt de desktopvariant wel, maar dit is wel een bijzonder priegelige interface.
Google Keep werkt niet in de Huawei-browser en ook in Firefox gaat het niet lekker. Als je een notitie wilt afstrepen, pakt hij vrolijk de regel erboven en streep je dus de verkeerde notitie weg: onwerkbaar. Verder zoeken dus. De browser van Huawei is ook even wennen, al is hij wel snel. Standaard zoek je met Bing en we missen onze bladwijzers, die normaal gesproken standaard worden overgenomen uit ons Google-account.
Er is meer
Om in elk geval alle apps die we op het toestel kunnen draaien, naar de P40 Pro over te zetten, is Phone Clone van Huawei handig. Zo hoeven we maar weinig van een alternatieve app-winkel te downloaden. Dat kan namelijk best een wespennest zijn. Aptoide heeft veel populaire apps, maar de paginagrote advertenties zijn irritant en er zitten veel neppapps in. F-Droid is voor opensourcesoftware, maar heeft vermoedelijk niet alles wat je zoekt. Dat geldt in mindere mate voor de Amazon-appstore en dan is er nog de AppGallery van Huawei zelf. Die ziet er strak en overzichtelijk uit, maar mist eveneens veel apps. Huawei probeert appontwikkelaars er sinds het stoppen van de Google-ondersteuning toe over te halen om apps in zijn winkel te zetten, maar dat doet lang niet elke appmaker braaf.
Kortom, zeker als je van een ander Android-toestel komt: gebruik een app als Phone Clone. Bijkomend voordeel is dat je contacten dan tenminste worden overgenomen, want had je daar al aan gedacht? Veel mensen slaan die inmiddels ook automatisch op in Google Contacts. Als we alle apps hebben verzameld, is het tijd om te kijken in WhatsApp. Helaas weer iets waar velen tegenaan zullen lopen: een back-up kun je niet terugzetten. WhatsApp gebruikt daar namelijk Google Drive voor: daar gaan al je conversaties. Dat is best een groot offer als je het handig of fijn vindt om soms wat terug te zoeken of lezen. Maar we zijn er nog niet. Zelf hebben we 1Password als wachtwoordmanager, maar Google vult ook regelmatig wat aan. Dat kun je ook vergeten op de P40 Pro.
Wist je dat Google met de Play Services een dienst aanbiedt die heel snel een grove schatting maakt van je huidige locatie? Veel apps gebruiken dit samen met gps om je locatie te bepalen. Als je Buienradar start, kan het je locatie niet vinden en geeft het De Bilt als locatie. Buienalarm crasht zodra je het start, om dezelfde reden. Marktplaats werkt, maar eveneens zonder locatie. Ziggo Go start na wat meldingen uiteindelijk wel, maar je kunt niet terugkijken. Alleen live-tv werkt.
Voor de meesten, waaronder wijzelf, is 'ontgoogelen' dus niet gemakkelijk. Het behelst meer dan het missen van een aantal Google-apps. Toch is het zeker mogelijk en misschien zelfs wel een fijn duwtje in de goede richting, zodat je niet meer al je data aan Google geeft. Feit is dat het tijd kost en dat zal veel mensen tegen de borst stuiten. We denken dat als een gemiddelde consument een P40 Pro koopt, hij of zij van een koude kermis thuiskomt. Het is erg jammer, gezien de mooie hardware, maar op dit moment kunnen we op grond hiervan dit toestel maar aan een zeer select gezelschap aanraden.
Emui 10
Uiteraard draait wel gewoon Android, versie 10, op de Huawei P40 Pro, met het eigen Emui 10.1-sausje. Mocht je Samsungs One UI kennen, maar niet bekend zijn met Emui: die van Samsung is de skin die op veel vlakken het meest lijkt op die van Huawei. Dat komt vooral tot uiting in de keuzes die gemaakt zijn. Zo is er een geheel eigen visuele stijl, die overigens met de nieuwste Emui-versie flink is vernieuwd. Ook zijn er enorm veel opties en functies. Dat kunnen we waarderen. Helaas is de skin ook ongeveer net zo vol als die van Samsung en dat is wat ons betreft het grootste verbeterpunt voor de toekomst. Wat bloatware betreft: er staat veel op. Gelukkig kun je ook veel verwijderen, dus uiteindelijk zul je er waarschjinlijk niet enorm veel last van hebben, maar ook dit zien we graag anders. Verder is met Emui wat ons betreft prima te leven, maar dan moet je geen Android-purist zijn, want het staat ver af van stock- Android. Als je Emui eenmaal naar je smaak hebt ingericht, werkt het fijn en vlot.
Zoals gezegd is er veel veranderd in visuele zin ten opzichte van Emui 9. De grootste verandering is vermoedelijk het quick toggle-deel met de notificaties, dat tevoorschijn komt als je van bovenaan het scherm naar beneden veegt. Dit ziet er veel cleaner en dus overzichtelijker uit. De iconen zijn nu bijna gelijk aan die van stock-Android en dat is prettig. De tekst onder de toggles is verdwenen; in de instellingen zien we dat ook. De begeleidende tekst per instellingonderdeel is weg, wat voor de gemiddelde gebruiker een stuk minder intimiderend zal overkomen. Huawei is op de goede weg, maar wat ons betreft mag er een onsje minder bloatware zijn, ook al kun je veel verwijderen.
Camera
Huawei heeft in de afgelopen jaren enorme sprongen gemaakt op cameragebied. De Huawei P8 uit 2015 was al aardig, maar kon niet tippen aan de top van de markt. Jaar na jaar ging niet alleen de camerakwaliteit ontzettend vooruit, maar ook de veelzijdigheid van het camerasysteem. Vorig jaar constateerden we dat de P30 Pro alles bij elkaar opgeteld de beste smartphonecamera van zijn generatie had. Dat is niet niks, want elke high-end fabrikant doet er alles aan om zijn camera de allerbeste te laten zijn.
De P30 Pro werd geholpen door een nieuwe aanpak: een relatief grote sensor en een alternatieve lay-out van het Bayerfilter, waarbij de groene pixels zijn ingeruild voor gele, voor meer lichtopbrengst. Dat werkte goed, dus die aanpak wordt bij de P40 Pro voortgezet.
Camera |
P40 Pro |
P30 Pro |
Galaxy S20 Ultra |
Galaxy S20(+) |
Primair |
50Mp, f/1.9, IMX700, 72mm², OIS |
40Mp, f/1.6, IMX600y, 43mm², OIS |
108Mp, f/1.8, S5KHM1, 69mm², OIS |
12Mp, f/1.8, IMX555, 40mm², OIS |
Secundair (tele) |
12Mp, f/3.4, 125mm, OIS |
8Mp, f/3.4, 125mm, OIS |
48Mp, f/3.5, 103mm, OIS |
64Mp, f/2.0, 29mm, OIS |
Tertiair (ultragroothoek) |
40Mp, f/1.8, 18mm |
20Mp, f/2.2, 16mm |
12Mp, f/2.2, 13mm |
12Mp, f/2.2, 13mm |
Front |
32Mp, f/2.2, autofocus |
32Mp, f/2.0, geen autofocus |
32Mp, f/2.2, autofocus |
10Mp, f/2.2, autofocus |
De primaire sensor is met 72mm² nog een slag groter geworden. Bij Samsung moet je voor zo'n grote sensor niet bij de S20(+) zijn, maar bij de S20 Ultra. Huawei heeft er echter gelukkig voor gekozen om de grote primaire sensor ook toe te passen in het toestel dat onder de P40 Pro+ valt: deze P40 Pro dus. Wij worden blij van deze aanpak; softwaretrucs en betere algoritmes zijn zonder meer belangrijk bij smartphonefotografie, maar de basis is nog altijd het materiaal waarmee die software moet werken. Met een grotere sensor, en dus meer lichtopbrengst en minder ruis, is er meer om wat van te maken.
We hebben er dan ook voor gekozen om de P40 Pro naast de S20 Ultra te zetten. Deze toestellen hebben een even grote sensor en als de P40 Pro standhoudt tegen dat flink duurdere toestel, is dat natuurlijk indrukwekkend. Ook pakten we de P30 Pro uit de kast om te laten zien welke vooruitgang in een jaar is geboekt.
Voordat we gaan vergelijken, zie je hierboven voorbeelden van de diverse 'zoom'-standen: te beginnen met de ultragroothoekcamera, dan de primaire camera en vervolgens de 5x- en 10x-stand van de telecamera, waarbij 5x de hele sensor gebruikt en 10x een crop van de sensor is. Toch levert ook de 10x zoom nog een bruikbaar plaatje op, al is het detail natuurlijk minder dan bij de 5x zoom.
Vlnr: Samsung Galaxy S20 Ultra, Huawei P40 Pro, Huawei P30 Pro
In deze serie zie je de resultaten van de drie camera's zonder te croppen. In de camera-app zijn dit dus de breedbeeld-, 1x- en 5x-standen. Bij de breedbeeld- of ultragroothoekstand valt direct op hoeveel meer detail de P40 Pro laat zien. Hij wint het met glans van de S20 Ultra en P30 Pro. Ook best fijn is dat de foto's iets wijder zijn dan de standaard 4:3-verhouding.
Bij de foto's met de primaire camera zien we een voorbeeld van de aanzienlijke vooruitgang van de automatische witbalansinstelling. De P30 Pro laat een veel te blauwe foto zien, waar de P40 Pro en ook de S20 Ultra veel dichter bij de realiteit zitten. De S20 Ultra heeft sterk de neiging de lucht extra blauw te maken. Daardoor lijkt het vaak net iets mooier weer dan het was.
Bij de 5x-zoomfoto's is het opvallend, maar niet verrassend, dat de P40 Pro net wat meer detail laat zien dan de S20 Ultra. De Samsung-telefoon heeft eigenlijk maar '4x zoom' ten opzichte van de primaire camera, waardoor hij al een beetje moet croppen en dus een klein beetje digitaal zoomt.
Vlnr: Samsung Galaxy S20 Ultra, Huawei P40 Pro, Huawei P30 Pro
Datzelfde beeld zien we bij deze foto's, die we met de primaire camera en 5x-zoom hebben geschoten. Ook wint de P40 Pro het wat detail betreft van de P30 Pro, maar dat verschil is evenmin groot. De P40-foto ziet er verder het natuurlijkst en waarheidsgetrouwst uit en er is meer te zien in de donkere delen.
Vlnr: Samsung Galaxy S20 Ultra, Huawei P40 Pro, Huawei P30 Pro
Deze foto's zijn allemaal overdag met de primaire sensor gemaakt. De S20 Ultra is wat inconsistent, zoals we ook al in de review zagen. Soms laat hij ongeveer evenveel detail zien als de P40 Pro, maar soms ook veel minder.
/i/2003545026.png?f=imagenormal)
Samsung Galaxy S20 Ultra (links) en Huawei P40 Pro
Een voorbeeld zie je hierboven. In beide gevallen is scherpgesteld op het blaadje. Bij de eerste serie is het verschil nauwelijks aanwezig. Bij de tweede serie foto's weer wel. De P40 Pro is wel consistent en de P30 Pro komt nog aardig mee bij deze omstandigheden.
Vlnr: Samsung Galaxy S20 Ultra, Huawei P40 Pro, Huawei P30 Pro
Hier hebben we de Diafragmamodus van Huawei en de Live Focusmodus van Samsung op de proef gesteld. Vervolgens hebben we maximale achtergrondonscherpte ingesteld, om de verschillen goed te laten zien.
/i/2003545028.png?f=imagenormal)
Samsung Galaxy S20 Ultra (links) en Huawei P40 Pro
De S20 Ultra is iets beter in het scheiden van achtergrond en voorgrond. Dat toestel laat echter veel minder detail zien in deze modus, zoals je kunt zien in deze uitsnede op honderd procent. De structuur van de stof is duidelijk zichtbaar bij de P40 Pro. Rechts in beeld zie je een voorbeeld van waar de P40 Pro de mist ingaat: met voorgrond van achtergrond scheiden.
Bij de foto van de Djembé zie je dat er nog altijd werk aan de winkel is voor smartphonefabrikanten. De P40 Pro laat een paarse zweem zien en details zijn uitgeveegd. De S20 Ultra toont veel meer ruis en detail is ook ver te zoeken. Hetzelfde verhaal geldt voor de P30 Pro en daarnaast komen de kleuren niet overeen met de werkelijkheid. De witbalansinstelling klopt hier het beste bij nieuwkomer P40 Pro.
Vlnr: Samsung Galaxy S20 Ultra, Huawei P40 Pro, Huawei P30 Pro
Hier is een aantal listige lichtsituaties die heel mooi de vooruitgang van de P40 Pro laten zien, vooral op het vlak van automatische witbalansinstelling en dus kleurechtheid. Je ziet dit nog het beste bij de fotoserie van het behang. De kleurtint is bijna perfect, zoals je aan het origineel hiernaast ziet, ondanks de zeer donkere kamer. Dat is erg knap. De P40 Pro levert bovendien de helderste, detailrijkste foto's op.
Vlnr: Samsung Galaxy S20 Ultra, Huawei P40 Pro, Huawei P30 Pro
Deze foto's zijn gemaakt met de nachtmodus. Over het algemeen zien we wat meer detail bij de P40 Pro, zeker als we het vergelijken met de S20 Ultra in sommige situaties, zoals de laatste. De consistentie is wat minder dan bij de P40 Pro. Op detailgebied komt de P30 Pro nog behoorlijk mee. Toch gaat het soms mis, zoals bij de foto van de fiets. Dat hebben we niet gehad met de P40 Pro.
Vlnr: Samsung Galaxy S20 Ultra, Huawei P40 Pro, Huawei P30 Pro
We hebben ook de supermaan die deze maand waar te nemen was, proberen vast te leggen. Dat lukte heel goed met de Huawei-toestellen, waarvan de software de maan ook als zodanig herkende. Met de S20 Ultra lukte het geen enkele keer om de maan automatisch scherp te krijgen.
Vlnr: Samsung Galaxy S20 Ultra, Huawei P40 Pro, Huawei P30 Pro
Bij deze donkere omstandigheden onderscheidt de ultragroothoekcamera van de P40 Pro zich van de andere twee toestellen. Er is veel meer detail te zien en de kleuren kloppen het best. De toestellen hebben allemaal een goede softwarematige correctie van de lensvervorming die optreedt bij ultragroothoekcamera's.
De frontcamera van de Huawei P40 Pro is een stap vooruit ten opzichte van de P30 Pro, vooral bij minder
goede lichtomstandigheden. Daar zien we meer detail. Toch is de S20 Ultra een prima match voor de P30 Pro over het algemeen. Ze ontlopen elkaar niet veel. Beide hebben autofocus, waar de P30 Pro dat niet heeft. De primaire camera achterop heeft overigens een nog grotere stap voorwaarts gemaakt wat detail en belichting bij het fotograferen van gezichten betreft, zoals je hiernaast kunt zien.
De nieuwe camera-interface is een stap vooruit voor Huawei. Net als de rest van Emui is de camera-interface iets minder druk geworden. Minder fijn vinden we het minuscule stipje waarop je moet tikken om naar een andere camera te gaan. We zien toch liever de duidelijke knoppen met symbooltjes, zoals bij de Galaxy-toestellen. Leuke nieuwe features zijn het verwijderen van voorbijgangers en reflecties. Dat werkt redelijk, zij het niet perfect. Wat video betreft ontbreekt een 8k-modus ten opzichte van de S20 Ultra, al vinden we dat niet enorm waardevol. Vooral 4k-video's die we schoten met 30fps, zien er zeer stabiel uit.
Accuduur
De accuduur van smartphones is iets waar we meestal niet veel woorden aan vuil hoeven te maken, maar waar we wel veel testtijd in stoppen. Het is namelijk vanzelfsprekend een bijzonder belangrijk onderdeel van een telefoon. De P30 Pro kreeg vorig jaar in onze review een flink pluspunt voor de goede accuduur. Daardoor, samen met de goede camera, het fijne scherm en dingen als 40W-snelladen, behoorde de P30 Pro tot onze favorieten van 2019. De accucapcaciteit is hetzelfde gebleven, dus dat biedt hoop, zou je zeggen.
- Browser wifi
- Browsetest 4g
- Videotest
Helaas laten onze testresultaten een minder positief beeld zien dan bij de P30 Pro. De smartphone scoort onder het gemiddelde. Dat is geen drama, want de gemiddelde accuduur van high-end toestellen is er de laatste paar jaar flink op vooruitgegaan. We hadden echter op meer gehoopt bij deze smartphone. We vermoeden dat het nieuwe scherm meer energie gebruikt dan dat van de P30 Pro. De maximale resolutie, waar we ook op testen, is hoger en dat kan ermee te maken hebben.
Bovendien zagen we dat de stand-bytijd minder lang is dan bij zijn voorganger en dat we ook in de praktijk minder lang met een acculading deden dan bij de P30 Pro. Dit maakt het, samen met bijvoorbeeld het gebrek aan Google-ondersteuning, des te aantrekkelijker om eens te kijken of er niet ergens een P30 Pro te vinden is voor een mooie prijs.
De 120Hz-modus van de Samsung Galaxy S20-serie trekt een behoorlijke wissel op de accuduur van die toestellen. Standaard testen we op de hoogste verversingssnelheid en resolutie, maar we hebben onze browsetest ook nog eens gedraaid op 60Hz. Het verschil valt erg mee. De P40 Pro gaat iets meer dan vijf procent langer mee op de 60Hz-modus. Die hogere verversingssnelheid kun je dus aan laten staan wat ons betreft.
Opladen
Je kunt de P40 Pro weer draadloos opladen. Bij de P30 Pro ging dat met maximaal 15W, maar dat is nu verhoogd naar 27W. De P40 Pro+, die in juni uitkomt, kan met maar liefst 40W worden opgeladen. Uiteraard zul je een lader moeten hebben die met 27W kan laden, zoals Huaweis eigen SuperCharger. Als je draadloze oordopjes hebt of andere dingen die je draadloos kunt opladen met de Qi-standaard, kun je die weer opladen op de achterkant van de P40 Pro. Een andere telefoon kan ook, maar dat duurt lang en kost een relatief hoog percentage accusap.
Met de bijgeleverde 40W-lader met Huaweis eigen SuperCharge-standaard, gaat opladen erg rap.
- Laadtijd
- Procent vol na 30 minuten
- Browsetijd na half uur laden
Het komt op hetzelfde neer als bij de P30 Pro, maar dat is nog altijd bijzonder snel en adequaat voor de P40 Pro. Als we het omzetten naar de tijd die je kunt browsen op het toestel na een half uur opladen, is de P40 Pro, samen met zijn voorganger, zelfs de winnaar. Toch laadt de Oppo Find X2 sneller op en de OnePlus 7T even snel.
Wanneer je de P40 Pro regelmatig 's nachts oplaadt, heeft hij dat door en vertraagt hij het laden om in de laatste periode voordat je normaal gesproken wakker wordt, de accu vol te laden. Dit moet ervoor zorgen dat de accu langer meegaat. We zagen deze technologie voor het eerst bij Sony en sindsdien nemen steeds meer fabrikanten deze over, zoals nu ook OnePlus met de 8 Pro.
Hardware
Huaweis eigen Hisilicon Kirin 990 5G-soc zit in de P40 Pro, met de eigen Da Vinci-npu en Mali G76-MP16-gpu van Arm. De 5G-versie is niet alleen uitgerust met 5g, in tegenstelling tot de 4G-variant, maar ook net iets sneller. De zuinige cores met de laagste en middelste maximale snelheid zijn iets hoger geklokt en de npu heeft een core extra. De P40 Pro draait er supersoepel op. Apps starten razendsnel en wisselen tussen apps gaat bijvoorbeeld ook lekker. We kwamen maar zelden een framedrop tegen. Ook bij langdurige zware belasting merkten we niet dat de soc moest terugschakelen.
In tegenstelling tot de S20+ en S20 Ultra, is geen enkel toestel van de P40-reeks uitgerust met mmwave-technologie, maar alleen met 5g via sub-6. Dat geldt bijvoorbeeld ook voor de 5g-versie van de S20 en het is geen ramp. Bij deze technologie is namelijk line of sight nodig om te werken, maar snel is het dan wel. Het kan bijvoorbeeld in een voetbalstadion handig zijn, of op een station. Dan moeten Nederlandse providers het eerst nog gaan ondersteunen uiteraard.
Een belangrijk verschil met de Samsung Galaxy S20(+) is dat Huawei heeft gekozen voor 256GB opslagcapaciteit, waar de Samsung-telefoons standaard maar 128GB hebben. Je kunt de S20+ wel krijgen met 512GB, maar dan ben je flink meer kwijt. Bij de Huawei P40 Pro krijg je echter 8GB minder werkgheugen. Dit is niet vooruitgegaan ten opzichte van de P30 Pro en is flink minder dan bij de Samsung Galaxy S20(+), die 12GB heeft. Als wij moesten kiezen, zouden we voor meer opslag gaan, maar dat hangt af van je persoonlijke situatie.
Bij de P30 Pro moesten we even slikken toen we vernamen dat de race voor kleinere bezels de infraroodscanner had doen verdwijnen. Gezichtsontgrendeling is dan immers minder veilig en fijn. Een vingerafdrukscanner onder het scherm is prima als hij snel en accuraat is, zoals bij de P30 Pro en nu ook weer bij de P40 Pro, maar gezichtsherkenning die je kunt vertrouwen, is zonder meer een fijne functie. Bovendien is de snelheid ervan indrukwekkend. Zodra het in werking treedt, merk je eigenlijk niet eens dat de telefoon vergrendeld was.
Krachtige haptische feedback geeft een gevoel van luxe en het is simpelweg bevredigender als je korte, krachtige feedback krijgt om een handeling te bevestigen dan wanneer je een slap gezoem onder je duim voelt. De haptische feedback van de P40 Pro is, net als die van de voorgangers, slappe hap. Je voelt daardoor soms niet goed dat de telefoon overgaat, bijvoorbeeld als hij in je broekzak zit. De Samsung Galaxy S20-serie, Google Pixel-telefoons en iPhones van Apple hebben wel krachtige feedback en daarom is dit een duidelijk minpunt van de P40 Pro.
Luidsprekers
Zoals je misschien al hebt gezien op onze productfoto's, is er geen luidsprekergrille te vinden op de voorkant van de P40 Pro. Net als bij de P30 Pro trilt het scherm mee om het geluid te produceren dat je hoort als je iemand belt. Dat is mooie technologie, maar de consequentie is dat je geen stereogeluid hebt bij het afspelen van media. Het gaat dus ten koste van de ruimtelijkheid van het geluid.
Dat is helaas niet alles. We hebben hem naast een P30 Pro, iPhone 11 Pro Max en S20 Ultra beluisterd en de P40 Pro steekt schril af bij die laatste twee. Het geluid is scheller en daardoor onprettig om aan te horen als je het hard zet. Ook is er veel minder laag dan bij de Samsung- en Apple-toestellen. Wel is de P40 Pro iets vooruitgegaan ten opzichte van de P30 Pro, vooral doordat hij een stukje harder kan, maar ook doordat hij net wat voller klinkt. Het blijft echter een beetje iel.
Helaas heeft de P40 Pro ook geen 3,5mm-poort, net als de meeste high-end toestellen van nu. Je zult dus aan de draadloze dopjes moeten of bijvoorbeeld de meegeleverde usb-c-oordoppen moeten gebruiken.
Fotogalerij en specificaties
Product |
Huawei P40 Pro |
Eerste prijsvermelding |
Woensdag 1 april 2020 |
Mobiel besturingssysteem |
Google Android 10.0 |
Schermdiagonaal |
6,58" |
Resolutie |
2640x1200 |
Refreshrate |
90Hz |
Dots per inch |
441dpi |
Relatieve schermgrootte |
91,6% |
Schermtype |
Oled |
Schermuiterlijk |
Gebogen |
Cpu/soc |
Hisilicon Kirin 990 5G |
Aantal cores |
8 |
Processorsnelheid |
2,86GHz |
Werkgeheugen |
8GB |
Opslagcapaciteit |
256GB |
Aantal sims |
Dual |
Simkaartslot 1 |
Nanosim |
Aantal camera's achter |
4 |
Aantal camera's voor |
1 |
Cameraresolutie |
50Mp |
Diafragma |
1,9 |
Sensorformaat |
1/1,28" |
Cameraresolutie (voor) |
32Mp |
Opmerkingen camera's |
50Mp-ultravisioncamera (wide angle, f/1.9 aperture, OIS) 40Mp-cinecamera (ultrawide angle, f/1.8 aperture) 12Mp-supersensing-telephotocamera (f/3.4 aperture, OIS) 3d-depth sensing camera |
Camera-autofocus |
Ja, voor en achter. |
Optische zoom |
5x |
Gsm-flitsertype |
Enkele led |
Ondersteunde videoresolutie |
3840x2160 (4k) |
Stabilisatie |
Digitale en optische stabilisatie |
Mobiele netwerk |
2g - edge, 2g - gprs, 3g - hsdpa, 3g - hspa, 3g - hspa+, 3g - hsupa, 3g - umts, 4g - lte, 4g - lte-a, 5g |
Opmerking lte/4g-band |
Primary SIM card: 5G NR: n1 / n3 / n28 (TX: 703 - 733 MHz, RX: 758 - 788 MHz) / n38 / n41 (2515 M - 2690 MHz) / n77 / n78 / n79 4G FDD LTE: Bands 1 / 2 / 3 / 4 / 5 / 6 / 7 / 8 / 9 / 12 / 17 / 18 / 19 / 20 / 26 / 28 / 32 4G TDD LTE: Bands 34 / 38 / 39 / 40 / 41 3G WCDMA: Bands 1 / 2 / 4 / 5 / 6 / 8 / 19 2G GSM: Bands 2 / 3 / 5 / 8 Secondary SIM card: 4G FDD LTE: Bands 1 / 2 / 3 / 4 / 5 / 6 / 7 / 8 / 9 / 12 / 17 / 18 / 19 / 20 / 26 / 28 4G TDD LTE: Bands 34 / 38 / 39 / 40 / 41 3G WCDMA: Bands 1 / 2 / 4 / 5 / 6 / 8 / 19 2G GSM: Bands 2 / 3 / 5 / 8 |
Wifi 5GHz-ondersteuning |
Ja |
Verbinding (wlan) |
802.11a, 802.11ac (wifi 5), 802.11ax (wifi 6), 802.11b, 802.11g, 802.11n (wifi 4) |
Verbinding (bluetooth) |
Bluetooth 5.1 |
Overige draadloze verbindingen |
Near field communication (nfc) |
Gsm-connector |
Usb 3.2 (gen1, 5Gbit/s) type-c |
Gsm-functies |
Bewegingssensor (g-sensor), gezichtsherkenning, gyrosensor, handsfree, kompas, tril, vingerafdrukscanner |
Accucapaciteit (mAh) |
4200mAh |
Accu verwisselbaar |
Nee |
Draadloos laden |
Ja |
Snellaadtechniek |
Supercharge |
Meegeleverde gsm-accessoires |
Datakabel, headset bedraad, oplader |
Ip-classificatie |
Ip68 stof- (volledig) en waterdicht |
Invloeden van buitenaf |
Spatwaterdicht, bestand tegen stof en vocht, waterdicht |
Lengte |
158,2mm |
Breedte |
72,6mm |
Dikte |
8,95mm |
Gewicht (gram) |
209g |
Conclusie
Het verhaal van de Huawei P40 Pro is best tragisch. Het legt bloot waar we voorheen zelden bij stilstonden. Vaak is een Android-smartphone namelijk een combinatie van met name Aziatische en Amerikaanse inspanningen, als we het heel globaal zeggen. Dit toestel laat zien dat beide kanten belangrijk zijn.
We kunnen hier natuurlijk stellen dat je prima om het gebrek aan Google-diensten heen kunt werken. We zouden dan stoer kunnen zeggen dat we allerlei alternatieve apps hebben gevonden voor wat Google biedt en andere diensten dan maar in de browser openen. En dan zouden we niet eens liegen; het kan allemaal, afhankelijk van je voorkeuren. Ideaal is echter anders, zeker voor de gemiddelde smartphonegebruiker, maar ook als je tweaker in hart en nieren bent en niet zit te wachten op allerlei omwegen.
Als je al 'ontgoogelt' bent, of een drijfveer hebt om te gaan ontgoogelen, is het natuurlijk een ander verhaal. Dan ben je eerder bereid om de tijd te investeren om de P40 Pro in te richten zoals jij dat wilt, en dan nog zul je tegen dingen aanlopen. Voor de meesten zal gelden dat dit een te dure smartphone is om moeilijk te moeten doen. Daarmee is het een nicheproduct geworden en dat is jammer, omdat het wel een fijne telefoon is. Om die reden hebben we besloten de P40 Pro ook geen cijfer te geven. Want geef je hem dan een dikke onvoldoende omdat hij voor weinig mensen geschikt is? Of negeer je bijvoorbeeld het gebrek aan Google-diensten, waardoor het beeld ontstaat dat het een aanrader is?
Zo is de camera ronduit geweldig. Huawei heeft weer een stap vooruit kunnen zetten, waarbij de grootste verbeteringen te vinden zijn in de ultragroothoekcamera, de nachtfotografie met de primaire camera en de kleurgetrouwe foto's die de P40 Pro produceert. Ook de frontcamera mag er wezen. Het zou ons niet verbazen als de P40 Pro, net als de P30 Pro vorig jaar, onze smartphonefotografietest zou winnen.
Andere sterke punten van de P40 Pro zijn het snelle bedrade 40W-laden en draadloos met 27W, de veilige en razendsnelle ontgrendeling met gezichtsherkenning, en de vingerafdrukscanner onder het scherm. Ook is dit een supersnel toestel dat een zeer vloeiende Android-ervaring biedt. Daarbij helpt de 90Hz-verversingssnelheid.
Toch is het juist dat scherm dat roet in het eten gooit, hoewel het oledscherm er weer prachtig uitziet. Er zit geen Gorilla Glass van Corning op de Huawei P40 Pro, en daardoor krast en breekt het scherm vermoedelijk gemakkelijker. Daarnaast lijkt het er sterk op dat de accuduur te lijden heeft onder het nieuwe scherm, dat ook een hogere maximale resolutie heeft dan zijn voorganger. De accuduur was een sterke troef van de P30 Pro, maar hoewel de P40 Pro bij ons gemakkelijk een dag meegaat, is achteruitgang natuurlijk jammer. Wellicht heeft Huawei er daarom ook voor gekozen om de maximale helderheid in te perken. Het scherm is namelijk net wat minder goed af te lezen dan bij de P30 Pro. Daarnaast haalt de geluidskwaliteit van de enkele luidspreker het niet bij de concurrentie en is de haptische feedback minder goed.
Dit zijn de redenen waarom de P40 Pro op ons minder indruk heeft gemaakt dan de P30 Pro vorig jaar. Een smartphone is nog altijd meer dan een camera. En hoewel de P40 Pro zeker geen slechte smartphone is, moet je in deze prijsklasse een toestel neerzetten dat op elk vlak goed is en op veel vlakken geweldig. Dat is dit toestel op verschillende vlakken net niet. Tel daarbij op de afwezigheid van Google-diensten en we moeten concluderen dat deze smartphone helaas voor maar weinigen interessant is.