Apple iPhone 6 Plus Review

Een telefoon die bij je moet passen

Behuizing: een reusachtige iPhone

Omdat de iPhone 6 en 6 Plus veel overeenkomsten hebben en het weinig zin heeft om dezelfde informatie op twee manieren op te schrijven, is een deel van de tekst in deze review overgenomen uit de iPhone 6-review.

De iPhone 6 Plus heeft hetzelfde nieuwe, rondere design als de iPhone 6, maar is simpelweg groter, een flink stuk groter. Als je hem met de iPhone 5s vergelijkt is het bijna komisch. De schermdiagonaal van 5,5" is bijna veertig procent groter dan die van de 4"-iPhone 5s, maar omdat we het hier over een diagonaal hebben, is het oppervlak bijna twee keer zo groot. IPhones stonden altijd bekend om hun compacte behuizingen en de iPhone 6 Plus doet daarom in het begin totaal niet aan een iPhone denken.

Designtechnisch heeft Apple dus simpelweg het design van de iPhone 6 gepakt en alle afmetingen opgeschroefd. Dat is vanuit marketingoogpunt goed te begrijpen, Apple wil dat de twee modellen er identiek uitzien voor de herkenbaarheid, maar we zijn er niet zeker van dat het vanuit de gebruiker bekeken de beste keuze is geweest.

Bij telefoons van dit formaat is het belangrijk dat de behuizing compact is. Dat de iPhone 5s dikke bezels had, vonden we nooit erg. De telefoon was immers nog steeds klein genoeg en makkelijk vast te houden. Met elke millimeter die er aan beelddiagonaal bijkomt, wordt het echter steeds belangrijker dat fabrikanten kijken waar en hoe ze de ruimte rondom het scherm kunnen verminderen. Dat heeft Apple niet gedaan en dat heeft tot gevolg dat de iPhone 6 Plus zelfs in vergelijking met andere telefoons erg groot aanvoelt en oogt.

Als we hem bijvoorbeeld vergelijken met de LG G3, ook een 5,5"-toestel, dan is het op het eerste gezicht moeilijk te geloven dat de schermen identiek van maat zijn. LG's telefoon is namelijk smaller dan de 6 Plus, maar vooral een stuk korter.

Dat heeft tot gevolg dat de iPhone 6 Plus erg moeilijk met één hand te bedienen is. Met enige handacrobatiek kán het wel, maar je hebt dan heel weinig grip op de telefoon en we hadden constant het gevoel dat hij uit de handen zou glippen. Het grote formaat heeft ook tot gevolg dat de Touch ID-homeknop eigenlijk niet meer te bereiken is met de duim is als je de telefoon met één hand vasthoudt. De iPhone 6 Plus is dus een telefoon die je eigenlijk met twee handen moet gebruiken.

Heb je echt maar één hand vrij, dan kun je altijd nog de nieuwe Reachability-feature gebruiken. Door twee keer zachtjes op de homeknop te tikken laat je de scherminhoud omlaag schuiven, zodat de bovenkant van het scherm binnen het bereik van de duim komt. Het is echter heel moeilijk om die homeknop te bereiken. Het kàn wel, als je de telefoon helemaal onderaan vasthoudt, maar dan wordt hij topzwaar en is de kans ook groter dat hij uit je handen valt.

Vernieuwd design

Vanuit ergonomisch oogpunt vinden we het uiterlijk een verbetering; het hoekige ontwerp van eerdere iPhones zou met dit formaat een soort baksteen hebben opgeleverd. Net als bij veel andere smartphones loopt de achterzijde via een bolling over in de zijkant van de telefoon, maar Apple is verdergegaan. Ook het scherm loopt bol af naar de zijden, waardoor voor- en achterkant via een curve aan elkaar vastzitten. Dat maakt dat veegbewegingen, vooral die waarbij je over de rand van het scherm moet vegen, fijn aanvoelen.

Het ontwerp is wat eenvoudiger dan bij eerdere iPhones, al gebruikt Apple nog steeds aluminium als materiaal. De achterzijde is nu bijvoorbeeld egaal, met slechts één kleur. De contrasterende strookjes boven- en onderaan de iPhone 5s zijn er dus niet meer. In plaats daarvan zijn boven en onder nu streepjes te vinden, die tegelijk dienstdoen als antennes, iets wat HTC bij de One M7 en M8 deed. Bij de iPhone loopt vanaf de horizontale streep nog een soort boog, parallel aan de korte zijdes van de telefoon. Eerlijk gezegd vinden we dat niet mooi, maar dat is een kwestie van smaak.

Ook de knoppen hebben een make-over ondergaan. De homeknop met Touch ID is ongewijzigd, maar de volumeknoppen zijn nu bijvoorbeeld langwerpig in plaats van rond. Daardoor kun je ze wat makkelijker vinden. Daarnaast is de aan-uitknop verplaatst van de bovenzijde naar de rechterzijkant, net als bij veel Android-telefoons. De keuze is logisch; een aan-uitknop aan de bovenkant zou bij een telefoon van dit formaat niet goed te bereiken zijn.

Wat verder opvalt aan de achterzijde is de cameramodule. Apple vindt het blijkbaar heel belangrijk dat de telefoon extreem dun is, ook als dat tot gevolg heeft dat de camera uitsteekt. Dat is moeilijk te begrijpen; een paar extra millimeter merk je als gebruiker namelijk bijna niet. Het huidige ontwerp heeft als gevolg dat de telefoon wiebelt als hij plat ligt en je linksboven op het touchscreen tikt. Niet heel erg en het is nauwelijks storend, maar het had niet gehoeven.

De luidspreker zit ten slotte nog steeds onder op de telefoon, in de hoek. De kwaliteit is voor smartphonebegrippen goed en hij kan lekker hard. De plaatsing is echter ongelukkig, zeker als je filmpjes aan het bekijken bent.

• Volgende pagina 3. Het scherm: de overstap naar full hd