Item: Dark Souls III, PS4
Rating: 8.5
Author: Jurian Ubachs

Het begin van een lange weg

Samengevat

Dark Souls III brengt gamers een prima einde van een prachtige spelserie. De game is, net als zijn voorgangers, flink moeilijk, en juist dat aspect spreekt zo veel gamers wereldwijd enorm aan. Sommige baasgevechten uit de vorige games zijn legendarisch, en Dark Souls III voegt er zeker een paar memorabele gevechten aan toe. Daar komt bij dat al die actie zich afspeelt in een mooi vormgegeven spelwereld die bol staat van de te ontdekken geheimen. De game brengt een aantal aanpassingen in de gameplay die het vechten nog net iets leuker maken dan voorheen. Wel valt niet te ontkennen dat Dark Souls III 'simpelweg' voortborduurt op datgene wat de vorige games al deden zonder al te schokkende vernieuwingen te brengen, en het is jammer dat de game kampt met enkele grafische problemen. Desondanks is Dark Souls III een uitstekende actie-rpg, en zeker een van de betere games van dit jaar tot nu toe.

Pluspunten

Minpunten

Eindoordeel

Getest

Dark Souls III, PS4

Prijs bij publicatie: € 59,99

Vanaf € 17,95

Vergelijk prijzen

Bekijk alle uitvoeringen (3)

Grand Theft Auto V. Dragon Age: Inquisition. The Witcher III: Wild Hunt. Wat hebben deze games met elkaar gemeen? Ik heb er voorafgaand aan de review meer tijd in gestoken dan in vrijwel elke andere game, in elk geval als het gaat om games die in een recent verleden zijn verschenen. Dat illustere trio heeft er de afgelopen twee weken een kompaan bijgekregen. Het bleek een lastige, uitdagende, frustrerende, tijdrovende, maar ook leerzame, indrukwekkende en voldoening gevende ervaring. In ongeveer zeventig uur tijd voltooide ik mijn transitie van onbesuisd handelend, in paniek rakend doetje tot koele, berekenende moordmachine. Praise the Sun!

Dark Souls III is het slotstuk van de Souls-serie en moet daarom een ultiem afscheid worden, uiteraard van de hand van de mannen van From Software, aangevoerd door regisseur Hidetaka Miyazaki. Diezelfde mensen, inclusief Miyazaki, waren verantwoordelijk voor Demon's- en Dark Souls, en ook nog Bloodborne, dat onder de vlag van Sony verscheen. Dark Souls II werd onder leiding van een andere regisseur gemaakt, en mede daardoor geldt dat spel toch een beetje als vreemde eend in de bijt. Ook in dit derde deel van de Dark Souls-serie is dat merkbaar. De game lijkt op het moment vooral op Demon's Souls en op de eerste Dark Souls-game, met af en toe een vleugje Bloodborne daarbij. Dat zal fans van de serie, die over het algemeen het minst te spreken zijn over dat tweede deel, als muziek in de oren klinken.

Zelf hoor ik niet bij die groep. Tot aan Dark Souls III had ik nooit de tijd of gelegenheid gehad om me al te veel te verdiepen in de serie. Met de grootste moeite worstelde ik me door Dark Souls II en Bloodborne, achteraf zonder de games ooit écht te begrijpen, zo weet ik inmiddels. Dat werd wel duidelijk toen ik me dit keer volledig op Dark Souls III stortte. Ik zou er voor gaan. Ik zou niet van ophouden weten. Ik was vastberaden om datgene te vinden dat duizenden of miljoenen andere gamers al die jaren al zagen in de spellen van From Software. En ik vond het. De manier waarop? Ik had graag gezien dat het makkelijker kon, of minder tijdrovend. Maar zo werkt het niet. Wie niet bekend is met hoe een Souls-game werkt, moet eerst door de zure appel heen bijten. In mijn geval duurde die zure appel zeker twintig uur.

Twintig uur? Jep. Dat is ongeveer de speeltijd die was gepasseerd op het moment waarop een heel aantal kwartjes begon te vallen, mede dankzij enkele tips van buitenaf. Door een hele reeks aan 'lessen' begreep ik het spel steeds beter, en begreep ik ook steeds beter dat mijn huidige quest op niets zou uitdraaien. Ik had van het begin af aan verkeerde keuzes gemaakt. Mijn gebalanceerde personage kon eigenlijk niets goed genoeg. Ik had de verkeerde items - items die van levensbelang hadden kunnen zijn voor mijn character - verkocht voor soms stompzinnig kleine hoeveelheden souls, nog steeds het voornaamste betaalmiddel in het spel. En dus? Dus begon ik opnieuw. Voorzien van veel meer kennis over hoe het spel werkt, op weg naar een vele malen betere spelervaring.

Les 1: een personage is meer dan een klasse

Waar te beginnen? Bij het aanmaken van dat nieuwe personage, natuurlijk. Net als de vorige games biedt Dark Souls III de keuze uit diverse klassen, afhankelijk van wat voor speelstijl je ambieert. De ene speler zal gaan voor een Sorcerer en vertrouwen op magie, een andere zal kiezen voor een melee-klasse zoals die van de Knight, vertrouwend op een groot schild en een dodelijk zwaard. Ik hoor bij de laatste groep. De Knight begint met een stevig armor, een schild dat fysieke aanvallen 100 procent kan blokken en een zwaard dat voldoet om je door de eerste gebieden te helpen. Mede daardoor hebben we dus wat minder met magie, dat is voor meer games een vrij logische wisselwerking.

Let op gewicht

Typisch Dark Souls-ingrediënt: hoe meer gewicht je draagt, hoe minder mobiel je bent.Aan de hand van de standaardwaarden die horen bij de gekozen klasse valt vaak wel af te lezen welke eigenschappen handig zijn om te verbeteren. In het geval van de Knight zijn Strength en Endurance bijvoorbeeld belangrijk, maar je wilt ook voldoende Vigor hebben, aangezien dat je levensbalk vergroot. Vitality beïnvloedt hoeveel schade je kunt verdragen, terwijl het er ook voor zorgt dat je meer en zwaardere armor en wapens kunt dragen. Ook een typisch Dark Souls-ingrediënt: hoe meer gewicht je draagt, hoe minder mobiel je bent. De belasting die je wapenuitrusting oplevert wordt steeds weergegeven in een percentage. Kom je boven de 70 procent, dan wordt het al lastig om steeds rollend je vijanden te ontwijken, omdat dat dan te veel vergt van je uithoudingsvermogen. Dat vermogen heb je ook nodig om je schild omhoog te houden en aanvallen uit te uitvoeren, dus dan gaat het vroeg of laat mis.

Er valt dus nog meer te kiezen. Je klasse geeft je bepaalde opties, maar hoe je die invult is weer aan jou. Het aardige is dat vrijwel elke aanpak kan werken, zolang je er maar de juiste stats en de juiste items voor hebt. Neem de Knight, bijvoorbeeld. In principe stelt het spel hem (of haar) voor als ridder die zich achter een groot schild en zwaar armor kan verschuilen, en zo dus redelijk wat kan incasseren. En inderdaad: met een schild dat 100 procent van de binnenkomende fysieke schade blokt werkt het vaak prima om je te verschuilen en te wachten op je kans. Tenminste: zolang je Endurance hoog genoeg is. Elke klap die je opvangt kost uithoudingsvermogen, en als dat op is ben je ineens heel kwetsbaar. Tegelijkertijd geldt dat dat schild schade van vuur, magie en vele andere soorten níet optimaal blokkeert. Vroeg of laat kom je dus in de situatie dat je aanpak ineens niet zo goed meer werkt, en dan moet je op zoek naar andere oplossingen.

Balans levert niet altijd iets op

Ziehier een van de belangrijkste elementen waarmee het mis ging bij mijn eerste poging in Dark Souls III. Toen ik eenmaal level 45 bereikt had, beschikte ik over een gebalanceerd personage dat heel aardige statistieken begon te krijgen op Strength, Endurance, Vitality en Vigor. Bovendien had ik al een flink aantal uitrustingen verzameld, waardoor ik af en toe kon overschakelen op een lichtere wapenuitrusting. Handig als je tegen een vijand vecht die je toch niet echt lekker kunt blokken, waardoor het zaak wordt om te ontwijken. Toch begon de voortgang steeds langzamer te verlopen. Belangrijkste reden: de hoeveelheid schade die de vijanden aanrichtten met hun aanvallen groeide veel sneller dan de schade die ik hen toebracht. Waarom? Kwestie van verkeerde keuzes maken.

Dat ligt niet alleen aan het groeien in levels en het kiezen van eigenschappen om je punten aan uit te geven. Sterker nog: in dit geval had het er vrijwel niets mee te maken. Hoofdschuldige, in dit geval, was de keuze om een Longsword te veranderen in een Fire Longsword. In de Firelink Shrine - je veilige uitvalsbasis waar je je Souls kunt uitgeven om te groeien in level of items te kopen - is een smid werkzaam die je wapens kan versterken en/of 'infusen'. In dat laatste geval verandert hij met een bepaald type steen de eigenschappen van het wapen. Een Fire Gem maakt van een normaal zwaard een zwaard dat ook vuurschade aanricht. Dat maakte van mijn Longsword aanvankelijk een heerlijk wapen, zeker ook doordat het wapen meerdere malen versterkt was. Alleen had ik niet echt stilgestaan bij wat een Attribute Bonus precies doet.

Attribute BonusOm het allemaal nog veel erger te maken bleek dat ik een wapen met Attribute bonus 'A' op Strength had verpatst voor een paar honderd Souls.

In Dark Souls heb je op je wapens allerlei stats, die iets zeggen over hoeveel schade je ermee kunt aanrichten. Daar hoort vaak een of een aantal letters bij. Die staan dan bij een of meerdere skills, en zeggen iets over hoezeer die skill bijdraagt aan de effectiviteit van dat wapen. Een 'E'-bonus levert een miniscule bonus op, terwijl 'A' juist een grote bonus oplevert. Door het Longsword te veranderen in een Fire Longsword, richtte het wapen aanvankelijk veel meer schade aan. Maar daarmee vielen de Attribute bonussen helemaal weg. Dan maakt het dus niet uit hoeveel Souls je investeert in je Strength: je gaat met dat wapen niet méér schade aanrichten, tenzij je het wapen zelf verbetert.

Om het allemaal nog veel erger te maken, bleek dat ik een wapen met Attribute bonus 'A' op Strength had verpatst voor een paar honderd Souls. Voor een 'Strength build', zoals mijn Knight, is een wapen met zo'n vette bonus op mijn belangrijkste eigenschap natuurlijk een zegen. Wat je in Dark Souls echter verkoopt, ben en blijf je kwijt. Sommige dingen 'droppen' vaker dan een keer en zou je dus weer op kunnen zoeken, maar dit wapen - uit spoiler-overwegingen laat ik de naam achterwege - helaas niet. Een pijnlijke les, en de belangrijkste reden om het Dark Souls III-avontuur na twintig uur opnieuw te beginnen.

Les 2: items redden je leven

We borduren nog even voort op dingen die met je personage hebben te maken. Een wapen is belangrijk, zoveel is duidelijk. Het is fijn om een personage te hebben dat aardig kan verdedigen, maar als je zelf te weinig schade uitdeelt heb je er uiteindelijk alsnog niet zo heel veel aan. Die schade komt voort uit een combinatie van de eigenschappen van jezelf en van die van het wapen. Er zijn echter meer factoren die het verschil kunnen betekenen tussen een succesvol baasgevecht en een ellenlang proces waarbij je hetzelfde gevecht tientallen keren aan moet gaan. Oog voor detail is in Dark Souls III onmisbaar.

Ontwijken is beter dan opvangen

Dat begint met je kleding, en dat is redelijk overzichtelijk. Wanneer je een paar keer tegen dezelfde vijand hebt gevochten, weet je wat zijn sterke punten zijn en waar jij je dus tegen moet wapenen. Een vijand die je niet kunt blokken omdat elke hit in theorie een direct dodelijke klap is, kun je net zo goed bevechten met een ultralicht pakje aan. Dat geeft weinig bescherming, maar je bent sneller en het balkje van je uithoudingsvermogen vult zich sneller. Beweeglijkheid betekent ontwijken, en helemaal niet geraakt worden is nog steeds beter dan klappen krijgen, of je ze nu kunt opvangen of niet.

Niet alleen je klasse en de vijand bepalen wat voor uitrusting je het best kunt dragen. Sommige items brengen namelijk bepaalde extra's met zich mee. Het eerder aangehaalde wapen met de A-bonus op Strength had als leuke bijkomstigheid dat er kleine beetjes 'HP' van vijanden naar de eigen levensbalk werden getransporteerd. Ram hiermee een beetje om je heen in een ruimte met veel vijanden, en de Health Points vliegen binnen - het kan je zomaar een Estus Flask schelen. Dit soort bonussen goed in de gaten houden is belangrijk.

Zweer je trouw aan de Warriors of Sunlight, in de volksmond beter bekend als Sunbro's, dan krijg je een gouden kleur als je door andere spelers gesummoned wordt als coöp-partner.Die bonussen komen voor het grootste deel overigens van de ringen die je kunt dragen. Binnen een paar uur heb je er al een aantal verzameld, en om de haverklap komen er nieuwe bij, waardoor je al snel keuzes moet gaan maken. Kies je voor een ring die simpelweg net iets meer HP geeft, of draag je de ring die een damage boost geeft als je HP-balk helemaal vol zit? Over sommige ringen hoef je trouwens niet te twijfelen. Ik vond een exemplaar dat de HP-balk én de stamina-balk vergrootte, en die ook nog eens zorgde dat ik meer gewicht kon dragen. Effectief ringetje, en toevallig ook eentje dat je bijna niet kunt missen, maar er zijn er ook veel die je alleen vindt door de spelwereld goed uit te kammen.

Sunbro?

Eveneens een onderdeel van je uitrusting, maar niet direct van invloed op je stats, is het eventuele Covenant waaraan je trouw hebt gezworen. Die Covenants zeggen iets over wat je met je personage wilt. Zweer je trouw aan de Warriors of Sunlight, in de volksmond beter bekend als Sunbro's, dan krijg je een gouden kleur als je door andere spelers gesummoned wordt als coöp-partner, bijvoorbeeld bij een baasgevecht. Winnen jullie dat gevecht, dan verdien je daarmee een Sunlight Medal. Het verzamelen van die medailles levert je uiteindelijk speciale wapens op. Zo zijn er allerlei verschillende Covenants, gericht op verschillende aspecten van multiplayer-gameplay. Er zijn dus ook Covenants die van je vragen om de wereld van andere spelers te 'invaden' en hen aan te vallen. Om dat te counteren, zijn er ook weer Covenants die spelers een coöp-partner opleveren zodra zij worden aangevallen door zo'n kwaadwillende speler.

Les 3: leer vechten

Met begrip van de aspecten waar je op moet letten bij het vormgeven van je personage ben je al een eind op weg. Je kunt dan immers naar hartelust Souls gaan verzamelen. Niet langer doe je dat zonder dat je van tevoren weet wat je er mee wilt doen. Je hebt een doel. Je wilt dat ene wapen opwerken naar een +5-rating, of een van je eigenschappen verbeteren omdat je dan een bepaald wapen kunt gebruiken, en ga zo maar door. Je hebt je toegelegd op een bepaalde stijl, en gaat dan dus aan de slag om die stijl zo efficiënt mogelijk te kunnen uitvoeren. Maar zelfs als je weet hoe je wilt vechten, duurt het nog wel even voor je het ook echt kunt.

Zwakke plek zoeken

Dark Souls III is moeilijk omdat er weinig wordt uitgelegd en je dus in de situatie kunt komen dat je zo ontevreden bent over je personage dat je opnieuw begint, maar zeker ook omdat het vechten simpelweg uitdagend is. Zelfs de zwakste vijand is in staat je flink hard te raken als je hem daar de kans voor geeft. Tegelijkertijd kun je zelfs de sterkste vijanden makkelijk neerhalen, als je hun zwakke plek weet te vinden. Die verschilt per vijand en dat maakt Dark Souls III ook zo intrigerend. Het zich steeds herhalende spel van een vijand ontmoeten, ervan verliezen, hem analyseren en uiteindelijk van hem winnen, is het belangrijkste onderdeel van de gameplay.

Om te kunnen winnen, moet je zelf vooral niet dood gaan, dat is logisch. Er zijn dan ook drie dingen die je te allen tijde wilt voorkomen. Ten eerste wil je nooit in je rug aangevallen worden. Een backstab is een van de sterkste aanvallen die je als melee-strijder kunt uitvoeren, en als je aan de ontvangende kant komt doet dat veel pijn. Punt twee lijkt er op, maar dan van de voorkant. Vijanden kunnen je uit balans brengen, en op dat moment ben je extreem kwetsbaar. Dat punt komt voort uit punt drie: zorg dat je niet naast je vijand staat als je staminabalk leeg is. Op dat moment ben je makkelijk uit balans te brengen en is de dood waarschijnlijk niet ver weg.

Niet als een blinde gaan hakken

Om te kunnen winnen, moet je zelf vooral niet dood gaan, dat is logisch.Vooral dat laatste is moeilijk. Als je een vijand eenmaal zo voor je hebt dat je hem goed kunt raken, is het verleidelijk om als een bezetene op je aanvalsknoppen te drukken. Een serie lichte of een enkele zware aanval zou immers victorie kunnen opleveren, maar als je hem niet helemaal dood krijgt, sta jij uitgeput naast hem. Rustig te werk gaan, dus. Pak je kansen, maar ga niet als een blinde op iemand inhakken. Ook die fout maakte ik zo vaak dat ik me niet eens meer kan herinneren hoe vaak dat is gebeurd. Een bijna lege levensbalk van een lastige vijand voelt als een uitnodiging om zo snel als je kunt aan te vallen, maar veel vijanden in Dark Souls III zijn juist dan op hun gevaarlijkst.

Het leerproces van het goed leren vechten is nooit voltooid, omdat elke vijand anders is. Hier verdient Dark Souls III absoluut een gigantisch compliment. De vijanden zijn divers en vragen steeds een net wat andere aanpak. Af en toe kom je een type vijand tegen dat precies goed is voor het wapen en de stijl die je op dat moment gebruikt, maar vaker zul je kleine aanpassingen moeten doorvoeren. Houd je afstand en kom je op bepaalde momenten dichtbij voor een paar klappen, of blijf je juist continu dichtbij, bijvoorbeeld achter de vijand? Is die achterkant veilig, of heeft hij een gevaarlijke aanval die ook de zone achter hem raakt? Dat soort vragen moet je jezelf elke keer weer stellen.

Dat laatste geldt natuurlijk vooral bij de vele baasgevechten. Dark Souls III kent naamloze monsters die niet eens tellen als baasgevecht, maar die in veel andere games makkelijk een eindbaas zouden kunnen zijn. In Dark Souls III staan er echter nog veel andere wezens boven. Deze Heirs of Fire en Lords of Cinder kom je vroeg of laat allemaal tegen, en elk gevecht is een uitdaging op zich. Dat komt mede doordat elke vijand ongeveer halverwege het gevecht zijn stijl aanpast. Hij verandert bijvoorbeeld van gedaante, haalt een extra wapen tevoorschijn, en tovert ineens een dubbelganger uit de hoge hoed die jou ook gaat aanvallen. Alsof het nog niet lastig genoeg was.

Sneller

Wie het vechtsysteem in algemene zin bekijkt, en bekend is met de vorige games, zal vooral merken dat het geheel wat sneller is geworden. Dat is zeer waarschijnlijk te danken aan de ervaring die het ontwikkelteam heeft opgedaan bij de ontwikkeling van Bloodborne. Dat spel staat in feite los van de Souls-serie, maar lijkt er in veel opzichten wel op. Die game had met name een snelle vechtsysteem, waardoor het allemaal wat vloeiender aanvoelde. Zo snel als Bloodborne is Dark Souls III niet, maar je zou kunnen zeggen dat het spel een middenweg kiest tussen de vorige Souls-games en het PS4-spel dat onder de vlag van Sony verscheen.

Ook spelers die geen gebruik maken van magie zullen nu op hun mana-balk moeten letten.Daarnaast is er nog een ander belangrijke verbetering ten opzichte van Dark Souls II. Nieuw in Dark Souls III is namelijk de zogenaamde 'Weapon Art'. Elk wapen heeft zo'n speciale skill, die in veel gevallen iets van de mana-meter van de speler verbruikt. Voor wapens levert de Art een speciale, vaak zeer effectieve aanval af. Het goed leren gebruiken van deze aanvallen kan veel verschil maken, en geeft het vechtsysteem net wat meer diepte, niet in de laatste plaats omdat ook spelers die geen gebruik maken van magie nu op hun mana-balk zullen moeten letten.

Les 4: verken de wereld

Ja, die klinkt inderdaad vrij logisch. Misschien had de paginatitel moeten zijn 'verken de wereld beter'. Als we namelijk iets hebben geleerd over de spelwereld van Dark Souls III, dan is het wel dat er meer geheimen zijn dan je aanvankelijk voor mogelijk zou houden. Een simpele, overzichtelijke hal in een kerk kan bijvoorbeeld diverse verborgen doorgangen hebben. Die doorgangen kunnen bepaalde items of speciale vijanden verborgen houden, of een shortcut opleveren naar een Bonfire. Bonfire? Oh ja, de bekende uit de grond stekende zwaarden die je kunt activeren, zodat je er kunt uitrusten om je levensbalk en je Estus Flasks weer te vullen. Ook kun je tussen de verschillende Bonfires fast-travellen, wat je met name doet van en naar de Firelink Shrine, om te level-uppen en je items te verbeteren.

Vertakkingen

Laten we echter bij het begin beginnen: hoe is de wereld gestructureerd? Vrij simpel: je bewandelt meestal een vrij lineair pad binnen een bepaald gebied. Daarbij open je af en toe deuren en doorgangen om bepaalde stukken sneller te kunnen bereiken. Ook vertakt de spelwereld op sommige plekken. Vanuit de prachtig vormgegeven 'ijsstad' Irithyll of the Boreal Valley kun je bijvoorbeeld al twee verschillende Lords of Cinder bereiken. Ook vanuit de Road of Sacrifices zijn meerdere gebieden te bereiken. Heb je eenmaal het einde van een bepaald pad gevonden, dan kan het soms best even lastig zijn om te bedenken waar je heen moest. Ik begon op een goed moment vertakkingen op te schrijven in notities, om niet te vergeten waar de paden lagen die ik nog niet had bewandeld.

Het is mooi om te zien hoe From Software die paden af en toe bij elkaar brengt. Ook is het grappig om te merken hoe gebieden die je voor je gevoel al helemaal had uitgekamd soms nog compleet nieuwe paden verbergen, die je pas op een later moment kunt openen. Dat soort dingen uitvogelen is onderdeel van de uitdaging. Wel geven de personages in je Firelink Shrine soms wat kleine hints. De ridder die daar zit vertelt je bijvoorbeeld dat je via de Road of Sacrifices bij Farron Keep kunt komen, en vanaf daar opent zich een weg naar meer dan een handvol nieuwe gebieden.

Het is slechts dood- en doodzonde om de optionele gebieden niet te bezoeken.Niet elk gebied is daarbij trouwens noodzakelijk om te bezoeken als je simpelweg de game wilt uitspelen door de eindbaas te verslaan. Het is slechts dood- en doodzonde om die gebieden niet te bezoeken. Het baasgevecht dat ik als het meest spectaculaire gevecht van de game beschouw, zit bijvoorbeeld in zo'n optionele zone. En dan hebben we het nog niet eens over de vele items die te vinden zijn in die gebieden, zowel in de vorm van vindbare items als in de vorm van drops van verslagen vijanden.

Souls farmen

Ook daarin ligt nog een lesje verscholen. Veel vijanden laten namelijk andere dingen vallen als je ze meerdere keren verslaat. Zo kun je vaak een volledig armor-set bij elkaar sprokkelen door dezelfde ridder meerdere keren te slopen. Op die manier loont het dus, buiten de Souls die je er ook mee verdient, om vaker terug te komen bij dezelfde vijanden. En nu we het daar toch over hebben: het vinden van een gebied waar je relatief makkelijk en snel aan een goede hoeveelheid Souls kunt komen is ook handig. Deze 'farm areas' zijn belangrijk als je net even wat sterker wilt worden voor je volgende baasgevecht, zonder dat je daarbij te veel tijd verliest omdat je om de haverklap sterft. Op verschillende momenten in mijn voortgang vond ik fijne farm areas in de buurt van de Bonfires van Tower on the Wall, Crucifixion Woods en Profaned Capital.

Les 5: geniet

Soms is het moeilijk om de frustratie niet de overhand te geven in je spelervaring. Zelfs de meest ervaren speler zal aanvankelijk weleens vast komen te zitten bij een van de bazen, of zelfs gewoon in een willekeurig lastig stuk in de spelwereld. Je vervloekt je scherm als je voor de zoveelste keer naar beneden valt terwijl je over de platformen boven in een grote kathedraal liep. Dan is er best een aardige kans dat je voorbij gaat aan hoe interessant en knap dat eigenlijk gemaakt is. Voor je die hele kathedraal van binnen en buiten hebt gezien ben je uren, misschien wel dagen verder.

Grandeur

De kathedraal in kwestie, de Cathedral of the Deep, is slechts een van de gigantische bouwwerken die je zult vinden in Dark Souls III. Wanneer je voor het eerst Irithyll of the Boreal Valley in de verte ziet liggen, of de spelwereld van bovenaf bekijkt vanuit de hoogste toren in Farron Keep, kan het bijna niet anders dan dat je even geniet van het uitzicht. Dark Souls III beschikt over een bepaalde grandeur die in Dark Souls II deels ontbrak.

Toch is dat niet het enige aspect waarin de game zich audiovisueel van zijn beste kant laat zijn. Het zijn net zo vaak juist de kleine dingen die indruk maken. Niet alleen de vergezichten, maar zeker ook het oog voor detail in kleinere ruimtes is de moeite waard om eens goed te bekijken. Denk daarbij aan de duizenden schedels waarmee een van de dungeons in het spel is aangekleed, maar ook hoe de vormgeving van een flink beschadigd dorpje in elkaar steekt. Daarbij maken de lichteffecten het helemaal af. Af en toe keken we simpelweg naar de lichtinval op een van onze schilden, die er daardoor prachtig uit zagen.

Grafische issues

Helaas komt al dat moois niet zonder minpunt. Tijdens de playthrough hadden we op de PlayStation 4 behoorlijk wat last van performance-issues. Daarbij dipte de framerate af en toe flink. Niet dat Dark Souls III daarmee onspeelbaar werd, maar irritant was het soms wel. Overigens hebben we hier wisselende ervaringen over gehoord van andere reviewers, die soms niet dezelfde problemen hadden als wij, maar we gaan natuurlijk op onze eigen waarnemingen af. Diezelfde waarnemingen zagen nog wel meer rariteiten. Zo heeft het spel behoorlijk last van clipping. Vijanden kunnen je soms zelfs door muren heen raken - en jij hen - en we hebben ook weleens een vijand helemaal zien verdwijnen achter een muur. En nee, dat was geen illusie-muur.

Conclusie

Was dat het, wat betreft de lessen en ervaring met Dark Souls III? Nee, natuurlijk niet. In staat zijn om Dark Souls III naar behoren te spelen en de werking van het spel begrijpen is eigenlijk slechts het begin. Ik heb me bijvoorbeeld nog amper kunnen bezighouden met de Covenants, of het invaden van de werelden van andere spelers. Ook heb ik nog niet kunnen ervaren hoe het is om de latere fasen van het spel te bereiken met een personage dat helemaal gericht is op het gebruik van magie. En ik heb de verrassingen die liggen te wachten in New Game+ uiteraard ook nog niet aan den lijve ondervonden.

Toch staat allang buiten kijf dat Dark Souls III een prima afsluiter is van een serie die in de loop der jaren hordes trouwe fans heeft aangetrokken. De game moet het doen zonder het pluspunt van originaliteit dat vooral de eerste delen nog wel had, maar maakt veel goed met net wat vloeiendere gameplay, wat te danken is aan de iets hogere snelheid. Wel is het jammer dat de PlayStation 4-versie bij ons niet al te vloeiend liep en dat de game veel last heeft van clipping, maar dat hoeft de pret zeker niet te drukken. Niet dat From Software nu ineens zal stoppen met het maken van games, maar als dit inderdaad de voorlopig laatste 'Souls-achtige' game is, dan zal ik dat gaan missen. Nooit gedacht dat ik dat ooit zou zeggen over een Dark Souls-game.