Valse start?
Titel |
Red Dead Online |
 |
Platform |
Xbox One, PlayStation 4 |
Ontwikkelaar |
Rockstar Games |
Uitgever |
Rockstar Games |
Releasedatum |
30 november 2018 (bèta) |
Hoe wild wil je het Wilde Westen hebben? Dat is misschien wel de voornaamste vraag die we onszelf stellen na de eerste periode die we hebben doorgebracht in Red Dead Online. De multiplayer-component van Red Dead Redemption 2 kwam een kleine maand na de release van het spel online en draait inmiddels enkele weken. Ontwikkelaar Rockstar Games benadrukt dat het hier gaat om een bètaversie van het spel en dat er nog veel aan kan veranderen, afhankelijk van de feedback van de spelers. Anders gezegd: verwacht fouten en oneffenheden, het is 'werk in uitvoering'.
Net als GTA Online, de online kant van Grand Theft Auto V, begint Red Dead Online met een kort stukje singleplayer-content waarin een aantal non-playable characters je wegwijs maakt. Wat is het geval? Je bent een veroordeelde gevangene en wordt op een goed moment bevrijd door een groepje onbekende mensen. Vanaf dat moment werk je voor hen, maar daarnaast doe je ook nog andere dingen. Net als in de singleplayer-modus van Red Dead Redemption 2 heb je na de openingsfase veel vrijheid, maar er is ook een setting en een verhaal. Beide steken van tijd tot de tijd de kop op in de verhaalmissies in Red Dead Online.
In de openingsfase speel je al enkele van dat soort missies, die net als in Red Dead Redemption 2 worden aangegeven met een geel icoontje op je kaart. De map is daarnaast gevuld met icoontjes die aangeven waar je losse missies van vreemdelingen kunt accepteren of waar je kunt deelnemen aan competitieve gameplay, of dat nu in raceverband is of door op elkaar te schieten. Buiten de missies, Strangers en competitieve playlists biedt de wereld van Red Dead Online ook nog allerlei zaken die je al kent van Red Dead Redemption 2. Denk bijvoorbeeld aan de mogelijkheid om een potje te gokken of om inkopen te doen bij allerlei winkels.
De rol van microtransacties
Bij die inkopen komen we meteen een heikel punt tegen. Het gaat daarbij om iets waar Rockstar zelf van zegt dat er nog flink aan gesleuteld kan worden en dat nog naar de balans kan worden gekeken. Feit is echter dat het mogelijk is om met echt geld een betaalmiddel - goudstaven - te kopen en met die goudstaven wapens en andere upgrades aan te schaffen. Je kunt dat goud ook bij elkaar sparen door heel veel te spelen, maar er is zeker sprake van een duidelijk voordeel voor gamers die een paar tientjes extra willen spenderen. Het is met microtransacties soms lastig om de lijn te trekken tussen wat verwerpelijk is en wat niet. Met aankopen gericht op cosmetica hebben wij bijvoorbeeld geen probleem. Zodra de gameplay noemenswaardig wordt beïnvloed door wat je zou kunnen kopen met echt geld, zéker bij een game die toch al voor de volle mep in de winkels ligt, wordt er wat ons betreft echter een grens gepasseerd. Denk ter illustratie maar aan het geweer dat je aanvankelijk alleen met microtransacties snel te pakken kon krijgen in de vorm van het 'Darth Vader-kaartje' uit Battlefront II.
Er is één strohalm die Rockstar nog kan vastgrijpen om de op handen zijnde storm te voorkomen, namelijk de werking van microtransacties schrappen of verregaand aanpassen. Er is momenteel nog geen kalf verdronken, want de winkel waarin je het goud met echt geld kunt kopen, is nog niet open zolang Red Dead Online in het bèta-stadium verkeert. Er is dus nog steeds een kans dat de makers van de game de nu ontstane kritiek ter harte nemen en met een beter alternatief komen.
Met je posse het wilde westen in
In de spelwereld en bij de activiteiten voor spelers zijn veel overeenkomsten te vinden tussen het offline en online gedeelte van Red Dead Redemprion 2. Toch beginnen de verschillen tussen beide kanten van de game zich al snel af te tekenen. Het duidelijkste verschil wordt uiteraard gevormd door de diverse roze stippen die je op je kaart tegenkomt. Deze stippen representeren andere menselijke spelers die je op elk moment kunt benaderen om samen te spelen, al kun je ze ook aanvallen - en zij jou. Roze spelers zijn neutraal, rode spelers zijn spelers die agressie richting jou hebben getoond door bijvoorbeeld op je te schieten, en blauwe spelers maken onderdeel uit van je al dan niet tijdelijke 'posse'. Speel je met een vast groepje samen, dan zul je meestal met hen in een posse zitten. De maker van een posse mag zelf bepalen of de posse openbaar is of niet en of friendly fire aan of uit staat. Elkaar niet kunnen raken of vangen met een lasso is tijdens missies wel handig, maar als het wél kan zorgt dat ook wel weer voor een hoop hilariteit ...
Andere spelers pesten
Red Dead Online bewijst namelijk binnen de kortste keren een game te zijn waar veel spelers hun lol halen uit het pesten van anderen. Dat element is natuurlijk bekend uit GTA Online, maar het is in Red Dead Online misschien nog wel normaler. Je kunt haast geen prairie oversteken of je komt wel een speler tegen die zin heeft in een vuurgevecht met je. Doordat je steeds in dezelfde buurt respawnt, kan zo'n gevecht best een tijdje duren. Gevoelsmatig mag Rockstar hier nog wel wat balans in aanbrengen, want niet iedereen vindt het leuk om gestoord te worden terwijl hij of zij op weg zijn naar een volgende opdracht.

Dat is precies wat we bedoelden met 'hoe wild wil je het hebben?' Hoewel er genoeg spelers zijn die gewoon hun eigen gang gaan en niet naar je omkijken, ben je zeker als eenling nogal eens aangeschoten wild. Dat kan vervelend zijn als je aan de 'ontvangende' kant zit. Tegelijkertijd is het, zeker als je met een groepje bent, ook wel weer leuk om een bepaalde zone te 'terroriseren'. Een letterlijk gesprekje dat wij tijdens een van onze sessies voerden: "Hey, die ene gast die net langs reed, knalde vol tegen me aan!" "Oh oké, ik schiet hem wel even van zijn paard." Overreactie? Natuurlijk, maar wel grappig. Buiten de lol die je er aan hebt en de loot die je soms oppakt, heb je er overigens weinig aan. Andersom verlies je ook niet veel als je op die manier te grazen wordt genomen. Je geld en goud blijven van jou en je respawnt altijd redelijk in de buurt.
Dat is ook de reden waarom het plagen van andere spelers vroeg of laat niet meer voor voldoende vertier zorgt. Op dat moment wordt de verdere inhoud belangrijk. Zoals gezegd zijn er verschillende soorten missies die je kunt uitvoeren. Dat kun je met vrienden doen in een posse, of je kunt je via matchmaking aan vreemden laten koppelen. Ook een combinatie is mogelijk, als je bijvoorbeeld met twee bent en er nog twee andere spelers bij wilt hebben.
Uiteenlopende missies
De inhoud van de missies loopt redelijk uiteen. De ene keer moet je een koets overvallen en op een bepaalde plek inleveren, een andere keer moet je dat juist voorkomen, of een bepaalde vijand of groep vijanden uitschakelen, een vermist persoon vinden, en ga zo maar door. De gemene deler is dat er vrijwel altijd moet worden geschoten. In de verhaalmissies gaat het meestal om wat uitgebreidere gevechten dan bij de Stranger-missies. Het leuke van die laatste missies is echter wel dat spelers die toevallig in de buurt zijn maar niet bij jou horen, de melding krijgen dat ze jouw missie kunnen komen bemoeilijken. Op die manier kunnen er op dynamische wijze PvP-gevechten ontstaan, al gebeurde dat bij ons in de praktijk niet vaak. Negen van de tien keer waren het alleen de AI-gestuurde vijanden die ons aanvielen. Dat zorgt voor wat actie, maar moeilijk worden dit soort missies nooit.

Dat is niet per se erg. Als je Red Dead Online goed bekijkt, vormen zeker de Stranger-missies content om te grinden. Je verdient er geld en goudstukken mee en kunt met die middelen uiteindelijk betere wapens kopen. Die wapens kun je vervolgens in de competitieve modi gebruiken. In zekere zin zijn de missies dus een middel op weg naar een ander doel. Voor de missies die onderdeel zijn van het verhaal geldt dat natuurlijk iets minder, maar feit blijft dat jezelf verbeteren en sterker maken te allen tijde het belangrijkste einddoel blijft. Zeker het beschikken over een shotgun en/of een rifle met een scope maakt op bepaalde momenten behoorlijk wat verschil.
Voordeel dankzij een bonus
In dat licht bezien zetten we vraagtekens bij bepaalde door Rockstar gemaakte keuzes. Er zijn namelijk edities van Red Dead Redemption 2 die spelers bepaalde bonussen geven. Wij konden bijvoorbeeld bepaalde wapens gratis oppikken waar andere spelers best een aardig in-game bedrag voor moesten betalen. Dat geeft spelers met een bepaalde versie dus voordeel. Dit systeem komt bovenop het 'pay-to-win'-principe dat het 'goud-systeem' al mogelijk maakt. Dit is weliswaar een wat lichtere overtreding wat ons betreft, maar ook deze tweedeling bevordert onderlinge verschillen tussen spelers.
Tijdens missies maakt het allemaal niet zo veel uit. Je speelt coöperatief en wordt zelden geconfronteerd met andere spelers. Het meest spannende moment is nog wel aan het eind van enkele van die missies te vinden, wanneer de groep gevraagd wordt om een keuze te maken. Net als Arthur in Red Dead Redemption 2 heeft je personage een meter die bijhoudt hoe eervol hij is. Elke eervolle of oneervolle actie heeft daar invloed op. Een missie kun je soms op twee manieren eindigen. Er ligt dan bijvoorbeeld een aantal vijanden op het spoor. Laat je ze aan hun pijnlijke lot over, of haal je ze er vanaf? Elk lid van je team kan een stem uitbrengen, en de meeste stemmen gelden.
Knallen tegen anderen
Als je zin krijgt in wat meer uitdaging, wordt het tijd om de 'playlists' op te starten. Er zijn er in deze bèta drie. Er is een playlist waarin je met maximaal 16 personen op elkaar mag schieten, er is zo'n zelfde playlist met maximaal 32 personen en er is een playlist gericht op het racen met paarden. Gemene deler in deze playlists is dat je zelf geen invloed hebt op de keuze voor een spelmodus en map; beide worden automatisch bepaald. Dat is, zeker bij een bètatest, best te verdedigen, maar het levert praktische problemen op. Wil je met je Posse even lekker team deathmatch spelen, dan kan het zomaar gebeuren dat je alleen maar potjes 'battle royale' voor je kiezen krijgt, of andere modi waarin je er alleen voor staat.
Make it Count en Most Wanted zijn gaaf
Met de modi zelf is weinig mis. Wel is het zo dat de ene modus beter aansluit op waar Red Dead goed in is dan de andere modus. We hebben het hier over een game waarin het tempo over het algemeen laag ligt. Dat leent zich uitstekend voor modi waarin je met enig beleid te werk moet gaan, zoals in battle royale. Deze modus heet hier 'Make it Count' en hij laat maximaal 32 spelers tegen elkaar spelen met één soort wapen, waarbij de winnaar degene is die het laatst overblijft. Niet helemaal volgens het PUBG/Fortnite-recept dus, maar redelijk vergelijkbaar en enorm leuk en spannend om te spelen. Datzelfde geldt voor Most Wanted, waarbij je punten verzamelt door kills te maken. Per kill stijgt echter niet alleen je puntentotaal, maar ook het aantal punten dat jij zelf waard bent. Weet je zo'n 'most wanted' doelwit te pakken, dan krijg je daar meer punten voor dan voor een kill op een andere speler. Het is dus zaak om steeds achter de beste spelers aan te gaan, want zij zijn het waardevolst. Ook deze modus viel bij ons uitstekend in de smaak.

Het zijn de andere, met name team-based modi die ons minder wisten te pakken. In deze modi ligt de nadruk meer op (chaotische) actie en daarin is Red Dead Online wat minder sterk. De game voelt daardoor een stuk minder serieus en op sommige momenten zelfs een tikje houterig. Het helpt niet dat matchmaking spelers in een party niet altijd bij elkaar in een team zet, wat in veel multiplayer-games natuurlijk wel gebruikelijk is. Dat maakt het lastig voor spelers om die modi op een al te serieuze manier te benaderen. Ook hier geldt dat het waarschijnlijk een typisch 'bèta-dingetje' is, dus we verwachten dat er op termijn, richting de uiteindelijke versie, wel wat meer matchmaking-opties zullen komen. Voor nu is dat echter nog wel een gemis.
Zouden we nu een conclusie moeten trekken, dan luidt die waarschijnlijk dat we Red Dead Online vooral voor de coöperatieve missies zouden willen spelen, en in mindere mate voor de competitieve spelmodi. Van die spelmodi willen we er een aantal wel spelen, maar het chaotische, minder 'serieuze' dat de team-based modi hebben in deze bèta trekt ons stukken minder.
Voorlopige conclusie
Red Dead Online verkeert in het bètastadium en dit is dus een preview en geen review. We hebben een aardig idee gekregen van wat voor game Red Dead Online is, maar zien op diverse plekken ook met name wat het op termijn zou kunnen gaan worden. De game is nu nog wat onafgewerkt en hij bevat diverse systemen die beter geregeld kunnen worden. Het is ook nog even de vraag wat Rockstar gaat doen met de kritiek die er nu is op de rol die microtransacties kunnen gaan spelen in het spel en hoe de balans tussen kopen en in-game verdienen uiteindelijk wordt. Ook zijn we met name in de competitieve playlists op zoek naar wat features om een en ander beter en meer gestructureerd te regelen. Komen er op die twee vraagstukken positieve antwoorden, dan zou Red Dead Online een prima leven beschoren kunnen zijn. De status die GTA Online eerder verdiende lijkt echter wel iets te hoog gegrepen.