Het Egypte van Bayek
Assassin's Creed was jarenlang niet weg te denken uit de line-up van Ubisoft. Toch besloot de Franse uitgever dat de franchise na de release van Assassin's Creed: Syndicate even pauze moest hebben. Zodoende ontbrak de game op de E3 van vorig jaar en verscheen er in 2016 dus ook geen nieuwe game. Wel was er de release van de film, waarin het tijdperk van de Spaanse Inquisitie werd aangedaan. Over het onderwerp van de volgende game was echter nog niets bekend. Wel verschenen enkele weken voor de E3 al geruchten dat het om een game in het oude Egypte zou gaan. Tijdens de Xbox-persconferentie werd dat door de uitgever bevestigd. De wereld maakte er kennis met Assassin's Creed Origins.
In Assassin's Creed Origins spelen gamers als Bayek, een Medjay. De Medjay waren van oudsher beschermers van gebieden en objecten die de farao belangrijk vond, en op die manier vormden zij een speciaal soort politiemacht. Dat levert de Medjay een status aparte op, die ook terug komt in Assassin's Creed Origins. In een kort stukje gameplay zien we bijvoorbeeld al snel een scene waarin een priester Bayek maant zijn mond te houden en zich met zijn eigen zaken te bemoeien. Bayek wijst hem op zijn status als Medjay en geeft mee dat hij zelf wel bepaalt wat zijn zaken zijn.
Naast Bayek is Egypte zelf een belangrijk 'personage'. De game speelt zich af in een tijd waarin de macht van de farao op zijn eind loopt, wat de nodige machtsverschuivingen met zich mee zal brengen. Het is een land met op handen zijnde veranderingen, maar ook een land met veel leven. Wie aan Egypte denkt, ziet wellicht niet meteen een kleurrijke, levendige omgeving voor zich, maar die is er zeker wel. Het gele zand, de groene bladen van palmbomen en het blauwe water zorgen samen al voor een prachtig beeld, waarin ook meteen de hand van Ubisoft Singapore zichtbaar is. Het team achter Assassin's Creed Origins heeft ook Assassin's Creed IV: Black Flag gemaakt, en dat was zonder twijfel de kleurrijkste van alle Assassin's Creed-games.
Daarnaast was het team achter Black Flag verantwoordelijk voor de doorbraak van varen op zee in Assassin's Creed. Dat bleek zo populair en succesvol dat het centraal kwam te staan in een heel eigen opvolger, in de vorm van Assassin's Creed: Rogue. Op de net afgelopen E3 kondigde Ubisoft zelfs Skull & Bones aan, dat helemaal om vechten op zee draait, ook van de hand van Ubisoft Singapore. Mocht die game je trouwens interesseren: daarvan komt komende week nog een preview online. Nu weer terug naar Bayek en Egypte.
Meer vrijheid, meer uitdaging
Dat kleurrijke, op verandering wachtende Egypte, leeft. Dat is te zien in de flora en fauna die Bayek om zich heen ziet, maar ook in de mensen. In de drie kwartier speeltijd die we kregen, konden we dit element uiteraard nog niet echt uitproberen, maar volgens Ubisoft heeft iedereen in de spelwereld van Assassin's Creed: Origins een doel en een routine. Mensen werken, lopen patrouilles, gaan weer naar huis, enzovoort. Daarbij kregen we de indruk dat die wetenschap belangrijk wordt bij bepaalde missies. Iemands routine uitvogelen zou immers best onderdeel kunnen zijn van de voorbereiding op een aanslag.
Nieuwe missiestructuur
Met het noemen van het woord 'missie' komen we aan bij wat misschien wel de meest ingrijpende verandering in de opbouw van deze Assassin's Creed-game is: de missiestructuur. Voorheen was die structuur altijd lineair. Je kon soms wel kiezen naar welke opdrachtgever je ging, en of je bijvoorbeeld eerst een bepaalde extra missie wilde oppakken, maar het verloop in de missies was lineair. Daarin zou in Origins meer vrijheid moeten zitten. De game beschikt over een questlog, vergelijkbaar met die van games als The Legend of Zelda: Breath of the Wild, Horizon: Zero Dawn en The Witcher III. Daarbij komt dat Egypte als spelwereld direct helemaal open is voor Bayek. Het moet ertoe leiden dat dit de meest open, meest vrije Assassin's Creed-game tot nu toe wordt.
/i/2001536435.jpeg?f=imagenormal)
'Vrijheid' is natuurlijk een belangrijk woord voor de Assassins. Over het verhaal van Origins weten we nog niet veel, maar de game lijkt de strijd tussen de Templars en de Assassins in te leiden. De vraag is dan ook of Bayek aan het begin al direct een Assassin is, of dat hij misschien wel de grondlegger van het hele gilde zal blijken. En zou Ubisofts introductie, waarin men aangeeft dat de Egyptische goden 'op het punt staan te sterven', iets te maken hebben met de herkomst van de Pieces of Eden die in alle andere Assassin's Creed-games zo'n grote rol speelden? En hoe zit het dan met die oudere beschaving die in de vorige games werd aangehaald? Wij hebben nog geen idee, maar vermaken ons alvast door daarover te speculeren.
Wel duidelijk is dat het niet ophoudt bij de aangepaste missiestructuur. De lijn van die missiestructuur, die een meer open aanpak verraadt en de game dichter bij de hierboven genoemde role-playing games brengt, is ook in andere aspecten terug te zien. Zo is er veel meer aandacht voor onderdelen als crafting, de skill-tree en loot. In de korte tijd die we speelden, vonden we al allerlei verschillende wapens die Bayek steeds net anders lieten vechten. Een medewerker van Ubisoft liet ons ook kort de nieuwe skill-tree zien, waarin spelers nieuwe vaardigheden kunnen vrijspelen voor Bayek. Net als in Syndicate zijn de vaardigheden over categorieën verdeeld, maar er is meer keuzevrijheid. Bovendien maakten de upgrades in Syndicate weinig uit voor de speelstijl van Jacob en Evie, terwijl je met de nieuwe vaardigheden in Origins Bayek wel andere dingen kunt laten doen.
/i/2001536431.jpeg?f=imagenormal)
Daar horen uiteraard ook steeds nieuwe soorten assassinations bij, zoals we dat kennen van de serie. Een paar van die assassinations konden we alvast uitproberen tijdens een korte missie die we speelden. In die missie stuit Bayek op een priester die een jongen aan het bestraffen is. Bayek bemoeit zich ermee en het blijkt dat de jongen straf krijgt omdat hij twee beeldjes zou hebben gestolen. De jongen claimt uiteraard onschuldig te zijn. Bayek gaat op onderzoek uit om na te gaan of het verhaal klopt. Hij spoedt zich naar de plaats waar de beeldjes zouden moeten zijn, en raadpleegt zijn vogel. Met één druk op de knop kun je schakelen naar Senu, Bayeks adelaar. Je ziet dan de wereld van bovenaf en kunt snel interessante objecten en vijanden spotten. Het is Origins' variant op de traditionele Eagle Vision die je normaal gesproken in Assassin's Creed-games vindt.
Eieren voor ons geld
Senu leidt de speler naar de bodem van een meer, waar een scheepswrak met allerlei schatten ligt, en naar een zwaarbewaakt schip. Op dat schip kan de speler een eigen tactiek kiezen, wat zal neerkomen op een stealth aanpak of een open gevecht aangaan. Onze keuze viel weliswaar op stealth, maar dat werkte helaas niet zoals bedoeld, en dus werd het een open gevecht. Dat bleek zo pittig dat we eieren voor ons geld kozen, en er - met de buit - als een haas vandoor zwommen. Gelukkig kan Bayek zijn adem lang inhouden. De confrontatie met de priester daarna loopt al snel spaak. Bayek 'beloont' de priester met een mes tussen zijn ribben, waarop soldaten in de buurt onmiddellijk in actie komen. Tijd om te vluchten. Dat werkt nog steeds hetzelfde: zorg dat ze je niet meer zien en verstop je tot ze stoppen met zoeken. Overigens zijn ze je daarna niet meteen vergeten. Toen we weer tevoorschijn kwamen en langs een wachter liepen, viel die ons direct aan. Hoe dat precies werkt, is ons nog even onduidelijk, maar soldaten hebben dit keer een iets beter geheugen dan we gewend zijn.
Besturing compleet op de schop
In dat stukje gameplay in de open wereld ervoeren we al veel vernieuwing, ook op het gebied van de besturing. Wat dat betekent voor het vechten, daar komen we zo op. De veranderingen beginnen namelijk al bij het simpelweg rondlopen. Iedereen die ooit Assassin's Creed heeft gespeeld, weet dat R2 een belangrijke knop is: die knop hou je in om te rennen en om te free-runnen door de omgeving. Dat is nu verleden tijd. Assassin's Creed Origins lost dat contextueel en met de linker-thumbstick op. Hoe ver je de thumbstick naar voren houdt, bepaalt hoe snel Bayek loopt of rent. Datzelfde geldt voor paardrijden, waarbij de thumbstick-controls bepalen of je paard galoppeert of in draf loopt. Ook het klimmen en free-runnen is onderdeel van dit systeem. De game bepaalt op basis van de context of Bayek moet klimmen, ergens overheen moet springen, en ga zo maar door.
Soepeler dan verwacht
Een dergelijk systeem is riskant. Als de game de intentie van de speler niet begrijpt, is er immers geen knop om die intentie duidelijk te maken. Je bent dus overgeleverd aan hoe goed het spel de context leest en hoe soepel jouw input door het spel wordt verwerkt. Onze eerste ervaring is dat paardrijden nog wat onwennig aanvoelt doordat je af en toe wat scherper stuurt dan de bedoeling is, zeker op hoge snelheid. Klimmen en free-runnen voelde soepeler dan verwacht, en inderdaad: de nieuwe besturing maakt het makkelijker. Assassin's Creed Origins heeft de ondankbare taak een openwereld-game te zijn in het tijdperk na The Legend of Zelda: Breath of the Wild, dat onder meer een fantastisch klimsysteem heeft. Dat Assassin's Creed Origins er in vergelijking met die titel best goed vanaf lijkt te komen, is een compliment.
/i/2001536437.jpeg?f=imagenormal)
De vraag is dan: wat is er gebeurd met die R2-knop? Welnu: die zit in het vernieuwde vechtsysteem. Vroeger was vechten in Assassin's Creed iets als: je staat in het midden van een cirkel vijanden, wacht tot er eentje aanvalt en countert dan. Dat is er niet meer bij. Om maar met die afwachtende houding te beginnen: alle vijanden vallen je nu tegelijk aan, als ze de kans krijgen. Op de boot die we op de vorige pagina noemden, werden we onder vuur genomen door twee boogschutters, terwijl twee bewakers het gevecht met ons aangingen, wat leidde tot de roemloze aftocht via het water. Vechten is om die reden al meteen een stuk lastiger.
Dieper systeem
Daarnaast is het systeem ook dieper uitgewerkt dan in de vorige games. De R1- en R2-knoppen staan nu voor een lichte en zware aanval, waarbij je ook bepaalde combo's kunt maken. Hoe die werken, hangt af van welke wapens je gebruikt. Daarnaast wordt tijdens het gevecht ook een metertje opgebouwd. Zit dat metertje vol, dan kan Bayek met R1 en R2 samen een niet te blokkeren, speciale aanval inzetten. Daarnaast valt op dat dodgen nog belangrijker is geworden. Zeker sterke vijanden hebben de neiging direct een groot deel van Bayeks gezondheid weg te slaan, dus ontwijken is cruciaal.
/i/2001536433.jpeg?f=imagenormal)
Dat kwam het best tot uiting in de arena. Die arena, waarin Bayek zich moet weren tegen een paar golven vijanden en uiteindelijk een baas, wordt in het verhaal geïntroduceerd en vormt daarna een blijvende extra activiteit waarmee Bayek bepaalde beloningen kan verdienen. De eerste paar vijanden zijn niet onoverkomelijk, maar toch al best lastig. Temeer omdat Bayek als hij ingesloten raakt kansloos is tegenover de aanvallen van meerdere kanten. De echte uitdaging ligt echter in het baasgevecht. Het zwaargewicht waarmee je wordt geconfronteerd hakt genadeloos rond met een gigantische bijl, en veroorzaakt daarbij veel meer schade dan Bayek met zijn speer.
Dark Souls-tactiek
Grappig genoeg merkten we bij dit gevecht dat we terugvallen op onze Dark Souls-tactieken: afstand houden, ontwijken en de bewegingspatronen van de baas leren kennen. Dat levert succes op. We slaagden erin gebruik te maken van de gaatjes in zijn patronen en hielpen hem stukje bij beetje van zijn health af. Helaas bleek de kolos minder voorspelbaar dan sommige monsters in Dark Souls 3, en kregen we af en toe toch nog een ferme tik. Dat komt mede doordat Ubisoft veel vijanden die dienst doen in baasgevechten heeft voorzien van een tussentijdse stijlverandering. Een baasgevecht kent vaak, ook weer net als in Dark Souls 3, twee segmenten. Het maakt de gameplay er weer een stukje uitdagender op. Dat blijkt wel, want ondanks dat we de baas bijna door de knieën hadden, verloren we het gevecht.
Het gevecht in de arena is een goed voorbeeld van wat Assassin's Creed Origins op audiovisueel niveau goed doet: veel vechtanimaties zien er schitterend uit. Toch waren juist die animaties onderwerp van kritiek, na de presentaties bij de persconferenties van Xbox en Ubisoft. Het beeld van het touw van de boog dat spontaan in Bayeks hand schiet, hebben veel mensen vast wel gezien. Dat is slordig. Ook doet de game in algemene zin op grafisch niveau best iets onder voor wat nu topniveau is. Enig poetswerk zal er de komende maanden wellicht nog wat aan veranderen, maar niet zo veel dat het niveau van bijvoorbeeld Horizon: Zero Dawn haalbaar wordt. Gelukkig slaagt Assassin's Creed Origins er ook zonder dat topniveau in om uitermate sfeervol en uitnodigend te ogen.
Voorlopige conclusie
Meer vrijheid, meer uitdaging, en veranderingen in vrijwel elk aspect dat hoort bij een Assassin's Creed-game: wat ons betreft is wel duidelijk dat het jaar pauze dat Ubisoft heeft ingelast voor de serie een positief effect heeft gehad. Bovendien lijkt Ubisoft Singapore zich te profileren als dé Assassin's Creed-studio: als Origins de populariteit van Black Flag kan evenaren of zelfs overstijgen, levert de studio een uitstekende prestatie. Het voorproefje van de gameplay stemt ons in elk geval tevreden. We hebben nu al zin om uit te vogelen op welke manier de Assassins en Templars het in Egypte met elkaar aan de stok hebben.