Dark Souls III, PC

Het tijdperk van makkelijke games ?
Laatste tijd had ik een beetje last van games die veel te makkelijk worden. Het idee dat alles voor iedereen toegankelijk moet zijn. Wellicht moet ik het anders formuleren. Het idee dat alle functies binnen een spel voor iedereen toegankelijk moeten zijn, zonder dat het al te veel moeite kost. Een goud voorbeeld is, World of Warcraft. Vroeger moest je echt moeite doen voor dungeons, en Raids, dat was de heilige graal (bijna). Tegenwoordig is het niks meer aan. De uitdaging is weg en mensen verlaten het spel massaal. Dat gevoel is nu helemaal weg met Dark Souls 3. De uitdaging en de spanning is heerlijk. Dit in combinatie met de sfeer van het spel en je hebt voor mij echt een topper te pakken.

Gisteren was hard maar lekker
Gisteren was ik in de wereld van Dark souls 3 Heerlijk bezig. Na het verslaan van een eindbaas, dacht ik, "Zo nu even ontspannen". Maar niks leek te zijn wat het was. Even later kwam ik een (Elite) monster tegen die net zo moeilijk was, al dan niet moeilijker. Deze gast was razend snel en had frost effect. Super frustrerend. Na te vaak dood gegaan te zijn had ik maar bedacht om te kijken of ik niet iets gemist had. En ja hoor, er liep ergens een groot Vuur monster rond met een gigantisch dubbelhandige bijl. Na het verslaan van dit vuur monster vond ik, Yaah, Gear die Frost resist had , een potion met Frost resist en een Fire-Ember waarmee ik mijn wapen kon infusen met fire. Op dat moment dacht ik echt. Hoe vet is dit, een spel wat op zo'n manier verkennen stimuleert. Goed, Ik weer naar het Frost monster toe. Maar helaas ik werd nog steeds in de pan gehakt alsof het niks was. Uiteindelijk heb ik een hele makkelijk manier gevonden om hem om te leggen. Hahaha, ironisch maar het voelt zo goed. Het spel zit vol met dit soort dingen.

Speel ik het save of niet ?
Dat Punt, dat je heel ver van je Bonfire (een punt waarop je een soort van je game kan saven) af bent en je hebt geen healing potions meer in combinatie met een hele berg zielen die je verzameld hebt. Als je dood gaat verlies je je zielen namelijk op de plek waar je bent dood gegaan. Je kan ze daarna nog wel ophalen. Maar als je in de tussentijd dood gaat, dan ben je ze voor goed kwijt. . Dat is wel zuur, vooral als je er redelijk wat hebt. In ieder geval heb je dan de keuze, verder verkennen, spannend. In de hoop een BonFire tegen te komen en het voorgaande stuk niet meer opnieuw te hoeven te spelen. Of terug gaan, de zielen gebruiken om level up te gaan. maar goed, daarna zijn alle monsters wel weer terug. En moet je ze allemaal weer afmaken. Mmm, speel ik het save of niet

Zit er veel verhaal in ?
Oke, Genoeg verhalen. Nu dan maar over naar het verhaal van het spel. Het is een redelijk eenvoudige verhaal. ". The game revolves around an "Unkindled Ash" trying to defeat Lords of Cinder to restore the linking of the Flame." Hier en daar kan je wel wat 'side quest' doen maar niet zoals vele andere RPG. En het voelt ook niet echt als een 'side quest'. Het voelt veel meer verworven in de spel wereld Waardoor je ook veel meer in de sfeer van het spel blijft. De Side quest leveren je ook echt belangrijke dingen op. Bijvoorbeeld een pyromancer, welke je spreuken kan leren.

Console Port, Luie bezigheid
Een laatste punt moet ik wel erkennen ondanks ik niet kan wachten om verder te spelen. Mede omdat ik ergens een berg zielen heb laten liggen (i.v.m dood gaan). Maar dat is de PC versie van het spel. Waar ik mee speel. Het is sub-optimaal, de controls zijn niet heel erg lekker. Nu kan je dit wel instellen, maar het blijf gewoon een port. Dit wilt vaak zeggen dat ze geen rekening hebben gehouden met, dat spelers gebruik kunnen maken van een muis. Ook in dit spel geldt dat.
Nu is het niet rampzalig en het went redelijk snel. Maar het voel gewoon een beetje alsof de spelmakers op een goedkope manier iedereen wilt bedienen. Wat natuurlijk heel logisch is. Maar het goedkope eraan vind ik storend. Als je de PC markt ook wil bedienen, zorg gewoon dat de KB+M logisch zijn en goed werken.

Ga ik het nog een keer spelen
Op dit tempo ga ik het spel redelijk snel uitspelen. Maar ik weet nog niet of ik het daarna nog eens ga spelen. Er zitten dan nog maar weinig verrassingen in het spel. En gaat het meer op grinden lijken. En qua grind spellen zijn er gewoon beter spellen . Wellicht ga ik toch wel Blood borne proberen.

Voor Wie :
Ik raad dit spel aan voor mensen die houden van Old school RPG's die een goede uitdaging geven. Je karakter helemaal naar wens kunt bouwen. And ofc, kunnen genieten van dark medieval times met zwaarden en magic. Een beetje dat type mens dat "The Witcher" op een lekker hard niveau zet.