Onheilspellende stad
Samengevat
Bloodborne is een game met twee gezichten, en het hangt van de speler zelf af welk gezicht hij ziet. Voor de 'hardcore' gamer is Bloodborne een heerlijke uitdaging. De game zit op diverse manieren heel goed in elkaar en eist flink wat vaardigheid, vooral in het onder de knie krijgen van alle bewegingen en aanvallen van het eigen personage en het leren bestrijden van de vijanden in het spel. Bovendien voegt Bloodborne een aantal features toe aan het pakket dat Dark Souls II, van dezelfde makers, al zo goed maakte. De keerzijde is echter dat er ook een groep gamers is voor wie de uitdaging te groot zal zijn. Daardoor is Bloodborne zeker geen game voor iedereen. From Software neemt de speler geen moment bij de hand, maar gooit hem volledig in het diepe. Wie zich daar niet door laat afschrikken en er in slaagt de hoge moeilijkheidsgraad te overwinnen, heeft aan Bloodborne een pracht van een actiegame.
Eindoordeel
Er zijn mensen die alle Souls-games hebben uitgespeeld. Sterker nog: er zijn mensen die alle Souls-games hebben uitgespeeld en dat kunstje ook nog een paar keer hebben herhaald op een hoger niveau. De uitdaging van een door From Software ontwikkeld actiespel trekt een specifiek soort gamer aan; de gamer die op zoek is naar een uitdaging. Die gamer heeft liefde voor een game die hem het leven verschrikkelijk zuur maakt, omdat hij weet dat de voldoening daarna zoveel groter is. Voor die gamer is er ook goed nieuws: het onlangs voor de PlayStation 4 verschenen spel Bloodborne voldoet aan die eisen.
Getest op: PlayStation 4 (exclusieve titel)
Hoewel Bloodborne formeel geen deel uitmaakt van de Souls-serie, is binnen vijf minuten duidelijk dat dit stiekem wél een Souls-game is. Verschillen zijn er wel, zeker wat betreft de mogelijkheden die spelers hebben in de gameplay, maar de gelijkenissen zijn treffend. Of je nu kijkt naar de mystiek van spelomgeving Yharnam, luistert naar de stemmen van de verschillende personages die je tegenkomt, of let op de vele monsterlijke vijanden: de lijntjes naar Dark Souls zijn snel getrokken. Dat is verder helemaal niet erg. De Souls-games waren prima. Het idee van een game die er op lijkt klinkt ons alvast aantrekkelijk in de oren. Daarnaast zou het ook niet logisch zijn om van From Software te verwachten dat men ineens met een compleet andere game komt.
In Bloodborne stapt de speler in de schoenen van een Hunter, die in de geheimzinnige stad Yharnam op zoek gaat naar een al even zo geheimzinnig wondermiddel met buitengewone medicinale krachten. Al snel wordt echter duidelijk dat je dat middeltje niet zomaar even kunt oppikken. Yharnam blijkt gebukt te gaan onder een plaag die mensen heeft veranderd in allerlei monsters. Om die reden is de Hunter zelden veilig. Voor je het weet staat er een trol, weerwolf of ander verschrikkelijk beest voor je neus. Langzaam wordt ook duidelijk wat de hoofdzaak van het spel is: je zult Yharnam moeten ontdoen van zijn meest vreselijke wezens, voordat je je medicijn te pakken kunt krijgen.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Launchtrailer van Bloodborne.
Dat verhaal klinkt vrij 'recht toe, recht aan', maar dat is het niet helemaal. Waar je na een uur denkt de spelwereld wel aardig door te hebben, is niet altijd alles wat het lijkt. Gaandeweg het spel verzamelt de speler meer 'Insight', en langzaam begint de wereld dan ook te veranderen. Veel meer dan dit willen we er niet over kwijt; we willen voorkomen dat we spoilers weggeven. Maar het zegt wel iets over de diepgang in Bloodborne en over de zorg waarmee From Software de setting heeft uitgedacht.
Diezelfde zorg is terug te vinden in de audiovisuele presentatie van Bloodborne. De gehele spelwereld ziet er uitstekend uit. Dat geldt voor de vele vijanden en de effecten, maar zeker ook voor de omgevingen en animaties. Yharnam is een mysterieuze, duistere plaats waar je je nooit echt behaaglijk gaat voelen. De stad is bovendien prachtig aangekleed, vol kleine details. Ook het design erachter, dus de manier waarop verschillende delen van de stad in elkaar overlopen, zit prachtig in elkaar. Het meest indrukwekkende onderdeel van de graphics vonden we echter de animaties. Bekijk bijvoorbeeld eens goed hoe het wisselen van je wapeninstelling - waarover later meer - eruitziet. Zo soepel, zo mooi.
Leren van je fouten
De eerste uurtjes zijn gereserveerd voor het leren kennen van Bloodborne, en dat kan best weleens een langzaam en frustrerend proces zijn. Bloodborne is namelijk moeilijk. De game daagt je uit het leerproces aan te gaan. Ruwweg kent dat proces twee 'vakken': leren over je eigen personage en zijn wapens, en leren over de vele vijanden en de wijze waarop je ze het beste kunt aanpakken. In Bloodborne zul je beide kanten doorlopend blijven aanscherpen om steeds weer sterkere vijanden te kunnen verslaan.
Verschillende vijanden
Die vijanden verschillen sterk van elkaar. Bij sommige is de menselijke vorm nog duidelijk aanwezig en lijkt het alsof je tegen zombies vecht, maar andere wezens lijken te zijn weggelopen uit een game als Doom. Hun uiterlijk is echter niet het belangrijkste. Elke vijand in Bloodborne heeft eigen aanvallen, bewegingen, gedragingen, sterke en zwakke punten. Heb je een vijand 'door', dan is zo'n vijand vaak niet eens meer zo heel moeilijk te verslaan. Je zult echter bij elke vijand wel eerst op dat punt moeten komen, en dat is precies de reden waarom je in Bloodborne zo vaak dood zult gaan.
/i/2000596225.jpeg?f=imagenormal)
Dat is soms frustrerend. Bij sommige baasgevechten duurt het even voor je door hebt hoe je het gevecht aan moet pakken, en zelfs als je het weet is het lang niet altijd makkelijk. Bloodborne vraagt veel van je vaardigheid en coördinatie. Vaak meegemaakt: in paniek je vijand uit het oog verliezen en proberen weg te dodgen, maar niet weg kúnnen komen omdat je vijand sneller is. In die situatie was het beter geweest om in zijn buurt te blijven en steeds op het juiste moment een stap opzij te doen. Zonder controle ben je ten dode opgeschreven in Bloodborne. Wat moet je dan wel doen? De rust bewaren, controle over je bewegingen houden en een plan van aanpak ontwikkelen op basis van eerder gemaakte fouten.
Ziehier de grootste kracht van Bloodborne. Hoe groot een uitdaging ook is, je kunt hem altijd overwinnen als je bovenstaande goed doet. Dat maakt Bloodborne soms confronterend. De vijand waarvan je zeker wist dat hij gewoon oneerlijk en veel te moeilijk was, blijkt namelijk steeds best wel te tackelen. Je deed het alleen niet goed, of had je niet goed voorbereid. Waarom denk je dat die notities met 'Fire is effective' op de grond achtergelaten waren door andere spelers? Luister naar advies, analyseer je vijanden en bereik je doel.
Chalice Dungeons
Bloodborne zou echter Bloodborne niet zijn als dat het hele verhaal was. Op deze manier kom je namelijk best ver bij de 'normale' bazen in het spel. Bloodborne confronteert spelers echter ook met zogenaamde 'Chalice Dungeons'. Deze dungeons worden deels willekeurig gegenereerd. Het spel gebruikt een aantal standaardbouwstenen en genereert daarmee een dungeon die elke keer anders kan zijn, zoals dat in Diablo III ook wel gebeurt. In die dungeons kom je nog eens extra bossfights tegen. Het leuke is dat die bossfights vaker terugkomen, maar steeds op andere plekken. Dan is er bijvoorbeeld minder dekking, of überhaupt minder ruimte, en dat vraagt om een andere aanpak. Het betekent dat je je minder makkelijk kunt voorbereiden op een specifiek gevecht.
Je personage leren kennen
Het eerdergenoemde 'leren kennen van je eigen personage' is ook onderdeel van een goede voorbereiding op moeilijke gevechten. Dat begint met de indrukwekkende collectie aan bewegingen en aanvallen die je tot je beschikking hebt. Les één: alles is relatief. Het maakt veel uit of je een vijand hebt 'gelocked' of niet, en in welke 'stand' je een wapen hebt staan. Veel wapens in Bloodborne hebben namelijk twee standen, die elk een verschillende set aan bewegingen met zich meebrengen. Daarnaast maakt het ook nog uit of je een bepaalde kant op beweegt, en als klap op de vuurpijl kun je midden in een combo de stand van je wapen aanpassen, wat weer specifieke aanvallen met zich meebrengt. Met R1 voer je een gewone aanval uit, met R2 geef je een hardere, maar langzamere klap. Houd je R2 ingedrukt, dan kun je een 'Charged attack' uitvoeren, en met wat geluk kun je die weer opvolgen met een Critical Attack met R1. Zelfde knoppen, maar andere omstandigheden en andere timing. Volg je het nog?
Stok en zweep
Een leuk voorbeeld om dit verhaal te duiden is de Threaded Cane. Dit is ogenschijnlijk een gewone wandelstok waarmee je flink kunt meppen. Bij een standaardklap steek je de stok naar voren, wat kan uitmonden in een mooie slagcombinatie, terwijl de hardere klap zorgt voor een zwiepende beweging. Druk je echter op L1, dan verandert de wandelstok in een zweep. Die zweep heeft een veel hoger bereik en kan, door zijn zijwaartse, zwiepende bewegingen, groepen vijanden tegelijk raken. Het wapen brengt standaard niet meer schade aan dan een heel aantal andere wapens, maar is van uitzonderlijke waarde als je meerdere vijanden tegenover je hebt. Het stelt je in staat een beetje afstand te houden.
/i/2000596230.jpeg?f=imagenormal)
Dat wapen draag je, zoals veel andere wapens, in je rechterhand. Links heb je echter ook nog een wapen of een voorwerp. Dat kan een fakkel of schild zijn, maar vaak is het zinvoller om links een vuurwapen te hebben. Die vuurwapens veroorzaken zeker in het begin van de game nog niet zoveel schade, maar ze zijn toch van cruciaal belang. Door een schot precies op het moment te timen waarop een vijand net een klap wil uitdelen, kun je deze vijand even op de knieën dwingen en heb je de mogelijkheid om in korte tijd even flink veel schade te berokkenen. Ook dit is een onderdeel dat, mits je de timing helemaal onder de knie hebt, Bloodborne soms een stuk minder lastig kan maken.
Variabelen
Makkelijk wordt het echter nooit. Daar zorgt de variatie in vijanden wel voor. Het 'probleem' is namelijk dat er heel veel variabelen zijn. Zo kunnen ze bijvoorbeeld niet goed tegen vuur, maar hoe krijg je dat vuur bij je vijand? En heb je wellicht olie waardoor dat vuur langer en heftiger brandt? Heb je al bedacht dat je je wapens ook kunt prepareren zodat ze extra fire-damage aanrichten? Zo ja, dan is dat mooi. Maar dan moet je je vijand nog wel raken. En als jij hem kunt raken, kan hij jou vaak ook wel raken, en meestal harder dan andersom. Misschien helpt een goed getimed schot met je vuurwapen? Laten we het hopen, want als de 'stagger' niet werkt, ben je waarschijnlijk meteen dood.
Per vijand levert bovenstaand verhaaltje andere antwoorden op. Toch zijn er ook trucjes die vrij vaak best goed werken. De meest voor de hand liggende truc is het gebruik van molotov cocktails. Een groot aantal vijanden is hier best gevoelig voor. Bovendien zorgt de inslag van zo'n cocktail bij veel vijanden voor een kort 'staggered'-moment, waardoor je met je wapens snel extra schade kunt aanrichten voordat je maakt dat je wegkomt. We zijn er verder van overtuigd dat we een groot aantal tactieken nog niet eens hebben ontdekt. Zo is het bijvoorbeeld ook mogelijk om een 'Beasthood'-modus te activeren. Je personage verandert dan niet letterlijk in een monster, maar gaat wel als een beest tekeer met een speciale 'Beast Claw', die verandert van uiterlijk - en daarmee kracht - naarmate je Beasthood-stat hoger is.
Hulp inroepen
Mochten al je tactieken onvoldoende soelaas bieden, dan is er nog een laatste redmiddel: de hulp inroepen van iemand anders. Aardig genoeg laat Bloodborne je op bepaalde plekken in het spel een sterke npc oproepen, maar veel leuker is het natuurlijk om een andere speler uit te nodigen. Hier komt Insight weer om de hoek kijken. Het gebruik van de 'Beckoning Bell', en daarmee het oproepen van een andere speler, kost namelijk een Insight-punt. Dat punt krijg je terug als je de baas weet te verslaan waarvoor je de hulp had ingeroepen, maar als dat niet lukt ben je het punt kwijt. De coöp wordt beëindigd als de Host dood gaat, als de baas verslagen is of als de Host een item gebruikt dat andere spelers uitbant.
Coöp niet synchroon
Heb je een andere speler geholpen in zijn game, dan levert je dat Blood Echoes en een Insight-punt op. Er is echter wel een kanttekening. Als je iemand helpt in een andere game met een baas die je nog niet hebt verslagen in jouw game, dan verandert dat ook niet. Kortom: je zult in je eigen game dan nog steeds diezelfde baas een keer moeten verslaan. Hier hadden we een systeem zoals bijvoorbeeld Far Cry 4 gebruikt en waarbij het niet uitmaakt in wiens game je zit, wellicht prettiger gevonden. Het zou voor ons een reden zijn om niet in andermans game te willen springen voordat we zelf een bepaald gebied voorbij zijn.
/i/2000596223.jpeg?f=imagenormal)
Door de Beckoning Bell te gebruiken, kun je een willekeurige speler in je spel toelaten, maar je kunt ook, door een wachtwoord in te stellen, alleen specifieke vrienden laten meedoen. Niet dat je verder gevaar loopt: in een coöp-sessie kunnen je gasten jou geen schade toebrengen. Dat ligt anders in het PvP-gedeelte van het spel. Ja, er zit PvP in Bloodborne, maar we hebben hier zelf nog niets mee gedaan. Reden: het systeem werkt behoorlijk omslachtig, waardoor het in de praktijk lastig is om daadwerkelijk in de game van iemand anders terecht te komen.
PvP: makkelijker gezegd dan gedaan
Allereerst moeten spelers die tegen andere spelers willen vechten ervoor zorgen dat ze meer dan dertig Insight-punten hebben. Dit geldt voor beide spelers. Dan moet de speler die wil aanvallen de Sinister Resonant Bell gebruiken. Op dat moment kan die speler worden gekoppeld aan een speler die de Beckoning Bell heeft gebruikt om een coöperatieve partner te vinden, of die toevallig in de buurt is van een geheimzinnige vrouw die zelf met zo'n bel zwaait. Op die momenten moet je er dus rekening mee houden dat je aangevallen zou kunnen worden. Het doel is dan uiteraard voor de invader om de host te vermoorden. Dat faalt overigens automatisch als de host begint aan een baasgevecht: de invader wordt dan uit het spel gegooid. In de praktijk hebben we dit alles dus nog niet meegemaakt, maar het zou zeker voor gevorderde spelers voor wat extra uitdaging kunnen zorgen, net zoals dat in Dark Souls II het geval is.
Net als in dat spel word je in Bloodborne ook regelmatig geconfronteerd met andere spelers als je niet letterlijk met ze in één game zit. Dat komt terug in de vorm van notities op de grond en fragmenten met informatie over de manier waarop andere spelers dood zijn gegaan. De notities, achtergelaten door andere spelers, waarschuwen regelmatig voor gevaren die op de loer liggen, zoals een hinderlaag. Ook geven ze tips over te gebruiken tactieken. Ze wijzen op een item dat je even daarvoor hebt opgepikt en dat nu bruikbaar is, of raden bepaalde bewegingen of wapens aan. Zelden zit er iets tussen dat je niet zelf ook uitgevonden zou hebben, maar toch is het wel handig. Overigens moet je wel oppassen met die notities. Sommige tips zijn namelijk troll-acties. Vertrouw de boodschap 'spring naar beneden voor een speciaal item' dus niet blindelings als die afgrond toch wel heel erg diep lijkt ...
Conclusie
Bloodborne is bij vlagen briljant. Het design van de spelwereld en van diverse onderdelen van de gameplay zit voortreffelijk in elkaar. Denk daarbij bijvoorbeeld aan de vele bewegingen en aanvallen die je kunt uitvoeren, en aan de manier waarop dat weer afhankelijk is van je positie en van het wapen dat je hebt gekozen. Bloodborne biedt gamers een fikse uitdaging, en een bijbehorend gevoel van voldoening als die uitdaging overwonnen wordt. Er zit aan dat alles echter ook een keerzijde. Al het moois en goeds dat Bloodborne biedt draait volledig om als uitdaging omslaat in frustratie. Heel simpel: er is een groep gamers, en waarschijnlijk is die groep nog best groot, voor wie Bloodborne te moeilijk zal zijn. Zij die geen zin hebben zich vast te bijten in de gameplay, die niet de tijd willen nemen om alle ins en outs van hun personage en de vijanden te leren, gaan Bloodborne niet waarderen. Doorbijten en volhouden, alsmede enige aanleg voor actiegames, zijn vereisten voor deze game. Heb je dat, dan vond je de Souls-games waarschijnlijk al goed en zul je Bloodborne nog beter vinden.
Eindoordeel