De Loot Crate Saga
Update, vrijdag 08:40: in de nacht voorafgaand aan publicatie van deze review hebben DICE en EA bekendgemaakt dat het microtransactiesysteem in Battlefront II tijdelijk gedeactiveerd wordt, waarmee het pay2win-element in de game voorlopig effectief de nek wordt omgedraaid. Helaas is het voor Tweakers niet meer mogelijk de review verregaand aan te passen; dat zou hier, in de geschreven review, nog wel kunnen, maar in bijbehorende video niet. Wij hebben er voor gekozen de review online te laten, al was het maar als signaal dat wij, en vermoedelijk onze community met ons, niet gediend zijn van grote games die een pay2win-model hanteren. Wel zal de conclusiepagina aangevuld worden met een alinea over hoe de afweging uitvalt nu pay2win voorlopig geen rol meer speelt, al blijven de servers natuurlijk bevolkt door gamers die wellicht allang hun loot crates hadden gekocht en daar dus de voordelen van behouden. In dat opzicht komt deze maatregel te laat. Daarnaast is EA van plan het systeem te tunen, waardoor niet uit te sluiten is dat er in een later stadium alsnog sprake zal zijn van een pay2win-element.
Lees vanaf hier de review in zijn oorspronkelijk vorm, aangevuld met een extra alinea op de conclusiepagina. De rest van de inhoud van de review is niet aangepast en is gebaseerd op de versie van Battlefront II waarin het pay2winsysteem nog wel aanwezig was.
Samengevat
Wie denkt dat de ophef rond het vrijspelen van Luke Skywalker en Darth Vader de game kwaad heeft gedaan, heeft het mis. Juist die ophef leidt de aandacht af van een veel groter, onderliggend probleem van Star Wars Battlefront II. De game beloont spelers die in-game extra geld uitgeven met voordelen in de gameplay van de multiplayer en laat zich daardoor omschrijven als een pay2win-game, iets dat wij sterk afkeuren, zeker in zogenaamde 'AAA'-games die je voor de volle mep in huis haalt. De multiplayer wordt daarnaast gehinderd door een onoverzichtelijk en onhandig progressiesysteem. Buiten de multiplayer biedt de singleplayercampagne meerwaarde; het verhaal rond nieuwe held Iden Versio is leuk, typisch Star Wars en het geheel ziet er ook prachtig en sfeervol uit, al is de speelduur van vijf uur wel aan de korte kant. Verder bieden de vernieuwde ruimtegevechten spectaculaire gameplay en speelt de game als geheel lekker soepel, al mag daarbij weer opgemerkt worden dat het vrijwel hetzelfde aanvoelt als de vorige Battlefront-game. Hoe dan ook: het moge duidelijk zijn dat Star Wars Battlefront II flink teleurstelt en een groot deel daarvan komt op rekening van degene die verantwoordelijk is voor het systeem rond Star Cards en Loot Crates.
Eindoordeel
Loot Crate Wars Episode I: De Ophef Ontwaakt
Al ver voor de release van Star Wars Battlefront II was duidelijk dat een en ander in de game een fikse groep gamers bij voorbaat niet zou aanspreken. De komst van 'loot crates' naar de opvolger van een game die bekritiseerd werd om de lage hoeveelheid content werd door velen als een zorgwekkende ontwikkeling gezien, niet in de laatste plaats omdat de trend van microtransactions en loot crates in grote 'AAA'-games dit najaar gevoelsmatig een hoogtepunt bereikt. Een aantal games bleef in de uitvoering nog redelijk netjes, maar desondanks kan die ontwikkeling als zorgwekkend worden gezien.
Een loot crate betekent in een game vooral dat de speler geen volledige zeggenschap heeft over wat voor items hij of zij te pakken krijgt. Dat kun je vervelend vinden, maar dat is nog een te verdedigen keuze van de ontwikkelaars en niet per se een groot probleem. Het voegt wat onvoorspelbaarheid toe, zoals dat ook in een loot-systeem van een mmog werkt. De vervolgvragen zorgen voor meer problemen: hoe kom je aan die doosjes met items en hoeveel verschil maken die items in de gameplay? Als je ze kunt kopen voor echt geld via microtransacties is er reden om extra goed op te letten. Als de verkregen items spelers in de gameplay een merkbaar voordeel opleveren, dan is het mis. Niet-betalende spelers hebben dan immers een duidelijk nadeel, terwijl zij net zo goed een game van zes tientjes in huis hebben gehaald.
Loot Crate Wars Episode II: De Credit Wars
Het was alsof er een bom ontplofte: direct toen Star Wars Battlefront II in Early Access ging en de eerste spelers dus aan de slag konden met de volledige game, kwam naar buiten dat DICE en EA het prijspeil van sommige Heroes in het spel zo had bepaald, dat spelers dagen moesten spelen om ze vrij te spelen, óf toch maar wel dat extra geld in de game te steken. Voor de volledigheid: een aantal Heroes zijn vanaf het begin af aan al vrij om te gebruiken, zoals Han Solo, Kylo Ren, Darth Maul, Yoda en Rey, maar anderen dus niet, met Luke en Vader als duurste opties. Luke Skywalker en Darth Vader kostten beide 60.000 in-game Credits om te unlocken en de eerste berekeningen leerden ons dat er zo'n twee volle dagen gamen voor nodig zou zijn om ze te bereiken, ofwel een uur of veertig, uitgaande van een gemiddeld niveau van de speler.
Het alternatief: geld in de game steken in ruil voor Crystals, waarmee je dan loot crates kunt kopen. In de loot crates vind je allerlei items die je personages in de game sterker maken, maar ook Creditbonussen waarmee je dus de nog niet vrijgespeelde Heroes kunt ontgrendelen. Door loot crates te openen kun je dus veel sneller het benodigde aantal Credits behalen, terwijl je ook nog eens een fikse hoeveelheid Star Cards binnenharkt, die je in de gameplay ook helpen. Kortom: flink veel extra's voor gamers die nog wat meer geld in hun game willen steken.
Logischerwijs werd de game vervolgens gefileerd op allerlei grote fora, met Reddit als voornaamste verzamelplaats voor de haat die EA en DICE zichzelf op de hals hadden gehaald. De reactie van Electronic Arts' publicrelationsmedewerker daarop is inmiddels even beroemd als berucht en de meest downvoted comment in de geschiedenis van Reddit. De uitgever zwaaide daarna de witte vlag en stelde alle reviewers dezelfde avond - in de aanloop naar het review-embargo - op de hoogte van een wijziging in het systeem rond de Hero-unlocks. Een laatste poging te redden wat er nog te redden viel, maar de balans in de Force bleek echter al blijvend verstoord.
Loot Crate Wars Episode III: De Pay2win Menace
Daags voor de officiële release van ging het systeem dus op de schop. Of nu ja, een beetje. De prijzen van de Heroes werden met 75 procent verlaagd. Dat betekent dat Luke en Vader elk 15.000 Credits kosten. Geheel in lijn met de rest van de release 'vergat' EA daarbij te vermelden dat de prijsdaling gevolgen had voor de beloning die spelers krijgen voor het voltooien van de de singleplayercampagne. Die beloning was 20.000 Credits en werd nu 5.000 Credits. De reden: die beloning is bedoeld om Iden Versio, de held van de campagne, te kunnen unlocken. Ook die werd goedkoper met de prijsdaling, dus de corresponderende campagnebeloning daalde ook. Logisch, maar lang niet iedereen begreep die link. Volgende tegenslag voor EA, want even leek het dus alsof ze niet alleen de prijzen van de Heroes, maar ook de beloningen in de game hadden verlaagd. Dat blijkt gelukkig niet het geval: de beloningen voor de missies in de campagne, de multiplayer, de challenges en de Arcade-modus zijn ongewijzigd en het is inderdaad een stuk makkelijker om de helden vrij te spelen. Eind goed al goed? Bepaald niet.
In de orkaan van kritiek rond de veel te dure Heroes, is bijna op de achtergrond beland dat Star Wars Battlefront II nog steeds een heel verwerpelijke toepassing hanteert van microtransacties. Daarbij interesseren de loot crates zelf ons niet eens, het gaat om de Star Cards. Die kaartjes kun je aan een klasse of Hero-personage hangen en die leveren je dan een voordeel in de game op. De kaartjes zijn in het spel zelf best moeilijk te krijgen: je kunt ze zelf maken en uit de loot crates halen die je verdient in de game, maar het zijn er zo veel dat je maar langzaam je collectie opbouwt. Koop je extra loot crates, dan gaat het véél harder. Kortom: geef geld uit en je hebt meer voordeel in de multiplayer, de definitie van 'pay2win'. Wat ons betreft is de oorlog tegen dat principe nooit over zolang dat kwaad nog bestaat. Betaalde extra's aanbieden: prima, maar zodra de gamer benadeelt die geen zin heeft om nog meer te betalen dan de zestig euro die de game toch al kostte, dan zijn de rapen gaar.
De laatste notitie die we nog wel willen maken, voor we naar de verdere inhoud van de game gaan kijken, is deze: ja, alles is vrij te spelen in de game. Ja, het is 'slechts' een kwestie van tijd. Speel lang genoeg en uiteindelijk heb je al die Star Cards en Heroes ook. Je bent dan echter wel door tientallen (honderden, duizenden?) uren gameplay heen waarin je aldoor een achterstand hebt gehad. Sommige gamers hebben dat voordeel op jou zelf verdiend, sommigen hebben het gekocht. Dat is al vervelend, maar het brengt je ook in de verleiding om te denken 'jeetje, ik wil dat voordeel ook, laat ik toch maar een paar loot crates kopen' en dat is een verwerpelijke dynamiek die de plaats inneemt van het veel meer wenselijke 'laat ik hard oefenen en beter worden.' Het zorgt ervoor dat de multiplayer compleet beroofd wordt van het spelplezier.
Multiplayer: gehinderd door progressiesysteem
Aangezien de problematiek waarmee we dit artikel openden betrekking heeft op de multiplayer, is dat een logisch beginpunt. In grote lijnen gaat Battlefront II verder waar de vorige game mee begonnen was, al is er zeker sprake van wat uitbereiding. Vooral in de Galactic Assaults is dat goed merkbaar. Het principe vaneen verschuivend slagveld bestond in de vorige game ook al, maar deze game voelt grootser aan. Het helpt dat de verschuiving van positie steeds zorgt voor een merkbare verandering in de gameplay. Zo verandert een gevecht in gangetjes op Kamino in een veel openere strijd, buiten op en rond de landingsplatformen.
Klassen afzonderlijk ontwikkelen
Deze spelmodus etaleert daardoor goed hoe de nieuwe setup rond soldaten werkt. Battlefront II kent vier klassen, te weten: Assault, Heavy, Officer en Specialist. Als je die laatste twee klassen zou hernoemen naar Engineer en Sniper, dan snap je de onderlinge verdeling. Het spreekt voor zich dat de Assaults en Heavy's in de gangen dominant zijn, maar in het meer open gebied kunnen een aantal Specialists goed van pas komen. Het is daarbij trouwens ook zaak om de verschillende klassen af te wisselen, omdat je ze afzonderlijk van elkaar moet ontwikkelen om bijvoorbeeld nieuwe wapens te kunnen kiezen of extra Star Cards aan je soldaat te kunnen hangen.
Die Star Cards, we noemden ze eerder al even, zijn belangrijk voor hoe je jouw soldaten gebruikt. Ze kunnen betrekking hebben op actieve en passieve eigenschappen en maken je personage in alle gevallen beter. Elke Star Card hoort bij een specfieke klasse of een specifieke Hero. Je kunt een Star Card voor een Assault-soldaat dus niet gebruiken bij een Heavy of omgekeerd. Aanvankelijk kun je één Star Card hangen aan een soldaat of Hero en zodra je die klasse naar respectievelijk level vijf en tien hebt gebracht, kun je twee en daarna drie Star Cards kiezen. De Star Cards haal je uit loot crates of maak je zelf, met onderdelen die ook weer uit die loot crates komen. Bovendien zijn er Star Cards van drie niveaus, waarbij je natuurljk het liefst de sterkste varianten equipped hebt. Nog maar weer een reden om die loot crates te verdienen of te kopen, want daarin kom je de kaarten vrij snel tegen.
Driedubbel progressiesysteem
Dat levert Star Wars Battlefront II dus een driedubbel progressiesysteem op. In de eerste plaats heb je een algemeen level. Daarnaast heeft elk van je klassen een afzonderlijk level. Dat level bepaalt welke guns je kunt kiezen en hoeveel Star Cards je kunt gebruiken. Vervolgens kun je het verzamelen van die Star Cards dus ook zien als een progressiesysteem, want je kunt niet kiezen wat je niet hebt. Het maakt het progressiesysteem van Battlefront II op zijn zachtst gezegd onhandig en onoverzichtelijk en daarbij komt dat die progressie best traag gaat. Het duurt een behoorlijk aantal potjes voor je op een niveau bent waar je bijvoorbeeld de volgende gun in een klasse kunt kiezen. Het maakt Battlefront II er niet uitnodigender op.
Gelukkig zijn er ook elementen die de game juist wel vooruit helpen. Het simpele gegeven dat de game gevechten uit alle Star Wars-tijdperken bevat, is er zo een. De strijdtonelen uit de originele trilogie zaten al in de vorige game, maar nu zien we bijvoorbeeld ook het prachtige Naboo en het regenachtige Kamino voorbij komen. Ook zien we dus helden uit alle films, want interessante combinaties opvelert, zoals Yoda die aan de zijde van Rey ten strijde trekt. Natuurlijk gaan de gevechten steeds gepaard met de juiste soldaten op de juiste plaats, dus Clone Troopers tegenover droids van de Trade Federation en Stormtroopers tegenover soldaten van de Rebel Alliance. Het levert Star Wars Battlefront II de 'typische Star Wars-sfeer' op die je bij voorbaat verwacht in de game en daarmee is ook meteen het grootste pluspunt genoemd. Alles ziet er precies zo uit als in de films en de game geeft je dan ook echt het gevoel in de Star Wars-saga rond te lopen.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Trailer waarin ruimtegevechten centraal staan
Een ander pluspunt is dat de multiplayer nog steeds lekker speelt en toegankelijk is. De meeste wapens zijn vrij stabiel en dus is het niet al te moeilijk raak te schieten. De woorden 'nog steeds' verklappen echter tegelijkertijd dat het allemaal wel erg bekend aanvoelt. Battlefront II is min of meer dezelfde game als de vorige Battlefront, maar dan met meer maps, modi en andere systemen rond progressie. Dat is jammer, want het levert spelers te snel een been there, done that-gevoel op. Een prachtig uitziende, op en top Star Wars-spelomgeving maakte twee jaar geleden indruk, maar is nu natuurlijk niet meer nieuw.
Gave ruimtegevechten
Dat maakt het des te fijner dat er een aspect van de game is dat wél helemaal vernieuwd aanvoelt: de ruimtegevechten. DICE heeft dit keer de Britse ontwikkelaar Criterion aan boord gehaald om dat deel van het spel voor zijn rekening te nemen en het resultaat liegt er niet om. De gevechten in de ruimte zijn fantastisch. De actie is snel, het ziet er allemaal prachtig uit en het besturen van de diverse ruimteschepen werkt heerlijk. Nieuw daarbij is dat je nu stuurt met de rechterstick, maar met de linkerstick ook je schip kunt kantelen. Zo heb je meer controle over het vliegen dan in de vorige game het geval was en kun je, als je jezelf goed leert vliegen, door nauwe doorgangen heen vliegen, in een poging achtervolgers af te schudden. Wij beleefden onze favoriete momenten in de multiplayer met name zittend in een X-Wing of een TIE Fighter en dat zegt veel. Het is daarbij inderdaad wel aan te raden om een controller paraat te hebben, want vliegen met toetsenbord en muis werkt wel, maar zeker niet zo fijn als vliegen met een controller.
Of je nu in de ruimte speelt of ergens op een planeet: van tijd tot tijd zul je dus helden voorbij zien komen. Dat systeem is ook veranderd. In de vorige game moest je bepaalde Hero-pick-ups vinden en dan mocht je even als held spelen. Dat is nu niet meer zo. In Battlefront II verzamel je Battle Points in de gameplay en die punten kun je uitgeven aan sterkere units. Heb je drieduizend punten verzameld, dan zou je bijvoorbeeld kunnen spawnen als Wookie of sterke Droid. De sterkere helden kosten al snel zes- tot achtduizend punten en ook in de ruimtegevechten kun je speciale schepen onder je hoede krijgen als je een bepaald puntenaantal haalt. Goed of niet goed? Goed, maar met een serieuze kanttekening. We vinden het in beginsel prettig dat het worden van een Hero nu niet meer gekoppeld is aan een pick-up. Je moest immers maar net mazzel hebben zo'n ding te vinden en sommige spelers gingen zelfs wachten rond de plaatsen waar die pick-ups verschenen, in een poging ook eens een held te zijn. Dat werkt niet. Het nieuwe systeem beloont spelers die goed bezig zijn en dat is in beginsel positief, maar het betekent ook dat minder goede spelers niet al te vaak de kans krijgen eens een held te zijn. Elk voordeel heeft een nadeel, zullen we maar zeggen, maar een verbetering ten opzichte van het oude systeem is het in elk geval wel.
Een heel nieuw Star Wars-verhaal
Zo heeft Battlefront II dus een vermakelijke multiplayer die veel lijkt op zijn voorganger en die ernstig gehinderd wordt door 'pay2win-progressiesysteem'. In de schaduw van dat alles staat de singleplayercampagne. In tegenstelling tot de vorige Battlefront-game heeft Battlefront II een echte singleplayer, met een heel nieuw verhaal in de Star Wars-saga en een nieuwe held, of beter gezegd: heldin. Het verhaal rond Empire-soldaat Iden Versio speelt zich af tussen Episode VI en VII en maakt onderdeel uit van de Star Wars-canon, dus van het 'officiële' verhaal. Dat betekent dat Battlefront II het verhaal tussen de originele trilogie en de nieuwste trilogie invult en alleen dat maakt het verhaal al interessant.
Van de Death Star 2 naar Kylo Ren
Gelukkig wordt al snel duidelijk dat het verhaal van de campagne die status niet nodig heeft om boeiend te zijn. Al vanaf de eerste missie, waarin we zien hoe Iden Versio de door de Emporer voorbereide valstrik geheim weet te houden, is de inhoud sterk. Iden en haar Inferno Squad komen op herkenbare plaatsen en overbruggen met het verhaal inderdaad precies het gat dat zit tussen het moment dat de tweede Death Star wordt opgeblazen en het moment dat Kylo Ren zich bij de oude man meldt, op zoek naar de kaart die moet leiden naar Luke Skywalker.
Iden en haar team zijn elite soldaten, wat betekent dat ze als een van de eerste keizerlijke soldaten de laatste orders van de gevallen Emporer meekrijgen. Het betekent ook dat ze van alle markten thuis zijn en dat werkt bevorderlijk voor de gameplay. Er zijn missies waarin je heftige gevechten uitvecht, maar ook missies waarin het aankomt op stealth of waar je een ruimteschip bestuurt. En als dat nog niet genoeg variatie is, dan zijn er ook nog diverse missies waarin je de rol van een held aanneemt. Zo kom je onder meer Luke Skywalker tegen, maar ook andere helden uit de films passeren de revue. Daarbij valt wel op dat niet alle stemmen even natuurgetrouw worden nagebootst. Niet dat dat heel erg is, maar het valt wel op.
Iden Versio, een geslaagde nieuwe held
De helden zorgen met hun eigen speciale gaven niet alleen voor een lekker Star Wars-moment, maar ook voor een stuk flink andere gameplay. Een beetje met een lightsaber zwaaien is natuurlijk anders dan werken met de blasters die Iden zelf kan hanteren. Toch is Iden prima in staat de campagne voor het grootste deel zelf te dragen. Iden is niet alleen cool, maar ook gelaagd. De strijd die in haar gaande is als de plannen van de Empire duidelijk worden, is zichtbaar in haar ogen. Een goed verstaander leest hier overigens niet alleen in dat de gezichtsanimaties in Star Wars Battlefront II van hoog niveau zijn, maar ook dat er in het plot een aantal typische Star Wars-ingrediënten voorbij komen. In dat opzicht is het verhaal een tikje voorspelbaar. Niet heel erg: dan nog is het een zeer sfeervol geheel, maar het verhaal had van ons wel iets duisterder mogen zijn.

Die persoonlijke voorkeur stond ons verder echter totaal niet in de weg. De campagne van Battlefront II neemt spelers mee naar enkele prachtige plaatsen in het Star Wars-universum en koppelt dat aan een aardig aantal leuke, gevarieerde missies. Het is alleen wel jammer dat het allemaal zo snel voorbij is. De singleplayer van Battlefront II is met een uurtje of vijf wel voorbij en vaardige, snelle gamers zullen daar nog wel iets van af moeten halen ook. Dat is niet veel. Het is niet zo dat de game te kort aanvoelt als je de credits eenmaal voorbij ziet komen, maar koop je Battlefront II vooral voor het verhaal van de campagne en interesseert de multiplayer je verder niet zo, dan is zestig euro voor vijf uur natuurlijk best een stevige prijs.
Arcade als bijgerecht
Als pleister op die wond is er dan nog wel de Arcademodus. Hierin kun je een reeks van uitdagingen aan gaan en die dan op drie verschillende niveaus uitspelen. Daar verdien je dan Credits mee en het is ook wel een handige manier om jezelf te trainen in het gebruiken van de Abilities van de Heroes, die je ook wel eens in de multiplayer mag spelen. De inhoud van de Arcade was twee jaar terug alles dat Battelfront op offlinegebied te bieden had en het is goed om te zien dat de spelmodus nu veel meer een bijrol speelt ten opzichte van de campagne, maar veel meer dan dat is het ook niet. Leuk om Credits mee te farmen, leuk om even mee te oefenen, maar verder veel minder boeiend dan de campagne en de multiplayer.
Conclusie
Star Wars Battlefront II is een game die lang onthouden zal worden door de ophef die is ontstaan rond de loot crates en microtransacties, die in deze game verbonden zijn met een pay2win-concept dat wij afkeuren. Waak er echter voor je daar blind op te staren. Dan mis je namelijk de singleplayercampagne die de moeite, ondanks de bescheiden lengte, zeer waard is, mede dankzij de uitstekende audiovisuele prestatie die het spel levert. Er is echter nog een reden om voorbij de ophef te kijken en dat is dat er inhoudelijk óók een aantal zaken schort aan Battlefront II. De gameplay in de multiplayer is leuk, maar voelt precies hetzelfde als in de vorige Battlefront-game, waardoor we er nooit een 'wauw wat vet'-gevoel bij kregen. Spelers zijn daarbij gebonden aan een onhandig en onoverzichtelijk progressiesysteem en hoewel we de nieuwe manier van het activeren van Hero Units in de gameplay verkiezen boven het oude systeem, blijft het niet ideaal dat minder begaafde spelers zo veel minder vaak een kans krijgen om als held te spelen.
Update, vrijdag 08:40: inmiddels weten we dat EA en DICE de microtransacties, en daarmee het pay2win-model, tijdelijk hebben uitgeschakeld. Zoals aan het begin van de review vermeld, hebben wij er voor gekozen de oorspronkelijke review online te laten. Dat is deels uit praktisch oogpunt, want bijbehorende videoreview kan uiteraard niet zo makkelijk aangepast worden, en deels vanuit een bewuste keuze om aan te geven dat pay2win in onze ogen een absolute no-go is. Daarnaast kan EA niet garanderen dat de servers niet nu al bevolkt zijn met gamers die allang allerlei extra's hebben gekocht, waardoor andere spelers dat nadeel mogelijk blijven ervaren. Bovendien komt het microtransactiesysteem later in bewerkte vorm weer terug. Dat zijn voor ons voldoende redenen om de oorspronkelijke beoordeling te laten staan. Mocht het effect van pay2win inderdaad nu wegvallen en mocht EA inderdaad de snelheid waarmee je een en ander kunt vrijspelen gaan aanpakken, dan zou de game gevoelsmatig al snel richting een veel hogere beoordeling gaan. Wellicht dat dat nog wat gamende Star Wars-fans over de streep kan trekken, al kunnen we ons ook voorstellen dat zelfs zij een beetje klaar zijn met deze hele Battlefront II-soap.
Eindoordeel